H γραφειοκρατία μπορεί να κάνει περισσότερα θαύματα από την Παναγία. Αρκεί να ξέρεις πως να τη χειριστείς. Να, επί σειρά ετών χάριζε στην πατρίδα μας το μεγαλύτερο ποσοστό αιωνόβιων συνταξιούχων. Πρώτα έφευγε η ψυχή και μετά η σύνταξη. Η γραφειοκρατία επέτρεπε σε τυφλούς να οδηγούν και σε παράλυτους όχι απλώς να σηκώνονται από το κρεβάτι τους, αλλά να απλώνουν τα πόδια τους ως την απέναντι καρέκλα. Είναι, άλλωστε, γνωστή η ιστορία με τον παράλυτο που αρνήθηκε τη θεραπεία του Ιησού επειδή θα έχανε την αναπηρική σύνταξη.
Όχι πια. Την Παρασκευή η εφημερίδα «Τα Νέα» δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ για τον νέο κανονισμό του υπουργείου Εργασίας, με τον οποίο προσδιορίζονται τα ποσοστά αναπηρίας για νοσήματα όπως η μεσογειακή αναιμία, ο αυτισμός, ο διαβήτης, αλλά και για ανθρώπους που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ή πάσχουν από AIDS. Αντιγράφω το κείμενο της Μάρθας Καϊτανίδη: «Ενδεικτική είναι η περίπτωση των 350 μεταμοσχευθέντων ήπατος - ανάμεσά τους και 35 παιδιά - στους οποίους το ποσοστό αναπηρίας μειώνεται από το 80% στο 10% τον δεύτερο χρόνο μετά τη μεταμόσχευση, που σημαίνει ότι περιορίζονται επιδόματα, φάρμακα αλλά και κάθε τύπου παροχές.
Μαχαίρι όμως μπαίνει και σε μέτρα όπως είναι η δυνατότητα να λαμβάνουν πρόωρα σύνταξη (έπειτα από 15 χρόνια εργασίας) αλλά και στα ευνοϊκά κριτήρια για χορήγηση βιβλιαρίου απορίας που ανοίγει τον δρόμο στη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αντίστοιχο είναι το ψαλίδισμα του ποσοστού αναπηρίας στους περίπου 1.000 στη χώρα μας μεταμοσχευθέντες νεφρού. Όταν ο ασθενής κλείσει 12 μήνες μεταμοσχευμένος, το ποσοστό αναπηρίας του από 80% που ίσχυε, πλέον θα κυμαίνεται από 50% έως 67%, ανάλογα με την κρίση της ιατρικής επιτροπής.» Ο νέος κανονισμός δεν φτάνει, απλώς, το μαχαίρι στο κόκκαλο. Το πιέζει μέχρι το νεφρό και το ήπαρ. Και πιο βαθιά: αν έχεις AIDS θα πάρεις κάτι στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας, ουσιαστικά επιδοτούν την κηδεία σου. Αντίστοιχες είναι οι περικοπές στους πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία ή αυτισμό.