Εντάξει. Το «Είμαστε αποφασισμένοι να χυθεί άπλετο φως» είναι κλισεδάκι. Και από τα πιο τριμμένα, τα πιο ντροπιασμένα και συγχρόνως τα πιο ντροπιαστικά.
Ενα τενεκεδάκι άδειο από νόημα, που μας το πετάνε κατακέφαλα όσοι έχουν «καθαρή τη συνείδησή τους» πλην λερωμένη τη φωλιά τους.
Κι ωστόσο όποτε το ακούς, όποτε το εκτοξεύει με βλέμμα πύρινο και ενοχλημένο ο ένας ή ο άλλος πολιτικός που νιώθει τουλάχιστον Ιωάννης Καποδίστριας, πιέζεις τον εαυτό σου να πιστέψει ότι το κλισεδάκι απέκτησε και πάλι νόημα. Και ότι, επιτέλους, «η αλήθεια θα λάμψει», άλλωστε «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται». Αρμαθιά ολόκληρη τα κενά τενεκεδάκια…
Για τις υποκλοπές, λοιπόν, μια υπόθεση που οι κυβερνητικοί την κήρυξαν ήδη «βαρετή», ας είμαστε βέβαιοι ότι το «άπλετο φως» θα μας τα πει όλα, ακριβώς όπως συνέβη με τη Νοβάρτις και τη Ζίμενς. Θα μας πει, δηλαδή, γιατί «επισυνδέθηκαν» νομιμοπαράνομα δημοσιογράφοι ειδικευμένοι στη διερεύνηση σκανδάλων.