Οι αυτοαποκαλούμενοι Πόντιοι είναι το εκχριστιανισμένο σκέλος της παρακαυκάσιας ιθαγενούς φυλής των Μουσουλμάνων Λαζών που αποπέμφθηκε στην Ελλάδα το 1923 βάσει της συνθήκης Λωζάνης.
Το δεύτερο και πλειοψηφόν σκέλος των Λαζών παρέμεινε στο Λαζιστάν (Πόντος) επειδή ασπάζεται το Μουσουλμανικό Θρήσκευμα. Στις αρχές του 2000 αι. στα τρία Οθωμανικά βιλαέτια της περιοχής που αποκαλείται Πόντος, οι Ελληνίζοντες χριστιανοί αποτελούσαν μόλις το 20% του πληθυσμού. Περίπου 150.000 εξοστρακίσθηκαν στην Ελλάδα.
Λαζιστάν (Lazistan, Lazona) ήταν η Οθωμανική ονομασία για την διοικητική επαρχία (san)ak) του βιλαετίου Τραπεζούντας η οποία κατοικείτο από γηγενείς Λαζούς που μιλούσαν την Λαζική γλώσσα.
Συνεχής ιστορική αναφορά των Βυζαντινών χρονικογράφων στους αυτοκράτορες Μεγαλοκομνηνούς της Τραπεζούντας με το προσωνύμιο "Αρχοντες των Λαζών", πιστοποιεί την φυλετική ταύτιση Ποντίων-Λαζών. Οι λέξεις Πόντος, Ελλας και Ελληνικός απουσιάζουν παντελώς. Αναφορά στο όνομα Λαζική έχομε το 380 μ.Χ όταν ο Μέγας Θεοδόσιος απονέμει για πρώτη φορά τον τίτλο του «Υπάτου της Κολχίδας και της Λαζικής», ενώ ο Προκόπιος γράφει στα χρόνια του Ιουστινιανού «Λαζοί τα μεν πρώτα yην Κολχίδα ώκουν».
Τον 18° αι. Λαζοί Μουσουλμάνοι εγκαταστάθηκαν σε Κύπρο και Κρήτη μεταφέροντας την