Ο εκφασισμός του πλανήτη

Οι τζιχαντιστές κατηγορούν μια κοπέλα για μοιχεία και την καταδικάζουν σε θάνατο διά λιθοβολισμού. Στον τόπο της εκτέλεσης την οδηγεί ο πατέρας της δεμένη με ένα σχοινί, σαν το πρόβατο επί σφαγή. Κι ύστερα ο όχλος την πλησιάζει και αρχίζει να τη δολοφονεί, σιγά-σιγά. Ύστερα είναι τα άλλα βίντεο με τους αποκεφαλισμούς των Δυτικών ομήρων, δημοσιογράφων ή και εθελοντών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Ή αυτό στο Ιράν, με μια γυναίκα που της κατέστρεψαν με βιτριόλι το πρόσωπο επειδή δεν φορούσε μαντίλα στο κεφάλι της. Πώς γυρίσαμε μέσα σε λίγα χρόνια στον νέο Μεσαίωνα; Όλα ξεκίνησαν τέτοιες μέρες το 1989, όταν γκρεμίστηκε το Τείχος του Βερολίνου, και δύο χρόνια αργότερα, τότε που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Το αντίπαλο δέος, παρά τα χίλια προβλήματά του, τα οποία προκάλεσαν άλλωστε την πτώση του, είχε αναγκάσει τον καπιταλισμό να φοράει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο. Και συγχρόνως υποχρέωνε την αντίπαλη υπερδύναμη της Σοβιετικής Ένωσης, τις ΗΠΑ, να μη συμπεριφέρεται συνεχώς σαν ταύρος εν υαλοπωλείω.

Στην αρχή την πλήρωσαν οι χώρες της παλιάς σοβιετικής αυτοκρατορίας, της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης: από το Καζακστάν μέχρι την Πολωνία ή τη Βουλγαρία, υποχρεώθηκαν όλες να υιοθετήσουν τις «θεραπείες σοκ» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Χιλιάδες δημόσιες επιχειρήσεις πουλήθηκαν αντί πινακίου φακής, συχνά σε τοπικές οικονομικές μαφίες, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν από τη μία μέρα στην άλλη χωρίς δουλειά, συντάξεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φράγκο στη τσέπη. Εν τω μεταξύ, στα σοσιαλιστικά κόμματα της Δύσης είχαν επικρατήσει οι λεγόμενοι «νέοι σοσιαλιστές», αυτοί οι πολεμοχαρείς τύποι σαν τον Μπιλ Κλίντον ή τον Τόνι Μπλερ. Μάλιστα, ο πρώτος, πανίσχυρος πλανητάρχης, κατάργησε λίγο πριν τελειώσει η δεύτερη θητεία του τον νόμο που διαχώριζε διά ροπάλου, από την εποχή του μεγάλου κραχ του 1929, τις τράπεζες σε επενδυτικές και εμπορικές. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα έγινε πανίσχυρο, δημιουργώντας τον νέο καπιταλισμό-καζίνο, που έσκασε σαν φούσκα το 2008. Κι ύστερα πλάκωσαν οι ίδιοι μαθητευόμενοι μάγοι, αυτοί που είχαν εφαρμόσει τη δεκαετία του '90 τις «θεραπείες σοκ» στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες: αυτό που ζουν η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του Νότου είναι οι συνέπειες της θανατηφόρας συνταγής τους.
Οκτώ χρόνια νωρίτερα από το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης, ο Κλίντον παρέδιδε την εξουσία σε έναν άξεστο πιστολέρο από το Τέξας: ο τρόπος με τον οποίο είχε εκλεγεί το 2000 ο Μπους ο νεότερος, κλέβοντας δηλαδή τους ψήφους των μαύρων στην κρίσιμη πολιτεία της Φλόριδας, συμβόλιζε τη συρρίκνωση της όποιας δημοκρατίας λειτουργούσε ακόμη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στη θέση της έχει εγκαθιδρυθεί μια οικονομική ολιγαρχία: όποιος έχει τα περισσότερα χρήματα, κερδίζει τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Στον παγκοσμιοποιημένο πλανήτη οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι σε τέτοιο σημείο, ώστε στη Μεγάλη Βρετανία, τη μητρόπολη του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη, οι κοινωνικές ανισότητες είναι σήμερα μεγαλύτερες απ' ό,τι ήταν τη βικτοριανή εποχή. Τρία χρόνια μετά την εκλογή του, ήταν πάλι ο Τζορτζ Μπους που διέταξε την εισβολή στο Ιράκ. Επειδή δήθεν ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής και είχε εμπλοκή στις επιθέσεις της 11ης του Σεπτέμβρη, ένα έγκλημα που η ίδια η Αμερική είχε προκαλέσει με την πολιτική της και συγχρόνως μια τραγωδία που ο αυτοκράτορας από το Τέξας εκμεταλλεύτηκε με τον πιο αισχρό τρόπο. Όμως, όπου υπάρχει καταπίεση, υπάρχει και αντίσταση, και για να την αντιμετωπίσουν τα αμερικανικά στρατεύματα ισοπέδωσαν ολόκληρες πόλεις. Ύστερα, η αμερικανική διοίκηση έπαιξε το παλιό ιμπεριαλιστικό παιχνίδι του «διαίρει και βασίλευε», ανάμεσα στους σιίτες και τους σουνίτες: έτσι γεννήθηκε η οργάνωση Αλ Κάιντα της Μεσοποταμίας και ως συνέχειά της το Ισλαμικό Κράτος, που θέριεψε όταν στους αμερικανικούς τυχοδιωκτισμούς στο Ιράκ προστέθηκαν και οι ανάλογοι στη Συρία.

Όταν διαλύεις ολόκληρες χώρες για να τους πάρεις το πετρέλαιο και κάνεις την ανθρώπινη ζωή να μην κοστίζει τίποτα, είναι αναπόφευκτο ότι κάποια στιγμή θα εισπράξεις την ανάλογη βαρβαρότητα. Μεσαίωνα έδωσες, Μεσαίωνα θα λάβεις. Αλλά, βέβαια, ο εκφασισμός του πλανήτη δεν έχει να κάνει μόνο με το «Ισλαμικό Κράτος» ή με τον νεοναζιστικό Δεξιό Τομέα της Ουκρανίας, μια ακόμη τυχοδιωκτική επιχείρηση της Δύσης, με ευρωπαϊκή συμμετοχή αυτήν τη φορά. Είναι οι ίδιες οι δημοκρατικές κατακτήσεις στη Δύση που συρρικνώνονται σταδιακά, από το αδίστακτο κυνήγι εξόντωσης των whistleblowers, των ανθρώπων που λένε μυστικά, από την κυβέρνηση του Ομπάμα, μέχρι την παρακολούθηση της ιδιωτικής ζωής από τους Big Brothers και τις άλλες google της σύγχρονης τεχνολογίας. Όπως έλεγε απλά και ο απογοητευτικός Ομπάμα, παραδεχόμενος τα βασανιστήρια των μυστικών της CIA: «We tortured some folks». Βασανίσαμε μερικούς τύπους.
http://tvxs.gr/

Βενιζέλος: Η δημοκρατική παράταξη είναι ήδη πραγματικότητα

"Ο τρίτος πόλος είναι εφικτός", είπε, "σπάει τον διπολισμό που είναι ούτως ή αλλως τεχνητός". Ο ίδιος υποστήριξε ότι ο χαρακτήρας της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης έχει ήδη ξεκαθαρίσει, αποδίδοντας στον νέο σχηματισμό ρόλο εγγυητή της εθνικής σταθερότητας. "Η παράταξη υπάρχει και θα υπάρχει", είπε, σημειώνοντας όμως ότι υπάρχει και η ευθύνη του πολίτη, που είναι "κύριος της μοίρας του", αφού για να σεβαστούν τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών οι εταίροι μας θα πρέπει πρώτα να τις σεβαστούμε εμείς.
"Η χώρα εχει αλλάξει σελιδα. Οι δείκτες της οικονομίας είναι ευοίωνοι", είπε, κρούοντας όμως τον κώδωνα του κινδύνου ότι το σύστημα είναι εύθραυστο και επαναλαμβάνοντας ότι είναι δυνατό μέσα σε πέντε ημέρες να χαθούν οι θυσίες πέντε ετών...
"Εμείς, ως Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, δεν θέλουμε να παίξουμε κανέναν θεσμικό ρόλο πέραν αυτού που θα μας αναθέσει ο λαός στις επόμενες εκλογές που ελπιζω να γίνουν το 2016, αλλά αν κάποιος τις προκαλέσει, και νωρίτερα. Δεν επιζητούμε κανέναν αυξημέρο ρόλο. Δεν πάσχουμε από κυβερνητισμό, αλλά έχουμε υψηλό φρόνημα ευθύνης", είπε.
Θέτοντας τις δύο προτεραιότητες του επόμενου διαστήματος, μίλησε για :
1) Ολοκλήρωση της προσπάθειας διαπραγμάτευσης και αλλαγή σελίδας, αφού βεβαίως τελειώσει η τρέχουσα αναθεώρηση ώστε να εκταμιευθεί η τελευταία δόση και να ολοκληρωθεί το ευρωπαϊκό σκέλος του προγράμματος στις 31 Δεκεμβρίου, κάτι που επανέλαβε ότι θα γίνει χωρίς νέα μέτρα.
2) Διαμόρφωση της λεπτομερούς αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. "Μπορούμε", είπε, κάνοντας λόγο για συκινητικό οιωνό, όπως 'διάβασε' το χθεσινό δείπνο με τους πρώην βουλευτές του κινήματος, που "είναι παρόντες, θέλουν αν μετάσχουν", όπως είπε.
Αναφερόμενος στους 180, ρώτησε "ποιος μας έχει πεί ότι υπάρχουν οι 121 εναντίον;". Εκτός άν, όπως είπε, η αξιωματική αντιπολίτευση υπολογίζει στις ψήφους της ΧΑ...
"Οι επόμενες εκλογές πρέπει να γίνουν το 2016. Αν κάποιος τις εκβιάσει, οι εκλογές θα κριθούν προεκλογικά...
http://www.matrix24.gr/

Νέο Μνημόνιο με άγριους όρους και επιτήρηση από την τρόικα κάθε μήνα

Η περίφημη μετά Μνημόνιο εποχή φέρνει... νέο Μνημόνιο! Το σφιχταγκάλιασμα της Ελλάδας με την τρόικα, οι σκληροί όροι και η στενή επιτήρηση φαίνεται ότι θα αργήσουν πολύ να τελειώσουν. Κι αυτό γιατί το βασικό σενάριο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση για την επόμενη ημέρα -και που φέρεται ότι «κλείδωσε» πριν από λίγες ημέρες στο Βερολίνο- περιλαμβάνει και Μνημόνιο και συμμετοχή της τρόικας.

Οπως αποκαλύπτει σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία», η λεγόμενη προληπτική γραμμή πίστωσης, που επιδιώκει η Ελλάδα, συνοδεύεται απαραίτητα από Μνημόνιο, το οποίο θα συνταχθεί πάλι από την Κομισιόν, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και πιθανότατα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η λύση της προληπτικής γραμμής (που παρουσιάζεται ως ένα δίχτυ ασφαλείας) προκρίθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση του Γκίκα Χαρδούβελη με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη γερμανική πρωτεύουσα εντός της εβδομάδας.

Το επίσημο έγγραφο του ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) για την προληπτική γραμμή πίστωσης, που φέρνει στο φως η «κυριακάτικη δημοκρατία», είναι απόλυτα ξεκάθαρο στο ζήτημα αυτό: «Το διοικητικό συμβούλιο του ESM αναθέτει (...) στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και, όπου είναι δυνατόν, με το ΔΝΤ, να διαπραγματευτεί με το κράτος-μέλος του ESM ένα Μνημόνιο που θα αναλύει τους όρους που θα συνοδεύουν την προληπτική γραμμή πίστωσης». Το κράτος-μέλος (δηλαδή η Ελλάδα στην προκειμένη περίπτωση) όχι μόνο θα πρέπει να υπογράψει το νέο Μνημόνιο, αλλά, όπως αναφέρει στη συνέχεια το έγγραφο, θα αναγκαστεί να δεχτεί και «τους οικονομικούς όρους και τις προϋποθέσεις της προληπτικής χρηματοδοτικής στήριξης» που θα έχει επιβάλει ο επικεφαλής του ESM, δηλαδή ο Γερμανός κ. Ρέγκλινγκ!


Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι, όπως όλα δείχνουν, το νέο Μνημόνιο θα συνοδεύεται με ακόμα πιο αυστηρή εποπτεία από ό,τι τα δύο προηγούμενα. Υπό τον τίτλο «Ενισχυμένη επιτήρηση», το άρθρο 5 του σχετικού εγγράφου περιγράφει την επιτήρηση που μπορεί και να οδηγεί στην «υιοθέτηση μέτρων για να αντιμετωπιστούν οι πηγές ή οι πιθανές πηγές (!) των δυσκολιών». Η εποπτεία θα είναι τόσο σφιχτή, που προβλέπει ακόμα και μηνιαία αναφορά από την ελληνική κυβέρνηση «για την οικονομική κατάσταση, τα ταμειακά υπόλοιπα και άλλες σημαντικές πληροφορίες»!

Για να φτάσουμε όμως μέχρις εκεί, προηγήθηκε μια προσεκτική μεθόδευση: Στις 9 Οκτωβρίου, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, προετοιμάζοντας το έδαφος, δήλωσε ότι η Ελλάδα «θα είναι σε καλύτερη θέση εάν είχε μια προληπτική υποστήριξη». Τη χαρακτήρισε μάλιστα μια «εξέλιξη της σχέσης μας» (!), προσθέτοντας ότι «η σχέση μπορεί ακόμα να είναι εξαιρετικά επιβοηθητική για τη χώρα, ώστε να προχωρήσει και τελικά να τα καταφέρει μόνη της».

Περίπου μία εβδομάδα αργότερα -και αφού στο ενδιάμεσο είχαν προηγηθεί το «μήνυμα» των αγορών με το μίνι κραχ στο Χρηματιστήριο Αθηνών και η απότομη άνοδος των spreads των ελληνικών δεκαετών ομολόγων-, από το Μιλάνο, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τόνιζε ότι «αποτελεί και στοιχείο των διαπραγματεύσεων μια πιθανή προληπτική γραμμή στήριξης, που θα προστάτευε τη χώρα μας από πιθανές αναταράξεις στις αγορές». Ακόμα και η πολυεθνική τράπεζα HSBC, σε έκθεσή της την περασμένη εβδομάδα, υποστήριζε ότι μια προληπτική γραμμή πίστωσης από την Ευρώπη είναι το πιθανότερο σενάριο για την Ελλάδα.

Ποιος παρέχει αυτή την προληπτική γραμμή στήριξης; Επισήμως, μόνο ο ESM. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (European Stability Mechanism - ESM) είναι ένα όχημα που δημιούργησε η ευρωζώνη για να χρηματοδοτεί -υπό αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις- τα κράτη-μέλη της που αντιμετωπίζουν σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα. Τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο του 2013, αντικαθιστώντας το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), έναν προσωρινό μηχανισμό που είχε δημιουργηθεί εν μέσω της κρίσης. Επικεφαλής του ορίστηκε ο Κλάους Ρέγκλινγκ, έμπιστος της Ανγκελα Μέρκελ, επί χρόνια υπάλληλος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, με θητεία και στο ΔΝΤ.


Ιρλανδοί - Πορτογάλοι είπαν «όχι»

Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία βρέθηκαν ένα βήμα προτού δεχτούν την προληπτική γραμμή στήριξης από τον ESM, αλλά την απέρριψαν την τελευταία στιγμή γιατί δεν ήθελαν να έχουν και πάλι την τρόικα πάνω από το κεφάλι τους! Παράλληλα, όμως, οι δύο χώρες, βγαίνοντας από το Μνημόνιο, εξασφάλισαν πλήρη πρόσβαση στις αγορές.

Αυτό υπό τις παρούσες συνθήκες φαντάζει πολύ δύσκολο για την Ελλάδα, που, αργά αλλά σταθερά, σύρεται σε ένα νέο, τρίτο και ίσως ακόμα πιο δυσβάσταχτο Μνημόνιο, με αντάλλαγμα τα διαθέσιμα κεφάλαια του Μηχανισμού. Εξάλλου, ο ίδιος ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι είχε ξεκαθαρίσει πρόσφατα ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν θα αγοράζει τίτλους ελληνικών τραπεζών, εάν η χώρα μας δεν βρίσκεται σε κάποιου είδους πρόγραμμα.

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το νέο πρόγραμμα θα είναι ένα νέο ακόμα πιο ασφυκτικό Μνημόνιο, καμουφλαρισμένο υπό τον τίτλο της προληπτικής γραμμής πίστωσης. Το σχετικό επίσημο έγγραφο του ESM δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας. Υπό τον τίτλο «Οδηγία για την Προληπτική Χρηματοδοτική Στήριξη» (Guideline on Precautionary Financial Assistance), περιγράφει με ακρίβεια τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη στήριξη αυτή.

Οι αυστηρές προϋποθέσεις και το σενάριο που συζητούν το Βερολίνο, η Ουάσινγκτον και οι Βρυξέλλες
Οπως αναφέρει το έγγραφο, η στήριξη δίνεται υπό τη μορφή είτε της προληπτικής γραμμής πίστωσης υπό όρους (PCCL) είτε της γραμμής πίστωσης υπό ενισχυμένους όρους (ECCL). Και οι δύο γραμμές πίστωσης έχουν διάρκεια ζωής ενός έτους και μπορούν να ανανεωθούν μέχρι δύο φορές, για ένα εξάμηνο τη φορά. Η πίστωση ενεργοποιείται μόνον εφόσον το ζητήσει το ίδιο το κράτος. Για να είναι, όμως, διαθέσιμη, πρέπει αυτό να ακολουθεί πιστά τις πολιτικές που του έχουν επιβληθεί.

Η πρώτη γραμμή (PCCL) κρίνεται ιδιαίτερα δύσκολο να δοθεί στην Ελλάδα, καθώς οι προϋποθέσεις είναι πολύ αυστηρές: βιώσιμο χρέος Γενικής Κυβέρνησης, συμμόρφωση με τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και ανάπτυξης, πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές κ.ά.




Το πιθανότερο σενάριο, που συζητείται σε Βερολίνο, Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες, είναι η χώρα μας, μετά τη λήξη του παρόντος Μνημονίου, να υπογράψει νέο, ώστε να «απολαύσει» τα προνόμια της γραμμής πίστωσης υπό ενισχυμένους όρους (ECCL). Η σχετική οδηγία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, όπως προαναφέραμε, θεωρεί δεδομένη την υπογραφή Μνημονίου, επίσης δεδομένο τον σχεδιασμό αυτού από την Κομισιόν και την ΕΚΤ, και αφήνει ορθάνοιχτο το παράθυρο σύμπραξης και με το ΔΝΤ, ώστε η τρόικα να συνεχίσει ακάθεκτη την παρουσία της και το έργο της στην Ελλάδα - αυτό δηλαδή που προσπάθησε και δεν κατάφερε να πετύχει στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Οι δε όροι που θα συνοδεύουν την προληπτική γραμμή πίστωσης και οι οικονομικοί όροι και οι προϋποθέσεις που μπορεί μόνος του να σχεδιάζει ο περιβόητος κ. Ρέγκλινγκ δεν θα είναι τίποτε άλλο από τη συνέχιση της άγριας πολιτικής λιτότητας και ωμών παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό σύστημα και το κοινωνικό κράτος.
http://www.dimokratianews.gr/

Δεν θέλουν πρόωρες εκλογές οι Ελληνες -Τι δείχνει νέα δημοσκόπηση

Ενάντια στις πρόωρες εκλογές τάσσεται η πλειοψηφία σε νέα δημοσκόπηση, καθώς υπάρχει ο φόβος ότι θα ανακοπεί η πορεία της χώρας, ενώ αξιοσημείωτο είναι πως με την προσφυγή στις κάλπες διαφωνεί και ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη νέα έρευνα της εταιρείας Metrisi, για λογαριασμό του «Ελεύθερου Τύπου», το 51,6% διαφωνεί με τις πρόωρες εκλογές, την ώρα που το 39,8% τάσσεται υπέρ τις προσφυγής στις κάλπες. Την ίδια ώρα, το 23,5% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που ζητά επιτακτικά τις πρόωρες εκλογές, διαφωνεί με αυτό το ενδεχόμενο.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 54,8% πιστεύει ότι η εκλογική αναμέτρηση θα ανακόψει την πορεία της χώρας προς την οριστική έξοδο από την ύφεση, ενώ το 54,20% εκτιμά πως η κατάσταση στη χώρα ήταν χειρότερη πριν από ένα χρόνο και το 42,90% αισιοδοξεί ότι θα είναι καλύτερη σε ένα χρόνο από σήμερα.

Στην πρόθεση ψήφου, το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει, όμως η ΝΔ εμφανίζει αύξηση της συσπείρωσης με αποτέλεσμα να μειώνεται η ψαλίδα στο 3,1%. Οπως καταγράφει η δημοσκόπηση, το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι 27,2% έναντι 24,1% που συγκεντρώνει η ΝΔ, ενώ τρίτο κόμμα εμφανίζεται η Χρυσή Αυγή με 6,4%.

Με οριακές διαφορές ακολουθούν το Ποτάμι με 5,5%, το ΚΚΕ με 5,4%, το ΠΑΣΟΚ με 5,3%, ενώ εκτός Βουλής εμφανίζονται οι ΑΝ.ΕΛ. με 2,3%. Οι «Μεταρρυθμιστές» του Σπύρου Λυκούδη εμφανίζουν 2,2%, ενώ ο ΛΑ.Ο.Σ. καταγράφει 1,2% και η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι κάτω από τη μία ποσοστιαία μονάδα. Το σύνολο της αδιευκρίνιστης ψήφου κυμαίνεται στο 14,9%.

Ο Αντώνης Σαμαράς εξακολουθεί να προηγείται του Αλέξη Τσίπρα στην καταλληλότητα πρωθυπουργού με διαφορά 6,7% (39,9% έναντι 33,2%), ενώ επίσης προηγείται του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ τόσο ως ο καταλληλότερος για να προασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα (46,7% έναντι 27% του κ. Τσίπρα) όσο και για να προασπίσει τη χώρα από τις «κερδοσκοπικές επιθέσεις» στην πορεία εξόδου από την ύφεση (45,9% έναντι 24,5% αντίστοιχα).

Επίσης, η Ν.Δ. θεωρείται καταλληλότερη από το 33,6% των ερωτηθέντων για να βγάλει τη χώρα από την ύφεση έναντι του ΣΥΡΙΖΑ που συγκεντρώνει 26,4% αλλά και το κόμμα που έχει «ισχυρή ομάδα» για τη διακυβέρνηση της χώρας (29,2% έναντι 23,8% που συγκεντρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ).
http://www.iefimerida.gr/

ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΟ ΤΑΤΟΪ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ

Ελλιπής φύλαξη, ανύπαρκτες υποδομές και πλήθος επισκεπτών συνθέτουν ένα ιδιόμορφο και καταστροφικό φόντο για το άλλοτε περικλεές κτήμα των 42.000 στρεμμάτων.
Ανοιχτό πλέον στο κοινό το Κτήμα Τατοΐου, υποδέχεται περισσότερους από 3.000 επισκέπτες, τόσο τα Σαββατοκύριακα όσο και τις υπόλοιπες αργίες. Όμως η κοσμοσυρροή σε ένα κτήμα χωρίς υποδομές και με ελλιπή φύλαξη προσθέτει νέα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα, σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Βήμα».
Παρά τις προσπάθειες των υπάλληλων του Φορέα Διαχείρισης Πάρνηθας, των δασικών και αστυνομικών υπαλλήλων, των Φίλων Κτήματος Τατοΐου και μιας ομάδας εθελοντών πολιτικής προστασίας από το Κρυονέρι, το κτήμα οδηγείται στην εξαθλίωση και στην καταστροφή.

Λεηλασίες και αδιαφορία
Τα διατηρητέα κτίρια του Τατοΐου λεηλατούνται, ενώ ο κίνδυνος πυρκαγιάς απειλεί ανά πάσα στιγμή το πλούσιο δασικό οικοσύστημα. Οι επισκέπτες ανάβουν φωτιές για μπάρμπεκιου, ενώ απαγορεύεται, και φεύγοντας αφήνουν πίσω τους ίχνη της παρουσίας τους: σωρούς από σκουπίδια.
Οι λεηλασίες στα ακίνητα έχουν αυξηθεί επικίνδυνα. Πριν από λίγο καιρό εκλάπησαν από το κτίριο του προσωπικού τουλάχιστον τρία περίτεχνα σώματα καλοριφέρ από χυτοσίδερο με σκαλιστά ανθέμια στο πλάι.

Επίσης ένα-ένα «εξαφανίζονται» τα μαρμάρινα κολονάκια της πισίνας του ανακτόρου.
http://kartesios.com/

Οικονομικό Παρατηρητήριο της Γαλλίας: Η Ευρωζώνη «πρόβλημα» για την παγκόσμια οικονομία

Η ευρωζώνη παλεύει να ανακάμψει και είναι πολύ πιθανό να διολισθήσει σε νέα ύφεση την επόμενη διετία, καθυστερώντας ως εκ τούτου την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη, σύμφωνα με το Οικονομικό Παρατηρητήριο της Γαλλίας (OFCE).
Στις 29 Οκτωβρίου, ο διευθυντής αναλύσεων του OFCE, Xavier Timbeau, παρουσίασε τις οικονομικές προβλέψεις για το 2014-2015, λέγοντας ότι η «ευρωζώνη συνιστά πρόβλημα για την παγκόσμια οικονομία».
Ο ειδικός πιστεύει ότι η ευρωζώνη λειτουργεί ως τροχοπέδη για την παγκόσμια οικονομία, και θα μπει σε «μια φάση χαμηλού πληθωρισμού ή ακόμη και αποπληθωρισμού σε ορισμένες χώρες», που οδηγεί σε ύφεση εντός δύο ετών. Οι οικονομολόγοι του Παρατηρητηρίου ισχυρίζονται ότι αυτή η αλλαγή θα είναι αργή, αλλά σχεδόν αναπόφευκτη.
Η Γερμανία, ο «στυλοβάτης» της ευρωζώνης, αναμένεται να δει περιορισμένη οικονομική ανάπτυξη 1,5% το 2015 (με πρόβλεψη 1,4% για το 2014). Η πρόγνωση για την Ιταλία είναι επίσης απογοητευτική: αναμένεται να μπει σε ύφεση. Η Ισπανία, όπου η ανεργία παραμένει στο 25%, είναι η μόνη οικονομία της ευρωζώνης όπου η οικονομική ανάπτυξη αναμένεται να αυξηθεί, με ποσοστό 2,1% για το 2015.
Υπό αμφισβήτηση οι πολιτικές αποφάσεις
Μετά από μια περίοδο ανάκαμψης το 2011, αυτή ήταν υποτονική. Ο Timbeau το αποδίδει αυτό στις δημοσιονομικές αποφάσεις που λαμβάνονται από τα κράτη μέλη και «στην σκλήρυνση των νομισματικών συνθηκών την περίοδο 2013-2014». Ακόμα και αν οι οικονομικοί περιορισμοί χαλαρώσουν, οι επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας από το 2012 έως το 2013 εξακολουθούν να ωθούν την οικονομία προς τα κάτω.
Το Παρατηρητήριο ισχυρίζεται ότι είναι «συγκρατημένα αισιόδοξο για το 2015», προβλέποντας ανάπτυξη της ευρωζώνης κατά 1,3%.
Οι οικονομολόγοι του Παρατηρητηρίου είναι επίσης σκεπτικοί απέναντι στο σχέδιο επενδύσεων ύψους 300δις ευρώ του νέου Προέδρου της Κομισιόν. «Το επενδυτικό σχέδιο του Jean-Claude Juncker θα ενταχθεί επιδέξια στα υφιστάμενα μέτρα, αλλά δεν θα περιλαμβάνει τίποτα καινούριο».
Αισιοδοξία για το Παρίσι
Το OFCE αναμένει να δει μια μικρή βελτίωση στην οικονομική κατάσταση της Γαλλίας το 2015, προβλέποντας ανάπτυξη 1,1%, σε σύγκριση με το 0,4% το 2014. Η μεταβολή αυτή οφείλεται στην «παρακμή των δύο αρνητικών παραγόντων που έχουν πνίξει την οικονομική ανάπτυξη από το 2010: οι όροι δανεισμού και οι μειώσεις των ελλειμμάτων». «Η Γαλλία θα πρέπει επίσης να γίνει πιο ανταγωνιστική, καθώς το ευρώ πέφτει σε αξία, και η πίστωση φόρου για την ενθάρρυνση της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης (Cice) γίνεται όλο και πιο ισχυρή» είπε το OFCE.
Αυτή η μέτρια βελτίωση της κατάστασης δεν θα είναι αρκετή για να μειωθεί η ανεργία ή να έχει σημαντικό αντίκτυπο στα δημόσια ελλείμματα. Το Παρατηρητήριο προβλέπει ποσοστό ανεργίας 9,8% και δημόσιο έλλειμμα 4,3% για τη Γαλλία το 2015.
http://left.gr/

«Τσουνάμι» φόρων 3,3 δισ. ευρώ καλούνται να πληρώσουν μέχρι το τέλος του έτους οι φορολογούμενοι!

Πονοκέφαλο προκαλούν στους φορολογούμενους οι υποχρεώσεις του τελευταίου διμήνου του έτους, αφού μόνο με την άθροιση των δόσεων του ΕΝΦΙΑ, του φόρου εισοδήματος και των Τελών κυκλοφορίας, αυτά που καλούνται να πληρώσουν, αγγίζουν τα 3,3 δισ. ευρώ!
Ξεκινώντας από τα Τέλη Κυκλοφορίας, αυτά πρέπει να πληρωθούν ως το τέλος Δεκεμβρίου και αναλογούν σε 6,3 εκατομμύρια οχήματα με στόχο του Υπουργείου Οικονομικών να εισπραχθεί 1 δισ. ευρώ. Έτερο βαρύ φορτίο είναι αυτό των δόσεων για το φόρο εισοδήματος, που πρέπει να καταβληθούν στο τελευταίο δίμηνο του έτους, καθώς ξεπερνάνε το 1 δισ. ευρώ. Άλλα περίπου 820 εκατ. ευρώ θα πρέπει να πληρώσουν οι φορολογούμενοι το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο, για τον ΕΝΦΙΑ, χωρίς βέβαια να εξοφλούν, αφού έπονται οι δόσεις του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, ενώ δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα πώς και πότε θα λάβουν τις προβλεπόμενες εκπτώσεις και απαλλαγές χιλιάδες ιδιοκτήτες που δεν εντοπίστηκαν από το σύστημα. Σε όλα αυτά, προστίθενται άλλα 430 εκατ. ευρώ, από φόρους και πρόστιμα προηγούμενων ετών, που πρέπει να πληρωθούν έως το τέλος του έτους.
Με βάση τα νεώτερα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι φορολογούμενοι καλούνται να σηκώσουν αυτό το φορτίο έχοντας χάσει μέσα σε μια μόλις χρονιά 14 δισ. ευρώ, λόγω της μείωσης των αποδοχών τους κατά 10,7% και του "κουρέματος" των κοινωνικών παροχών κατά 12,3%. Μάλιστα, από την αρχή της κρίσης το διαθέσιμο ακαθάριστο εισόδημα έχει μειωθεί κατά 48,5 δισ. ευρώ!
Το Υπουργείο Οικονομικών προσφέρει την δυνατότητα υπαγωγής όλων αυτών των οφειλών στην πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων, που φτάνει ως τις 24 για έκτακτους φόρους, ωστόσο και εδώ υπάρχει παγίδα που κοστίζει ακριβά και πρέπει και πάλι ο φορολογούμενος να πληρώσει, καθώς για να μπορέσει κανείς να ρυθμίσει τις οφειλές που έχουν συσσωρευτεί έως το τέλος Σεπτεμβρίου, θα πρέπει ή να καταβάλει ή να ρυθμίσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις του, ακόμα και για την περίπτωση που αυτές δεν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες.
http://www.koutipandoras.gr/

Τα Βαλκάνια ματώνουν τη βορειοελλαδική οικονομία

Με αμείωτη ένταση συνεχίζεται η αιμορραγία των τοπικών οικονομιών στις παραμεθόριες περιοχές της βόρειας Ελλάδας (Φλώρινα, Ξάνθη, Κιλκίς, Σέρρες κα) προς τις βαλκανικές χώρες, και κυρίως τη Βουλγαρία και τα Σκόπια.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις επαγγελματικών φορέων των τοπικών οικονομιών, ετησίως εισόδημα 500 εκατ.ευρώ έως 1 δισ. ευρώ «φεύγει» από τις τοπικές οικονομίες προς τα Βαλκάνια. Η συγκεκριμένη διαρροή αφορά τόσο ελληνικές επιχειρήσεις που μετεγκαθίστανται στις γειτονικές χώρες, κυρίως λόγω του ευνοϊκότερου φορολογικού καθεστώτος, όσο και το εισόδημα πολιτών που συρρέουν κατά χιλιάδες καθημερινά στα σύνορα, προκειμένου να κάνουν τις αγορές τους στα Βαλκάνια.

Τα καύσιμα στα Σκόπια, που είναι σημαντικά φθηνότερα σε σχέση με την Ελλάδα (αμόλυβδη βενζίνη 32% φθηνότερη, το πετρέλαιο κίνησης 26% και το υγραέριο 39%), καθώς και τα καταναλωτικά αγαθά που πωλούνται στη μισή τιμή στη Βουλγαρία, οδηγούν πολλούς κατοίκους των παραμεθόριων περιοχών να κάνουν ένα ταξίδι λίγων λεπτών, προκειμένου να εφοδιαστούν με ό,τι χρειάζονται από τις γειτονικές χώρες.

Την ίδια ώρα, οργιάζει το παρεμπόριο στη Ξάνθη, κυρίως από τη Βουλγαρία, από όπου έρχονται πάσης φύσεως προϊόντα, χωρίς παραστατικά και πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές, γονατίζοντας τους νόμιμους επιχειρηματίες της πόλης. Είναι ενδεικτικό πως μέσω της διόδου Αγίου Κωνσταντίνου έρχονται ακόμη και γιατροί, οι οποίοι εξετάζουν ασθενείς μέσα σε βαν!

Ξάνθη: «Μαύρο» το 50% της οικονομικής δραστηριότητας στα σύνορα

Τρόφιμα, ψωμιά, ξύλα ακόμη και φάρμακα «κατεβαίνουν» καθημερινά από τη Βουλγαρία στη Ξάνθη, μέσω των 12 διόδων που υπάρχουν, και κυρίως αυτή του Αγίου Κωνσταντίνου.

Η συγκεκριμένη δίοδος άνοιξε πριν από 4 χρόνια, με στόχο να τονώσει το εμπόριο ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, ωστόσο έχει γίνει πύλη εισόδου κάθε λογής παράνομων εμπόρων. Μέχρι πριν ένα μήνα υπήρχε μόλις ένας αστυνομικός, ο οποίος μάλιστα φιλοξενούνταν στο βουλγαρικό έδαφος, καθώς δεν υπήρχε φυλάκιο στην ελληνική πλευρά, και ήταν αδύνατον να πραγματοποιήσει ελέγχους. Το τελευταίο διάστημα έχει αποσπαστεί ακόμη ένας, ωστόσο το παρεμπόριο συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και αποτελεί πλέον το 50% του συνολικού τζίρου που γίνεται στην περιοχή.

Για πλιάτσικο κάνει λόγο ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ξάνθης, Στέλιος Μωραΐτης. «Η κατάσταση είναι τρομακτική. Έρχεται ο κάθε απατεώνας και πουλάει τα πάντα, χωρίς κανένα παραστατικό. Εκτός από ξύλα, βενζίνη και τρόφιμα, πωλούνται ακόμη και φάρμακα, ενώ έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς “γιατροί”, οι οποίοι εξετάζουν τους ασθενείς μέσα σε βαν, στον ορεινό όγκο της περιοχής. Έχουμε αναφορές ότι έρχονται οδοντίατροι και κάνουν σφραγίσματα, εξαγωγές και γέφυρες κυριολεκτικά στο πόδι», τονίζει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η κατάσταση που επικρατεί έχει οδηγήσει σε απόγνωση τους επιχειρηματίες, με τα λουκέτα να διαδέχονται το ένα το άλλο και να ξεπερνούν τα 2.500 την τελευταία τετραετία.

Σχεδόν 200.000 ευρώ «φεύγουν» καθημερινά από τη Φλώρινα στα Σκόπια

Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι επιχειρηματίες της Φλώρινας, για την αιμορραγία της τοπικής οικονομίας, καθώς, σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από 1.000 αυτοκίνητα περνούν καθημερινά τα σύνορα των Σκοπίων, μεταφέροντας στη γειτονική χώρα 150.000 – 200.000 ευρώ.

«Η βενζίνη στα Σκόπια είναι φθηνότερη κατά 38-40 λεπτά και επειδή οι αποστάσεις είναι μικρές, είναι λογικό πολλοί να πηγαίνουν και να φουλάρουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τις υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα σέρβις και επισκευές αυτοκινήτων, που ενώ στη Φλώρινα μπορεί να κοστίζουν 800 ευρώ, στην πΓΔΜ κάποιος θα πληρώσει 250-300 ευρώ», λέει στη Voria.gr ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου της πόλης, Σάββας Σαπαλίδης.

Όπως αναφέρει, «με τη φορολογία στην Ελλάδα δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί απέναντι στους γείτονές μας. Θα πρέπει να δημιουργηθεί επιτέλους μια Ειδική Οικονομική Ζώνη στις παραμεθόριες περιοχές, που να λειτουργήσει σαν ασπίδα προστασίας απέναντι στα Βαλκάνια».

Σύμφωνα με τον ίδιο, η καθημερινή διαρροή εισοδήματος έχει φέρει εκατοντάδες λουκέτα επιχειρήσεων. Από τα 3.700 μέλη του Επιμελητηρίου πριν από 4 χρόνια, σήμερα έχουν μείνει μόλις 2.800, από τα οποία μόνο τα 700 πληρώνουν τις εισφορές τους. Την ίδια ώρα, η ΒΙΠΕ της πόλης μοιάζει ερημωμένη, καθώς έχουν μείνει μόλις 8 επιχειρήσεις. «Πρέπει επιτέλους η Πολιτεία να δώσει κίνητρα για να γίνουν επενδύσεις και να τονωθεί η βιομηχανική παραγωγή. Έχουμε εξαιρετικά προϊόντα και θα έπρεπε να τα πουλάμε μαζικά στα Βαλκάνια», υπογραμμίζει ο κ.Σαπαλίδης.

Σέρρες: Με 200 ευρώ ψώνια 20 ημερών από τη Βουλγαρία

Σε μόλις 10-20 λεπτά οι κάτοικοι των ακριτικών περιοχών των Σερρών μπορούν να βρίσκονται στη Βουλγαρία. Έτσι, πολλοί είναι αυτοί που πηγαίνουν να κάνουν τα ψώνια τους, ενώ την ίδια ώρα χιλιάδες νταλίκες από τη Βουλγαρία φέρνουν κάθε λογής προϊόντα, και κυρίως καύσιμα.

«Όταν κάποιος βγάζει πλέον 400 ευρώ το μήνα και με ψώνια 200 ευρώ από τη Βουλγαρία μπορεί να ζήσει για 20 μέρες, είναι λογικό να αφήνει τα λεφτά του εκεί. Η κατάσταση είναι δραματική, έχουν κλείσει 5.300 επιχειρήσεις την τελευταία 5ετία, καθώς δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους γείτονες», τονίζει ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Σερρών, Χρήστος Μέγκλας.

«Τα Σκόπια μας βάζουν τα γυαλιά και μας βγάζουν τα μάτια»

Τεράστιο πλήγμα για την οικονομία του Κιλκίς αποτελεί η μείωση της ζήτησης για υγρά καύσιμα, η οποία, οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εναλλακτική που έχουν οι κάτοικοι της περιοχής για ανεφοδιασμό από την πΓΔΜ. Αποτέλεσμα είναι από τα 150 βενζινάδικα που λειτουργούσαν πριν από 4-5 χρόνια, σήμερα να έχουν μείνει ανοιχτά μόλις τα 90.

Σύμφωνα με μελέτη του Επιμελητηρίου της πόλης, η χαμηλότερη τιμή καυσίμων στη FYROM, αποτελεί ένα μόνο από τα αρκετά κίνητρα που έχουν οι κάτοικοι του Κιλκίς για μετάβαση στη συγκεκριμένη χώρα αυθημερόν. Αναλυτικότερα, έξι στους δέκα που μεταβαίνουν στη γειτονική χώρα, αγοράζει τουλάχιστον μια κούτα τσιγάρα από τα αφορολόγητα, ενώ κάθε Πέμπτη (εργάσιμη ημέρα με τη μεγαλύτερη προσέλευση), πραγματοποιείται υπαίθρια αγορά στην πόλη της Γευγελής (κοντά στη συνοριακή ζώνη), όπου πάνω από 8 στους δέκα αγοράζουν νωπά προϊόντα.

Είναι ενδεικτικό πως πάνω από 30.000 οχήματα περνούν καθημερινά τα σύνορα, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που πηγαίνουν στα πέντε καζίνο που λειτουργούν στα σύνορα. «Πολλοί πηγαίνουν στα καζίνο με 20 ευρώ στη τσέπη, τρώνε και πίνουν και αν κερδίζουν κάτι θα αγοράσουν ρούχα, κούτες τσιγάρα και ο,τιδήποτε άλλο έχουν ανάγκη», λέει ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κιλκίς, Π.Τονικίδης.
http://www.voria.gr/

‘Τα δικαιώματά σου, να τα απαιτείς πάντα, με οποιοδήποτε κόστος’

Ελλάδα, 2014. Η τρομοκρατία της κρατικής μηχανής, υψώνει το ανάστημά της για πολλοστή φορά. Με φωτογραφίες που κρατούμενοι έχουν διοχετεύσει στα μέσα ενημέρωσης βλέπουμε συνθήκες τρομοκρατίας μέσα στις φυλακές, που διαιωνίζονται από το κράτος ως έμμεση καταστολή γι’ αυτούς που είναι έξω, ενισχύοντας μια κλίμακα αξιών που περιθωριοποιεί, υποδουλώνει, εξεφτελίζει και στην κυριολεξία αφαιρεί τη ζωή αυτών που δεν υιοθέτησαν την μεσοαστική ιδεολογία του ‘καλού παιδιού’ και του νομοταγούς πολίτη.

Για τους ιδιους τους κρατούμενους, που βιώνουν αντίξοες συνθήκες, με μηδαμινές παροχές από το κράτος, αυτή η τρομοκρατία δεν περιορίζεται στο θέαμα μιας εικόνας αλλά παίρνει σάρκα και οστά στις στερήσεις, τις κακουχίες και την καταναγκαστική εξαθλίωση μέσα στην οποία επιβιώνουν καθημερινά. Και παλεύουν αδιάκοπα, έχοντας ήδη κάνει δύο μαζικές απεργίες πείνας μέσα στο 2014 μόνο. Παλεύουν, έχοντας να αντιμετωπίσουν και την αδιαφορία του κόσμου, που παγιδευμένος στο μικρόκοσμό της αδιαφορίας, του ατομικισμού του και των ‘δικών’ του προβλημάτων, δεν έχει μέχρι τώρα σταθεί έμπρακτα στο πλευρό τους.

Εν αντιθέσει, την συνέντευξη που ακολουθεί, μου παραχώρησε ένας άνθρωπος που δεν κλείστηκε στο δικό του μικρόκοσμο. Η προσωπική του πάλη με το Aids, τη φυλακή και τις κακουχίες στο Νοσοκομείο Άγιος Παύλος δεν έχουν χτίσει ένα τοίχος αυτοπροστασίας και αποστασιοποίησης. Δείχνει την αλληλεγγύη του ποικιλοτρόπως και αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων. Αποτελεί ζωντανή απόδειξη πως, μέσα στις φυλακές υπάρχουν άνθρωποι που μας δείχνουν τι σημαίνει πραγματικά η αλληλεγγύη. Συναντηθήκαμε, μια φθινοπωρινή βραδιά, κάπου κοντά στο Μοναστηράκι και μιλήσαμε για τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές φυλακές σήμερα.

Κατ’ αρχήν αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι πόσο δύσκολο είναι για ένα οροθετικό άτομο, που ήδη αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα υγείας, όχι μόνο να χάνει την ελευθερία του αλλά να βρίσκεται και σε ένα νοσοκομείο όπως ο Άγιος Παύλος στον Κορυδαλλό που δεν προσφέρει στην ουσία τίποτα.

Όπως είπες η ελευθερία είναι το ύψιστο αγαθό, όπως ύψιστο αγαθό είναι και η υγεία, επομένως στην περίπτωση αυτή έχεις χάσει δύο πράγματα: και την ελευθερία σου, που πλέον δεν έχεις αλλά και την υγεία σου. Το βάρος που σηκώνεις είναι διπλό.

Τώρα για το θέμα του νοσοκομείου, ο Άγιος Παύλος είναι αναρρωτηριο κι όχι νοσοκομείο, αφού δεν παρέχει τίποτα ως τέτοιο. Όποιος ακούει τη λέξη νοσοκομείο φαντάζεται ότι υπάρχουν κρεβάτια, φάρμακα και γιατροί που κάνουν κάποια υποτυπώδες πράγματα. Συνήθως, για οτιδήποτε θέλεις, ή στην περίπτωση που πρέπει να κάνεις εξετάσεις, πρέπει να σε μεταφέρουν έξω από από το νοσοκομείο, έξω από αυτό το μπουρδέλο, γιατί μέσα δεν σου παρέχουν τίποτα.

Οι συνθήκες είναι άσχημες για πολλούς λόγους. Το να έχεις διπλά κρεβάτια που αναγκάζουν ανθρώπους με κινητικά προβλήματα και έχουν μια κατάπτωση στην υγεία τους να ανεβαίνουν στο διπλό κρεβάτι και να είναι όλοι οι κρατούμενοι στοιβασμένοι εκεί, είναι δύσκολο.

Το άλλο το θέμα που είναι πολύ επικίνδυνο και παίζει αυτή τη στιγμή είναι η φυματίωση που έχει έξαρση τα τελευταία χρόνια. Στο νοσοκομείο υπάρχουν κρούσματα φυματίωσης με αποτέλεσμα να κολλήσουν οροθετικοί, γιατί έφερναν τους φυματικούς μέσα στο νοσοκομείο, ενώ έπρεπε να νοσηλεύονται σε ξεχωριστό χώρο.

Στην ίδια πτέρυγα με τους υπόλοιπους ήταν οι φυματικοί;

Μέσα εκεί έχουν διάφορους χώρους. Εν τω μεταξύ τι γίνεται, φέρνουν συνεχώς κρατούμενους, που τους μαζεύουν από διάφορα σημεία της Αθήνας, χωρίς να τους έχουν κάνει το τεστ φυματίωσης και να δουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Τους βάζουν κατευθειαν δίπλα από ένα καρκινοπαθή, δίπλα από ένα καρδιοπαθή, κ.λ.π..

Χωρίς κανένα υποτυπώδη έλεγχο της υγείας τους;

Χωρίς τίποτα. Επομένως κάποιος που μεταφέρεται στον Κορυδαλλό και κοιμόταν στα παγκάκια ή οπουδήποτε, μπορεί πολύ εύκολα να έχει φυματίωση, όπως κι έχει γίνει πολλές φορές. Πρόσφατα που είχε πάρει διάσταση το όλο θέμα στο νοσοκομείο, είχαν γίνει κάποιες απεργίες, για να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που κοιμόντουσαν στο πάτωμα και όλα αυτά. Μας είχαν τότε επιβεβαιώσει τότε ότι θα κάνανε σε όλους ένα τεστ για φυματίωση, κάτι που δεν έγινε ποτέ.

Το φοβούνται. Ακόμα και τώρα που μιλάμε μπορεί να υπάρχει πολύς κόσμος που έχει φυματίωση στο νοσοκομείο, κι ο λόγος που δεν κάνουνε το τεστ είναι η πιθανότητα ο αριθμός των ατόμων να είναι πολύ μεγάλος και το κρύβουν. Αυτό είναι το μεγάλο θέμα.

Το άλλο πρόβλημα, είναι η έλλειψη φαρμάκων, δηλαδή για παράδειγμα να σου γράφει ο γιατρός πως πρέπει να πάρεις μια αγωγή ή αντιβίωση για 7 μέρες και ενώ για τρεις μέρες την παίρνεις κανονικά, την τέτατη μέρα σου λέει δεν έχω για να στην παρέχω και τότε αυτός θα στη δώσει όποτε έχει.. Δηλαδή διακόπτεις την αντιβίωση μετά από τρεις μέρες, για να τη συνεχίσεις μετά από πέντε μέρες. Το να διακόπτεις την αντιβίωση όμως, είναι σαν να μην έχεις κανει θεραπεία. Μιλάμε τώρα για τα πιο απλά. Τα άλλα είναι ότι οι συνθήκες μέσα είναι χάλια.. και είναι παλιό το κτίριο και είναι πολλή η βρωμιά μέσα στην οποία ζουν οι ασθενείς…

Αυτά τα είδαμε και στις φωτογραφιες…

Τα είδαμε και στις φωτογραφίες, τα έχω βιώσει και εγώ.

Ποιά είναι η σχέση ασθενών με το γιατρό του νοσοκομείου; Ως ασθενής, βρίσκεις την ψυχολογική υποστήριξη που έχεις ανάγκη από το γιατρό, από τη στιγμή που είσαι κρατούμενος και δεν μπορείς αυτό να το έχεις από έξω;

Οι γιατροί είναι συγκεκριμένοι και είναι σε αυτές τις θέσεις για χρόνια. Εγώ πιστευω ότι τους γιατρούς δεν τους κουνάει κανένας. Παρέχουν μια υποτυπώδη υπηρεσία. Αφού να φανταστείς αν κάποιος είναι άρρωστος, είναι αναγκασμένος ακόμα και με 40 και με 41 πυρετό να φύγει από το δεύτερο όροφο και να κατέβει κάτω για να τον δει ο γιατρός. Ο γιατρός δεν πάει, όπως φαντάζεται κάποιος, στον ασθενή ακόμα κι αν αυτός αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα. Ο ασθενής πρέπει να σηκωθεί να πάει να δει το γιατρό και να περιμένει μέχρι να τον δει. Αυτό, είναι ένα πρόβλημα πολύ μεγάλο.

Άρα όχι μόνο δεν υπάρχει επαρκής στήριξη, υπάρχει μόνο αδιαφορία…

Ναι, υπάρχει αδιαφορία από τους γιατρούς, οι οποίοι όπως είπα δεν αλλάζουν ποτέ. Μη φανταστείς ότι επειδή έχει γιατρούς εκεί, ότι ο ασθενής μπορεί πολύ εύκολα να δει το γιατρό γιατί αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Πόσο μάλλον και σε άλλες φυλακές, που δεν υπάρχει καθόλου γιατρός.

Κάποια στιγμή είχε διαπιστωθεί ότι τα φάρμακα των οροθετικών, που είναι ακριβά φάρμακα κάνουν πάνω από 1000 -1500 ευρώ και πρέπει να λαμβάνονται συστηματικά, κόβονταν για διαστήματα δέκα -δεκαπέντε ημερών, ακόμα και για ένα ή ενάμιση μήνα, γιατί δεν είχαν τα κονδύλια για να τα αγοράσουν. Aν τα φάρμακα τα κόψει ένας οροθετικός, με βάση αυτά που λένε οι γιατροί, μπορεί να καεί αυτό το σχήμα φαρμάκων, γι’ αυτό και την φαρμακευτική αγωγή δεν μπορεί ένας οροθετικός να την σταματά και να την ξεκινά αργότερα.Μετά από αγώνες και διαμαρτυρίες λύθηκε το πρόβλημα και τώρα απ’ ότι ξέρω δίνουν τα φάρμακα από τα κατά τόπους νοσοκομεία έξω, από όπου κάθε ασθενής τα προμηθεύεται από εκεί.

Εκτός από την απεργία πείνας, που όπως είδαμε έγιναν δυο φέτος, ποιός άλλος τρόπος υπάρχει για να διεκδικήσετε κάτι μέσα στη φυλακή;

Η απεργία πείνας είναι λίγο δύσκολο, γιατί αν ένας άρρωστος κάνει απεργία πείνας είναι ένα τεράστιο ρίσκο στην υγεία του, δεν είσαι υγιής για να πεις απλά δεν τρώω. Κάποιοι όμως είχαν κάνει απεργία πείνας με κίνδυνο τη ζωή τους, άλλοι απείχαν από το συσσίτιο συμβολικά γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις.

Το θέμα είναι ότι και που έγινε η απεργία, βλέπουμε τώρα ότι πριν ένα μήνα ξανακάνανε πάλι χαρτί πάλι με τα ίδια αιτήματα, δεν έχει αλλάξει τίποτα μέσα στη φυλακή.

Τι άποψη έχεις για τη στάση του κράτους; Tι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει για να υπάρξει κάποιος σεβασμός, τουλάχιστον στους ανθρώπους που είναι ασθενείς στο νοσοκομείο της φυλακής;

Το κράτος απ’ ότι βλέπουμε, δεν ενδιαφέρεται και δεν συγκινείται για ανθρώπους που τους έχει στο περιθώριο, δηλαδή τους κρατούμενους που είναι μέσα στο νοσοκομείο. Μετά από όλη αυτή την κινητοποίηση που είχε γίνει και είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις, είχανε βγει φωτογραφίες προς τα έξω και τα είδε ο κόσμος που μπορεί μέχρι τότε να φανταζόταν πως είναι ένα νοσοκομείο όπου ο νοσηλευόμενος άσχετα πως είναι κρατούμενος θα έχει όλες τις παροχές υγείας, όπως θα έπρεπε να έχει, άσχετα με το αδίκημα που έχει κάνει. Οι φωτογαφίες αποδείξανε το εντελώς αντίθετο, δείξανε μια εξαθλίωση κι ανθρώπους που ήταν ξεχασμένοι.

Μετά από την όλη απεργία πείνας και τις κινητοποιήσεις είδαμε πάλι ότι δεν γίνεται τίποτα, το μόνο που άλλαξε είναι κάτι στρώματα και κάτι ψιλοπράγματα. Στην ουσία πάλι υπάρχει υπερπληθυσμός μέσα στο νοσοκομείο, που ξέρουμε ότι είναι χωρητικότητας για 60 άτομα και τώρα, αυτή τη στιγμή, έχει 200 άτομα. Αυτό τα λέει όλα.

Παλιά, υπήρχαν κάποιες ασθένειες που τις είχαν ξεχωρίσει. Δηλαδή, για παράδειγμα, στον ένα θάλαμο ήταν οι καρκινοπαθείς, σε άλλο οι ασθενείς με το ζάχαρο και ξεχωριστά οι οροθετικοί. Τώρα με τον υπερπληθυσμό δεν υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός, με αποτέλεσμα να υπάρχει έτσι μια ανεξέλεγκτη κατάσταση που ευνοεί την εξάπλωση διαφόρων κολλητικών νοσημάτων, όπως ηπατίτιδα. Ενώ παλιότερα όταν δεν υπήρχε υπερπληθυσμός, μπορούσαν να τα προβλέψουν και να τα ελέγξουν, τώρα βλέπουμε ότι όλοι είναι ο ένας πάνω στον άλλον και όλοι με διαφορετικές ασθένειες, με αποτέλεσμα κάποιες ασθένειες να μεταδίδονται και στους υπόλοιπους.

Το χειρότερο όμως σου λέω πως είναι το θέμα της φυματίωσης, που αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, πάρα πολύ επικίνδυνο και κανονικά θα έπρεπε στο νοσοκομείο να μην υπάρχει καθόλου ο όρος φυματίωση. Θα έπρεπε να υπάρχει μια εξωτερική ειδική μονάδα για την νοσηλεία των φυματικών γιατί η φυματίωση είναι πολύ επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία.

Θεωρείς ότι ο κόσμος έξω δεν έδειξε την ανάλογη υποστήριξη που όφειλε να δείξει στους κρατούμενους; Δηλαδή οι ασθενείς κρατούμενοι κάνανε 43 μέρες απεργία πείνας και δεν είδαμε μεγάλες διαδηλώσεις ή μαζική κινητοποίηση.

Δεν έγιναν μεγάλες διαμαρτυρίες ή κάποια αντίδραση μεγάλη, ο κόσμος δεν έδειξε την ευαισθησία που έπρεπε να δείξει, ενώ βλέπεις ότι μέσα οι κρατούμενοι δεν είναι μόνο για βαριά εγκλήματα, μπορεί να είναι και κάποιος που χρωστάει στο δημόσιο. Μπορεί να είναι ο πατέρας μου, η αδερφή μου, ο ξάδερφός μου, ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη φυλακή. Θα μου πεις, κι αυτός που έχει κάνει ένα έγκλημα πρέπει να βγάλει την τιμωρία του, την ποινή του. Ναι, αλλά να είναι και αξιοπρεπώς. Οποιοσδήποτε ανα πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί με χρέη, να πάει στη φυλακή και να ‘ναι καρδιοπαθής για παράδειγμα και τότε να βρεθεί σ’ αυτές ακριβώς τις συνθήκες.

Όχι, δεν δείξανε την ευαισθησία που έπρεπε να δείξουν και αυτό κατά τη γνώμη μου δείχνει ότι ο κόσμος άρχισε να συνηθίζει αυτές τις καταστάσεις. Δεν ξέρω, ίσως το βλεπει σαν κάτι φυσιολογικό που είναι η κατάσταση έτσι, λέει εντάξει κρατούμενοι είναι, τι περιμένουνε. Υπήρχε ένα σοκ φυσικά με τις φωτογραφίες, αλλά δεν είδαμε κάποια αντίδραση έτσι πολύ μεγάλη. Μετά φυσικά ξεφούσκωσε το θέμα, ξεχάστηκε, το υπουργείο είχε πει ότι θα κάνει κάποια πράγματα αλλά αφού ξεχάστηκε το θέμα, στην πορεία δεν έκανε τίποτα. Βγάλανε κάποιους νόμους για να αποφυλακίσουν κάποιους από το νοσοκομείο οριστικά και βλέπουμε ότι αποφυλακίστηκαν πάρα πολύ λίγα άτομα.

Από την άλλη όμως, ξέρουμε ότι στα κρατητήρια της Ελλάδας, περιμένουνε πάρα πολλοί άρρωστοι άνθρωποι να μπουν στο νοσοκομείο, επομένως όσους και να βγάλουνε με τους νόμους αυτούς, θα τους αντικαταστήσουν κατευθείαν. Και είκοσι άτομα να βγάλουν περιμένουν ίσως και 100 άτομα να μπουν, επομένως αυτοί οι νόμοι που ψηφίζουν είναι για τα μάτια του κόσμου.

Κάποια βασικά πράγματα όπως το φαγητό και το νερό, πώς είναι;

Eπειδή μιλάω και με παιδιά από μέσα, μου λένε ότι το φαγητό έχει χειροτερέψει πάρα πολύ και δεν έχει την ποιότητα που θα έπρεπε να έχει ως νοσοκομείο. Αν δεν έχεις χρήματα να πάρεις κάτι έξτρα, σίγουρα δεν θα τρέφεσαι καλά.

Δηλαδή αν ένας άνθρωπος είναι άπορος και δεν έχει χρήματα τι κάνει σ’ αυτή την περίπτωση;

Αν είσαι άπορος δεν έχουν και πολλά πράγματα να σου προσφέρουνε, εως και τίποτα.

Τώρα με το νερό είχανε δημιουργηθεί κάποια προβλήματα πριν ένα χρόνο νομίζω, δεν θυμάμαι τώρα πόσο ακριβώς, που είχαμε καταγγελίες ότι στο νοσοκομείο κάνουν μπάνιο με παγωμένο νερό. Είχαμε παρέμβει σαν οργάνωση τότε και τους πιέσαμε έτσι ώστε να φτιαχτεί το πρόβλημα. Δεν θυμάμαι αν ήταν λόγω έλλειψης πετρελαίου ή αν είχε κάτι χαλάσει, αλλά ήταν αναγκασμένοι για κάποιο διάστημα ενάμισι-δύο μηνών, να κάνουν μπάνιο με παγωμένο νερό.

Θεωρείς ότι αυτοί που εργάζονται στο νοσοκομείο και στη φυλακή γενικότερα θα μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν με κάποιο τρόπο?

Οι σωφρονιστικοί και γενικά όλοι μέσα, έχουν κάνει κι αυτοί τη δική τους διαμαρτυρία στο υπουργείο, για ένα θέμα που πιστεύω ότι τους ενδιαφέρει πραγματικά όλους, που είναι η φυματίωση, γιατί φοβούνται ότι μπορεί να κολλήσουν. Όπως βλέπουμε, το υπουργείο δεν κάνει τίποτα γι αυτό το θέμα. Και οι κρατούμενοι και οι σωφρονιστικοί κινδυνεύουν από τη φυματίωση.

Το παράδειγμα πριν δύο μέρες δεν ξέρω αν το είδες, στο Α.Τ. Πατησίων, που κάνανε τεστ μαντού σε 25-30 αστυνομικούς, βρέθηκαν θετικοί οι 10 ή 12. Κι από αυτό φάνηκε πως δεν έπαιρναν τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας και είχαν κολλήσει φυματίωση από τα άτομα που είχαν μαζέψει από τους δρόμους.

Μιλάμε για μια κατάσταση εκτός ελέγχου, για συνθήκες που αν κάποιος υποφέρει από μια χρόνια ασθένεια με περιορισμένο το ανοσοποιητικό και που στερειται τη ψυχολογική σταθερότητα αφου ζει σε ένα περιβάλλον που ο ένας είναι πάνω στον άλλο και που δεν δίνει κανένας σημασία στις ιδιαιτερότητές του κάθε ατόμου, αυτό φαντάζομαι επηρεάζει ψυχολογικά. Εσύ πώς το βίωσες όλο αυτό;

Είναι δύσκολες καταστάσεις, πραγματικά πάρα πολύ δύσκολες. Όταν έχεις κάποια βαριά ασθένεια και νοσήσεις και ταλαιπωρείσαι μέσα στο νοσοκομείο, βλέπεις την αδιαφορία του συστήματος και αυτό σε πικραίνει πιο πολύ. Απελπίζεσαι, γιατί πραγματικά δεν έχεις τις ίδιες ευκαιρίες με έναν άρρωστο που είναι έξω. Αυτό είναι πραγματικά πάρα πολύ βαρύ, γιατι υπάρχουν και ασθενείς που αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχουν πεθάνει. Αυτό γίνεται, υπάρχουν ασθενείς που έχουνε πεθάνει και θα πεθάνουν κι άλλοι.

Από Aids;

Όχι μόνο από Aids αλλά και από άλλες ασθένειες.

Το aids το ανέφερα γιατι είναι ίσως η πιο σοβαρή ασθένεια.

Εντάξει έχει και άλλες ασθένειες που είναι πολύ βαριές. Πρώτα από όλα στο νοσοκομείο της φυλακής δεν έχεις περίθαλψη, δεν σε κοιτάνε, δεν κοιτάζουν τα τραύματά σου, την υγεία σου. Το προσωπικό είναι πολύ λίγο και εντωμεταξύ είχαν πει ότι θα το βάλουν στο ΕΣΥ για να μπορούν να έρχονται γιατροί από άλλα νοσοκομεία αλλά αυτό δεν έχει γίνει ακόμα.

Ψυχολόγος υπάρχει για τους άρρωστους;

Κάποιες φορές είχε έρθει ψυχολόγος, μετά πάλι δεν είχαν λεφτά για να τον πληρώσουν κι έφυγε, τώρα δεν ξέρω σίγουρα αν υπάρχει κάποιος.

Άρα το κράτος δεν φροντίζει για να παρέχεται συστηματική ψυχολογική στήριξη στους ασθενείς.

Όχι.

Η σχέση σου με άλλους κρατούμενους πώς επηρεάστηκε από την κατάσταση της υγείας σου; Έκανες φιλίες;

Έκανα πολύ καλές φιλίες. Έχεις καλές φιλίες γιατί εκτός από το ότι έχεις κάποιον άλλο κρατούμενο που είσαι όλη μέρα μαζί του, έχεις και την ίδια αρρώστρια και η αρρώστεια είναι μια πηγή αλληλεγγύης. Κάνεις φιλίες και δένεσαι με κάποιους ανθρώπους για να επιβιώσεις, γιατί οι καταστάσεις είναι δύσκολες και αναγκαζεσαι να βρεις ανθρώπους για να μπορείς να επιβιώσεις.

Αυτό που λένε για την ανεξέλεγκτη ροή ψυχοφαρμάκων ισχύει?

Ναι ισχύει. Ενώ βλέπεις ότι δεν υπάρχουν βασικά φάρμακα που είναι απολύτως αναγκαία για κάποιες ασθένειες, από την άλλη δεν λείπουν ποτέ τα ψυχοφάρμακα.

Αν ένας οποιοσδήποτε κρατούμενος πάει και ζητήσει φάρμακα από τον ψυχίατρο, χωρίς δεύτερη κουβέντα το ίδιο βράδυ έχει πει ο ψυχίατρος να τα πάρει. Αυτό τα λέει όλα. Κρατάμε τη φυλακή με τα ψυχοφάρμακα, φοβούνται να τα κόψουν γιατί αν κοπούν τα ψυχοφάρμακα, την επόμενη μέρα, την ιδια ώρα μάλλον, η φυλακή θα πάρει φωτιά, ο κόσμος έχει εξαρτηθεί από αυτά. Η φυλακή κρατιέται από τα ψυχοφάρμακα.

Δηλαδή μέσα στη φυλακή βλέπουμε να διακινούνται δύο είδη ναρκωτικών: τα νόμιμα με τη μορφή ψυχοφαρμάκων και τα υπόλοιπα που είναι παράνομα.

Ναι, και τα νόμιμα, δίνονται χωρίς αιτία. Και πρόβλημα να μην έχεις, αν ζητήσεις ψυχοφάρμακα δεν θα σου πούνε όχι. Αυτό επιδιώκουν, αυτό θέλουν. Η πολιτική τους είναι οι κρατούμενοι να είναι σε καταστολή. Ενας κρατούμενος που είναι σε καταστολή δεν ζητάει, δεν παραπονιέται, δεν τον νοιάζει αν κάνει ντουζ με παγωμένο νερό ή αν το φαγητό δεν είναι καλό, ή αν κοιμάται στο πάτωμα. Αυτός ο κρατούμενος βολεύει το σύστημα, επομένως τους βολεύει να δίνουν ψυχοφάρμακα στον κρατούμεενο ώστε να μην απαιτεί και να μην ξέρει να απαιτεί να δικαιώματά του, να παραμένει ένας ήσυχος κρατούμενος.

Για τις φυλακές τύπου Γ΄τι πιστεύεις;

Με τις φυλακές τύπου Γ΄ το κράτος δείχνει από εδώ και πέρα τη σκληρότητά του, προσπαθεί να φοβίσει τον πληθυσμό μέσα στη φυλακή. Υπάρχουν κάποια παραθυράκια που είναι υπερ του συστήματος, με βάση τα οποία, ανα πάσα στιγμή ο κρατούμενος μπορεί να βρεθεί σε φυλακή τύπου Γ’. Δεν είναι μονο για τρομοκράτες, μπορεί να πάει και ένας που είναι ήδη στη φυλακή επειδή μπορεί να απαιτεί το φαγητό του, την αξιοπρέπειά του, και γι΄ αυτό να θεωρηθεί αντάρτης.

Οι συνθήκες στις φυλακές θα χειροτερέψουν, η εξαθλίωση εξαπλώνεται σε όλες τις φυλακές και ξέρουν ότι μπορεί να γίνει εξέγερση και να βρεθούν οι φυλακές εκτός ελέγχου. Έτσι, κάνουν τις τύπου Γ’ με αποτέλεσμα να προλάβουν κάποιες ανεξέλεγκτες καταστάσεις, γιατί όσο δεν έχει ο κρατούμενος φαγητό, σαμπουάν, ξυραφάκια, απλά πράγματα, υπάρχει η πιθανότητα να γίνει εξέγερση στις φυλακές.

Χτίζοντας τις φυλακές τύπου Γ’, τους λέει, κοίταξε δεν έχεις φαγητό, δεν έχεις νερό, δεν έχεις τίποτα αλλα υπάρχει και κάτι χειρότερο, υπάρχει αυτή η νέα φυλακή που πάλι δεν τα έχει όλα αυτά, αλλά δεν έχει ούτε επικοινωνία με τον έξω κόσμο και την φυλάει η αστυνομία.
Με τη φυλακή αυτή, γενικά περικόπτουν παρα πολλα δικαιώματα, το νομοσχέδιο είναι πολύ αυστηρό.

Με βάση τη δική σου άποψη, αν ένας άνθρωπος πάει στην τύπου Γ’ πώς θα βγει μετά? Πιστεύεις πως ένας τέτοιος άνθρωπος έχει πιθανότητες να επανενταχθεί στην κοινωνία, να μπορέσει να είναι φυσιολογικός ξανά, αφού απομονωνεται τελειως και από την ίδια την κοινωνία της φυλακής. (Ακόμα και στην περίπτωση που υπάρχουν δύο κρατούμενοι στο ίδιο κελί απομόνωσης, όπως σε κάποιες πολιτείες της Αμερικής, αυτό εξακολουθεί να είναι απομόνωση, δύο σε ένα κελι είναι απομόνωση αν αυτοι οι δύο είναι αποκομμένοι από προγράμματα, εργασία, γενικό πληθυσμό και επισκεπτήριο.)

Εγώ πιστεύω οτι η σκληρότητα που θα δείξει το κράτος σε ανθρώπους που θα τους φυλακίσει σε αυτές τις συνθήκες, σίγουρα θα κάνουν τον άνθρωπο χειρότερο και όχι καλυτερο. Αυτό συμβαίνει και με ένα ζώο. Αν πάρεις ένα ζώο και το κακομεταχειριζεσαι, το δέρνεις και του δίνεις λίγο φαγητό ανα πάσα στιγμή μπορεί να σε δαγκώσει. Επομένως το ίδιο ισχυει και για τον άνθρωπο. Εγώ πιστεύω πως με τις φυλακές τύπου Γ’ θα καταφέρει να φτιάξει ανθρώπους αδιστακτους, που δεν θα έχουν να χάσουν τίποτα και θα δείξουν το σκληρό τους πρόσωπο. Θα μου πεις αυτοί είναι τρομοκράτες, αλλά δεν είναι μόνο τρομοκράτες θα βάζουν και άλλες κατηγορίες.

Το ένα τρίτο των κρατουμένων στην Αμερική σε τέτοιες συνθήκες, σε απομόνωση, είναι άτομα με ψυχικές ασθένειες που δεν θα έπρεπε κανονικά να βρίσκονται εκεί.

Εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε την Αμερική ως παράδειμα γιατί η χώρα αυτη έχει μέχρι τώρα αποδείξει ότι στον τομέα του σωφρονισμού έχει αποτύχει πλήρως. Συνεχώς βλέπουμε ανθρώπους να πηγαίνουν να σκοτώνουν άλλους ανθρώπους από το πουθενά. Δεν είναι μια χώρα που μπορούμε να την εχουμε ως πρότυπο, βλέπουμε μια απιστευτη σκληρότητα και από την αστυνομία και από το σωφρονιστικό τους σύστημα και βλέπουμε και κρατούμενους που είναι πολύ σκληροί. Αυτοί οι κρατούμενοι είναι έτσι γιατί οι φυλακές της Αμεερικής είναι πολύ σκληρές. Δεν μπορούμε να παρουμε ως παράδειγμα την Αμερική. Είναι παράδειγμα προς αποφυγήν η Αμερική.

Μπορούμε να πάρουμε Σκανδιναβικές χωρες ως παράδειγμα, που έχουν πολύ χαμηλά επίπεδα εγκληματικότητας και αυτό είναι επειδή επενδύουν στην πρόληψη και γενικά στην θεραπεία και στο σωφρονισμό των κρατουμένων.

Γιατί εδώ έχουμε ξεχάσει πως δεν λέγονται μόνο φυλακές, λέγονται και σωφρονιστικά καταστήματα. Το λέει και η λέξη, να σωφρονίσουμε τον άνθρωπο ώστε να βγει και να μην κάνει τα ίδια λάθη. Εδώ βλέπουμε ότι δεν υπάρχει σωφρονισμός, στην Ελλάδα έχει μείνει μόνο η ονομασία, γιατί μόνο που τους ενδιαφέρει ειναι η καταστολή και η απομόνωση.

Θα ήθελες να προσθέσεις εσύ κάτι σε αυτά που είπαμε?

Εγώ πιστεύω ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία κι ότι πρέπει και οι κρατούμενοι και ο έξω κόσμος να παλεψει για τα δικαιώματά του. Ο κόσμος να κοιτάει να είναι αξιοπρεπής και μέσα και έξω από τη φυλακή. Τα δικαιώματά σου, να τα απαιτείς  πάντα, με οποιοδήποτε κόστος.

 http://eleutheriellada.wordpress.com/

Προς μια νέα δημοκρατική διεθνή Τάξη

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Το θεσμικό πλαίσιο που έχει εγκαθιδρυθεί σήμερα σε όλο τον κόσμο, δηλαδή σε όλες τις χώρες που έχουν ενσωματωθεί στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αποτελείται από ένα μοντέλο στο οποίο η οικονομική ανάπτυξη, (αν όχι η «ανάπτυξη γα την ανάπτυξη»!), είναι ο θεμελιώδης οικονομικός στόχος. Σε αυτό το πλαίσιο, η συνέχιση της ανάπτυξης εξαρτάται από μια διαδικασία περαιτέρω διεθνοποίησης της οικονομίας, που αποτελεί ένα συνεχώς ανανεούμενο φαύλο κύκλο. Η καταστροφή της οικονομικής αυτοδυναμίας δημιουργεί ανάγκες για όλο μεγαλύτερες εισαγωγές και, επομένως, για μεγαλύτερες εξαγωγές για την χρηματοδότησή τους. Όμως, μεγαλύτερες εξαγωγές προϋποθέτουν μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, επομένως παραγωγικότητα, που με τη σειρά της εξαρτιέται βασικά από τις επενδύσεις. Και ποιος ελέγχει το διεθνές εμπόριο, αλλά και τις υπερεθνικές επενδύσεις, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία; Φυσικά, οι πολυεθνικές, οι οποίες διαθέτουν την παραγωγική και τεχνολογική βάση που επιτρέπουν τη συνεχή αύξηση της παραγωγικότητας που απαιτείται από τον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό.

Με άλλα λόγια, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν είναι πια τα έθνη-κράτη που ανταγωνίζονται για το μοίρασμα των αγορών, αλλά οι πολυεθνικές που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο, ανεξάρτητα από τη χώρα που εστιάζουν τις δραστηριότητές τους. Έτσι, το γεγονός ότι π.χ. η Κίνα παρουσιάζεται σήμερα ως οικονομική υπερδύναμη δεν είναι ένα οικονομικό θαύμα, αλλά απλώς μια οικονομική οφθαλμαπάτη. Είναι αρκετό να σταματήσει να παρέχει τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα», που προσφέρει σήμερα, ιδίως όσον αφορά στο φθηνό κόστος παραγωγής στις πολυεθνικές, για να τελειώσει σε μια νύχτα το «όνειρό» της, όταν οι πολυεθνικές θα μετακομίσουν π.χ. στη γειτονική «δύναμη» Ινδία, ή σε μία από τις πολλές άλλες χώρες που τις ικετεύουν να επενδύσουν στην δική τους περιοχή.

Είναι, επομένως, σαφές ότι ο θεμελιώδης στόχος της κοινωνικής πάλης, σήμερα, δεν μπορεί παρά να είναι η πλήρης ρήξη με την παρούσα ΝΔΤ και η οικοδόμηση μιας νέας δημοκρατικής διεθνούς τάξης που θα θεμελιώνεται σε κυρίαρχα και οικονομικά αυτοδύναμα έθνη-κράτη. Οι συνθήκες ουσιαστικής πολιτικής και οικονομικής «κατοχής», κάτω από τις οποίες ζούμε σήμερα, σημαίνουν ότι πραγματική Αντίσταση είναι δυνατή μόνο στο πλαίσιο παλλαϊκών Μετώπων για Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση (ΜΕΚΕΑ), με στόχο την οικονομική και την εθνική κυριαρχία, μέσα από την ρήξη με την ΝΔΤ. Στη συνέχεια, όταν ο λαός μιας συγκεκριμένης χώρας θα έχει έλθει σε παρόμοια ρήξη, θα πρέπει να ενωθεί με τους αγωνιζόμενους λαούς άλλων χωρών σε παρόμοιο οικονομικό επίπεδο για να σχηματίσουν νέες οικονομικές ενώσεις κυρίαρχων εθνών ώστε να επιτύχουν, σε συλλογικό επίπεδο, την οικονομική αυτοδυναμία τους. Σε ένα περιβάλλον, δηλαδή, που θα κάνει αδύνατη την μεταφορά οικονομικών πλεονασμάτων μεταξύ χωρών. Για όλα αυτά, βέβαια, οι λαοί, που τα «οσμίζονται» βέβαια, δεν ακούνε τίποτα από τα ΜΜΕ που τους βομβαρδίζουν με ασημαντότητες ή εσκεμμένες διαστρεβλώσεις, μια «Αριστερά» που περί άλλα τυρβάζει και τις...βαθυστόχαστες αναλύσεις (συνήθως καλοπληρωμένων «διανοητών») που συμπεραίνουν ότι φταίει η «παθητικότητα» τους που δεν κατεβαίνουν στους δρόμους!

Με αυτή την έννοια, η ολοκλήρωση μιας Ευρασιατικής Ένωσης, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί, δηλαδή, ως μια οικονομική ένωση κυρίαρχων κρατών που, στην ολότητά τους, θα εξασφάλιζαν την αυτοδυναμία, και θα είχαν την δυνατότητα να επιβάλουν οποιουσδήποτε κοινωνικούς ελέγχους αποφασίσουν πάνω στις αγορές, θα ήταν ένα γεγονός τεράστιας σημασίας για την ανάπτυξη μια νέας δημοκρατικής διεθνούς τάξης που θα αντικαθιστούσε, τελικά, την σημερινή εγκληματική ΝΔΤ, η οποία έχει ήδη καταστρέψει τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αν η Ευρασιατική Ένωση θα εξαπλωνόταν ώστε να καλύπτει επίσης όλους τους λαούς της γης, οι οποίοι σήμερα αγωνίζονται ενάντια στην Υπερεθνική Ελίτ για την εθνική τους κυριαρχία και αυτοδιάθεση, είτε στον Αραβικό κόσμο (Συρία, Ιράν, Ιράκ, Λιβύη κ.λπ.), είτε στη Λατινική Αμερική (Κούβα, Βενεζουέλα, Βολιβία) και αλλού.

Έτσι, η νέα δημοκρατική διεθνής τάξη των κυρίαρχων και αυτοδύναμων Εθνών θα μπορούσε να θέσει τα θεμέλια για την υπέρβαση των ιστορικών συστημάτων ελέγχου (ιδιωτικού έναντι κρατικού) πάνω στα μέσα παραγωγής και διανομής. Σήμερα, το ιστορικά κρίσιμο ζήτημα είναι πώς θα δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε ο έλεγχος των μέσων παραγωγής να ασκείται άμεσα από την κοινωνία, μέσα από τις συνελεύσεις των πολιτών, οι οποίες θα καθορίζουν τις οικονομικές και πολιτικές διαδικασίες. Αυτό είναι ιδιαίτερα επιτακτικό καθήκον σήμερα, όταν έχει πλέον συνειδητοποιηθεί πλήρως ότι η κατάρρευση του διπολικού ψυχροπολεμικού κόσμου αντί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός μαζικού κινήματος προς αυτή την κατεύθυνση, οδήγησε στο ακριβώς αντίθετο: την δημιουργία του παρόντος εγκληματικού μονοπολικού κόσμου και την παράλληλη ανάπτυξη μιας εκφυλισμένης «Αριστεράς» που άμεσα ή έμμεσα τον στηρίζει. Είτε υποστηρίζοντας ότι θα τον αλλάξει «από τα μέσα» (το γνωστό παραμύθι κάθε βολεμένου «αριστερού»), είτε υποστηρίζοντας ότι όλα τα κινήματα που αναπτύσσονται σήμερα «από κάτω» κατά της ΝΔΤ του μονοπολικού κόσμου μας δεν εκφράζουν τελικά παρά ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ότι μόνο η παγκόσμια επανάσταση θα μας σώσει, κάποτε στην επομένη χιλιετηρίδα!

Η ανάπτυξη, επομένως, του αγώνα των λαών για μια νέα δημοκρατική διεθνή Τάξη θα οδηγήσει πιθανότατα σε μια μεταβατική περίοδο, στην οποία θα συνυπάρχει σε κατάσταση συνεχούς έντασης, η σημερινή ΝΔΤ με τον νέο κόσμο των αυτοδύναμων και κυρίαρχων λαών που θα μπορούσε να εκπροσωπεί η Ευρασιατική Ένωση, με κορμό το μεγάλο πατριωτικό μέτωπο κατά της παγκοσμιοποίησης του Ρωσικού λαού που συνενώνει από κομουνιστές και ριζοσπαστικούς σοσιαλδημοκράτες μέχρι ορθόδοξους και εθνικιστές. Αυτό, βέβαια, εάν τελικά ηττηθεί η «πέμπτη φάλαγγα» των «φιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών» μέσα στη Ρωσία που σήμερα είναι σε αδυσώπητο αγώνα ―με την αμέριστη βέβαια στήριξη της Υπερεθνικής Ελίτ― με το Μέτωπο αυτό. Μια στρατηγική σαν την παραπάνω θα επιτρέψει την οικοδόμηση «από τα κάτω» μια νέας μορφής διεθνισμού που θα εμπνέεται από τις αρχές της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας βοήθειας, αντί για τις καταστροφικές αρχές της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους όπως σήμερα.

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/