Πετρέλαιο, οικονομικός πόλεμος και αυτοδυναμία

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ​

Η δραματική πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου μέσα σε λίγους μήνες (από περίπου $115 το βαρέλι. τον Ιούνιο, σε περίπου $85 σήμερα!), και, το πιο σημαντικό, η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας, που είναι η κύρια πετρελαιοπαραγωγός χώρα, να μην μειώσει τα επίπεδα παραγωγής, ώστε να σταθεροποιηθεί η τιμή στον μέσο όρο των τελευταίων ετών (περίπου $100 το βαρέλι), δημιούργησε τις προϋποθέσεις για μια νέα μορφή οικονομικού πολέμου, πέρα από τις συνήθεις ​​κυρώσεις. Παρά το γεγονός όμως ότι η Σαουδική Αραβία διαθέτει αποθεματικά για να διατηρήσει τις τιμές του πετρελαίου γύρω στα $80 το βαρέλι για αρκετά χρόνια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και ισχυροί οικονομικοί λόγοι πίσω από αυτή την δραστική πτώση της τιμής, τόσο από τη πλευρά της παγκόσμιας προσφοράς όσο και της ζήτησης.

Από την πλευρά της προσφοράς, είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μια σημαντική αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και ενέργειας γενικότερα από τις ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα και της «επανάστασης σχιστόλιθου».

Ακόμη πιο σημαντική, όπως έδειξα σε προηγούμενο άρθρο, είναι η συμπίεση της συνολικής ζήτησης που συνεπάγεται η αναδυόμενη νέα «οικονομία ανάπτυξης» στην Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση ψευδο-πλήρους απασχόλησης που θεμελιώνεται στις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, δηλαδή στην καθήλωση των (πραγματικών) μισθών και εισοδημάτων που εξασφαλίζουν η τεράστια επέκταση της μερικής απασχόλησης και περιστασιακής απασχόλησης, τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης κ.ο.κ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή κατάργηση της μαζικής καταναλωτικής κοινωνίας των τελευταίων περίπου τριάντα χρόνων και την αντικατάστασή της από μια καταναλωτική κοινωνία μόνο για όσους ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση (μια μειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού), ενώ η πλειοψηφία αγωνίζεται να καλύψει ακόμη και τις βασικές ανάγκες. Γεγονός που γίνεται ιδιαίτερα φανερό στην περιφέρεια της ΕΕ (Μεσογειακές χώρες και χώρες του πρώην σοβιετικού μπλόκ), μολονότι συμβαίνει ακόμη και στις ίδιες τις G7 χώρες. Έτσι, όπως επεσήμανε πρόσφατο κύριο άρθρο των Times (11/10/2014), σε σχέση με την άνοδο του UKIP στη Βρετανία, μια «λαϊκή επανάσταση» σημειώνεται τελευταία, καθώς «η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας έχει δημιουργήσει ηττημένους αλλά και κερδισμένους. Κατά κανόνα, οι κερδισμένοι είναι μεταξύ των εύπορων και οι ηττημένοι μεταξύ των οικονομικά ασθενέστερων». 

Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχουν προφανείς οικονομικοί λόγοι για την πτώση της τιμής του πετρελαίου δεν αναιρεί την σαφή πρόθεση της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε- δηλαδή, το δίκτυο των οικονομικών και πολιτικών ελίτ που εδράζονται κυρίως στις χώρες G7) και πελατειακών καθεστώτων, όπως η Σαουδική Αραβία, να κάνουν οτιδήποτε μπορούν για να επιταχύνουν και να εντείνουν αυτή την τάση. Ιδιαίτερα σήμερα που είναι γνωστό ότι η αυξημένη προσφορά ενέργειας των ΗΠΑ μπορεί να μη διαρκέσει για περισσότερο από δύο χρόνια περίπου, μέχρις ότου η επανάσταση του «σχιστόλιθου» αρχίσει να αποφέρει φθίνουσες αποδόσεις. Με άλλα λόγια, η Υ/Ε διείδε σήμερα μια τέλεια ευκαιρία για να επιχειρήσει τον οικονομικό στραγγαλισμό του κύριου εχθρού της, της Ρωσίας, όπως την χαρακτήρισε ο Νομπελίστας για την ειρήνη Ομπάμα (ένας από τους πιο εγκληματίες προέδρους των ΗΠΑ!) στην τελευταία ομιλία τουστον ΟΗΕ, προσθέτοντας στη λίστα ―για προφανείς διακοσμητικούς λόγους― και τους τζιχαντιστες της ISIS μαζί με τον ιό έμπολα.

Επιπρόσθετα, τα επόμενα δύο χρόνια είναι κρίσιμα για την Υ/Ε, αφού στη περίοδο αυτή θα κριθεί η τύχη της Ουκρανίας και της Ευρασιατικής Ένωσης. Δηλαδή, το εάν η Ουκρανία (συμπεριλαμβανομένων των σημερινών εξεγερμένων τμημάτων της) θα ενσωματωθεί στην ΝΔΤ μέσω της ενσωμάτωσής της στην ΕΕ. Σε περίπτωση που αυτή η ενσωμάτωση επιτευχθεί, και η Ρωσία, καθώς και οι επαναστατημένες περιοχές στο Donetsk και το Lugansk συνθηκολογήσουν και αποδεχθούν ένα είδος «Νομαρχίας» που τους προσφέρει η Χούντα του Κιέβου, αυτό θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις τόσο στην Ρωσία όσο και στην Ευρασιατική Ένωση. Με άλλα λόγια, στην περίπτωση αυτή, τόσο η Ρωσία όσο και η Ευρασιατική Ένωση θα γίνουν εξαρτημένα μέλη της Υ/Ε, όπως επιδιώκει η «πέμπτη φάλαγγα» (όπως αποκάλεσε ο Πούτιν αυτό το τμήμα της Ρωσικής ελίτ στην ομιλία του στην Κριμαία), ή οι «παγκοσμιοποιητές» (όπως αποκαλώ τους υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης μέσα στη Ρωσική ελίτ).

Μολονότι οι παγκοσμιοποιητές, δηλαδή, όλοι εκείνοι που ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση, αποτελούν ένα πολύ μικρό τμήμα του Ρωσικού λαού, εντούτοις, κατέχουν δεσπόζουσες θέσεις σε κομβικά τμήματα του κρατικού μηχανισμού, στα ΜΜΕ και στη διανόηση ―πέρα φυσικά από τις οικονομικές ελίτ. Όλοι αυτοί επιδιώκουν την περαιτέρω ενσωμάτωση της χώρας στην ΝΔΤ, κάτι που θα σημάνει την αποτελεσματική εξάλειψη οποιωνδήποτε στοιχείωνοικονομικής και, επομένως, εθνικής κυριαρχίας που απολαμβάνει η Ρωσία σήμερα. Μιας κυριαρχίας, η οποία είναι πολύ ισχυρότερη των άλλων χωρών BRICS, λόγω της σοβιετικής κληρονομιάς και του υψηλού βαθμού αυτοδυναμίας που, επιτεύχθηκε κατά την περίοδο εκείνη. Όμως, όσο περισσότερο η Σαουδική Αραβία διατηρεί τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες ότι όχι μόνο η Ρωσία, αλλά επίσης το Ιράν και η Βενεζουέλα, καθώς και άλλες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες στον «άξονα του κακού» της Υ/Ε (π.χ. Αλγερία) θα έχουν μεγάλη δυσκολία ν' αντιμετωπίσουν το συνδυασμό κυρώσεων και χαμηλών τιμών πετρελαίου που χρησιμοποιεί η Υ/Ε ως αποτελεσματικά μέσα στραγγαλισμού των οικονομιών τους και υποταγής τους στην ΝΔΤ. Γι αυτό, οι περισσότεροι αναλυτές προβλέπουν σύντομη χρεοκοπία της Βενεζουέλας και τεράστια ελλείμματα στον προϋπολογισμό του Ιράν, αν οι τιμές παραμείνουν χαμηλές για σημαντικό διάστημα.

Η θεμελιώδης επομένως προϋπόθεση για τον πραγματικό αυτοκαθορισμό ενός λαού είναι η οικονομική αυτοδυναμία, εφόσον μόνο αυτή μπορεί να κάνει μια χώρα άτρωτη στις κυρώσεις της Υ/Ε (που είναι η κύρια μορφή οικονομικού πολέμου στην παγκοσμιοποίηση) αλλά και ικανή να καθορίζει τα παραγωγικά της πρότυπα σύμφωνα με τα καταναλωτικά πρότυπα που προκύπτουν από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και όχι από αυτές που επιβάλλει η αγορά...

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/ 

Έμπολα: δεν μένει χρόνος‏

Τις τελευταίες δύο βδομάδες, χιλιάδες γενναία μέλη του κινήματός μας δήλωσαν εθελοντές κι εθελόντριες για να πάνε στη Δυτική Αφρική και να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του θανατηφόρου ιού Έμπολα. Πρόκειται για μια ηρωική πράξη που αποδεικνύει την αλληλεξάρτηση που όλοι μας αισθανόμαστε ως μέλη αυτού του παγκόσμιου κινήματος. 

Δεν έχουμε όμως όλοι τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε, ούτε την απαραίτητη εμπειρία -- γι’αυτό και το Avaaz ρώτησε μια απ΄τις ανθρωπιστικές οργανώσεις της πρώτης γραμμής τι μπορούν να κάνουν τα υπόλοιπα 39 εκατ. μέλη του κινήματός μας για να βοηθήσουμε το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό να σώσει ζωές και να περιορίσει την εξάπλωση του ιού. Η απάντησή τους ήταν τόσο αφοπλιστική, απλή κι εφικτή που με έκανε πραγματικά να δακρύσω: ιατρικά αναλώσιμα υλικά (γάντια, σαπούνι, χλώριο κτλ), προσωπικός εξοπλισμός προστασίας (ΠΕΠ), ασθενοφόρα, κρεβάτια κι εφόδια για τα Κέντρα Θεραπείας του Έμπολα. 

Είναι πραγματικά εγκληματικό ότι η διεθνής κοινότητα ακόμη δεν έχει στείλει αρκετά απ’αυτά τα βασικά. Εμείς όμως μπορούμε να βοηθήσουμε! Τα ΠΕΠ κοστίζουν 220€ κι αφού μέρη τους πρέπει να πεταχτούν μετά τη μια χρήση, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό χρειάζεται 15.000 ΠΕΠ κάθε μήνα! Με 40.000€ μπορούμε να αγοράσουμε, να παραδώσουμε και να εξοπλίσουμε ένα ασθενοφόρο. 

Αυτό σημαίνει ότι αν 50.000 από εμάς προσφέρουμε από 16€ τώρα, μπορούμε να αγοράσουμε 10 ασθενοφόρα και 2.000 στολές ασφαλείας. Και το πιο πιθανό είναι ότι οι ανθρωπιστικές οργανώσεις θα καταφέρουν να στείλουν έγκαιρα τον εξοπλισμό σε γιατρούς, νοσηλευτές και στους απίθανους εθελοντές του κινήματός μας ώστε να δώσουν μάχη πριν στερέψουν τα χρονικά περιθώρια για τον περιορισμό του ιού. 

Κάνε κλικ παρακάτω για να δεσμευτείς να στηρίξεις τον αγώνα ενάντια στον Έμπολα – δεν θα χρεωθείς εάν δεν καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε το ποσό που χρειάζεται για να παρέχουμε πραγματικό έργο: 

ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €2 

ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €4 

ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €8 

ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €16 

ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €32 
Για να δεσμευτείς να στηρίξεις με κάποιο άλλο ποσό, κάνε κλικ εδώ..

Αυτή είναι η εικόνα: ολόκληρα συστήματα υγείας έχουν καταρρεύσει κάτω απ΄την πίεση. Ντόπιοι γιατροί και νοσηλευτές έχουν χάσει τη ζωή τους προσπαθώντας να θεραπεύσουν ασθενείς λόγω έλλειψης απαραίτητου εξοπλισμού. Κι η διεθνής ανταπόκριση ήταν ως τώρα ανεπαρκής -- κάποια απ΄τα πλουσιότερα κράτη του κόσμου έχουν δεσμευτεί να στείλουν λιγότερο ιατρικό προσωπικό απ’τον αριθμό των μελών του Avaaz που δήλωσαν συμμετοχή ως εθελοντές! Αυτή τη στιγμή, ο ΟΗΕ υπολογίζει 10.000 νέα κρούσματα Έμπολα την εβδομάδα ενώ έχουν υποσχεθεί να παρέχουν μόλις 4.300 κρεβάτια.

Οι κυβερνήσεις έχουν αρχίσει σιγά σιγά να ξυπνούν λόγω της τεράστιας δημοσιότητας που πήρε το θέμα, αλλά ακόμη δεν έχουν κάνει τις απαραίτητες κινήσεις και με την ταχύτητα που πρέπει. Ο ΟΗΕ μας προειδοποιεί για την τρομακτική αλήθεια: μας μένουν μόνο μερικές εβδομάδες για να περιορίσουμε τον ιό, αλλιώς εκατομμύρια άνθρωποι θα κινδυνεύσουν. Γι’αυτό είναι σημαντικό να δεσμευτούμε να στηρίξουμε τώρα -- αλλά αν όλοι και όλες βάλουμε το χέρι στη τσέπη γρήγορα και πιάσουμε το στόχο μας, το Avaaz μπορεί να διαβιβάσει το ποσό απευθείας στις ανθρωπιστικές οργανώσεις της πρώτης γραμμής μέσα σε λίγες μόνο ώρες. 

Δες τι μπορούμε ν’αγοράσουμε: 

• με 2€ παρέχουμε σαπούνι για να βοηθήσουμε να περιοριστεί η εξάπλωση του Έμπολα.
• με 23€ παρέχουμε εκπαίδευση για την πρόληψη του Έμπολα σε μια δασκάλα για να μάθει στα παιδάκια πώς να προφυλαχτούν απ΄την ασθένεια.
• με 220€ μπορούμε να αγοράσουμε έναν ολόκληρο προσωπικό εξοπλισμό ασφαλείας για να μπορεί το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό της πρώτης γραμμής να φροντίσει με μεγαλύτερη ασφάλεια ασθενείς του Έμπολα.
• με 40.000€ μπορούμε να αγοράσουμε, να εξοπλίσουμε και να παραδώσουμε ένα ασθενοφόρο.
• με 95.000€ μπορούμε να παρέχουμε τον εξοπλισμό και τα υλικά που χρειάζονται για να στηθεί ένα θεραπευτικό κέντρο με 50 κρεβάτια.

Το Avaaz συνεργάζεται με κορυφαίους οργανισμούς σ’αυτό τον τομέα κι επίσης συμβουλεύεται τις κυβερνήσεις της Λιβερίας και της Σιέρρα Λεόνε. Μαζί μπορούμε να στηρίξουμε τις ηρωίδες και τους ήρωες της πρώτης γραμμής στη μάχη ενάντια στον Έμπολα. Κάνε κλικ παρακάτω για να συμμετέχεις. Οι δεσμεύσεις μας θα εκταμιευτούν μόνο αν συγκεντρώσουμε αρκετά χρήματα ώστε να κάνουμε τη διαφορά:

ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €2  ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €4  ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €8  ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €16  ΝΑΙ, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΜΕ €32  Για να δεσμευτείς να στηρίξεις με κάποιο άλλο ποσό, κάνε κλικ εδώ.

Η απάντησή μας σ’αυτή τη θανατηφόρα αρρώστια όχι μόνο μπορεί να σώσει ζωές αλλά και να προσδιορίσει το ποιοι είμαστε – ένα παγκόσμιο κίνημα που πιστεύει αλλά και δρα με βάση τους δεσμούς που μας ενώνουν ως ένα λαό, μία ανθρωπότητα. Οι ηρωικοί εθελοντές του Avaaz απέδειξαν πωςαξίζει να ρισκάρουμε τα πάντα για τις ζωές των συνανθρώπων μας. Ας στηρίξουμε αυτόν τον υπέροχο ανθρωπισμό τους απ’όπου κι αν βρισκόμαστε, πριν στερέψουν τα περιθώρια.

Με εκτίμηση προς αυτό το κίνημα που μαζί έχουμε δημιουργήσει, 

Alice, Mia, Ricken, Emma, Patricia, Ari, Emily κι ολόκληρη..
 η ομάδα του Avaaz

Οι ρυθμίσεις πηγαινοέρχονται, τα χαμηλά έσοδα στα Ταμεία... μένουν

Του Δημήτρη Κατσαγάνη

«Άγονος » θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εν πολλοίς ο «αγώνας » των Υπουργών Εργασίας από το 2011 έως και σήμερα να αντισταθμίσουν σημαντικά τις απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων από τις τρέχουσες εισφορές μέσω ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Όπως αποκαλύπτεται από τα στοιχεία των κρατικών προϋπολογισμών από το 2011 έως και το 2014, τα έσοδα από τις ρυθμίσεις οφειλών καθ΄ όλη την προηγούμενη τετραετία κυμάνθηκαν μεταξύ 747 εκατ. ευρώ και 1,034 δις. ευρώ.

Την ίδια ακριβώς περίοδο τα έσοδα από τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές έπεσαν κατά hellip; 35% και συγκεκριμένα από τα 18,295 δις. ευρώ που ήταν το 2011 μειώθηκαν στα 11,920 δις. ευρώ το 2014.

Αναλυτικότερα υπάρχει η εξής εικόνα για την πορεία των εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές:

2011

2012

2013

2014*

2015*

2016*

2017*

2018*

Έσοδα από τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές

18,295

17,843

11,806

11,920

12,301

13,181

13,555

13,880

Έσοδα από ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών

1050

800

747

1,034

933

920

719

661

Πηγή: ΥΠΟΙΚ

* Προβλέψεις Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Πολιτικής

Ούτε η «πάγια ρύθμιση » των 12 δόσεων, ούτε η ρύθμιση της «Νέας Αρχής » που ισχύει από τον περασμένο Ιούλιο κατάφεραν να αναστρέψουν τις επιεικώς ανεπαρκείς επιδόσεις των εσόδων από διακανονισμούς. Λιγότεροι από ένα στους δέκα οφειλέτες των ασφαλιστικών ταμείων και, κυρίως του ΙΚΑ και του ΟΑΕΕ, υπάχθηκαν σε κάποια από τις δύο ρυθμίσεις τους τελευταίους 15 μήνες.

Τι κάνει τον Υπουργό Εργασίας, κ, Γιάννη Βρούτση να πιστεύει πως αυτή τη φορά οι ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν χθες από την Βουλή θα καταφέρουν να αυξήσουν τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων; Το γεγονός ότι η οικονομία κάνει αυτή τη στιγμή μία «στροφή » από την ύφεση στην ανάκαμψη, όπως τόνισε κατά τη χθεσινή του ομιλία από το βήμα της Βουλής πριν την ψηφοφορία.

Αυτό αποτυπώνεται, σημειώνουν στελέχη του Υπ. Εργασίας στο Capital.gr στο γεγονός ότι σταμάτησε φέτος η πτώση στα έσοδα από τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές.

Εξάλλου, οι όροι ένταξης στην νέα ρύθμιση είναι πιο ευνοϊκοί από εκείνους των προηγούμενων. Προβλέπουν:

- έως 100 δόσεις για χρέη έως 15.000 ευρώ και έως 72 δόσεις για χρέη από 15.001 ευρώ έως 1 εκατ. ευρώ

- εκπτώσεις 20 -100% στις προσαυξήσεις ανάλογα με το πλήθος των δόσεων

- μείωση κατά 100% του επιτοκίου (στα 4,5% από 8,5% περίπου).

Το πρόβλημα, βέβαια, είναι παραδέχονται υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου Εργασίας, είναι πως το ληξιπρόθεσμο χρέος προς τα ταμεία έχει αυξηθεί παραπέρα σε σχέση με το σημείο που βρισκόταν πριν.

Σ rsquo;ο,τι αφορά τις οφειλές άνω των 5.000 ευρώ, σύμφωνα με το Κέντρο Είσπραξης Ανεξόφλητων Οφειλών (ΚΕΑΟ), αυξήθηκαν κατά 271,5 εκατ. ευρώ το 2014 σε σχέση με το 2013. Μ΄ άλλα, λόγια τα «καθαρά » έσοδα από ρυθμίσεις ληξιπροθέσμων οφειλών το 2014 ndash;τουλάχιστον στο ύψος που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο (1,034 δις. ευρώ- ανέρχονται σε 763 εκατ. ευρώ.

Τι λένε ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ

Κριτικές επισημάνσεις στη νέα ρύθμιση έκαναν και από τη ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ.

Από την ΕΣΕΕ (βάσει δήλωση του προέδρου της κ. Βασίλη Κορκίδη) τονίστηκε πως:

- «Για την παροχή των 100 δόσεων αναμένουμε τις τελικές λεπτομέρειες αναφορικά με τα εισοδηματικά κριτήρια όσων πρόκειται να ενταχθούν ».

- «Εξαιρετικά περιοριστικός είναι ο όρος ότι για να μπορέσει κάποιος να κάνει αίτηση και να επωφεληθεί θα πρέπει να μην έχει εκκρεμότητες τον Οκτώβριο σε εφορία και ταμεία (ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές κ.λπ.) »

- «Η ψαλίδα μεταξύ οφειλών 15.000 ευρώ και 1 εκ. ευρώ είναι πολύ μεγάλη και ίσως θα πρέπει να υπάρξει μια δικαιότερη διαβάθμιση, αντί για εξαίρεση από τις νέες ρυθμίσεις ».

- «Το γεγονός της εξαίρεσης οφειλών άνω του 1 εκ. ευρώ από κάθε ρύθμιση του συνεπούς οφειλέτη, στην περίπτωση που μπορεί λόγω μεγέθους ή λόγω οφειλών του Δημοσίου στην επιχείρησή του να οφείλει, αλλά να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις του ανεξαρτήτως ποσού ».

Από την ΓΣΕΒΕΕ επισημαίνουν ότι:

- «Η ρύθμιση για τις 100 δόσεις αφορά οφειλές μέχρι και 15.000 ευρώ. Θεωρούμε ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει αυτός ο περιορισμός προκειμένου να ενταχτούν όσο περισσότεροι οφειλέτες γίνεται ».

- «Σε κάθε περίπτωση προβλέπεται τόκος 4,56 % επί των ρυθμισμένων δόσεων. Παρ rsquo; ότι ο τόκος αυτός είναι μειωμένος κατά το ήμισυ σε σύγκριση με προηγούμενες ρυθμίσεις, θεωρούμε ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει καθόλου δεδομένου ότι παραμένουν τα πρόστιμα έστω και μειωμένα ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων ».

- «Η ρύθμιση για τις ασφαλιστικές εισφορές ακολουθεί τη διάταξη για τις φορολογικές, ωστόσο δεν προβλέπει συνδυασμό ρύθμισης τρεχουσών και παλαιών οφειλών με μεταφορά ασφαλιστικού χρόνου, κεφαλαιοποίηση οφειλής καθώς και ελεύθερη επιλογή ασφαλιστικής κλάσης, όπως έχει επανειλημμένα προτείνει η ΓΣΕΒΕΕ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ελάχιστοι από τους οφειλέτες του ΟΑΕΕ που θα ενταχτούν στην ρύθμιση θα καταφέρουν να τη διατηρήσουν ».

- «Για το διάστημα που ισχύει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για υπαγωγή στη ρύθμιση, θα πρέπει να ανασταλεί κάθε διαδικασία και εκτέλεση αναγκαστικής είσπραξης οφειλών μέσω του ΚΕΑΟ. Το ΚΕΑΟ θα πρέπει να λειτουργήσει σε αυτό το διάστημα με συμβουλευτικό ρόλο και να προσανατολίζει τους πολίτες προς την κατεύθυνση καλύτερης διαχείρισης των οφειλών τους ».

http://www.msn.com/

ΖΙΣΚΑΡ ΝΤ’ ΕΣΤΕΝ: Η ΓΑΛΛΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν εκτιμά πως η Γαλλία “κινδυνεύει να βρεθεί στην κατάσταση την οποία έχει γνωρίσει η Ελλάδα” και να αναγκαστεί “να ζητήσει τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου”.
Σε μία συνέντευξη που δημοσιεύτηκε το Σάββατο στην εφημερίδα Le Figaro, ο πρώην Αρχηγός του Κράτους από το 1974 έως το 1981, προτείνει, με την υποστήριξη του Χέλμουτ Σμιτ, καγκελάριου της Γερμανίας την ίδια περίοδο, να σχηματιστεί γύρω από το ευρώ μία “ομοιογενής ομάδα” μιας δεκαριάς χωρών που θα έχουν τους ίδιους κανόνες όσον αφορά τον προϋπολογισμό και τα δημοσιονομικά, την οποία αποκαλεί “Europa”.

Παρά το αυξημένο χρέος, εξηγεί, “σήμερα προστατευόμαστε από τα πολύ χαμηλά επιτόκια, όμως αυτό είναι προσωρινό. Η Fed (σ.σ. η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής) έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να αυξήσει τα επιτόκιά της όταν ο συνδυασμός των περιστάσεων το επιτρέψουν, πιθανόν σε 18 μήνες. Εκείνη την ημέρα, η χώρα μας κινδυνεύει να βρεθεί στην κατάσταση της Ελλάδας. Οι δημόσιες αρχές θα οδηγηθούν στο να ζητήσουν τη βοήθεια του ΔΝΤ”.
Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο, “ο μηχανισμός της Ευρώπης αποσυναρμολογήθηκε με το γαλλικό ‘Όχι’ στο δημοψήφισμα του 2005. Όμως οι δημοσκοπήσεις το πιστοποιούν: μία μεγάλη πλειονότητα των συμπατριωτών μας δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουν το ευρώ! Θα πρέπει να στηριχθούμε σε αυτή την υποστήριξη της κοινής γνώμης για να ξαναβρούμε το νήμα του αρχικού ευρωπαϊκού σχεδίου, μαζί με εκείνους, από τους γείτονές μας, που το επιθυμούν πολύ. Και να αφήσουμε τους άλλους να ζήσουν τη ζωή τους”.
Μέλη αυτής της ένωσης μεγαλύτερης εμβάθυνσης θα ήταν η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Αυστρία, και “όταν έρθει η στιγμή η Πολωνία”, διευκρινίζει, προσθέτοντας πως “μπορεί να προβλεφθεί η συμμετοχή της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας”.

“Αυτές οι δώδεκα χώρες θα αποτελούσαν μία ομοιογενή ομάδα που θα αποκαλέσουμε Europa. Ο σκοπός της είναι να συμπληρωθεί το ευρώ με μία ένωση των προϋπολογισμών και των δημοσιονομικών, η οποία θα επιτευχθεί εν καιρώ από ένα κοινό δημόσιο Θησαυροφυλάκιο και από έναν μηχανισμό οικονομικής αλληλεγγύης”, αναφέρει ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, ο οποίος υπερασπίζεται τη θέση αυτή σε ένα βιβλίο, “Europa – la dernière chance de l’ Europe” (Europa, η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης”, το οποίο προλογίζει ο Χέλμουτ Σμιτ.
http://kartesios.com/

Το Ποτάμι στην Καλαμάτα

Εκατοντάδες κάτοικοι της Καλαμάτας συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της πόλης και συνομίλησαν με τον Σταύρο Θεοδωράκη αναζητώντας τις απαντήσεις στα σημαντικά του τόπου τους αλλά και της χώρας μας.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού αναφέρθηκε:
– στις πρόωρες εκλογές
«υπάρχουν στιγμές που λες ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν νωρίτερα αλλά κανείς δεν επενδύει σε μια χώρα που δεν έχει πολιτική σταθερότητα, εάν πάντως αυτή η κυβέρνηση συνεχίσει να είναι αυτή που είναι, να πάμε σε εκλογές».
– στην ασυλία των πολιτικών
«το πολιτικό σύστημα να πάψει να έχει ασυλία και ν’ αλλάξει το Σύνταγμα. Έχουμε συγκεκριμένη πρόταση, αυτή η Βουλή να βάλει ως προτεραιότητα την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού δεν θα σκίσουν το μνημόνιο, ας διορθώσουν τουλάχιστον μερικά στραβά του πολιτικού συστήματος».
– στην αναβολή της συνάντησης με τον ΣΥΡΙΖΑ
«δεν είμαι στον προθάλαμο ούτε του ΣΥΡΙΖΑ ούτε του Σαμαρά. Δεν είμαι στον προθάλαμο κανενός. Έχουμε ολοκληρωμένη πρόταση για τη χώρα και θα ξαναζητήσω συναντήσεις αλλά όχι με τη λογική, πες μου τι θέλεις, για να είσαι μαζί μου».
– στον πόλεμο που δέχεται το Ποτάμι
«Το Ποτάμι δεν θα στηρίξει μία κυβέρνηση του κομματικού σωλήνα, είτε δεξιού είτε αριστερού. Διαδίδουν ψέματα για το Ποτάμι, γιατί ξέρουν ότι την καρέκλα δεν θα την πάρουν, αν το Ποτάμι δυναμώσει. Χρειάζεται μία κυβέρνηση πατριωτική, η εθνική Ελλάδος. Η χώρα δεν έχει ανάγκη τον κομματικό σωλήνα και το Ποτάμι πρέπει να είναι η τρίτη δύναμη της χώρας, όμως όχι με 5%, αλλά 15%. Το συμφέρον της χώρας είναι να βάλουν στο παιχνίδι ένα τίμιο, καινούριο παίχτη. Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στον παράδεισο και πολύ κοντά στην κόλαση, αν δεν αλλάξουμε κάποια πράγματα ριζικά, θα φτάσουμε στην κόλαση, θα γίνουμε Ιφιγένειες.”
Απαντώντας στα ερωτήματα του κόσμου, αλλά και των δημοσιογράφων, ο Σταύρος Θεοδωράκης μίλησε για την τοπική ανάπτυξη και «τον πλούτο» του λαδιού.
«Ανάπτυξη είναι να ξεχορταριάζουμε τον κήπο μας. Η Ελλάδα να ξεκινήσει ξανά να παράγει. Το 1/3 της ντομάτας μας είναι εισαγόμενο κι αυτό είναι έγκλημα, γιατί χάνουμε λεφτά, χάνουμε δουλειές. Να υπάρξει παραγωγικός σχεδιασμός, αλλιώς δεν θα απορροφήσουμε ποτέ τους ανέργους και τα λεφτά θα φεύγουν έξω. Σε αυτή τη χώρα παράγουμε το καλύτερο λάδι του κόσμου και ταυτόχρονα το δίνουμε χύμα στους Ιταλούς! Στην Καλαμάτα, τη Μεσσηνία, την Κρήτη, την Πελοπόννησο δεν έχουμε κατορθώσει τον χρυσό πλούτο που έχουμε στα χωράφια μας να τον εξάγουμε στις τιμές που πρέπει. Υποβαθμίζουν τη δύναμη αυτού του προϊόντος, το δίνουμε στους Ιταλούς για να το βάλουν αυτοί σε μπουκαλάκια να το στείλουν στο Harrods και στα άλλα λονδρέζικα μαγαζιά που το πουλούν 7 λίρες το μπουκάλι.
Τι φταίει γι’ αυτό θα σας πω. Τρία πράγματα φταίνε: Πρώτον, ότι δεν έχουμε μία πολιτική σταθερή στην εκπαίδευση που να έχει σχέση με την ελαιουργία. Δεν μπορεί μία χώρα παραγωγός να έχει ανθρώπους που έχουν εξειδικευτεί στο ελαιόλαδο στη Γαλλία και να μην βγάζει εξειδικευμένα στελέχη για το λάδι. Το λάδι της Ελλάδας χρειάζεται την ομπρέλα του κράτους. Το brand name Kαλαμάτα χτίζεται από το κράτος. Και το τελευταίο είναι ότι πρέπει να απενοχοποιήσουμε και στον δημόσιο διάλογο και στους δρόμους και στη Βουλή και παντού τον όρο επιχειρηματική δράση και επιχειρηματικότητα.
Από την Καλαμάτα, επίσης, ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφέρθηκε στον τουρισμού και στις ενέργειες που πρέπει να γίνουν ώστε να βελτιωθούν οι προσφερόμενος υπηρεσίες.
«Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό από τις τοπικές κοινωνίες ότι όταν μιλάμε πλέον για τουρισμό δεν μιλάμε για τον τουρίστα που έρχεται να κάνει ένα μπάνιο, να φάει ένα φαγητό και να φύγει. Αν παραμείνουμε σε αυτό το μοντέλο, η Ελλάδα δεν θα πάψει ποτέ να είναι μια φτωχή χώρα. Μιλάμε για μια πολιτική που πρέπει περιέχει τον αγροτουρισμό και την αγάπη του προϊόντος. Πανηγυρίζει η χώρα που έχουν έρθει 20 εκατομμύρια τουρίστες. Εγώ δεν πανηγυρίζω, χρειαζόμαστε τουρίστες οι οποίοι θα καταναλώνουν. Δεν είναι κατανάλωση η ομπρέλα στη θάλασσα. Είναι οι παροχές πολιτισμού, οι παροχές διατροφής, οι εναλλακτικές παροχές που επιτρέπουν να γίνει η χώρα προορισμός ενός μέσου εισοδήματος τουρίστα Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα, και εδώ δεν υπάρχει καμία προσπάθεια. Φέρνουμε τους τουρίστες τους μαντρώνουμε και θεωρούμε ότι αυτό είναι αρκετό για τη χώρα. Ε, δεν είναι αρκετό. Πρέπει να κάνουμε την Ελλάδα brand name – μυθικό χώρο που παράγει προϊόντα για τη μεσαία τάξη της Ευρώπης».
Λίγο πριν το τέλος της συζήτησης, μετά από ερώτηση δημοσιογράφων για το τι εικόνα άφησε στον Σταύρο Θεοδωράκη η Καλαμάτα, ο Επικεφαλής του Ποταμιού απάντησε και προσκάλεσε και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.
«Ο δρόμος είναι ένας και δεν υπάρχει άλλος. Η λύση ότι κάποια στιγμή θα βρέξει λεφτά και ότι κάποιοι θα μας δώσουν τσάμπα χρήμα δεν υπάρχει. Αυτό το τσάμπα χρήμα θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά. Άρα, το θέμα είναι τα χέρια μας. Τα χέρια των ανθρώπων εδώ στην περιοχή. Αυτό είναι το δίδαγμα και γι αυτό έκατσα αυτές τις 2 μέρες εδώ στη Μεσσηνία και για να μιλήσω με τους ανθρώπους και για να μεταδώσω αυτό το μήνυμα. Προσκαλώ και τους άλλους πολιτικούς ηγέτες αντί να μιλούν μέσα από κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης να βγουν στην πλατεία της Καλαμάτας και να δεχθούν τα ερωτήματα του κόσμου. Να τολμήσουμε να συζητήσουμε με τον κόσμο και να μην κάνουμε μονολόγους».
 http://www.athensvoice.gr/

Στρατούλης: «Αποδέχονται την θρασύτατη απαίτηση της τρόικας για κατάργηση της απεργίας και του συνδικαλισμού»

Σε δήλωση προχώρησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και τομεάρχης Εργασίας κ. Δημήτρης Στρατούλης, σχολιάζοντας τα τα σημερινά δημοσιεύματα σχετικά με την αλλαγή του «συνδικαλιστικού νόμου». Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωσή του:
«Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, μετά την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αντιμετώπιση απεργιών με πολιτικές επιστρατεύσεις, δικαστικές απαγορεύσεις και καταστολή, φαίνεται ότι αποδέχεται, αφού δεν διαψεύσει τα σχετικά δημοσιεύματα, την θρασύτατη απαίτηση της τρόικας για την κατάργηση με νόμο των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της απεργίας και του συνδικαλισμού.
Η κυβέρνηση προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας και της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας συνεχίζει τον αυταρχικό κατήφορό της, που δεν έχει τέλος, βάζοντας σε διακινδύνευση πλέον και την ίδια τη δημοκρατία.
Καλούμε τους εργαζόμενους και όλο το λαό να δώσουν στα νέα αντεργατικά και αντιδημοκρατικά σχέδια της κυβέρνησης την αγωνιστική, μαζική, ενωτική απάντηση που της αρμόζει και να συμβάλλουν με τους αγώνες και την ψήφο τους στην ανατροπή της, πριν προλάβει να κατεδαφίσει ότι απέμεινε όρθιο από τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα σε αυτή την χώρα».
http://www.koutipandoras.gr/

Ευρώπη: Πέντε κράτη κάνουν επανάσταση εναντίον της λιτότητας

Στο τελευταίο Συμβούλιο Κορυφής, το οποίο ολοκληρώθηκε την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου, εκδηλώθηκε, για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, μια μίνι επανάσταση εναντίον της λιτότητας όχι από τους λαούς ή τους πολίτες αλλά από τους ίδιους τους αρχηγούς κρατών!.

Η Γαλλία, αλλά και η Ιταλία, η Αυστρία, η Σλοβενία και η Μάλτα αμφισβήτησαν τις νέες εξουσίες που έχουν δοθεί στην Κομισιόν σε επίπεδο πολιτικής και προϋπολογισμών. Η Κομισιόν τους ζητάει να κάνουν επιπλέον προσπάθειες και να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι, ώστε οι προϋπολογισμοί τους για το έτος 2015 να σέβονται τα ευρωπαϊκά κριτήρια.
Αυτό, όμως, δεν περνάει πλέον.
Στα όπλα για τη λιτότητα

Και μάλιστα δεν περνάει καθόλου, όπως αποδεικνύεται από τις μίνι επαναστάσεις που εκδηλώνονται εδώ κι εκεί το τελευταίο διάστημα εκ μέρους των κυβερνήσεων που «δεν τα κατάφεραν», όπως σημειώνει ο Ζαν Κατρεμέρ στην Liberation.
Ωστόσο, οι Βρυξέλλες απειλούν την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου να εκδόσουν αρνητική άποψη για πολλά προσχέδια προϋπολογισμών και στην συνέχεια απειλούν να λάβουν μέτρα και να επιβάλλουν πρόστιμα. Στην περίπτωση της Γαλλίας, για παράδειγμα, θα επιβληθεί πρόστιμο 0,1% του ΑΕΠ, ήτοι 2 δις ευρώ).
Ολάντ και Ρέντσι επικεφαλής της επανάστασης

Ωστόσο, ο Ματέο Ρέντσι, ο Ιταλός πρωθυπουργός, δήλωσε στο Συμβούλιο αρχηγών που έγινε την Παρασκευή στις Βρυξέλλες ότι θα ξεκινήσει ο ίδιος μια συζήτηση «για το ποιος αποφασίζει τι».
Η γαλλική κυβέρνηση είναι στο ίδιο μήκος κύματος.
Για ακόμη μια φορά, τα Κράτη δείχνουν ότι αγαπούν την Ευρώπη αλλά όχι τις αντιξοότητες που απορρέουν από αυτή. Το Παρίσι και η Ρώμη δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι οι Βρυξέλλες θα τολμούσαν να τους ζητήσουν να επανεξετάσουν τους προϋπολογισμούς τους όταν τους κατέθεσαν, στις 15 Οκτωβρίου. Στο κάτω-κάτω αυτές οι χώρες είναι μεγάλα Κράτη (έχουν το 50% του ΑΕΠ της ευρωζώνης) στην καρδιά του κοινοτικού οικοδομήματος.
Κι αυτά συμβαίνουν γιατί οι δύο αυτές χώρες ξέχασαν λίγο γρήγορα ότι οι 16 εταίροι τους της ευρωζώνης εκτιμούν ότι δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση με το κριτήριο αν μια χώρα είναι μεγάλη ή όχι. Ειδικά όταν πολλές χώρες της ευρωζώνης πέρασαν δια πυρός και σιδήρου, από αυστηρά μέτρα λιτότητας, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Κύπρος και η Ισπανία.

Η οικονομική διακυβέρνηση καραδοκεί

Το Συμβούλιο των αρχηγών έχει τη δικαιοδοσία να ζητάει αλλαγές σε προϋπολογισμούς. Αυτές οι εξουσίες του δεν έπεσαν από τον ουρανό. Συναποφασίστηκαν από όλες τις χώρες στην κορύφωση της κρίσης. Τότε ήταν που αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η περιβόητη «οικονομική διακυβέρνηση» της ευρωζώνης, την οποία η Γαλλία διεκδικούσε επί 25 χρόνια. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν μπορούν 18 χώρες της ευρωζώνης να έχουν η καθεμιά την δική της οικονομική πολιτική και τον δικό της προϋπολογισμό, χωρίς έλεγχο.

Αλλά η πραγματικότητα, από τη στιγμή που πέρασε το μεγάλο μέρος της κρίσης, πονάει. Είναι κάπως σουρεαλιστικό να βλέπει κανείς τον Γάλλο πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς να διακηρύσσει στην γαλλική βουλή ότι «η κυριαρχία για τον προϋπολογισμό ανήκει στην κυβέρνηση και στο γαλλικό κοινοβούλιο». Γιατί ναι μεν τα εθνικά κοινοβούλια μπορούν να ψηφίζουν τους προϋπολογισμούς τους, δεν μπορούν όμως καθόλου να απομακρύνονται από τις δεσμεύσεις που πήραν οι κυβερνήσεις τους στις Βρυξέλλες.

Εδώ βέβαια τίθεται ένα πρόβλημα δημοκρατίας. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο δεν έχει καμία αποφασιστική αρμοδιότητα και μόνο η Κομισιόν και οι Βρυξέλλες αποφασίζουν. Αυτό σημαίνει αναπόφευκτα ότι οι αντιπρόσωποι του λαού απογυμνώνονται από τις αρμοδιότητές τους.
Μίνι επανάσταση και για την Ενέργεια

Στην τελευταία σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών δεν εκδηλώθηκε μόνο η μίνι επανάσταση για τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Εγιναν πολλές προσπάθειες να αμφισβητηθεί ο ρόλος της ΕΕ στα θέματα της ενέργειας και του κλίματος.
Αλλά ακόμη και ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός έγινε πεδίο μάχης αυτή τη φορά στις Βρυξέλλες. Ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε την Παρασκευή ότι δεν θα πληρώσει τα 2 δις ευρώ επιπλέον που του ζητάει η Κομισιόν εφαρμόζοντας τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. «Εγώ δεν θα πληρώσω αυτό το λογαριασμό την 1η Ιανουαρίου. Και αν ορισμένοι πιστεύουν ότι θα υποχωρήσω, θα δουν» δήλωσε.
http://www.iefimerida.gr/

Ευάλωτες Πολιτείες

Αυτές οι εικόνες με τα αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο στους κεντρικούς δρόμους του λεκανοπεδίου, με τις πλημμυρισμένες υπόγειες διαβάσεις και με όλην αυτή την κατάσταση είναι ενδεικτικές κάποιων, ελαφρών βεβαίως και ασήμαντων σε σχέση με άλλες, συνεπειών της ανάπτυξής μας, τις οποίες λουζόμαστε κυριολεκτικά ως ανθρωπότητα καταναλωτών.

Τίποτε δεν είναι μοιραίο ή τυχαίο. Όλα είναι αποτέλεσμα ενεργειών των ανθρώπων που συνδυάζονται με διαδικασίες χαοτικές, άρα ασύλληπτες και απρόβλεπτες μεταξύ τους και με τις φυσικές ενεργειακές πηγές.
Η φύση δεν είναι επιθετική ούτε εκδικείται. Απλά κάνει αυτό που έχει να κάνει μιας και υπήρχε για χιλιάδες χρόνια εκεί όπου εμείς τα τελευταία λίγα, φτιάξαμε και θεωρούμε δεδομένο τον "ρεαλισμό μας". Όταν π.χ. εγκυβωτίζεις ή μπαζώνεις ένα ρέμα για να κάνεις δρόμο ή σπίτια είναι απολύτως βέβαιον ότι μια μέρα θα κλαις, αν δεν σε κλαίνε οι οικείοι σου.
Οι αχανείς εκατομμυρίων καταναλωτών μητροπόλεις, στις οποίες τείνει να κατοικεί η ανθρωπότητα των καταναλωτών, ο ένας πάνω στον άλλον, είναι εκ των πραγμάτων ανοχύρωτες και ευάλωτες στα φυσικά (και όχι μόνο) φαινόμενα, οι δε πληθυσμοί τους τελείως μα τελείως ανασφαλείς και εκτεθειμένοι καθημερινά σε κινδύνους που επιφέρουν θάνατο. Απειλούνται από όλα. Από πλημμύρες, σεισμούς, φυσικούς και εργαστηριακούς ιούς, "δυστυχήματα" και εγκλήματα κανιβαλισμού προερχόμενου από συνθήκες πανικού ή χρηματικής και υλικής ανέχειας.
Τα αποστειρωμένα αστικά περιβάλλοντα και "ασφαλή" τσιμεντοκυτία που στεγάζουν τους καταναλωτές, οι οποίοι είναι πλέον δευτέρας και τρίτης γενεάς δηλαδή γεννημένοι σε αιχμαλωσία και μεγαλωμένοι εντός μη φυσικού βιοτόπου, καθώς και τα επεξεργασμένα, συσκευασμένα τρόφιμα μαζικής παρασκευής τα οποία "καταναλώνουν", τους καθιστούν οργανισμούς δίχως καμία γραμμή άμυνας για να αντεπεξέλθουν στους κινδύνους. Ούτε αντισώματα διαθέτουν ούτε γνώσεις, ούτε εμπειρίες, κανένα όπλο δηλαδή για να χρησιμοποιήσει μεθοδευμένα ή ενστικτωδώς ο οργανισμός τους ώστε να αμυνθεί σε στιγμές κινδύνου.
Η αποπροσανατολισμένη ανθρωπότητα έχει δηλαδή μεταλλαχθεί ήδη, όχι μόνο σε μη δυνάμενο υπερασπιστή του εαυτού της αλλά και σε θανάσιμο εχθρό του. Ως κάτι τελείως αφύσικο πια, ως καρκίνωμα που ολοένα εξαπλώνεται απειλώντας το οικοσύστημα, εκλαμβάνει ως επιθέσεις εις βάρος της την ύπαρξή του και μόνο, πόσω μάλλον τις επελάσεις των υγειών του κυττάρων του, τα οποία διεκδικούν απλά, με ολοένα αυξανόμενη αναλογικά την αντίδρασή τους, τον προαιώνιο ζωτικό τους χώρο, τον καταπατημένο από την δράση των καταναλωτών.

Με άλλα λόγια, όσο συνεχίζει ο άνθρωπος αυτή την πολιτική, του να θεωρεί δηλαδή τον εαυτό του κάτι έξω και υπεράνω του οικοσυστήματος, κάτι αφύσικο που έχει τη φύση εχθρό και προσπαθεί να την καθυποτάξει, τόσο πιο αδύναμος θα νιώθει εμπρός στο μεγαλείο της και τόσο πιο έντρομος θα οδηγείται προς τον οδυνηρό και στείρο θάνατό του.
http://tvxs.gr/

Άγνωστοι άφησαν φέρετρο στη είσοδο του ΣΚΑΪ!

Λίγες ώρες πριν το ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, άγνωστοι άφησαν ένα φέρετρο με κεριά έξω από την είσοδο του δημοσιογραφικού ομίλου ΣΚΑΪ. Για απόπειρα κατατρομοκράτησης και φίμωσης κάνουν λόγο στον σταθμό.
Πρωτόγνωρα πράγματα συνέβησαν λίγες ώρες πριν την έναρξη του μεγάλου ντέρμπι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, με άγνωστους να αφήνουν έξω από την είσοδο του ΣΚΑΪ ένα φέρετρο με κεριά!
Από τον σταθμό, συνδέουν το ανεκδιήγητο αυτό συμβάν, με τις αποκαλύψεις που γίνονται στον χώρο του ποδοσφαίρου και μιλούν για απόπειρα κατατρομοκράτησης και φίμωσης από σκοτεινά συμφέροντα που λυμαίνονται το χώρο του ποδοσφαίρου.
Όπως καταγγέλλουν από τον ΣΚΑΪ, αυτή είναι η πολλοστή φορά που, τόσο ο σταθμός, όσο και οι δημοσιογράφοι του, γίνονται στόχος αδίστακτων ανθρώπων, όμως δηλώνουν έτοιμοι να συνεχίσουν ανεπηρέαστοι το έργο τους.
 http://www.msn.com/

Επιστροφή στο 2010;

Οι πρόσφατες εξελίξεις στις αγορές θυμίζουν έντονα τις αρχές του 2010. Μέσα σε λίγες ημέρες τα επιτόκια του δεκαετούς ομολόγου εκτοξεύτηκαν από το 6,5% στο 9%, η κυβέρνηση αντέτεινε ότι οι αντιδράσεις των αγορών είναι υπερβολικές ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση επανέλαβε την στήριξή της προς την Ελλάδα. Τι προκάλεσε αυτές τις αντιδράσεις και τι σημαίνουν για την προσπάθεια απεμπλοκής από το μνημόνιο;
Εκ πρώτης όψεως, ο πανικός των αγορών μοιάζει αναίτιος: το έλλειμμα του προϋπολογισμού, τόκων συμπεριλαμβανομένων, για το 2014 προβλέπεται να πέσει κάτω από το 3% του ΑΕΠ έναντι 15,6% το 2009, η ελληνική οικονομία εκτιμάται ότι θα μεγεθυνθεί φέτος για πρώτη φορά από το 2007, ενώ τον Απρίλιο επανήλθαμε στις αγορές με την επιτυχή πώληση ομολόγων.
Ενώ, όμως, η χρηματοδότηση του προϋπολογισμού και των τόκων του χρέους δεν είναι πια δυσβάσταχτη λόγω της μείωσης του ελλείμματος, η αναχρηματοδότηση του κεφαλαίου του ληξιπρόθεσμου χρέους παραμένει προβληματική. Για να έχουμε μια αίσθηση των μεγεθών, το κεφάλαιο του ληξιπρόθεσμου χρέους της Ελλάδας προς ΔΝΤ και ιδιώτες για το 2015 θα είναι 17 δισ. και οι συνολικές χρηματοδοτικές ανάγκες (μαζί με τη χρηματοδότηση του ελλείμματος) θα ανέλθουν στα 20 δισ. Από αυτά, τα 8 δισ. είναι προγραμματισμένο να βρεθούν από την τρόικα και τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ τα υπόλοιπα 12 δισ. αποτελούν το «χρηματοδοτικό κενό» του 2015 που θα χρειαστεί να καλυφθεί από τις αγορές.
Το κρίσιμο ερώτημα, λοιπόν, είναι το ύψος του επιτοκίου που θα ζητήσουν οι αγορές για αυτά τα 12 δισ. Όπως γράψαμε τον περασμένο Απρίλιο, η Ελλάδα παραμένει χώρα υψηλού κινδύνου λόγω της αμφισβητούμενης βιωσιμότητας του χρέους. Συνεπώς, οι αγορές θα μας δανείσουν χαμηλότοκα μόνο με κάποια μορφής στήριξη από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Η κυβέρνηση όμως ανακοίνωσε ότι όχι μόνο δεν θα χρειαστεί επιπλέον στήριξη αλλά δεν θα εισπράξει καν τα εναπομείναντα 9 δισ. του μνημονίου το 2015 και 2016. Αυτή η κίνηση αυξάνει το ποσό που πρέπει να αντληθεί από τις αγορές σε μια δύσκολη χρονιά και, κυρίως, ερμηνεύτηκε ως προσπάθεια χαλάρωσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Το αποτέλεσμα, όπως είδαμε, ήταν η άμεση άνοδος των επιτοκίων η οποία ανάγκασε την κυβέρνηση σε ταχύτατη αναδίπλωση.
Αυτή η εξέλιξη έχει πολλά διδάγματα για τις δυνατότητες απεμπλοκής της χώρας από το μνημόνιο. Η επόμενη κυβέρνηση θα κληρονομήσει μια αρκετά καλή δημοσιονομική κατάσταση με χαμηλά, σχεδόν μηδενικά, ελλείμματα. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται απόλυτη ελευθερία κινήσεων καθώς οι λήξεις ομολόγων μεταξύ 2015 και 2019 ανέρχονται στα 50 δισ. ευρώ και η αναχρηματοδότησή τους εξαρτάται από την εμπιστοσύνη των αγορών, η οποία, όπως μόλις είδαμε, κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι.
Το συμπέρασμα είναι ότι η «καθαρή έξοδος» από το μνημόνιο είναι ανέφικτη: η επιστροφή στις αγορές χρειάζεται να είναι σταδιακή και να έχει την πλήρη και συνεχή στήριξη της ΕΕ και του ΔΝΤ, είτε με την παροχή νέων δανείων είτε με τη δημιουργία ταμείου βοήθειας για την περίπτωση που οι αγορές δεν «συνεργαστούν». Οι δανειστές μας, φυσικά, θα ζητήσουν ανταλλάγματα για αυτή τη στήριξη, οπότε κάποια μορφής εποπτεία θα συνεχιστεί. Αλλά, όπως έδειξαν οι τελευταίες ημέρες, η εναλλακτική της εποπτείας είναι η επιστροφή στο 2010.
http://www.protagon.gr/

Έντονη αντιπαράθεση Σαμαρά - Κάμερον στις Βρυξέλλες

Όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η αντιπαράθεση προκλήθηκε όταν ο κ. Σαμαράς παρουσίασε τις κοινές ελληνικές-κυπριακές θέσεις στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής, ώστε αυτές να περάσουν στο κείμενο συμπερασμάτων.
Ο κ. Σαμαράς εκπροσωπούσε την Κύπρο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λόγω ασθένειας του Νίκου Αναστασιάδη.
Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο, και η καγκελάριος Μέρκελ υποστήριξε την Κυπριακή Δημοκρατία, επισημαίνοντας στην βρετανική πλευρά ότι, όπως όλες οι χώρες έχουν ΑΟΖ έτσι (έχει) και η Κύπρος.
Στα συμπεράσματα γίνεται ειδική αναφορά στις τουρκικές προκλήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ.
Πιο συγκεκριμένα, στο κείμενο αναφέρεται ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε τη σοβαρή ανησυχία του για την επανάληψη των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και απηύθυνε έκκληση στην Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της» .
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθύμισε τη Διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών- μελών της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, στην οποία περιλαμβάνεται ότι η αναγνώριση όλων των κρατών- μελών αποτελεί απαραίτητη συνιστώσα της ενταξιακής διαδικασίας»
Υπό τις παρούσες συνθήκες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί πιο σημαντικό από ποτέ να διασφαλιστεί ένα θετικό κλίμα ώστε οι διαπραγματεύσεις για μία συνολική διευθέτηση στην Κύπρο να επαναληφθούν.
Εν τω μεταξύ, αυτήν την ώρα ο Α. Σαμαράς, επιστρέφει στην Αθήνα, όπου θα έχει έκτακτη σύσκεψη με τους αρμόδιους υπουργούς με τις αφορμή τις καταστροφές από την κακοκαιρία.
http://www.matrix24.gr/