«Ευφυείς, αλλά αδίστακτοι»

«Η άποψη ότι σε δύσκολους καιρούς πρέπει να αναλαμβάνουν οι ειδικοί και όχι οι πολιτικοί δεν είναι νέα. Ορισμένα από τα χειρότερα καθεστώτα της σύγχρονης Ιστορίας ακολούθησαν κυβερνήσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τεχνοκρατικές». Είναι, αλήθεια, δυνατόν να είμαστε τόσο... κακόπιστοι; Πριν καν ανακοινωθεί η νέα κυβέρνηση και ορκιστεί ο νέος τεχνοκράτης πρωθυπουργός, να συνδέουμε τους τεχνοκράτες με τα χειρότερα καθεστώτα της Ιστορίας;
Κι όμως, το παραπάνω απόσπασμα δεν το πήραμε από κάποιο άρθρο του «Π». Ούτε από κάποιο... επαναστατικό έντυπο. Προέρχεται από άρθρο των Financial Times, της Βίβλου των τεχνοκρατών, στους οποίους συγκαταλέγονται τόσο ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας όσο και οι ανά τον κόσμο «ομότεχνοί» του.
Μάλιστα είναι γραμμένο ακριβώς με αφορμή την ανάληψη της εξουσίας από τον Λουκά Παπαδήμο στην Ελλάδα και την επικείμενη ανάλογη «μετάβαση» στην Ιταλία με πρωταγωνιστή τον Μάριο Μόντι, «ομότεχνο» του Παπαδήμου και πρώην επίτροπο στην Ε.Ε.

«Η αντίσταση είναι μάταιη»
Ο συντάκτης του κειμένου Robert Shrimsley, με αφορμή αυτές τις δύο περιπτώσεις, ρωτάει μάλλον ρητορικά:

«Είστε έτοιμοι για την άνοδο των τεχνοκρατών στην εξουσία; Φαίνεται πως η απάντηση στα τεράστια προβλήματα της ευρωζώνης είναι η αντικατάσταση των εκλεγμένων πρωθυπουργών με οικονομολόγους», οι οποίοι «μπορεί να μην έχουν λαϊκή εντολή, χαίρουν όμως απεριόριστης εκτίμησης στη Φρανκφούρτη».

Αφού θέτει χωρίς περιστροφές το ερώτημα «γιατί υπάρχει αυτή η στροφή στους τεχνοκράτες», ο Shrimsley αρχίζει με ένα εύγλωττο παράδειγμα:

«Η Ευρώπη χρειάζεται γενναίους, χαρισματικούς ηγέτες που θα καθοδηγήσουν τα έθνη τους σε αυτούς τους πολυτάραχους καιρούς. Αντιθέτως, όμως, είναι σαν το πλήρωμα του Starship

Μνημονιακή κυβέρνηση με Βορίδη και Αδωνι!

Ελάχιστα λεπτά πριν από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης ανακοινώθηκε η σύνθεσή της. Στο σχήμα μετέχουν έξι στελέχη της Ν.Δ. από τα οποία θέσεις υπουργών καταλαμβάνουν οι δύο αντιπρόεδροι, Στ. Δήμας (στο υπουργείο Εξωτερικών) και Δ. Αβραμόπουλος (στο υπουργείο Εθν. Αμυνας). Για πρώτη φορά ο ΛΑΟΣ αποκτά παρουσία σε κυβερνητικό σχήμα με τον Μ. Βορίδη να λαμβάνει τη θέση του υπουργού Υποδομών και άλλα τρία μέλη του, τους: Α .Γεωργιάδη, Γ. Γεωργίου και Α. Ροντούλη να αναλαμβάνουν θέσεις υφυπουργών.

Άλλο χαρακτηριστικό της νέας (σαφούς μνημονιακού προσανατολισμού) κυβέρνησης είναι ότι τόσο οι δύο αντιπρόεδροι (Θ. Πάγκαλος και Ε.Βενιζέλος) όσο και 11 από τους 16 υπουργούς είναι οι ίδιοι.
Σύμφωνα με πληροφορίες η διαδικασία στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση θα ξεκινήσει τη Δευτέρα, οπότε αναμένονται και οι προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές.
Η σύνθεση της κυβέρνησης:
Πρωθυπουργός
Λ. Παπαδήμος

Αντιπρόεδρος
Θ. Πάγκαλος

Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομικών
Ευάγ. Βενιζέλος

Υπουργός Επικρατείας
Γ. Σταυρόπουλος
Τις επόμενες ημέρες θα οριστεί Κυβερνητικός Εκπρόσωπος.
Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Δ. Ρέππας
υφυπουργός: Ντ. Ρόβλιας
υφυπουργός: Π. Τζωρτζάκης

Yπουργείο Εσωτερικών
Αναστ. Γιαννίτσης
αναπληρωτής υπουργός: Φώφη Γεννηματά
υφυπουργός: Π. Κουκουλόπουλος

Αντιπρόεδρος Υπουργείο Οικονομικών
Ευάγ.Βενιζέλος
αναπληρωτής υπουργός: Φ. Σαχινίδης
αναπληρωτής υπουργός: Π. Οικονόμου
υφυπουργός: Γ. Μουρμούρας (ΝΔ)

Το αποκρουστικό πρόσωπο της ΕΕ

 

Το πάθος της εσωτερικής πολιτικής σύγκρουσης, οι λοιδορίες για τις θεαματικές κωλοτούμπες των κομμάτων και των ηγετών τους, η μέριμνα για την κατά το δυνατόν απόκρυψη και ελαχιστοποίηση των εκλογικών συνεπειών της αναίρεσης των πολιτικών τους θέσεων, το ενδιαφέρον για την εκκολαπτόμενη κυβερνητική συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και τόσα άλλα θέματα της κυριολεκτικά ζέουσας πολιτικής επικαιρότητας έχουν κάνει τους Ελληνες να μην εστιάσουν την προσοχή τους σε ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα: την εξοργιστική και απαράδεκτη στάση των ηγετών της ΕΕ απέναντι στη χώρα μας.

Δικαίως επικρίνεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ότι με την άκρως ενδοτική στάση του μετέτρεψε σε «σκουπίδι» το διεθνές κύρος της Ελλάδας και τη διέσυρε ανά την υφήλιο.

Δεν βλέπουμε όμως κανέναν λαλίστατο Ελληνα πολιτικό να κατακεραυνώνει την επαίσχυντη συμπεριφορά των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι ποδοπατούν ανερυθρίαστα όλες τις συνθήκες της ΕΕ και της Ευρωζώνης για να πιέσουν τη χώρα μας να υποκύψει στις απαιτήσεις τους.

Εχει επικρατήσει ντε φάκτο η αρχή ότι «νόμος στην ΕΕ είναι ό,τι θέλει αυτός που μας δανείζει». Αυτό δεν ισχύει ούτε καν για τον απλό πολίτη που παίρνει δάνειο από κάποια τράπεζα, πόσω μάλλον για ένα κράτος που αποτελεί μέλος μιας υποτιθέμενα ευνομούμενης δημοκρατικής κοινότητας νομικά ισότιμων κρατών, όπως προβάλλεται ότι είναι η ΕΕ.

Ακόμη και ο απλός πολίτης προστατεύεται από τις αυθαιρεσίες των τραπεζών μέσω νόμων και δικαστηρίων.

Μόνο οι τοκογλύφοι δανείζουν με όσο αυθαίρετους όρους θέλουν, τους αλλάζουν ανά πάσα στιγμή και διεκδικούν δικαίωμα ζωής και θανάτου επί του ατόμου που δάνεισαν.

Από πού κι ως πού τολμούν να απειλούν την Ελλάδα με αποβολή από την Ευρωζώνη, από τη στιγμή που οι συνθήκες που καθορίζουν το πλαίσιο του κοινού νομίσματος δεν δίνουν απολύτως κανένα

Σκάσε και κολύμπα: οδηγίες προς ναυτιλλομένους

Στον πάτο της απελπισίας υπάρχει μια ρωγμή. Πώς να τη βρω; Είναι νύχτα, σκοτάδι πίσσα και δεν είμαι παρά ένα σπασμένο καράβι μέσα στην πιο μεγάλη θύελλα.*

Ήμουν γερό σκαρί. Κάποτε. Τώρα, έχει μείνει μόνο το τσόφλι μου, να παραδέρνει στον μανιασμένο ωκεανό του κόσμου. Χωρίς τιμόνι, χωρίς πυξίδα, χωρίς καπετάνιο -χωρίς καν μια φωτοβολίδα να εκτοξεύσω στον ουρανό, να δώσω το στίγμα μου, να με βρει ένας ξαδελφάνθρωπος να με σώσει.
Το μόνο πράγμα που με κρατάει να μην αφεθώ, να μην τσακιστώ λυτρωτικά στα βράχια, είναι αυτή η ρωγμή που μου υποσχέθηκαν πως κρύβεται στον πάτο της απελπισίας. «Έτσι έφτιαξαν» έτσι μου είπαν. «Όταν η καταιγίδα στα σπάσει όλα, βρες τη ρωγμή».

Αλλά είναι σκοτάδι πίσσα -και κάπου μέσα στις θύελλες χάθηκε το εγχειρίδιο. «Κι αν χαθούν οι οδηγίες, μάστορα;», είχα ρωτήσει, λες και τόξερα. «Η ρωγμή θα σου μιλήσει», μου είπαν. «Είναι θέμα ζωής και θανάτου να την ακούσεις».
Πώς; Μέσα σε τέτοια αντάρα, είναι ζήτημα αν μπορώ ν΄ ακούσω τα ίδια μου τα πανικόβλητα ουρλιαχτά, πόσο μάλλον το ανεπαίσθητο κάλεσμα μιας αόρατης χαραμάδας εξόδου. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να σωπάσω τώρα- για να θυμηθώ τις οδηγίες: πρώτα, πρέπει να σταματήσω να κλαίγομαι και να καταριέμαι τσιρίζοντας τον σιχτίρη τον καπετάνιο, τον καιρό, το καρνάγιο που με πέταγε και τη μοίρα μου τη μαύρη. Και μετά αρχίζει το δύσκολο- να χαμηλώσω το volume απ΄ έξω. Τη βοή των ανέμων, τους φρικτούς τριγμούς που έρχονται από τα αμπάρια και τα στεγανά των σπλάχνων μου, καθώς τα έγκατα των υδάτων διεκδικούν τον αφανισμό μου.

Θέμα ζωής και θανάτου, λοιπόν να καταφέρω να ισορροπήσω πάνω στο «και» μιας φράσης. Τρία γράμματα, τρία σανίδια για να φτιάξω τη σχεδία. Πάνω στο κάπα γέρνω, πάνω στο γιώτα βουλιάζω, αρπάζομαι από το άλφα, την αγκαλιά της απελπισίας. Απουσία. Άλλος, κανείς.

Μ. Θεοδωράκης: «Κυβέρνηση συνεργασίας σε ξεπούλημα της χώρας»

 

Με την κυβέρνηση Τσολάκογλου παρομοίασε χθες ο Μίκης Θεοδωράκης τη νέα μεταβατική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, ενώ από λεπτό σε λεπτό αναμενόταν να λήξει το θρίλερ του σχηματισμού της.

«Δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα με οποιαδήποτε κυβέρνηση αποκτήσουμε», προέβλεψε ο συνθέτης και ιδρυτής του κινήματος ανεξάρτητων πολιτών «Σπίθα». «Κάτω από μια κατοχή της τρόικας και των υπολοίπων είναι το πολιτικό σύστημά μας. Οπότε για τι κυβέρνηση μιλάμε; Είναι σαν την κυβέρνηση Τσολάκογλου στην Κατοχή. Εχουμε υπερπρωθυπουργό που έχει και το σημαδιακό όνομα Ράιχ-Ράιχενμπαχ! Οσο επομένως υπάρχει τρόικα και ξένη κατοχή θα πηγαίνουμε απ' το κακό στο χειρότερο. Πουλιόμαστε! Ξεπουλιόμαστε! Το καταλαβαίνετε αυτό; Κι όταν θα μας αδειάσουν όλους τους χυμούς, θα μας πετάξουν», αναφώνησε οργισμένος στο αμφιθέατρο του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Τις εντάσεις και πολιτικές παλινωδίες που ζούμε εμβρόντητοι τις τελευταίες μέρες, από την ώρα που εξαγγέλθηκε το δημοψήφισμα, τις χαρακτηρίζει «μια κωμωδία, μια μπλόφα. Ο Παπανδρέου έχει γύρω του μεγάλο επιτελείο και κάθε κίνηση είναι εκ των προτέρων... ματ».
Εξ' ου ο συνθέτης έβαλε στοίχημα με τη γυναίκα του ότι «θα προκύψει πάλι πρωθυπουργός. Δεν πρόκειται να μας αφήσει ποτέ. Αν μάλιστα έχω την ατυχία να ζήσω ακόμα 8 με 10 χρόνια, τον επικήδειό μου θα μου τον βγάλει ο Γιώργος Παπανδρέου, στην τετάρτη τετραετία του. Τίποτα δεν είναι τυχαίο».
Γεγονός που έχει προλάβει να κάνει κακό και στους πολίτες της χώρας. «Τους αφόπλισε», υποστηρίζει ο Μ. Θεοδωράκης. «Γιατί ο κόσμος ελπίζει σε όλα και πιάνεται από τα μαλλιά του. Ελπίζει και με τη συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Ηδη από αύριο δρομολογούνται 30 χιλιάδες απολύσεις και αυξήσεις των φόρων. Αρχίζει και η πώληση της Ελλάδας. Η κυβέρνηση οφείλει κάθε μήνα να παρουσιάζει τρία μεγάλα φιλέτα του δημόσιου

Wikileaks: Η Μέρκελ δεν έκανε τίποτε για την Ελλάδα

Αμηχανία, αποσιώπηση και παραπληροφόρηση: Αυτό χαρακτήριζε, σύμφωνα με έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στο Βερολίνο, την πολιτική του Βερολίνου για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης, τo χειμώνα του 2010.
Το έγγραφο, που περιήλθε στην κατοχή της ερευνητικής ομάδας Wikileaks και δημοσιεύεται στη «Die Welt» αποκαλύπτει, σύμφωνα με την εφημερίδα, «φοβερή άγνοια και λανθασμένες εκτιμήσεις» της γερμανικής κυβέρνησης.
Στο επίκεντρο βρίσκονται οι σημειώσεις του τότε Αμερικανού πρεσβευτή στο Βερολίνο Φίλιπ Ντ. Μέρφυ, οι οποίες αναφέρονται στις ημέρες πριν και μετά τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης το Φεβρουάριο του 2010.
Πριν από τη σύνοδο, γράφει ο Αμερικανός διπλωμάτης, έγιναν πολλές συζητήσεις στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης για την κατάσταση στην Ελλάδα. Το μοναδικό αποτέλεσμα τους, προσθέτει, ήταν η απόφαση του Βερολίνου να αποσιωπήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την επικείμενη ελληνική καταστροφή έναντι των Γερμανών πολιτών.
«Κανείς δεν θεώρησε αναγκαίο να πει στους Γερμανούς φορολογούμενους, οι οποίοι ήταν έτσι κι αλλιώς ανήσυχοι για το γερμανικό έλλειμμα-ρεκόρ, ότι θα πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα για την ανεύθυνη συμπεριφορά μιας άλλης χώρας» γράφει.
Ένας συνεργάτης του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών είχε εξηγήσει τότε σε Αμερικανούς διπλωμάτες, ότι οι Γερμανοί πολίτες ήταν κυριολεκτικά «αηδιασμένοι» από την κατάσταση στην Ελλάδα. Γι’ αυτό το λόγο, η γερμανική κυβέρνηση ήταν ευχαριστημένη που στη σύνοδο κορυφής της 11^ης Φεβρουαρίου 2010, δεν αποφασίσθηκε οποιαδήποτε συγκεκριμένη βοήθεια για τη χειμαζόμενη

Ξένος Τύπος: Ελπίδα για την Ελλάδα η επιλογή Παπαδήμου

Ως ελπίδα για τους Ελληνες στην προσπάθεια εξομάλυνσης της πολιτικής ζωής και αντιμετώπισης τη οικονομικής κρίσης παρουσιάζει το βρετανικό δίκτυο BBC την τοποθέτηση του πρώην αντιπροέδρου της ΕΚΤ και Λουκά Παπαδήμου στην ηγεσία της νέας κυβέρνησης της χώρας.

«Ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας καλείται να σώσει για τη χώρα του την παραμονή στην ευρωζώνη» σημειώνει το αμερικανικό δίκτυο Bloomberg προσθέτοντας ότι ο ίδιος ήταν που οδήγησε την Ελλάδα στο κοινό νόμισμα και σε ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους της Γερμανία και της Γαλλίας πριν από μία δεκαετία ως πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος την περίοδο 1994 -2002.

Η γαλλική εφημερίδα Le Monde αναφέρει: «η αγωνία έλαβε τέλος μετά από τέσσερις ημέρες διαπραγματεύσεων». Σε ειδικό άρθρο της ηλεκτρονικής έκδοσης η εφημερίδα χαρακτηρίζει τον νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας ως «υπέρμαχο της λιτότητας» ενώ μνημονεύει την «αντίθεσή του σε ένα μεγαλύτερο κούρεμα του χρέους σε σχέση με τη συμφωνία του Ιουλίου» σε άρθρο του στους Financial Times πέντε ημέρες πριν την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 26^ης Οκτωβρίου.

Η επίσης γαλλική οικονομική εφημερίδα Les Echos σημειώνει ότι «μετά το ψυχόδραμα των τεσσάρων ημερών (…) η Αθήνα μπορεί να ελπίζει στην επιτάχυνση της εκταμίευσης της έκτης δόσης που θα απομακρύνει την πιθανότητα πτώχευσης στο άμεσο μέλλον».

Παπαδήμος ο νέος πρωθυπουργός

Νέος πρωθυπουργός της χώρας είναι ο κ. Λουκάς Παπαδήμος. Έπειτα από διαβουλεύσεις μεταξύ του απερχόμενου πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντώνη Σαμαρά και του προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Γιώργου Καρατζαφέρη που διήρκεσαν τρεισήμιση ώρες, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον έγκριτο οικονομολόγο κ. Λουκά Παπαδήμο.

Η ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο -πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- θα γίνεια αύριο Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011 στις 14.00 το μεσημέρι.

Η ανακοίνωση που συνετάχθη από τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς, τον κ. Παπαδήμο και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που ανέγνωσε στους δημοσιογράφους πρέσβης Κωνσταντίνος Μπίτσιος, διευθυντής του γραφείου του κ. Παπούλια είναι η εξής:

"Υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια συναντήθηκαν σήμερα ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γιώργος Καρατζαφέρης. Στη σύσκεψη αυτή επιβεβαιώθηκε το πλαίσιο αρχών που διατυπώθηκε στη συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών που παρέστησαν στην σύσκεψη της 6ης Νοεμβρίου του 2011. Συμφωνήθηκε ότι το έργο της νέας κυβέρνησης είναι η υλοποίηση των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου 2011 και η εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατόπιν προτάσεως των πολιτικών αρχηγών που παρευρέθησαν στη σύσκεψη, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον κ. Λουκά Παπαδήμο.

Και ξοφλημένοι και ... μπαχαλάκηδες

Την επόμενη φορά που θα γίνει διαδήλωση σε αυτό το κωλοχανείο θα μπορούν τα κόμματα του μνημονιακού μπλοκ εξουσίας να ισχυριστούν ότι οι διαδηλωτές είναι αυτοί που θέλουν να διαλύσουν τη χώρα;
Θα το κάνουν γιατί το θράσος τους περισσεύει, αλλά πλέον και η κουτσή Μαρία καταλαβαίνει ποιος διαλύει και ξεπουλάει αυτόν τον τόπο.
Κοντεύει να κλείσει εβδομάδα, αισίως, και το παζάρι για τη «φυτευτή» συγκυβέρνηση έχει καταστήσει το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα περίγελο του ... Γαλαξία. Ούτε ένα σοβαρό πραξικόπημα δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, πώς θα προστατέψουν τα συμφέροντα των πιστωτών τους. Η μόνη εναλλακτική εξήγηση που υπάρχει είναι ότι εκτυλίσσεται ένα σατανικό σχέδιο αυτογελοιοποίησης με μόνο στόχο να μας εξοντώσουν στο γέλιο κάμπτοντας τις όποιες άμυνές μας. Στα μπλογκς και στο τουίτερ η διακωμώδηση αυτού του μεταμοντέρνου εθνικού σόου πάει σύννεφο. Και όταν πια θα είμαστε αποκαμωμένοι θα μας το ... φορέσουν το κυβερνητικό σχήμα.
Τα περί σωτηρίας της χώρας πάντως δεν στέκουν ούτε ως ανέκδοτο πια:
Όταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (με ευρωπαϊκή πίεση) έφτασαν να χρίσουν (έστω για κάποιες ώρες) πρωθυπουργό έναν παράγοντα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας την περίοδο Σημίτη που δόθηκαν τα ψευδή στοιχεία στην ΕΕ για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ (ποιος τα έδωσε;).
Όταν αυτοί (το ΠΑΣΟΚ) που ζύμωναν για χρόνια την ιδέα της κυβερνητικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση ενδεχόμενης μελλοντικής μη αυτοδυναμίας και επέρριπταν στη αριστερά

Θέλει τύχη να πετύχει

Τρίτη κατά τις έντεκα το βράδυ που έφτασα σπίτι κι’ έκανα ένα γρήγορο ζάπιγκ, κανείς πουθενά δεν μιλούσε για τον Παπαδήμο, τον Όλι Ρέν, τον Σαμαρά που αρνείται να υπογράψει ή τον Παπανδρέου που εμπνεύσθηκε δημοψήφισμα πριν λίγες μέρες και ανακάτεψε όλη την Ευρώπη – με την ομότιμή μας γείτονα Ιταλία πρώτη και καλύτερη. Την λέω ομότιμη γιατί μοιάζουνε πολύ οι σκοτεινές πλευρές μας – μαφίες, εγκλήματα, παρακράτος, εκβιασμοί, διαπλοκή πολιτικού συστήματος-επιχειρηματιών-τραπεζών και τα λοιπά. Επίσημα μάλιστα ίσως οι Ιταλοί να είναι και πιο μαφιόζοι από μας. Ναι –εμείς είμαστε περισσότερο λαμόγια, όχι πραγματικοί μαφιόζοι. Έχουμε και τους πραγματικούς μαφιόζους μας βέβαια – αλλά υπό μία άλλην έννοια που αφορά λίγες χιλιάδες (το πολύ) οικογένειες που γλυκοδιαπλέκονταν όσο πατάει η γάτα δεκαετίες τώρα - και περνάγανε μέλι και ζάχαρη, όποιο κόμμα και να ήταν στην κυβέρνηση.

Μου έκανε εντύπωση η απουσία ειδήσεων. Πήρα ένα-δυό τηλέφωνα και μου επιβεβαίωσαν και οι φίλοι ότι δεν υπήρχε τίποτα νεώτερο ακόμη. Παράξενο αίσθημα. «Η ησυχία πριν την καταιγίδα» σκέφτηκα να σας πω την αλήθεια μου. Από εκείνη τη στιγμή της αναγγελίας του «δημοψηφίσματος» που έφερε τ ’απάνω κάτω κι’ έκανε και κάποιους συνανθρώπους μας πολύ πιο πλούσιους (τα έγραφε ο φίλος μου ο Τάσος την Τρίτη απ’ τα χαράματα στους «Αναγνώστες» με το ωραίο τίτλο «One billion euro»), μου φαίνεται ότι έχουν περάσει αιώνες. Έχω χάσει την αίσθηση του πραγματικού χρόνου (ίσως να μου έπεσε πολύ βαρύ το φάουλ) και δεν ξέρω πια τι χάσμα άνοιξε ο γκρεμός και αν διαθέτουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό, την υπομονή, την αποφασιστικότητα, το έμψυχο υλικό και την διεθνή υποστήριξη που θα χρειαστούμε για να επανορθώσουμε τη βλάβη, χτίζοντας πάλι καινούργιες γέφυρες γερές προς την Ευρώπη. Γιατί μετά από εκείνη την παρανοϊκή και εντελώς ακατανόητη δήλωση (την οποίαν υπάρχουν και φίλοι σοβαρότατοι που την υμνούν με ένα πολιτικό σκεπτικό που δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω), όλες οι γέφυρες με τους δανειστές μας τορπιλίστηκαν και τώρα

Όλοι μιλούν για Πετσάλνικο πρωθυπουργό

Εντός της επόμενης μίας ώρας τελειώνει οριστικά η αγωνία για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου θα κάνει διάγγελμα μετά τις 4.30 και στη συνέχεια θα μεταβεί στην προεδρία της Δημοκρατίας για να ανακοινώσει τον Κάρολο Παπούλια την επιλογή των δύο μεγάλων κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για τον επικεφαλής της νέας κυβέρνησης. Πλην εξαιρετικού πια απρόοπτου για τη θέση του πρωθυπουργού θα προταθεί ο μέχρι σήμερα πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος, ως μία θεσμική λύση στο πρόβλημα. Από το κυβερνών κόμμα θα επιρριφθούν ευθύνες στη ΝΔ για τη μη ευόδωση της λύσης Λουκά Παπαδήμου, ενώ παραμένει άγνωστο τι έγινε με την περίπτωση του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Ο πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, από το βράδυ της Τρίτης είναι μεταξύ των προσωπικοτήτων που θεωρούνται φαβορί για τη θέση του πρωθυπουργού, ενώ ισχυρές πιθανότητες συγκέντρωνε και ο υπουργός των Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Με πρωινή δήλωσή του, ο κ. Βενιζέλος επισημαίνει προς όλους, ότι αυτή την κρίσιμη στιγμή δεν θα πρέπει να κινούνται με βάση το προσωπικό όφελος αλλά με απόλυτο γνώμονα το εθνικό καθήκον και να αποδέχονται την

Η Ελλάδα παρασύρει τις κυπριακές τράπεζες

Ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε την Τράπεζα Κύπρου και την Ελληνική κατά μία βαθμίδα και τη Marfin κατά τρεις βαθμίδες, επικαλούμενος την “αυξημένη έκθεση της τελευταίας στην Ελλάδα και την πιθανότητα κρατικής στήριξής της”. Συγκεκριμένα, ο οίκος προχώρησε σε υποβάθμιση του μακροπρόθεσμου rating για τις καταθέσεις και το χρέος της Τράπεζας Κύπρου σε Ba2 από Ba1, της Ελληνικής σε Ba2 από Ba1 και της Marfin σε Β2 από Ba2.
Επίσης, οι Moody’s τοποθέτησαν τα ratings των τραπεζών υπό αναθεώρηση για περαιτέρω υποβάθμιση.
Όπως τονίζεται, κύριος λόγος της υποβάθμισης των τραπεζών, είναι η περιορισμένη δυνατότητα του κράτους να στηρίξει τον τραπεζικό κλάδο, το μέγεθος του οποίου ανέρχεται σε 6 φορές το κυπριακό ΑΕΠ και ακολουθεί την υποβάθμιση της χώρας κατά 2 βαθμίδες στις 4 Νοεμβρίου στο Baa3 από Baa1.
Για την τριπλή υποβάθμιση της Marfin, ο οίκος αναφέρει ότι “αντανακλά την εξασθένηση της πιστωτικής ικανότητας της τράπεζας, επιπρόσθετα από τη μείωση της δυνατότητας του κράτους να τη στηρίξει σε περίπτωση ανάγκης”.
Η Marfin, συνεχίζει ο οίκος, “έχει μεγαλύτερη έκθεση σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και φθάνουν περίπου στο 91% του δείκτη κεφαλαίων tier 1 και την καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτη σε ζημιές στο πλαίσιο της αναθεωρημένης συμφωνίας για μεγαλύτερη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα (PSI ) που ανακοινώθηκε στις 27 Οκτωβρίου”.
Σύμφωνα με τον οίκο, η Marfin θα χρειαστεί περισσότερο από 1 δισ. ευρώ προκειμένου να συμμορφωθεί με τον ελάχιστο δείκτη core tier 1 της Κεντρικής Τράπεζας στο 8% και να συμβαδίζει με το μίνιμουμ δείκτη της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (9%).
“Παρόλο που η τράπεζα εξετάζει διάφορες επιλογές για να αντιμετωπίσει αυτό το κενό, δεδομένων των δύσκολων συνθηκών στην αγορά, η προσπάθεια αύξησης κεφαλαίου (που ισοδυναμεί με 5% του κυπριακού ΑΕΠ) μέχρι τον Ιούνιο του 2012 αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα η τράπεζα να

Mε «προϋπηρεσία» στην τρόικα οι τρεις υποψήφιοι πρωθυπουργοί!

   

Τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας «βγάζει» η τρόικα (Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ) αφού οι τρεις «φιναλίστ» των τελευταίων ωρών υπηρετούν ή υπηρέτησαν σε κάποιο από τα όργανά της.

Ο Λουκάς Παπαδήμος διετέλεσε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για μία οκταετία (2002-2010).

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος είναι Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής από το 2003 μέχρι σήμερα, ενώ ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης είναι εκπρόσωπος της Ελλάδας και αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Μάλλον δεν πρόκειται να έχουν έντονες ενστάσεις οι δανειστές μας, όποιος κι αν αναλάβει τον πρωθυπουργικό θώκο...

Εμ. Κριαράς: Θα ήθελα να είχα πεθάνει για να μην βιώνω αυτές τις καταστάσεις

 

«Θα ήθελα να είχα πεθάνει, να μην είμαι αναγκασμένος να βιώνω αυτές τις καταστάσεις στον τόπο μου. Φταίμε κι εμείς», δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ, Εμμανουήλ Κριαράς, σχολιάζοντας τη σημερινή κρίση.

Ολόκληρη η δήλωση του κ. Κριαρά:

«Στην υπερεκατονταετή ζωή μου δεν θυμάμαι ποτέ αντίστοιχη περίοδο με ανάλογα πολιτικά και κυρίως - οικονομικά αδιέξοδα.
Θα ήθελα να είχα πεθάνει, να μην είμαι αναγκασμένος να βιώνω αυτές τις καταστάσεις στον τόπο μου. Φταίμε κι εμείς.
Λειτουργήσαμε όλοι -κυβέρνηση και πολίτες κατά το χειρότερο δυνατό τρόπο. Βολευόμασταν - στην καλύτερη περίπτωση - στο καθεστώς της υποκρισίας, της κλεψιάς , της απάτης. Όταν παίρνει κανείς δανεικά είτε είναι κράτος είτε πολίτης πρέπει να είναι οσα μπορεί να επιστρέψει… Όχι περισσότερα. Βρισκόμαστε πλέον στον πάτο και ελπίζω να μην έχει χειρότερα. Βέβαια ο φασισμός μπορεί να έχει σήμερα άλλο πρόσωπο.
Μέσα στο αστικό καθεστώς που ζούμε - όλοι γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνον της Ελλάδας- η λύση - εγώ θα επιμένω πάντα σ΄αυτό- είναι ένας σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο. Παγκοσμίως. Αυτή είναι η λύτρωση του κόσμου. Η Αριστερά όμως στην Ελλάδα δεν βλέπω ότι έχει δυνατότητες. Η πρόταση του δημοψηφίσματος δεν ήταν η καλύτερη λύση , Θύμωσα όταν άκουσα ότι αυτό αποφάσισε ο πρωθυπουργός. Φοβάμαι ότι στις εκλογές θα επικρατήσει ο Σαμαράς. Δεν του έχω εμπιστοσύνη

Ο πρόεδρος όλων των Ελλήνων

Δέκα ημέρες μετά τα επεισόδια στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και τις φωνές προς το πρόσωπο του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, οι οποίες ενδεχομένως συνέβαλαν στην αρχική απόφαση του κ. Γιώργου Παπανδρέου για δημοψήφισμα και στην μετέπειτα αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, είναι ωφέλιμο σήμερα με ψυχραιμία να δούμε κάποιες αλήθειες που σύντομα θα συναντήσουμε πάλι μπροστά μας.

Εμφανώς εκνευρισμένος εκείνο το πρωινό ο κ. Κάρολος Παπούλιας μίλησε για μειοψηφίες που διαμαρτύρονται, ενώ απαντώντας στον σκληρό χαρακτηρισμό «προδότη» αναφέρθηκε στον ρόλο του στην αντίσταση. Ξεκινώντας από το δεύτερο, την υπεράσπιση δηλαδή της πατρίδας, σε περίπτωση που όντως ο κ. Κάρολος Παπούλιας πολέμησε εναντίον των Γερμανών προφανώς δεν έκανε χάρη απέναντι στην πατρίδα, άλλα έπραξε το αυτονόητο. Άλλωστε όπως ο αξιότιμος κ. Πρόεδρος γνωρίζει, τόσο στο όρκο που ο ίδιος έδωσε, αλλά και σε αυτόν που δίδουν οι πρωθυπουργοί και οι κυβερνήσεις ενώπιόν του, η βασική φράση του είναι «να φυλάτω πίστη στην πατρίδα». Ερχόμενοι στην φράση περί μειοψηφιών που διαμαρτύρονταν και ματαίωσαν τις παρελάσεις. Εάν ο κ. Κάρολος Παπούλιας δεν έχει αντιληφθεί πως στο διάστημα των δυο τελευταίων ετών η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις στοιχειώδεις ανάγκες της, τότε αυτό πραγματικά είναι πολύ ανησυχητικό για τον ίδιο. Μέχρι πριν δυο χρόνια είχαμε την «καραμέλα» πως μια χούφτα κουκουλοφόρων διαμαρτύρεται και σπάει. Σήμερα που οι κουκούλες βγήκαν και στα πρόσωπα αυτών που διαμαρτύρονται μπορεί να κρύβονται οι γονείς μας, οι παππούδες μας ή ο οποιοσδήποτε από εμάς, πάλι μια χούφτα άγνωστων ανθρώπων είναι; Ακόμα και δέκα άνθρωποι να ήταν αυτοί που διαμαρτύρονταν, ο αξιότιμος κ. Πρόεδρος όφειλε να πάει προς την μεριά τους και να τους ακούσει, κάνοντας πράξη αυτό που ο θεσμός τον οποίο υπηρετεί ορίζει:

Εθνική κυριαρχία και ATM

Αυτή η τελευταία κρίση που περνάμε έχει πάνω στη σκηνή ως πρωταγωνιστές τους πολιτικούς. Ανίκανους τους ανεβάζουμε, ανεπαρκείς τους κατεβάζουμε και κοιτάμε με κομμένη την ανάσα ποιος θα βγάλει τον καλύτερο λαγό από το καπέλο του. Πώς θα απαντήσει ο ένας στην τακτική κίνηση του άλλου. Ωστόσο, ο καταλύτης αυτών των διεργασιών ήταν δύο προτάσεις που μας έφεραν για πρώτη φορά από την αρχή της κρίσης μπροστά στην αλήθεια. Δύο προτάσεις απ’ έξω που καθορίζουν τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις.

Όσο κι αν κάποιοι δεν θέλουν να τη παραδεχθούν, η πικρή αλήθεια είναι ότι Μέρκελ και Σαρκοζί μας ανάγκασαν να γίνουμε ρεαλιστές. Μας άλλαξαν την ατζέντα. Όσο καιρό μας τα έλεγαν με φιοριτούρες και υποδείξεις τα πράγματα ήταν πιο «χαλαρά». Μόλις μας έβαλαν τελεσίγραφα η ατζέντα ξαφνικά άλλαξε. Εκεί που μίλαγαν όλοι για τους επίτροπους και το πώς θα διασφαλιστεί η εθνική κυριαρχία, το πόσο αντιστασιακή είναι η μούντζα στους επίσημους, τα δημοψηφίσματα κλπ, τώρα ξαφνικά το ζήτημα είναι το πώς θα διασφαλιστεί η 6η δόση. Αντί οι «πατριώτες» να πουν «δεν δεχόμαστε τελεσίγραφα», πράξη ύψιστου πατριωτισμού πλέον έγινε η συναίνεση για να εξασφαλίσουμε το δάνειο που ισοδυναμεί με την οικονομική μας επιβίωσή. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι λοιπόν να μην «απολέσουμε κομμάτια της εθνικής μας κυριαρχίας» (άλλωστε αυτό γίνεται σε όλες οι χώρες που αποτελούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, από τη στιγμή που υπογράφουν τη συνθήκη ένταξής τους), αλλά να μην αδειάσουν τα ATM. Ο πατριωτισμός της δραχμής δεν συγκινεί φαίνεται και πολλούς. Δεν έχω πρόβλημα με τον ρεαλισμό, έχω πρόβλημα με την υποκρισία.

Τελικά η πρόταση του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα όσο κι αν φάνηκε τελικά να είναι επιπόλαιη και ριψοκίνδυνη τελικά μας «ξεγύμνωσε». Όχι μόνο τους πολιτικούς (κατ’ αυτούς ο λαός μπορεί να

«Η κρίση χρέους στην ευρωζώνη θα τελειώσει σε 1-2 χρόνια»

 

Αισιόδοξες εκτιμήσεις από τον Γιούργκεν Σταρκ

Την εκτίμησή του ότι η κρίση χρέους στην ευρωζώνη θα έχει τελειώσει σε περίπου ένα χρόνο από τώρα εξέφρασε ο ανώτατος αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Γιούργκεν Σταρκ, καθώς όπως τόνισε οι πολιτικοί τώρα έχουν αρχίσει να κατανοούν την ανάγκη για επώδυνες λύσεις.

Μιλώντας σε συνέδριο, στην Λουκέρνη, της Ελβετίας επεσήμανε ότι «υποθέτω ότι σε ένα με δύο χρόνια το πολύ, η κρίση θα είναι υπό έλεγχο, εάν δεν έχει ήδη ξεπερασθεί. Θα έχει ξεπερασθεί με την έννοια ότι συγκεκριμένες πολιτικές ενέργειες, δεν θα είναι πλέον απαραίτητες».

Αναφορικά με τα σχέδια διάσωσης, ο Σταρκ υπογράμμισε πως «δεν γνωρίζω εάν αυτή η πολιτική ολοένα και μεγαλύτερων σχεδίων διάσωσης είναι η λύση. Επειδή στο τέλος επιβαρύνουν τις χώρες, οι οποίες τώρα είναι στέρεες».

Αιχμές για την έλλειψη συναίνεσης στην αρχή της κρίσης στην Ελλάδα

Ο Σταρκ, που πρόκειται να παραιτηθεί στο τέλος του χρόνου από το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ, αντιπαρέβαλε την πολιτική υποστήριξη των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στην Ιρλανδία με την

Εθνική αυτοκτονία

zoom

Από σήμερα η «κυβέρνηση των πιστωτών» θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας στο όνομα της έκτης δόσης, της «παραμονής στο ευρώ», της αποτροπής της χρεοκοπίας, της πολλοστής κατά σειρά «σωτηρίας της χώρας». Με πρωθυπουργό, αν όλα πάνε κατά πώς συζητούνταν χθες το βράδυ, είτε έναν τραπεζίτη εκλεκτό της Μέρκελ είτε τον εκπρόσωπό μας στο ΔΝΤ. Με αντικείμενο τον έλεγχο της χρεοκοπίας της Ελλάδας, το ξεπούλημά της και την αλλαγή του νομικού καθεστώτος του χρέους της.

Καθώς η μια εθνική ταπείνωση διαδέχεται την άλλη, η χώρα μας αφήνει πίσω πολιτική ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία και κάθε δυνατότητα να αποφασίζει για την τύχη της.
Με τον έναν απίστευτο τρόπο ο επίτροπος της Ε.Ε. για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις Όλι Ρεν, στον δρόμο που χάραξαν την περασμένη εβδομάδα η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, έθεσε χθες με απίστευτο πολιτικό κυνισμό μια ακόμη προϋπόθεση για την «έκτη δόση»: «Περιμένουμε από την καινούργια κυβέρνηση που θα σχηματιστεί να δεσμευτεί εγγράφως πως θα τηρηθούν οι δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις».
Η εγγύηση αυτή δεν θα ζητηθεί μόνο από τη νέα κυβέρνηση, αλλά επιπλέον από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., τα δύο κόμματα που θα τη στηρίξουν.
Παράλληλα η Άνγκελα Μέρκελ, την ώρα που η Ν.Δ. επέμενε με... non paper να υποστηρίζει ότι θα πρόκειται για «κυβέρνηση 100 ημερών», φρόντιζε να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις και τα ψεύδη εντός Ελλάδος: η διάρκεια της δήθεν μεταβατικής κυβέρνησης θα τραβήξει όσο χρειαστεί ώστε αυτή να εγγυηθεί την υλοποίηση των υποχρεώσεων που η Ελλάδα έχει αναλάβει.

Τρύπες στο πετσί

 

Θα εξαντλήσουμε τους δύο μήνες που απομένουν μέχρι την υπερσυμπλήρωση δεκαετίας στη ζώνη του ευρώ, αναρωτιούνται αρκετοί, ή μήπως τα σκούρα, έτσι κι αλλιώς, χρώματα της αυγής του 2012 θα κλείσουν αυτή τη νομισματική παρένθεση που το 2002 φάνταζε εξωτική;
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά στο ερώτημα, ακόμη κι αν οι έκτακτες κυβερνήσεις όποιας μορφής κυρώσουν την οκτωβριάτικη συμφωνία και εκταμιευτούν τα οκτώ δισ. της έκτης δόσης. Μέσα στον Γενάρη χρειάζονται κι άλλα.

Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ένωση του 2002 συνέπεσε με την ολοκλήρωση μιας τεράστιας ανακατανομής και παραγωγής πλούτου μέσω της τριετούς χρηματιστηριακής φρενίτιδας. Η σημερινή κρίση κορυφώνεται την περίοδο που οι όροι της νέας ανακατανομής πόρων, για την ακρίβεια της νέας λεηλασίας, έχουν τεθεί. Είναι κομβική στο σημείο αυτό η συνέχιση, από όποια έκτακτη κυβέρνηση, των διαδικασιών για τον εντοπισμό και τη φορολόγηση του εξαχθέντος πλούτου. Αλλά και αυτού που αθέμιτα είναι συσσωρευμένος στην ενδοχώρα χωρίς έστω τη συμβατική αιτιολόγηση και νομιμοποίηση.

ΗΤΑΝ καθυστερημένη και προαπαιτούμενη η κίνηση των κυβερνώντων προς αυτές τις κατευθύνσεις, αλλά αποφασίστηκε όταν η λαϊκή κατακραυγή από τις ισοπεδωτικές υφαρπαγές καθαρών εισοδημάτων πήγε να καταστεί ανεξέλεγκτη.

ΠΑΝΩ σε μια πραγματικά πρωτόγνωρη περίοδο πολλαπλής κρίσης τις τελευταίες δεκαετίες, όπως λένε και αυτοί που έχουν βιωματική αντίληψη του χρόνου, οι κομματικοί τακτικισμοί, οι καθαρές πολιτικές γραμμές, οι κατευθυνόμενες τάσεις, οι τζογαδόρικου τύπου πρωτοβουλίες συμπλέκονται.

ΠΑΡΑΓΟΥΝ ένα περιβάλλον αστάθειας, σύγχυσης και χάους με τεράστια, πολύμορφα διακυβεύματα, όπου το συναινετικό ρίξιμο των ζατρικίων πρέπει πρωτίστως να υπηρετεί ένα σκοπό. Τη σωτηρία των πολιτών και όχι τη σωτηρία των συμφερόντων, κομματικών και οικονομικών. Και όσοι λένε ότι το πρώτο περνά μέσα από το δεύτερο πρέπει να τροποποιήσουν το αξίωμα.

Δυστοκία για το κυβερνητικό «παιδί του σωλήνα»

 

Την Κυριακή οι πάντες βιάζονταν. ΠΑΣΟΚ (περισσότερο), Ν.Δ. (λιγότερο) και τηλεοπτικά κανάλια (υπερθεματίζοντας έναντι όλων) έδιναν τον χαρακτήρα του επείγοντος στην ανάγκη συγκρότησης κυβέρνησης «εθνικής συννενόησης». Περισσότερες από 24 ώρες μετά την κοινή επίσκεψη Παπανδρέου - Σαμαρά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια και την ανακοίνωση της Προεδρίας, ότι επιτεύχθηκε συμφωνία για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης, η πρόοδος που σημειώθηκε είναι μηδαμινή. Οι δύο πλευρές έχουν επιδοθεί σ' ένα μαραθώνιο παζάρεμα για τα πρόσωπα, τις προτεραιότητες και τη χρονική διάρκεια της απόπειρας να συνυπάρξουν και οι δύο πόλοι (μόνοι αυτοί) του παραδοσιακού ελληνικού δικομματισμού και σε κυβερνητικό επίπεδο. Ωστόσο, μέχρι τώρα, το μόνο αποτέλεσμα είναι η διαπίστωση της... δυστοκίας.

Η εξέλιξη αυτή δεν είναι αναπάντεχη, καθώς πρόκειται για μια απόπειρα πρωτόγνωρη (για τα ελληνικά δεδομένα), για ένα πολιτικό πείραμα, και μάλιστα σε συνθήκες... δοκιμαστικού σωλήνα (προφανώς, ευρωπαϊκής κατασκευής και προελεύσεως). Δύο κόμματα που εναλλάσσονται επί 37 χρόνια, στη διακυβέρνηση της χώρας, προβάλλοντας μια οξύτατη, αγεφύρωτη αντιπαλότητα (παρότι αυτή εξαντλείται στα φραστικά πυρά και ουδόλως αντανακλάται στα πεπραγμένα τους), δεν είναι και τόσο εύκολο να ομονοήσουν με συνοπτικές διαδικασίες, όσο κι αν πιέζονται προς τούτο, από εγχώρια ή διεθνή, θεσμικά ή εξωθεσμικά, κέντρα αποφάσεων. 'Αλλωστε, αναπόσπαστο κομμάτι της κατ' αρχήν επιτευχθείσας συμφωνίας είναι και η δέσμευση για προσφυγή στις κάλπες, "γρήγορα" ή κάπως "αργότερα", αλλά πάντως πριν τη λήξη της τετραετίας. Άρα, ο φόβος για επικείμενες κάλπες, φυλάει τα έρμα (τουλάχιστον, όσο περισσότερα μπορεί)... Ιδίως όταν (οι πάντες συμφωνούν ότι) μιά ολόκληρη κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό εξαιτίας της ακολουθούμενης πολιτικής, με τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, που οδηγούν εισοδήματα σε εξαέρωση και ανθρώπους σε εξαθλίωση.
Έτσι η διαφαινόμενη -μέχρι χθες- και πολυαναμενόμενη πρόοδος πάνω στο θέμα της συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση να έχει κολλήσει και στη χειρότερη να παρουσιάζει εμπλοκή, την ώρα που τα τηλέφωνα των πολιτικών όλη την ημέρα έχουν πάρει φωτιά. Γεγονός που προκύπτει και από την καθυστέρηση στην ανακοίνωση του ονόματος για τον νέο πρωθυπουργό.
Σύμφωνα, μάλιστα, με ορισμένες πληροφορίες, υπάρχει "εμπλοκή" με το πρόσωπο του Λουκά Παπαδήμου στο οποίο εφέρετο να είχαν συμφωνήσει οι δύο ηγέτες. Ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ και νυν σύμβουλος του πρωθυπουργού φέρεται να αξιώνει περισσότερο χρόνο προκειμένου να εργαστεί -κάτι που τοποθετεί σε μεταγενέστερο διάστημα τις εκλογές- καθώς και επιτελείο της επιλογής του, προτάσεις που αμφότερες φέρονται να βρίσκουν αντίθετο τον Α. Σαμαρά.
Ως εναλλακτικές επιλογές, έχουν ακουστεί τα ονόματα του Νικηφόρου Διαμαντούρου και του