Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Με ικανοποίηση η Ελλάδα στο Eurogroup

Την εκτίμηση ότι στη Σύνοδο Κορυφής του Eurogroup την περασμένη Παρασκευή ελήφθη μια «καλή απόφαση», που θα συμβάλει στην επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης, εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, προσερχόμενος στη συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες.

Ο υπουργός Οικονομικών τόνισε ακόμη ότι κατά τη σημερινή συνεδρίαση οι «17» θα επεξεργαστούν τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, ενώ, σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ελλάδα, υπογράμμισε ότι η απόφαση «θα μας βοηθήσει περαιτέρω». «Είμαστε προσηλωμένοι στο πρόγραμμά μας για προώθηση των μεταρρυθμίσεων και συνέχιση της δημοσιονομικής σταθεροποίησης» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Ο πρόεδρος του Εurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αναφέρθηκε στην «καλή απόφαση» που ελήφθη στη Σύνοδο Κορυφής για την Ελλάδα, τονίζοντας ότι θα πρέπει να γίνουν ανάλογα πρόσθετα βήματα και για την Ιρλανδία. Σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις για το σημερινό και το μελλοντικό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, ο κ. Γιούνκερ εξέφρασε την ελπίδα να κατανόησαν οι αγορές ότι η βούληση της ΕΕ και ειδικότερα της ευρωζώνης είναι «ενιαία» για μια συνολική λύση-πακέτο.

Ο πρόεδρος του Eurogroup σημείωσε ακόμη ότι κατά τη σημερινή συνεδρίαση θα επιχειρηθεί να υπάρξει πρόοδος σε διάφορες πτυχές των αποφάσεων της Παρασκευής, χωρίς όμως να αναμένεται κατάληξη σήμερα.
proto thema online

Σε καλό δρόμο η ευρωζώνη λένε Γιούνκερ και Σόιμπλε


Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών (δεξιά) συνομιλεί με τον Έλληνα ομόλογό του Γ.Παπακωνσταντίνου και τους υπουργούς της Ιταλίας και του Λουξεμβούργου
Η ευρωζώνη βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.

Τόσο ο ίδιος όσο και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βολφγκανγκ Σόμπλε δήλωσαν, εξάλλου,  ικανοποιημένοι από την έκβαση της Συνόδου Κορυφής της Παρασκευής.

«Αν και υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να γίνουν, πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο ώστε να επιτύχουμε, όλα όσα χρειάζονται, στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής  Ένωσης στις 24-25 Μαρτίου» σημείωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Reuters κατά την άφιξή του στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.
«Μετά την έκβαση της συνεδρίασης των ηγετών της ευρωζώνης την  προηγούμενη εβδομάδα, οι αγορές πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η ευρωζώνη βαδίζει  προς τη σωστή κατεύθυνση» τόνισε και ο πρόεδρος του Eurogroup,  Ζαν Κλοντ Γιούνκερ  .
ta nea online

Ευ. Βενιζέλος: Είπα τα αυτονόητα για τους μετανάστες

Στην αντιπαράθεση που είχε με τον Γ. Ραγκούση για το θέμα των μεταναστών, καθώς και στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας αναφέρθηκε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα»
Ο υπουργός Άμυνας τόνισε ότι ο στόχος για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας µπορεί να προωθηθεί «όχι µόνο άµεσα αλλά και έµµεσα µε χρηµατοοικονοµικές µεθόδους, µέσα από τις µετοχές ή τα οµόλογα µιας εταιρείας που θα αναλάβει να διαχειριστεί ένα επιλεγµένο και «καθαρό» τµήµα της δηµόσιας περιουσίας».
«Αναµένουµε ακόµη τη φυσιολογική - στατιστική αναπροσαρµογή του µεγέθους του ΑΕΠ που θα αυξήσει τον παρονοµαστή του κλάσµατος του δηµοσίου χρέους, ενώ η σταθεροποίηση της κατάστασης θα µας επιτρέψει να µιλήσουµε µε πιο καλούς όρους µε τους ιδιώτες– τράπεζες, επενδυτικά κεφάλαια, ταµεία – που είναι κοµιστές του τµήµατος εκείνου του δηµοσίου χρέους που δεν έχει περιέλθει ακόµα στα χέρια των εταίρων µας στην ευρωζώνη και διεθνών θεσµών, όπως η ΕΚΤ και το ∆ΝΤ».
Για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας τόνισε ότι «η χώρα χρειάζεται πολιτική και κοινωνική σταθερότητα και συναίνεση, αίσθηµα ασφάλειας, καθαρή και απτή προοπτική», ενώ για την περίπτωση ανασχηματισμού παρέπεμψε στον πρωθυπουργό.
Σχετικά με την «κόντρα» που είχε με τον υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση για το θέμα των μεταναστών απεργών πείνας ανέφερε: «Εγώ δεν ήρθα σε αντιπαράθεση µε κανέναν. Βρισκόµενος στη Βουλή, απάντησα, ως όφειλα, σε παρέµβαση του κ. Καρατζαφέρη που ζήτησε από την κυβέρνηση να προσέξει για να µην υπάρξει θάνατος απεργού πείνας. Είπα τα αυτονόητα. Οι δηµόσιες παρεµβάσεις µου είναι πολύ περιορισµένες και προσεκτικές, µε στόχο τη στήριξη της πολιτικής της κυβέρνησης σε κρίσιµες στιγµές και την προάσπιση της ανάγκης για εθνική και κοινωνική συνοχή. Με καλύπτει συνεπώς η σχετική δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου».
tvxs.gr

Μ. Μουρ: Παγκόσμιος πόλεμος στη μεσαία τάξη

Ο Μάικλ Μουρ, βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης και συγγραφέας, μιλά στην ιστοσελίδα του για το μέλλον που προσπαθούν να επιβάλλουν στη μεσαία τάξη οι ελίτ του πλανήτη και πώς μπορούμε εμείς να αντισταθούμε.
Για τους ανθρώπους στις ΗΠΑ, η πόλη Τόμσον του Καναδά και η μάχη της με το βραζιλιάνικο γίγαντα της εξόρυξης, Vale, μπορεί να φαίνεται πολύ μακρινή. Δεν είναι.
(Μη ντρέπεστε εάν χρειάζεστε χάρτη για να βρείτε το Τόμσον – κατηγορείστε τα αμερικανικά μέσα, τα οποία μιλάνε για τους Καναδούς μόνο όταν έχουν κάποια σχέση με τον Τζάστιν Μπίμπερ.)
Αυτή τη στιγμή το Τόμσον βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ενός πολέμου που μαίνεται τα τελευταία 30 χρόνια - ο παγκόσμιος πόλεμος των πλουσίων του κόσμου εναντίον της μεσαίας τάξης. Είναι ένας πόλεμος που οι κάτοικοι του Φλιντ και του Μίσιγκαν γνωρίζουν πάρα πολύ καλά. Ένας πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή στο Ουισκόνσιν. Ένας πόλεμος, όπου η μεσαία τάξη κέρδισε ένα γύρο μόλις στην Αίγυπτο. (Ίσως δεν το ξέρατε - γιατί τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ήταν πολύ απασχολημένα μιλώντας για τον Τζάστιν Μπίμπερ – ότι ο Γκαμάλ Μουμπάρακ, γιος του δικτάτορα της Αιγύπτου και διάδοχός του, εργάστηκε για χρόνια για την Τράπεζα της Αμερικής.)
Ορίστε τι συμβαίνει στο Τόμσον και γιατί έχει τόση σημασία.
Ο Καναδάς δεν είναι σαν τις ΗΠΑ – είναι ακόμα μία χώρα του πρώτου κόσμου, όπου οι εταιρίες υποτίθεται ότι υπάρχουν για να βοηθούν τους ανθρώπους, όχι το αντίστροφο. Δεν διαθέτουν μόνο καθολική υγειονομική περίθαλψη, αλλά και κάτι που ονομάζεται Καναδικός Νόμος για τις Επενδύσεις, ο οποίος λέει ότι οι πολυεθνικές όπως η Vale μπορούν να επενδύουν σε καναδικές βιομηχανίες, μόνο εάν πρόκειται να ωφελήσει ολόκληρο τον Καναδά. Ξέρω, είναι τρελό!
Το ορυχείο στο Τόμσον βρισκόταν υπό το έλεγχο της Inco, μιας καναδικής εταιρίας που είχε κάνει ανακωχή με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και μοιραζόταν τον πλούτο. Όταν η Vale αγόρασε την Inco το 2006, υπέγραψε σύμβαση με την κυβέρνηση που καθόριζε τι θα έκανε για να ωφελήσει τους Καναδούς.
Αμέσως μετά, η Vale παραβίασε τη σύμβαση και προχώρησε σε επίθεση, αναγκάζοντας τα ορυχεία στο Σάντμπουρι του Οντάριο να πραγματοποιήσουν τη μεγαλύτερης διάρκειας απεργία στην ιστορία τους. Και τώρα στο Τόμσον προσπαθούν να κλείσουν τις επιχειρήσεις σύντηξης και διύλισης που έχουν κάνει την πόλη σημαντικό οικονομικό κέντρο της επαρχίας. Εν τω μεταξύ, η συντηρητική κυβέρνηση του Στίβεν Χάρπερ - σκεφτείτε το Τζορτζ Μπους με καναδική προφορά - ουσιαστικά βοηθά τη Vale να το κάνει αυτό στους συμπολίτες τους, με ένα γιγαντιαίο δάνειο 1 δις δολαρίων προς την κυβέρνηση, το οποίο η Vale χρησιμοποιεί για να μετακινήσει θέσεις εργασίας μακριά από το Τόμσον. Επιπλέον, ο μεγαλύτερος θεσμικός επενδυτής της Vale είναι η Blackrock, μία εταιρία επενδύσεων, στην οποία είναι συμμέτοχες αρκετές από τις διασωθείσες τράπεζες των ΗΠΑ... συμπεριλαμβανομένης της Τράπεζας της Αμερικής.
Επομένως, αυτό που συμβαίνει έχει να κάνει με ένα πράγμα μόνο: την ακύρωση του κοινωνικού συμβολαίου του Καναδά. Η Vale και η κυβέρνηση Χάρπερ δεν επιθυμούν ένα μέλλον όπου η Βραζιλία γίνεται περισσότερο σαν τον Καναδά. Αντ' αυτού, θέλουν ένα μέλλον όπου ο Καναδάς γίνεται περισσότερο σαν τη Βραζιλία. Και δεν είναι μόνο ο Καναδάς: σχέδιο των εταιριών είναι ο τρίτος κόσμος να αποτελέσει το μοναδικό κόσμο.
Γι' αυτό οι άνθρωποι παντού χρειάζεται να υποστηρίξουν το Τόμσον. Όπως επισημαίνει η Νίκι Άστον - βουλευτής που εκπροσωπεί το Τόμσον και η δεύτερη νεότερη γυναίκα που εξελέγη στο καναδικό Κοινοβούλιο: "Χθες ήταν το Φλιντ, σήμερα είμαστε εμείς και το Ουισκόνσιν, και αύριο θα είναι όλοι."
Και γι 'αυτό είμαι υπερήφανος να προβάλλω και τη φωνή της Άστον και του λαού του Τόμσον στην ιστοσελίδα μου. Και γι' αυτό σας ζητώ να παρακολουθήσετε το δυνατό τους βίντεο, να ακούσετε τις ιστορίες τους, και να τις μοιραστείτε με όλους όσους γνωρίζετε.
Συνηθισμένοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ορθώνουν το ανάστημά τους αυτή τη στιγμή και λένε "Οχι!" στο μέλλον που έχουν προγραμματίσει για μας. Κερδίσαμε στην Αίγυπτο. Ξυπνάμε και πολεμούμε σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Ας υποστηρίξουμε όλοι το Τόμσον και ας το κάνουμε τον τόπο όπου θα αντιστραφεί αυτός ο φοβερός πόλεμος. Όπως ο Καμάλ Αμπάς, ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες συνδικάτων της Αιγύπτου, αναφέρει σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του προς το Ουισκόνσιν: "Σας συμπαραστεκόμαστε, όπως κάνατε εσείς με εμάς".
(Εμπιστευτικό μήνυμα προς τους ανθρώπους στο Τόμσον: δε λέμε ότι οι Αμερικανοί θα βοηθήσει μόνο στην περίπτωση που υποσχεθείτε να μας συστήσετε στον Τζάστιν Μπίμπερ. Απλώς λέμε, ξέρετε, δε θα έβλαπτε.)
tvxs.gr

Ενδεχόμενο για ευνοϊκές οικονομικές ρυθμίσεις, δηλώνει ο Τρισέ

thumb
Ανοιχτό το ενδεχόμενο για ευνοϊκές ρυθμίσεις όσον αφορά στις χώρες της Ευρωζώνης με υψηλό χρέος, άφησε ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ, εφόσον αυτές εφαρμόζουν τα προγράμματα σταθεροποίησης της οικονομίας τους.

«Η ΕΚΤ μπορεί να σκεφθεί να διευκολύνει σημαντικά τις χώρες με χρέη, εφόσον υλοποιούν τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής τους. Οι τόκοι μπορεί να μειωθούν, τα προγράμματα στήριξης να παραταθούν και η διάρκεια ακόμη και των υφιστάμενων δανείων να επιμηκυνθεί», τόνισε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

Τέλος, σε προδημοσίευση της συνέντευξης που έχει αναρτηθεί στην ηλεκτρονική πύλη του περιοδικού, δεν δίνονται περισσότερες λεπτομέρειες για το ζήτημα αυτό, η διατύπωση ωστόσο παραπέμπει στη δυνατότητα πρόσθετης διευκόλυνσης, πέραν αυτής που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ - για το χρέος της Ελλάδας και άλλων χωρών (Ιρλανδία και Πορτογαλία) και ειδικότερα για το κομμάτι εκείνο που έχει στο χαρτοφυλάκιό της η ΕΚΤ από τις αγορές ομολόγων που έκανε τον τελευταίο χρόνο στη δευτερογενή αγορά.
to pontiki

Πεταλωτής: Κανείς και τίποτα δεν μας χαρίστηκε

thumb
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής αναφερόμενος στο τι επιτεύχθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Μαρτίου, τόνισε πως «διεκδικήσαμε, πείσαμε και καταφέραμε γιατί είμαστε ήδη αξιόπιστοι συνομιλητές, γιατί έχουμε λάβει τις αποφάσεις που απαιτούν οι περιστάσεις».
Υπογράμμισε, ακόμα, ότι κανείς και τίποτα δεν μας χαρίστηκε, επισημαίνοντας πως η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον το πρόβλημα, αλλά αντίθετα προτείνει λύσεις και αναδιαμορφώνει κρίσιμες αποφάσεις και πολιτικές που βγάζουν τη χώρα από το αδιέξοδο και διαμορφώνουν μια άλλη Ευρώπη.
Χαρακτήρισε ακόμα το γεγονός ότι η χώρα δεν χρειάζεται συνταγματική πρόβλεψη της δημοσιονομικής ισορροπίας ως «άλλη μια επιτυχία της κυβέρνησης και του ελληνικού λαού» καθώς «θα ήταν μια αρνητική αντιμετώπιση της χώρας μας και ένδειξη αναξιοπιστίας». Συμπλήρωσε, ωστόσο, ότι «σαφώς και θα υπάρχει νομοθετική ρύθμιση ως προς την πρόβλεψη της δημοσιονομικής ισορροπίας, όχι όμως συνταγματική πρόβλεψη»
Αναφέρθηκε και στα σενάρια περί ανασχηματισμού της κυβέρνησης και περί πρόωρων εκλογών υπενθυμίζοντας την σχετική δήλωση του πρωθυπουργού και σημειώνοντας «ο πρωθυπουργός βρίσκεται εδώ, συντονίζει και παρακολουθεί την κυβερνητική λειτουργία μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια».
Σχετικά με το θέμα για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ανέφερε πως «είναι κάτι που θα πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως με συγκεκριμένα κριτήρια και πλήρη διαφάνεια και δεν θα χρειαζόταν να μπει ποτέ ως όρος σε καμία σύμβαση» ενώ τόνισε πως δεν αποτέλεσε, ωστόσο, όρο για όσα πέτυχε η ελληνική πλευρά στη διάρκεια της συνόδου των ηγετών της ευρωζώνης.
Ξεκαθάρισε ότι «σαφέστατα και δεν μιλάμε για πώληση δημόσιας γης» και ότι υπάρχουν και αποκρατικοποιήσεις που σχεδιάζονται και θα ανακοινωθούν, μετά από ενδελεχή μελέτη, από τα αρμόδια υπουργεία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.Δεν παρέλειψε να προσθέσει μέσα από αυτό δημιουργείται και μια μεγάλη αναπτυξιακή διαδικασία που σημαίνει και θέσεις εργασίας.
to pontiki

Σαμαράς: Να αλλάξουν οι όροι του μνημονίου

ΣΚΑΙ.GR

Μήνυμα ασφάλειας προς τις αγορές

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Η γη στο Κράτος, τα κτίσματα στους επιχειρηματίες

Στο ελληνικό κράτος θα παραμείνει η κυριότητα της δημόσιας περιουσίας που θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθεί, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της χώρας με βάση το επικαιροποιημένο Μνημόνιο και τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων.

Αυτή είναι η βασική φιλοσοφία που χαρακτηρίζει το σχέδιο νόμου για τον θεσμό της επιφανείας , τις βασικές αρχές του οποίου παρουσίασε στη διάρκεια της συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου ο υπουργός Επικρατείας κ. Χάρης Παμπούκης. 

Ο ίδιος, μιλώντας μετά το πέρας της συνεδρίασης σε δημοσιογράφους, κατέστησε σαφές ότι στον ιδιωτικό τομέα θα εκχωρούνται τα κτίσματα επί δημόσιας γης για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια - ο υπουργός Επικρατείας απέφυγε να διευκρινίσει εάν θα υπάρχει χρονικό όριο στην διάρκεια της παραχώρησης - ενώ επίσης θα ρυθμιστεί και η δυνατότητα δανειοδότησης των ιδιωτικών επιχειρήσεων από τις τράπεζες με βάση το συγκεκριμένο καθεστώς

Ο υπουργός Επικρατείας, μάλιστα, χρησιμοποίησε μια ινδιάνικη παροιμία, κατά την οποία "τη γη μας δεν την κληρονομούμε από τους προγόνους μας, αλλά τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας", ενώ διευκρίνισε ότι στο νόμο θα υπάρχει πρόβλεψη για αλλαγή των όρων χρήσης γης κατά την επιστροφή ενός ακινήτου στον ιδιωτικό τομέα, εφόσον οι συνθήκες το επιβάλλουν.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανέφερε ότι έως το τέλος του Μαρτίου θα έχει εκπονηθεί πλήρες σχέδιο δράσης για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, προσθέτοντας ότι η επιμήκυνση του δανείου ουσιαστικά παραπέμπει την άντληση των 50 δισ. ευρώ έως το 2021.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο υπουργός Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος εκτίμησε ότι η ακίνητη περιουσία του δημοσίου φθάνει σε αξία το 300% του ΑΕΠ και ως εκ τούτου ο στόχος των 50 δισ. ευρώ μπορεί να επιτευχθεί. 
proto thema online

Ρεν: Εφικτός ο στόχος των 50 δισ. ευρώ

«50 δισ. ευρώ είναι δέκα φορές οι περικοπές μισθών και συντάξεων του περασμένου έτους» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά. Ο Ευρωπαίος επίτροπος, διαμηνύει ότι «ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων της κλίμακας που η ελληνική κυβέρνηση έχει κατά νου, είναι πράγματι δυνατό να βελτιώσει ουσιαστικά την άποψη που έχουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές για την Ελλάδα».
Σύμφωνα με τον Όλι Ρεν, πέρα από τις περικοπές, το μήνυμα θα είναι προς τις αγορές ότι η Ελλάδα λαμβάνει μέτρα με τα οποία θα μειώσει το δημόσιο χρέος κατά 20 μονάδες του ΑΕΠ. Επιπλέον θα φέρει ξένα κεφάλαια και θα συμβάλλει στην αύξηση του αναπτυξιακού δυναμικού.
parapolitika.gr

Οι Ευρωπαίοι χαιρετίζουν τα μέτρα της Ελλάδας και ζητούν μεταρρυθμίσεις

 
ΣΚΑΙ.GR

Α. Τσίπρας: Σε κίνδυνο η δημοκρατία

Την ανάγκη να αναπτυχθούν συντονισμένες δράσεις ώστε να παραλύσει η Ευρώπη, με διαδηλώσεις και απεργίες, στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, με στόχο να ανατραπούν οι πολιτικές που δρομολογήθηκαν στις Βρυξέλλες στις 11 Μαρτίου, υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, κλείνοντας αργά χθες το βράδυ το τριήμερο συνέδριο που οργάνωσε το κόμμα του για την οικονομική κρίση.
   Ο πρόεδρος του ΣΥΝ επέκρινε με οξύτητα τη στάση του πρωθυπουργού στη Σύνοδο Κορυφής αλλά και τη γενικότερη πολιτική του, τονίζοντας ότι η επιλογή της λιτότητας και των μνημονιων δεν είναι μονόδρομος, αλλά πολιτική επιλογή.
 
Ο Α. Τσίπρας τόνισε ότι "η δημοκρατία βρίσκεται εν κινδύνω", αναφερόμενος, μεταξύ άλλων, και στην απόφαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας να μην εγκρίνονται από το κοινοβούλιο οι ενέργειες του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Εκτίμησε δε, ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός νέου αυταρχισμού και έθεσε το θέμα της υπεράσπισης της δημοκρατίας, ως έναν από τους στόχους του κόμματός του για το επόμενο διάστημα. Στο ίδιο πλαίσιο, κατηγόρησε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης για ακροδεξιό λόγο. 
 
Η κρίση του χρέους, είπε, ήταν μεγάλη ευκαιρία για να ξηλωθεί το κοινωνικό συμβόλαιο και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας θα είναι πιό επώδυνο, υποστηρίζοντας ότι η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί το τέλος της πολιτικής για την Ευρώπη. Θα είναι το τέλος της διαπραγμάτευσης και η υποβολή λαών σε μακροχρόνιες θυσίες με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα, σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΝ και προέβλεψε ότι έρχεται σύντομα νέο πακέτο πιό σκληρών μέτρων και ιδιωτικοποιήσεις ασύλληπτου εύρους. 
 
Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι μερικές φορές "δείχνει μεγαλύτερο ζήλο και από την Μέρκελ", ενώ πρόσθεσε ότι η Αριστερά έχει ιστορικό καθήκον να ανατρέψει αυτές τις πολιτικές, να δημιουργήσει συμμαχίες για αλλαγή πορείας και έξοδο από την κρίση και να ανοίξει νέο δρόμο ανάπτυξης με βάση τις κοινωνικές ανάγκες. 
 
Τόνισε, επίσης, ότι είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί σε διεθνές επίπεδο και ότι δεν υπάρχουν λύσεις που να μπορούν να δοθούν μόνο στο εθνικό επίπεδο, γιατί το κεφάλαιο και οι αγορές έχουν παγκοσμιοποιηθεί. 
 
Ο κ. Τσίπρας έκλεισε το συνέδριο παρουσιάζοντας δέκα στόχους της Αριστεράς, η οποία, όπως είπε, πρέπει να υπερβεί τα προβλήματά της, κυρίως τον κατακερματισμό της, να ενωθεί και να δημιουργήσει ένα ευρύ μέτωπο για την ανατροπή του Μνημονίου. Οι στόχοι αυτοί είναι :
 
    1. Η οργάνωση καθολικής αντίστασης απέναντι στη σημερινή επίθεση κατά κοινωνικών δικαιωμάτων και κοινωνικού κράτους, με πρώτιστο καθήκον την απεμπλοκή από το μνημόνιο.
 
    2. Η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και η φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου.
 
    3. Η αποτροπή της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας. 
 
    4. Η πλήρης καταγραφή, ο έλεγχος και η ταυτοποίηση του χρέους. Οι ανάγκες που επέβαλλαν δανεισμό, οι όροι και πως φθάσαμε εδώ. 
 
    5. Η αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Με στόχο ένα πραγματικό κούρεμα, αλλά και τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους. 
 
    6. Η εξασφάλιση χαμηλότοκου δανεισμού από την ΕΚΤ
 
    7. Η δημιουργία δημόσιου τραπεζικού πυλώνα και ο έλεγχος των τραπεζών. Να πληρώσουν οι μέτοχοι τις ζημιές των τραπεζών. 
 
    8. Η ρύθμιση και του ιδιωτικού χρέους, κυρίως των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Να σταματήσει κάθε πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, όσο διαρκεί η κρίση. 
 
    9. Η χειραφέτηση από τον έλεγχο των αγορών. Αν δεν εξασφαλιστεί ο έλεγχος, το χρέος θα ξαναδημιουργηθεί ακόμη και αν αποληρωθεί μεγάλο μέρος του. 
 
    10. Η υπεράσπιση της δημοκρατίας μέσα στην κρίση. Το αίτημά μας για δημοψήφισμα για την κύρωση ή απόρριψη του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας είναι ζήτημα δημοκρατίας, τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας και υπογράμμισε: είμαστε μπροστά σε νέο και επικίνδυνο αυταρχισμό. Είναι επικίνδυνα τα φαινόμενα που βλέπουμε γύρω μας όπως στη Γαλλία με την υπεροχή στις δημοσκοπήσεις της κόρης του Λε Πεν. Στην Ελλάδα το φαινόμενο δεν είναι ο λόγος του κ. Γ. Καρατζαφέρη και του ΛΑΟΣ αλλά ο ακροδεξιός λόγος που εκφέρεται από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλο. 
Enet.gr

Κ. Παπούλιας: «Οι καιροί απαιτούν αποφάσεις γενναίες από όλους μας»

thumb
«Οι καιροί απαιτούν αποφάσεις γενναίες από όλους μας και αυτοκριτική τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο θεσμών» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, στην προσφώνησή του προς τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο κατά το επίσημο γεύμα για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Παράλληλα, αναφερόμενος στην οικονομική κρίση, ο κ. Παπούλιας δήλωσε ότι «χρόνιες παθογένειες του παρελθόντος, που τώρα προβάλλονται στο δύσκολο παρόν, προδιαγράφουν ένα δύσκολο μέλλον» και υπογράμμισε πως «η κρίση που διανύουμε δεν είναι μόνο αποτέλεσμα επιζήμιων και άστοχων πολιτικών που υιοθετήθηκαν· είναι και κρίση αξιών».

Η προσφώνηση του Προέδρου περιείχε και μήνυμα για τη σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, η οποία, όπως σημείωσε, «βασίζεται στις αρχές του αλληλοσεβασμού, της δημιουργικής συνύπαρξης αλλά και της αδιαμφισβήτητης διάκρισης των μεταξύ τους εξουσιών». 

«Η εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας με τις κατάλληλες ενέργειες μπορεί να ενισχυθεί και να αποτυπωθεί επιτυχώς και στο αξιέπαινο κοινωνικό έργο που επιτελεί η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, αλλά και στο σύνολό της η Εκκλησία, με σκοπό την ανακούφιση των ευπαθών ομάδων» είπε ο κ. Παπούλιας.

«Το βαθιά εσωτερικό νόημα των Ευαγγελίων άλλωστε, που κορυφώνεται στην ύψιστη εντολή 'αγαπάτε αλλήλους', επιβάλλεται να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο και του Κράτους Δικαίου. Το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, ειδικά στις μέρες μας, δεν μπορεί παρά να αποτελεί κεντρική επιδίωξη και αποστολή της» συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στην αντιφώνησή του, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος προέβαλε ως επιτακτική ανάγκη να «δούμε το πολιτικό γίγνεσθαι πέρα από την εικόνα, τα αίτια της κρίσης πέρα από την οικονομική ύφεση και να προσανατολιστούμε στην κρίση ως ευκαιρία για ανασυγκρότηση».

Από την πλευρά του, ο κ. Ιερώνυμος υπενθύμισε ότι η Εκκλησία είναι παρούσα στην αντιμετώπιση της κρίσης, ενώ κάλεσε την Πολιτεία να «προσέξει τη χείρα της συνεργασίας» της Εκκλησίας.
to pontiki

Ποια δέκα λάθη χρεώνει ο Παπανδρέου στον Παπακωνσταντίνου

thumb
Η απομάκρυνση του Γιώργου Παπακων­σταντίνου από το υπουργείο Οικονομικών θεωρείται προεξοφλημένη. Το χρονικό θα εξαρτηθεί από την έκβαση των Συνόδων Κορυφής αλλά και από τα νέα μέτρα που θα ανακοινωθούν. Ο πρωθυπουργός - και οι σύμβουλοί του - χρεώνουν στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου μια σειρά κρίσιμων λα­θών που στοίχισαν όχι μόνο στην αξιοπιστία της χώρας, αλλά και στην επικοινωνιακή πολιτική που ακολουθήθηκε. Ποια είναι τα λάθη αυτά;
1.Δεν έγιναν σωστοί υπολογισμοί στα δη­μοσιονομικά μεγέθη και δη στο χρέος όταν υπεγράφη η δανειακή σύμβαση με την τρόικα, με αποτέλεσμα να τρέχουμε τώρα να ζητάμε επιμήκυνση που εμφανώς χρεια­ζόταν εξαρχής.
2.Οι στόχοι των εσόδων ήταν εξαρχής υψηλοί και παρά τις πιέσεις τις τρόικας ο Γ. Παπακωνσταντίνου επέμενε να μεταφέ­ρει την αισιοδοξία του στον πρωθυπουργό ότι οι στόχοι είναι επιτεύξιμοι. Μέχρι τώρα έχουν αναθεωρηθεί προς τα κάτω 3 φορές.
3.Ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαί­ωνε μέχρι και τον περασμένο Δεκέμ­βριο πως ο προϋπολογισμός του 2010 είναι εντός πλαισίου και δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα, με αποτέλεσμα να εκτεθεί και ο ίδι­ος ο πρωθυπουργός.
4.Δεν υπήρξε ενεργή παρουσία της Ελλά­δας στα κρίσιμα Eurogroup και ECOFIN των υπουργών Οικονομίας της Ε.Ε., με απο­τέλεσμα η Ελλάδα να χάσει διαπραγματευ­τικά χαρτιά τους τελευταίους 8 μήνες.
5.Ο Γ. Παπακωνσταντίνου δεν αξιολόγησε σωστά τη σοβαρότητα των βέτο της Ολ­λανδίας, της Φινλανδίας και της Αυστρίας κατά της νέας βοήθειας προς την Ελλάδα που ακόμα παραμένουν.
6.Για έναν χρόνο ο υπουργός Οικονομι­κών μετέφερε στον πρωθυπουργό ότι οι οίκοι αξιολόγησης «είναι διαχειρίσιμοι» και ότι ο ίδιος βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή μαζί τους.
7.Στον Γ. Παπακωνσταντίνου χρεώνονται και όλα τα τραγελαφικά που ζήσαμε με νομοσχέδια που έχουν κατατεθεί για να αποσυρθούν την ίδια μέρα λόγω προχειρό­τητας και λαθών που εμπεριείχαν. 8Το φιάσκο των αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ χρεώνεται από το Μαξίμου στον υπουργό Οικονομικών καθώς ήταν δικής του εμπνεύσεως. Μάλιστα λέ­γεται ότι το παρουσίασε στον πρωθυπουρ­γό ως τη μοναδική λύση στο πρόβλημα του χρέους.
9.Στον υπουργό Οικονομικών χρεώνεται και το φιάσκο του παντρολογήματος ΕΤΕ με Alpha Ban k, που γύρισε μπούμε­ρανγκ επικοινωνιακά.
10.Ηδυστοκία στην είσπραξη εσόδων και την πάταξη της φοροδιαφυγής που έχει ως αποτέλεσμα να λαμβάνονται συνεχώς επιπρόσθετα μέτρα για να καλυ­φθούν οι μαύρες τρύπες.
to pontiki

Σχετικά με την «πολιτική της οργής», του Νικόλα Σεβαστάκη

Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για το πολιτικό παιχνίδι με τους κοινωνικούς φόβους που παίζεται στο όνομα μιας «ηθικής της ευθύνης». Αυτό το παιχνίδι έχει τους επαγγελματίες, τους χορηγούς, τους λειτουργούς του στα μέσα επικοινωνίας και στο χώρο της διανόησης.
Δημοσιεύθηκε στα Ενθέματα της Εφημερίδας Αυγή
Σχηματικά λέμε ότι αυτός είναι ο χώρος του Μνημονίου, το πεδίο στο οποίο κινούνται, με διαφορετικές ταχύτητες και εντάσεις, όλες εκείνες οι φωνές που πιστεύουν ότι η οριστική υπέρβαση της Μεταπολίτευσης (το περιβόητο finis) πρέπει να είναι μια φυγή προς τα εμπρός με όρους ανταγωνισμού, απελευθέρωσης της επιχειρηματικότητας, εργασιακής και κοινωνικής πειθάρχησης σε μια ανώτερη καπιταλιστική «ορθολογικότητα».
Έχει ωστόσο ενδιαφέρον ότι, από μια άλλη πλευρά, κάποιες πολύ διαφορετικές δυνάμεις προβάλλουν με τη σειρά τους την ίδια επιθυμία υπέρβασης. Μοιράζονται ένα αντίστοιχης δραματικότητας ανορθωτικό-εξυγιαντικό πάθος. Μόνο που αυτές οι φωνές ομνύουν, όπως ισχυρίζονται, στο αντι-σύστημα και όχι στο σύστημα. Εμφανίζονται όλο και πυκνότερα ως ένα κομμάτι του κόσμου της διαμαρτυρίας και της λαϊκής αγανάκτησης. Σε ένα μπλογκ διεξάγεται αυτές τις μέρες μια «ψηφοφορία» με θέμα: σε ποιων τα σπίτια θέλετε να διαδηλώσετε περισσότερο; Από κάτω έχει μια σειρά ονομάτων ηγετικών στελεχών από τα δυο μεγάλα κόμματα. Το συγκεκριμένο μπλογκ είναι εξάλλου ένας από τους σπόνσορες της πρωτοβουλίας με το μεγαλειώδες όνομα «Κίνημα Λαού» η οποία διαδήλωσε έξω από το σπίτι του Άκη Τσοχατζόπουλου και του Σημίτη.
Δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη περίπτωση. Εδώ και πολλούς μήνες διαμορφώνεται μια πολυσυλλεκτική και ρευστή «παράταξη» των όσων λένε ότι δεν θέλουν να ανήκουν σε παρατάξεις, των όσων ισχυρίζονται ότι είναι ελεύθεροι ή ανεξάρτητοι ή ακηδεμόνευτοι Έλληνες. Η «φιλελεύθερη» δημοσιολογία κάνει τα πάντα για να ταυτίσει αυτή την ιδιαίτερη αντι-πολιτική δυναμική με τα διαφορετικής λογικής κινήματα κοινωνικής ανυπακοής και τις μορφές κινηματικής παρέμβασης της Αριστεράς. Αλλά και κάποια τμήματα της Αριστεράς θεωρούν ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξει μια ενιαία μετωπική συσπείρωση με τους πάντες στη βάση Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο. Το θέμα έχει κρίσιμη σημασία καθώς ο χώρος της αντιπολιτικής αφύπνισης εμφανίζεται να ενσωματώνει επιλεκτικά αριστεροφανή αντι-ολιγαρχικά συνθήματα σε μια βάση που δεν έχει τίποτα το αριστερό.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Με ποια ακριβώς έννοια άραγε είναι αριστερή η χύμα αντικλεπτοκρατική ρητορική; Η ίδια συνθηματολογία θα μπορούσε να εκπορεύεται από ένα Tea Party ή από οποιοδήποτε μόρφωμα της νέας «λαϊκής δεξιάς», όπως αυτά που ανθίζουν στη Βόρεια και στην Ανατολική Ευρώπη. Ένα ακόμα παράδειγμα: πως μπορεί να υπάρξει συνεννόηση με φωνές οι οποίες διαβάζουν τη νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση με όρους ξενοκρατίας και εθνικής προδοσίας; Από μια άποψη, τα «αμερικανο-εβραϊκά συμφέροντα», οι «εθνικές προδοσίες», η «διάλυση του κράτους μας», το κυνήγι του κλέφτη και του λαμόγιου, όλα αυτά τα θέματα και οι αντίστοιχες ευαισθησίες δεν ανήκουν παρά σε έναν κοινό τόπο πολύ κοντινό στο ακροδεξιό αυτονόητο. Και επειδή έχουμε κορεστεί από τους διάφορους ιεροκήρυκες του αυτονόητου και από τους κήνσορες της «κοινής λογικής», χρειάζεται να ξανασκεφτούμε σοβαρά το στοιχειώδες: ότι υπάρχουν διαφορετικές λογικές κοινωνικού κινήματος, λαϊκού ακτιβισμού, αντιφιλελεύθερου λόγου. Και μια πολύ πλούσια ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι υπάρχουν επίσης ποικίλες — και ασύμβατες μεταξύ τους– εκδοχές αντικαπιταλισμού και ριζοσπαστισμού. Ότι μια άβυσσος χωρίζει την κριτική αμφισβήτηση του συμβατικού κοινοβουλευτικού παιχνιδιού από τις καισαρικές και αυταρχικές επιθυμίες με «αμεσοδημοκρατική» μεταμφίεση.
Εδώ ωστόσο ξανασυναντούμε το πρόβλημα της «ευκολίας» και της απήχησης. Πολλά από τα σχήματα και τις εικόνες που εξαπλώνονται στο έδαφος της κοινωνικής μας κρίσης διαθέτουν μια μαγική δύναμη διείσδυσης στα συναισθήματα ευρύτερων στρωμάτων. Αναφέρομαι σε σχήματα του τύπου οι Γερμανοί τραπεζίτες και ο ελληνικός λαός, η δειλία και η τόλμη, οι δυνάστες και οι δυναστευόμενοι, οι κλέφτες και τα θύματά τους, οι ξεπουλημένοι και οι αδιάφθοροι. Μια συγκεκριμένη «πολιτική» της οργής μπορεί και να χτιστεί με τα υλικά της οικείας παραπλανητικής εθνικής θυματοποίησης που χρησιμοποιεί το κοινωνικό ζήτημα ως συμπλήρωμα μιας αντίληψης περί εθνικής ακεραιότητας και ελληνικής τιμής.
Το παράδοξο είναι άλλωστε ότι αυτός ο λόγος αντιγράφει πιστά την ηθικολογία των δυνάμεων της «αναμόρφωσης διά της λιτότητας». Μοιάζει με «αντισυστημική» αντανάκλαση της ρητορικής περί διαφθοράς και παρακμιακού πολιτικού συστήματος. Αλλάζουν απλώς τα πρόσημα και τα υποκείμενα που εκπροσωπούν την «ηθική σήψη».
Αυτό που συμβαίνει πλέον είναι ότι η κυρίαρχη γραμμή προσαρμογής στα κελεύσματα των αγορών οξύνει τα αισθήματα αδυναμίας και ασφυξίας σε τμήματα της κοινωνίας. Σε αυτό το έδαφος ξεφυτρώνουν γραφικές σωτηριολογίες και λογής εθνικο-ανορθωτικές δημαγωγίες. Ωστόσο τα όρια υπάρχουν και υπογραμμίζονται από τα ίδια τα σκληρά πολιτικά γεγονότα: από τη στιγμή που για κάποιους είναι της ίδιας τάξεως γεγονός η «εισβολή του ΔΝΤ στην πατρίδα» και η «Υπατία», δεν χωρούν κριτικές αφωνίες, πόσο μάλλον κατανόηση. Εκτός και αν στο όνομα του ανοίγματος σε όλες τις αντιστάσεις ο αριστερός πολίτης λησμονήσει ότι άλλο νεοφιλελευθερισμός και άλλο… νεοοθωμανισμός.
tvxs.gr

Δραχμή: πόσο «ανατιμήθηκε» από την... κατάργηση της; Του Πάνου Παναγιώτου

Η ελληνική οικονομία ήταν πάντα μεταξύ των πιο αδύναμων της Ευρώπης. Το αποτέλεσμα ήταν από την υιοθέτηση του συστήματος των «ελεύθερα» κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών το νόμισμα της, η δραχμή, να κινείται κατά κανόνα πτωτικά έναντι των δύο μεγαλύτερων διεθνών νομισμάτων, του δολαρίου και του μάρκου.
Το 1981 με περίπου 50 δραχμές αγόραζε κανείς ένα δολάριο και με περίπου 25 δραχμές ένα μάρκο. Μέχρι το 1990 χρειαζόταν 200 δραχμές για να αγοραστεί ένα δολάριο και περίπου 100 για ένα μάρκο. Δέκα χρόνια αργότερα, το 2000, ένα δολάριο κόστιζε περίπου 400 δραχμές και ένα μάρκο περισσότερο από 150.
Την 1η Ιανουαρίου 2002 η δραχμή αντικαταστάθηκε από το ευρώ με ισοτιμία 1e = 340,75 δραχμές. Αν και η σύνδεση των δύο νομισμάτων είχε γίνει ήδη από το 2000 η κατάργηση της δραχμής έλαβε χώρα την 01/01/02 και από τότε και στο εξής το ευρώ είναι το ελληνικό νόμισμα και οι ισοτιμίες των υπόλοιπων νομισμάτων του κόσμου διαμορφώνονται ως προς το ευρώ μέσα στο ‘ελεύθερα’ κυμαινόμενο διεθνές σύστημα συναλλαγματικών ισοτιμιών, επηρεάζοντας αποφασιστικά την ελληνική οικονομία.
Λίγο περισσότερο από 8 χρόνια αργότερα, το Μάρτιο του 2011, το ευρώ έχει ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου κατά 57,02%. Καθώς η δραχμή διατήρησε ουσιαστικά την ισοτιμία 340,75/1 με το ευρώ και το ευρώ ανατιμήθηκε κατά 57,02% έναντι του δολαρίου, αυτό σημαίνει πως και η δραχμή ανατιμήθηκε έναντι του δολαρίου στο ίδιο ποσοστό. Ωστόσο, αυτό δεν έχει συμβεί ξανά στη μοντέρνα νομισματική ιστορία καθώς η δραχμή στον πολυετή ορίζοντα πάντα κατέγραφε πτώση έναντι του δολαρίου, μια που η οικονομία της είναι πιο αδύναμη από αυτήν των ΗΠΑ.

Επιπλέον, καθώς η ισοτιμία του μάρκου κλειδώθηκε έναντι του ευρώ, όπως ακριβώς είχε συμβεί και με τη δραχμή, στο διάστημα αυτό η δραχμή παρέμεινε αμετάβλητη έναντι του μάρκου
και με τον ίδιο τρόπο και έναντι του γαλλικού, του ιταλικού και των υπόλοιπων νομισμάτων της ΕΕ. Ούτε αυτό, όμως, είχε συμβεί ξανά στη μοντέρνα νομισματική ιστορία. Τέλος, καθώς το κινέζικο νόμισμα είναι συνδεδεμένο με το δολάριο και το ευρώ ανατιμήθηκε έναντι του δολαρίου η Ελλάδα έγινε ακριβότερη και έναντι της Κίνας κατά 57,02% από το 2002 μέχρι το Μάρτιο του 2011.
Έτσι, ενώ η ελληνική οικονομία έμαθε να επιβιώνει σε όλη τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα έχοντας ενός φθηνό, έναντι των ανταγωνιστικών του, νόμισμα, στην πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα έπρεπε να μάθει να επιβιώνει έχοντας το ακριβότερο νόμισμα στον κόσμο και μάλιστα ένα νόμισμα που γινόταν ολοένα και πιο ακριβό.
Προφανώς, δεν τα κατάφερε και πολύ καλά ..
tvxs.gr

«Πουλήστε για να σώσετε μισθούς και συντάξεις»

«Οι πολίτες έχουν μνήμη και κρίση»

Για «φθηνή μεμψιμοιρία» κατηγορεί τον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης που επίσης επιμένουν μονότονα στη δήθεν αντιμνημονιακή και ισοπεδωτική πολιτική τους, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, σε δήλωσή του με την οποία σχολιάζει την στάση που κράτησαν σχετικά με τα αποτελέσματα της άτυπης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.

Παράλληλα, ο κ. Πεταλωτής τους καλεί να παραδεχθούν έστω και τώρα ότι ο αγώνας αυτός έχει ορατά πλέον αποτελέσματα, έτσι ώστε να μπορέσουν να μετατραπούν αυτήν την κρίσιμη ώρα από αρνητές, σε εθνικά ωφέλιμους.

«Στη χθεσινή έκτακτη Σύνοδο Κορυφής η Ελλάδα προσήλθε με όπλα της την αξιοπιστία, την οποία η κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε φθάσει στο ναδίρ, τη συνέπεια στην εφαρμογή ενός μεγάλου εθνικού προγράμματος και κυρίως την αναγνώριση των θυσιών που υφίσταται ο λαός μας για να ξεπεράσουμε την κρίση και να προχωρήσουμε συγχρόνως στις μεγάλες αλλαγές που ήδη υλοποιούμε» αναφέρει στη δήλωσή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και σημειώνει:

«Αυτά παρουσίασε ο Πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου, αυτά εκτίμησαν οι εταίροι μας, μέσα από μια δύσκολη και σκληρή μάχη με τα γνωστά θετικά αποτελέσματα. Που δημιουργούν προοπτική και βιωσιμότητα στην οικονομία μας, που μας στηρίζουν σημαντικά στο δύσκολο δρόμο που έχουμε μπροστά μας και τα οποία κάθε άλλο παρά αποφασισμένα και αυτονόητα ήταν».

Στη συνέχεια ο κ. Πεταλωτής εξαπέλυσε επίθεση στον πρόεδρο της ΝΔ για την στάση που τηρεί, λέγοντας: «Δυστυχώς όμως, αυτό που αντιλαμβάνεται πλέον όλος ο κόσμος, κάποιοι στην αντιπολίτευση και κυρίως ο κ. Σαμαράς, δείχνουν ότι αρνούνται να το παραδεχθούν. Ο κ. Σαμαράς απουσιάζει από τον Εθνικό Αγώνα που δίνουμε, τον αγώνα που δίνει ο Ελληνικός Λαός για τη σωτηρία της χώρας», αναφέροντας ότι ο κ. Σαμαράς: «Απουσιάζει από κάθε προσπάθεια που κάνουμε, δεν συμβάλει πουθενά και στο παραμικρό, έξω λέει να συνεχιστεί η εφαρμογή του μνημονίου και εδώ μας λέει ότι είναι καταστροφή, στέκεται εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια νοικοκυρέματος στο χάλι που άφησε πίσω η κυβέρνησή του, την ίδια στιγμή που εκείνος δεν πέτυχε να πει ούτε μια λέξη από τις διεκδικήσεις της Ελλάδας στην απόφαση των ευρωπαίων συντηρητικών».

Ο κ. Πεταλωτής καταλήγει λέγοντας: «Οι πολίτες έχουν μνήμη. Θυμούνται καλά ποιος μας έφερε σε πρωτοφανή δυσκολία. Οι πολίτες έχουν κρίση. Βλέπουν και ξέρουν ποιος αγωνίζεται, ποιος ρίχνεται στη μάχη για τα συμφέροντα της Ελλάδας και ποιος παριστάνει τον εκ του ασφαλούς σχολιαστή.

Προτιμούσαν όπως αποδεικνύεται να επιστρέψει ο Πρωθυπουργός χωρίς τις επιτυχίες από τη Σύνοδο Κορυφής, για να μπορούν να πανηγυρίζουν και να επιμένουν μονότονα στην δήθεν αντιμνημονιακή και ισοπεδωτική πολιτική τους. Έχουν δικαίωμα φυσικά να χαράζουν όποια αντιπολιτευτική τακτική θέλουν. Εισπράττοντας τις συνέπειες.

Εκείνο όμως που πρέπει να σταματήσουν, είναι να αδικούν την εθνική προσπάθεια και τις θυσίες του ελληνικού λαού.
Να σταματήσουν τη φθηνή μεμψιμοιρία , να παραδεχθούν έστω και τώρα ότι ο αγώνας αυτός έχει ορατά πλέον αποτελέσματα, για να μπορέσουν να μετατραπούν αυτήν την κρίσιμη ώρα από αρνητές, σε εθνικά ωφέλιμους».
newsdeast.gr

Ακούει, βλέπει και συλλογάται...

thumb

Ανέκφραστος και χωρίς κα­νένα σχόλιο υποδέχεται ει­σηγήσεις, παραινέσεις και συμβουλές για να πάρει μέ­τρα για την κατάσταση που επικρατεί στην κυβέρνηση ο πρωθυπουργός. Η αλήθεια είναι ότι μόλις 6 μήνες με­τά τον τελευταίο ανασχηματισμό, το κυβερνητικό σχήμα μοιάζει να έχει… «κάτσει» πολύ άσχημα και η φθορά είναι τόσο μεγάλη που ακουμπάει όσο ποτέ τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Αργά ή γρήγορα το πρόβλημα θα χρειάζε­ται αντιμετώπιση, αν και είναι προφα­νές ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν πρόκειται να πάρει απόφαση πριν από την 25η Μαρτίου ή, σε ενδεχόμενο παράτασης των ευρωπαϊκών εξελίξεων για τη Σύ­νοδο Κορυφής του Ιουνίου, πριν από το ερχόμενο φθινόπωρο. Συνεργάτες του ωστόσο επισημαίνουν ότι, αν η ει­κόνα που αποτυπώνεται στις δημοσκο­πήσεις συνεχιστεί και η κυβέρνηση δεν ανακόψει την πορεία φθοράς, ο ανασχηματισμός αποτελεί το έσχατο – πλην των εκλογών – όπλο του πρωθυ­πουργού, που πρέπει όμως να το χρη­σιμοποιήσει την κατάλληλη στιγμή.
Το ζήτημα είναι ότι το «παραφου­σκωμένο» πολυμελές κυβερνητικό σχήμα, που θεωρήθηκε απαραίτητο λόγω συγκυρίας προκειμένου η κυ­βέρνηση να δουλέψει σε συνθήκες αντίστοιχες με αυτές της Ολυμπιάδας, όχι μόνο δεν απέδωσε τα αναμενόμε­να, αλλά έχει ατονήσει πλήρως. Πολ­λοί είναι οι λόγοι που η κυβέρνηση δεν τσουλάει:
Η εύθραυστη κατάσταση που επι­κρατεί σε σχέση με την οικονομική κρίση της χώρας, που μπορεί να οδη­γήσει σε εκλογές ανά πάσα στιγμή, δη­μιουργεί στάση αναμονής.
Οι οριζόντιες και σκληρές περι­κοπές στα κονδύλια των υπουργείων δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες άσκησης πολιτικής ή εκπόνησης και­νοτόμων σχεδίων.
Η προώθηση θεμάτων έχει κολλή­σει στα γρανάζια της δημόσιας διοίκη­σης από απρόθυμους – λόγω του νέου ενιαίου μισθολογίου – υπαλλήλους.
Ο τρόπος λειτουργίας της κυβέρ­νησης όπου όλα σχεδιάζονται και κα­τευθύνονται από το πρωθυπουργικό γραφείο, δημιουργώντας έτσι στοίβες κυβερνητικών πρωτοβουλιών στα συρ­τάρια των συμβούλων…
Ο μεγαλύτερος ασθενής της κυβερ­νητικής μηχανής μοιάζει να είναι το υπουργείο Οικονομικών, όπου τα έσο­δα, που αποτελούν και τον κρίσιμο πα­ράγοντα υλοποίησης του μνημονίου, εμφανίζουν σοβαρή υστέρηση και οι εισπρακτικοί μηχανισμοί εικόνα χά­ους.
Ο ανασχηματισμός όμως, λένε έμπειρα κυβερνητικά στελέχη, θα πρέπει να περάσει από δύο βασικούς πυλώνες της κυβέρνησης και απόλυτα προσωπικές επιλογές του Γιώργου Πα­πανδρέου. Αν λοιπόν ο πρωθυπουργός επιθυμεί μια νέα αρχή, θα πρέπει να αντικαταστήσει τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, μπας και ο νέος υπουργός Οικονομικών δώσει μια νότα αισιοδοξί­ας εντός και εκτός χώρας για τις προο­πτικές της οικονομίας και αναστήσει το νεκρό κοινωνικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Κάτι τέτοιο όμως θα σηματοδοτούσε ομολογία αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής του ίδιου του πρωθυπουρ­γού, γι’ αυτό και επισημαίνεται ότι εν­δεχόμενη μετακίνηση Παπακωνσταντίνου θα σημάνει προσωπική ήττα του Γ. Παπανδρέου, που πάσχισε σκληρά να τον επιβάλει στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Τα σενάρια
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την περίπτωση του Γιάννη Ραγκούση, που τα σενάρια ηγετικών φιλοδοξιών του έχουν προκαλέσει την μήνιν των συνα­δέλφων του, που τον είδαν να εκτοξεύ­εται στην πολιτική επετηρίδα του κόμ­ματος. Ο ίδιος, που δέχτηκε σφοδρή εσωκυβερνητική επίθεση και υπονό­μευση μετά την αναγγελία συγκρότη­σης επιτροπής διαχείρισης κρίσης και πολιτικού σχεδιασμού, έχει κάνει μερι­κά βήματα πίσω προκειμένου να προ­φυλαχτεί και να ανασυντάξει τις δυνάμεις του. Φροντίζει να μην προκαλεί με την καθημερινή παρουσία του στα Μέσα Ενημέρωσης, αν και η έντονη σύγκρουσή του με τον Βαγγέλη Βενι­ζέλο έδωσε τροφή για πολλά σενάρια γύρω από τις ηγετικές του φιλοδοξίες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ψηλώνεις πολιτικά μέσα από συγκρούσεις και όχι με… προωθήσεις, όσο δυνατές κι αν είναι. Το θέμα είναι αν οι μνημονιακές συνθήκες αφήνουν περιθώρια για νικηφόρο πολιτικό μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό γιατί πολλοί εκτιμούν ότι την «επόμενη μέρα» στο ΠΑΣΟΚ θα διασω­θούν πολιτικά λίγοι και κυρίως οι αρνητές του μνημονίου και της τρόικας.
to pontiki

Σαρωτικό ανασχηματισμό ετοιμάζει ο Γ.Παπανδρέου

Η ολέθρια εισφορά του Ζαν-Μαρί Λεπέν

Στις 20 Απριλίου το 2002 μια ολιγάριθμη παρέα ελλήνων φοιτητών ήταν μαζεμένη σε ένα σπίτι στο 13ο Διαμέρισμα του Παρισιού και ετοιμαζόταν να...