Σε άλλες εποχές, άλλα χρόνια, η αρχή ενός μήνα, εάν ήσουν εργαζόμενος, ήταν χαρά, κέφι, γλέντι από μόνο του. Ήξερες ότι θα πας στην τράπεζα, θα βάλεις την κάρτα σου στο ΑΤΜ και θα δεις -καθαρά τυπικά- ότι μπήκαν τα χρήματα του μισθού στον λογαριασμό σου. Χαμογελούσες, έκανες ανάληψη και άρχιζες να εφαρμόζεις τα σχέδια που είχες καταστρώσει, καιρό πριν. Όχι τίποτα φοβερό, δε μιλάω για υπερκατανάλωση, για όργιο σπατάλης -που και αυτά συνέβαιναν σε κάποιους- αλλά για συνετά έξοδα, τα χρηστικά της ζωής σου.
Τώρα, όμως, μπήκε νέος μήνας και -στην περίπτωση που ακόμα είσαι σε κάποια δουλειά-
Τώρα, όμως, μπήκε νέος μήνας και -στην περίπτωση που ακόμα είσαι σε κάποια δουλειά-