Φίλες και φίλοι,
Η Ζοάνα απλά ήθελε μια καλύτερη ζωή για το μωρό της.
Για να γλιτώσει απ’ τη βία, τη φτώχεια και την πείνα, πόνταρε σε ένα ασταθές φουσκωτό βαρκάκι, ελπίζοντας πως θα τους πάει στην ασφάλεια της Ευρώπης. Αλλά κατέληξε σε τραγωδία.
Το βαρκάκι ναυάγησε κι ο 6 μηνών Ζοζέφ πέθανε.
Πάνω από 900 άνθρωποι έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο φέτος -- θα μπορούσαν να είναι ΧΙΛΙΑΔΕΣ αν δεν υπήρχαν ανθρωπιστικά διασωστικά σκάφη. Κι αυτό είναι το τραγικό: ορισμένες Ευρωπαϊκές χώρες εμποδίζουν πλέον τον απόπλου στις ανθρωπιστικές αποστολές διάσωσης.
Σε όλες εκτός από μία.
Σε όλη τη Μεσόγειο, απομένει μόνο ένα μη-κυβερνητικό διασωστικό σκάφος σε λειτουργία: το Open Arms. Η αφοσίωσή τους είναι αξιοθαύμαστη και καθημερινά αντιμετωπίζουν τη βία της ακτοφυλακής, τις φουρτούνες και την ανθρώπινη οδύνη. Έχουν διασώσει πάνω από 60.000 ανθρώπους απ’ τη θάλασσα -- αλλά χρειάζονται απεγνωσμένα πόρους. Μπορούμε να βοηθήσουμε.
Πολλοί αντιμετωπίζουμε τις δικές μας δυσκολίες -- όμως αυτή είναι η ευκαιρία μας να γίνουμε μια σανίδα σωτηρίας για ορισμένους απ’ τους πιο ευάλωτους ανθρώπους του κόσμου, που διαφορετικά μπορεί να τους αφήσουν να πνιγούν, χιλιόμετρα μακριά στη θάλασσα. Εάν αρκετές κι αρκετοί από εμάς συνεισφέρουμε με ένα μικρό ποσό, μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το σκάφος γι’ αυτόν τον παγωμένο χειμώνα, να βοηθήσουμε κι άλλες αποστολές να ξεκολλήσουν απ' τη γραφειοκρατία και να δυναμώσουμε τους αγώνες μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα παντού. Στήριξε με ό,τι μπορείς:
Δεν είναι απλά μετανάστες ή πρόσφυγες. Είναι άνθρωποι: καθημερινοί άνθρωποι στις πιο τρομακτικές συνθήκες, που προσπαθούν να επιβιώσουν και να κρατήσουν τις οικογένειές τους ασφαλείς. Δεν γίνεται να κάνουμε τα στραβά μάτια.
Κι όμως αυτό ακριβώς κάνει η ΕΕ: χρηματοδοτεί ελεεινά κέντρα κράτησης, κάνει εναέριες επιτηρήσεις με drones και βίαιες περιπολίες για να κρατήσει τους ανθρώπους παγιδευμένους σε χώρες όπως η Λιβύη, μακριά απ’ τις ακτές της. Οι αποστολές διάσωσης δεν θα έπρεπε να διοργανώνονται από εθελοντές και μη-κυβερνητικές -- αλλά το πλήρωμα του Open Arms είναι αναγκασμένο να επέμβει, γιατί αν δεν το έκανε, χιλιάδες άνθρωποι θα πνίγονταν.
Είναι όμως πραγματικ δαπανηρές αυτές οι αποστολές -- κι αφού είναι το μόνο διασωστικό πλοίο που μπορεί ακόμα να λειτουργεί στη Μεσόγειο, η έκταση που καλύπτει είναι πραγματικά τεράστια, την πιο παγωμένη κι επικίνδυνη εποχή του χρόνου. Χρειάζονται επειγόντως χρηματοδότηση κι αν αρκετές κι αρκετοί από εμάς στηρίξουμε με ένα μικρό ποσό, θα μπορέσουμε:
- Να χρηματοδοτήσουμε αποστολές διάσωσης του Open Arms για αυτό τον επικίνδυνο χειμώνα,
- Να προσφέρουμε απαραίτητα τρόφιμα, σωσίβια και είδη προσωπικής υγιεινής στους διασωθέντες,
- Να ξεκινήσουμε προσφυγές κατά της γραφειοκρατίας που εμποδίζει τις αποστολές διάσωσης,
- Να δυναμώσουμε τις εκστρατείες μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα για να προστατέψουμε τους πιο ευάλωτους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Οι δωρεές μας θα σώσουν ζωές, είναι τόσο απλό. Γιατί σε κάποια άλλη ζωή, θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε εμείς στη μέση της θάλασσας, με τα παιδιά μας στην αγκαλιά, ελπίζοντας απεγνωσμένα πως ίσως φτάσει βοήθεια. Μπορούμε να γίνουμε εμείς αυτή η βοήθεια -- στήριξε με ό,τι μπορείς:
Για χρόνια το κίνημά μας βρίσκεται δίπλα στους πιο αδύναμους του κόσμου -- είτε είναι πρόσφυγες απ’ τη ρημαγμένη Συρία, Ροχίνγκια που τρέχουν να ξεφύγουν απ’ τη γενοκτονία, ή πεινασμένα παιδιά της Υεμένης. Το κάνουμε γιατί η κάθε ζωή είναι πολύτιμη -- ανεξάρτητα απ’ την καταγωγή ή το χρώμα του δέρματος. Τώρα είναι η στιγμή να υπερασπιστούμε ξανά αυτή την αρχή, ανοίγοντας την αγκαλιά μας.
Με ελπίδα κι αποφασιστικότητα -- πάντα,
Camille, Mike, Patricia, Mohammad, Marigona, Aloys, Bert, Κατερίνα κι όλη η ομάδα του Avaaz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου