Με ένα κοινό άρθρο τρεις κορυφαίοι υπουργοί καταγγέλλουν φαινόμενα και συμπεριφορές που κρατούν τη χώρα σε τέλμα, ενώ ουσιαστικά επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες για δυσφορία στο εσωτερικό της κυβέρνησης λόγω της έλλειψης πρωτοβουλιών. Ωστόσο καλούν κόμμα και κοινοβουλευτική ομάδα να συνταχθούν γύρω από τον πρωθυπουργό στις δύσκολες κοινοβουλευτικές μέρες που ακολουθούν.
Η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Γιάννης Ραγκούσης δημοσιεύουν στους δικτυακούς τους τόπους ένα άρθρο εναντίον προσώπων, μηχανισμών και συμπεριφορών που απειλούν να γονατίσουν τη χώρα σε μία από τις κρισιμότερες στιγμές της ιστορίας τους. Πρόκειται για μία κίνηση που πολιτικά ισοδυναμεί με καταγγελία της ατολμίας στη λήψη ουσιαστικών αποφάσεων. Επίσης επιβεβαιώνει τη δημιουργία ενός θύλακα εντός υπουργικού συμβουλίου με, δεδηλωμένη πλέον, διάθεση για πίεση προς τα μπροστά. Ούτως ή άλλως, έχουν αρχίσει πλέον να πυκνώνουν οι φωνές και οι ανοιχτές εκκλήσεις για ευρύτερες συμμαχίες και συσπειρώσεις που θα εξασφαλίσουν την παραμονή της χώρας σε ευρωπαϊκή, σύγχρονη τροχιά.
Στο άρθρο τους οι υπουργοί επισημαίνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Μέσα από τέτοιου είδους κοινωνικο-πολιτικές διεργασίες, και με τη λογική «τα θέλουμε όλα δικά μας», φθάσαμε στην περιφρόνηση κάθε έννοιας Δικαιοσύνης και δημόσιου συμφέροντος και στη de facto επιβολή του κανόνα: κατάληψη στο σχολείο, και ενίοτε καταστροφή του, κατάληψη στο πανεπιστήμιο, διακοπή της λειτουργίας των μέσων μεταφοράς, της αποκομιδής των σκουπιδιών και προσβολή της δημόσιας υγείας, κατάληψη δημόσιων κτηρίων, ακόμη και υπουργείων, αποκλεισμοί λιμανιών και αεροδρομίων, και κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, πράξεις και απειλές ακόμη και κατά της ζωής.
Στο άρθρο τους οι υπουργοί επισημαίνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Μέσα από τέτοιου είδους κοινωνικο-πολιτικές διεργασίες, και με τη λογική «τα θέλουμε όλα δικά μας», φθάσαμε στην περιφρόνηση κάθε έννοιας Δικαιοσύνης και δημόσιου συμφέροντος και στη de facto επιβολή του κανόνα: κατάληψη στο σχολείο, και ενίοτε καταστροφή του, κατάληψη στο πανεπιστήμιο, διακοπή της λειτουργίας των μέσων μεταφοράς, της αποκομιδής των σκουπιδιών και προσβολή της δημόσιας υγείας, κατάληψη δημόσιων κτηρίων, ακόμη και υπουργείων, αποκλεισμοί λιμανιών και αεροδρομίων, και κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, πράξεις και απειλές ακόμη και κατά της ζωής.
Ήρθε, όμως, τώρα η ώρα της πληρωμής αλόγιστων «κατακτήσεων» και αλόγιστων εκλογικών νικών, στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Το τίμημα είναι πολύ βαρύ. Παρ’ όλα αυτά, οι πολιτικοσυνδικαλιστικές συστοιχίες που αναπτύχθηκαν με βάση το νόμο του «τυφλού τσαμπουκά» και της «ψευδο-αρχής» πως κερδίζει όποιος εκβιάζει πιέζοντας τους άλλους συμπολίτες του (π.χ. με την οικονομική καταστροφή του εμπορίου στο κέντρο της Αθήνας), εξακολουθούν να