Διπλό «χτύπημα» μέσα σε διάστημα δύο ημερών από τον Κώστα Καραμανλή θέτει σε κατάσταση «συναγερμού» την κυβέρνηση. Ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος αρχικά τάχθηκε υπέρ των αιτημάτων των αγροτών που βρίσκονται στα μπλόκα, χθες το βράδυ εξαπέλυσε νέα δριμεία επίθεση, ουσιαστικά κατηγορώντας την κυβέρνηση για μείζονα απαξίωση των θεσμών.
Μιλώντας σε εκδήλωση για τα 15 χρόνια κυκλοφορίας της εφημερίδας «Δημοκρατία», μαζί με τον Ευάγγελο Βενιζέλο – ο οποίος επανέλαβε την άποψή του ότι η χώρα έχει πρόβλημα «διακυβερνησιμότητας – ο Κώστας Καραμανλής έκανε πολλές «πλάγιες», αλλά και μία ευθεία επίθεση στην κυβέρνηση: αναφερόμενος στη δικαιοσύνη, ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε ότι «η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων πολιτικών αρχηγών, υπουργών, ανώτερων στρατιωτικών, δημοσιογράφων και άλλων δεν έπεισε ότι δόθηκαν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα που προέκυψαν, αναφορικά με τη νομιμότητα, την σκοπιμότητα, τους λόγους που έγιναν, τις εγκρίσεις που δόθηκαν, το περιεχόμενό τους. Ο χρόνος κύλησε, τα γεγονότα έπαψαν να απασχολούν την επικαιρότητα, η πολιτική αντιπαράθεση κόπασε. Για την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών όμως τα αναπάντητα ερωτήματα μένουν και ρίχνουν την σκιά της αμφισβήτησης στην εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης».
Πέντε άξονες
Κατά τα λοιπά, η ομιλία Καραμανλή στηρίχθηκε σε πέντε άξονες:
· Θεσμική υποβάθμιση: «ένα ολοένα διευρυνόμενο τμήμα της κοινωνίας θεωρεί ότι οι θεσμοί δεν λειτουργούν με την πληρότητα που απαιτείται. Ότι το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται. Ότι η Δικαιοσύνη επηρεάζεται. Ότι τα ΜΜΕ χειραγωγούνται. Ότι οι κυβερνήσεις δεν ακούνε και δεν καταλαβαίνουν. Ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην τους. Ότι η πολιτική ασκείται με όρους κλειστών συστημάτων, χωρίς έγνοια, χωρίς αναφορά, στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Όταν αυτή η αντίληψη γενικεύεται και παγιώνεται ως πεποίθηση, ακόμα κι αν δεν ανταποκρίνεται απολύτως στην πραγματικότητα, τότε οδηγούμαστε σε κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση αντιπροσώπευσης, κρίση αμφισβήτησης των θεσμών, κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος».
· Ευρωπαϊκός παράγοντας: «η στρεβλή παγκοσμιοποίηση, οι ανώνυμες αγορές που υπερισχύουν πάσης πολιτικής ή κοινωνικής προτεραιότητας, η άκαμπτη δημοσιονομική πειθαρχία έχουν ναρκοθετήσει την μέγιστη των Ευρωπαϊκών κατακτήσεων. Όλο και μεγαλύτερα στρώματα βλέπουν το μέλλον δυσοίωνο, τις συνθήκες ζωής να δυσκολεύουν, τις ευκαιρίες να λιγοστεύουν, το κράτος πρόνοιας να συρρικνώνεται, τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας και παιδείας να υποβαθμίζονται, τις κοινωνικές ανισότητες, αντί να αμβλύνονται, να οξύνονται και μάλιστα με ρυθμό καλπάζοντα. […] Η συσσώρευση πλούτου όμως στα χέρια ολίγων και η περιθωριοποίηση όλο και περισσοτέρων, η απίσχνανση της άλλοτε κραταιάς μεσαίας τάξης είναι νάρκη στα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος».
· Πολιτική αναταραχή: «η μεγάλη αυτή κοινωνική ανατροπή, σε βάρος των πολλών και σε όφελος των ολίγων, έχει άμεση σχέση με την επιδείνωση του πολιτικού κλίματος στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. […] Οι μεν παραδοσιακοί σχηματισμοί να περιθωριοποιούνται ή και να εξαερώνονται και φωνές πιο οξείες, ενίοτε και ακραίες, να παίρνουν το πάνω χέρι. Είναι εσφαλμένη και επιδερμική ανάλυση ότι αυτά οφείλονται σε ρηχή και ανεύθυνη πολιτική συμπεριφορά. Αντιθέτως, δείχνει την αποστροφή αυξανόμενων κοινωνικών ομάδων προς εκείνους που πίστεψαν και θεωρούν ότι τους πρόδωσαν και την ανάγκη τους να ακουστούν η δυσφορία και οι αγωνίες τους».
· Κοινοβουλευτική απαξίωση: «η υποβάθμιση του ρόλου του Κοινοβουλίου, όταν συμβαίνει, είναι πλήγμα στην ποιότητα της Δημοκρατίας. Απαξιώνεται η Βουλή στα μάτια των πολιτών όταν αισθάνονται ότι οι Εξεταστικές Επιτροπές για παράδειγμα λειτουργούν προσχηματικά ή παρελκυστικά. Ο κίνδυνος σήμερα δεν προέρχεται από θορυβώδεις εκτροπές ή θεαματικές, ηχηρές συγκρούσεις. Αντιθέτως, προέρχεται από την αργόσυρτη, υπόγεια διολίσθηση προς την ανοχή και εξοικείωση σε φαινόμενα υποβάθμισης των κανόνων».
· Αμφισβήτηση της δικαιοσύνης: «τα τελευταία χρόνια έχει απλωθεί μια σκιά σε πολλές Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Μια σκιά αμφισβήτησης, μια αίσθηση μεροληψίας υπέρ των ισχυρών, μια αντίληψη ότι και η Δικαιοσύνη δέχεται πιέσεις, επηρεασμό, απόπειρα χειραγώγησης. Η αμφιβολία – και μόνο η αμφιβολία – αρκεί για να τραυματιστεί η πολιτική και κοινωνική συνοχή. Η ποιότητα της Δημοκρατίας δεν κινδυνεύει μόνο όταν η Δικαιοσύνη παύει να είναι ανεξάρτητη. Κινδυνεύει ήδη από την στιγμή που η ανεξαρτησία της τεθεί υπό αμφισβήτηση».
Επιμένει στην μη διακυβερνησιμότητα ο Βενιζέλος
Από την πλευρά του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπογράμμισε ότι «η χώρα δεν μπορεί να πορευθεί προς το μέλλον με βαθιές κοινωνικές ασυμμετρίες που καταγράφονται από την Eurostat σύμφωνα με την οποία το 67 % των ελλήνων απαντά ότι ζει σε συνθήκες υποκειμενικής φτώχιας, δηλαδή θεωρεί ότι το εισόδημά του είναι ανεπαρκές παρότι μπορεί να εργάζεται, ακόμη και αν αντικειμενικά και με βάση τη διαστρωμάτωση των δηλωμένων εισοδημάτων ανήκει στη μεσαία τάξη που ψάχνει τον εαυτό της».
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε ότι «κρίση της Δημοκρατίας υπάρχει όταν η χώρα έχει καταστεί ουσιαστικά μη διακυβερνήσιμη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει κυβέρνηση που διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ασκεί τις συνταγματικές της αρμοδιότητες ή ότι δεν μπορεί να αποκτήσει και μετά τις επόμενες εκλογές κυβέρνηση. Σημαίνει κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό που αφορά το πολιτικό σύστημα αλλά και την κοινωνία των πολιτών και όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου».
Αξίζει, δε, να υπογραμμιστεί η… σπόντα Βενιζέλου, ο οποίος σημείωσε ότι «στη Βουλή η λειτουργία της εξεταστικής επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ – στη συγκρότηση της οποίας φτάσαμε όπως φτάσαμε – προσφέρει καθημερινό υλικό για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και αποκαλύπτει το μέγεθος του σκανδάλου χωρίς η κοινή γνώμη να βλέπει με ποιο τρόπο, σε ποιους και πότε θα αποδοθούν οι ευθύνες. Το δε μεγάλο ζήτημα είναι η συνολική υστέρηση του πρωτογενούς τομέα που οδηγεί σε απόγνωση τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους».
Τι θα κάνει η κυβέρνηση
Η έμφαση του Κώστα Καραμανλή στο θεσμικό πλαίσιο της δημοκρατίας – στο οποίο αναφέρθηκε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος – δεν είναι κάτι το νέο, ωστόσο, το γεγονός ότι μέσα σε δύο μέρες ο πρώην πρωθυπουργός κάνει «βαριές» παρεμβάσεις δεν περνά απαρατήρητο, πολλώ δε μάλλον, σε μια στιγμή που η κυβέρνηση βρίσκεται «στριμωγμένη» λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων.
Υπενθυμίζεται ότι και ο πρωθυπουργός, αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολίασαν την παρέμβαση Καραμανλή για τους αγρότες, επαναφέροντας στο προσκήνιο το διαβόητο σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» της περιόδου διακυβέρνησής του, σε αντιπαραβολή με την προσπάθεια της κυβέρνησης για εξυγίανση του συστήματος επιδοτήσεων των αγροτών. Μένει τώρα να φανεί αν θα υπάρξουν απαντήσεις στις νέες βολές του, αν και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα αποφευχθεί μια «μετωπική» σύγκρουση με τον πρώην πρωθυπουργό.
Μιλώντας σε εκδήλωση για τα 15 χρόνια κυκλοφορίας της εφημερίδας «Δημοκρατία», μαζί με τον Ευάγγελο Βενιζέλο – ο οποίος επανέλαβε την άποψή του ότι η χώρα έχει πρόβλημα «διακυβερνησιμότητας – ο Κώστας Καραμανλής έκανε πολλές «πλάγιες», αλλά και μία ευθεία επίθεση στην κυβέρνηση: αναφερόμενος στη δικαιοσύνη, ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε ότι «η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων πολιτικών αρχηγών, υπουργών, ανώτερων στρατιωτικών, δημοσιογράφων και άλλων δεν έπεισε ότι δόθηκαν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα που προέκυψαν, αναφορικά με τη νομιμότητα, την σκοπιμότητα, τους λόγους που έγιναν, τις εγκρίσεις που δόθηκαν, το περιεχόμενό τους. Ο χρόνος κύλησε, τα γεγονότα έπαψαν να απασχολούν την επικαιρότητα, η πολιτική αντιπαράθεση κόπασε. Για την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών όμως τα αναπάντητα ερωτήματα μένουν και ρίχνουν την σκιά της αμφισβήτησης στην εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης».
Πέντε άξονες
Κατά τα λοιπά, η ομιλία Καραμανλή στηρίχθηκε σε πέντε άξονες:
· Θεσμική υποβάθμιση: «ένα ολοένα διευρυνόμενο τμήμα της κοινωνίας θεωρεί ότι οι θεσμοί δεν λειτουργούν με την πληρότητα που απαιτείται. Ότι το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται. Ότι η Δικαιοσύνη επηρεάζεται. Ότι τα ΜΜΕ χειραγωγούνται. Ότι οι κυβερνήσεις δεν ακούνε και δεν καταλαβαίνουν. Ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην τους. Ότι η πολιτική ασκείται με όρους κλειστών συστημάτων, χωρίς έγνοια, χωρίς αναφορά, στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Όταν αυτή η αντίληψη γενικεύεται και παγιώνεται ως πεποίθηση, ακόμα κι αν δεν ανταποκρίνεται απολύτως στην πραγματικότητα, τότε οδηγούμαστε σε κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση αντιπροσώπευσης, κρίση αμφισβήτησης των θεσμών, κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος».
· Ευρωπαϊκός παράγοντας: «η στρεβλή παγκοσμιοποίηση, οι ανώνυμες αγορές που υπερισχύουν πάσης πολιτικής ή κοινωνικής προτεραιότητας, η άκαμπτη δημοσιονομική πειθαρχία έχουν ναρκοθετήσει την μέγιστη των Ευρωπαϊκών κατακτήσεων. Όλο και μεγαλύτερα στρώματα βλέπουν το μέλλον δυσοίωνο, τις συνθήκες ζωής να δυσκολεύουν, τις ευκαιρίες να λιγοστεύουν, το κράτος πρόνοιας να συρρικνώνεται, τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας και παιδείας να υποβαθμίζονται, τις κοινωνικές ανισότητες, αντί να αμβλύνονται, να οξύνονται και μάλιστα με ρυθμό καλπάζοντα. […] Η συσσώρευση πλούτου όμως στα χέρια ολίγων και η περιθωριοποίηση όλο και περισσοτέρων, η απίσχνανση της άλλοτε κραταιάς μεσαίας τάξης είναι νάρκη στα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος».
· Πολιτική αναταραχή: «η μεγάλη αυτή κοινωνική ανατροπή, σε βάρος των πολλών και σε όφελος των ολίγων, έχει άμεση σχέση με την επιδείνωση του πολιτικού κλίματος στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. […] Οι μεν παραδοσιακοί σχηματισμοί να περιθωριοποιούνται ή και να εξαερώνονται και φωνές πιο οξείες, ενίοτε και ακραίες, να παίρνουν το πάνω χέρι. Είναι εσφαλμένη και επιδερμική ανάλυση ότι αυτά οφείλονται σε ρηχή και ανεύθυνη πολιτική συμπεριφορά. Αντιθέτως, δείχνει την αποστροφή αυξανόμενων κοινωνικών ομάδων προς εκείνους που πίστεψαν και θεωρούν ότι τους πρόδωσαν και την ανάγκη τους να ακουστούν η δυσφορία και οι αγωνίες τους».
· Κοινοβουλευτική απαξίωση: «η υποβάθμιση του ρόλου του Κοινοβουλίου, όταν συμβαίνει, είναι πλήγμα στην ποιότητα της Δημοκρατίας. Απαξιώνεται η Βουλή στα μάτια των πολιτών όταν αισθάνονται ότι οι Εξεταστικές Επιτροπές για παράδειγμα λειτουργούν προσχηματικά ή παρελκυστικά. Ο κίνδυνος σήμερα δεν προέρχεται από θορυβώδεις εκτροπές ή θεαματικές, ηχηρές συγκρούσεις. Αντιθέτως, προέρχεται από την αργόσυρτη, υπόγεια διολίσθηση προς την ανοχή και εξοικείωση σε φαινόμενα υποβάθμισης των κανόνων».
· Αμφισβήτηση της δικαιοσύνης: «τα τελευταία χρόνια έχει απλωθεί μια σκιά σε πολλές Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Μια σκιά αμφισβήτησης, μια αίσθηση μεροληψίας υπέρ των ισχυρών, μια αντίληψη ότι και η Δικαιοσύνη δέχεται πιέσεις, επηρεασμό, απόπειρα χειραγώγησης. Η αμφιβολία – και μόνο η αμφιβολία – αρκεί για να τραυματιστεί η πολιτική και κοινωνική συνοχή. Η ποιότητα της Δημοκρατίας δεν κινδυνεύει μόνο όταν η Δικαιοσύνη παύει να είναι ανεξάρτητη. Κινδυνεύει ήδη από την στιγμή που η ανεξαρτησία της τεθεί υπό αμφισβήτηση».
Επιμένει στην μη διακυβερνησιμότητα ο Βενιζέλος
Από την πλευρά του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπογράμμισε ότι «η χώρα δεν μπορεί να πορευθεί προς το μέλλον με βαθιές κοινωνικές ασυμμετρίες που καταγράφονται από την Eurostat σύμφωνα με την οποία το 67 % των ελλήνων απαντά ότι ζει σε συνθήκες υποκειμενικής φτώχιας, δηλαδή θεωρεί ότι το εισόδημά του είναι ανεπαρκές παρότι μπορεί να εργάζεται, ακόμη και αν αντικειμενικά και με βάση τη διαστρωμάτωση των δηλωμένων εισοδημάτων ανήκει στη μεσαία τάξη που ψάχνει τον εαυτό της».
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε ότι «κρίση της Δημοκρατίας υπάρχει όταν η χώρα έχει καταστεί ουσιαστικά μη διακυβερνήσιμη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει κυβέρνηση που διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ασκεί τις συνταγματικές της αρμοδιότητες ή ότι δεν μπορεί να αποκτήσει και μετά τις επόμενες εκλογές κυβέρνηση. Σημαίνει κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό που αφορά το πολιτικό σύστημα αλλά και την κοινωνία των πολιτών και όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου».
Αξίζει, δε, να υπογραμμιστεί η… σπόντα Βενιζέλου, ο οποίος σημείωσε ότι «στη Βουλή η λειτουργία της εξεταστικής επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ – στη συγκρότηση της οποίας φτάσαμε όπως φτάσαμε – προσφέρει καθημερινό υλικό για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και αποκαλύπτει το μέγεθος του σκανδάλου χωρίς η κοινή γνώμη να βλέπει με ποιο τρόπο, σε ποιους και πότε θα αποδοθούν οι ευθύνες. Το δε μεγάλο ζήτημα είναι η συνολική υστέρηση του πρωτογενούς τομέα που οδηγεί σε απόγνωση τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους».
Τι θα κάνει η κυβέρνηση
Η έμφαση του Κώστα Καραμανλή στο θεσμικό πλαίσιο της δημοκρατίας – στο οποίο αναφέρθηκε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος – δεν είναι κάτι το νέο, ωστόσο, το γεγονός ότι μέσα σε δύο μέρες ο πρώην πρωθυπουργός κάνει «βαριές» παρεμβάσεις δεν περνά απαρατήρητο, πολλώ δε μάλλον, σε μια στιγμή που η κυβέρνηση βρίσκεται «στριμωγμένη» λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων.
Υπενθυμίζεται ότι και ο πρωθυπουργός, αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολίασαν την παρέμβαση Καραμανλή για τους αγρότες, επαναφέροντας στο προσκήνιο το διαβόητο σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» της περιόδου διακυβέρνησής του, σε αντιπαραβολή με την προσπάθεια της κυβέρνησης για εξυγίανση του συστήματος επιδοτήσεων των αγροτών. Μένει τώρα να φανεί αν θα υπάρξουν απαντήσεις στις νέες βολές του, αν και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα αποφευχθεί μια «μετωπική» σύγκρουση με τον πρώην πρωθυπουργό.
https://www.topontiki.gr/2025/12/09/mparaz-karamanli-venizelou-ef-olis-tis-ilis-pira-kata-tis-kivernisis-gia-thesmous-dikeosini-kinovouleftismo/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου