Ας τους ταράξουμε στη νομιμότητα!

Διάβαζα νωρίτερα, ότι την ίδια ώρα που αυτοκτονούσε ο -από το 2006- μακροχρόνια άνεργος Γερμανός, που από την τελευταία του δουλειά, στη θέση του οικονομικού διευθυντή  της Siemens, ήξερε όλα τα δούναι και τα λαβείν των διαφόρων ταμείων της καλής εταιρείας, αλλά και πριν καν κλείσουν 24 ώρες από τότε που ο εκ των εντιμότατων φίλων μας, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας προσπαθούσε, χωρίς μεγάλη επιτυχία, να απαντήσει σε ερώτηση δημοσιογράφου για τις γερμανικές εταιρείες που είναι πίσω από υποθέσεις διαφθοράς ελληνικού ενδιαφέροντος, ανέλαβαν δράση τα παπαγαλάκια και άρχισαν οι διαρροές.

Λέει η είδηση, ότι ερευνάται, από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ένα έγγραφο προερχόμενο από την Εισαγγελία, το οποίο ενημερώνει για ορισμένες διαπιστώσεις από έρευνες των γερμανικών και των ελληνικών δικαστικών αρχών, για μίζες ολίγων εκατομμυρίων ευρώ, με πρωταγωνιστές και εμπλεκόμενους 12 Γερμανούς κι έναν Έλληνα.

Το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι να ξεκινήσει κάποιος επικοινωνιακός πόλεμος, που θα δώσει τροφή σ’ όλους εμάς τους δημοσιολογούντες στα ηλεκτρονικά μέσα, να αναπτύξομε τις θεωρίες μας ή να σηκώσομε το πατριωτικό λάβαρο μας, κατά των δόλιων προμηθευτών και δανειστών ή των πολιτικών των προστατών.

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε τη φρόνηση να ορίσει ως υπουργό Επικρατείας έναν άνθρωπο που κομίζει το δόγμα ότι «Κανείς δεν μπορεί να κλέβει και να κοιμάται ήσυχος», προϊδεάζει ότι τα οικονομικά εγκλήματα του παρελθόντος δεν πρόκειται να μείνουν αδιευκρίνιστα ή ατιμώρητα.

Επειδή όμως σε πολλά από αυτά τα οικονομικά εγκλήματα εμπλέκονται και διάφοροι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι […] αγάδες, πασάδες, ντερβισάδες, που λέει και το τελάλημα –κι ας μην συμπεριλαμβάνουν οι στίχοι που έγραψε ο Ευγένιος Σπαθάρης, τους Γερμανούς, εύλογο είναι να περιμένει κανείς ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πράξει συντεταγμένα, αντί να αναλώνεται σε θέατρο σκιών ή σε επικοινωνιακό πόλεμο εντυπώσεων.

Να τους ταράξουμε στη νομιμότητα, σου λέω εγώ!

Όπως πρώτος παρατήρησε ο καθηγητής Éric Toussaint, στις προβλέψεις του κανονισμού που υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Μάιο του 2013 και ο οποίος αφορά γενικά στις χώρες που υποβάλλονται σε σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής και που όταν θεσπίστηκε αφορούσε ειδικά στην Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Κύπρο, επιβάλλεται στα κράτη-μέλη που βρίσκονται σε καθεστώς διαρθρωτικής προσαρμογής να πραγματοποιούν πλήρη λογιστικό έλεγχο του δημοσίου  χρέους τους, προκειμένου να εξηγείται γιατί το χρέος αυξήθηκε υπερβολικά και να εντοπίζονται οι τυχόν παρατυπίες. 

Καιρός είναι λοιπόν -κι ας ελπίσομε ότι θα ακούσουμε, μεταξύ των άλλων, στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας μας κυβέρνησης και την εξαγγελία της σύστασης επιτροπής λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους για να συλληφθούν όλα τα ελληνικής καταγωγής τρωκτικά, αλλά να εντοπιστούν και όλοι οι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι […] αγάδες, πασάδες, ντερβισάδες –ας συμπεριλάβουμε και τους Γερμανούς φίλους μας, που παραλείπει το τραγούδι, διότι προφανώς συμμετείχαν κι αυτοί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο ξάφρισμα των ελληνικών δημοσίων ταμείων.

Είναι καιρός να μάθουμε επιτέλους όλοι μας, ποιες ήταν οι αιτίες της δημιουργίας του ελληνικού χρέους και πού ξοδεύτηκαν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που τώρα μας λένε ότι είναι καλύτερα να τα χρωστάμε στο διηνεκές. 

Στο κάτω-κάτω της γραφής, το αίτημα αυτό, δεν είναι μόνο… μνημονιακή μας υποχρέωση, δεν είναι μόνο πάνδημο αίτημα του ελληνικού λαού που αναζητεί να μάθει για ποιους λόγους αυτοκτόνησαν 7 χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα της λίθινης εποχής των εθνικών ολετήρων, αλλά είναι και προεκλογική δέσμευση τόσο του ενός, όσο και του άλλου εταίρου της ελληνικής κυβέρνησης. 

Τι φυσιολογικότερο, λοιπόν, από την ικανοποίηση αυτού του δίκαιου αιτήματος στο οποίο συμφωνούν όλοι? 

Μέχρι και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας θα συμφωνούσε κι ίσως μάλιστα να φιλοτιμηθεί εν τέλει να μας στείλει κι εκείνον τον λεπτό διπλωματικό φάκελο που λέγαμε πριν από δυο καλοκαίρια, αν επιτέλους του τον ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση. 

Τι εννοείτε, ότι δεν συμφωνεί? Δεν τον ακούσατε που είπε ότι "Ο καθένας από μας καθαρίζει έξω από την πόρτα του"? Ε, ο χώρος πέριξ της δικής μας εξώπορτας έχει καταντήσει, όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια, σκουπιδότοπος. Καιρός να ανασκουμπωθούμε και ν’ αρχίσομε τη φασίνα. 

Το επιτάσσει η ευρωπαϊκή νομιμότητα και η πολιτική εντιμότητα. 

Το επιτάσσει, πρωτίστως, η κοινή λογική υπέρ του δημοσίου συμφέροντός μας.

http://my-pillow-book.blogspot.gr/

«Η ΜΕΡΚΕΛ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΟ ‘ΟΧΙ’ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ»

Συνέντευξη στην εκπομπή Presa Diretta του ιταλικού δημόσιου καναλιού Rai Tre, η οποία προβάλλεται κάθε Κυριακή βράδυ, παραχώρησε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης.
Σε απόσπασμα της συνέντευξης που έχει αναρτηθεί στη διαδικτυακή πύλη της εκπομπής, ο υπουργός Οικονομικών τονίζει:
«Ιθύνοντες ενός σημαντικού ιταλικού θεσμού με πλησίασαν και μου είπαν ότι είναι αλληλέγγυοι με τη χώρα μας, αλλά δεν μπορούν να πουν την αλήθεια, διότι και η Ιταλία κινδυνεύει να χρεοκοπήσει και φοβούνται τυχόν συνέπειες από τη Γερμανία. Τα τελευταία χρόνια, όλη η Ευρώπη καλύφθηκε από ένα σύννεφο φόβου. Κινδυνεύουμε να γίνουμε κάτι χειρότερο από την πρώην Σοβιετική Ένωση.

Θέλω να σας πω ότι εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε το μονοπώλιο της αλήθειας. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, για την υπόλοιπη Ευρώπη, και ιδίως για την Ιταλία, είναι να ανοίξουμε μια μικρή πόρτα προς την αλήθεια.
Δεν μπορούμε να βρούμε μόνοι μας την αλήθεια, αλλά μπορούμε να ανοίξουμε μια πόρτα και να κινηθούμε ώστε να μπορέσετε να μας πλαισιώσετε. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορέσουμε να περάσουμε όλοι από το σκοτάδι της σημερινής λιτότητας, στο φως μιας ευρωπαϊκής ορθολογικής, λογικής συζήτησης».
Στην ερώτηση της Rai αν «συγκεκριμένα, θεωρεί ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να τα καταφέρει» ο υπουργός Οικονομικών απαντά ότι «η ελληνική κυβέρνηση θα προτείνει ένα New Deal για την Ευρώπη, όπως είχε κάνει ο Αμερικανός πρόεδρος Ρούσβελτ. Ένα New Deal για την Ευρώπη το οποίο να χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ώστε να αυξηθούν κατά δέκα φορές τα κεφάλαια που έχουν διατεθεί έως τώρα».
Ο κ. Βαρουφάκης, τέλος, στη συνέντευξή του στην εκπομπή της Rai σημειώνει: «Πρόκειται για ιδέες και προτάσεις οι οποίες αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη, διότι εμείς οι Έλληνες δεν πιστεύουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να ζητάμε για τον εαυτό μας κάτι που δεν θα ισχύσει και για τους Ιταλούς, τους Πορτογάλους ή τους Ιρλανδούς.

Αργά η γρήγορα, η καγκελάριος Μέρκελ θα πρέπει να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με εμάς, και να μας εξηγήσει για ποιον λόγο δεν εγκρίνει τις προτάσεις μας».
http://kartesios.com/

Γιάννα Αγγελοπούλου: All we are saying, is give Greece a chance

Άλλη μια παρέμβαση υπέρ της κυβέρνησης και της διαπραγμάτευσης την οποία αυτή διεξάγει, πραγματοποίησε η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, με άρθρο της στη Huffington Post.

Η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, επέλεξε μάλιστα να δώσει για τίτλο στο κείμενό της, παραλλαγμένο τον τίτλο του κομματιού του Τζον Λένον «Give peace a chance» αντικαθιστώντας τον, με το «Give Greece a chance», δηλαδή «Δώστε μια ευκαιρία στην Ελλάδα».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

«Προς κάθε ενδιαφερόμενο και οι ενδιαφερόμενοι είναι εκατοντάδες εκατομμύρια… Πριν δύο εβδομάδες, ο Ελληνικός Λαός με μια αποφασιστική του ψήφο ανέδειξε μια σειρά από επιθυμίες που μπορούν να συνοψιστούν σε μια λέξη: Αξιοπρέπεια.

Σε τελική ανάλυση οι Έλληνες επέλεξαν αυτή την Κυβέρνηση, όχι λόγω απόγνωσης αλλά από αισιοδοξία και πεποίθηση ότι μπορούν να αφήσουν πίσω τους τις προκλήσεις των τελευταίων χρόνων αν…

Αν τους δοθεί μια ευκαιρία.

Με απλά λόγια, οι Έλληνες δεν αισθάνονται ότι τους δίνεται τώρα αυτή η ευκαιρία - και δικαίως.

Με όλα αυτά που λέγονται και γράφονται για την αύξηση του ΑΕΠ, τα πρωτογενή πλεονάσματα και τους χρόνους αποπληρωμής του χρέους, αυτό που χάνεται είναι το συνεχές ανθρώπινο κόστος της λιτότητας.

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η ανεργία ανέρχεται στο 25,8%. Σαν μέτρο σύγκρισης, το ποσοστό της ανεργίας στην Ελλάδα ξεπερνά το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας που καταγράφηκε ποτέ στην ιστορία της Αμερικής στον βαθύτερο σημείο της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του ΄30. Η ανεργία των νέων είναι ακόμη υψηλότερη – ξεπερνώντας το 50%. Η οικογένειά μου έχει την τύχη να ζει με ιδιαίτερη άνεση αλλά ένας συγκλονιστικά μεγάλος αριθμός Ελληνικών οικογενειών δυσκολεύονται ακόμη και να καλύψουν βασικές ανάγκες τους όπως η καθημερινή διατροφή, πόσο μάλλον να βοηθήσουν το μέλλον των παιδιών τους.

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι ο αριθμός των - σχετικών με τη λιτότητα- αυτοκτονιών ανέρχεται σε 1 την ημέρα.

Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα –αδίκως – η Ελλάδα έχει αποτελέσει στόχο. Έχουμε δει πολλά κράτη ανά την υφήλιο να μην ανταποκρίνονται στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, αλλά εμείς καλούμαστε στο “ταμείο”. Λαοί ανά τον κόσμο εργάζονται λιγότερο από τους Έλληνες, αλλά εμείς αντιμετωπίζουμε το στερεότυπο του “τεμπέλη”.

Γνωρίζω, έχω δει και ζήσει μια διαφορετική Ελλάδα. Τη χώρα που είδα στην πορεία της προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες που μπορούσε και ήθελε όχι μόνο να ανταποκριθεί σε διεθνή πρότυπα αλλά να τα ξεπεράσει. Ως υποστηρικτής των Ελλήνων υποτρόφων φοιτητών στο Clinton Global Initiative University – έχω ζήσει από κοντά την ενέργεια και τις προοπτικές των νέων Ελλήνων. Και ως Ιδρυτικό Μέλος του Clinton Global Initiative Συνεδρίου για τη Μεσόγειο, προσβλέπω να υποδεχθώ ηγέτες στην Αθήνα τον ερχόμενο Ιούνιο ώστε να συζητήσουμε, εργαστούμε και να βρούμε λύσεις σε πολλά προκλήσεις που απασχολούν την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή.

Κάθε κίνηση που εμπνέει και αναδεικνύει τις δυνατότητες των ανθρώπων απαιτεί χρόνο, όπως απαιτεί και ηγεσία.

Ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, είχα εκλεγεί με Κεντροδεξιό Κόμμα. Ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, αντιπροσωπεύει την Αριστερά.

Μπορεί κάποιος να πιστέψει ότι –λόγω αντανακλαστικών- θα διαφωνούσα μαζί του, ενώ εγώ πιστεύω ότι αντιπροσωπεύει την νέα εκείνη ηγεσία που χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα. Εκείνο που χρειάζεται τώρα, είναι χρόνος.

Προτού προλάβει να ορκιστεί ο νέος Πρωθυπουργός υπέστη άνευ προηγούμενου επιθέσεις από ηγέτες ανά την Ευρώπη. Τα ΜΜΕ αμέσως ξεκίνησαν να τυπώνουν πρωτοσέλιδα με ξεπερασμένους τίτλους που περιέγραφαν το σενάριο του παρελθόντος της Ελλάδας, σαν να ήταν – κατ’ ανάγκη – το σενάριο του μέλλοντός μας.

Οι Έλληνες ψήφισαν συνολικά για μια νέα αρχή. Αλλά ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, δε μπορεί να εξασφαλίσει μόνος του αυτή τη νέα αρχή. Αναγκαία είναι η συνεργασία και η βοήθεια από τους ηγέτες του Κόσμου, τους ηγέτες της Ευρώπης και τους αντίστοιχους αξιωματούχους της Ευρωζώνης, ώστε να γίνουν βιώσιμοι οι αυστηροί - και μη-εφαρμόσιμοι - κανόνες που έχουν επιβληθεί στον Ελληνικό λαό.
Και πιστεύω ότι εάν οι ηγέτες ανά τον κόσμο και στην Ευρώπη βοηθήσουν τον Τσίπρα να αποδώσει στους Ελληνες πολίτες την αξιοπρέπεια, τότε και οι Έλληνες πολίτες- θα ανταποκριθούν στην πρόκληση - για τον εαυτό τους και για τον κόσμο».
http://www.topontiki.gr/

Έντιμο συμβιβασμό ή Grexit βλέπει η Commerzbank

Για στενά χρονικά περιθώρια προειδοποιεί η Commerzbank σε έκθεσή της με τίτλο «Συμβιβασμός ή Grexit», στην οποία σημειώνεται ότι εάν η ΕΚΤ κλείσει την κάνουλα της ρευστότητας η έξοδος από το ευρώ θα είναι αναπόφευκτη.

Όπως μεταδίδει το euro2day.gr, η γερμανική τράπεζα στην έκθεσή της σημειώνει ότι τις επόμενες εβδομάδες ο νέος υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να βγάλει «λαγό από το καπέλο» για να αποφύγει μια χρεοκοπία, ενώ, προσθέτει ότι οι άλλες χώρες δεν θα αποδεχθούν κούρεμα του ελληνικού χρέους.

Ο δρόμος προς ένα νέο πρόγραμμα θα είναι εξαιρετικά δύσκολος καθώς θα πρέπει να εγκριθεί από όλους τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης ενώ η προοπτική χορήγησης νέων κεφαλαίων στην Ελλάδα χωρίς σκληρούς όρους δεν είναι αποδεκτός για πολλές χώρες.

Σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία, είναι πρακτικά αδύνατον να πειστούν τα κοινοβούλια και η κοινή γνώμη ενώ κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε ενίσχυση των ευρωσπεκτικιστών. Όμως αναμένεται σκληρή αντίσταση και από τις χώρες του μνημονίου (Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία) καθώς κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε ενίσχυση της αντιπολίτευσης.

Στο 75% οι πιθανότητες συμβιβασμού

Η Commerzbank, ωστόσο, επισημαίνει ότι υπάρχουν 75% πιθανότητες να βρεθεί η χρυσή τομή και να υπάρξει ένας συμβιβασμός, καθώς, κανένας δεν θέλει να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη.

Ενας τέτοιος συμβιβασμός θα μπορούσε να έχει ως ακολούθως:

Χρέος: Η λήξη των διμερών δανείων, που στην παρούσα φάση, είναι στα 30 χρόνια κατά μέσο όρο, θα μπορούσε να επεκταθεί εκ νέου. Μια ακόμη πιθανότητα είναι η σύνδεση των πληρωμών με την ανάκαμψη της Ελλάδας. Τα επιτόκια θα μπορούσαν να μειωθούν περαιτέρω ενώ θα μπορούσε να συμφωνηθεί και ένα 10ετές μορατόριουμ στις πληρωμές, όπως και με τα δάνεια του EFSF. Ωστόσο, δεν αναμένονταιι αλλαγές στα ελληνικά ομόλογα ύψους 20 δισ. που έχει η ΕΚΤ. Αυτά όχι μόνο έχουν υψηλότερα επιτόκια, αλλά πρέπει να αποπληρωθούν και τα επόμενα χρόνια - με πρώτη λήξη το ομόλογο 3,5 δισ. τον Ιούλιο και 3 δισ. τον Αύγουστο. Η ΕΚΤ έχει αρνηθεί μια αναδιάρθρωση αυτών των τίτλων.

Νέα χρήματα: Η Αθήνα είναι πιθανό να λαβει νέα δάνεια από τον ESM με βάση ένα νέο πρόγραμμα για να εξυπηρετήσει το χρέος.

Μεταρρυθμίσεις: Η Αθήνα θα πρέπει να δεσμευτεί ότι θα παραμείνει σε τροχιά μεταρρυθμίσεων. Λογικά θα είναι εύκολο να υπάρξει συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα και την μάχη κατά της διαφθοράς.

Η γερμανική τράπεζα υπογραμμίζει ότι δεν αναμένεται να υπάρξει συμφωνία για ανατροπή των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας ή στην υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική ασφάλιση, αλλά λογικά ο κατώτατος μισθός και οι συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων θα μπορούσαν να αυξηθούν. Δεν αναμένεται να υπάρξει πρόβλημα με τη διακήρυξη για το τέλος των ιδιωτικοποιήσεων ενώ δεν αναμένεται να γίνουν περαιτέρω περικοπές στους δημοσίους υπαλλήλους.

Χαμηλότερο πλεόνασμα: Στο νέο πρόγραμμα αναμένεται να τεθεί ένας στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα. Ωστόσο, στο 1% του ΑΕΠ, ο στόχος αναμένεται να είναι πολύ χαμηλότερος σε σχέση με τη συμφωνία που υπήρχε με την τρόικα για πλεόνασμα 4,5%.

Λιγότερη εποπτεία: Οι δανειστές θα θέλουν να παρακολουθούν στενά την ελληνική κυβέρνηση. Ωστόσο θα δώσουν στην Ελλάδα μεγαλύτερο περιθώριο στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και οι τριμηνιαίες αξιολογήσεις της τρόικας λογικά δεν θα συνεχιστούν.
Οικονομικό χάος από ένα Grexit

Σε έναν τέτοιο συμβιβασμό, και οι δυο πλευρές θα πρέπει να κάνουν σημαντικές υποχωρήσεις. Η νέα ελληνική κυβέρνηση θα ανατρέψει προεκλογικές δεσμεύσεις ενώ το γεγονός ότι θα πετύχει κάποιες βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις θα δώσει ερείσματα στις αντιπολιτεύσεις άλλων χωρών της ευρωζώνης. Ως εκ τούτου, η διαπραγμάτευση θα μπορούσε να αποτύχει.

Σε ένα τέτοιο σενάριο, η Ελλάδα θα κηρύξει στάση πληρωμών το αργότερο τον Ιούλιο και η ΕΚΤ πιθανότατα θα σταματήσει τα δάνεια μέσω ELA στις ελληνικές τράπεζες καθώς οι τίτλοι που έχουν στα χέρια τους δεν θα είναι αποδεκτοί ως εχέγγυο. Η κατάσταση θα οδηγήσει σε μεγάλες εκροές καταθέσεων με τις τράπεζες να αναγκάζονται να κλείσουν τα γκισέ. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα έχει επιλογή από το να διασώσει τις τράπεζες με το δικό της (νέο) νόμισμα, κάτι που σημαίνει ότι θα αναγκαστεί να φύγει από την ευρωζώνη.

Οι συνέπειες θα είναι δραματικές, τονίζει η Commerzbank, καθώς η Ελλάδα δεν θα μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει το χρέος της, η κυβέρνηση θα καταρρεύσει γρήγορα και η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί, καθιστώντας πανάκριβα όλα τα εισαγόμενα προϊόντα.
http://www.voria.gr/

Λοβέρδος για ΠΑΣΟΚ: Θα είμαι παρών στην αναγέννηση του κόμματος

«Παρών» δηλώνει ο Ανδρέας Λοβέρδος αναφορικά με την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία, όπως τόνισε, έχει ήδη ξεκινήσει.
Ο βουλευτής του κόμματος, μιλώντας, στο ΣΚΑΪ τοποθετήθηκε και για το αν θα διεκδικήσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ σημειώνοντας ότι μια τέτοια απόφαση δεν ανακοινώνεται σε μέσα ενημέρωσης, αλλά στα αρμόδια κομματικά όργανα.
Αναφερόμενος στις αλλαγές που σχεδιάζει η νέα κυβέρνηση στο ασφαλιστικό, εκτίμησε πως «είτε θα καταστρέψουν όλο τον δικό μας νόμο είτε θα βελτιώσουν».

Απέρριψε όμως τη δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δημήτρη Στρατούλη πως τα χρήματα για την ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος θα βρεθούν από την πάταξη της φοροδιαφυγής, καλώντας την κυβέρνηση να εξηγήσει το από πού θα προέλθουν οι απαιτούμενοι πόροι.
http://www.iefimerida.gr/

Το ερώτημα που πλανάται πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο είναι αν ο Τσίπρας μπλοφάρει…

Το ερώτημα που πλανάται πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο είναι αν ο Τσίπρας μπλοφάρει… ή αν εννοεί αυτά που λέει. Το Βερολίνο γνωρίζει πολύ καλά ότι ο 40άρης αριστερός έχει «στόφα» ηγέτη με αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά, κι αυτό είναι που τους ανησυχεί περισσότερο. Το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί τις δέκα πρώτες μέρες της διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα φανερώνει ότι το status quo που εδώ και χρόνια ελέγχει τις οικονομίες της ευρωζώνης και το χρηματοπιστωτικό σύστημα φοβάται ιδιαιτέρως τον Τσίπρα. Ο 40άρης αριστερός πολιτικός αποτελεί συστημικό κίνδυνο όχι γιατί θέλει να διαλύσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και διάφορες άλλες ασυναρτησίες που ακούγονται και γράφονται από τον ξένο Τύπο. Ο Αλέξης Τσίπρας απειλεί τα συμφέροντα μιας νομενκλατούρας και μιας γραφειοκρατίας που δεν έχει μάθει να μιλάει με πολιτικούς όρους, αλλά με χρηματοοικονομικά δεδομένα και αριθμούς. Το δόγμα Μέρκελ περί δημοσιονομικής και νομισματικής σταθερότητας είναι τουλάχιστον υποκριτικό, αφού πρόκειται για το ίδιο σύστημα που τα προηγούμενα χρόνια διόγκωσε την καταναλωτική πίστη και το ευρωπαϊκό χρέος με «χαρτούρα» και τοξικά παράγωγα. Οι παραγωγοί της «φούσκας», οι εμπνευστές της δομημένης μόχλευσης και της γιγάντωσης των χρηματοπιστωτικών εργαλείων παγκοσμίως κατασκευάζουν τώρα ένα νέο εσωτερικό εχθρό προκειμένου να διασωθούν οι ίδιοι, με κίνδυνο να διαλύσουν πολιτικά την ευρωζώνη. Ο Τσίπρας χαλάει τη… μαγιά σε όλους αυτούς που τώρα σφυρίζουν αδιάφορα για το γεγονός ότι επί σειρά ετών το «μαύρο» χρήμα επενδύεται σε γερμανικά ομόλογα, σε βρετανικά ακίνητα, σε ολλανδικές μετοχές ή τοποθετείται στην Ελβετία και στο Λουξεμβούργο. Αυτά προφανώς τα λησμονεί η «σιδηρά κυρία» του ηθικοπλαστικού οικονομισμού, Άνγκελα Μέρκελ. Κατά τον ίδιο τρόπο ο «σκληρός» και «αδαμάντινος» κύριος Σόιμπλε δεν έχει ακούσει τίποτα για το σκάνδαλο της Siemens και τον Χριστοφοράκο και για αυτό έχασε τα λόγια του όταν στη σημερινή συνέντευξη Τύπου (5/02/2015) ρωτήθηκε από Έλληνα δημοσιογράφο για το θέμα. Για όσους κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ο Τσίπρας δεν μπλοφάρει. Το δυστύχημα είναι ότι οι υπόλοιποι ηγέτες του Νότου δεν έχουν τα κότσια και το πολιτικό ανάστημα να σταθούν δίπλα του και να προχωρήσουν μαζί στο εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Στέκονται στα μετόπισθεν και στο πρόσωπο του Τσίπρα οραματίζονται τον άνθρωπο, τον ηγέτη που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Ο Ρέντσι, ο Ολάντ, ο Ραχόι, ακόμα και ο Μάριο Ντράγκι όταν ανέλαβαν καθήκοντα υπόσχονταν ότι θα βάλουν φρένο στη σαρωτική λιτότητα του δόγματος Μέρκελ. Τώρα όλοι τους υπέκυψαν και προσκύνησαν την παντοκρατορία της Pax Germana. Οι λόγοι είναι προφανείς, έχουν όλοι τους «γραμμάτια» και δεσμεύσεις που δεν τους επιτρέπουν να ορθώσουν ανάστημα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν διαπραγματεύεται μόνον το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Παλεύει να σπάσει τη σαπίλα και το «απόστημα» που σαν το σαράκι τρώει εδώ και χρόνια το Ευρωπαϊκό εγχείρημα. Στην προσπάθεια αυτή δεν είναι μόνος του, έχει στην πλάτη του τον ελληνικό λαό και πολύ σύντομα αν συνεχιστεί η άθλια υποκρισία των «ευρωκρατών» θα έχει δίπλα του και τους λαούς της υπόλοιπης Ευρώπης.
http://papaioannou-giannis.net/

Το «σκοτεινό πρόσωπο» της Μέρκελ απειλεί την παγκόσμια οικονομία!

Για την ανατολικογερμανίδα Άγκελα Μέρκελ, η οποία ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα στο καθεστώς του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚΓ) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, κατέχοντας θέση στη νεολαία του κόμματος ως «γραμματέας για την υποκίνηση και την προπαγάνδα» και βρέθηκε Ηγέτιδα των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών και Καγκελάριος της ενωμένης Γερμανίας, η ζωή μοιάζει με «σκοτεινό μυθιστόρημα». Στο οποίο όμως, όλο και περισσότεροι «ισχυροί του πλανήτη» ενδιαφέρονται να ρίξουν φως καθώς διαπιστώνουν πως έχουν να κάνουν με προσωπικότητα που απειλεί για χάρη των «εμμονών» της να τινάξει στον αέρα την παγκόσμια οικονομία.

Οι αναφορές στον διεθνή τύπο για την επικινδυνότητα της διακυβέρνησης Μέρκελ στην Ευρώπη είναι ουκ ολίγες, καθώς διαπιστώνεται όλο και πιο καθαρά πως η Καγκελάριος είναι πολιτικός εκφραστής του Γερμανικού Εθνικισμού που απειλεί να ισοπεδώσει την Ευρώπη, πίσω από τον οποίο κρύβονται συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία και έχουν παίξει ασφαλώς σημαίνοντα ρόλο στην πολιτική εξέλιξή της.

Το γεγονός αυτό γίνεται ένα ισχυρό διαπραγματευτικό «χαρτί» για τον Έλληνα πρωθυπουργό, αφού οι μεγάλες παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις κατανοούν πως δεν είναι η Ελλάδα το «πρόβλημα», αλλά η ίδια η Γερμανία. Η δογματική εμμονή στη λιτότητα αποσταθεροποιεί την παγκόσμια οικονομία την ίδια στιγμή που μεταφέρει τεράστια οικονομικά πλεονάσματα στον ευρωπαϊκό βορρά και στους φορολογικούς «παραδείσους» που ελέγχει. Άλλωστε η περίπτωση της Κύπρου υπήρξε «κραυγαλέα» ως προς το σκέλος αυτό.

Αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από τις μεγάλες παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις που έχουν συμφωνήσει σε μια «ανοιχτή αγορά» και αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως η Γερμανία παραβιάζει τους «κανόνες», προς όφελος του Γερμανικού Εθνικισμού και των οικονομικών συμφερόντων που τον στηρίζουν.

Αυτή η κατανόηση που συναντά η Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη μπροστά στους γερμανικούς εκβιασμούς «ασφυξίας» καθώς θα της επέτρεπε να διερευνήσει και εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης από άλλους πόλους του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, όπως για παράδειγμα η Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS ή/και διακρατικές συμφωνίες με χώρες μη μέλη της Ε.Ε όπως η Νορβηγία και η Ελβετία. Τουλάχιστον μέχρι να αλλάξουν κάποιοι βασικοί συσχετισμοί μέσα στην Ευρώπη.

Το σενάριο δεν είναι πλέον εξωπραγματικό, συζητείται σε ορισμένους κύκλους και σύμφωνα με πληροφορίες μπορεί να ρεαλιστικοποιηθεί ακόμη περισσότερο, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Έτσι, αφενός θα γίνει «bypass» η Γερμανία που θα υποστεί το σοκ και θα την αναγκάσει να υποχωρήσει και να αλλάξει η Ευρώπη, αφετέρου δε είναι μια πρώτη ευκαιρία να δοκιμαστεί μια «γέφυρα συνεργασίας» μεταξύ των υπολοίπων Μεγάλων Παιχτών, συμβάλλοντας θετικά στην αποκλιμάκωση διεθνών εντάσεων και στην άρση αμοιβαίων καχυποψιών.

Η επιτυχία βέβαια βρίσκεται στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης για να μην «κάψει το σενάριο». Με πόση μαεστρία θα το χειριστεί δηλαδή, ώστε να ασκηθεί μετά από …πάρα πάρα πάρα πολλά χρόνια, μια «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» σε έναν κόσμο που η παγκοσμιοποίηση των επικοινωνιών και της οικονομίας επιβάλλει νέες πολύ-πολικές ισορροπίες παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Ο «μικρός Δαβίδ» έχει την ευκαιρία, ελέω…. Μέρκελ, να ξαπλώσει τον απομονωμένο «Γολιάθ». Θα το κάνει άραγε;

http://www.rizopoulospost.com/

ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ «ΕΝΤΙΜΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ»;

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Αν η αποδέσμευση από το μνημόνιο και η έξωση της τρόικας εξελιχθούν σε «αντικατάστασή» τους από θεσμούς και μηχανισμούς που δεν αμφισβητούν τον πυρήνα του δημοσιονομικού ζουρλομανδύα της Ευρωζώνης αυτό θα προκαλέσει ιδεολογικοπολιτική δοκιμασία για τον ΣΥΡΙΖΑ..

Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και ο σχηματισμός κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ δημιούργησεπολιτικό τετελεσμένο για όλη την ΕΕ και τις κυβερνητικές ηγεσίες των χωρών της. Η ισχυρή αμφισβήτηση της λιτότητας από την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη φαίνεται να είναι μη αναστρέψιμη τάση, έστω κι αν πρόκειται να διοχετευτεί εκλογικά όχι μόνο σε αριστερόστροφους σχηματισμούς, όπως οι Podemos, αλλά και σε εθνικιστικά ή ακροδεξιά κόμματα, όπως της Λεπέν. Σε κάθε περίπτωση, τόσο η ηγεσία της ΕΕ και της Ευρωζώνης όσο και τα κυβερνώντα κόμματα των χωρών αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο μέχρι το προσεχές φθινόπωρο να βρεθούν μπροστά σε έναν ριζικά διαφορετικό πολιτικό χάρτηστην Ευρώπη.

Αυτό σημαίνει ότι η έκβαση της διαπραγμάτευσης με τη νέα ελληνική κυβέρνηση αποκτά καταλυτικό χαρακτήρα για όλη την πολιτική ελίτ της ΕΕ. Από τα συμφραζόμενα των συναντήσεων του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών σε Παρίσι, Ρώμη,Λονδίνο, όπως και από την παρέμβαση Ομπάμα, προκύπτει ότι πολλοί παράγοντες εργάζονται και επεξεργάζονται ήδη το περιεχόμενο και τη μορφή ενός συμβιβασμού μεταξύ δανειστών και νέας ελληνικής κυβέρνησης. Έτσι, το «νέο συμβόλαιο» για το οποίο κάνει λόγο ο Γ. Βαρουφάκης διασταυρώνεται με τις πληροφορίες ότι ο πρόεδρος της ΚομισιόνΖαν-Κλοντ Γιούνκερ επεξεργάζεται ένα νέο πλαίσιο επιτήρησης της Ελλάδας, χωρίς την ενοχλητική παρουσία της «εξωθεσμικής» τρόικας. Η γερμανική ηγεσία προς το παρόν «τσινάει» και είναι άγνωστο υπό ποιους όρους θα συμβιβαστεί.
Η διαφαινόμενη μεταστροφή των δανειστών από την αδιαλλαξία στη διαλλακτικότητα σχετίζεται με δύο στοιχεία:

Πρώτον, η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχει αποσύρει από το ρητορική της τα πιοακανθώδη στοιχεία «απειλής» και «εκβιασμού» προς τους δανειστές, μετατοπιζόμενη σε μια εκστρατεία πειθούς για τη δυνατότητα ευρωπαϊκών θεσμικών εναλλακτικών λύσεων («συμφωνία γέφυρα», «νέο συμβόλαιο» κ.λπ.).

Δεύτερον, πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι διατεθειμένες να αξιοποιήσουν το ρήγμα που προκαλεί η εκλογική νίκη ΣΥΡΙΖΑ κατά της λιτότητας, διεκδικώντας έκαστη για λογαριασμό της την περίφημη ευελιξία στην εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας.Ιδιαίτερα τώρα που η ΕΚΤ ετοιμάζεται να τυπώσει χρήμα. Όλες οι κυβερνήσεις περιμένουν σαν μάννα εξ ουρανού την εκκίνηση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από τις αρχές Μαρτίου, με τα 60 δισ. ευρώ το μήνα, προκειμένου να αποφύγουν τη διολίσθηση σε έναν νέο κύκλο ύφεσης.

QE ΧΩΡΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ «ΣΚΙΕΣ»

Αυτό το τελευταίο στοιχείο, το πρόγραμμα της ΕΚΤ, ίσως αποτελεί και την αιτία μιας διαφαινόμενης επίσπευσης του συμβιβασμού δανειστών-ελληνικής κυβέρνησης. Θεωρητικά, το χρονοδιάγραμμα της διαπραγμάτευσης εκτείνεται μέχρι τον Ιούλιο, οπότε προκύπτει ανάγκη χρηματοδοτικής κάλυψης ομολόγων ύψους 5,1 δισ. που λήγουν. Ωστόσο, η εκκίνηση του προγράμματος της ΕΚΤ το Μάρτιο, για το οποίο άλλωστε ενδιαφέρεται ζωηρά και η αμερικανική κυβέρνηση, καθιστά αναγκαία την εφαρμογή του χωρίς σκιές και αμφιβολίες. Και μια ευρω-ελληνική ρήξη ή εκκρεμότητα δεν είναι ό,τι καλύτερο για το σχέδιο του Ντράγκι. Έτσι, δεν αποκλείεται η επίσπευση της διαπραγμάτευσης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, τουλάχιστον ως προς το σκέλος τού αν και υπό ποιους όρους η Ελλάδα θα συνεχίζει να βρίσκεται σε κάποιας μορφής εταιρική σχέση με τους δανειστές της.

Βεβαίως, αυτό καταλήγει σε μιαν εφ’ όλης της ύλης αναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, η οποία είναι αδύνατο να γίνει χωρίς να περιλαμβάνει και νέους όρους αποπληρωμής του χρέους, πράγμα που οι δανειστές επ’ ουδενί διατίθενται να συζητήσουν τώρα. Ωστόσο, όπως συνέβη και από την αρχή της κρίσης, η Ελλάδα αποτέλεσε αφορμή και αντικείμενο παραγωγής πρωτότυπου κοινοτικού και παρα-κοινοτικού δικαίουμε σταθερά εμβαλωματικό τρόπο (δημιουργία EFSF και ESM, τρόικα, δανειακές συμβάσεις, μνημόνια, Δημοσιονομικό Σύμφωνο, Σύμφωνο για το ευρώ+, τραπεζική ένωση κ.λπ.). Δεν αποκλείεται να δούμε κι αυτήν τη φορά νέα θεσμικά υβρίδια που λύνουν μέρος του προβλήματος και μεταθέτουν τη λύση του μείζονος -στην προκειμένη περίπτωση, του χρέους- σε μεταγενέστερο χρόνο.

Η «ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ»

Το αν μια τέτοια μεταβατική συμφωνία μπορεί να αποτελέσει το πρόπλασμα ενός «έντιμου συμβιβασμού» εξαρτάται από πολλά πράγματα. Κυρίως από το αν παρέχεται στη νέα κυβέρνηση χρόνος και χρήμα για να υλοποιήσει μερικές από τις πιο επείγουσες δεσμεύσεις της, να ανακτήσει κάποια αυτονομία στην άσκηση της οικονομικής της πολιτικής και να υλοποιήσει κάποια μέτρα ανακούφισης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Από κει και πέρα, η «συσκευασία» του επιδιωκόμενου συμβιβασμού, η επίτευξη του οποίου θα περάσει από πολλές εναλλαγές ρήξεων και προσεγγίσεων, έχει τις δυσκολίες της.

Αν η αποδέσμευση από το μνημόνιο και η έξωση της τρόικας εξελιχθούν σε«αντικατάστασή» τους από θεσμούς και μηχανισμούς που δεν αμφισβητούν τον πυρήνα του δημοσιονομικού ζουρλομανδύα της Ευρωζώνης (Σύμφωνο Σταθερότητας, Δημοσιονομικό Σύμφωνο, Κανονισμός 472/2013 και παρελκόμενα), αλλά απλώς «εξορθολογίζουν» την εφαρμογή τους στις ειδικές συνθήκες της ύφεσης, αυτό θα προκαλέσει ιδεολογικοπολιτική δοκιμασία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία, ωστόσο, ενδεχομένως θα αντισταθμιστεί σε κάποιο βαθμό από μια ευρεία αποδοχή του συμβιβασμού από την κοινή γνώμη, με τη βοήθεια και ενός μιντιακού συστήματος που επιδεικνύει αξιοθαύμαστη προσαρμοστικότητα στη νέα κατάσταση…

https://eleutheriellada.wordpress.com/

Μήνυμα Λαγκάρντ σε G20 για ανάληψη δράσης υπέρ της ανάπτυξης

Να περάσουν στη δράση κάλεσε η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κριστίν Λαγκάρντ τις μεγαλύτερες οικονομίες της υφηλίου προκειμένου να αποφευχθεί η υποχώρηση του ρυθμού της παγκόσμιας ανάπτυξης. Η παρότρυνση αυτή έρχεται μερικές ημέρες πριν από τη σύνοδο των 20 πιο ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών του κόσμου στην Κωνσταντινούπολη.

«Είναι καιρός να περάσουμε στη δράση (...). Το διακύβευμα είναι μεγάλο. Εάν δεν αναληφθεί δράση, το υπερδεξαμενόπλοι της παγκόσμιας οικονομίας μπορεί να συνεχίσει να παραμένει κολλημένο στα αβαθή της ανεπαρκούς ανάπτυξης και της πενιχρής δημιουργίας θέσεων εργασίας», έγραψε η Λαγκάρντ στο μπλογκ της στον ιστότοπο του ΔΝΤ.

Σύμφωνα με την Κριστίν Λαγκάρντ, οι υπουργοί Οικονομικών των κρατών της G20, οι οποίοι συναντώνται την ερχόμενη Δευτέρα και Τρίτη στην οικονομική πρωτεύουσα της Τουρκίας, πρέπει να θέσουν επειγόντως σε εφαρμογή «φιλόδοξες» διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ικανές να διοχετεύσουν άλλα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια στο παγκόσμιο ΑΕΠ.

«Έχουμε ανάγκη μια αποφασιστική επιτάχυνση για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε πεδία όπως είναι αυτά του εμπορίου, της παιδείας, της υγείας (...) και των αποτελεσματικών υποδομών», σημείωσε η επικεφαλής του ΔΝΤ.

Η παγκόσμια οικονομία μπορεί να επωφεληθεί από την «ορμή» που σημαίνει η μείωση της τιμής του πετρελαίου στις αγορές, αλλά επίσης μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα λόγω της «υπέρμετρης μεταβλητότητας» η οποία συνδέεται με την εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, προειδοποίησε η Λαγκάρντ, η οποία εμφανίστηκε ακόμη να φοβάται ότι η Ευρώπη θα παραμείνει σε μια «ασαφή» θέση για μια μακρά περίοδο.

Η άνοδος της συναλλαγματικής ισοτιμίας του δολαρίου έναντι των σημαντικότερων άλλων νομισμάτων αποτελεί έναν ακόμη «κίνδυνο», ειδικά για τις αναδυόμενες οικονομίες, χώρες όπου οι τράπεζες και οι εταιρείες συνάπτουν δανειακές συμφωνίες αποτιμημένες στο αμερικανικό νόμισμα, καθώς η πορεία του δολαρίου ενδέχεται να περιπλέξει τις χορηγήσεις, σύμφωνα με τη Λαγκάρντ.

http://www.naftemporiki.gr/

Υποβάθμιση της Ελλάδας εξετάζει η Moody’s

Σε κατάσταση αναθεώρησης, με προοπτική υποβάθμισης, έθεσε το αξιόχρεο της Ελλάδας ο οίκος αξιολόγησης Moody’s, λίγες ώρες μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας από την Standard & Poor’s.

Βασικός παράγοντας πίσω από την κίνηση της Moody’s είναι «το υψηλό επίπεδο αβεβαιότητας» γύρω από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και των διεθνών πιστωτών της.

Ο οίκος σημειώνει πως παρά το γεγονός ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει την απόσυρση μέτρων λιτότητας, τη μείωση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα και την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους, τα υπόλοιπα κράτη της ευρωζώνης κατά πάσα πιθανότητα θα αντισταθούν σε τέτοιες αξιώσεις.

«Το αποτέλεσμα [των διαβουλεύσεων] θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ικανότητα της Ελλάδα να καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησης και ρευστότητας, επηρεάζοντας την ικανότητα εξυπηρέτησης των τίτλων της», αναφέρει η Moody’s.

Προειδοποιεί δε πως χωρίς τη στήριξη ενός προγράμματος η Αθήνα «θα το βρει πολύ δύσκολο να ικανοποιήσει τις άμεσες χρηματοδοτικές της ανάγκες», με δεδομένο το χαμηλό επίπεδο ταμειακών αποθεμάτων. Παράλληλα, επισημαίνει πως αν η Αθήνα δεν πετύχει συμφωνία με τους πιστωτές της «εντός των επόμενων λίγων εβδομάδων» τότε ο κίνδυνος μη αποπληρωμής χρέους που κατέχουν ιδιώτες «θα αυξηθεί απότομα».

Τον περασμένο Αύγουστο, ο συγκεκριμένος οίκος αξιολόγησης είχε αυξήσει τη βαθμολογία της χώρας μας κατά δύο βαθμίδες, επικαλούμενος «βελτίωση» της δημοσιονομικής της κατάστασης.

http://www.skai.gr/

Παγκόσμιο φαινόμενο η υπερχρέωση οικονομιών και ιδιωτών

Τι είναι μια ποσοστιαία μονάδα στην παγκόσμια ανάπτυξη; Οχι σπουδαία πράγματα εκ πρώτης όψεως. Αν το δει όμως κανείς από κοντά το ζήτημα, η κάμψη του ρυθμού της παγκόσμιας ανάπτυξης από το 4% που ήταν προτού ξεσπάσει η κρίση του 2007-2008 στο 3% σήμερα που (υποτίθεται ότι) ξεπεράσαμε την κρίση «κόστισε» περί τα 6 τρισ. ευρώ. «Αν δεν είχε ξεσπάσει η κρίση, σήμερα θα είχαμε στον κόσμο δύο Γερμανίες και δύο Γαλλίες, όχι από μία...» γράφει στη «Les Échos» ο Ζαν-Μαρκ Βιτορί.

Οι οικονομολόγοι διαφωνούν για τους λόγους για τους οποίους είχαμε αυτή τη «χασούρα». Κάποιοι συμμερίζονται την άποψη του καθηγητή του Χάρβαρντ και πρώην υπουργού Οικονομικών του Κλίντον Λάρι Σάμερς ότι η όξυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων και η μεγάλη αύξηση των επενδύσεων των αναδυόμενων οικονομιών σε ασφαλείς αξίες (ή ασφαλή καταφύγια, όπως είναι ο χρυσός) μείωσαν την παγκόσμια καταναλωτική ζήτηση.

Αλλοι, όπως ο καθηγητής του επίσης αμερικανικού Πανεπιστημίου Northwestern Ρόμπερτ Γκόρντον, εκτιμούν ότι βρισκόμαστε στην απαρχή μιας εποχής μεγάλων καινοτομιών. Και αναφέρουν ως παράδειγμα τις επιπτώσεις των τεχνολογιών της πληροφορίας στην οικονομική ανάπτυξη, που είναι πολύ μικρότερες από τις επιπτώσεις που είχαν επαναστατικές βιομηχανικές καινοτομίες του παρελθόντος, όπως η ατμομηχανή, το τρεχούμενο νερό και ο ηλεκτρισμός.

Αλλοι πάλι, όπως οι οικονομολόγοι Τζέιμς Στοκ του Χάρβαρντ και Μαρκ Γουάτσον του Πρίνστον, εδράζουν την εξήγησή τους στις δημογραφικές εξελίξεις. Ο αριθμός όσων βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία έφθασε στο ανώτατο σημείο το 2008 και έκτοτε μειώνεται στη ζώνη του ευρώ. Στην Ιαπωνία και στην Κίνα οι πληθυσμιακές μετακινήσεις επίσης παίζουν έναν ρόλο, υποστηρίζουν. Οσο για έναν άλλον καθηγητή του Χάρβαρντ, τον Τζέφρι Φρίντεν, θεωρεί ότι το πρόβλημα έγκειται στην παραλυσία της διεθνούς πολιτικής τάξης, που αδυνατεί να λάβει αναπτυξιακά μέτρα επειδή ακόμη διστάζει να επιμερίσει με έναν κοινωνικά δίκαιο τρόπο τις απώλειες από την κρίση. Και υπάρχει βεβαίως και όλη η φιλολογία για τα λάθη οικονομικής πολιτικής που έχουν γίνει παγκοσμίως, με πρώτο την ευρωπαϊκή εμμονή στη δημοσιονομική λιτότητα, που λειτουργεί ως διαρκής τροχοπέδη σε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια.

Το άχθος του χρέους

«Οι περισσότερες από τις επισημάνσεις των οικονομολόγων έχουν αναμφίβολα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα και παραγωγή. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε το παγκόσμιο πρόβλημα που βρίσκεται στην καρδιά της χρηματοοικονομικής κρίσης: η συσσώρευση χρεών, που οφείλεται στην κάλυψη ακόρεστων αναγκών και όχι σε κάποια μέριμνα για το μέλλον» υπογραμμίζει ο αναλυτής της «Les Échos».

«Η συσσώρευση χρεών εξηγεί τόσο την πτώχευση της Lehman Brothers και της Northern Rock όσο και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ή η έκρηξη της Ιρλανδίας» συνεχίζει ο Ζαν-Μαρκ Βιτορί. Και αναφέρει τις επισημάνσεις δύο (ακόμη) πανεπιστημιακών του Χάρβαρντ, της νεαράς Στέφανι Λο και του παλαιού και καταξιωμένου Κένεθ Ρογκόφ.

«Σήμερα ο ρυθμός μείωσης των χρεών σε παγκόσμια βάση είναι από εξαιρετικά χαμηλός ως ανύπαρκτος. Το άχθος του χρέους παραμένει ένα σημαντικό εμπόδιο ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας, ακόμη και αν οι κίνδυνοι να ξεσπάσει νέα κρίση χρέους έχουν για την ώρα υποχωρήσει. Διότι όσο δεν ξεφουσκώνουν οι ασκοί του χρέους, τόσο του ιδιωτικού όσο και του εξωτερικού και του δημοσίου, οι αναπτυξιακοί άνεμοι δύσκολα θα ισχυροποιηθούν» γράφουν οι Λο και Ρογκόφ σε πρόσφατη κοινή μελέτη που δημοσίευσαν.

Γενικευμένο φαινόμενο

Παρά την αρχή της δημοσιονομικής ευταξίας που κατισχύει διεθνώς ως καθολική και αδιαμφισβήτητη οικονομική ηθική, τα χρέη στον πλανήτη δεν έχουν πάψει να αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, φθάνοντας από το 180% του παγκόσμιου ΑΕΠ που ήταν το 2008 στο 210% το 2014. Η αυξητική αυτή πορεία εξηγείται ασφαλώς επειδή «πολεμάμε τα χρέη με το να συσσωρεύουμε νέα χρέη», όπως προσφυώς γράφει ο αναλυτής της «Les Échos».

Ακόμη και στις ΗΠΑ οι πολιτικοί επίγονοι της Σχολής του Σικάγου και του Ρόναλντ Ρίγκανουδέποτε έπαψαν να κόβουν χρήμα και να δημιουργούν νέα χρέη για να χρηματοδοτήσουν δημόσιες επενδύσεις και να στηρίξουν την αμερικανική οικονομία. Ανάλογα ασφαλώς πράττει από το... 1990 η Ιαπωνία (εσχάτως με τα περίφημα Abenomics) για να στηρίξει τη ζήτηση και την ανάπτυξη και για να καταπολεμήσει τον αποπληθωρισμό που ενδημεί στην ιαπωνική οικονομία.

Αλλά και στις αναδυόμενες οικονομίες οι κεντρικές τράπεζες κόβουν πυρετωδώς χρήμα τα τελευταία χρόνια για να εκμεταλλευθούν τη βουλιμία των επενδυτών. Το αποτέλεσμα είναι τα τελευταία έξι χρόνια το δημοσιονομικό χρέος να έχει αυξηθεί κατά 35 μονάδες του ΑΕΠ στη Βραζιλία, σχεδόν κατά 40% στην Ινδονησία και κατά 45% στην Τουρκία (που κάποτε εδώ στην Ελλάδα είχαμε και για... πρότυπο).

Στην Κίνα το χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, έχει αυξηθεί κατά 50% φθάνοντας από το 160% στο 230% του ΑΕΠ την τελευταία εξαετία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Société Générale. Εδώ και καιρό το συντεταγμένο και σταδιακό ξεφούσκωμα της πιστωτικής φούσκας (διότι τα χρέη στην Κίνα είναι ιδιωτικά) αποτελεί πολιτική προτεραιότητα της νομενκλατούρας του Πεκίνου.

Στις ανεπτυγμένες οικονομίες την περίοδο 2008-2014 τα χρέη έχουν αυξηθεί κατά 20% του ΑΕΠ. Ελάχιστοι κατάφεραν αριθμητική μείωση των χρεών τους (κάποιοι ιδιώτες στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, κάποιοι ιδιώτες και επιχειρήσεις στη Γερμανία και στην Ισπανία). Στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο τα χρέη αριθμητικά αυξάνονται ή μειώνονται ελάχιστα ως ποσοστά του ΑΕΠ.

Δίχως να εξηγεί τον υπολογισμό, η «Les Échos» αναφέρει ότι τα χρέη της Πορτογαλίας (ιδιωτικό και δημόσιο) είναι πενταπλάσια του ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα χρέη στην Ιταλία και στην Ελλάδα είναι τριπλάσια. Στη Γαλλία τα στοιχεία για την τελευταία δεκαετία δείχνουν αύξηση των χρεών και μάλιστα μεγαλύτερη αύξηση των χρεών των ιδιωτών (32 μονάδες) από τα χρέη του Δημοσίου (30 μονάδες) ως ποσοστά του ΑΕΠ.

Ιστορική λύση η σεισάχθεια

Είναι σαφές ότι το άχθος του χρέους βαραίνει όλο και περισσότερο στις πλάτες ιδιωτών, επιχειρήσεων και κυβερνήσεων. Και είναι σαφές ότι επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό, δηλαδή τους δύο αποτελεσματικότερους για την καταπολέμησή του μηχανισμούς.

«Και σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις των περισσότερων ειδικών, το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στο δημόσιο χρέος. Σε όλες τις χώρες, με την εξαίρεση της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Γαλλίας, η εκτίναξη του χρέους στα ύψη αφορά το ιδιωτικό χρέος» υπογραμμίζει ο αναλυτής της «Les Échos» αναφερόμενος σε μελέτες των οικονομολόγων Οσκαρ Χορδά της Ομόσπονδης Τράπεζας του Σαν Φρανσίσκο, Μόριτς Σούλαρικ του Πανεπιστημίου της Βόννης και Αλαν Τέιλορ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας.

Ο Ζαν-Μαρκ Βιτορί κλείνει την ανάλυσή του σημειώνοντας ότι οι χρηματοοικονομικές κρίσεις τελειώνουν πάντα με τον ίδιο τρόπο. Οπως σημειώνουν στη μελέτη τους οι καθηγητές Λο και Ρογκόφ του Χάρβαρντ, «η υπερχρέωση τείνει να υποχωρεί αισθητά πριν από το τέλος της κρίσης με τη διαγραφή μέρους και συχνά του συνόλου του χρέους που δεν είναι βιώσιμο». Διότι τα χρέη δεν είναι ανάγκη να αποπληρώνονται. Αρκεί να εξυπηρετούνται. «Προς το παρόν απέχουμε πολύ από μια τέτοια λύση» διαπιστώνει πάντως ο Βιτορί.

http://www.tovima.gr/

Πού το πάει η κυβέρνηση – Θρίλερ «μέχρι το τέλος»

Απέκλεισε συμφωνία για δάνειο-γέφυρα ο Ντάισελμπλουμ - Να συνεργαστεί με τους Ευρωπαίους εταίρους κάλεσε τον πρωθυπουργό ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα

Αναλυτικό και κοστολογημένο σχέδιο που θα παρουσιάσει στο έκτακτο Γιούρογκρουπ της Τετάρτης 11 Φεβρουαρίου, για το πώς εννοεί την «συμφωνία-γέφυρα» η Αθήνα, αντί της «αίτησης παράτασης» που ζητούν οι ευρωπαίοι εταίροι,  ετοιμάζει από σήμερα ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Την επόμενη ημέρα το ελληνικό ζήτημα θα συζητηθεί και στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., όπου θα εκπροσωπήσει για πρώτη φορά τη χώρα μας ο Αλέξης Τσίπρας. Το «τελεσίγραφο» όμως των ευρωπαίων για μία τελική συμφωνία λήγει μεν στις 16 Φεβρουαρίου και τα χρονικά περιθώρια πλέον στενεύουν –όπως μαρτυρεί και η χθεσινή υποβάθμιση από την S&P- αλλά πολλά δείχνουν ότι μπορεί να χρειαστεί και νέο έκτακτο Eurogroup (το τρίτο μέσα ένα μήνα) λίγο πριν την λήξη του ελληνικού προγράμματος στο τέλος Φεβρουαρίου (πιθανώς στις 25 ή 26 του μηνός). Από την ημέρα εκείνη και μετά, η χώρα μας θα βρίσκεται πλέον έρμαιο, σχεδόν σαν "χώρα-ζόμπι", χωρίς καμία ομπρέλα προστασίας από τους δανειστές.
 
Η Αθήνα δείχνει έτοιμη να κάνει, αν χρειαστεί, το άλμα στο κενό. Αυτό δείχνουν οι χθεσινές διαρροές από το υπουργείο Οικονομικών ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν θα βάλει την υπογραφή που ζητούν οι εταίροι σε ένα αίτημα παράτασης του προγράμμτος (να συνυπογράψει δηλαδή και ο ΣΥΡΙΖΑ το πρόγραμμα) αλλά η αντίσταση θα φτάσει «μέχρι τέλους» («δεν έχουμε άλλη επιλογή» δήλωσε χθες ο ίδιος ο υπουργός).
 
Το ίδιο δείχνουν όμως και οι κινήσεις της S&P και της ΕΚΤ. Πριν 10 μέρες η S&P προειδοποίησε με αρνητική αξιολόγηση και χθες προχώρησε σε υποβάθμιση. Έβαλε όμως πάλι «αρνητικό outlook» και έτσι ενδεχεται να «κτυπήσει» ξανά στις 16 Φεβρουαρίου με περαιτέρω υποβάθμιση, αν δεν υπάρξει το αργότερο ως τότε συμφωνία. Και η ΕΚΤ ανακοίνωσε πως κόβει τη γραμμή χρηματοδότησης των τραπεζών στις 11/2, στέλνοντάς τες στον ELA, αλλά στις 26/2 ενδέχεται να διακόψει και αυτόν (κάθε 15 μέρες πρέπει να δίνει την έγκρισή της). Όλες οι ημερομηνίες αυτές «πέφτουν» επάνω σε έκτακτα, προγραμματισμένα ή πιθανά Eurogroup, προκειμένου να μπορούν να ληφθούν άμεσα και εγκαίρως οι ανάλογες αποφάσεις.

Η έκτακτη συνεδρίαση στις 11/2 των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης με αποκλειστικό θέμα την Ελλάδα, επισημοποιήθηκε μόλις χθες μέσω Twitter από τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ. Με δηλώσεις του στη Χάγη ο κ. Ντάισελμπλουμ απέκλεισε συμφωνία για δάνειο-γέφυρα και επισήμανε ότι «πρέπει να γεφυρωθούν πολλές διαφορές» με την Ελλάδα. «Στις 16 Φεβρουαρίου η Αθήνα πρέπει να πάρει παράταση» δήλωσε αργότερα στο Reuters ο ίδιος.
 
Στην Αθήνα προκλήθηκε πρωτοφανές αλαλούμ, με πηγές του υπουργείου Οικονομικών να διαρρέουν ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν βάλει το μαχαίρι στον λαιμό της ελληνικής πλευράς, αλλά «δεν υπογράφουμε παράταση του προγράμματος, γιατί θα πέσει η κυβέρνηση», και το Μέγαρο Μαξίμου να αποδομεί λίγο αργότερα τη σκληρή αυτή στάση, αναφέροντας ότι «πληροφορίες που διακινούνται από δήθεν κύκλους του υπουργείου Οικονομικών ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν»!
 
Για να πέσουν οι τόνοι της οξύτητας, κυβερνητικές πηγές ανασκεύαζαν λέγοντας ότι  το έκτακτο Eurogroup ήταν «εξέλιξη απολύτως αναμενόμενη και απολύτως ευπρόσδεκτη» από την κυβέρνηση και εκεί ο κ. Βαρουφάκης θα παρουσιάσει τις ελληνικές θέσεις, «όπως αυτές ανταποκρίνονται στη νωπή εντολή που έλαβε από τον ελληνικό λαό, με σκοπό την αμοιβαία επωφελή συμφωνία σε σύντομο χρονικό διάστημα».
 
Εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών όμως τόνισε χθες ότι η Ελλάδα πρέπει να παρουσιάσει σχέδια για το πώς θα προχωρήσει, ενώ η εκπρόσωπος του Επιτρόπου Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί, Ανίκα Μπράιτχαρτ δήλωσε ότι «η Κομισιόν είναι αποφασισμένη να συνεργαστεί με εποικοδομητικό τρόπο με τις ελληνικές αρχές, για την επίτευξη αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας».
 
 .
 
Τα περιθώρια υποχώρησης των ευρωπαίων όμως φαντάζουν δύσκολα αφού, αυτό που προκύπτει από το προχθεσινό Euro Working Group, είναι όπου η ελληνική πλευρά δέχθηκε ασφυκτικές πιέσεις και καμία ξένη κυβέρνηση –επί του παρόντος- δεν συντάχθηκε με τις απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς.
 
Αυτό φαίνεται ότι προβλημάτισε την Αθήνα, αλλά η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να μην κάνει πίσω, πιστεύοντας ίσως ότι μπορεί τελικώς να κάνουν πίσω οι άλλοι (είτε οι φίλα προσκείμενοι που σιώπησαν προχθες στις Βρυξέλες, είτε ενδεχομένως και οι «σκληροί» του γερμανικού μπλοκ).
 
Πέραν του πολιτικού διακυβεύματος πάντως, το σίγουρο είναι ότι όσο πλησιάζουν οι ημερομηνίες-ορόσημα, το «έργο που θα παίζεται στην αγορά» θα επιφυλάσσει πολλές ακόμη εκπλήξεις.
http://www.protothema.gr/

Στον... ρωσικό πάγο οι διαβουλεύσεις για την Ουκρανία

Μέρκελ και Ολάντ αποχώρησαν από το Κρεμλίνο πρακτικώς άπραγοι

Τι και αν μιλούσαν για πέντε ολόκληρες ώρες η Άνγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ και ο Βλάντιμιρ Πούτιν… Την ώρα που οι συγκρούσεις ξαναφουντώνουν στην ανατολική Ουκρανία, με πολύνεκρες επιθέσεις να σημειώνονται και πάλι μετά από ελάχιστες εβδομάδες ηρεμίας, οι τρεις ηγέτες απλώς συμφώνησαν ότι θα προετοιμάσουν ένα μελλοντικό σχέδιο για την επίλυση της κρίσης που σοβεί εδώ και πάνω από 10 μήνες πλέον.

Ουσιαστικά δηλαδή, παρά τις πολύωρες συνομιλίες, η Μέρκελ και ο Ολάντ αποχώρησαν από το Κρεμλίνο πρακτικώς άπραγοι.

Αύριο, Κυριακή, οι τρεις ηγέτες αναμένεται να έχουν μία τηλεφωνική συνδιάλεξη προκειμένου να συζητήσουν σχετικά με το ειρηνευτικό σχέδιο.

Ερωτήματα εγείρει πάντως το γεγονός ότι όπως και με άλλα μεγάλα προβλήματα της Ευρώπης και της Ευρωζώνης (οικονομική κρίση – κρίση χρέους κλπ), η Ε.Ε., ακόμη και ο σκληρός της πυρήνας, η Γερμανία και η Γαλλία αποδεικνύεται ανίκανη να δώσει λύση σε οποιοδήποτε ζήτημα.

Κατά τη συνήθη διπλωματική γλώσσα για συνομιλίες που πρακτικά αποδεικνύονται άκαρπες, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου χαρακτήρισε τις διαβουλεύσεις των τριών ηγετών «εποικοδομητικές».

Η συμφωνία κατάπαυσης πυρός πάντως, που υπεγράφη στο Μινσκ της Λευκορωσίας τον περασμένο Σεπτέμβριο, παραμένει κενό γράμμα.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία θα είναι στο επίκεντρο των συνομιλιών και σήμερα στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου.

Η σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία έχει ήδη προκαλέσει τον θάνατο περισσοτέρων από 5.300 ανθρώπων, κυρίως αμάχων.

Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ εξετάζουν ακόμη το ενδεχόμενο προμήθειας όπλων στον ουκρανικό στρατό που γνωρίζει ήττες στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ που ελέγχουν οι αυτονομιστές.

Εκεχειρία στο Ντεμπαλτσέβε

Εκεχειρία μερικών ωρών τέθηκε σε ισχύ χθες στο Ντεμπαλτσέβε, πόλη της ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχεται από τον ουκρανικό στρατό, την οποία όμως φιλορώσοι αντάρτες έχουν σχεδόν περικυκλώσει. Η εκεχειρία επέτρεψε σε εναπομείναντες κατοίκους να επιβιβαστούν σε 20 λεωφορεία και να απομακρυνθούν εκτάκτως από την πόλη που έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη.

http://www.newsbeast.gr/

Οι επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης υπό το βάρος των πιέσεων

Υπό το βάρος των πιέσεων που ασκούνται στην Αθήνα κι από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού για παράταση του προγράμματος και εν όψει των προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού, το απόγευμα της Κυριακής στη Βουλή, συνεδριάζει εκ νέου το μεσημέρι, στις 3, το κυβερνητικό συμβούλιο.

Θα ακολουθήσει στις 5 μ.μ. κλειστή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Το Μαξίμου «χτενίζει» λέξη προς λέξη την πρωθυπουργική ομιλία, με στόχο να γίνει σαφές ότι η κυβέρνηση δεν κάνει βήμα πίσω από τις προεκλογικές της εξαγγελίες, παρά τις προειδοποιήσεις και τα τελεσίγραφα των Ευρωπαίων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός την Κυριακή αναμένεται να στείλει ένα διπλό μήνυμα: ότι η Ελλάδα επιμένει στο αίτημα για πρόγραμμα-γέφυρα, αρνείται την παράταση του ισχύοντος προγράμματος, καθώς και ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις θα υλοποιηθούν σε βάθος τετραετίας.

Επίσης, θα μιλήσει για τη στρατηγική της κυβέρνησης για το χρέος, τις μεταρρυθμίσεις, την επανεκκίνηση της οικονομίας και τις αλλαγές στο κράτος.

Σύμφωνα με Το Βήμα, ο πρωθυπουργός θα ενσωματώσει στις προγραμματικές δηλώσεις μέτρα και πολιτικές, που θα πείθουν τις Βρυξέλλες για τις μεταρρυθμιστικές διαθέσεις της κυβέρνησης, ενώ θα μιλήσει ανοιχτά για τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης.

Πάντως, πηγές της κυβέρνησης αρνούνται ότι προσέρχονται στο Eurogroup με το «μαχαίρι στο λαιμό» και ότι οι δηλώσεις των εταίρων συνιστούν τελεσίγραφα.

Το χρονοδιάγραμμα που θέτουν οι εταίροι

Ωστόσο, ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ έκανε σαφές αργά το βράδυ της Παρασκευής ότι οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης αναμένουν από την Ελλάδα να υποβάλει αίτημα για παράταση του προγράμματος ώς τις 16 Φεβρουαρίου, για να συνεχιστεί η ομαλή χρηματοδότηση της χώρας.

Είπε, μάλιστα, πως η 16η Φεβρουαρίου είναι η «τελευταία ευκαιρία» για την υποβολή της αίτησης.

Ο Ντάισελμπουμ ανέφερε ακόμη ότι στο έκτακτο Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου η Ελλάδα θα πρέπει να παρουσιάσει την πρότασή της για το πώς θέλει να προχωρήσει το τρέχον πρόγραμμα.

«Θα ακούσουμε την Τετάρτη από τη νέα ελληνική κυβέρνηση ποιες είναι οι φιλοδοξίες της, πώς θέλουν να προχωρήσουν με το τρέχον πρόγραμμα» είπε.

Περαιτέρω πίεση ασκείται στην Αθήνα και από τους οίκους αξιολόγησης. Το βράδυ της Παρασκευής ο οίκος Standard & Poor's υποβάθμισε τη χώρα κατά μία βαθμίδα, από Β σε Β-.

Απειλή για υποβάθμιση στέλνει και ο οίκος Moody's, λόγω μεγάλης αβεβαιότητας γύρω από τις συνομιλίες, όπως αναφέρει.
http://news.in.gr/

Ακριβός ο προεκλογικός αγώνας για τον Απόστολο Γκλέτσο

Για το κόστος του προεκλογικού του αγώνα μίλησε ο Απόστολος Γκλέτσος στο πλατό της πρωινής ψυχαγωγικής εκπομπής του Ant1. Όπως είπε ο ίδιος: «Κόστισε 35.000 που έκανε το χαρτί και το πήρα από το κράτος γιατί κατέβασα παντού ψηφοδέλτιο έστω και έναν και 50.000 δικά μου» τονίζοντας ότι αν τωρινή κυβέρνηση τα κάνει όλα καλά δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσει τον αγώνα του για τις επόμενες εκλογές. Ο δήμαρχος Στυλίδας έκανε ακόμη λόγο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων που συγκεντρώνουν πάνω από 1,5%, την οποία και θα χάσει. «Εμείς πάθαμε το εξής… Πήραμε πάνω από 1,5%, πήραμε 1,7%. Δυστυχώς δεν παίρνουμε λεφτά, γιατί έφτιαξαν έναν νόμο 1 μήνα πριν που δε θεώρησε κανείς σωστό να μας το κοινοποιήσει, ότι έπρεπε στο 70% της επικράτειας, να έχουμε πλήρες ψηφοδέλτιο και δεν έχουμε πλήρες ψηφοδέλτιο. Άρα δεν παίρνουμε μία δραχμή».
http://www.athensvoice.gr/

WSJ: Η Ρωσία ίσως καλύψει το κενό αν παραγκωνιστεί η Ελλάδα

Το κόστος που θα έχει για την Ευρώπη μία έξοδος της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα είναι ένα ερώτημα που απασχολεί τους ευρωπαίους αξιωματούχους, την ώρα που η διαμάχη για το πρόγραμμα διάσωσης της χώρας εντείνεται.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η αμερικανική Wall Street Journal η απάντηση είναι σημαντική καθώς θα βοηθήσει στο να προσδιοριστεί πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν οι κυβερνήσεις για να συμβιβαστούν με τις οικονομικές απαιτήσεις του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, και αν είναι πρόθυμη να φτάσουν σε ένα αποτέλεσμα που να οδηγήσει τη χώρα σε αποχώρηση από το ευρώ και πιθανώς την ΕΕ.

«Ωστόσο, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ένας άλλος κίνδυνος προέκυψε και μπορεί να επηρεάσει τα γεγονότα: Η πιθανότητα ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, που βρίσκεται σε κόντρα με τη Δύση λόγω των κυρώσεων για την ουκρανική κρίση, να μπει στο παιχνίδι και να στηρίξει την Ελλάδα, εάν παραγκωνιστεί από τους εταίρους γείτονές της», επισημαίνει το άρθρο.

«Πολλοί Έλληνες παραδοσιακά θεωρούν συμμάχους τους Ρώσους, ως χριστιανοί ορθόδοξοι. Ίσως ο κ.Πούτιν -που την Τρίτη προσκάλεσε στη Μόσχα τον Αλέξη Τσίπρα- μπορεί να φέρει πιο κοντά στην τροχιά επιρροής του την Αθήνα . Υπό αυτήν την έννοια, η Ελλάδα είναι ένα αεροπλανοφόρο στην καρδιά της Μεσογείου»

Το άρθρο επισημαίνει ακόμη ότι «ένα σημαντικό ερώτημα για τους Ευρωπαίους διαμορφωτές πολιτικής είναι, εάν ο κ. Τσίπρας σπάσει τα δεσμά του πελατειακού κράτους και προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Σε αυτή την περίπτωση, ίσως, απαντηθούν κάποια ελληνικά αιτήματα. Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή τη συνέχιση ενός πελατειακού κράτους, οι Ευρωπαίοι ενδεχομένως αναλάβουν το ρίσκο να απομακρύνουν την Ελλάδα».

http://www.msn.com/

Ντάισελμπλουμ: Προθεσμία μέχρι 16 Φεβρουαρίου για το αίτημα παράτασης

Σε συνέντευξη που παραχώρησε απόψε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ο κ.Ντάισελμπλουμ εκτίμησε ότι η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει την παράταση του προγράμματος ως την 16η Φεβρουαρίου για να εξασφαλίσει τη συνέχιση της οικονομικής στήριξης από την ευρωζώνη.

Αλλά η παράταση του προγράμματος στήριξης, ακόμη και προσωρινά, θα σήμαινε ότι η Αθήνα θα έπρεπε να αποδεχθεί τους όρους του μνημονίου, συνέχισε.

«Θα ακούσουμε την ερχόμενη Τετάρτη από τη νέα ελληνική κυβέρνηση ποιες είναι οι φιλοδοξίες της, πώς θέλει να προχωρήσει σε ό,τι αφορά το τρέχον πρόγραμμα», σημείωσε ο Ντάισελμπλουμ.

Ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ υπογράμμισε ότι η 16η Φεβρουαρίου είναι η καταληκτική προθεσμία προκειμένου η Ελλάδα να ζητήσει, εάν το επιθυμεί, παράταση του προγράμματος, διότι σε ορισμένες χώρες η μεταβατική συμφωνία πρέπει να εγκριθεί από τα εθνικά κοινοβούλια, ενώ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) θα χρειαστεί χρόνο για να ολοκληρώσει τις τυπικές διαδικασίες που απαιτούνται.

«Όταν ορίσαμε την ημερομηνία της 16ης Φεβρουαρίου για το Γιούρογκρουπ, το λάβαμε υπόψη μας αυτό. Ο χρόνος θα είναι πολύ βραχύς εάν (η Ελλάδα) δεν έχει ζητήσει παράταση (μέχρι τότε)», ανέφερε ο Ντάισελμπλουμ, ο οποίος είναι επίσης ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας.

Το τρέχον πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας τυπικά ολοκληρώνεται την 28η Φεβρουαρίου.

«Αλλά φυσικά αυτό θα απαιτούσε το να υπάρξει συμφωνία για τους όρους που συνοδεύουν το όποιο πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που απλά είναι κανόνας μας», ανέφερε ο επικεφαλής του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

Δεν θα ληφθούν μείζονος σημασίας αποφάσεις την Τετάρτη, πρόσθεσε ο Ντάισελμπλουμ, εξηγώντας πως θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να διευθετηθεί το ζήτημα.

Ο επικεφαλής της Ευρωομάδας επισκέφθηκε την Αθήνα την περασμένη εβδομάδα και συναντήθηκε με πρόσωπα-κλειδιά της ελληνικής κυβέρνησης για να «γνωριστεί» μαζί τους, όπως υπενθύμισε.

Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ απέφυγε να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες όσον αφορά τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για φέτος, περιοριζόμενος να πει μόνο ότι η νέα κυβέρνηση θα μπορέσει να αντεπεξέλθει χωρίς επιπρόσθετη βοήθεια από την ευρωζώνη, εάν λάβει συνετές αποφάσεις όσον αφορά τις δημόσιες δαπάνες.

«Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από... τη στάση που θα υιοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση», ανέφερε ο Ντάισελμπλουμ. «Εάν επιδείξουν σύνεση στον προϋπολογισμό τους, εάν προωθήσουν τα σωστά μέτρα, είμαι βέβαιος ότι οι αγορές, οι νομισματικές αρχές και οι πολιτικοί θα τους δείξουν μεγάλη εμπιστοσύνη».

Ο πρόεδρος του Eurogroup υποστήριξε ακόμη ότι αν και οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο του μνημονίου είχαν επιζήμιες συνέπειες στην Ελλάδα από κοινωνική άποψη, από οικονομική άποψη έφεραν καρπούς, επικαλούμενος το ότι η χώρα επανήλθε σε οικονομική ανάπτυξη και σε πρωτογενές πλεόνασμα.

http://www.ethnos.gr/