Του Γιώργου Τσιάρα
Βλέποντας προχθές στην τηλεόραση τους «33» ηγέτες της Λατινικής Αμερικής να στήνονται στη σειρά για να βγάλουν την απαραίτητη «οικογενειακή» φωτογραφία δίπλα στους «28» Ευρωπαίους πρωθυπουργούς και προέδρους, μια σειρά από δυσάρεστες σκέψεις μού ήρθαν στο μυαλό. Κι επειδή, όπως έλεγε κι ο Οργουελ, «σε καιρούς καθολικής εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη», λέω να τις μοιραστώ μαζί σας –κι ας με κράξουν όσο θέλουν μετά οι… προδομένοι σύντροφοι και «σύντροφοι».
Πριν από δεκάξι χρόνια, λοιπόν, τον Φλεβάρη του 1999, η -κατά κράτος ηττημένη- αντικαπιταλιστική Αριστερά σε όλο τον κόσμο αναθάρρησε, βλέποντας έναν μιγά



















