Υποσχέσεις και ψέματα

Του Δημήτρη Νίκογλου

Ξεκινώντας την γραφή μου θα ήθελα να σας πω πρώτα για το ψέμα πως δεν είναι απλά μια λέξη, είναι κάτι παραπάνω, είναι αυτό  που μπορεί έστω και περιστασιακά να σε κάνει "Δήμαρχο", αλλά και με την ίδια ευκολία να σε κάνει από Δήμαρχο κλητήρα..

Συνήθως η χρήση του ψέματος  γίνεται πρωτίστως από τους εν δυνάμει πολιτικούς για ευνόητους λόγους, αλλά  είναι  διαδεδομένο και στους κοινούς θνητούς που τείνουν και αυτοί να το εντάξουν στην  καθημερινότητά τους. Όσο επικίνδυνη  και αν είναι αυτή η συνήθεια, το ψέμα είναι και θα είναι "χωρίς να πτοείται" δημοφιλέστατο.  
- Αυτό όμως που φοβάμαι περισσότερο δεν είναι το ψέμα αλλά η υπόσχεση.


Η υπόσχεση σε αντίθεση με το ψέμα έχει δυο παραμέτρους, η μια είναι
αυτή της υλοποίησης, και η άλλη αυτή της αθέτησης.
Η υλοποίηση είναι η θετική εξέλιξη της υπόσχεσης εν αντιθέσει με την αθέτηση που είναι η κοροϊδία και οι ψεύτικες ελπίδες, δηλαδή, η καταστροφική πλευρά της υπόσχεσης.

Όπως είπα και πριν, την μαγεία των δυο αυτών λέξεων την οικειοποιούνται και την φτάνουν έως και την κατάχρηση με ή παρά την θέλησή τους οι πολιτικοί, οι ευυπόληπτοι αυτοί πολίτες που το άσπρο το κάνουν μαύρο, και το μαύρο το  κάνουν άσπρο. 
Τον τίτλο του ψεύτη στον εκάστοτε πολιτικό δεν του τον προσάπτουν Τυχαία, τον κερδίζει ο ίδιος ο πολιτικός επάξια με τις πράξεις του με την όχι και τόσο έντιμη και σοβαρή στάση του στον πολιτικό του βίο. 

Η πολιτική ιστορία μας έχει διδάξει όσο κανένας άλλος το, έξω από τον χορό πολλά τραγούδια, όταν μπαίνεις στον χορό χάνεις τα βήματα.
Αυτό θα μπορούσαμε να το αφιερώσουμε και στον σημερινό μας πρωθυπουργό, τον νέο πολιτικό μας οραματιστή...
Θα, τόσα πολλά Θα από τα οποία δεν ευδοκίμησε κανένα, ακόμη και ο πολιτικός μας τσαμπουκάς γρήγορα και άδοξα έπεσε αμαχητί από τους δανειστές οι οποίοι είχαν για όλα έναν έτοιμο αντίλογο. 

Υποσχεσιολογία, η αγαπημένη λέξη των πολιτικών, μια λέξη που κρύβει απέραντη ελπίδα για το αύριο, με τον κίνδυνο όμως να ελοχεύει για την μη τήρηση και υλοποίηση των συμφραζομένων.
Την αφερεγγυότητα των πολιτικών και την παροχολογία αυτών την έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, και απ' ότι φαίνεται θα την ξεπληρώσουν τα παιδιά μας διότι δεν φτάνει μια γενιά να ξεπληρώσει τα τόσα πολλά που μας έχουν χρεώσει...

Η πολιτική ιστορία επαναλαμβάνεται, και το αποτέλεσμα αυτής δεν αλλάζει διότι τα δομικά υλικά είναι από ανακύκλωση, και χωρίς προσθήκη νέων δομικών υλικών δεν μπορείς να προσβλέπεις σε κάτι καινούριο, σε κάτι άγνωστο σε κάτι που να ατενίζει το αύριο με αισιοδοξία.

Έχουμε ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε από ένα πολιτικό σύστημα φερέγγυο, 
από πολιτικούς που θα λειτουργούν για όλους τους πολίτες και όχι μόνο 
για ημέτερους, και όλοι μαζί πολιτικοί και πολίτες με πρόσημο την Ελλάδα του αύριο να κάνουμε ένα βήμα  μπροστά. 

Blogger Δημήτρης Νίκογλου