Επισημαίνεται πως από 3% με 4% αναμένεται να είναι αυτό το ποσοστό της αύξησης.
Στην κατηγορία των χαμένων εντάσσονται και 1.200.000 συνταξιούχοι που παίρνουν επικουρική σύνταξη καθώς δεν θα λάβουν καμία αύξηση.
Τα ψηφισμένα μέτρα για τις συντάξεις
Ignore the one who marginalizes the weak_ the poorest_ the man with a disability_ the immigrant_ the homeless .. Blogger Dimitris Nikogloy_ Blog Εn Αrxikos Politis_ news republication and not only_ daily news without bosses ..
Του Ευάγγελου Βενιζέλου
Η προεκλογική όξυνση συνεχίζεται και εντείνεται παρά το σαφές αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου. Είναι συνεπώς χρήσιμο να διατηρούμε την ευκρίνεια της μεγάλης εικόνας. Το αποτέλεσμα της 21/5 έχει διαρθρωτικά χαρακτηριστικά, πρώτον, γιατί μεταβάλλει τη φυσιογνωμία του κομματικού συστήματος και, δεύτερον, γιατί θέτει υπό δοκιμασία δυο εκλογικά συστήματα, αυτό της «απλής» και αυτό της «ενισχυμένης» αναλογικής. Παρότι η διεθνής συζήτηση για την τυπολογία των κομματικών συστημάτων είναι πολύ πλούσια και τα συγκριτικά παραδείγματα δεν λείπουν, εντούτοις αυτή η κατανομή εκλογικών δυνάμεων 41% - 20% - 11,5 % μεταξύ των
Ισχύει ότι οι κάλπες του Ιουνίου είναι άδειες, ότι δεν θα έχουν και τα ψηφοδέλτια του Μαΐου. Από την άλλη, υπάρχει η εντύπωση ότι παρακολουθούμε το δεύτερο ματς σε μια αναμέτρηση Κυπέλλου. Από εκείνα τα ματς που η μία ομάδα έχει κερδίσει το πρώτο ματς με τέσσερα, πέντε γκολ διαφορά και η επόμενη αναμέτρηση γίνεται ένας παράδεισος των κλισέ. Οταν ο προπονητής των χαμένων λέει «αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να παίξουμε το παιχνίδι μας» και «τίποτα δεν έχει χαθεί» την ώρα που οι παίκτες το μόνο που περιμένουν είναι το σφύριγμα της λήξης για να τελειώνει το μαρτύριο. Και ο προπονητής της ομάδας που κέρδισε το πρώτο ματς λέει «παίξαμε μόνο το πρώτο ημίχρονο, τίποτα δεν έχει τελειώσει και πρέπει να παίξουμε σαν να ξεκινάμε από το μηδέν». Δηλαδή ό,τι πλησιέστερο
Δεν χωρά πολλή συζήτηση. Οποιοδήποτε άλλο κόμμα έχανε με 20 μονάδες διαφορά, έχοντας απολέσει 12% του προηγούμενου εκλογικού ποσοστού του, και μάλιστα από μια παράταξη που κυβερνούσε επί τέσσερα συναπτά έτη εν μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων διαρκείας, θα έχανε αυτομάτως και τον αρχηγό του. Αυτό, όμως, δεν ίσχυσε για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν αρκεί το επιχείρημα ότι έναν μήνα μετά την εκκωφαντική ήττα στήνονται νέες κάλπες. Ας κατέβαινε ο ΣΥΡΙΖΑ στην αναμέτρηση της 25ης Ιουνίου με νέο ή υπηρεσιακό επικεφαλής. Αντ’ αυτού, επιλέχθηκε –και μάλιστα χωρίς αντιρρήσεις– να είναι ο Αλέξης Τσίπρας αυτός που θα τραβήξει το κάρο μέσα από τη λάσπη. Ετσι, λοιπόν, ο άνθρωπος που μετέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον παροδικά, σε κόμμα εξουσίας, ρισκάρει
Εγώ αριστερός δεν είμαι. Ετσι, ο θρήνος και ο κοπετός και τα πύρινα δάκρυα που χύνουν οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ για την πρωτοφανή συντριβή δεν με αγγίζουν. Ιδίως όταν συνδυάζονται με κωμικοτραγική αλαζονεία κι έναν πονεμένο λυρικό ελιτισμό. Εύχομαι καλή επιτυχία στον φίλο μου τον Νίκο Μαραντζίδη που έκανε βουτιά στον λάκκο των λεόντων. Ισως τα καταφέρει να τους συμμαζέψει λίγο γιατί κάθε μέρα που περνάει γελοιοποιούνται περισσότερο. Αλλά αν ο ΣΥΡΙΖΑ άκουγε ανθρώπους σαν τον Μαραντζίδη δεν θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Ομως δεν είμαι ούτε δεξιός. Ετσι, ομολογώ ότι ενώ ικανοποιήθηκα με το στραπάτσο που έφαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί απεχθάνομαι πολλές (αλλά όχι όλες) από τις πτυχές της συμπεριφοράς και των ιδεών του, δεν πανηγυρίζω κιόλας. Ο λόγος που δεν πανηγυρίζω
Μπορεί το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα να είναι «χαμένο στη μετάφραση» των μηνυμάτων που εκπέμπουν ταυτόχρονα (και προφανώς συντονισμένα) ο Ελ...