Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

βαν Ρόμπαι: Αν εφαρμοστούν τα μέτρα η Ελλάδα θα ξεπεράσει την κρίση

Με τίτλο «Το καλοκαίρι της δυσαρέσκειας», η γαλλόφωνη εφημερίδα του Βελγίου «L' Echo» δημοσιεύει άρθρο του προέδρου της ΕΕ Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ, στο οποίο αναφέρει ότι η σύνοδος κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις 21 Ιουλίου είχε δύο βασικούς στόχους.
Ο πρώτος ήταν η εξασφάλιση της χρηματοδότησης του προγράμματος βοήθειας προς την Ελλάδα καθώς και η ελάφρυνση του χρέους της, ώστε να καταστεί περισσότερο βιώσιμο, ενώ δεύτερος στόχος ήταν να καθησυχαστούν οι αγορές αναφορικά με την κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Στο άρθρο, το οποίο δημοσιεύεται και σε άλλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, ο κ. βαν Ρόμπαϊ σημειώνει ότι «πήραμε σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της Ελλάδας, αλλά και για την Ευρώπη στο σύνολό της».
«Για πρώτη φορά καλύψαμε χωρίς καμία αμφιβολία όλες τις πλευρές της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης», τονίζει ο πρόεδρος της ΕΕ, σημειώνοντας ωστόσο ότι «τις τελευταίες ημέρες έχουν εμφανιστεί κάποιες παρανοήσεις που οφείλονται είτε στην πολύπλοκη φύση της ίδιας της συμφωνίας είτε στις απαιτήσεις που προβάλλουν τα κοινοβούλια των κρατών μελών για να την επικυρώσουν είτε τέλος στις θέσεις και τις απόψεις των ίδιων των αγορών. Γι ' αυτό το λόγο εκτιμώ ότι είναι απαραίτητο να διευκρινίσω ορισμένα σημαντικά ζητήματα».
Όπως τονίζει ο κ. βαν Ρόμπαϊ, πρώτο μέλημα των ηγετών της ευρωζώνης ήταν οι ανησυχίες που συνδέονται με τη «βιωσιμότητα» του ελληνικού χρέους. Επισημαίνει δε ότι «παρόλο που στην τελευταία τους αξιολόγηση το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχαν κρίνει το χρέος ως βιώσιμο, οι ηγέτες κατά τη σύνοδο αποφάσισαν να ελαφρύνουν το βάρος του ελληνικού χρέους».

«Αναμφίβολα το χρέος της Ελλάδας παραμένει σε υψηλό επίπεδο, αλλά οπωσδήποτε σημαντικά μικρότερο από π.χ. το ιαπωνικό χρέος που ανέρχεται σε 225% του ΑΕΠ», σημειώνει ο πρόεδρος της ΕΕ, τονίζοντας παράλληλα ότι «οι αποφάσεις που ελήφθησαν θα μειώσουν τις οικονομικές ανάγκες της Ελλάδας έως το 2020, δίνοντας έτσι στη χώρα τον απαραίτητο χρόνο για να επιτύχει ανάπτυξη και να ξαναβρεί το δρόμο της προς τις αγορές. Επίσης θα της δώσει το χρόνο να πραγματοποιήσει τις βαθιές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται αρχής γενομένης από τα μέτρα που ψήφισε το ελληνικό

Έχουν μέλλον οι ιδιωτικοποιήσεις;

Υπάρχουν δυο σειρές επιχειρημάτων υπέρ της ιδιωτικοποίησης κρατικών οργανισμών. Η πρώτη κατηγορία επιχειρημάτων είναι η λανθασμένη. Η δεύτερη σειρά επιχειρημάτων είναι η σωστή. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει δυστυχώς υιοθετήσει κυρίως την πρώτη σειρά επιχειρημάτων.

Η πρώτη σειρά επιχειρημάτων, η λανθασμένη, βλέπει την ιδιωτικοποίηση ως ένα εισπρακτικό μέσο -κάτι ανάλογο με την αύξηση των φόρων ή την μείωση των συντάξεων. Ο λόγος για τον οποίο ιδιωτικοποιείς μια επιχείρηση είναι για να βρεις χρήματα τα οποία χρειάζεσαι άμεσα -π.χ. για να ξεπληρώσεις το χρέος στην ελληνική περίπτωση. Αυτή είναι η επιχειρηματολογία που προβάλλει κυρίως η κυβέρνηση για να προωθήσει το πρόγραμμά της.

Η δεύτερη σειρά επιχειρημάτων βλέπει την ιδιωτικοποίηση ως ένα αναπτυξιακό μέτρο. Η ιδιωτικοποίηση είναι ένα καλό μέτρο διότι όταν μια επιχείρηση λειτουργεί σε ανταγωνιστικά πλαίσια, πιστοποιούνται οι αποδόσεις των παραγωγικών συντελεστών. Αυτό σημαίνει επίσης και μεταξύ άλλων ότι οι επιχειρήσεις παύουν να είναι ζημιογόνες και να τρέφονται από τον δημόσιο κορβανά και αντίθετα γίνονται κερδοφόρες και πληρώνουν φόρους στο δημόσιο.

Η πρώτη σειρά επιχειρημάτων που βλέπει τις ιδιωτικοποιήσεις ως ένα εισπρακτικό μέτρο είναι λανθασμένη για τους εξής λόγους:
  • Η ιδιωτικοποίηση στα πλαίσια αυτής της λογικής είναι μια one off ενέργεια που αποσυνδέεται ολοκληρωτικά από την αναπτυξιακή προοπτική.
  • Στο βαθμό, όπως παρατηρεί ο Jens Bastiat στην Καθημερινή, που αυτή η οπτική συνδέει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με ένα συγκεκριμένο (εξωπραγματικό) εισπρακτικό στόχο (50 δις έως τo 2015) κινδυνεύει σε περίπτωση που δεν υλοποιηθεί αυτός ο στόχος να χαρακτηρισθεί από τους διεθνείς οικονομικούς παρατηρητές ως αποτυχία -ακόμα και αν έχει προωθηθεί ο αναπτυξιακός στόχος.
  • Στο βαθμό που οι πωλήσεις συνδέονται με την αποπληρωμή του χρέους, στα μάτια ενός μεγάλου τμήματος του λαού αντιπροσωπεύουν ένα «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας στους «ξένους» και όχι ως ένα αναγκαίο αναπτυξιακό μέτρο.
Όλα αυτά είναι προφανή και γνωστά σε όλους. Γιατί όμως το ΠΑΣΟΚ επιμένει να χρησιμοποιεί το λάθος επιχείρημα; Ο λόγος είναι ο εξής:

«Το Μεσοπρόθεσμο δεν ήταν το τέλος των άδικων μέτρων»

Σχόλιο του Συνασπισμού για την οικονομία και τα νέα μέτρα

Τα νέα μέτρα, όπως μειώσεις συντάξεων, άμεσες απολύσεις στο Δημόσιο, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και συρρίκνωση του εναπομείναντος κοινωνικού κράτους, αποδεικνύουν τη συνέχιση της καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης σύμφωνα με τον Συνασπισμό.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΥΝ για την οικονομία και τα νέα μέτρα:

«Ήταν δεδομένο ότι η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος από την κυβέρνηση δεν ήταν το τέλος των άδικων και αντικοινωνικών μέτρων. Όσο και αν ο πρωθυπουργός θέλει να θριαμβολογεί "ντύνοντας" τα αποτελέσματα της Συνόδου σε έναν επικοινωνιακό μανδύα επιτυχίας, η πραγματικότητα για την πλειοψηφία της κοινωνίας παραμένει σκληρή: Καινούρια μέτρα, όπως μειώσεις συντάξεων, άμεσες απολύσεις στο Δημόσιο, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και συρρίκνωση του εναπομείναντος κοινωνικού κράτους, αποδεικνύουν τη συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πολιτικής των συνεχόμενων μνημονίων.

Αυτός ο δρόμος δεν είναι νομοτέλεια. Υπάρχει εναλλακτική λύση και αυτή περνάει μέσα από την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και της κυβέρνησης και τη συγκρότηση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα τις δυνάμεις της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς».

Η Ευρώπη χαλάει τα σχέδια των γαλάζιων…


thumb

Και εκεί που ο πρόεδρος της Ν.Δ. ήταν έτοιμος για να ραφτεί και να σενιαριστεί προκειμένου να αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, ήρθε το νέο «σχέδιο Μάρσαλ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του χάλασε τα σχέδια, δίνοντας ταυτόχρονα μια μικρή πνοή ζωής στην κυβέρνηση Παπανδρέου.
Σχεδόν ένα εικοσιτετράωρο έκαναν τα στελέχη της Συγγρού για να καταλάβουν τι συνέβη, προκειμένου να καταλήξουν στο πώς θα αντιδράσουν. Έπειτα από αλλεπάλληλες συζητήσεις θεώρησαν ότι το καλύτερο αντιπολιτευτικό επιχείρημα θα ήταν η επαναφορά του φόβου της χρεοκοπίας της χώρας μέσα από τη διαδικασία της επιλεκτικής χρεοκοπίας, μέχρι που είδαν ότι και αυτό το επιχείρημα δεν πιάνει. Έτσι αποφάσισαν να περιμένουν λίγα εικοσιτετράωρα προκειμένου να διαπιστώσουν πώς πέρασε επικοινωνιακά το θέμα στην κοινή γνώμη.
Τα πρώτα στοιχεία που έφτασαν στη Συγγρού έδειχναν ότι η κυβέρνηση κατάφερε να περάσει - προς το παρόν τουλάχιστον -επικοινωνιακά ότι «κάτι καλό συνέβη στις Βρυξέλλες». Υπήρχε βέβαια - κατά τη Ν.Δ. - και ένα σοβαρό ποσοστό πολιτών που δεν «μάσησε».

Εκτιμήσεις της Συγγρού
Με βάση λοιπόν αυτά τα δυο δεδομένα, στη Ν.Δ. άρχισαν να αναθαρρούν και να επανακτούν την ψυχραιμία τους. Μάλιστα κατέληξαν και στο συμπέρασμα ότι ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου θα βρει την κυβέρνηση στην ιδία κακή κατάσταση που βρισκόταν πριν από το καλοκαίρι, και αυτό για τους εξής λόγους:
♦ Καταρχάς η κυβέρνηση δεν μπόρεσε λόγω αντικειμενικών συνθηκών να επικοινωνήσει όσο θα ήθελε την απόφαση των Βρυξελλών και τη σημασία που έχει για τη χώρα μας. Ο περισσότερος κόσμος λείπει σε διακοπές και την ίδια στιγμή όλα τα γεγονότα τα επισκιάζει η απεργία των ιδιοκτητών ταξί.
♦ Με την επιστροφή των Αθηναίων στο κλεινόν άστυ θα αποσταλούν και όλες οι έκτακτες εισφορές. Με δεδομένο ότι ο Σεπτέμβρης είναι ένας δύσκολος μήνας λόγω των σχολείων οι αντιδράσεις που θα υπάρξουν για τα μπιλιετάκια αναμένεται να είναι μεγάλες.
♦ Στη Ν.Δ. θεωρούν ότι πλέον αυτή η κυβέρνηση, ό,τι και να κάνει, έχει κλείσει τον κύκλο της. Όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση και δεν θεωρούν ότι μπορεί να κάνει κάτι σημαντικό προκειμένου να ανατρέψει την κακή κατάσταση.
♦ Τα εσωκομματικά προβλήματα της κυβέρνησης είναι ήδη παρά πολλά και τίποτα δεν δείχνει ότι πάνε προς εκτόνωση. Παρά την ελπίδα που είχε δημιουργηθεί τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά την απόφαση των Βρυξελλών ότι θα υπήρχε μια νέα δυναμική στο κυβερνητικό σχήμα, οι αντιδράσεις που έχει δημιουργήσει η τακτική Ραγκούση στο θέμα των ιδιοκτητών ταξί πιστοποιεί ότι το ρήγμα πια είναι πολύ βαθύ μέσα στο ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνηση.

Παραιτήθηκε η στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας

Αίσθηση προκάλεσε στην Τουρκία η παραίτηση του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων στρατηγού Ισίκ Κοσάνερ και των αρχηγών του στρατού στρατηγού Ερντάλ Τζεϊλάνογλου, του πολεμικού ναυτικού ναύαρχου Ερσέφ Ουγούρ και της πολεμικής αεροπορίας πτέραρχου Χασάν Ακσάϊ.

Την ερχόμενη Δευτέρα πρόκειται να αρχίσει η συνεδρίαση του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου για τις κρίσεις στο στράτευμα.

Οι παραιτήσεις προκάλεσαν ερωτηματικά, παρ' ότι εδώ και μέρες υπήρχε στην Άγκυρα έντονο παρασκήνιο περί τέτοιου ενδεχομένου.

Τα προβλήματα που αναμένεται να ανακύψουν κατά τη συνεδρίαση του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου το διάστημα 1 - 4 Αυγούστου, με δεδομένη την προφυλάκιση πολλών εν ενεργεία αξιωματικών για διάφορες υποθέσεις, ήταν το θέμα που απασχολούσε εδώ και καιρό την τουρκική κοινή γνώμη.

Σήμερα Παρασκευή, το 13ο Κακουργιοδικείο Κωνσταντινούπολης έκανε δεκτό το κατηγορητήριο του εισαγγελέα σχετικά με την υπόθεση της δημιουργίας ιστοσελίδων στο διαδίκτυο, με σκοπό την αντικυβερνητική προπαγάνδα.

Ο διοικητής της "Στρατιάς Αιγαίου" (4η στρατιά) στρατηγός Νουσρέτ Τάσντελερ και ο πρώην αρχηγός της 1ης Στρατιάς στρατηγός ε.α Χασάν Ιγσίζ, είναι μεταξύ των 22 εν ενεργεία και απόστρατων αξιωματικών που κατηγορούνται. Η σχετική εισαγγελική έρευνα συνεχιζόταν εδώ και περίπου δύο χρόνια.

Η υπόθεση εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο των δικαστικών υποθέσεων, όπως "Εργκενεκόν", "Κλωβός", "Βαριοπούλα", στις οποίες πολλοί εν ενεργεία και απόστρατοι αξιωματικοί κατηγορούνται για αντικυβερνητική προπαγάνδα και προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης, αφού προηγουμένως προκληθεί η διαμόρφωση χαοτικών συνθηκών στη χώρα.

Το διάστημα 1 - 4 Αυγούστου θα συνέλθει το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο και θα γίνουν οι κρίσεις στο στράτευμα.

Το γεγονός, όμως, ότι παραμένουν προφυλακισμένοι αρκετοί ανώτατοι αξιωματικοί αναμένεται να προκαλέσει προβλήματα.

FTD: Η Deutsche Bank θησαυρίζει από την κρίση της Ελλάδας

Καυστικό ρεπορτάζ στους Financial Times Deutschland στηλιτεύει τα κέρδη του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα από την συμμετοχή στο πακέτο βοήθειας της Ελλάδας.
Η Deutsche Bank, σε συνεργασία με τις τράπεζες HSBC και BNP Paribas, ανέλαβε να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες για την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων, όπως ανακοίνωσε χθες το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών. Για τις υπηρεσίες αυτές οι τράπεζες θα λάβουν πλούσια αμοιβή, καθώς ο όγκος των ελληνικών ομολόγων που θα πρέπει να ανταλλαγούν μέχρι το 2020 ανέρχεται σε 135 δις ευρώ, αναφέρει το δημοσίευμα.
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί το 2002, γράφει ο συντάκτης του άρθρου Κarsten Röbisch, όταν η Goldman Sachs ανέλαβε να αποκρύψει το ελληνικό χρέος με αντίτιμο αμοιβή ύψους 300 εκ. δολάρια. Ο επικεφαλής της Deutsche Bank Josef Ackermann, ο οποίος ηγείται επίσης του διεθνούς τραπεζικού συνδέσμου IIF διαπραγματεύτηκε τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στην αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους. Η αποστολή είναι δύσκολη ούτως ή άλλως, οπότε την αφήνει κανείς σε επαγγελματίες, όπως η Deutsche Bank, η οποία κατέχει ηγετική θέση στη διαπραγμάτευση ομολόγων.
Αλλά στ’ αλήθεια, σε ποιόν θα μπορούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου να βασιστεί; αναρωτιέται ο συντάκτης. Οι δημόσιοι υπάλληλοί του είναι απασχολημένοι με το να φορολογούν αναδρομικά. Και η ΕΕ; Κατά πάσα πιθανότητα ούτε καν έχει μελετήσει σε βάθος την απόφαση της Συνόδου Κορυφής. Διαφορετικά οι τράπεζες δεν θα επωφελούνταν τόσο κραυγαλέα.

SPIEGEL: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες προς τους Έλληνες που δεν ζήτησαν πολεμικές αποζημιώσεις




Spiegel Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση :»λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε». Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά;
Ritschl Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.
Spiegel Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.
Ritschl Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.
Spiegel Τι ακριβώς συνέβη τότε;
Ritschl Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του A’ Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η «δανειακή Πυραμίδα» κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.
Spiegel Το ίδιο και μετά τον B’ Παγκόσμιο πόλεμο;
Ritschl Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.
Spiegel Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;
Ritschl Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ’30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.
Spiegel Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;
Ritschl Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.
Spiegel Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;
Ritschl Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Σόιμπλε: Αποκλείει το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη

«Θα μπορούσαμε άμεσα να μπλοκάρουμε την καταβολή ευρωπαϊκών πόρων στις χώρες» που ξεπερνούν το όριο του δημόσιου χρέους που ορίζεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας, δήλωσε ο Σόιμπλε. «Δεν θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι η κατάσταση να παρεκτραπεί», πρόσθεσε.

Όσον αφορά την Ελλάδα ο Σόιμπλε απέρριψε την ιδέα της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. «Η ζώνη του ευρώ θα δεχόταν ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα στην αξιοπιστία της αν ένα από τα μέλη της εγκατέλειπε τη νομισματική ένωση», υπογράμμισε ο Γερμανός υπουργός.

«Δεν θα ήθελα καν να φανταστώ τι θα γινόταν αν οι αγορές καταλάβαιναν ότι μπορούν να διώξουν μία χώρα από την ευρωζώνη», επεσήμανε ο Σόιμπλε.

«Το ελληνικό χρέος δεν πρόκειται να αποπληρωθεί»

Τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Χρέους προτείνει ο Ντ’ Εσταίν

Τη δημιουργία μιας «Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Χρέους» αλλά και ενός «Συνεδρίου των λαών της Ευρώπης», προτείνει ο γάλλος πρώην πρόεδρος, Βαλερί Ζισκαρ Ντ' Εσταίν, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Νουβέλ Ομπζερβατέρ», που δημοσιεύεται με τίτλο «Το σχέδιο Ζισκάρ για τη διάσωση της Ευρώπης».

Ο πρώην πρόεδρος μιλάει για λάθη του παρελθόντος και για λανθασμένες ιδέες:

«Πρώτη απ' αυτές τις λανθασμένες ιδέες» λέει, «είναι το ότι πιστεύαμε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αποπληρώσει ένα χρέος το οποίο αγγίζει το 150% του ΑΕΠ της και το οποίο χρηματοδοτεί με πολύ υψηλά επιτόκια. Η προσθήκη επιπλέον χρέους στο ήδη υπάρχον δεν έχει κανένα νόημα. Και το να ζητάει κανείς από μία χώρα της οποίας η οικονομία είναι υποβαθμισμένη να πληρώσει ένα χρέος το οποίο αποτυπώνεται σε ένα ισχυρό ενιαίο νόμισμα είναι μη ρεαλιστικό. Το χρέος αυτό δεν πρόκειται να αποπληρωθεί, τουλάχιστον όχι στο σύνολό του».

Δεύτερη λανθασμένη προσέγγιση, κατά τη γνώμη του Ζισκάρ ντ' Εσταίν, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι η ελληνική υπόθεση είναι ένα πρόβλημα του ευρώ.

«Το ευρώ επηρεάζεται πολύ λίγο», εξηγεί. «Η ελληνική υπόθεση, που είναι αυτή της αφερεγγυότητας μίας χώρας, η οποία έθεσε σε κίνδυνο τα δημόσια οικονομικά της, σχετίζεται πολύ λίγο με το ευρώ. Δείτε εξάλλου την πορεία του ευρώ τους τελευταίους έξι μήνες: η αξιολόγησή του δεν φανερώνει καμία κρίση», υπογραμμίζει.

Το τρίτο πρόβλημα με την Ελλάδα, είναι η πίεση των κερδοσκόπων, των traders που έχουν ελάχιστα κοινά σημεία με τις «αγορές», όπως αυτές αποτυπώνονται από τους Αγγλοσάξονες οικονομολόγους του 19ου αιώνα.

Οι traders αυτοί ποντάρουν στην άνοδο και την πτώση, αδιαφορώντας πλήρως για την πραγματική οικονομική κατάσταση των χωρών, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από τις σημερινές επιθέσεις σε βάρος της Ιταλίας, η οικονομική κατάσταση της οποίας δεν διαφέρει καθόλου σήμερα, απ’ό,τι πριν

Υπέρ της κατάργησης – συγχώνευσης των φορέων Δημοσίου τα περισσότερα κόμματα

           
Δεν βρίσκουν αρωγό στον αγώνα τους, τα περισσότερα κόμματα, οι δημόσιοι υπάλληλοι των φορέων που συγχωνεύονται ή καταργούνται. Η αξιωματική αντιπολίτευση και το ΚΚΕ δεν έχουν τοποθετηθεί, αλλά είναι γενικότερα γνωστό ότι η μεν ΝΔ τάσσεται υπέρ της συρρίκνωσης του Δημοσίου και το ΚΚΕ, κατά κάθε μεταβολής σε βάρος των εργαζομένων. Υπέρ της κατάργησης ή συγχώνευσης των φορέων, τάσσονται ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Αριστερά και Δημοκρατική Συμμαχία, ο Συνασπισμός τις καταδικάζει, ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση, υπερασπίζεται του δικαιώματος του προσωπικού, για διασφάλιση της εργασίας του, με μόνη τη ΔΗΜΑΡ να ξεκαθαρίζει ότι μιλά μόνο για τους μονίμους υπαλλήλους.
Οι θέσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, έχουν ως εξής:
Ο Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ, κ. Κωστής Αϊβαλιώτης έκανε την εξής δήλωση:

"Όλοι οι οργανισμοί - "σκουπίδια" δημιουργήθηκαν με ιδιοτελείς στόχους των δύο κατεστημένων κομμάτων. Επιβάρυναν, χωρίς να προσφέρουν τίποτε στο Ελληνικό Δημόσιο. Δεν είναι μόνο αυτοί αλλά υπάρχουν πολλοί περισσότεροι οργανισμοί - κηφήνες.
Το προσωπικό τους, έμπειρο και εκπαιδευμένο, μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του αλλού, όπου αυτές χρειάζονται".
Το μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ, Στάθης Λεουτσάκος, δήλωσε:
«Το Υπουργικό Συμβούλιο λειτουργώντας ως «μεσιτικό γραφείο» προχωρά σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων του δημοσίου και ιδιωτικοποιήσεις.
Θέλει να παραδώσει στην πυρά της ανεργίας και της ανασφάλειας χιλιάδες εργαζόμενους.
Η οργανωμένη και συντονισμένη πάλη των εργαζομένων αποτελεί την καλύτερη απάντηση.
Στην εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου, η κυβέρνηση γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για τον τόπο και τους εργαζόμενους».
Ο εκπρόσωπος Τύπου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Ανδρέας Παπαδόπουλος, δήλωσε:
«Η αναγκαία μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα προϋποθέτει τη συγχώνευση ή ακόμα και την κατάργηση περιττών δημοσίων οργανισμών. Οι διαδικασίες αυτές πρέπει να προχωρήσουν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, διαφανή τρόπο και με ουσιαστική προστασία του απασχολούμενου προσωπικού. Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις δεν αποτελούν τη λύση. Το υπάρχον μόνιμο προσωπικό πρέπει να αξιοποιηθεί με μετατάξεις και, όπου είναι αναγκαίο, με διαδικασίες επανακατάρτησης, σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, εκεί όπου υπάρχουν-και υπάρχουν- πραγματικές ανάγκες και κενά.»
O εκπρόσωπος Τύπου της Δημοκρατικής Συμμαχίας Δημήτρης Ζαφειριάδης δήλωσε:
"O περιορισμός του Δημόσιου Τομέα και η μεταρρύθμιση του απαιτούν σαρωτικές αλλαγές, όπως είναι η συγχώνευση και η κατάργηση περιττών δημόσιων οργανισμών.

Ολοκληρώθηκε η συνάντηση Βενιζέλου – τρόικας

Ψαλίδι σε επιδόματα δημοσίων υπαλλήλων

Μειώνεται από 10% έως 50% από 1 Ιουλίου 2011 το κίνητρο απόδοσης που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και άλλα ειδικά επιδόματα, σύμφωνα με τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση» από τους υπουργούς Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Δημήτρη Ρέππα και τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο.
Σύμφωνα με την τροπολογία από 1-7-2011 μειώνονται:
 - 50% το ποσό του κινήτρου απόδοσης των πολιτικών υπαλλήλων του δημοσίου, των ΟΤΑ και των λοιπών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου το οποίο κυμαίνεται σήμερα από 57 έως 100 ευρώ
 - 30% το ποσό του κινήτρου απόδοσης των διπλωματικών υπαλλήλων, του επιστημονικού προσωπικού της ειδικής νομικής υπηρεσίας, της ειδικής νομικής υπηρεσίας των ευρωπαϊκών κοινοτήτων καθώς και των υπαλλήλων των κλάδων των εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Εξωτερικών. Αυτό ανέρχεται σήμερα σε 208 ευρώ.
- 25% το ποσό του ειδικού ερευνητικού επιδόματος των Ειδικών Λειτουργικών Επιστημόνων των Ερευνητικών Κέντρων και Ανεξάρτητων Ερευνητικών Ινστιτούτων που κυμαίνεται από 140 ευρώ έως 388 ευρώ.
- 20% το ποσό του ερευνητικού επιδόματος των μελών ΔΕΠ που κυμαίνεται από 316 ευρώ έως 426 ευρώ. Επίσης κατά το ίδιο ποσοστό μειώνεται το ερευνητικό επίδομα του εκπαιδευτικού προσωπικού των ΤΕΙ που κυμαίνεται από 136 ευρώ έως 385 ευρώ, του επιδόματος για την ταχύτερη προώθηση των ερευνητικών προγραμμάτων Επιστημονικού Ερευνητικού Προσωπικού ΚΕΠΕ και του ειδικού ερευνητικού επιδόματος Συμβούλων και Παρέδρων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που κυμαίνεται από 172 έως 394 ευρώ.
- 20% του επιδόματος νοσοκομειακής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ που κυμαίνεται από 355 ευρώ έως 450 ευρώ, του επιδόματος του αποκλειστικού ειδικού λειτουργήματος των Αρχιερέων της Εκκλησίας που σήμερα ανέρχεται στα 274 ευρώ, του επιδόματος ειδικής απασχόλησης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας που κυμαίνεται από 179 ευρώ έως 464 ευρώ, του ειδικού επιδόματος Ναυτικής Εκπαίδευσης του εκπαιδευτικού προσωπικού των Ακαδημιών του Εμπορικού Ναυτικού που κυμαίνεται από 125 ευρώ έως 364 ευρώ, του ειδικού ερευνητικού επιδόματος του διδακτικού προσωπικού των ΑΣΕ που κυμαίνεται από 180 ευρώ έως 370 ευρώ, του ερευνητικού επιδόματος των μελών ΕΕΔΙΠ των ΑΣΕΙ που κυμαίνεται από 80 έως 110 ευρώ, του ερευνητικού επιδόματος του διδακτικού προσωπικού των Εκκλησιαστικών Ακαδημιών που κυμαίνεται από 125 ευρώ ως 364, του ερευνητικού επιδόματος του επιστημονικού προσωπικού των Ινστιτούτων Εκπαιδευτικής Πολιτικής που κυμαίνεται από 258 ευρώ 328 ευρώ, του ειδικού

Παπανδρέου: Ανασάναμε - και τώρα αλλαγές και μεταρρυθμίσεις

«Ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση είναι επιτέλους ανοικτός» τόνισε ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, στη σύσκεψη με τους φορείς του νομού Άρτας που συνεχίζεται.
«Πετύχαμε το μεγαλύτερο πρόγραμμα έκτακτης δανειοδότησης στήριξης στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία», ανέφερε ο κ. Παπανδρέου.
Χάρη σε αυτό, είπε, «οι συντάξεις και οι μισθοί μπαίνουν στους λογαριασμούς των δικαιούχων κάθε μήνα, το ελληνικό κράτος μπορεί να λειτουργεί τα σχολεία του και να φροντίζει τους ασθενείς του».
«Επιτέλους, δηλαδή, ανασάναμε», πρόσθεσε για να συμπληρώσει: «Ήρθε η ώρα να ρίξουμε όλο μας το βάρος στις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, ώστε η Ελλάδα να αξιοποιήσει αυτό το κεκτημένο και να κάνουμε άλμα σε ένα καλύτερο μέλλον».
«Καμία κυβέρνηση δεν αποτόλμησε ποτέ τόσες πολλές και τόσο βαθιές μεταρρυθμίσεις και μάλιστα παράλληλα με την υλοποίηση ενός απαιτητικού προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης», είπε ο κ. Παπανδρέου.
«Προχωρήσαμε σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις γιατί πιστεύουμε στη δημιουργική δύναμη των Ελλήνων, στις απέραντες δυνατότητες αυτού του λαού. Και συνεχίζουμε να πιστεύουμε, σε πείσμα κάθε Κασσάνδρας που προμηνύει διαρκώς την καταστροφή και σε πείσμα όσων θέλουν να μας πείσουν ότι τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Τα πράγματα αλλάζουν» διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός.
«Έχουμε», συνέχισε, «πολλές δυνατότητες, αναξιοποίητες δυνατότητες για να δημιουργήσουμε το νέο μοντέλο ανάπτυξης στη χώρα. Το αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο υπηρετήσαμε μέχρι πρόσφατα, έχει αποτύχει».
«Σε πείσμα κάθε «Κασσάνδρας» που προβλέπει την καταστροφή, πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας, στις απεριόριστες δυνατότητες που διαθέτουμε για να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, στη θέση του παλαιού που απέτυχε, καθώς το μόνο που έκανε ήταν να βοηθήσει στην κερδοσκοπία λίγων», επισήμανε ο κ. Παπανδρέου.
«Το ερώτημα, όμως, είναι και μετά την κρίση τι;», συνέχισε ο πρωθυπουργός.
«Τι Ελλάδα θέλουμε να χτίσουμε; Μια Ελλάδα που θα βασίζεται και πάλι στα πήλινα πόδια των δανεικών, του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων; Ή μια οικονομία καινοτόμα και εξωστρεφή, η οποία δεν θα έχει την ανάγκη των ξένων για να ευημερήσει;».
Ο αγώνας μας, ένας αγώνας όχι μόνον της κυβέρνησης, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας, στέφθηκε με επιτυχία, είπε ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος, ωστόσο, συμπλήρωσε ότι «η νίκη δεν ήταν χωρίς τίμημα», το οποίο προσδιόρισε αναφερόμενος στο φρενάρισμα της ανάπτυξης και στην ύφεση του

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Δέστο Αλλιώς! Να απαντήσουμε στην κρίση κάνοντας πλάκα!


Αντιλαμβάνεσε βέβαια ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Και θα γίνουν ακόμη σοβαρότερα τον «καυτό» Αύγουστο που έρχεται. Μη μου πεις πως δε σε προειδοποίησα. Επιμένω στον Αύγουστο.

Αλλά ξέρεις τι σκέφτομαι; Ότι αφού έτσι κι αλλιώς δε φαίνεται από πουθενά μια διέξοδος, να ανατρέψουμε τα προγνωστικά. Να βάλουμε ρε παιδί μου έναν αστάθμητο παράγοντα στις εξισώσεις και στα μοντέλα των αγορών, των οίκων και των λοιπών λαμογίων, εγχώριων και αλλοδαπών. Ας γίνω λίγο πιο σαφής.

Όλοι αυτοί οι πονηροί λοιπόν, προκειμένου να προχωρήσουν στις προβλέψεις και στις εκτιμήσεις τους κάθονται και τα λογαριάζουν τα πράγματα. Με λεπτομέρεια. «Τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες;» σκέφτονται. Τα βάζουν κάτω δηλαδή και μετράνε. Τρεις το λάδι, τόσο από δω το έλλειμμα τοσο ο προϋπολογισμός, τόσο το «κούρεμα», τόσο το «ξύρισμα», τ’ ανακατεύουν λίγο και νάσου μετά το συμπέρασμα:»πάρτε τόσο δάνειο και αρπάξτε και ένα selective default». Το βάζουν και σε τίποτα μυστήριους αλγορίθμους για να το δέσουν καλύτερα το πράγμα. Και το προχωράνε και λίγο παραπέρα, γιατί σου λέει «και τι άλλο θα κάνουν οι Έλληνες;». Άντε να υποστούν καμιά φορολογία, άντε να γκρινιάξουν, ίσως να έχουμε κι επεισόδια και αντιδράσεις αυτού ή εκείνου του τύπου ή της έντασης, αυτό μπορεί ο Παπανδρέου και κείνο θα κάνει ο Σαμαράς. Πάνω-κάτω προσδιορίζουν δηλαδή τα πιθανά σενάρια και βγάζουν τα συμπεράσματά τους.

Σκέφτεστε αυτό που σκέφτομαι; Να εισάγουμε ένα παράγοντα που δεν μπορεί να προϋπολογισθεί. Που δεν μπορεί να μετρηθεί και να εισαχθεί στο δικό τους τρόπο σκέψης. Να λειτουργήσουμε δηλαδή ως κοινωνία συνολικά με τρόπο που δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κι ο πιο ευφάνταστος κι ευρηματικός αναλυτής του πιο σοβαρού χρηματωπιστωτικού ιδρύματος. Τον παράγοντα της πλάκας! Της ελληνικής έκδοσης του χιούμορ, αλλά στα δικά μας μέτρα και σταθμά. Αφού δεν μπορούμε να περπατήσουμε στο δρόμο που μας δείχνουν, ας φτιάξουμε τη δική μας μοναδικά ελληνική πατέντα: να απαντήσουμε στην κρίση κάνοντας πλάκα!

Δεν αναφέρομαι σε επίπεδο παρέας ή στο επίπεδο ενός εσωτερικού αστείου σε γραφεία ή φορείς ή υπηρεσίες του δημοσίου ή των επιχειρήσεων, αλλά σε μια γενικότερη στάση του πληθυσμού. Αναφέρομαι σε μια γενικότερη φιλοσοφία ζωής για όσο καιρό διαρκεί αυτό το μαραφέτι της κρίσης κι αν μας αρέσει το υιοθετούμε και μετά.

Να το κάνω πιο λιανά:

  • Πως θα σου φαινόταν ας πούμε, αφού έτσι κι αλλιώς δεν φαίνεται η Ευρώπη ή όποιος άλλος οργανισμός εμπλέκεται στο δικό μας πρόβλημα να συγκατατίθεται σε μια πραγματική λύση, εμείς να καθιερώσουμε ένα πιο σπορ τρόπο εμφάνισης, συμπεριφοράς και γενικώς αλληλεπίδρασης με όλους αυτούς τους δήθεν σοβαρούς; Ποιος μας αναγκάζει να φοράμε κουστούμια και γραβάτες; Δεν μπορούν κάλλιστα οι Έλληνες πολιτικοί, τεχνοκράτες και λοιποί παρατρεχάμενοι να φορούν βερμούδα, σαγιονάρα, μαύρο γυαλί και μπαντάνα όταν

«Τρίτος κόσμος» παντού


thumb

Δεν είναι μυστικό. Η ευημερία των λίγων, βασίζεται στην αρπαγή. Ισως είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε κοιτώντας τη προσωπική μας ανέχεια και να τη συσχετίσουμε με την υποτιμημένη εργασιακή μας δύναμη η οποία δημιουργεί, τελικά, τον πλούτο. Παραδόξως, είναι ευκολότερο να δούμε τη «μεγάλη εικόνα». Ίσως έτσι καταλάβουμε τι μας...ξημέρωσε, τι μας συμβαίνει και κυρίως τι πρόκειται να μας συμβεί.
Εμείς οι …πρώην «τυχεροί» «δυτικοί» Ευρωπαίοι και Βορειομερικάνοι, φωνάζουμε– δικαίως- για την επίθεση που δέχονται τα εργασιακά «κεκτημένα» μας. Κάποιοι άλλοι, περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους του πλανήτη, δεν έχουν καν τη δύναμη να φωνάξουν γιατί, στην κυριολεξία,δεν έχουν να φάνε…
Μιλώντας για δυτικοευρωπαίους και Αμερικανούς δύο στοιχεία είναι χαρακτηριστικά και απαντούν σε τι κόσμο (δημοκρατικό και... ελεύθερο) ζούμε. Πρώτον, στην Αμερική, ένας στους επτά κατοίκους τρέφεται με κουπόνι από την πρόνοια!!!. Στη Γερμανία, 7,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι ζουν με μισθό μέχρι 400 ευρώ!!!. Αν λοιπόν, στις μητροπόλεις του καπιταλισμού «έτσι είναι η ζωή» φανταστείτε πως τι πρόκειται να συμβεί στην περιφέρεια, σε χώρες (τελευταίους τροχούς) σαν την Ελλάδα!!!
Υπάρχουν και χειρότερα
Προφανώς υπάρχουν χειρότερα, πολύ χειρότερα. Απλώς, μέσα στην καταναλωτική (και με δανεικά) ευημερία μας, ούτε που δίναμε σημασία. Η δυστυχία, ωστόσο, του κόσμου (δισεκατομμυρίων ανθρώπων, χωρών ολόκληρων) μας αφορά πολύ περισσότερο απ όσο νομίζουμε. Μας αφορά, γιατί προσφέρει μια παραστατική και πραγματική εικόνα του κόσμου που ζούμε...
Στοιχείο πρώτο: Ο Μπαν Κι- Μουν, ΓΓ του ΟΗΕ, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε το 2008 έκανε λόγο για «το νέο πρόσωπο της παγκόσμιας φτώχειας». Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ι εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι του πλανήτη πεινούν και υποσιτίζονται μέχρι θανάτου. Το τελευταίο εξάμηνο του 2008, οι τιμές των βασικών διατροφικών προιόντων όπως το σιτάρι, το ρίζι και το καλαμπόκι, αυξήθηκε κατά 50%. Ο ΓΓ του ΟΗΕ έκανε έκκληση για την εξεύρεση 500 εκ. δολαρίων προκειμένου να στηριχθεί το επισιτιστικό πρόγραμμα του οργανισμού.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των υπηρεσιών του ΟΗΕ: κάθε μέρα στον πλανήτη πεθαίνουν 100.000 άνθρωποι από πείνα. Επίσης,σύμφωνα με την FAO (οργάνωση του ΟΗΕ για την διατροφή και τη γεωργία) 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν σε συνθήκες «έσχατης πείνας» δηλαδή λαμβάνουν καθημερινά μέχρι 300 θερμίδες τη μέρα, από τις 2.700 που είναι απαραίτητες. Λόγω αυτών και άλλων παρεμφερών προβλημάτων, κάθε 7 δευτερόλεπτα στον πλανήτη πεθαίνει ένα παιδί. Δέκα νεκρά παιδιά το λεπτό, γιατί δεν έχουν να φάνε!
Στοιχείο δεύτερο: Σύμφωνα με τα κατά καιρούς δημοσιεύματα το ποσό που είναι κατατεθειμένο από μια ντουζίνα Κροίσους του πλανήτη σε διάφορους οφ-σορ λογαριασμούς ανά τον κόσμο υπολογίζεται στα 12 τρισ.δολάρια. Προσοχή: Μιλάμε μόνο για προσωπικές περιουσίες, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα κεφάλαια των πολυεθνικών και λοιπών επιχειρήσεων.Επίσης σύμφωνα με στοιχεία υπηρεσιών του ΟΗΕ, οι 200 μεγαλύτερες ιδιωτικές περιουσίες αντιστοιχούν στα εισοδήματα 2,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, δηλαδή στο 47% του συνολικού πληθυσμού του πλανήτη.

Καταργούνται άμεσα οχτώ οργανισμοί του Δημοσίου

Προς ψήφιση η τροπολογία για συγχωνεύσεις οργανισμών

Λουκέτο μπαίνει σε οχτώ φορείς του δημοσίου, τρεις μπαίνουν σε διαδικασία εκκαθάριση και δεκάδες συγχωνεύονται ή απορροφώνται με τροπολογία που κατατέθηκε πριν από λίγο στην Βουλή.

Η τροπολογία προβλέπει μετατάξεις του προσωπικού αλλά απολύσεις όσων εργάζονται με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου. Προβλέπει επίσης το δικαίωμα με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών να καταργηθούν ή συγχωνευθούν ή να αποσπώνται περιουσία στοιχεία στις εξής εταιρείες: Κ.Ε.Δ. Α.Ε., Ο.Δ.Δ.Υ. Α.Ε., Ε.Ρ.Τ. Α.Ε., Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε., Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων Α.Ε., Δ.ΕΠ.Α.ΝΟ.Μ. Α.Ε., ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε., Ε.Ο.Μ.Μ.Ε.Χ. Α.Ε., Ι.Γ.Μ.Ε. και «Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας (Ε.Ι.Ν.).

Συγχωνεύονται επίσης σε ενιαίο φορέα με την επωνυμία «Ενιαίος Γεωργικός Οργανισμός – «ΔΗΜΗΤΡΑ», τα Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας, Οργανισμός Γεωργικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Απασχόλησης , Οργανισμός Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων και ο Ελληνικός Οργανισμός Γάλακτος και Κρέατος.

Οι εργαζόμενοι μετατάσσονται. Στην περίπτωση που σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας δεν υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις αντίστοιχης κατηγορίας, κλάδου και ειδικότητας για τις οποίες ο μεταφερόμενος ή μετατασσόμενος να κατέχει τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα συνιστώνται προσωποπαγείς θέσεις.

Με την τροπολογία


-Καταργούνται και συγχωνεύονται υπηρεσίες και οργανισμοί του Δημόσιου Τομέα και τίθενται υπό καθεστώς λύσης και εκκαθάρισης ανώνυμες εταιρείες τις μετοχές των οποίων κατέχει στο σύνολο τους ή κατά πλειοψηφία το Δημόσιο

- Μεταφέρονται αρμοδιότητες ορισμένων από τους καταργούμενους φορείς σε άλλους φορείς και υπηρεσίες του Δημοσίου

-Καταργείται το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής

-Ρυθμίζονται τα θέματα του υπηρετούντος προσωπικού στους καταργούμενους η συγχωνευόμενους φορείς, της τύχης της κάθε είδους κινητής και ακίνητης περιουσίας τους και των ταμειακών τους υπολοίπων και της τύχης των αρμοδιοτήτων τους

- Τέλος, προβλέπεται η έκδοση των απαραίτητων προεδρικών διαταγμάτων για τη ρύθμιση οργανωτικών ζητημάτων που προκύπτουν από τη συγχώνευση φορέων και παρέχεται αριθμός εξουσιοδοτήσεων στους εκάστοτε αρμόδιους υπουργούς για την έκδοση αποφάσεων για τη ρύθμιση κάθε σχετικής λεπτομέρειας, αναγκαίας για την ολοκλήρωση των διαδικασιών κατάργησης ή

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Στάση πληρωμών …ολίγων ημερών και αλαλούμ!

Ξεπερνά κάθε …φαντασία η εγκύκλιος του γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών κ. Γ. Καπελέρη προς τις Εφορίες όλης της χώρας, η οποία ουσιαστικά δίνει εντολή για μία στάση πληρωμών …ολίγων ημερών για μισθοδοσία, δαπάνες, επιστροφές φόρων και γενικά για κάθε δαπάνη που αφορά της ΔΟΥ.
Παράλληλα, η ανάδειξη του μείζονος αυτού θέματος από το protothema.gr, φέρνει στο προσκήνιο και ένα πρωτοφανές αλαλούμ μεταξύ των αρμοδίων παραγόντων του υπουργείου…
Η πρωτοφανής εγκύκλιος
Η υπ’ αριθμόν 0006289 σημερινή εγκύκλιος που εστάλη προς τους προϊσταμένους όλων των ΔΟΥ από τον ίδιο τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών κ. Γιάννη Καπελέρη αναφέρει κατά λέξη τα εξής:

“Όλες οι πληρωμές που διενεργούνται από τις υπηρεσίες που προϊσταστε (δαπάνες, μισθοδοσία, επιστροφές φόρων κλπ) που έχουν προγραμματιστεί για τις 28 και 29 Ιουλίου του 2011, να γίνουν μετά την 1η Αυγούστου 2011”!

Τι ιστορία, λοιπόν, είναι πάλι αυτή; Είναι λογιστικό τρικ, ώστε να εξωραϊστεί η εικόνα του Ιουλίου μήπως και περιοριστεί κάπως, ενόψει ελέγχων της Τρόικας, η μαύρη τρύπα που ήδη από το πρώτο εξάμηνο είχε φτάσει τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ στον προϋπολογισμό;

Ή υπάρχει όντως θέμα ρευστότητας στις Εφορίες, ειδικά από τη στιγμή που η εγκύκλιος δεν δίνει οδηγία για μετάθεση των πληρωμών για την 1η Αυγούστου αλλά για ΜΕΤΑ την 1η Αυγούστου;

Το protothema.gr επικοινώνησε με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών κ. Γ. Καπελέρη ο οποίος ήταν κατηγορηματικός ως προς το ότι οι πληρωμές θα γίνουν την 1η Αυγούστου. Βεβαίως, αν δεν βγει καινούργια εγκύκλιος, κάθε προϊστάμενος ΔΟΥ μπορεί να κρίνει κατά το

Με τον Γιάννη Ραγκούση

Η αντιπαράθεση του Γιάννη Ραγκούση με τον βουλευτή Λακωνίας του ΠΑΣΟΚ Λεωνίδα Γρηγοράκο για τα ταξί είναι απλά συμβολική δύο ομάδων που εξακολουθούν να υπάρχουν μέσα στο κυβερνόν κόμμα: Εκείνων που βρίσκονται μπροστά στους νόμους και τις πολιτικές επιλογές που κάνουν και τις υπερασπίζονται και εκείνους που κρύβονται πίσω από την τρόικα ή και ρυθμίσεις που ψηφίσθηκαν για να παραστήσουν στην τρόικα ότι «ανοίγουμε» τις αγορές.

Τα ταξί είναι επίσης συμβολικά. Αντίστοιχοι συμβιβασμοί βρέθηκαν με τους φούρνους, τα περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών, τον τρόπο (μη) υλοποίησης της απελευθέρωσης των μεταφορών κλπ. Ο στόχος του ανοίγματος αυτών των αλλαγών δεν είναι πάντα η δημιουργία περισσότερων μικρών ελευθέρων επαγγελματιών που ζουν όπως ζουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες στην Ελλάδα, αλλά η συγκέντρωση δραστηριοτήτων σε μεγάλες επιχειρήσεις με ισχυρή κεφαλαιακή βάση, καινοτομία και πολλούς από τα σημερινά «αφεντικά» να εργάζονται ως υπάλληλοι.
Το βασικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, η βασική διαφορά της με τις κοινωνίες του Βορρά είναι η ύπαρξη 1,8 εκατομμυρίου «επιχειρηματιών» σε σχέση με το 1,2 εκατομμύριο των αυτοαπασχολουμένων. Ο Ραγκούσης και οι άλλοι της κυβέρνησης γνωρίζουν ότι στις συζητήσεις για τη διάσωσή μας, υπογραμμίσθηκε από τους δανειστές μας ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί. Ουδείς αποδέχεται τραγουδώντας εύθυμα τραγουδάκια την εξαφάνισή του αλλά και ουδείς προσαρμόζεται με την θέλησή του.

Το άνοιγμα όλων των ελληνικών αγορών – όχι μόνο των ταξιτζήδων- αλλά και των σούπερ-μάρκετ, του τσιμέντου, των μεταφορών με φορτηγά, των ακτοπλοϊκών μεταφορών, της κρουαζιέρας –είναι η σημαντικότερη πολιτική μάχη της γενιάς μας. Και σε αυτή η κυβέρνηση χρωστάει ακόμα στο ν εαυτό της. Εκτός και αν ο κ. Γ.Α Παπανδρέου που είχε την ευθύνη για το που θα οδηγηθεί η εσωπασοκική σύγκρουση για τα ταξί, θέλει να πάει στην επόμενη σύνοδο κορυφής και να ακούει την κα Μέρκελ –που έχει ακόμα πολλές κλειστές «αγορές» στη Γερμανία- να του παραδίδει αφ υψηλού μαθήματα,

Επέ(αί)τειος και προεδρικές νουθεσίες


Mας νουθέτησε πάλι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας στο διάγγελμά του για την 37η επέτειο (για φέτος επαίτειο φέυ) από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Μας είπε: «Ήρθε η ώρα να πληρώσουν όσοι κρύβουν τα εισοδήματά τους. Είτε είναι μεγαλοφοροφυγάδες με βαρείς λογαριασμούς σε τράπεζες του εξωτερικού είτε αποτελούν κομμάτι της αφορολόγητης μεσαίας τάξης».
Τι σημαίνει «ήλθε η ώρα» άραγε; Τόσα χρόνια, κατά τα οποία ο κ. Παπούλιας ήταν διακεκριμμένος υπουργός του Πασόκ και εξ απορρήτων προσωπικός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, δανειστής του για το κατά Γιαννόπουλο «κωλόσπιτο» , δεν ήταν ώρα;
Και γιατί η «μεσαία τάξη» είναι η μόνη αφορολόγητη; Η άρχουσα τάξη δεν πιάνεται; Ή μήπως εκείνη πληρώνει ανελλιπώς τους φόρους της;

Όσο για την κατώτερη τάξη, εκεί ο κ. Πρόεδρος επιφύλασσε ευσπλαχνία. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι είπε, έχουν κάνει ήδη περισσότερα από όσα τους αναλογούν για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Δεν παρέλειψε βέβαια να ζητήσει την ενεργοποίηση όλων των διατάξεων για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, με την άρση του τραπεζικού απορρήτου.
Ωραία μας τα είπε. Έπρεπε όμως να έλθει ο εορτασμος της επετείου για να τα πει; Όταν ψηφιζόταν και εφαρμοζόταν ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν ήταν εκεί, παρών και τον ψήφιζε μαζί με τους άλλους; Παρών δεν ήταν κάθε χρόνο που το «πόθεν έσχες» των πολιτικών ήταν για το «θεαθήναι»; Δεν ήξερε, τόσο βαθειά στα πράγματα που ήταν, ποιος είχε αποκτήσει βρώμικο χρήμα και πώς το ξέπλενε;
Αλλά έστω και τώρα, αν ήθελε να βοηθήσει δεν θα μπορούσε άραγε να αποκαλύψει όσα είδε κι άκουσε όλα αυτά τα χρόνια, αντί να αναλύεται σε διαπιστώσεις και τετριμμένα ευχολόγια που όλοι λέμε;

Δεν παρέλειψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βέβαια, να εκφράσει την προτροπή του να μη γίνει «η οικονομική κρίση, κρίση πολιτική, κρίση θεσμών και εν τέλει κρίση της ίδιας της δημοκρατίας». Μα υπάρχει αμφιβολία ότι η οικονομικη κρίση προέκυψε από κρίση των θεσμών, από πολιτική κρίση και εν τέλει από κρίση της ίδιας της δημοκρατίας; Από τι προέκυψε τότε;

«Δεν υπάρχει σάλιο»


thumb

Σωθήκαμε; Αν ακούσουμε την κυβέρνηση και τα (περισσότερα) media, η διάσωσή μας είναι πια μια βεβαιότητα. Μήπως χρεοκοπήσαμε; Αν ακούσουμε τους οίκους αξιολόγησης και κάποιους γκουρού της διεθνούς οικονομίας, μπορούμε να κόψουμε φλέβες. Υπάρχει ωστόσο μια απλή και ασφαλής μέθοδος για να βγάλει κανείς συμπέρασμα. Αρκεί να κοιτάξει το πορτοφόλι του...
Το πορτοφόλι του Ελληνα εργαζόμενου, συνταξιούχου, μικρομεσαίου (πρόκειται για τη συντριτπική πλειοψηφία του πληθυσμού) αποτυπώνει την κατάσταση που επικρατεί στην πραγματική οικονομία για την οποία τόσος λόγος γίνεται. Και η κατάσταση περιγράφεται με τρεις λέξεις: Δεν υπάρχει σάλιο.Από το σημείο αυτό και έπειτα όλες οι αναλύσεις και απόψεις ελάχιστη σημασία έχουν για την καθημερινότητά μας.
Μεγάλη σημασία έχει, ωστόσο, ο πόλεμος που συγκαλύπτουν αυτές οι αντικρουόμενες εκτιμήσεις περί μιας σαφούς και δεδομένης κατάστασης. Θα πρέπει να συμφωνήσει κανείς ότι δεν είναι και τόσο φυσιολογικό κάποιοι να υποστηρίζουν ότι οι Ευρωπαίοι με τια αποφάσεις τους διέσωσαν την Ελλάδα (και την ευρωζώνη) και κάποιοι άλλοι να υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο.
Επειδή τα όσα ακούγονται (από τα megala media) περί της βεβαιότητας της διάσωσης της Ελλάδας, περισσεύουν, ας σταθούμε σε κάποιους επιφανείς (πρόσωπα και οργανισμούς) που υποστηρίζουν ακριβώς το αντιθέτο.
Κατ αρχήν οι (περιβόητοι) οίκοι αξιολόγησης. Χτες ένας ακόμη η Standard & Poor's υποβάθμισε κατά δύο βαθμίδες, στην κατηγορία CC από CCC, την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, κατατάσσοντάς την στην κατηγορία «υψηλού κινδύνου χρεοκοπίας» θεωρώντας ότι τα προτεινόμενα σχέδια για το ελληνικό χρέος αντιστοιχούν σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας.
Σημασία θα πρέπει να δώσει κανείς και στις απόψεις/ αναλύσεις του οικονομολόγου Νουριέλ