Χωρίς εθνικό νόμισμα, δεν έχεις οικονομική αυτονομία

Η δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Kajsa Ekis Ekman μιλάει στο NEWS 247 για την κρίση στη χώρα μας και στην Ευρώπη, για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον καπιταλισμό και τη δημοσιογραφία εν έτει 2014

Η δημοσιογράφος, ακτιβίστρια και συγγραφέας από τη Σουηδία, Kajsa Ekis Ekman, έγινε γνωστή στη χώρα μας μετά τη συνέντευξη της με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης πριν από ένα χρόνο.

Το βραβευμένο βιβλίο της «Κλεμμένη Άνοιξη» είναι εμπνευσμένο από την ελληνική κρίση και συμπεριλαμβάνει τις συνεντεύξεις των Αλέξη Τσίπρα και Γιώργου Παπανδρέου.

Όπως αναφέρουν οι εκδόσεις «Κέδρος» που έφεραν το βιβλίο στην Ελλάδα:

«Όταν ξέσπασε η κρίση, τα περισσότερα ευρωπαϊκά ΜΜΕ έσπευσαν με μεγάλη ευκολία να κατηγορήσουν τον ελληνικό λαό. Στερεότυπα αναπαράχθηκαν: οι Έλληνες δουλεύουν λίγο, συνταξιοδοτούνται νέοι, έχουν υπερδιογκωμένο δημόσιο τομέα.

Η Σουηδή συγγραφέας και δημοσιογράφος Kajsa Ekis Ekman αμφισβήτησε όλα τα παραπάνω. Για το λόγο αυτό έζησε δύο χρόνια στην Ελλάδα, διερευνώντας τα πραγματικά αίτια της κρίσης. Η συγγραφέας διεισδύει στις ρίζες του ελληνικού προβλήματος, που δεν αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση αλλά μέρος της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού.

Ποιοι ήταν οι πραγματικοί εμπνευστές του Ευρώ – οι πολιτικοί ή οι μεγαλοβιομήχανοι; Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί το κοινό νόμισμα; Ποιοι κέρδισαν από την καθιέρωσή του;

Η Ekman καταγράφει τον τρόπο με τον οποίο η κρίση επηρέασε την ελληνική κοινωνία και παρακολουθεί από κοντά τα γεγονότα: γενικές απεργίες, μαζικές διαδηλώσεις και εκλογικές αναμετρήσεις. Εξετάζει τα χαρακτηριστικά αυτών που συνέθεσαν το πολύμορφο Κίνημα των Αγανακτισμένων της Πλατείας Συντάγματος.

Συνομιλεί με νέους ανθρώπους που έμειναν άνεργοι, με επιχειρηματίες και με θιασώτες των θεωριών συνωμοσίας, με εργαζόμενους που πήραν στα χέρια τους τον έλεγχο του εργοστασίου στο οποίο δούλευαν, με πολιτικούς και ψηφοφόρους από όλο το πολιτικό φάσμα..

Ένα ολοζώντανο χρονικό που αναδεικνύει τους αθέατους μηχανισμούς λειτουργίας των μεγάλων συμφερόντων και δίνει φωνή στους ανθρώπους που πληρώνουν το κόστος».

Η Kajsa Ekis Ekman βρέθηκε φέτος στο TEDx Athens για να αναλύσει το «τι είναι και τι δεν είναι ο καπιταλισμός» και μίλησε στο NEWS 247 για το πώς βλέπει τη χώρα μας εν έτει 2014, τέσσερα χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο.

Όπως μας αναφέρει, «πάρα πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν την έννοια του καπιταλισμού, χωρίς να γνωρίζουν επακριβώς για τι πράγμα μιλάνε. Όταν ξέρουμε πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα, μπορούμε να κατανοήσουμε τη χρησιμότητα του αλλά και τα όρια του. Ο καπιταλισμός είναι λοιπόν το σύστημα στο οποίο η παραγωγή βρίσκεται σε ιδιώτες και υλοποιείται προς όφελος του κέρδους.

Το κέρδος καθορίζει το τι και το πού και πώς θα παράγεται. Είναι ένα σπουδαίο σύστημα μιας και ευνοεί την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες και τις ιδέες, αλλά έχει έλλειψη ως προς ένα βασικό ζήτημα. Εκείνο της ευθύνης. Κάθε εταιρεία κυνηγάει το κέρδος της και η οικονομία διαλύεται, καταρρέει, το κλίμα καταστρέφεται και οι χρηματοπιστωτικές φούσκες «σκάνε». Αν θέλουμε ένα πιο σταθερό κόσμο για να ζήσουμε, πρέπει εμείς οι άνθρωποι να πάρουμε στα χέρια μας την οικονομία».

Το Who is Who:

Η Kajsa Ekis Ekman γεννήθηκε στη Σουηδία το 1980. Είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Συνεργάζεται με την Dagens Nyheter, την πρώτη σε κυκλοφορία καθημερινή εφημερίδα της Σουηδίας, και με τη φιλοαριστερή εφημερίδα ETC. Αρθρογραφεί για ποικίλα θέματα, όπως η Βενεζουέλα, η κλιματική πολιτική, τα δικαιώματα των γυναικών και η κριτική στο μεταμοντερνισμό.

Το πρώτο της βιβλίο, Varat och varan (2010), με θέμα το τράφικινγκ και την παρένθετη μητρότητα, έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Η συγγραφέας έχει δώσει πλήθος διαλέξεων για το θέμα του βιβλίου σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Αυστραλία και στην Κούβα. Το 2014 τιμήθηκε στη χώρα της με το βραβείο Lars Johan Hierta για το βιβλίο της Κλεμμένη Άνοιξη (Skulden).

Πώς κρίνετε τον τρόπο άσκησης της δημοσιογραφίας στην Ευρώπη του 2014; 

«Όλα είναι υποκειμενικά στη ζωή μας και όλες οι ερωτήσεις μπορούν να τεθούν υπό ένα φιλοσοφικό πρίσμα. Ωστόσο, όταν τα media ελέγχονται από ιδιωτικές εταιρείες που τα χρησιμοποιούν για τα συμφέροντα τους και όχι για την αντικειμενική ενημέρωση, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ανεξάρτητη δημοσιογραφία.

Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το «μαύρο» στην ΕΡΤ, το «λουκέτο» ήταν μια τραγωδία. Πρέπει να δώσουμε μάχη για την επιβίωση των δημόσιων Μέσων Ενημέρωσης και των ανεξάρτητων μέσων που δεν έχουν σχέση με διαπλεκόμενα συμφέροντα».

«Τώρα πια η κρίση δεν είναι ένα σοκ, αλλά κάτι μόνιμο. Είναι σαν να έχουν αφομοιώσει τις επιπτώσεις οι άνθρωποι στην Ελλάδα»

Τι σας ενέπνευσε για να γράψετε για την ελληνική κρίση;

«Το 2011, μια Ελληνίδα φίλη με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου είπε: Ξέρεις τι γίνεται εδώ; Μου είπε ότι η Βουλή θα ψήφιζε για το πρώτο μνημόνιο που αν υπερψηφιζόταν θα κατέστρεφε το μέλλον της νεολαίας της χώρας. Έτσι, ήρθα στην Ελλάδα και έμεινα δύο χρόνια για να καλύψω τις πολιτικές εξελίξεις αλλά και για να εξηγήσω στους Σουηδούς συμπατριώτες μου τί συμβαίνει σε μια χώρα που βιώνει την κρίση.

Όλοι οι φίλοι μου στην Αθήνα επηρεάστηκαν από την οικονομική κρίση. Άλλοι έφυγαν στο εξωτερικό, άλλοι έχασαν την εργασία τους, άλλοι είδαν τον μισθό τους να μειώνεται, άλλοι εργάζονται χωρίς να πληρώνονται. Έχω φίλο μηχανικό που πληρωνόταν με ψάρια και τρόφιμα (!) αντί για χρήματα την περασμένη χρονιά.

Και φυσικά υπήρχαν ψυχολογικές επιπτώσεις. Άλλοι έγιναν παθητικοί αποδέκτες της κρίσης, άλλοι απογοητεύτηκαν και βίωσαν την κατάθλιψη, κάποιοι κατηγορούν τους γονείς τους, κάποιοι έγιναν πιο αντικοινωνικοί. Τώρα πια η κρίση δεν είναι ένα σοκ, αλλά κάτι μόνιμο. Είναι σαν να έχουν αφομοιώσει τις επιπτώσεις οι άνθρωποι στην Ελλάδα.

Υπάρχουν συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες σχετικά με την ελληνική κρίση;

«Η ελληνική κρίση δεν είναι «ελληνική», δεν θα μπορούσε να προκύψει από μόνη της, δεν μιλάμε για μια μοναδική περίπτωση. Από την άλλη, υπήρχαν πράγματα σε αυτή τη χώρα που συνέβαλλαν στο να γιγαντωθεί. Στο βιβλίο μου, αναλύω σε ένα κεφάλαιο του που έχει να κάνει με τη νεώτερη ιστορία της Ελλάδας, το πώς η γεωπολιτική θέση της χώρας έχει συντελέσει στο να διαμορφωθεί εδώ αυτή η κατάσταση».

«Είναι σπουδαίο να ανήκεις στο «club των VIP» αλλά αν δεν μπορείς να καρπώνεσαι τα οφέλη αυτού του κλαμπ, τότε δεν υπάρχει κανένα κέρδος και νόημα να είσαι εντός του»

Κατά τη γνώμη σας, ποιοι ήταν οι λάθος χειρισμοί που δημιούργησαν το τεράστιο πρόβλημα στον Ευρωπαϊκό Νότο;

«Η κρίση της Ε.Ε. ήταν το πρώτο και σημαντικότερο αποτέλεσμα της αμερικανικής χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης. Γι” αυτό και οι πρώτοι που αντιμετώπισαν προβλήματα, ήταν οι τράπεζες. Το πρόβλημα μεταφέρθηκε από τις τράπεζες στις κυβερνήσεις και από εκείνος στον λαό τους. Σε κάθε περίπτωση, η Ελληνική κυβέρνηση είχε προβλήματα και από πριν.

Ο Thomas Piketty γράφει ότι είτε μπορείς να δανειστείς χρήματα από τους πλούσιους και να δημιουργήσεις χρέος, είτε να φορολογήσεις τον πλούτο και να πάρεις τα χρήματα «δωρεάν». Η καλύτερη λύση βέβαια είναι η δεύτερη αλλά η Ελλάδα αποφάσισε να ακολουθήσει την πρώτη οδό και έτσι παρέμεινε χρεωμένη στους τραπεζίτες».

Πιστεύετε πως μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας;

«Το ελπίζω, γιατί αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο ως έχει. Κανένα κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει με τόσο υψηλό χρέος. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η αριστερά θα έρθει στην κυβέρνηση εν μέσω μιας κατάστασης στην οποία δεν υπάρχουν χρήματα για μεταρρυθμίσεις.

Έτσι, η αρχή της νέας διακυβέρνησης θα είναι δύσκολη, αλλά μετά από τα προβλήματα των τελευταίων ετών, πιστεύω πως οι Έλληνες πολίτες έχουν γνώση πια αυτής της πραγματικότητας».

Μπορεί όμως ο ΣΥΡΙΖΑ να διαπραγματευτεί καλύτερα;

«Ναι, αν είναι σκληροί και χρησιμοποιήσουν τα κατάλληλα και τα πιο αρμόδια άτομα».

Κατά τη γνώμη σας, θα έπρεπε η Ελλάδα να είχε επιστρέψει στη δραχμή;

«Κοιτάξτε, δεν νομίζω πως το ευρώ ήταν αρχικά μια κακή ιδέα. Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες ήταν προηγουμένως πολύ υψηλές. Για την ακρίβεια, η ισοτιμία ταίριαζε πολύ καλά σε οικονομίες κρατών όπως της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και του Βελγίου. Οι εξαγωγές τους γνώρισαν άνθηση μετά την έλευση του ευρώ καθώς το νέο ενιαίο νόμισμα ήταν μια υποτίμηση για εκείνους.

Πριν το ευρώ τα Γερμανικά προϊόντα ήταν πολύ ακριβά για να τα αγοράσει μια άλλη χώρα, καθώς η ισοτιμία του Μάρκου (D-mark) ήταν πολύ υψηλή. Το ευρώ έδωσε ώθηση στις Γερμανικές εξαγωγές αλλά στον Νότο συνέβη το αντίθετο. Οι εξαγωγές γνώρισαν πτώση και οι τιμές ανέβηκαν πολύ.

Νομίζω πως όλες οι χώρες που είχαν αρνητικό πρόσημο από το ευρώ, θα έπρεπε να συμμαχήσουν και να αναπτύξουν ένα κοινό σχέδιο. Θα έπρεπε να αποφασίσουν συντεταγμένα, είτε να γυρίσουν στο εθνικό τους νόμισμα ή να ασκήσουν ομαδική πίεση για να αποκτήσουν μεγαλύτερη δύναμη επιρροής εντός της Ευρωζώνης. Από τη στιγμή που δεν έχεις το δικό σου νόμισμα, δεν έχεις και οικονομική αυτονομία.

Είναι σπουδαίο να ανήκεις στο «club των VIP» αλλά αν δεν μπορείς να καρπώνεσαι τα οφέλη αυτού του κλαμπ, τότε δεν υπάρχει κανένα κέρδος και νόημα να είσαι εντός του. Στη Σουηδία κανείς δεν θέλει το ευρώ. Ψηφίσαμε το 2003 και οι πολίτες είπαν «όχι».

Τι πρέπει να αλλάξει στην Ε.Ε. και στην πολιτική που ακολουθεί;

«Η ευρωπαϊκή πολιτική λιτότητας πρέπει να αλλάξει. Η Ε.Ε. πρέπει να γίνει πιο δημοκρατική. Η Ένωση προωθεί την δημιουργία ενός καπιταλιστικού υπερκράτους παρά ενός δημοκρατικού σχηματισμού. Έχουμε ελάχιστο έλεγχο σαν πολίτες ως προς την ΕΚΤ και τη λειτουργία της Κομισιόν».

Τέλος, είστε αισιόδοξη σε ότι αφορά το μέλλον της Ευρωζώνης;

«Όχι. Αν δεν διαλυθεί το ευρώ ή δεν γίνουν κρίσιμες αλλαγές, θα μας χτυπήσει νέα κρίση, πιο σκληρή σε σχέση με το τι έχουμε δει μέχρι σήμερα».

https://eleutheriellada.wordpress.com/

Πρόταση για μερική χαλάρωση του 35ωρου στη Γαλλία

Ριζικές μεταρρυθμίσεις, όπως τη μερική χαλάρωση του 35ώρου στη Γαλλία και την προσφορά επενδυτικών κινήτρων, πρότειναν οι οικονομολόγοι Χένρικ Εντερλάιν και Ζαν Πιζανί-Φερί, σε έκθεσή τους την οποία είχαν παραγγείλει από κοινού οι κυβερνήσεις Γαλλίας και Γερμανίας.

Προειδοποιώντας ότι η Ευρώπη οδηγείται σε «παγίδα στασιμότητας», οι δύο ειδικοί επέλεξαν την παραπάνω συμβιβαστική λύση, η οποία επιτρέπει τη μερική χαλάρωση της άκαμπτης αγοράς εργασίας στη Γαλλία, παράλληλα με την ενίσχυση των κρατικών επενδύσεων με στόχο τον εκσυγχρονισμό των γερασμένων γερμανικών έργων υποδομής.

Τα ευχολόγια

Ο κ. Εντερλάιν του ινστιτούτου Hertie και ο κ. Πιζανί-Φερί του κρατικού ινστιτούτου μελετών France Strategie παραχώρησαν χθες κοινή συνέντευξη Τύπου με τους υπουργούς Οικονομίας Γαλλίας και Γερμανίας, κυρίους Μακρόν και Γκάμπριελ στο Παρίσι. «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την περίοδο που διανύουμε είναι τα ευχολόγια, που δεν οδηγούν σε ουσιαστικές αλλαγές», είπαν οι δύο οικονομολόγοι.

Παρότι, όμως, το γαλλικό υπουργείο Οικονομίας παρήγγειλε τη μελέτη, ο υπουργός Εμανουέλ Μακρόν τήρησε αποστάσεις από το πόρισμά της, υπογραμμίζοντας ότι η κατάργηση του 35ώρου δεν αποτελεί μέρος του κυβερνητικού μεταρρυθμιστικού πακέτου και ότι οι προτάσεις των δύο οικονομολόγων δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα.

Μεταξύ των προτάσεων περιλαμβάνονται η διενέργεια συλλογικών διαπραγματεύσεων στη Γαλλία, όχι κάθε χρόνο όπως γίνεται σήμερα, αλλά κάθε τριετία, όπως κάνουν οι Γερμανοί, η διαπραγμάτευση με τα συνδικάτα για θέματα μερικής απασχόλησης, καθώς και η απλοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για την απόλυση εργαζομένων.

Αν και η έκθεση τονίζει ότι το ισχύον καθεστώς ασφάλισης ανέργων δεν λειτουργεί, οι συντάκτες της αποφεύγουν να προβούν σε συγκεκριμένες προτάσεις μεταρρύθμισής του.

Για τη Γερμανία

Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, η έκθεση επισημαίνει τις μακροπρόθεσμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η οικονομία της χώρας λόγω της ταχείας γήρανσης του πληθυσμού και των σημαντικών ελλείψεων στις δημόσιες υποδομές. Το Βερολίνο οφείλει, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, να ενισχύσει την απασχόληση των γυναικών και να προετοιμαστεί για τη μαζική εισροή μεταναστών.

«Σε αντίθεση με τη Γαλλία, όπου οι μεταρρυθμίσεις έχουν επείγοντα και συγκεκριμένο χαρακτήρα, οι γερμανικές μεταρρυθμιστικές ανάγκες έχουν δομικό, θεμελιώδη χαρακτήρα και απαιτούν σημαντικές, μακροπρόθεσμες κοινωνικές μεταβολές», αναφέρουν οι δύο ειδικοί.

Διαχείριση μεταναστών

Οι συντάκτες της μελέτης προτείνουν την υιοθέτηση συστήματος πόντων από τη γερμανική κυβέρνηση για τη διαχείριση των μεταναστών, προσφέροντας αυτομάτως άδεια εργασίας σε αλλοδαπούς κατόχους τίτλων σπουδών από γερμανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Παράλληλα, η γερμανική κυβέρνηση πρέπει –σύμφωνα με το γαλλογερμανικό δίδυμο οικονομολόγων– να δεσμευθεί να προωθεί επιπλέον 24 δισ. ευρώ τον χρόνο την ερχόμενη τριετία σε κρατικές επενδύσεις, ποσό διπλάσιο από αυτό που έχει ήδη δεσμεύσει το Βερολίνο για τον στόχο αυτό.

http://www.rizopoulospost.com/

Η νέα αποικιοκρατία

Του Δημήτρη Μηλάκα

Σε άλλες παλαιότερες εποχές «αντιβασιλείς», έπαρχοι και αξιωματούχοι έφταναν από την μητρόπολη για να διοικήσουν τους πρωτόγονους ιθαγενείς, να δώσουν τα φώτα τους και να ρουφήξουν τον πλούτο τους. Σήμερα, όπως αρχίζει πια να γίνεται ξεκάθαρο από το ελληνικό παράδειγμα εποπτείας, η αποικιοκρατική διοίκηση γίνεται κατά κύριο λόγο από το πρόθυμο εγχώριο πολιτικό προσωπικό.

Αυτοί οι πρόθυμοι τοποθέτησαν  τη χώρα στη μέγγενη των Μνημονίων και των Δανειακών Συμβάσεων φρόντισαν να εντάξουν στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας τις απαιτήσεις των δανειστών και από το 2010 μέχρι και τώρα διοικούν ως τοποτηρητές ξένων συμφερόντων μετατρέποντας τη χώρα σε αποικία χρέους, όπου:

·        Δημιουργήθηκε μια τεράστια δεξαμενή φτηνού εργατικού δυναμικού

·        Υποτιμήθηκαν γενικότερα οι αξίες που θα επιτρέψουν στα εγχώρια και ξένα κοράκια να αρπάξουν τζάμπα ότι έχει αξία και προοπτική κέρδους

·        Απελευθερώθηκε η ασυδοσία του αφεντικού που μπορεί να κάνει νόμιμα τις δουλειές του τζάμπα

·        Δημιουργήθηκε ο μηχανισμός αφαίμαξης του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου για την εξυπηρέτηση του χρέους

Στην  ελληνική αποικία (χρέους) η εκλεγμένη κυβέρνηση έχει το ρόλο της μαριονέτας και υπάρχει μόνο και μόνο για να νομιμοποιεί και να εφαρμόζει τις αποφάσεις των δανειστών:

·        Πόσο, σε ποιον και τι θα ξεπουληθεί

·        Πόσος από τον παραγόμενο πλούτο θα επιστραφεί στους δανειστές

·        Σε ποιο ποσοστό και σε ποιο βαθμό θα πεταχτεί στο περιθώριο η ελληνική κοινωνία με την εξαφάνιση των κοινωνικών δαπανών.

Η βασικότερη ωστόσο δουλειά και το κύριο καθήκον της εκλεγμένης ελληνικής κυβέρνησης είναι η φροντίδα για τη συντήρηση και διαιώνιση  του καθεστώτος αποικίας χρέους για τη χώρα.

Στο πλαίσιο αυτού του καθήκοντος ακούμε τους σημερινούς αλλά και τους επίδοξους επόμενους ιθύνοντες να ορκίζονται πίστη στη βιωσιμότητα και την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους, ακριβώς την ίδια στιγμή που με καμία αριθμητική και υπολογισμό κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν. Ακόμη κι αν εξαθλιωθεί το σύνολο του ελληνικού λαού για τον επόμενο αιώνα..

Αυτή η αναγνώριση—από το απερχόμενο αλλά και το επερχόμενο- πολιτικό προσωπικό της δυνατότητας εξυπηρέτησης ενός χρέους που κανένας μαθηματικός υπολογισμός δεν το κάνει βιώσιμο, είναι η αποδοχή  του καθεστώτος της αποικίας χρέους για τη χώρα.

https://eleutheriellada.wordpress.com

Και εμπρηστής και πυροσβέστης γίνεται?

Δεν μπορεί κανείς να μην ενοχληθεί από τον θόρυβο που ξεσηκώνει ο συρφετός των ανεκδιήγητων που συσπειρώνονται γύρω από τα αποκαΐδια του «παπανδρεϊκού» Πα.Σο.Κ. ελπίζοντας ότι με την επιστροφή του Mind-the-GAPapandreou στο προσκήνιο θα αναγεννηθεί ως Φοίνικας, η καρβουνιασμένη όρνιθα του τριτοδρομικού «σοσιαλισμού». 

Βέβαια ο ηγεμονίσκος εκ δυτικής Λιβύης (*), ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει σκοπό να ηγηθεί των ανταρτών του γλυκού νερού που τον περιβάλλουν με την εμπιστοσύνη τους, προκειμένου να ρίξει την άθλια αυτή κυβέρνηση –αθλιότερη ακόμα κι από τη δική του- που στηρίζει με την ψήφο του δυόμισι χρόνια τώρα -οπότε άνθρακας ο θησαυρός.   

Επαναλαμβάνουν μονότονα οι παρατρεχάμενοι, ότι το 2010, ο Γιωργάκης προέταξε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό, αναλαμβάνοντας μόνος του, ευθύνες που δεν του αναλογούσαν. 

Πράγματι, ανέλαβε ευθύνες που δεν του αναλογούσαν, αφού σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 28 του Συντάγματος: «Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών».

Αυτός ο ηγεμονίσκος εκ δυτικής Λιβύης, λοιπόν, ήταν ο πρώτος διδάξας για τη συστηματική, έκτοτε, καταπάτηση του ελληνικού Συντάγματος και των θεμελιωδών μας δικαιωμάτων -και αν δεν έχομε μνήμη και αντίληψη χρυσόψαρου, ξέρουμε ότι δεν μπορεί να τον ξεπλύνει, πλέον, ετούτον τον άνθρωπο, ούτε το ποτάμι της Καλλιρρόης…

Παραμένει μόνο να διαλευκανθεί από τους ψυχιάτρους του ιδρύματος στο οποίο πρέπει να εγκλειστεί το φαιδρό αυτό ζιζάνιο του πολιτικού μας βιότοπου, αν πράγματι, ο κενόδοξος Γιωργάκης, προέτασσε εκείνες τις δύσκολες ώρες το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό ή –όπως κάποιοι ισχυρίζονται- το οικογενειακό όφελος, επειδή είναι ψυχικά διαταραγμένος ή διότι, όπως οι περισσότεροι πιστεύουμε, είναι απλώς καθυστερημένος κι άρα, παρά τη ζημιά που προκάλεσε, πρέπει να αθωωθεί λόγω βλακείας.

Είναι, πάντως, όνειδος για όλους μας, να ασχολούμαστε με αυτό το φαιδρό υποκείμενο, που κατά γενική ομολογία είναι για τις σφαλιάρες, μόνο και μόνο επειδή φέρει ένα «βαρύ» επίθετο, που ειρήσθω εν παρόδω, έχει γίνει κατά πολύ βαρύτερο από την πούδρα που έχει ρίξει επάνω του η Ιστορία, αποκρύπτοντας πολλές πτυχές της πραγματικότητας και αρκετές φορές φτιασιδώνοντας την ιστορική αλήθεια.

Είναι αξιολύπητες, πάντως, οι προσπάθειες του καταρρέοντος συστήματος να επιμένει να στήνει αναχώματα στην επέλαση των "κόκκινων διαβόλων", όπως τους αντιλαμβάνονται διάφοροιγελωτοποιοί-«υπουργοί» και άλλοι παρατρεχάμενοι, που μέσα στον πανικό τους από τη διαφαινόμενη απώλεια της κουτάλας της εξουσίας που τους τρέφει, τα έχουν χάσει. Είναι, ασφαλώς, μάταιες, τέτοιες προσπάθειες και δεδομένη η λειψανδρία. 

Ζήσαμε πρώτα τον ουρανοκατέβατο Σταύρο που με το ποτάμι των ανοησιών που αραδιάζει δεξιά κι αριστερά, γρήγορα έδειξε ότι έφτασε στο ταβάνι των δυνατοτήτων του και μάλιστα χτύπησε και το κεφάλι του πάνω σ’ αυτό το χαμηλό ταβάνι, αφού ο πολιτικός του λόγος είναι τόσο φθηνός και προβλέψιμος.

Τώρα βλέπουμε τις προσπάθειες του συστήματος να επαναφέρει τον αποτυχημένο πρόεδρο της ανυπόληπτης Διεθνούς των Σοσια-ληστών, ο οποίος φαίνεται να ετοιμάζει την επάνοδό του, με την ανακατάληψη των διάσπαρτων ερειπίων του πτωχευμένου πατρικού κληροδοτήματος! 

Ας είμαστε λίγο σοβαροί, παρακαλούμε, κι ας επαναλάβουμε κι εδώ, αυτό που είχαμε γράψει και για τον Σταύρο και κυρ-Σταύρο κι αφέντη τσουτσουλομύτη, που ασφαλώς κατατάσσεται στην ίδια συνομοταξία: μόνο με καχυποψία μπορεί να ιδωθεί οποιαδήποτε προσπάθεια του κατεστημένου, να λειτουργήσει ως ανάχωμα στην προοπτική της διακυβέρνησης από τον Συ.Ριζ.Α. γιατί μια ψυχή που είναι να βγει πρέπει να βγει. 

Ο Mind-the-GAP, βεβαίως προθερμαίνεται, για να γίνει ξανά λαγός του συστήματος. Το αστειότερο είναι ότι ενδέχεται να ψηφιστεί από υπερήλικες που στα κουρασμένα μυαλά τους, τον μπερδεύουν με τον ένδοξο παππού του ή ακόμα και τον πατέρα του. 

Σ' εμάς, το μόνο που απόμεινε να θυμόμαστε, είναι ότι  ακόμα και η καμαριέρα αντιστάθηκε∙ όχι όμως ο Γιωργάκης -κι έτσι τα πράγματα πήραν τον άσχημο δρόμο που πήραν! 

Υ.Γ. Όπως πολύ εύστοχα σημείωσε πρόσφατα ο Μιχάλης Ιγνατίου, «το μείζον θέμα ήταν να μην καταλήξει η Ελλάδα στα γρανάζια του μηχανισμού της ΕΕ και του ΔΝΤ. Από τη στιγμή που μπήκαν απερίσκεπτα οι υπογραφές, είναι αδύνατο να αλλάξει οτιδήποτε πριν δώσουν τη συγκατάθεσή τους οι δανειστές». Αυτό λοιπόν είναι σήμερα το πρόταγμα και χρόνια τώρα περιμένομε απαντήσεις για το πώς θα ξεφύγουμε από αυτήν την παγίδα στην οποία μας έριξε ο άνθρωπος που επιχειρεί τώρα να βγει από τον πολιτικό του τάφο, ας ελπίσουμε ασκόπως. 

http://my-pillow-book.blogspot.gr/

Αθώοι- Ένοχοι, Υπέυθυνοι- Ανέυθυνοι για όλα

«Δεν μπορεί να ήταν λιγότερες οι διαφορές Ανδρέα  Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη απ' ό,τι είναι οι διαφορές που χωρίζουν τον Σαμαρά και τον Τσίπρα. Και όμως οι Παπανδρέου και Μητσοτάκης κατάφεραν και κάθισαν στο ίδιο τραπέζι», δήλωσε η θυγατέρα του Μητσοτάκουλα με το γνωστό θράσος που διακρίνει όλην αυτήν τη βλαπτική οικογένεια, όπως όλοι έχουμε πολύ πρόσφατα διαπιστώσει -κι αμόλησε, μάλιστα, και στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις και τον κομματάρχη σύντεκνό της, για να υποστηρίξει κι αυτός την ίδια άποψη, υπονομεύοντας έτι περεταίρω τη σαθρή θέση του Φον-Αντωνάκη, που παριστάνει τον άτεγκτο (sic) πρωθυπουργό μας. 

Με το δίκιο της αυτή η διμούτσουνη οχιά του πολιτικού μας συστήματος, προβαίνει σε τέτοιες δηλώσεις∙ έτοιμη, μεταξύ άλλων κι αυτή, ανά πάσα στιγμή ν’ αρπάξει τη σκυτάλη του παραπαίοντος (από)κόμματος από τον ξεγλωσσισμένο «Πρωθυπουργό», που πλησιάζει πια στο τέλος της θλιβερής πολιτικής του πορείας, μπουσουλώντας στα τέσσερα, κατά που αρέσκεται κι όλας –σύμφωνα, τουλάχιστον, με την ομολογία παλαιού ομοτράπεζού του, που δεν έχει διαψευστεί.

Αυτοί που πρεσβεύουν τέτοιες λογικές, και προκρίνουν τον δρόμο της «φρόνησης» και της «συνεννόησης», ως ζωτικοί παράγοντες του καταρρέοντος κυβερνητικού τραγέλαφου  και πρωταγωνιστές της πολιτικής φαρσοκωμωδίας που βιώνουμε όλοι μας στο πετσί μας την τελευταία τετραετία, παριστάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται το κακό που έχουν προκαλέσει στην Ελλάδα, οι ίδιοι και οι αντεθνικές πολιτικές επιλογές τους! 

Αυτές κι αυτοί όλοι, που δήθεν σφυρίζουν αδιάφορα, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν, πράττουν ό,τι πράττουν, βέβαια, με το δίκιο τους. Θρασείς όπως ανέκαθεν, προσπαθούν, ως οφείλουν , να καλύψουν τις προσωπικές τους, η καθεμιά κι ο καθένας τους, ευθύνες. 

Εγκληματικές είναι αυτές οι ευθύνες τους για τις πράξεις και  τις παραλείψεις τους. Υπεύθυνοι και υπόλογοι για την εφαρμογή πολιτικών και πρακτικών δεκαετιών, που μας κατάντησαν εδώ που μας κατάντησαν: πτωχούς!

Ύστερα από αυτό το ανεπανάληπτο ρεσιτάλ δουλοπρέπειας και κουτοπονηριάς, αυτής της κυβέρνησης των εθνικών ολετήρων προς τους επικυρίαρχους δανειστές, έφτασε επιτέλους ο κόμπος στο χτένι, αφού έτσι κι αλλιώς, κάποια στιγμή θα έφτανε. 

Ύστερα από αυτό το βδελυρό ρεσιτάλ ευνοιοκρατίας προς τους σφέτερους του κυβερνητικού εσμού και επίδειξης αυτού του απίστευτου κυνισμού προς όλους εμάς τους υπόλοιπους, έφτασε η στιγμή που ο ενδοτισμός τους και η ανικανότητά τους, δεν μπορεί πια να κρύβεται ούτε κάτω από το χαλί ούτε πίσω από αφηγήματα «επιτυχίας» και άλλα παρόμοια αποκυήματα νοσηρής φαντασίας.  

Η αλληλουχία των δηλώσεων στο ίδιο κλίμα περί συναίνεσης, όμως, από τους διάφορους  πρωτοκλασάτους της αξιωματικής αντιπολίτευσης – πρωτοκλασάτοι στους όρους, πάντα, που θέτουν οι κανόνες της Τηλεδημοκρατίας μας-  δεν είναι καλά νέα:  οι περίλαμπρες τηλεπερσόνες της αξιωματικής μας αντιπολίτευσης δεν προμηνύουν τίποτα καλό με τις δηλώσεις τους, για τις προθέσεις αυτής της καινούριας συνιστώσας του Σύ.Ριζ.Α. Όχι, η συνιστώσα της «φρόνησης» και της «συνεννόησης», που αναδύεται σιγά-σιγά μέσα από τον ζέοντα και βρομερό βούρκο του πολιτικού μας συστήματος, δεν δίνει καμία λύση ούτε θα φέρει κανένα αποτέλεσμα. Ο μπάρμπα-Φανούρης ήδη τον επιχείρησε, αυτόν τον συγχρωτισμό, και είδαμε την κατάντια του.

Είναι απογοητευτική κι ενοχλητική αυτή η δηλούμενη προθυμία να συμπορευθούν αυτοί που ισχυρίζονται ότι κομίζουν το νέο, με τους εξωνημένους πρωταγωνιστές και τους άλλους αγύρτες της πολιτικής μας ζωής! Αν όχι γι’ άλλον λόγο, επειδή τέτοιες δηλώσεις υποδηλώνουν ότι κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται, αν μη τι άλλο, τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας που ζητά να μπει, επιτέλους, ένα τέλος σ’ ετούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού στο οποίο μας σέρνουν οι ανάξιοι κυβερνήτες μας.

Δεν μπορούν, δυστυχώς,  να αντιληφθούν, ορισμένοι, ότι θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία∙ ούτε μπορούν να καταλάβουν ότι μια έντιμη μελλοντική κυβέρνηση, δεν μπορεί να στηριχτεί πουθενά, αν προηγουμένως δεν ξεμαγαρίσει ετούτος ο τόπος. Αν δεν αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Αν δεν διαπιστωθούν και δεν τεκμηριωθούν οι καταχρήσεις δεκαετιών. Αν δεν θεραπευτούν οι αδικίες. Αν δεν διασφαλιστούν οι εγγυήσεις ότι οι άρπαγες του δημόσιου πλούτου μας, θα επιστρέψουν το άνομο προϊόν του αδικαιολόγητου πλουτισμού τους. 

Χωρίς αυτές τις αναγκαίες συνθήκες,  ποτέ δε θα μπορούν να βρεθούν ούτε οι απαιτούμενοι πόροι για την ποθούμενη παραγωγική ανασυγκρότηση ούτε και να εξασφαλιστούν οι όροι και οι προϋποθέσεις  για την ζητούμενη κοινωνική και ηθική ανασυγκρότηση. 

Όχι, αυτή η ατολμία, οι υπαναχωρήσεις και η διγλωσσία εκ μέρους γραμματέων και φαρισαίων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν προμηνύει τίποτα καλό κι ας ελπίσουμε ότι αυτό θα γίνει εγκαίρως κατανοητό σ’ εκείνους που τους έλαχε να βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, τούτους τους ζοφερούς καιρούς, κι εντός πλαισίων συμπυκνωμένου πολιτικού χρόνου.

http://www.toportal.gr/

Θέμα: Κατάργηση της Επαγγελματικής Σχολής Βοηθών Νοσηλευτών Αγρινίου

Ερώτηση κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλοακαρνανίας, Τριανταφύλλου Μαρία  και Βαρεμένος Γιώργος, προς  τους κ.κ Υπουργούς Υγείας  και Παιδείας , με θέμα το  κλείσιμο της σχολής ΕΠΑΣ, Βοηθών Νοσηλευτών του Αγρίνιου.

Το κλείσιμο της σχολής, είναι η συνέχεια της μνημονικής πολιτικής της κυβέρνησης, για απαξίωση και υποβάθμιση του τομέα της υγείας και την εκπαίδευση των στελεχών της. Ειδικά στο νομό Αιτωλοακαρνανίας, έρχεται να συμπληρώσει τα απανωτά πλήγματα  που δέχεται ο συγκεκριμένος νομός, με αιχμή του δόρατος την υποστελέχωση των δύο νοσοκομείων αλλά και των υπόλοιπων δομών υγείας.

Ακολουθεί η ερώτηση αναλυτικά:

Η Επαγγελματική Σχολή (ΕΠΑΣ) Βοηθών Νοσηλευτών ιδρύθηκε στο Αγρίνιο το 1959 και είναι μία από τις παλαιότερες στην Ελλάδα. Ως μαθητές της γίνονταν δεκτοί απόφοιτοι της πρώτης τάξης του Λυκείου, 50 - 60 κάθε χρόνο, και περίπου τόσοι αποφοιτούσαν. Η Σχολή συγκέντρωνε μαθητές από ολόκληρο τον νομό Αιτωλοακαρνανίας και στα  55 χρόνια της λειτουργίας της έχει εκπαιδεύσει εκατοντάδες βοηθούς νοσηλευτές και νοσηλεύτριες, η απορρόφηση των οποίων ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τις δομές Υγείας του νομού. Με πρόγραμμα σπουδών, το οποίο περιελάμβανε τόσο θεωρητική κατάρτιση όσο και εργαστηριακά μαθήματα, αλλά και άμισθη πρακτική άσκηση σε δημόσιο νοσοκομείο, οι μαθητές αποκτούσαν τις γνώσεις και την εμπειρία που χρειάζονταν για να ασκήσουν το επάγγελμά τους στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η λειτουργία της Σχολής επιβάρυνε ελάχιστα το Δημόσιο, καθώς είναι ήδη πλήρως εξοπλισμένη, στεγάζεται σε χώρο που της έχει παραχωρηθεί από το Νοσοκομείο Αγρινίου, κάποια μαθήματα πραγματοποιούνται και πάλι σε δημόσιο κτίριο, στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, το δε προσωπικό της είναι μόλις τρεις καθηγήτριες Νοσηλευτικής, απόφοιτες και της πρώην ΣΕΛΕΤΕ ώστε να έχουν και διδακτική κατάρτιση.

Με τον νόμο 4186/2013, οι ΕΠΑΣ δεν περιλαμβάνονται πλέον στους φορείς που παρέχουν δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση. Ειδικότερα για τις ΕΠΑΣ του Υπουργείου Υγείας, στο άρθρο 46 παρ. 11 του νόμου προβλέπεται η λειτουργία τους έως την 15η  Σεπτεμβρίου 2015, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση του αριθμού των μαθητών που εγγράφηκαν φέτος στην ΕΠΑΣ Αγρινίου, μόλις 22, καθώς οι ίδιοι και οι οικογένειές τους εκτίμησαν ότι η Σχολή καταργείται. Σε κάθε περίπτωση, η εξέλιξη αυτή, που αφορά τις 48 ΕΠΑΣ Βοηθών Νοσηλευτών που λειτουργούσαν με άρτια υλικοτεχνική υποδομή, πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια και αίθουσες διδασκαλίας, και με εξαρτημένη σχέση από τα ομόλογα νοσοκομεία, δημιουργεί ένα κενό στην εκπαίδευση βοηθών νοσηλευτών, η οποία εμμέσως μεταφέρεται στα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. Σύμφωνα δε με το σχέδιο νόμου «Ίδρυση Παρατηρητηρίου Άνοιας, βελτίωση περιγεννητικής φροντίδας και ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων Υπουργείου Υγείας», που πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή, δύο μόνο από τις καταργούμενες ΕΠΑΣ αντικαθίστανται από δημόσια Ι.Ε.Κ. που θα ιδρυθούν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός των Αθηνών και Γ. Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης, ενώ το προσωπικό των υπολοίπων σχολών θα μεταφερθεί στις οικίες Υγειονομικές Περιφέρειες.

Επειδή είναι δεδομένο το κενό που δημιουργεί η παντελής κατάργηση των ΕΠΑΣ του Υπουργείου Υγείας στην τυπική εκπαίδευση,

Επειδή είναι επίσης δεδομένο το ενδιαφέρον των μαθητών του νομού Αιτωλοακαρνανίας για τη λειτουργία της ΕΠΑΣ Βοηθών Νοσηλευτών Αγρινίου όλα τα προηγούμενα χρόνια,

Επειδή η Σχολή αυτή είναι μία από τις παλαιότερες του είδους της στην Ελλάδα και στον μισό αιώνα ιστορίας της έχει εκπαιδεύσει εκατοντάδες βοηθούς νοσηλευτές και νοσηλεύτριες,

Επειδή αποδεδειγμένα αποτελούσε σημαντικό προορισμό σπουδών και διέξοδο επαγγελματικής αποκατάστασης για δεκάδες νέους του νομού Αιτωλοακαρνανίας κάθε χρόνο,

Επειδή, για μια ακόμη φορά, απαξιώνεται η στελέχωση και η λειτουργία των δομών Υγείας του μεγαλύτερου νομού της χώρας, το νοσηλευτικό προσωπικό των οποίων σε μεγάλο βαθμό προσέφερε η συγκεκριμένη Σχολή,

Ερωτώνται οι κ. Υπουργοί:

1. Πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες του νομού Αιτωλοακαρνανίας σε νοσηλευτικό προσωπικό, που μέχρι τώρα κάλυπτε η ΕΠΑΣ Βοηθών Νοσηλευτών Αγρινίου;

2. Τι προβλέπει ο σχεδιασμός των δύο Υπουργείων για την επαγγελματική εκπαίδευση στον τομέα Υγείας, όσον αφορά την διάδοχη εκπαιδευτική δομή μετά την κατάργηση της ΕΠΑΣ Βοηθών Νοσηλευτών Αγρινίου;
Οι ερωτώντες βουλευτές

Τριανταφύλλου Μαρία Βαρεμένος Γιώργος

Το γραφείο τύπου. mariatriantafyllou.blogspot.com

ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΤΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ. ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ

Ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται στην 19η ημέρα απεργίας πείνας, διεκδικώντας το δικαίωμα στην εκπαίδευση μιας και δεν του έχουν δοθεί οι σχετικές εκπαιδευτικές άδειες για να παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής στην οποία έχει περάσει μετά την επιτυχία του στις Πανελλήνιες εξετάσεις.
Σε επικοινωνία του NEWS 247 με τον δικηγόρο του Φραγκίσκο Ραγκούση, εκείνος μας επιβεβαίωσε την πληροφορία ότι δόθηκε εισαγγελική εντολή για υποχρεωτική σίτιση.
“Η εισαγγελία των φυλακών έδωσε εντολή για αναγκαστική σίτιση με ορό παρά τη θέληση του πράγμα που ο ίδιος το αρνήθηκε. Πρόκειται για ξεκάθαρο βασανιστήριο. Είναι κάτι το πρωτοφανές στην Ελλάδα από την μεταπολίτευση και μετά”.

Παράλληλα, δήλωσε πως η ζωή του κρατούμενου που έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο “Γ.Γεννηματάς” βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο καθώς κινδυνεύει με ανακοπή καρδιάς.
Ο Ρωμανός μεταφέρθηκε την Παρασκευή στο εν λόγω νοσοκομείο καθώς η κατάσταση της υγείας του είναι τέτοια ώστε χρειάζεται σταθερή ιατρική παρακολούθηση.
Η σημερινή ανακοίνωση του δικηγόρου του Ν. Ρωμανού, Φραγκίσκου Ραγκούση, αναφέρει τα παρακάτω:
“O Nίκος Ρωμανός κρατούμενος και απεργός πείνας από τις 10 Νοεμβρίου δίνει στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς την πιο οδυνηρή μάχη απέναντι στην αναλγησία της κρατικής εξουσίας που τόσο πολέμησε ενάντιά της.
Με τους παλμούς της καρδιάς του να φτάνουν τους 170, η ανακοπή δυστυχώς είναι αναμενόμενη όπως κάποιοι ψιθυρίζουν, ενώ θα έπρεπε να το φωνάζουν.
Το κείμενο αυτό δεν έχει επικοινωνιακό χαρακτήρα, δεν θα ζητιανέψει εκφράσεις λύπης και συμπαράστασης. Δεν ταιριάζουν άλλωστε στον χαρακτήρα του Ρωμανού.
Είναι διαμαρτυρία και κάλεσμα. Ο Ρωμανός θα χάσει τη μάχη για τη ζωή όχι γιατί είναι αυτοκαταστροφικός, αλλά επειδή κάποιοι τον εξαναγκάζουν να διεκδικήσει μ΄αυτόν τον τρόπο δύο από τα πολυτιμότερα αγαθά του ανθρώπου: Την ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.
Στην πολυήμερη και επικίνδυνη απεργία πείνας αντί για δικαίωση ήρθε η σκληρή εντολή από την εισαγγελέα των φυλακών για αναγκαστική σίτιση, παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και στοιχειοθετεί το αδίκημα του βασανισμού κρατουμένου, αφού από την πρώτη στιγμή με θάρρος και παρρησία ο Νίκος Ρωμανός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη λήψη τροφής καθ’ οποιονδήποτε τρόπο και ότι θα συνεχίσει την απεργία πείνας έστω και αν βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του.
Προς τιμήν τους οι θεράποντες γιατροί ασκούν τα καθήκοντά τους με ποιότητα και ευαισθησία κάτω από την εποπτεία και το αμέριστο ενδιαφέρον του Διοικητή του Νοσοκομείου για να τον σώσουν και να τον στηρίξουν στη σκληρή αυτή δοκιμασία του”.
Από την πλευρά της η γιατρός Λίνα Βεργοπούλου μιλώντας νωρίτερα στο ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο” για την κατάσταση της υγείας του Νίκου Ρωμανού, είπε:
“Η κατάστασή του είναι κρίσιμη, κινδυνεύει άμεσα από μέρα σε μέρα με νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια. Πρέπει να δοθεί δημοσιότητα στο τι ακριβώς συμβαίνει, απεργία ξεκίνησε και ο Μιχαηλίδης ως συμπαράσταση στον Νίκο.
Ο Ρωμανός είναι σε κρίσιμη κατάσταση, δεν ξέρουμε πως θα είναι αύριο, κινδυνεύει η υγεία του και η ίδια η ζωή του. Φέρονται εκδικητικά σε νέους ανθρώπους. Ελπίζω σύντομα το υπουργείο να καταλάβει. Ο Νίκος θα συνεχίσει μέχρι το τέλος, δεν θα σταματήσει…
Οι σύντροφοί του, του συμπαραστέκονται και άλλα παιδιά θα μπουν στην απεργία από τη Δευτέρα”.
Η επίσημη ανακοίνωση της γιατρού:
“Σήμερα 28 Νοεμβρίου 2014 επισκέφτηκα τον κρατούμενο Νίκο Ρωμανό, απεργό πείνας από τις 10 Νοεμβρίου, στο νοσοκομείο Γεννηματάς όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος από αστυνομικές δυνάμεις. Δήλωσε ότι παραμένει σταθερός στην αρχική του θέση να συνεχίσει την απεργία πείνας ως το τέλος (αρνούμενος την υποχρεωτική σίτιση, πίνοντας μόνο νερό, χωρίς να παίρνει ενδοφλέβια υγρά και υποστηρικτική αγωγή με ορό). Θα συνεχίσει να «διεκδικεί το αίτημά του για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών από τη φυλακή, με οδόφραγμα το σώμα του και με πλήρη γνώση των κινδύνων για την υγεία και τη ζωή του, μέχρι να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού».
Η διευθύντρια της παθολογικής κλινικής στην οποία νοσηλεύεται, με ενημέρωσε ότι η υγεία του βρίσκεται μετά από 19 μέρες απεργία πείνας, σε επαπειλούμενη κατάσταση.
Χωρίς να εκθέσω τις λεπτομερείς καταγραφές των εργαστηριακών ευρημάτων, τις οποίες ως αριθμητικές τιμές δεν έχει νόημα να τις αναφέρω, θέλω να τονίσω ότι σημαντικοί δείκτες του μεταβολισμού του ανθρώπινου οργανισμού μεταβάλλονται καθημερινά πέραν των φυσιολογικών ορίων, σαν απόρροια της παρατεταμένης ασιτίας. Αυτό σημαίνει ότι ο Ν. Ρωμανός κινδυνεύει να εμφανίσει άμεσα και ανεξέλεγκτα σοβαρές επιπλοκές που θα επηρεάσουν την καρδιακή, εγκεφαλική και νεφρική του λειτουργία, απειλώντας την ίδια του τη ζωή.
Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι με μια πρωτοφανή εισαγγελική εντολή, της 10/11/14, η ελληνική δικαιοσύνη αποποιείται των ευθυνών της, που προκύπτουν από την άρνηση χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών στον Νίκο Ρωμανό, και μετακυλίει την ευθύνη για την τύχη του απεργού πείνας στους θεράποντες ιατρούς, υποδεικνύοντάς τους, μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς, την πρακτική της υποχρεωτικής σίτισης ή της φαρμακευτικής αγωγής ενάντια στη θέληση του ίδιου.
Μία τέτοια τακτική παγιώνεται τον τελευταίο χρόνο προς τους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας. Αυτό συμβαίνει στο πλαίσιπ της γενικότερης κατασταλτικής πολιτικής του κράτους που από τον Ιανουάριο του ’14 εξαγγέλλει το νομοσχέδιο για τις φυλακές Γ΄ τύπου και τον Ιούλιο του ’14 το θεσμοθετεί.
Είναι γνωστό, τέλος, ότι όλοι οι διεθνείς οργανισμοί ανά τον κόσμο καταγράφουν την υποχρεωτική σίτιση ως βασανιστήριο.
Η γιατρός

Λίνα Βεργοπούλου”
http://kartesios.com/

Με 3,5% μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσκόπηση της Metron Analysis

Προβάσισμα 3,5 ποσοστιαίων μονάδων δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ νέα δημοσκόπηση της εταιρείας Metron Analysis που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Παραπολιτικά του Σαββάτου.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, στην πρόθεση ψήφου ο ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει ποσοστό 24%, έναντι 20,5% της ΝΔ. Τρίτο κόμμα είναι το Ποτάμι με 5,5% και ακολουθούν: το ΚΚΕ με 4,8%, το ΠΑΣΟΚ με 4,6%, η Χρυσή Αυγή με 4,5%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 2,7%, οι Οικολόγοι με 1,1%, η Δημοκρατική Αριστερά με 1% ενώ άλλο κόμμα απαντά ότι θα ψηφίσει το 4%, λευκό ή άκυρο το 5,6%, δεν θα ψηφίσουν το 6,3%, δεν απαντώ 2,1% ενώ το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι 13,3%.

Αναφορικά με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το 55% λέει «ναι» στην εκλογή του από την παρούσα Βουλή με το 41% να ζητά να προηγηθούν πρόωρες εκλογές.

Καταλληλότερος στην πρωθυπουργία αναδεικνύεται ο Αντώνης Σαμαράς με 35% έναντι 19% του Αλέξη Τσίπρα ενώ «κανένας» απαντά το 35%.

Στην ερώτηση, τέλος, αν η Ελλάδα θα αποφύγει την χρεοκοπία το 65% απαντά «ναι» και το 30% «όχι».
http://www.voria.gr/

Γρηγοράκος: Ο Παπανδρέου έφερε το μνημόνιο χωρίς να ρωτήσει κανένα

Με σκληρά λόγια αναφέρθηκε στις πρόσφατες κινήσεις του Γιώργου Παπανδρέου στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Λεωνίδας Γρηγοράκος, σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα.

Ακολουθούν αποσπάσματα της συνέντευξης:

Πρόσφατα ο κ. Βενιζέλος άφησε αιχμές για τον τρόπο που λήφθησαν οι αποφάσεις το 2010.
Το 2010 δεν ρωτήθηκα σε τίποτα. Ήμουνα τότε ήδη βουλευτής 10 χρόνια. Είχα μάθει να λειτουργώ συλλογικά, επειδή ήμουν από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ. Να μιλήσουμε για Κεντρική Επιτροπή, Εκτελεστικό Γραφείο, Κοινοβουλευτική Ομάδα, Υπουργικό Συμβούλιο – κοιτάξτε Όργανα που υπάρχουν στις Δημοκρατίες. Αυτοί οι θεσμοί της Δημοκρατίας, όσο και αν θέλει ο Γιώργος να δικαιολογήσει και να λέει ότι πιστεύει στη Δημοκρατία, ο ίδιος δεν ρώτησε κανέναν. Κανέναν! Πήγε στο Καστελόριζο και μας ανακοίνωσε τις αποφάσεις του. Και έρχεται σήμερα και μας λέει δεν κάνει κάτι καλά το ΠΑΣΟΚ. Θέλω να μάθω τοσο λωτοφάγους έχει δίπλα του; Ποιον ρώτησε όταν πήγε και ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την ένταξη της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης; Κάποια πράγματα πρέπει να τα λέμε όσο σκληρά και αν είναι.

Τι τον κινητοποιεί πιστεύετε;
Θα είμαι πολύ σκληρός μαζί του. Ο Καραμανλής κάθεται πίσω τουλάχιστον και δεν μιλάει. Ο ίδιος διάλεξε να δίνει διαλέξεις σε διάφορα κολέγια του κόσμου. Ας μη μίλαγε, τουλάχιστον θα είχε μια συνοχή το ΠΑΣΟΚ. Σηκώθηκε και έφυγε και άφησε αυτούς με τους οποίους ετοιμάζεται να κάνει κόμμα τώρα, να πάνε εδώ κι εκεί. Αυτοί που λένε σήμερα ότι είναι δίπλα του ήταν τα πρωτοπαλίκαρά του που στήριξαν το μνημόνιο όσο κανείς άλλος. Μας κουνάνε το χέρι τώρα;

Πιστεύετε ότι θα κάνει νέο κόμμα;
Ο άνθρωπος είναι ικανός για τα πάντα. Εγώ είπα ότι στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να υπάρχει το εμείς, αλλά το «υπερεμείς» και να εξαφανιστεί το εγώ. Πρέπει να λειτουργήσουμε συλλογικά και συνθετικά όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου.

http://www.topontiki.gr/

Οι υποστηρικτές του Γιώργου Παπανδρέου γέμισαν το Βελλίδειο

Δυναμικό παρών έδωσαν οι πυρήνες υποστηρικτών του Γιώργου Παπανδρέου στην Θεσσαλονίκη.
Με συγκέντρωση που έκανε στο Βελλίδειο το «Δίκτυο Αυτοοργάνωση - Για τη Δημοκρατία και τον πολίτη» οι ένθερμοι οπαδοί του πρώην Πρωθυπουργού έδωσαν το στίγμα τους στις εξελίξεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης.
Στις ομιλίες των συγκεντρωθέντων, δεν υπήρξαν έκτροπα ή επικρίσεις κατά του προέδρου του Κινήματος Ευάγγελου Βενιζέλου.

Παρά ταύτα, αρκετοί δήλωσαν πολιτικά άστεγοι και εξέφρασαν την πικρία τους για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το σημερινό ΠΑΣΟΚ.
http://www.iefimerida.gr/

ΚΚΕ: Οι διαπραγματεύσεις στόχο έχουν τη νέα φάση επιτήρησης

Σε διαπραγματεύσεις που στοχεύουν στη νέα φάση επιτήρησης αναφέρθηκε, σε ανακοίνωσή του, το ΚΚΕ.
Όπως υπογράμμισε στην εν λόγω ανακοίνωση το ΚΚΕ, οι διαπραγματεύσεις κυβέρνησης και τρόικας δεν αφορούν τη λήψη ή όχι νέων αντιλαϊκών μέτρων, που, όπως λέει, είναι δεδομένη, αλλά τον τρόπο και χρόνο μετάβασης στη νέα φάση επιτήρησης.
Σύμφωνα με το ΚΚΕ, είτε το μνημόνιο τελειώσει τυπικά στις 31/12/2014, είτε παραταθεί για κάποιους μήνες ακόμη, είτε συμμετέχει στο νέο πρόγραμμα το ΔΝΤ είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι θα είναι εδώ οι μηχανισμοί εποπτείας της Ε.Ε.. Παράλληλα, έκανε λόγο για μνημόνια διάρκειας και κάλεσε το λαό να αντιδράσει.
http://www.eklogika.gr/

Στους «κινδύνους» που ενδέχεται να προκαλέσουν οι πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα, αναφέρεται ο Νίκολας Γκέιτζ

Ο αρθρογράφος κάνει αναφορά στα «αίτια υπερδιόγκωσης» του ελληνικού χρέους που οδήγησαν στη σημερινή κρίση, σημειώνοντας ότι «τις παρελθούσες δεκαετίες, κάθε φορά που πλησίαζαν οι εκλογές, το κόμμα που βρισκόταν στην εξουσία προσλάμβανε χιλιάδες νέους δημοσίους υπαλλήλους και αύξανε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Όταν κάποιοι υπουργοί επιχειρούσαν μετά τις εκλογές να περιορίσουν, έστω στο ελάχιστο, τις ατασθαλίες της προεκλογικής περιόδου, ορδές διαδηλωτών πολιορκούσαν το Κοινοβούλιο ή μπλόκαραν τις εθνικές οδούς και τα λιμάνια μέχρι να ενδώσουν οι πολιτικοί ή να αποσύρουν τις ισχνές μεταρρυθμίσεις», όπως τονίζει.
Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, ο κ. Γκέιτζ υπογραμμίζει ότι «τα δύο τελευταία χρόνια ωστόσο φαίνεται ότι επιτεύχθηκαν βαθιές μεταρρυθμίσεις. Η κυβέρνηση συνεργασίας του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, πέρασε ορισμένα από τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας, μειώνοντας τις δημόσιες δαπάνες, τους μισθούς και τις συντάξεις, κατά το ήμισυ σχεδόν, ενώ επέβαλε υψηλούς φόρους, που μείωσαν την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων κατά 30% περίπου. Παραδόξως, όλες αυτές οι βίαιες μεταβολές έγιναν δεκτές από τους πολίτες με στωικότητα. Υπήρξαν βεβαίως γενικές απεργίες, όπως η χθεσινή, αλλά ήταν περιορισμένες και συγκυριακές. Οι Έλληνες ψηφοφόροι έδραξαν την ευκαιρία να δείξουν την αποδοκιμασία τους στις ευρωεκλογές, δίνοντας τις περισσότερες ψήφους στο ριζοσπαστικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ και αναδεικνύοντας τρίτο κόμμα τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, γεγονός ωστόσο που δεν οδήγησε την κυβέρνηση στην χαλάρωση της πολιτικής της».
Ο ομογενής δημοσιογράφος διατυπώνει την άποψη ότι «ο ένας λόγος για τις περιορισμένες αντιδράσεις των πολιτών είναι ότι εάν η κυβέρνηση δεν δεχθεί τους όρους που επιβάλλει η τρόικα, τότε δεν θα υπάρξει η χρηματοδότηση ώστε να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Ο δεύτερος και ίσως σημαντικότερος είναι ότι οι σκληρές οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης άρχισαν να αποφέρουν καρπούς» και ότι «έρχονται καλύτερες μέρες».
Καταγράφοντας μια σειρά από γεγονότα και οικονομικά στοιχεία, ο κ. Γκέιτζ σημειώνει ότι «η Ελλάδα πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα 2,28 δις ευρώ το πρώτο ήμισυ του έτους, ενώ το ίδιο διάστημα, το 2013, πέτυχε 2,5 δις ευρώ. Η ανεργία έχει αρχίσει να μειώνεται, πέφτοντας στο 25,9% τον Αύγουστο, από το 28% του Νοεμβρίου του 2013, μολονότι παραμένει η υψηλότερη στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα, επίσης, παρατηρείται έκρηξη του τουρισμού, καθώς πέρυσι προσέλκυσε 17,9 εκ. τουρίστες, το συνάλλαγμα των οποίων τόνωσε την οικονομία. Η πιστοληπτική ικανότητα επίσης της χώρας βελτιώνεται σταθερά. Τον περασμένο Αύγουστο, η Moody's την αύξησε κατά δύο βαθμίδες από το Caa1 στο Caa3, κάνοντας αναφορά στην πρόοδο της κυβέρνησης για την δημοσιονομική σταθεροποίηση, ενώ πρόσφατα η Standard and Poor's αύξησε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας από το B- στο B. Το σημαντικότερο όλων ωστόσο είναι ότι η οικονομία παρουσίασε για πρώτη φορά θετικό ρυθμό ανάπτυξης 1,7%, το τρίτο τρίμηνο του έτους, για πρώτη φορά την τελευταία εξαετία, γεγονός που οδήγησε τον κ. Σαμαρά να δηλώσει ότι πρόκειται για τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και ότι "η Ελλάδα επιστρέφει"».
Σύμφωνα με την άποψη του αρθρογράφου, «οι κίνδυνοι δεν έχουν παρέλθει καθώς η χώρα βαδίζει ολοταχώς προς μια νέα κρίση τον προσεχή Φεβρουάριο, όταν θα χρειαστεί το 60% του Κοινοβουλίου για την υπερψήφιση του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Η κυβερνητική συμμαχία συντηρητικών-σοσιαλιστών διαθέτει 155 ψήφους και χρειάζεται άλλες 25 από τα μικρότερα κόμματα ή τους ανεξάρτητους βουλευτές, καθώς στην αντίθετη περίπτωση θα προκηρυχτούν πρόωρες εκλογές. Και εδώ δημιουργείται το ζήτημα», όπως επισημαίνει, «καθώς οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ κατά 3,6 μονάδες έναντι της Νέας Δημοκρατίας, αντανακλώντας την αγανάκτηση του κόσμου για τα μέτρα λιτότητας. Ο Αντώνης Σαμαράς παραμένει ωστόσο πιο δημοφιλής για πρωθυπουργός από τον ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, πολιτικό μηχανικό και θαυμαστή του Τσε, του Μάο και του Ούγκο Τσάβες. Αυτό σημαίνει ότι κανένα κόμμα δεν θα μπορέσει να σχηματίσει νέα κυβέρνηση και ότι θα υπάρξει μια παρατεταμένη περίοδος αστάθειας για τον σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης. Την τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν το 2012, προκαλώντας απόσυρση καταθέσεων ύψους 23 δις ευρώ. Οι ελληνικές τράπεζες δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την άρση των καταθέσεων, ενώ για να αποφευχθεί η κατάρρευσή τους αεροπλάνα μετέφεραν χρήματα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα».
Καταλήγοντας, επισημαίνει επίσης ότι «με την προοπτική επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, οι οικονομικοί αναλυτές θεωρούν ότι αναμένεται απόσυρση καταθέσεων τρεις με τέσσερεις φορές μεγαλύτερη από εκείνη του 2012. Μολονότι τα 23 δις καλύφθηκαν τότε από την ΕΚΤ, σήμερα η πολύ πιο αδύναμη ευρωζώνη δύσκολα θα μπορούσε να μεταφέρει πάνω από 100 δις εάν συνέβαινε μια μαζική απόσυρση καταθέσεων. Σε αυτή την περίπτωση η έλλειψη χρήματος θα οδηγούσε την Ελλάδα σε τεχνική χρεοκοπία. Τα κέρδη των δύο περασμένων ετών που επιτεύχθηκαν με θυσίες θα εξανεμίζονταν, η πρόσβαση στον δανεισμό θα διακόπτονταν, η οικονομία θα οδηγούνταν σε στασιμότητα και η μόνη προφανής επιλογή θα ήταν η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, μια καταστροφική επιλογή για μια χώρα που εισάγει την πλειοψηφία των αγαθών που καταναλώνει».
http://www.matrix24.gr/

Μπορεί η φτωχή Ελλάδα να βοηθήσει τους Σύρους πρόσφυγες;

Από την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου, εκατοντάδες άνδρες και γυναίκες που σώθηκαν από τον πόλεμο στη Συρία, ανάμεσά τους παιδιά και τραυματίες, βρίσκονται στο Σύνταγμα. Μιλήσαμε μαζί τους. Τους περισσότερους τους κατάκλεψαν στο ταξίδι. Άλλοι, πριν φτάσουν εδώ, βρέθηκαν στην ΠΓΔΜ, όπου είδαν ανθρώπους τους να πεθαίνουν απ’ το κρύο και τις κακουχίες. Την περασμένη Δευτέρα, μην έχοντας άλλο μέσο να ακουστούν, κατέφυγαν στο ύστατο, ξεκινώντας απεργία πείνας.
Τι ζητούν; Άλλοι θέλουν άσυλο. Άλλοι, κάτοχοι εγγράφου εξάμηνης αναβολής απομάκρυνσης, γνωρίζουν ότι το αίτημα για άσυλο θα τους εγκλωβίσει στην Ελλάδα – κι έτσι ζητούν στέγαση και σίτιση. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, διεκδικούν το δικαίωμα να εγκατασταθούν σε μια ευρωπαϊκή χώρα για να ζήσουν· ζητούν, δηλαδή, κάτι δίκαιο. Μπορεί όμως η Ελλάδα, μια χώρα με σχεδόν 4 εκατομμύρια ανθρώπους στο όριο της φτώχειας (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ), να τους βοηθήσει ουσιαστικά;
Τι μπορεί να γίνει
Στην αρχή της εβδομάδας, ο επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα πρότεινε μια ρεαλιστική δέσμη μέτρων: προσωρινή στέγαση για όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγης, με προτεραιότητα στις οικογένειες με παιδιά-προς αυτήν την κατεύθυνση επιτάχυνση της διαδικασίας έκδοσης της προβλεπόμενης άδειας παραμονής για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες· άμεση υπογραφή Υπουργικής Απόφασης για έκδοση των ταξιδιωτικών εγγράφων του πρόσφυγα· στήριξη της ένταξης των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία, με αξιοποίηση προγραμμάτων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και, επίσης το αυτονόητο: την ανάγκη για καταμερισμό ευθυνών μεταξύ των κρατών της Ε.Ε, ώστε να μην επιβαρύνονται δυσανάλογα οι χώρες πρώτης άφιξης, όπως η Ελλάδα.
Εκτός αυτών:
* Εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει, με κάθε τρόπο, το ζήτημα των προσφυγικών ροών, που μετά την τοποθέτηση του φράχτη στον Έβρο, πυκνώνουν στα νησιά του Β.Α Αιγαίου. Ωστόσο, εδώ και δύο χρόνια (και όποτε δεν μπερδεύει τους πρόσφυγες με τους «λαθρομετανάστες» ή δεν επαίρεται για τις παράνομες επαναπροωθήσεις τους...), η κυβέρνηση επιμένει να θεωρεί τις προσφυγικές ροές «έκτακτο» φαινόμενο, απέχοντας έτσι από οποιαδήποτε πρωτοβουλία. Η άφιξη, χθες, στην Ιεράπετρα, επτακοσίων προσφύγων σε ένα σαπιοκάραβο, οι οποίοι γλίτωσαν από πνιγμό, μας θυμίζει όχι μόνο την τραγικότητα, αλλά και την οξύτητα του προβλήματος.
* Το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών υπενθύμισε ότι οι προσφυγικές ροές αφορούν συνολικά την Ευρωπαϊκή Ένωση, που με το δικό της νομικό πλαίσιο έχει αναλάβει την υποχρέωση να στηρίζει την υποδοχή και φιλοξενία των φυγάδων ενόπλων συρράξεων, ανεξάρτητα αν ζητούν άσυλο ή όχι. Συγκεκριμένα, το Προεδρικό Διάταγμα 80/2006, που εφαρμόζει Κοινοτική Οδηγία, προβλέπει τη συνδρομή των θυμάτων ενόπλων συγκρούσεων, με κοινοτική χρηματοδότηση στο 80%. Κι όμως, η κυβέρνηση δεν έχει πάρει καμία απολύτως πρωτοβουλία για να το ενεργοποιήσει. Εφαρμόζει, απλώς μια πολιτική που, επί της ουσίας, αμφισβητεί την ιδιότητα του πρόσφυγα: τόσο πριν φτάσει στη χώρα υποδοχής (επαναπροωθήσεις), όσο και μετά: εγκλωβίζοντάς τον σε αυτήν, υποχρεώνοντάς τον σε επικίνδυνες παράτυπες μεταναστεύσεις, καθυστερώντας τη διαδικασία ένταξης στο σύστημα ασύλου, και μη δίνοντάς του καμία προοπτική εγκατάστασης και κοινωνικής ένταξης.
* Η Ελλάδα πρέπει να υποβάλει αμέσως σχετικό αίτημα στο αρμόδιο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι ώστε να ληφθεί απόφαση γι’ αυτή τη διαδικασία έκτακτου χαρακτήρα, που εξασφαλίζει (σε περίπτωση μαζικής εισροής ή εάν επίκειται μαζική εισροή εκτοπισθέντων, οι οποίοι δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους), την άμεση και προσωρινή προστασία τους, καθώς και τη μετάβασή τους υπό αυτό το καθεστώς και σε άλλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, η Ελλάδα, στο πλαίσιο αυτό, μπορεί να ζητήσει έκτακτη βοήθεια από πόρους της Ένωσης.
* Η ίδια κυβέρνηση, που όταν πρόκειται για την κοινωνική ένταξη προσφύγων και μεταναστών, επικαλείται την ανέχεια και τη «δημοσιονομική στενότητα» αποδεικνύεται γενναιόδωρη σε άλλες περιπτώσεις. Έτσι, βασικό θέμα στην ατζέντα της επίσκεψης Κικίλια στο Ισραήλ, την Τετάρτη, σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, ήταν η απόκτηση από την Ελληνική Αστυνομία «μη επανδρωμένων αεροσκαφών» (UAV), γνωστών ως drones, για την επιτήρηση των συνόρων και την αντιμετώπιση της μετανάστευσης.
* Πολλά μπορεί να κάνει η Ελλάδα για τους πρόσφυγες: παρέχοντας στέγη και σίτιση σε αιτούντες άσυλο και μη όπως ορίζει ο νόμος, προωθώντας υπουργικές αποφάσεις για τη διαμονή και την κοινωνική ένταξή τους, αξιοποιώντας ευρωπαϊκά κονδύλια, στελεχώνοντας τις υπηρεσίες ασύλου και επιταχύνοντας τις σχετικές διαδικασίες. Και, βέβαια, λαμβάνοντας πρωτοβουλίες για την υποδοχή των προσφύγων σε ευρωπαϊκό επίπεδο: ενόψει της αύξησης του προσφυγικού ρεύματος, πρέπει να ζητήσει την ενεργοποίηση της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ που αποτελεί το βασικό εργαλείο για την παροχή προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων ατόμων, με ανάληψη ευθύνης απ’ όλες τις χώρες της ΕΕ.
Δεν φταίει, λοιπόν, (μόνο) η φτώχεια. Άλλωστε, στις δύσκολες στιγμές αυτού του τόπου, οι φτωχοί υπήρξαν, συχνά, πιο γενναιόδωροι από τους πλούσιους.
ΥΓ. Τη στιγμή που τέλειωνα το άρθρο, έμαθα ότι το Υπουργείο Εσωτερικών κυκλοφόρησε ένα έγγραφο που προτρέπει τους Σύρους πρόσφυγες να υποβάλλουν αίτημα ασύλου, ως μόνο αποτελεσματικό μέσο προκειμένου να λυθούν τα προβλήματά τους. Η κίνηση είναι πολλαπλά προβληματική. Όπως επισημαίνει η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, σε ανακοίνωσή της, σύμφωνα με το άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, πρόσφυγας είναι εκείνος που αντιμετωπίζει κίνδυνο δίωξης εάν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, ασχέτως του αν έχει υποβάλλει ή όχι αίτημα ασύλου. Έτσι, με βάση τη σύμβαση αυτή, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να προστατεύει τους πρόσφυγες, ανεξάρτητα από το εάν έχουν αναγνωριστεί ως τέτοιοι. Επίσης, ανεξάρτητα από αν αιτούνται άσυλο ή όχι, θα πρέπει να εξασφαλιστούν, τουλάχιστον, οι στοιχειώδεις όροι αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης και διαβίωσής τους -- όπως, άλλωστε προβλέπει ο νόμος (άρθρα 29 και 37 παρ. 5, Ν 3907/2011).
Σήμερα, Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Σύρους Πρόσφυγες οργανώνει συνέντευξη Τύπου, στο Σύνταγμα
Η Βασιλική Κατριβάνου είναι βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνη από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων
http://tvxs.gr/