Η αντιπαράθεση για το δυστύχημα των Τεμπών συνθέτει μία μάλλον θλιβερή εικόνα για το πολιτικό μας σύστημα, συνολικά. Επί δύο και πλέον χρόνια έχει αποδειχθεί ότι είναι αδύνατη η προσήλωση των περισσοτέρων στα αίτια που οδήγησαν σε μία από τις μεγαλύτερες εθνικές τραγωδίες και στον θάνατο 57 ανθρώπων. Η δύσκολη διπλωματική άσκηση του Μητσοτάκη Πατήστε εδώ Η αντιπολίτευση (νομίζει ότι) βρίσκει αφορμή να ρίξει την κυβέρνηση ή να στείλει στη φυλακή τον Πρωθυπουργό και μαζί του, εννοείται, τον τότε αρμόδιο υπουργό· άλλοι καταφεύγουν σε απόπειρες συμψηφισμού, με παραπομπές στην τραγωδία στο Μάτι· υπάρχει βέβαια και η εν τέλει αποπροσανατολιστική συζήτηση και διαμάχη για την πυρόσφαιρα, από την οποία προέκυψαν τερατολογίες κάθε είδους· ενώ εν τέλει παραμένει ασαφές το ένα και κρίσιμο: όσοι φωνασκούν και σηκώνουν
σκόνη, θέλουν να αποδοθεί δικαιοσύνη ή εξακολουθούν να ελπίζουν ότι «τα Τέμπη θα ρίξουν την κυβέρνηση»; Με την πρόσφατη κατάθεση της πρότασης για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής από το ΠΑΣΟΚ, στο επίκεντρο έρχεται ένα πολιτικό πρόσωπο: ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής. Η πρόταση είναι μαξιμαλιστική, το κατηγορητήριο έχει κακουργηματικό χαρακτήρα και αν «τραβήξει» κανείς την ερμηνεία, το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι ο Καραμανλής ευθύνεται για το θάνατο 57 ανθρώπων. Μπορεί να στοιχειοθετηθεί κάτι τέτοιο; Remaining Time-0:01 Fullscreen Mute Τα ίδια προτείνονται και για τον πρώην υπουργό επί ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστο Σπίρτζη και για όλους του υφυπουργούς Μεταφορών της τελευταίας δεκαετίας. Ασχέτως του ότι οι όποιες ευθύνες έχουν παραγραφεί. Στη χώρα της νεφελώδους μνήμης περιφρονούνται έννοιες όπως η αντικειμενική πολιτική ευθύνη. Και η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις πολλοί έχουν βρει ένα βολικό καταφύγιο ή έχουν κρυφτεί πίσω από αυτήν. Αυτήν την ευθύνη πάντως την ανέλαβε ο Καραμανλής, όταν ως αρμόδιος υπουργός παραιτήθηκε αμέσως μετά το δυστύχημα. Δεν αρκεί προφανώς κάτι τέτοιο, πρέπει να υπάρξει «αίμα» ή, σε κάθε περίπτωση, να δοθεί άλλη μία μάχη εντυπώσεων, με την ουσία να έχει δευτερεύουσα βαρύτητα. Η εθνική συναισθηματική φόρτιση που προκλήθηκε από το δυστύχημα, διαμόρφωσε μία συνθήκη η οποία επιδείνωσε το ούτως ή άλλως βεβαρημένο κλίμα απαξίωσης του πολιτικού συστήματος. Και κατέδειξε πώς στην Ελλάδα είναι δύσκολο να γίνει μία σοβαρή συζήτηση εντός ενός πλαισίου στοιχειώδους λογικής. Ο Καραμανλής έχει ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης, όπως θα είχε ο οποιοδήποτε άλλος υπουργός που στη διάρκεια της θητείας του θα συνέβαινε κάτι τόσο βαρύ και σοβαρό. Αυτό απέχει πολύ από το να κατηγορείται για τη δολοφονία 57 ανθρώπων. Λησμονείται η δραματική λεπτομέρεια ότι όλα συνέβησαν λόγω ενός λανθασμένου χειρισμού κάποιου γνωστού, συγκεκριμένου προσώπου και εξ αιτίας του γεγονότος ότι οι συνάδελφοί του, που γνώριζαν την ανεπάρκειά του, τον άφησαν μόνο στο σταθμαρχείο να ρυθμίζει την κυκλοφορία των τρένων εκείνη τη μοιραία νύχτα. Κάποια στιγμή θα κριθούν και αυτά. Εκκρεμεί προς το παρόν η επίσημη απάντηση της ΝΔ στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Κατά πληροφορίες, θα κατατεθεί από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ένα εναλλακτικό κατηγορητήριο, το οποίο θα εστιάζει σε αμέλειες και σε πλημμεληματικές παραλείψεις του πρώην υπουργού Μεταφορών, οι οποίες λογικά θα στοιχειοθετούν το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος. Κι έπειτα; Κατά τα όσα προανήγγειλε ο Πρωθυπουργός στο ΣΚΑΪ, ο Κώστας Καραμανλής θα παραπεμφθεί στην τακτική δικαιοσύνη, κατά τα πρότυπα της περίπτωσης του πρώην υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, Χρήστου Τριαντόπουλου. Τώρα αναμένεται η επόμενη φάση της πολιτικής αντιπαράθεσης. Και με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας θα εξελιχθεί σε άλλη μία ασύμμετρη και, εν τέλει, ανούσια συζήτηση. Η μεγάλη απορία θα παραμένει όμως και θα αιωρείται σαν ένα βαρύ, μαύρο σύννεφο πάνω από το πολιτικό τοπίο: Τι είναι αυτό που στον 21ο αιώνα περιορίζει τα εχέγγυα ασφάλειας στους σιδηροδρόμους; Θα αναδειχθεί όμως και ένα στοιχείο τραγικής ειρωνείας, με ιστορικού τύπου προεκτάσεις, εφόσον με τις ψήφους της πλειοψηφίας συσταθεί η Προανακριτική ή τελικά παρακαμφθεί και βρεθεί ο πρώην υπουργός Μεταφορών ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ενας Καραμανλής θα παραπέμπεται από την παράταξη που ίδρυσε ο θείος του.
https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/tragiki-eirwneia-i-nd-tha-parapempsei-enan-karamanli-44343151322
Η αντιπαράθεση για το δυστύχημα των Τεμπών συνθέτει μία μάλλον θλιβερή εικόνα για το πολιτικό μας σύστημα, συνολικά. Επί δύο και πλέον χρόνια έχει αποδειχθεί ότι είναι αδύνατη η προσήλωση των περισσοτέρων στα αίτια που οδήγησαν σε μία από τις μεγαλύτερες εθνικές τραγωδίες και στον θάνατο 57 ανθρώπων. Η δύσκολη διπλωματική άσκηση του Μητσοτάκη Πατήστε εδώ Η αντιπολίτευση (νομίζει ότι) βρίσκει αφορμή να ρίξει την κυβέρνηση ή να στείλει στη φυλακή τον Πρωθυπουργό και μαζί του, εννοείται, τον τότε αρμόδιο υπουργό· άλλοι καταφεύγουν σε απόπειρες συμψηφισμού, με παραπομπές στην τραγωδία στο Μάτι· υπάρχει βέβαια και η εν τέλει αποπροσανατολιστική συζήτηση και διαμάχη για την πυρόσφαιρα, από την οποία προέκυψαν τερατολογίες κάθε είδους· ενώ εν τέλει παραμένει ασαφές το ένα και κρίσιμο: όσοι φωνασκούν και σηκώνουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου