Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, από την πτώση
δηλαδή των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού
και μέχρι την απαρχή της οικονομικής κρίσης του 2008, η δημόσια συζήτηση περί
ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ενοποίησης ορίζονταν από τη διάκριση μεταξύ Ανατολής
και Δύσης.
Αυτή η διάκριση, ο διαχωρισμός παρέπεμπε στα ιστορικώς καταγραμμένα σύνορα, γεωγραφικά και πολιτισμικά, που η αντίθεση Ρώμης και Βυζαντίου έθεσε και στην σύγχρονη εκδοχή τους επιβεβαίωσε η γεωπολιτική διχοτόμηση, την οποία ο Ψυχρός Πόλεμος διαμόρφωσε στα μεταπολεμικά χρόνια.
Ο όρος «Δύση» είχε μια διπλή έννοια και ορίζονταν από τις ευρωατλαντικές
συμμαχίες που