Του Νίκου Μπογιόπουλου
Πριν από 35 χρόνια, ακούγαμε για τα «χρυσά κουτάλια» με τα οποία θα έτρωγε ο λαός λόγω της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Μετά ήρθαν τα πανηγύρια για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ακολούθησαν τα παραμύθια περί «ευημερίας» λόγω της έλευσης του ευρώ. Και όλα αυτά συνοδεύονταν και συνοδεύονται, πάντα, από τα φληναφήματα που εμφανίζουν την Ε.Ε. σαν μια «ευρωπαϊκή οικογένεια ισότιμων εταίρων». Ειδικά, δε, ως προς την «ισοτιμία» των εταίρων, αρκεί η υπόμνηση της προχθεσινής συνάντησης στις Βερσαλλίες των Ολάντ – Μέρκελ με τη συμμετοχή των πρωθυπουργών Ισπανίας και Ιταλίας. Εκεί όπου τέθηκαν οι βάσεις για το πέρασμα -και θεσμικά πια- στην Ε.Ε. των «πολλών ταχυτήτων».


















