Οταν οι γονείς της Τζιάτζια Γουάνγκ μετανάστευσαν από την
Κίνα στη Βαρκελώνη στη δεκαετία του '90, δεν είχαν άδεια εργασίας ούτε μιλούσαν
ισπανικά. Η οικογένεια έτρωγε αβγά για να ζήσει. Οι γονείς εργάζονταν 12 ώρες τη
μέρα σε κινέζικο εστιατόριο.
Πέντε χρόνια αργότερα άνοιξαν το δικό τους χώρο εστίασης με χρήματα που
δανείστηκαν, άτοκα, από συγγενείς. Η ίδια και ο αδερφός της έπλεναν τα πιάτα. Οι
γονείς κοιμόντουσαν σ' ένα στρώμα στο μπάνιο προκειμένου τα παιδιά να μελετούν
τα μαθήματά τους το βράδυ στο διπλανό δωμάτιο.
Σήμερα, όταν η ανεργία για τους νέους Ισπανούς φθάνει το 50%, η 24χρονη
Γουάνγκ, που σπούδασε