Οταν η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, ακόμα και μέσα στο βαθύ συντηρητικό άντρο της Ενωσης της Οξφόρδης, κουνούσε το δάχτυλο στην (και τότε) Συντηρητική κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ λέγοντας «Θέλετε-δεν-θέλετε τα Μάρμαρα είναι δικά μας και θα τα δώσετε πίσω», οι καθεστωτικοί θεσμοί της χώρας (πολιτειακά, πολιτικά, θρησκευτικά, οικονομικά, και βεβαίως ΜΜΕ) απαντούσαν μονολεκτικά «No», όχι. Κι αν επιχειρούσες να επεκτείνεις λίγο την επιχειρηματολογία σου, η απάντηση ήταν με δύο λέξεις: «No way», με τίποτα. Οταν αποβιβάστηκα στο Νησί, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η Αυτοκρατορία ήταν σε εθνική έπαρση λόγω των Φόκλαντς. Η κακή χρονική μου επιλογή (timing) τότε, να ζητήσω και να πάρω συνέντευξη από μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Βρετανικού Μουσείου,