Έκανα σκέψεις ενός ημερολογίου κείμενο. Από τις 27 Ιανουαρίου έως τις 10 Φεβρουαρίου.
Τσίπρας, Σακελλαρίδης, Παππάς, τρεις σαραντάρηδες που βαδίζουν Ηρώδου Αττικού. Αποστρατεύουν δύο γενιές πολιτικού προσωπικού. Τι καλά! Χείμαρρος δηλώσεων μέτρων-μνημονιακών-άρα κακών, που καταργούνται στα τηλεοπτικά δελτία. Αφρόντιστα, χωρίς ευθύνη των συνεπειών τους. Πόσο λάθος! Οι Ευρωπαίοι πολίτες συμπαθούν τον Αλέξη, ανακαλύπτουν στον Βαρουφάκη δικό τους χρώμα και οικειότητα, άγνωστα στην γκρίζα άπνοια των Βρυξελλών και του απόμακρου Βερολίνου. Αν οι λαοί όταν ψηφίζουν δεν αποφασίζουν, τότε σε τι είναι κυρίαρχοι; Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες βλέπουν στην εκκεντρικότητα του ενός, στην άγνοια του άλλου, στο κοινό θράσος και των δυο απειλή για τον πυρήνα του οικοδομήματος. Αν ο καθένας από τους 28 ή τους 18