Κυβέρνηση-αγρότες: Στο ίδιο έργο θεατές

Πάμε σαν άλλοτε. Ολα αρχίζουν με μερικά δημοσιεύματα στον Τύπο ή στις ιστοσελίδες της ελληνικής Περιφέρειας. Στη συνέχεια, μόλις στηθούν τα πρώτα μπλόκα, ξεκινούν οι συνδέσεις στις πρωινές εκπομπές της τηλεόρασης. Βαρέλι με φωτιά, ρεπόρτερ με ενισχυμένο μπουφάν και μικρόφωνο στον συνδικαλιστή που μιλάει με τον παρουσιαστή στο στούντιο: «Ναι, σας ακούω κύριε Παπαδάκη»… Σιγά-σιγά μαθαίνουμε τα αιτήματα των αγροτών: το κόστος παραγωγής, το κόστος της ενέργειας και του αγροτικού πετρελαίου, τις οφειλές στην εφορία, τον ΕΦΚΑ και τις τράπεζες, τις ενισχύσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, τις επιδοτήσεις για τα εφόδια και τις ζωοτροφές. Ολα προβλήματα υπαρκτά. Αρχίζει η δημόσια συζήτηση, που είναι πάντα η ίδια. Η κυβέρνηση τονίζει όσα έχει κάνει για «τον αγροτικό κόσμο της χώρας». Τα κόμματα και οι συνδικαλιστές καταγγέλλουν «την αντι-αγροτική πολιτική της κυβέρνησης» που «οδηγεί στη φτώχεια και την εγκατάλειψη». Τα

μπλόκα ενισχύονται, αρχίζουν οι «ολιγόωροι προειδοποιητικοί αποκλεισμοί εθνικών και επαρχιακών οδών». Οι φιλελεύθεροι σχολιαστές στα ραδιόφωνα στηλιτεύουν την παρακώλυση κυκλοφορίας και καλούν την αστυνομία να επέμβει. Στον αντίποδα, οι παρουσιαστές της πρωϊνής ζώνης στήνουν εκπομπές από τα μπλόκα, στην αρχή κοντά στην Αθήνα: Κάστρο Βοιωτίας. Ακούγεται η φράση «οι αγρότες απειλούν με κλιμάκωση τον κινητοποιήσεων». Ο υπουργός (Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, παλαιότερα Γεωργίας) καλεί τους αγρότες σε διάλογο. Οι αγρότες αρνούνται, οι αποκλεισμοί δρόμων πληθαίνουν. Οι φιλελεύθεροι σχολιαστές φωνάζουν: «Αν είναι δυνατόν, κόβουν την Ελλάδα στα δύο». Αρχίζουν τα «καρφιά» για τους «αγροτοπατέρες» και τις «υποκινούμενες κινητοποιήσεις από το ΚΚΕ». Ταυτόχρονα οι πρωινές εκπομπές ανεβαίνουν όλο και πιο ψηλά: Αλμυρός, Στεφανοβίκειο, Πλατύκαμπος. Ο υπουργός επιμένει ότι περιμένει να συναντήσει τους αγρότες, «η πόρτα μου είναι ανοιχτή», οι αγρότες λένε «όχι, συνάντηση μόνο με τον Πρωθυπουργό», ο Πρωθυπουργός λέει ότι δέχεται να συναντήσει τους αγρότες «αλλά μόνο με τους δρόμους ανοιχτούς». Οι αγρότες κατεβαίνουν ή δεν κατεβαίνουν στην Αθήνα –τα κανάλια κόβουν τη ροή για να μεταδώσουν την απόφαση του Συντονιστικού– και τελικά όλα καταλήγουν στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Πρωθυπουργός χαιρετά έναν-έναν τους εκπροσώπους των αγροτών κάνοντας τον γύρο του τραπεζιού. Οι κάμερες βγαίνουν έξω. Η συζήτηση κρατάει τρεις ώρες, ανακοινώνονται μέτρα στήριξης. Και όλοι είναι –και φέτος– περίπου ευχαριστημένοι. Η κυβέρνηση που έδειξε ότι «σκύβει πάνω από τα προβλήματα», οι αγρότες που πήραν έστω κάτι από όσα ζητούσαν, τα κανάλια που γέμισαν με εικόνα τα δελτία και τις εκπομπές, οι φιλελεύθεροι σχολιαστές που έδειξαν ότι δεν είναι λαϊκιστές. Και μόλις ολοκληρωθεί ο κύκλος, εύχονται ο ένας στον άλλον «και του χρόνου»… Πορεία χωρίς «πυξίδα» Πέρα, όμως, από τα όσα εκτυλίσσονται στα μπλόκα και στην πολιτική σκηνή, το μείζον ζήτημα για τον αγροτικό τομέα παραμένει «η έλλειψη προσανατολισμού». Με άλλα λόγια, κανείς δεν θέλει να θέσει στον εαυτό του το ερώτημα «πού πάμε ή πού θέλουμε να πάμε». Οι απαντήσεις, βέβαια, υπάρχουν και έχουν δοθεί από την επιστημονική κοινότητα της χώρας. Μια σημαντική έκθεση, αυτή του ΚΕΠΕ (την υπογράφουν οι ερευνητές Ελένη A. Καδίτη και Ελισάβετ I. Νίτση), επισημαίνει τα διαρθρωτικά προβλήματα που είναι γνωστά εδώ και δύο δεκαετίες (όσο διαρκούν και τα μπλόκα) και παραμένουν άλυτα ή «μισο-λυμένα». Αυτά συνοπτικά είναι: ♦ Ο εκσυγχρονισμός των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και των καλλιεργητικών πρακτικών και υποδομών, και η επιλογή ποικιλιών με ικανοποιητική απόδοση και υψηλή ποιότητα. ♦ Η ορθολογική χρήση και διαχείριση των υδάτινων πόρων. ♦ Η περαιτέρω ανάπτυξη της συμβολαιακής γεωργίας, ώστε οι αγρότες να μη βαδίζουν στα τυφλά και σε καθεστώς ανασφάλειας. ♦ Η εφαρμογή συστημάτων ολοκληρωμένης διαχείρισης, παραγωγής προϊόντων ονομασίας προέλευσης, χρήσης σημάτων ποιότητας και βιολογικής καλλιέργειας. Μόνο έτσι μπορεί να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της εσωτερικής παραγωγής σε σύγκριση με τα εισαγόμενα προϊόντα. Αλλά για να αυξηθεί χρειάζονται εργατικά χέρια, πρόβλημα που αφορά το πολιτικό σύστημα: οι προσπάθειες για τη νόμιμη μετανάστευση προσκρούουν σε πολιτικές ατζέντες και συμπεριφορές που, ιδίως μετά την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, γίνονται όλο και πιο σκληρές. Ακόμη, αυτό που λείπει είναι, σύμφωνα με την έκθεση του ΚΕΠΕ, η κατάρτιση και ενημέρωση των παραγωγών, η δημιουργία συμπράξεων και δικτυώσεων για την καλύτερη οργάνωση του τομέα. Για ποιο λόγο; Για τον ίδιο που όλοι εμείς μπροστά στα ράφια των σουπερμάρκετ αναρωτιόμαστε: «Μα, δεν υπάρχουν ελληνικά προϊόντα;». Ψάχνουμε ακόμη το αυτονόητο: την πρόσβαση των ελληνικών προϊόντων πρώτα στην εσωτερική και μετά στη διεθνή αγορά. Μόνο έτσι θα μεγιστοποιηθεί η απόδοση του κεφαλαίου και της εργασίας των αγροτών: Με την ανάπτυξη της μεταποίησης, της τυποποίησης και της συσκευασίας, ώστε να εξάγονται δυο-τρία προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας (από τα δημητριακά μέχρι το ελαιόλαδο) ως τελικά προϊόντα για τον καταναλωτή και όχι ως φθηνή πρώτη ύλη. Ολα αυτά, δυστυχώς, μένουν έξω από την ετήσιο κύκλο των αγροτικών κινητοποιήσεων.

https://www.protagon.gr/apopseis/kyvernisi-agrotes-sto-idio-ergo-theates-44343079308