ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ στο χάος, πασκίζουμε να κρατηθούμε
και ψάχνουμε για ενόχους. Το βρήκαμε! Φταίνε οι
ξένοι. Ανθέλληνες και εκβιαστές, κερδοσκόποι και
τοκογλύφοι. Κατάρες, λοιπόν, και βρισίδι για τα
μνημόνιά τους. Για μιαν απ’ τα ίδια με τα δικά μας. Γι
αυτό και δεν αλλάζουμε τους νόμους που έκαναν
πλούσιους υπουργούς και «γράφουμε την ιστορία μας με ανυπακοή».
ΚΑΙ τι ΔΕΝ κάνουμε, ψάχνοντας για ενόχους και γενεσιουργά αίτια της
τραγωδίας μας; Δεν σου κάνει καρδιά να φτύνεις τον εαυτό σου
μπροστά στον καθρέφτη. Δείχνεις τους έξω μη ψηλαφίσεις τον διπλανό,
σηκώνεις τους ώμους κρατώντας αποστάσεις (μέχρι να σε καταπιεί η
ρουφήχτρα).
ΤΙ «καταφέραμε», λοιπόν, μονάχοι; Καθένας κι όλοι μαζί τη συμβολή του στη διαφθορά. Με τις πράξεις και με την απραξία του. Να τα πάρουμε κατά τομέα μετρώντας τα εκατομμύρια της μίζας; Τι να ελπίζεις και να προσδοκάς από Ελλάδα που ακόμα και στρατιωτικοί Ε. Α.