Του Θανάση Νικολαΐδη
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ…και τι δεν πληρώσαμε. Ως
φορολογούμενοι (αφήνουμε απ’ έξω τους
φοροκλέφτες), για να «εξυγιανθούν» εταιρίες του
δημοσίου. Με τον προϋπολογισμό να καλύπτει
χρεοκοπημένες ΔΕΚΟ. Από ΟΑ μέχρι ΟΣΕ. Εκεί οι
διευθυντάδες με τους ηγεμονικούς μισθούς. Θέσεις
βολέματος αποτυχημένων υποψήφιων βουλευτών, είτε υπουργικής
εύνοιας.
ΟΛΑ καλά (στις ΔΕΚΟ) και το κλέψιμο πήγαινε σύννεφο. Νόμιμα (και
ανήθικα). Με εσωτερικούς κανονισμούς, βολικούς για εργαζόμενους και
«εργαζόμενους». Δούλευαν…ρολόι άνθρωποι και μηχανές, με τις
απεργίες όπλο ζεσταμένο απ’ τις ριπές μη κάτι αλλάξει. Στο τέλος;
Μείον! Ελλείμματα, χωρίς κανέναν τους στο σκαμνί. ΚΑΙ πώς καλύπτεις ένα δημόσιο χρέος; Επεμβαίνουν οι πολλοί, για να σώσουν τους ολίγους. Καλύπτει (με δανεικά) ο προϋπολογισμός τα
ελλειμματικά των ΔΕΚΟ και πάλι απ’ την αρχή. Μέχρι να πέσει σκοτάδι