Παναγιώτης Μαυροειδής
Οι αποφάσεις του Τέταρτου Συνεδρίου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, αναμφίβολα προκάλεσαν την εντονότερη και ευρύτερη συζήτηση από οποιαδήποτε άλλη συλλογική κατάληξη οποιασδήποτε συλλογικής διαδικασίας ως τώρα της οργάνωσης.
Τι παράξενο! Πολλοί, με πρώτη φυσικά τη φιλοκυβερνητική «Εφημερίδα των Συντακτών, βιάστηκαν να μιλήσουν για «σεχταριστικές» αποφάσεις και βήματα προς τα πίσω σε μια κατεύθυνση απομόνωσης και αυτο-αναφορικής συγκρότησης.
Ωστόσο, ο «θόρυβος» που δημιουργήθηκε από ότι δημοκρατικά συζήτησαν και συλλογικά αποφάσισαν οι σύντροφοι και συντρόφισσες, νέοι και μεγαλύτεροι, στο τελευταίο Συνέδριο, αποδεικνύεται ιδιαίτερα δημιουργικός και ζωογόνος. Πλούτος κειμένων διαλόγου, πριν και μετά το συνέδριο, με σημαντικές απόψεις (ακόμη και αν εκδηλώνουν διαφωνίες ή