Για ποιο λόγο; Διότι απλά η Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να μην έχει ρήτρες CACs (ρήτρες συλλογικής δράσης) στα ομόλογα της (σε αντίθεση από ό,τι νόμιζα πριν πολλούς μήνες). Αυτό σημαίνει ότι με μια απλή νομοθετική πράξη, μπορεί να τα ενσωματώσει κατόπιν εορτής αναδρομικά.Το πόσοι θεσμικοί θα δεχτούν την πρόταση της Ελλάδος ή όχι δεν έχει και τόση σημασία. Τούτο διότι η πλειοψηφία των ομολογιούχων είναι Ευρωπαίοι. Αυτό σημαίνει ότι οι διοικήσεις των τραπεζών που κατέχουν Ελληνικά ομόλογα υπόκεινται σε πολιτικές πιέσεις στα κράτη-μέλη στα οποία εδρεύουν. Για ποιο λόγο; Διότι απλά οι τράπεζες αυτές είναι είτε κρατικές, είτε εν μέρει κρατικές και σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικές διοικήσεις της Ευρώπης έχουν τον τρόπο να πιέσουν για να πάρουν αυτό που θέλουν (ας πούμε ότι μπορούν να βάλουν κάποιο φόρο επί των συναλλαγών αν δεν συμφωνήσουν).
Τώρα αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα καταφέρει να φέρει στο τραπέζι μόνο το 60% των ομολογιούχων, με τους υπολοίπους να μην θέλουν να συναινέσουν, ακόμα και τότε μπορεί το «κούρεμα» να χαρακτηριστεί εθελούσιο.
Συνήθως το ποσοστό απαρτίας που πρέπει να επιτευχθεί προκειμένου να μπορούν να ενεργοποιηθούν οι ρήτρες αυτές είναι από 66% και πάνω. Αλλά στην περίπτωση της Ελλάδος, αυτό μπορεί να είναι όποιο ποσοστό θέλουμε εμείς. Που σημαίνει ότι με μια απλή νομοθετική πράξη, αν θέλουμε, μπορούμε να θέσουμε το επίπεδο στο 51%. Αυτό επίσης σημαίνει ότι αρκεί να συμφωνήσουν το 51% των ομολογιούχων και το κούρεμα δεν χαρακτηρίζεται επιθετικό, αλλά