200.000 λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους ως το τέλος της τετραετίας και μειώσεις μισθών σε υπουργεία όπου εξακολουθούν να χορηγούνται σκανδαλώδη επιδόματα προαναγγέλλει ο υπουργός Εσωτερικών και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Γιάννης Ραγκούσης.
Αναλυτικά η συνέντευξή του στο
Βήμα
- Κύριε υπουργέ, τελικώς θα υπάρξουν ή όχι απολύσεις στο Δημόσιο;
«Δεν θα απολυθεί κανένας μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Αλλά στο τέλος της τετραετίας ο αριθμός όσων μισθοδοτούνται από το Δημόσιο θα έχουμε πετύχει να είναι σημαντικά μικρότερος από τον σημερινό. Θα μισθοδοτούνται, 125.000 μόνιμοι και συμβασιούχοι λιγότεροι, οι οποίοι συναθροιζόμενοι με άλλες κατηγορίες θα είναι συνολικά, περίπου 200.000 λιγότεροι».
- Πώς ακριβώς θα το επιτύχετε αυτόαν δεν απολυθούν οι υπεράριθμοι;
«Με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς. Κατά 75.000 λιγότεροι μονίμως μισθοδοτούμενοι θα προέλθουν από το πάγωμα των προσλήψεων εφέτος και την αναλογία “μία πρόσληψη προς πέντε αποχωρήσεις” που θα ισχύσει τα επόμενα χρόνια, ενώ 50.000 από τη μείωση των συμβασιούχων. Από τον “Καλλικράτη” προκύπτουν 25.000 λιγότερες θέσεις ευθύνης και με τον τερματισμό των stage αφαιρέσαμε το λιγότερο 50.000
μισθοδοτουμένους, οι οποίοι- μην έχετε καμία αμφιβολία- προορίζονταν για μονιμοποίηση. Το πρόβλημα του Δημοσίου δεν θα είναι πλέον ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Επί των πρωτογενών δαπανών του κράτους, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το κόστος μισθοδοσίας είναι της τάξεως του 32%. Ποσοστό σαφώς ικανοποιητικό ακόμη και συγκριτικά με τα ποσοστά μισθοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά για να ολοκληρώσω την εικόνα, το 80% αυτής της μισθοδοσίας αφορά τέσσερις τομείς: Υγεία, Παιδεία, Αμυνα και Προστασία του Πολίτη».
- Αρκεί όμως μόνο η μείωση του προσωπικού για ένα καλύτερο Δημόσιο;
«Κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη απόδειξη του παλαιοκομματισμού στο κράτος δεν ήταν τόσο οι ρουσφετολογικές προσλήψεις όσο οι επί δεκαετίες αναξιοκρατικές και πελατειακές προαγωγές 25.000
στελεχών. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για επί δεκαετίες κακομεταχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού στο Δημόσιο που εκκόλαψε τις χειρότερες συνήθειες, οι οποίες στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν σε νοοτροπία καταστρεπτική για το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ήταν το διαρκές πολιτικό έγκλημα που “σκότωσε” την παραγωγικότητα στο Δημόσιο, αφαιρώντας από κάθε υπάλληλο ό,τι πολυτιμότερο, που είναι το κίνητρο αξιοκρατικής ανέλιξης και προόδου.
–
-Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι και οι προκάτοχοί σας έλεγαν τα ίδια...
«Με προκαλείτε να χρησιμοποιήσω φράσεις που δεν θα ήθελα να θεωρηθούν βαρύγδουπες. Η αλήθεια όμως είναι ότι πρώτη φορά στην Ιστορία του ελληνικού κράτους πράγματι εφαρμόζεται ένας τέτοιος νόμος για αξιοκρατικές προαγωγές, και μάλιστα παρά τις ιδιοτελείς αντιδράσεις. Αξίζει να σας αναφέρω ότι, για παράδειγμα, ήδη στο υπουργείο Εσωτερικών έχουν επιλεγεί γενικοί διευθυντές χωρίς καμία πολιτική ή κομματική ανάμειξη. Είναι δε η πραγματικότητα τόσο καινούργια ώστε ένας εξ αυτών, μη πιστεύοντας αυτό που συντελέσθηκε, αισθάνθηκε την ανάγκη να μου πει: “Μολονότι έχω όλα τα προσόντα, δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι επί ΠαΣοΚ θα εξελισσόμουν σε γενικό διευθυντή”».
- Και θα συμπληρωθεί, υποθέτω, με την καθιέρωση ενός νέου ενιαίου μισθολογίου;
«Μπορούμε να μην προχωρήσουμε σε ένα νέο μισθολόγιο; Μπορούμε να μην άρουμε τις μισθολογικές ανισότητες; Υπάρχουν στελέχη που διαθέτουν τα ίδια ακριβώς τυπικά προσόντα και τις δεξιότητες αλλά λόγω του διορισμού τους σε άλλο υπουργείο αμείβονται με τεράστιες διαφορές. Ενδεικτικά θα σας πω: ο νεοεισερχόμενος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας, συμπεριλαμβανομένων των επιδομάτων που προβλέπονται για το συγκεκριμένο υπουργείο, λαμβάνει περί τα 1.365 ευρώ μηνιαίως, τη στιγμή που ο ίδιος υπάλληλος θα ελάμβανε, εφόσον διοριζόταν στο υπουργείο Οικονομικών, 2.309 ευρώ. Ο ίδιος υπάλληλος ύστερα από 17 χρόνια υπηρεσίας θα λαμβάνει στο μεν υπουργείο Παιδείας 1.726 ευρώ, στο δε υπουργείο Οικονομικών 3.194 ευρώ. Και αυτή η ανισότητα υπονομεύει ακόμη περισσότερο αυτό που ανέφερα και πριν, το κίνητρο για πρόοδο και παραγωγικότητα. Το νέο μισθολόγιο αποτελεί την προϋπόθεση για την κινητικότητα των υπαλλήλων μεταξύ των υπηρεσιών, την άρση αδικιών και την εξάλειψη των φαινομένων “συνωστισμού” σε καλά αμειβόμενες υπηρεσίες και ερήμωσης των υπολοίπων».
- Πώς θα διαπιστώσετε ποιοι υπάλληλοι πλεονάζουν;
«Θα εκδοθεί εγκύκλιος τις επόμενες ημέρες, βάσει της οποίας και σε συνέχεια της προσπάθειας που άρχισε με την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, θα ζητηθεί η καταγραφή των ελλείψεων του προσωπικού και η αποτύπωση της ύπαρξης αξιόλογου προσωπικού που δεν αξιοποιείται στις υπηρεσίες όπου υπηρετεί. Επιπλέον, σε συνδυασμό με όσα σάς προανέφερα για το νέο μισθολόγιο, προωθούμε τη συνολική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο την αξιοποίησή τους».
- Και θα απολυθούν όλοι οι συμβασιούχοι...
«Απόλυση συμβασιούχου μπορεί να συντελεστεί μόνο αν διακοπεί η σύμβασή του, γεγονός που δεν πρόκειται να συμβεί. Απαγορεύσαμε με νόμο τη βιομηχανία ρουσφετολογικών προσλήψεων και μονιμοποιήσεων των συμβασιούχων. Σας θυμίζω ότι ως την ψήφιση του νόμου για την απόλυτη αξιοκρατία στις προσλήψεις, οι συμβασιούχοι προσλαμβάνονταν από το “παράθυρο”, εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ. Είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι πραγματοποίησε έστω και μία ρουσφετολογική πρόσληψη. Οπως εύστοχα επισήμανε πολίτης στο Διαδίκτυο “το πρώτο κλειστό επάγγελμα που άνοιξε ήταν αυτό των συμβασιούχων”».
- Ο κ. Σαμαράςέχει ψηφίσει τα μισά νομοσχέδια που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή.
«Ποια νομοσχέδια; Τα εύκολα νομοσχέδια ψήφισε. Τα δύσκολα, αυτά που αλλάζουν δομές και νοοτροπίες δεκαετιών, όπως αυτά που σας προανέφερα, δεν τα ψήφισε. Καταψήφισε τον “Καλλικράτη”, τις αξιοκρατικές προσλήψεις, μάλιστα αποχώρησε από τη Βουλή όταν γινόταν συζήτηση για το νομοσχέδιο με το οποίο επιτυγχάνονται η αποκομματικοποίηση και η αντικειμενικότητα των προαγωγών. Ο κ. Σαμαράς δυστυχώς αποδεικνύεται πολιτικός μόνο για τα εύκολα».
- Με άλλα λόγια, μου λέτε ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση με τον κ. Σαμαρά...
«Η βούληση και η αποφασιστικότητα του κ. Σαμαρά να υπηρετήσει πρωτίστως την πατρίδα και όχι το κόμμα του και τον εαυτό του θα κριθεί στα δύσκολα και σοβαρά θέματα που έχουμε μπροστά μας. Μακάρι να διαψεύσει τον εαυτό του. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση πάντως θα συνεχίσουν να βαδίζουν στον δρόμο της νηφαλιότητας, της συνεννόησης και της συναίνεσης».
- Ούτε με την κυρία Μπακογιάννη μπορεί να επιτευχθεί συνεννόηση;
«Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο- σχεδόν αδύνατον- να καταφέρει η κυρία Μπακογιάννη από μέρος του προβλήματος να πείσει τους πολίτες ότι είναι μέρος της λύσης».
- Μα πώς φθάσαμε ως εδώ; Μη μου πείτε και εσείς ότι για όλα φταίει η Νέα Δημοκρατία.
«Αναξιοκρατία στις προσλήψεις. Κομματισμός και ευνοιοκρατία στην ανέλιξη. Αδιαφάνεια και διαφθορά. Άγνωστος αριθμός υπαλλήλων. Πειθαρχικός έλεγχος, ουσιαστικά ανύπαρκτος. Απίστευτες μισθολογικές ανισότητες. Στην Αυτοδιοίκηση 6.000 δημοτικές επιχειρήσεις χωρίς κανέναν έλεγχο. Δεν ήταν θέμα χρόνου να χρεοκοπήσει το ελληνικό κράτος; Ποια επιχείρηση, μικρή ή μεγάλη, θα άντεχε τόσες δεκαετίες;
Γι΄ αυτό θεωρώ, κύριε Χιώτη, ότι την ημέρα που η Ελλάδα ενεργοποίησε τον μηχανισμό στήριξης ουσιαστικά πραγματοποιήθηκε η εξόδιος ακολουθία της γκρίζας πλευράς της Μεταπολίτευσης, όπως αυτή συμπυκνώθηκε στα πεντέμισι χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή».
- Να υποθέσω ότι αυτή είναι απάντηση της κυβέρνησης διά στόματος συντονιστή;
«Είναι η προσωπική μου απάντηση. Τα καθήκοντα που μού έχει αναθέσει ο Πρωθυπουργός δεν αφορούν τον συντονισμό της κυβέρνησης. Αφορούν τον πολιτικό και επικοινωνιακό σχεδιασμό που είναι τελείως άλλο πράγμα. Και ποτέ δεν πρόκειται να αρνηθώ να αναλάβω τις ευθύνες μου, αλλά για τα καθήκοντα που μου έχουν ανατεθεί. Βεβαίως, και αυτών των βαρύτατων καθηκόντων του χαρτοφυλακίου του υπουργού Εσωτερικών».
- Αρα παραδέχεστε ότι και το δίλημμα των πρόωρων εκλογών ήταν και δική σας ευθύνη. Δεν ήταν επικίνδυνο (το δίλημμα) αυτόέπειτα από όσα συμβαίνουν στην Ιρλανδία;
«Απεναντίας. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Ο αγώνας μας σε τελική ανάλυση δεν αφορούσε τον συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων και τα ποσοστά των κομμάτων αλλά την αποτροπή πολιτικής αποσταθεροποίησης της χώρας. Ο Πρωθυπουργός, θέτοντας στους Ελληνες το δίλημμα, στην πραγματικότητα έθεσε το υπέρτερο ζήτημα της διάσωσης και της αναμόρφωσης της χώρας».
- Σας ενόχλησε που ορισμένοι συνάδελφοί σας, υπουργοί και βουλευτές, «σας περίμεναν στη γωνία»; Γνωρίζετε, φαντάζομαι, ότι αν τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά για το ΠαΣοΚ θα ζητούσαν την κεφαλή σας επί πίνακι. «Χωρίς αμφιβολία, επρόκειτο για τη δυσκολότερη εκλογική αναμέτρηση, από την οποία πετύχαμε να βγούμε, τρίτη συνεχή φορά, με ιδιαίτερα θετικό αποτέλεσμα. Ακόμη και στον πρώτο γύρο των εκλογών κανείς στην πραγματικότητα δεν αμφισβήτησε στα σοβαρά ότι μόνο αρνητικό δεν ήταν το αποτέλεσμα, παρά την πρωτοφανή προσπάθεια να θεωρηθεί ως τέτοιο. Κυρίως όμως πετύχαμε να διασφαλίσουμε το μέγα κεκτημένο της πολιτικής σταθερότητας που ήταν και η απώτερη επιδίωξή μας. Η διάσωση και η ανόρθωση της πατρίδας μας έχει όσο ποτέ ανάγκη την ενότητα, τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα καθώς και την αφοσίωση στον στόχο μας.
Επέλεξα να σιωπήσω αντί να ακολουθήσω τον επιβλαβή δρόμο της δημόσιας αντιπαράθεσης».
- Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα που έχετε συμφωνήσει με την τρόικα για τις αλλαγές στο Δημόσιο; Θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί για να εκταμιευθεί και η τέταρτη δόση της οικονομικής βοήθειας;
«Είναι σημαντικό ότι οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για την αναμόρφωση του κράτους άρχισαν, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, πολύ προτού προσφύγουμε στον μηχανισμό στήριξης, πολύ πριν από την έλευση της τρόικας δηλαδή. Είναι μέρος της υποχρέωσης που έχουμε απέναντι στον ελληνικό λαό και στη συνείδησή μας. Δεν αποφάσισε η τρόικα. Εμείς αποφασίσαμε την κατοχύρωση της αξιοκρατίας στις προσλήψεις με την καθολική υπαγωγή τους στο ΑΣΕΠ, τον Δεκέμβριο του 2009, την καθιέρωση πρώτη φορά στο ελληνικό κράτος αντικειμενικών και αμερόληπτων κανόνων για την επιλογή διευθυντικών στελεχών τον Μάρτιο, το πρόγραμμα “Καλλικράτης” και τόσα άλλα.
- Και πότε θα βγούμε από το τούνελ; Αρχικώς η κυβέρνηση μάς έλεγε σε τρία χρόνια. Τώρα με την επιμήκυνση δεν θα βγούμε ούτε σε δέκα...
«Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι πρέπει για πάντα να παραμείνουμε πια στον δρόμο της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της πειθαρχημένης και έντιμης οικονομικής διαχείρισης καθώς και της Δικαιοσύνης. Νυν και αεί, λοιπόν».
- Τι εννοείτε της Δικαιοσύνης;
«Εννοώ δικαιοσύνη στο κράτος. Ενα απλό παράδειγμα: Εργάζεται ήδη ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή για την αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων. Αρχές του 2011, έπειτα από ουσιαστικό διάλογο, θα προχωρήσουμε στην αναμόρφωσή του. Δεν μπορεί να έχουν θέση στο κράτος οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι. Γνωρίζετε ότι ως τον Μάρτιο του 2010, που καταργήσαμε τη σχετική διάταξη η οποία ίσχυε επί δεκαετίες, μπορούσε ένας δημόσιος υπάλληλος να προαχθεί ακόμη και αν του είχε επιβληθεί πειθαρχική ποινή για σοβαρό παράπτωμα;».
