το editorial του Δρόμου της Αριστεράς
Η έννοια του «καπιταλιστή» ταυτίζονταν παλιότερα στη μέση συνείδηση με τον κερδοσκόπο, τον πλεονέκτη που επιχειρεί να συγκεντρώσει πλούτο με όλες τις διαθέσιμες μεθόδους, βασιζόμενος στην παραγωγή. Αντίθετα, η «αστική τάξη» ήταν ένας όρος κάπως πιο εύηχος και οι «παλιοί αστοί» φημίζονταν ότι διέθεταν κάποια ευρύτερη κουλτούρα και καλλιέργεια.
Οι δύο πλευρές βέβαια στην πραγματικότητα δεν διαχωρίζονταν εύκολα. Η «παλιά αστική τάξη» βαρύνονταν με ουκ ολίγες «αμαρτίες», ενώ ακόμα και τα πιο «αρπακτικά» στρώματα εμφανίζονταν να προβαίνουν παράλληλα σε φιλανθρωπικές ενέργειες ή να σχετίζονται με πολιτιστικές
Οι δύο πλευρές βέβαια στην πραγματικότητα δεν διαχωρίζονταν εύκολα. Η «παλιά αστική τάξη» βαρύνονταν με ουκ ολίγες «αμαρτίες», ενώ ακόμα και τα πιο «αρπακτικά» στρώματα εμφανίζονταν να προβαίνουν παράλληλα σε φιλανθρωπικές ενέργειες ή να σχετίζονται με πολιτιστικές



















