SPIEGEL: ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΙΑ, ΔΙΑΦΘΟΡΑ, Η ΑΡΡΩΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ

Το περιοδικό Spiegel σκιαγραφεί τις αδυναμίες της Ελλάδας ενόψει της λήξης του τρέχοντος προγράμματος οικονομικής βοήθειας των Ευρωπαίων εταίρων, επισημαίνοντας ότι η χώρα μας εμφανίζεται ανέτοιμη να βασιστεί στις δικές τις δυνάμεις, περιγράφοντάς τη μάλιστα με τα μελανότερα χρώματα.
Ενδεικτική της κατάστασης είναι η αντίδραση των χρηματαγορών στην πρόσφατη εξαγγελία του Αντώνη Σαμαρά ότι «τελειώνει η εποχή των μνημονίων», που συνοδεύτηκε από ραγδαία άνοδο των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας.
Το γερμανικό περιοδικό, όπως αναμεταδίδει η Deutsche Welle, επιλέγει τον γλαφυρό τίτλο «Ο ασθενής παίρνει μόνος του εξιτήριο» και σημειώνει: «”Είναι σαν ένας ασθενής να έχει επιβιώσει στη μονάδα εντατικής θεραπείας και θέλει αμέσως μετά να δώσει εξιτήριο στον εαυτό του”, σχολιάζει ένας υψηλόβαθμος ευρωπαίος αξιωματούχος: Η υποτροπή είναι προδιαγεγραμμένη, ο κόπος που θα καταβληθεί στη συνέχεια για την αποθεραπεία θα είναι πολύ μεγαλύτερος συγκριτικά με το αν έμενε ο ασθενής στο νοσοκομείο και άφηνε τη διαδικασία ανάρρωσης να εξελιχθεί με ηρεμία».

Το Spiegel υπογραμμίζει την ατυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων Τρόικα - ελληνικής κυβέρνησης την περασμένη εβδομάδα στο Παρίσι, αναφέροντας ότι οι δανειστές θεωρούν πως η χώρα δεν έχει εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για την εκταμίευση της τελευταίας δόσης.
Το δημοσίευμα ασκεί κριτική στην ελληνική πλευρά, υπογραμμίζοντας ότι, σε αντίθεση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, «οι οποίες υλοποίησαν υποδειγματικά τους όρους που είχαν τεθεί, οι Έλληνες μένουν ανέκαθεν πίσω στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που πρόκειται να κάνουν και πάλι ανταγωνιστική τη χώρα».
Όπως παρατηρεί το δημοσίευμα, παρά τη μικρή αύξηση του ΑΕΠ της χώρας για πρώτη φορά από το 2007 και την ελαφρά μείωση της ανεργίας, «σε άλλους τομείς κυριαρχεί, παρά τη μαζική ευρωπαϊκή αναπτυξιακή βοήθεια, η παλιά τσαπατσουλιά».
Όπως επισημαίνεται, εξακολουθεί να λείπει ένα αξιόπιστο εθνικό κτηματολόγιο. «Η ΕΕ έστειλε Ολλανδούς ειδικούς προκειμένου να βοηθήσουν στη δημιουργία ενός αντίστοιχου συστήματος. Στην αρχή της χρονιάς προκηρύχθηκε δημόσιος διαγωνισμός, ο οποίος απλά ακυρώθηκε στη συνέχεια από τους Έλληνες».

Σοβαρές υστερήσεις καταγράφει το δημοσίευμα και στο πεδίο της καταπολέμησης της διαφθοράς. Όπως σημειώνει, σε αυτόν τον τομέα «προσφέρουν αναπτυξιακή βοήθεια Φινλανδοί, οι οποίοι εκπαίδευσαν 700 υπαλλήλους (…) Ωστόσο, όπως συμβαίνει τόσο συχνά, στην πράξη δεν υπάρχει πρόοδος (…) Οι αλλαγές είναι κοπιαστικές και γίνονται -στην καλύτερη περίπτωση- υπό ισχυρή διεθνή πίεση».
http://kartesios.com/

Σύριοι πρόσφυγες: Πώς θα νοιώθαμε αν ήμασταν στη θέση τους;

Τότε: Μετά την μικρασιατική καταστροφή 12.000 Έλληνες πρόσφυγες καταφεύγουν στο Χαλέπι Συρίας. Η Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας, φιλοξενεί αργότερα, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χιλιάδες Έλληνες οι οποίοι φεύγουν από την Ελλάδα όταν οι ναζί καταλαμβάνουν τη χώρα.

Σήμερα: Εξαιτίας του πολέμου και της βίας πάνω από 550 ελληνικές οικογένειες ορθόδοξων και καθολικών από τις περιοχές Al-Quasyr, Χαλέπι και Homs έχουν καταφύγει στο Λίβανο και φιλοξενούνται στις περιοχές Zhale και Qaa στην κοιλάδα Μπεκάα καθώς και σε άλλες περιοχές. Από την άλλη, μερικές χιλιάδες Σύριοι πρόσφυγες αναζητούν μια πιο ασφαλή ζωή είτε στην Ελλάδα είτε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε σύνολο 10.000.000 ξεσπιτωμένων. 3.700.000 Σύριοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους και 6.500.000 - τα μισά παιδιά - έχουν αναζητήσει καταφύγια σε άλλες περιοχές μέσα στη Συρία. 120.000-200.000 είναι τα θύματα, η συντριπτική πλειοψηφία γυναίκες και παιδιά.

Το 97% των εκτός συνόρων προσφύγων φιλοξενούνται σε καταυλισμούς στις γειτονικές με τη Συρία χώρες, στην Ιορδανία (πάνω από 600.000), στην Τουρκία (πάνω από 800.000), στο Ιράκ (πάνω από 200.000) και στον Λίβανο (πάνω από 1.000.000). Εγκαταστάσεις που έχουν σχεδιαστεί για να φιλοξενούν 220.000 ανθρώπους φιλοξενούν σήμερα πάνω από 1.600.000 άτομα. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) υπολογίζει ότι το 10% περίπου των Σύριων προσφύγων στη Μέση Ανατολή, στην Τουρκία και στη Βόρεια Αφρική, πάνω από 370.000 άτομα, έχουν ανάγκη μετεγκατάστασης. Το Γραφείο Προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών εκτιμάει ότι απαιτείται η μετεγκατάσταση τουλάχιστον 100.000 προσφύγων το 2015 και 2016.

Παρά τα εκατομμύρια Σύριων προσφύγων, οι ευρωπαϊκές χώρες φιλοξενούν ελάχιστους. Από το 2013, τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν προσφέρει άσυλο ή δυνατότητα εγκατάστασης σε μόλις 33.000 άτομα. Η Γερμανία έχει φιλοξενήσει τους περισσότερους, 28.500, ενώ 12 Κράτη Μέλη έχουν δεχθεί συνολικά 5000 πρόσφυγες.

Η Ελλάδα είναι έτσι κι αλλιώς ένα πέρασμα προς τη σωτηρία, κυρίως νέων ανθρώπων αλλά και οικογενειών. Δυστυχώς η χώρα δεν μπορεί ή δεν θέλει να οργανώσει αυτό που έχει υποχρέωση να κάνει με βάσει τις διεθνείς συνθήκες, ιδιαίτερα για τους Σύριους πρόσφυγες: παροχή ασύλου / προστασίας και ότι αυτό σημαίνει (δυνατότητα εργασίας, στέγη, εκπαίδευση για τα παιδιά κα).

Θα ακουστεί, από κακοπροαίρετους αλλά και καλοπροαίρετους, ο αντίλογος: «εδώ υπάρχουν τόσοι Έλληνες άστεγοι, θα δώσουμε στέγη σε Σύριους;». Η ποιότητα των θεσμών μιας χώρας και μιας κοινωνίας κρίνεται από τον βαθμό ικανότητάς τους να επιλύουν με γρήγορο, αποτελεσματικό κι ολοκληρωμένο τρόπο τα όποια προβλήματα. Ως μέλος του διεθνούς συστήματος προστασίας, η Ελλάδα έχει υποχρέωση, έτσι κι αλλιώς, να παράσχει στους Σύριους πρόσφυγες τα δικαιώματα που προβλέπονται για πρόσφυγες. Πώς εμείς απαιτούμε από όλους τους άλλους αλληλεγγύη; Δεν βλέπουμε ότι υπάρχουν κοινωνίες και άνθρωποι που μπορεί να είναι σε ακόμα χειρότερη κατάσταση;

Αν θέλουμε να βρούμε λύσεις, αυτές βρίσκονται. Πράγματι, υπάρχουν απλές, ορθολογικές λύσεις για στέγαση των Σύριων προσφύγων, που μπορεί να ανοίξουν το δρόμο σε πρακτικές οι οποίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν γενικότερα και για άνεργους, μονογονεϊκές οικογένειες και κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Για παράδειγμα, σήμερα υπάρχουν κλειστά ξενοδοχεία και πολλά ξενοίκιαστα διαμερίσματα που θα μπορούσαν να ανοίξουν άμεσα για να τους φιλοξενήσουν. Σε αντάλλαγμα οι ιδιοκτήτες τους θα μπορούσαν να απαλλαγούν – με μια νομοθετική ρύθμιση - από τον ΕΝΦΙΑ και άλλους φόρους. Οι ίδιοι οι Σύριοι – όπως μας διαβεβαίωσαν στις συζητήσεις μαζί τους - είναι πρόθυμοι να αυτο-οργανώσουν την διαμονή τους. Αλλά πρέπει να γνωρίζουν για πόσο διάστημα μπορούν να έχουν στέγη, δεν εμπιστεύονται την ελληνική πολιτεία αφού δεν τους ενημερώνει για κάτι συγκεκριμένο και ξεκάθαρο.

Μέσα από μία δημιουργική συνεργασία Κυβέρνησης, Περιφέρειας και Δήμου Αθηναίων ή κι άλλων δήμων πολλά από τα κλειστά σήμερα κτίρια θα μπορούσαν, με βάση την ίδια λογική, να αξιοποιηθούν για κοινωνικούς σκοπούς -εξάλλου δόθηκε στη δημοσιότητα σχετικό νομοσχέδιο - αξιοποιώντας και υπάρχοντες ευρωπαϊκούς πόρους σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

Θα παραμένει ένα βασικό πρόβλημα, ακόμα κι αν επιταχύνονταν οι διαδικασίες παροχής ασύλου και προστασίας και διασφαλίζονταν στέγη, εκπαίδευση και δυνατότητα εργασίας. Πώς μπορεί να φτάσει κάποιος νόμιμα στην Ευρώπη προσπαθώντας να ξεφύγει από τον πόλεμο και τη βία; Νόμιμος δρόμος δεν υπάρχει. Θα ήθελα να προσθέσω μια σοκαριστική προσωπική εμπειρία: Σε μια από τις επισκέψεις μου ως ευρωβουλευτές των Πράσινων στα ακριτικά νησιά, θέλησα να δω ποιοι βρίσκονταν μέσα στο κέντρο κράτησης στη Χίο. Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι σχεδόν όλοι οι κρατούμενοι ήταν Σύριοι. Μάλιστα μεταξύ αυτών βρίσκονταν και κάποιοι που ζούσαν και εργάζονταν στην Ελλάδα πάνω από 10 χρόνια και συμπτωματικά μένανε κοντά στη γειτονιά μου, στα Πατήσια. Είχαν πάει στη Συρία για να πάρουν τις οικογένειές τους και να τις φέρουν στην Ελλάδα για να σωθούν. Όμως, νόμιμος δρόμος δεν υπήρχε για την επανένωση της οικογένειας, αν και έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα, αφού οι συνθήκες το προβλέπουν. Τελικά βρέθηκαν σε κέντρο κράτησης…Αυτοί ήταν τουλάχιστον τυχεροί, γιατί άλλοι βρήκαν τον θάνατο.

Η ιστορία παίζει άσχημα παιχνίδια. Είμαστε μια κοινωνία που έχει ζήσει την προσφυγιά και την μετανάστευση και από τις δύο όψεις της. Κάποτε ήμασταν πρόσφυγες, σήμερα δεχόμαστε πρόσφυγες. Πολλές φορές μεταναστεύσαμε μαζικά, τώρα είμαστε χώρα και αποστολής μεταναστών και υποδοχής. Πώς είναι δυνατόν να μην διδασκόμαστε από αυτή την κατάσταση και να αφήνουμε ρατσιστικές φωνές να δίνουν τον τόνο; Θα διεκδικήσουμε την οργάνωση του στοιχειώδους, να μπορεί δηλαδή η χώρα να φιλοξενήσει ανθρώπους που προσπαθούν να διαφύγουν από τον θάνατο, τον πόλεμο και τη βία;

* Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι πρώην ευρωβουλευτής των Πράσινων/Συν-επικεφαλής «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»
http://tvxs.gr/

Συνάντηση Βενιζέλου-Τσίπρα σε κλίμα εθνικής συνεννόησης

Σε δήλωσή του ο κ. Βενιζέλος έκανε λόγο για μία πολύ ουσιαστική και ενδιαφέρουσα συζήτηση πάνω στα εθνικά θέματα σε πνεύμα εθνικής συνεννόησης.
Η Ελλάδα πρέπει να είναι ένα σημείο σταθερότητας και να φροντίσει για την αποκλιμάκωση της έντασης στην ευρύτερη περιοχή, σημείωσε ο υπουργός Εξωτερικών.
«Είναι σημαντικό να υπάρχει εθνική συνεννόηση, πρέπει να υπάρξει ένα αρραγές μέτωπο για να αντιμετωπίσουμε τα εθνικά θέματα και να υπάρξει αποκλιμάκωση. Υπήρξε συναντίληψη», είπε χαρακτηριστικά.
Σε ερώτηση των δημοσιογράφων για τα υπόλοιπα θέματα συζήτησης ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι γνωρίζει πως υπάρχει αγωνία για τα θέματα της οικονομίας αλλά όπως πρόσθεσε «καταρχήν θα πρέπει να υπάρχει εθνική συνεννόηση».
Από την πλευρά του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτήρισε αρνητική εξέλιξη την παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου από την Τουρκία εντός της ΑΟΖ της Μεγαλονήσου. Ο κ. Τσίπρας τόνισε την ανάγκη να αξιοποιηθούν όλα τα μέσα ώστε η διεθνής κοινότητα να ασκήσει πίεση στην τουρκική πλευρά για αποκλιμάκωση της έντασης και επανέναρξη των συνομιλιών επί του κυπριακού.
Τα εθνικά θέματα χρειάζονται εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό, ψυχραιμία και νηφαλιότητα, παρατήρησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ερώτηση για το κατά πόσο συζητήθηκαν άλλα θέματα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε πως η συζήτηση περιστράφηκε μόνο γύρω από τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
https://www.youtube.com/watch?v=X4hFW0EsPu8
http://www.matrix24.gr/

Εξ αποστάσεως παρακολούθηση μαθημάτων προτείνει ο Χ. Αθανασίου για Ρωμανό και Κωστάρη

Να δοθεί η δυνατότητα σε όσους κρατούμενους θέλουν να σπουδάσουν να παρακολουθούν μαθήματα εξ αποστάσεως προτείνει ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χ. Αθανασίου, απαντώντας στις αιτιάσεις σχετικά με την υπόθεση του Ν. Ρωμανού και του Η. Κωστάρη, οι οποίοι πραγματοποιούν απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα να σπουδάσουν.
Συγκεκριμένα, ο κ. Αθανασίου ζητά να δοθεί στους κρατούμενους η δυνατότητα για εξ αποστάσεως παρακολούθηση μαθημάτων, μέσω τηλεδιάσκεψης ή άλλου πρόσφορου τεχνικού μέσου. «Ο υπουργός, για να διευκολύνει τη συνέχιση της εκπαίδευσης των κρατουμένων, σε περίπτωση μη χορήγησης εκπαιδευτικής άδειας σε αυτούς, προτείνει κατ' αρχήν να προβλεφθεί από το υπουργείο Παιδείας η εξ αποστάσεως παρακολούθηση μαθημάτων μέσω τηλεδιάσεκψης ή άλλου πρόσφορου τεχνικού μέσου» τονίζεται σε ανακοίνωσή του κ. Αθανασίου και προστίθεται ότι «τα θέματα που ανακύπτουν σχετικά με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης θα εξεταστούν κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των υπουργείων Δικαιοσύνης και Παιδείας».
Στην ανακοίνωσή του ο υπουργός τονίζει ότι δίνει πολύ μεγάλη βαρύτητα στην εκπαίδευση και κατάρτιση των κρατουμένων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει εκ του νόμου αρμοδιότητα για τη χορήγηση ή μη εκπαιδευτικών αδειών και καθιστά σαφές ότι δεν μπορεί να παρέμβει στο έργο των αρμοδίων οργάνων.
Οι εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο Συμβούλιο του οποίου προΐσταται εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υποδίκους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση.
http://www.eklogika.gr/

Τελικα, αυτοί ήρθαν για να σου πάρουν το σπίτι!

Έχω μια ανάμνηση από τα χρόνια που ήμουν παιδάκι: ο πατέρας έλεγε πως οι κουμουνιστές ήταν αυτοί οι άνθρωποι που θα ερχόντουσαν και θα σου έπαιρναν το σπίτι.
Τα χρόνια πέρασαν και οι κουμουνιστές δεν ήρθαν ποτέ!
Έφτασε όμως το 2013 και ήρθε ο «φιλελεύθερος» κ. Σαμαράς και το ανίκανο αλλά και θρασύ του ασκέρι, το οποίο προσπαθεί να σου πάρει το σπίτι…
Όχι το σπίτι του «πλούσιου» (διότι αυτός έχει φροντίσει εδώ και πολλά χρόνια να το προστατεύσει «περνώντας το» σε off-shore), αλλά το δικό σου Ελληνάκο μου. Ναι , ναι! Αυτό που αγόρασες με τα δάνεια που σου έλεγαν ότι είναι καλή επένδυση. Αυτό που σου άφησε ο πατέρας σου, που δούλεψε σαράντα χρόνια χωρίς να παραπονεθεί. Ένα κομμάτι γης που σου άφησε ο παππούς σου που την εποχή που το πήρε ήταν βοσκοτόπι και τόπος διακοπών.
Η ιστορίας της φορολογίας σπιτιών και οικοπέδων εξελίσσεται με το γνωστό θράσος και ψέμα που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση. Το χαράτσι για τα ακίνητα προέκυψε μετά από σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα. Ο Τόμσεν υπαγόρευε και ο Στουρνάρας έγραφε….

Γιάννης Στουρναρας: Ο πρώτος άνθρωπος που έκανε πράξη τη φράση «γ@μώ τα σπίτια σας»…..
Η δημόσια διαβούλευση άνοιξε για τον κόσμο που καλείται να πληρώσει, μέσα στο τριήμερο της αργίας, ενώ πέρναγαν στην Θεσσαλονίκη τα άρματα του Αβραμόπουλου με καύσιμο από τη «δωρεά» Βαρδινογιάννη, η κυβέρνηση μέσα στη φασαρία προσπαθεί να υλοποιήσει και νέα σειρά οριζόντιων μέτρων.
Η κυβέρνηση αυτή είχε όλο το χρόνο να προχωρήσει σε αναπτυξιακά μέτρα που θα έδιναν ανάσες στην οικονομία, που θα έφερναν επενδύσεις, που έδιναν δουλειές.
Θα μπορούσε να σπάσει μονοπώλια.
Θα μπορούσε να απελευθερώσει δραστηριότητες από τα δεσμά συντεχνιών. Θα μπορούσε να μην σπαταλάει τους φόρους που ήδη μας παίρνει (τα νοίκια που πληρώνει η κυβέρνηση τη στιγμή που έχει δικά της κτίρια κλειστά είναι ένα απίστευτο παράδειγμα).
Η κυβέρνηση προχωράει σε νέα φορολογία από επιλογή, και όχι από ανάγκη.
Ψάχνω μια λέξη να χαρακτηρίσω αυτό που συμβαίνει και όλες είναι τριμμένες: ληστεία, επιδρομή, κλοπή. Καμιά δε μοιάζει να είναι αρκετή. Χειμωνιάτικη Λιακάδα
http://pitsirikidotnet.gr/

Για νέο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας μίλησε ο Σόιμπλε

Στην παροχή νέας βοήθειας προς την Ελλάδα αναφέρθηκε ο γερμανός υπ. Οικονομικών σε συνέντευξή του στο πρώτο πρόγραμμα της γερμανικής τηλεόρασης (ARD) το βράδυ της Κυριακής.

Μιλώντας στην εκπομπή Berlin Direkt ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανέφερε ότι «προς το παρόν το ζητούμενο είναι να διαπιστώσει η τρόικα, εάν η Ελλάδα εκπληρώνει τις προϋποθέσεις για την εκταμίευση της τελευταίας δόσης από το τρέχον πρόγραμμα. Και μετά θα δούμε τι θα χρειαστεί τον επόμενο χρόνο, όταν θα έχει ολοκληρωθεί το τρέχον πρόγραμμα».

Τι ακριβώς μπορεί να χρειαστεί τον επόμενο χρόνο; «Η Ελλάδα είναι σε καλύτερη θέση από ό,τι υποθέταμε πριν από δύο χρόνια, αλλά εξακολουθεί να χρειάζεται κάποια στήριξη στις διεθνείς αγορές» αναφέρει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. «Γι' αυτό και σκεπτόμαστε ένα είδος προληπτικού δανείου, το οποίο θα συνδέεται με συγκεκριμένες προϋποθέσεις».

Όσο για το χρονικό πλαίσιο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επισημαίνει: «Οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται. Οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ θα συζητήσουν το ζήτημα αυτό στις αρχές τις μεθεπόμενης εβδομάδας στις Βρυξέλλες». Για «προληπτική γραμμή στήριξης» προς την Ελλάδα κάνει λόγο και το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, τονίζοντας ότι για τον σκοπό αυτό θα διατεθούν περίπου δέκα δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία είχαν αρχικά προβλεφθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, αλλά δεν έχουν απορροφηθεί. Το πρακτορείο Reuters επισημαίνει ότι οι διαβουλεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα για την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης συνεχίζονται και «σημείο τριβής» παραμένει ο νέος προϋπολογισμός, καθώς «οι πιστωτές θεωρούν ότι θα υπάρξει χρηματοδοτικό κενό δύο δισεκατομμυρίων ευρώ».

«Δεν υπάρχει επενδυτικό κενό»

Μιλώντας το βράδυ της Κυριακής στη γερμανική τηλεόραση ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απέρριψε για μία ακόμη φορά την κριτική ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν προωθεί τις επενδύσεις που θα τονώσουν την οικονομική ανάπτυξη. Ορισμένοι οικονομολόγοι κάνουν λόγο για «κενό επενδύσεων» που στραγγαλίζει την οικονομία. Αλλά ο υπουργός Οικονομικών εκφράζει εντελώς διαφορετική άποψη: «Η επιτροπή σοφών της γερμανικής οικονομίας στην τελευταία της έκθεση επισημαίνει με ακριβή και εμπεριστατωμένα επιχειρήματα ότι το υποτιθέμενο κενό επενδύσεων στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν» αναφέρει ο Βόφλγκανγκ Σόιμπλε. Αντιμετωπίζει μάλιστα με σκωπτική διάθεση τους επικριτές του, υποστηρίζοντας ότι απλώς «ο ένας επαναλαμβάνει αυτά που λέει ο άλλος».

Αναφερόμενος τέλος στην «εισφορά αλληλεγγύης» για τα ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας που εκπνέει το 2019, ο υπουργός Οικονομικών άφησε να εννοηθεί ότι εξετάζεται η παράταση της εισφοράς και στα επόμενα χρόνια, καθώς τα «νέα κρατίδια» θα χρειάζονται βοήθεια και μετά το 2020. Η παράταση της εισφοράς αλληλεγγύης δεν αντιβαίνει στην προεκλογική υπόσχεση ότι δεν θα υπάρξουν αυξήσεις φόρων, επεσήμανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αντιθέτως: «Τόσο ο καγκελάριος, όσο και ο υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάινμπρουκ είχαν δηλώσει προεκλογικά ότι θα χρειαστούμε τα έσοδα από την εισφορά αλληλεγγύης και μετά το 2019».
http://www.topontiki.gr/

Κόντρα Μπουτάρη – Καλαφάτη για το μετρό

της Κάτιας Γερακαρίτου
Στις κριτική του Σταύρου Καλαφάτη για την απουσία του στην εκδήλωση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για το Μετρό Θεσσαλονίκης απάντησε ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος υποστήριξε ότι «δεν είχε καμία απολύτως έννοια και σημασία η εκδήλωση».

Όπως εξήγησε, όταν ενημερώθηκε για τη εκδήλωση, ζήτησε από την Περιφέρεια αυτή να γίνει άλλη ημερομηνία. «Γι΄ αυτή την πρωτοβουλία για το Μετρό που έκανε ο ανεψιός μου(σσ: ο Απόστολος Τζιτζικώστας) - ξέρω ότι κάνατε πολιτική - του ζήτησα να τη μετακινήσουν λόγω του ταξιδιού μου στην Αυστραλία, γιατί δε γίνεται να λείπει από τη συνεδρίαση ο δήμος Θεσσαλονίκης» τόνισε ο κ. Μπουτάρης.

Όπως είπε, ο περιφερειάρχης τον διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να συζητηθούν θέματα που θα αφορούν το μετρό καθεαυτό. «Ήταν μια εκδήλωση ουσιαστικά πολιτική για να μπορέσουν οι διάφοροι που δεν είχαν εμπλακεί έως τώρα στο θέμα του Μετρό, να μπορέσουν να βγάλουν διάφορες κορώνες. Επομένως για μας δεν είχε καμία απολύτως σημασία και έννοια και γι΄ αυτό δεν πήγαμε» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπουτάρης, σημειώνοντας πως το κύριο θέμα που συζητήθηκε ήταν αυτό των εργαζομένων. Ξεκαθάρισε ότι η δημοτική αρχή, «σε θέματα εκμετάλλευσης πολιτικής για το Μετρό δεν μπαίνουμε».

«Δηλαδή, ο κ. Τζιτζικώστας εκμεταλλεύτηκε πολιτικά το θέμα του Μετρό» ρώτησε ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης.

«Εμείς κρίναμε ότι δεν έπρεπε να πάμε. Εσείς κρίνατε ότι έπρεπε να παραβρεθείτε, ενώ δύο χρόνια δεν λέγατε λέξη για το μετρό» απάντησε ο κ. Μπουτάρης.
«Να είστε πιο προσεκτικός» ζήτησε από τον δήμαρχο ο κ. Καλαφάτης.
«Αρχίσατε να μιλάτε για το μετρό, προεκλογικά, βασιζόμενοι σε λεγόμενα του αγαπητούς σας κ. Σιμόπουλου, που αποδείχθηκαν ψέματα. Τι έχετε να πείτε γι΄ αυτό» ανταπάντησε ο δήμαρχος.
«Εγώ δεν βασίζομαι σε λεγόμενα άλλων» είπε ο κ. Καλαφάτης.
«Υποδείξεις για το πώς θα λειτουργούμε δεν δεχόμαστε» απάντησε ο δήμαρχος.
http://www.voria.gr/

«Μάλλον νεκρός» ο ναζί Μπρούνερ

Ο ναζί εγκληματίας πολέμου Άλοϊς Μπρούνερ, ένας από τους πλέον καταζητούμενες εγκληματίες πολέμου για τη δράση του την εποχή του Β’ Παγκοσμίου και «δεξί χέρι» του Άντολφ Άιχμαν, είναι «κατά 99%» νεκρός.
Φέρεται μάλιστα να απεβίωσε προ τετραετίας στη Συρία. «Δεν μπορούμε να το αποδείξουμε με νεκροψία, ωστόσο είμαστε βέβαιοι ότι είναι έτσι», ανέφερε ο ερευνητής – «κυνηγός» ναζιστών εγκληματιών Εφραίμ Ζούροφ. Ο συγκεκριμένος λοχαγός των SS αντιμετώπιζε κατηγορίες για τη μεταφορά 128.000 Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο κ. Ζούροφ τόνισε στο βρετανικό δίκτυο BBC ότι πρόσφατα είδαν τη δημοσιότητα στοιχεία για τον θάνατο και την ταφή του Μπρούνερ στη Δαμασκό από αξιόπιστο πρώην πράκτορα των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είχε υπηρετήσει στη Μέση Ανατολή.
Μέχρι το τέλος του, σύμφωνα με τον κ. Ζούροφ, ο Μπρούνερ δεν είχε μετανοήσει για τα εγκλήματά του. «Ήταν ένα πραγματικό τέρας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ερευνητής. Ο λοχαγός των SS έστειλε 47.000 εβραίους από την Αυστρία, 44.000 από την Ελλάδα, 23.500 χιλιάδες από τη Γαλλία και 14.000 από τη Σλοβακία σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα οποία οι περισσότεροι έχασαν τη ζωή τους.
Τη δεκαετία του 1950, ο Μπρούνερ φέρεται να κατέφυγε στη Συρία ως σύμβουλος του προέδρου της χώρας, Χαφέζ Αλ Άσαντ, πατέρα του σημερινού προέδρου της, Μπασάρ Αλ Άσαντ, συμβουλεύοντάς τον σε ζητήματα βασανιστηρίων.
Το 2001 είχε καταδικαστεί σε ισόβια από δικαστήριο στη Γαλλία. Ο κ. Ζούροφ τόνισε ότι ο Μπρούνερ είχε γλιτώσει από τουλάχιστον δύο απόπειρες των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών ενώ βρισκόταν στη Συρία, το 1961 και το 1980. Ο αρχιτέκτονας της «Τελικής Λύσης», δηλαδή της μεθοδικής - βιομηχανικής εξόντωσης των εβραίων της Ευρώπης από το χιτλερικό καθεστώς, Άντολφ Άιχμαν, είχε περιγράψει τον Μπρούνερ ως «έναν από τους καλύτερους άντρες του».
http://www.koutipandoras.gr/

Εφόλης της ύλης κριτική από 35 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

«Πολιτική απάτη» χαρακτηρίζουν 35 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τη «μεταρρύθμιση» και το «Success story» στον χώρο της υγείας, σε επίκαιρη επερώτηση που κατέθεσαν σήμερα στη Βουλή.

Με επικεφαλής τον βουλευτή Ανδρέα Ξανθό, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θέτουν όλα τα θέματα της δημόσιας περίθαλψης και υγείας και καταγγέλλουν ότι συνιστά «ψεύδος η θριαμβολογία» των κ.κ. Βορίδη και Γεωργιάδη για τις μεταρρυθμίσεις στο σύστημα δημόσιας υγείας. 

Η επίκαιρη επερώτηση θίγει τα ζητήματα της πρωτοβάθμιας φροντίδας και καταγγέλλεται ότι «η μεταρρύθμιση του ΠΕΔΥ αποδείχθηκε φιάσκο» στη Δευτεροβάθμια (Νοσοκομειακή) Περίθαλψη, για την οποία αναφέρουν ότι η υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση έχουν οδηγήσει τα νοσοκομεία στα όρια της κατάρρευσης. 

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται στην Ψυχική Υγεία και κατηγορούν την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να κλείσει άρον - άρον τα ψυχιατρεία χωρίς σχέδιο, ενώ αναφέρονται και στην αύξηση της συμμετοχής των πολιτών στη φαρμακευτική δαπάνη. 

Τέλος, στην επερώτηση, γίνεται λόγος και για τους ανασφάλιστους, για τους οποίους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι παρά τις πανηγυρικές εξαγγελίες παραμένουν αποκλεισμένοι από το δημόσιο σύστημα υγείας.

www.capital.gr

Κέρδη της ΔΕΗ: 17 φορές πάνω!

Απίστευτο ακούγεται. Αύξηση κερδών κατά… 1.717,9% (!) ανακοίνωσε η ΔΕΗ την Πέμπτη για το εννεάμηνο Ιανουάριος-Σεπτέμβριος του 2014. Τα κέρδη μετά τους φόρους το αντίστοιχο εννεάμηνο του 2013 ήταν 6,7 εκατομμύρια ευρώ, ενώ φέτος απογειώθηκαν στα 121,8 εκατομμύρια – αυξήθηκαν 17 φορές!

Το εκπληκτικό είναι ότι ο κύκλος εργασιών της ΔΕΗ… μειώθηκε κατά το διάστημα αυτό – από τα 4,494 δισεκατομμύρια ευρώ μειώθηκε κατά 69 εκατομμύρια ευρώ και έπεσε στα 4,425 δισεκατομμύρια! Υπέρμετρη αύξηση των κερδών όμως με ταυτόχρονη μείωση του κύκλου εργασιών σημαίνει απλούστατα ότι την πλήρωσαν τόσο οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ όσο και οι καταναλωτές. Οι μεν εργαζόμενοι με απολύσεις, μειώσεις μισθών, εκχωρήσεις δραστηριοτήτων σε άλλους εργολάβους κ.λπ., οι δε καταναλωτές με αυξήσεις τιμών.

Το εξοργιστικό είναι ότι τις διαρκώς ακριβότερες τιμές ρεύματος που καταβάλλουν τα χειμαζόμενα νοικοκυριά τις αξιοποιεί η ΔΕΗ για να δίνει φτηνότερο ρεύμα στις… μεγάλες βιομηχανίες! Τα κορόιδα οι φτωχοί χρηματοδοτούν μέσω της ΔΕΗ τους πλούσιους! Ωραία μηχανή! Να μειωθούν οι τιμές του ρεύματος για τους φτωχούς καταναλωτές ούτε που περνάει από το μυαλό της διοίκησης της ΔΕΗ, φυσικά.

Χώρια που το κράτος θησαυρίζει εκβιάζοντας μέσω της ΔΕΗ όλους τους Έλληνες, έχοντάς τη μετατρέψει σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό άκρως αποτελεσματικό. «Είδες η ΔΕΗ;» που έλεγε παλιότερη διαφήμισή της.

https://eleutheriellada.wordpress.com/

Ποιοί θέλουν πραγματικά τις εκλογές;

Γράφει ο Ηλίας Καραβόλιας
Η τρόικα μαθαίνουμε οτι είναι ανένδοτη στο Παρίσι.Ειδικά ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ θέτει συνεχώς ζητήματα.Λογικό είναι οτι Σαμαράς και Βενιζέλος προφανώς θα εξετάσουν πιθανές οδούς διαφυγής απο το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Στα ΜΜΕ αφήνεται να εννοηθεί εδώ και καιρό οτι η τρόικα θέλει παραμονή αυτής της κυβέρνησης, δηλαδή «πολιτική σταθερότητα«.

Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα; Μήπως οι δανειστές βλέπουν αλλαγή σκηνικού και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο; Μήπως βλέπουν αστάθεια τώρα, και επιδιώκουν εσκεμμένα τις εκλογές ώστε να προκύψει πολιτική σταθερότητα απο μια νέα κυβέρνηση μακράς πνοής (πιθανώς ευρύτερης συνεργασίας ή κοινωνικής πλειοψηφίας, λόγω Συριζα) ώστε να διαπραγματευτούν τα μακροχρόνια θέματα με αυτήν;

Οι αγορές πχ γνωρίζουν πλέον οτι οι κοινωνικοί συσχετισμοί δεν απεικονίζονται στο υφιστάμενο κοινοβουλευτικό σώμα.Δεν είναι καθόλου τυχαία η συνάντηση των Σταθάκη, Μηλιού απο fund managers στο City του Λονδίνου.Οι διαχειριστές κεφαλαίων που βλέπουν Ελλάδα, ξέρουν καλά οτι το κόμμα του Συριζα έχει πρωτοκαθεδρία.Και φυσικά θέλουν να ενημερωθούν σχετικά με τις προθέσεις του για το ζήτημα του χρέους, κυρίως. Διότι για τις αγορές είναι μάλλον αυτονόητο ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο!Ουσιαστικά δηλαδή συμφωνούν με τον Συριζα. Γνωρίζουν οτι χωρίς γενναίο διακανονισμό (μακροχρόνια επιμήκυνση) ή μια μερική διαγραφή τουλάχιστον, το δημόσιο χρέος θα βαραίνει μόνιμα την ελληνική οικονομία.Ξέρουν ότι χωρίς ένα moratorium στις αποπληρωμές των τόκων, δεν μπορεί να «περισσέψει» χρήμα για δημόσιες δαπάνες, άρα για αύξηση απασχόλησης και ΑΕΠ. Ξέρουν οτι αν μονίμως κυνηγάμε πρωτογενή πλεονάσματα και αυτά γεννιούνται απο αφαίμαξη του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, θα μειώνεται συνεχώς η αγοραστική δύναμη, θα πέφτει η ζήτηση και θα συρρικνώνεται το ΑΕΠ.

Ξέρουν οτι η υψηλή φορολογία, η έλλειψη αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών (μειωμένη ζήτηση) και οι κλειστές στρόφιγγες απο τις τράπεζες,απωθούν τα ιδιωτικά επενδυτικά σχέδια και τα κάνουν μή βιώσιμα.Εμείς στην Ελλάδα, θέλουμε να βλέπουμε οτι πάντα οι «κερδοσκόποι» θέλουν να μας απαξιώνουν για να τα πάρουν όλα φθηνά! Πόσο συμφέρει όμως τις αγορές,μια ευρωπαική οικονομία να βουλιάζει συνεχώς στην ύφεση και να μην ανακάμπτει η αγοραστική δύναμη των πολιτών της;

Όλα τα παραπάνω, δεν μπορεί να μην τα γνωρίζει η τρόικα! Τα ξέρουν καλά και στο Βερολίνο και στο επιτελείο της Λαγκάρντ στο ΔΝΤ. Η απορία λοιπόν είναι εύλογη: γιατί επιμένουν στην ίδια συνταγή; Γιατί δεν αλλάζουν την αντιπαραγωγική πολιτική λιτότητας; Η απάντηση μοιάζει για κάποιους απλή: ότι οι δανειστές φοβούνται μήπως η Ελλάδα ξαναγυρίσει στα ελλείμματα και στις σπατάλες. Και όμως δεν είναι τοσο απλά τα πράγματα.

Μέρκελ και Σόιμπλε βλέπουν πώς ανεβαίνει το κίνημα των Podemos στην Ισπανία, η ακροδεξιά της Λεπέν στην Γαλλία.Βλέπουν οτι ο Ρέντσι στην Ιταλία δεν επιβάλλει τόσο εύκολα αντιλαικά μέτρα λιτότητας. Και φυσικά βλέπουν οτι δεν την …γλυτώνουν απο τον Συριζα στην Ελλάδα.Και οταν δεν μπορείς να αποφύγεις την πραγματικότητα, τότε συμβιβάζεσαι με αυτήν.Πιθανολογώ λοιπόν οτι μέρος αυτού του συμβιβασμού με την πραγματικότητα, αποτελεί και η εσκεμμένη αδιαλλαξία στις συνομιλίες τρόικας-κυβέρνησης στο Παρίσι.
Μας ζητάνε ακραία μέτρα, παράλογα και αντιλαικά, προφανώς για να παίξουν με τα όρια πολιτικής επιβίωσης του υφιστάμενου κυβερνητικού σχήματος.Δεν τους κοστίζει τίποτα να το παίζουν σκληροί με αυτή την κυβέρνηση ώστε έτσι να προετοιμαστεί για πιο ορθολογικά αιτήματα η… επόμενη κυβέρνηση! Άλλωστε ξέρουν οτι ζυγώνει η εκλογή Προέδρου και φυσικά γνωρίζουν οτι είναι δύσκολο να βρεθούν οι 180.
Πολλές φορές, το παιχνίδι δεν είναι όπως φαίνεται. Οι δανειστές δεν έχουν όφελος να τα σπάσουν με μια πχ. αυτοδύναμη κυβέρνηση Τσίπρα. Φυσικά δεν θα κάνουν «πολύ πίσω» στις διαπραγματεύσεις.Πότε όμως; Τότε! Όταν αναγκαστικά καθήσουν στο τραπέζι με τους αριστερούς υπουργούς του Συριζα! Και προκειμένου να τους μειώσουν τον πήχυ των προσδοκιών, επιδεικνύουν ανυποχώρητη ισχύ και αδιαλλαξία στους σημερινούς υπουργούς αφού ξέρουν οτι αυτοί δεν έχουν άλλα περιθώρια να «περάσουν» νέα μέτρα.
Θυμηθείτε πόσο πίεσαν τον Μπερλουσκόνι και πόσο τα «βρίσκουν» με τον Ρέντσι σήμερα. Καθόλου παράξενο δεν θα μου φανεί να κάνουν το ίδιο με τον Ραχόι στην Ισπανία( να τον πιέσουν μήπως και «φοβίσουν» τους Podemos). Φέρνοντας το αναπόφευκτο πιο κοντά, μειώνουν τον πολιτικό χρόνο δραστικά για τον Συριζα ώστε να εκλογικεύσει τις απαιτήσεις του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αύριο.Κάποια πράγματα, επαναλαμβάνω, δεν είναι όπως φαίνονται πάντα…

http://www.rizopoulospost.com/

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ!‏

ΤΡΙΤΗ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 6.30μμ   (στο πάρκο Αγ. Πάντων και Κολωνιάρη, Ξηροκρήνη)

Πριν ένα χρόνο, η 13χρονη Σάρα στην προσπάθεια της  να ζεσταθεί χρησιμοποιώντας μαγκάλι, πνίγηκε από τις αναθυμιάσεις.  Προστέθηκε στα χιλιάδες θύματα των δολοφονικών πολιτικών των μνημονίων. Χρέος μας να μην αφήσουμε κανένα μόνο του απέναντι στην κρίση!    Να αγωνιστούμε,  να διώξουμε τους δολοφόνους συγκυβέρνησης-τρόικας.

-Ενημερώστε άμεσα σε περίπτωση κομμένου ρεύματος, κατάσχεσης, πρόστιμα ΟΑΣΘ κτλ.

στo τηλέφωνο:2310265730,    στο email: epitropidrasis@gmail.com

στο blog:  www.epitropidrasisds.blogspot.gr

Με τη δική μας δράση και αγώνα παντού να επιβάλλουμε:

  Καμία αύξηση στην τιμή των εισιτηρίων Δωρεάν μεταφορά ανέργων, μαθητών φοιτητών

· Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Απαγόρευση των κατασχέσεων

  Κατάργηση των μνημονίων & αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων.

  Διαγραφή του χρέους, να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα  για να βελτιώσουμε τη ζωή μας.

  Υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων & ελευθεριών μας.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΡΑΣΗΣ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ (epitropidrasis@gmail.com)

Πολικές Νύχτες

Νέα παρέμβαση, με αφορμή τα όσα τραγελαφικά διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες με την τρόικα των δανειστών, κάνει ο ακατανόμαστος που παριστάνει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Άλλη μια προφανώς ατελέσφορη όσο και αστεία προσπάθεια επικοινωνίας, που έρχεται ως συνέχεια άλλου άρθρου.

Με το νέο αυτό «piece of art», στην εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» ετούτη τη φορά, επανέρχεται, μαθαίνομε, δριμύτερος. Υπό τον ποιητικό τίτλο «Το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει», ο πρωθυπουργεύων σφουγγοκωλάριος, κάνει λόγο για σκληρή και συνολική διαπραγμάτευση! Τονίζει ότι η Ελλάδα έχει πετύχει ρεκόρ μεταρρυθμίσεων (sic) και δημοσιονομικών παρεμβάσεων, ενώ διαβεβαιώνει ότι η χώρα θα συνεχίσει να πετυχαίνει τους στόχους (sic), και ασφαλώς, ο Φον-Αντωνάκης, ζητεί -τι άλλο-  πολιτική σταθερότητα για να συνεχίσει απερίσπαστος το καταστροφικό του έργο! 

Ένα πρώτο, λοιπόν,  βασικό ερώτημα που ανακύπτει είναι:  γιατί να υπάρξει αυτή η σταθερότητα, αν πρόκειται να συνεχίζεται και να εφαρμόζεται αυτό το πρόγραμμα που οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, έχουν χαρακτηρίσει, χωρίς περιστροφές, ως αποτυχημένο;

Ο Φον-Αντωνάκης, ατέχνως βέβαια, αποσιωπεί τα συγκλονιστικά γεγονότα που έχουν διαμειφθεί κατά τα δυόμισι αυτά χρόνια της πρωθυπουργικής απραγίας του, ο Θεός να την κάμει πρωθυπουργία, δηλαδή, αφού άλλοι χαράσσουν τον δρόμο. Πρωτοφανής στα ελληνικά χρονικά ήταν κι εκείνη η ομολογία του διορισμένου αργυραμοιβού: «Γιάννη, ξέχνα το», του είπαν, και ο Γιάννης το ξέχασε! Ο «Πρωθυπουργός» μας, εκείνες τις μαύρες ώρες, κρυβόταν από τον εαυτό του και από την Βουλή, δειλός, άβουλος και μοιραίος που ποτέ, αλλά ποτέ μέχρι και σήμερα, δεν έχει δώσει αξιόπιστες απαντήσεις ή κάποιες, τέλος πάντων, εξηγήσεις γι' αυτήν την απαράμιλλη ενδοτικότητά του! 

«Γιάννη ξέχνα το!»∙ αξέχαστες στιγμές εθνικού κλέους! 

Ο Φον-Αντωνάκης στέλνει, λέει, και μήνυμα προς τον Αλέξη, λέγοντάς ότι, εν τέλει, την επιθυμεί την πολιτική συνεννόηση με τον Σύ.Ριζ.Α. επιμένοντας ότι πρέπει να ληφθεί πρόνοια «για να μην τιναχθεί όλη η προσπάθεια στον αέρα». 

Δεν μπορεί να μην θαυμάσει κανείς και τη διατύπωση: «Αν αλλάξουν (σ.σ. ο Συ.Ριζ.Α.) στάση σε ένα μόνο- στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας- η συνεννόηση μαζί τους μπορεί να γίνει και αύριο», δηλώνει ο Φον-Αντωνάκης.

Ποια προσπάθεια, αλήθεια, είναι αυτή που δεν πρέπει να τιναχτεί στον αέρα; Και ποια συνεννόηση; 

Η προσπάθεια του ίδιου και της κουστωδίας του να ξεπουλήσουν, αντί πινακίων φακής, τα τελευταία ψήγματα του δημόσιου πλούτου μας, για να ταΐζεται ένα χρέος αδηφάγο, ύποπτο και ανεξέλεγκτο, ίσως. 

Η προσπάθεια του ίδιου και του εσμού των εθνικά αχρησίμευτων που τον καθοδηγούν σ’ ετούτο το τρομακτικό ταξίδι, όπου βλέπομε να χάνεται μια ολόκληρη, ίσως και περισσότερες της μίας γενιάς Ελλήνων, βεβαίως. 
Χαμένοι, φρέσκο κρέας στη μηχανή του κιμά που μας αλέθει για να ταΐσει τις «Αγορές»! Ως να ήταν μυθικές χθόνιες θεές, αυτές οι «Αγορές», και μας τιμωρούν για κάτι που κανείς δεν μας έχει εξηγήσει. Το ιερατείο που μας κυβερνά, επιμένει κατά το γράμμα του προγράμματος «διάσωσης»,  και ως να εξευμενίζει τις μυθικές αυτές «Αγορές», με σπονδές. Τα υπό κατάρρευση σχολεία των παιδιών και τα φάρμακα των γερόντων, είναι αυτές οι σπονδές…  Και το αίμα των πιο αδύναμων. Θυσία και το άδικα χαμένο αίμα, σπονδή κι αυτό στις χθόνιες «Αγορές».

Μια τέτοια προσπάθεια δεν την θέλουμε εμείς οι Έλληνες, γιατί έχομε φιλότιμο, θα πρέπει να του πει κάποιος αυτού του κυρίου, του Φον–Αντωνάκη, που μιλάει πάλι με τους, χαρακτηριστικούς γι’ αυτόν, όρους πιάτσας: «Αν αλλάξουν στάση σε ένα μόνο- στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας- η συνεννόηση μαζί τους μπορεί να γίνει και αύριο.»! 

Όροι πιάτσας, όροι φτήνιας, ακόμα και στην εκφορά του γραπτού του λόγου!

Ποια συνεννόηση και σε πια βάση να γίνει αυτή η συνεννόηση, όταν οι αιμοβόρες Θεές θέλουν νέες θυσίες; Όταν το πρόγραμμα λέει: ξεπούλα και κατέστρεψε, γκρέμισε και μην χτίσεις τίποτα στη θέση των ισοπεδωμένων κτισμάτων που έφτιαξαν οι πατεράδες μας πέτρα-πέτρα∙ για να φανεί ελκυστικότερο το ελληνικό οικόπεδο∙ για να το πουλήσουν με μεγαλύτερη ευκολία στους σαράφηδες το χωράφι των παππούδων μας. Λες και του εκχωρήσαμε, του αχαΐρευτου, του Φον-Αντωνάκη, τα πατρογονικά μας για να τα ξεπουλήσει μπιρ παρά. Λες και σε όλους αυτούς που μας κυβερνούν, δεν τα παραδώσαμε, τα κοινά μας, απλώς για να τα διαχειριστούν. Κι αυτοί έχουν φαγωθεί να τα ρημάξουν! Αυτοί, οι διάφοροι κουτοπόνηροι  πολιτικοί απατεωνίσκοι, όπως ο Φον-Αντωνάκης κι ο λιπαρός αρχολίπαρος Αντιπρόεδρος του.

Ποια συνεννόηση, λοιπόν, κύριε; Ποιά συνεννόηση μου κουβεντιάζεις, εσύ, και κάτι άλλοι;

Καμιά λογική βάση συνεννόησης δεν υπάρχει, για να συνεχίσουν να μας κυβερνούν αυτοί -ή κάποιοι άλλοι, στα πλαίσια αυτού του ίδιου λανθασμένου προγράμματος «διάσωσης», που παράγει μόνο δυστυχία και θάνατο για εμάς τους Έλληνες.

Καμία συνεννόηση, λοιπόν, και το μόνο που αρκεί, είναι μια έντιμη κυβέρνηση για να διεκδικήσει από την διεθνή κοινότητα την επαναφορά  της νομιμότητας στην Ελλάδα. Μιας νομιμότητας που τόσο παράφορα έχει παραβιαστεί τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας. 

Καμία συνεννόηση, λοιπόν, και μόνο ο φόβος μας είναι που επιτρέπει σε αυτούς τους αήθεις να κυβερνούν. Να επιμένουν στην εφαρμογή αυτού του καταστροφικού σχεδίου, με το χαρακτηριστικό θράσος τους, αυτοί που έχουν στείλει χιλιάδες Έλληνες, πριν της ώρας τους στον τάφο. Αυτοί που τώρα που μιλάμε, στέλνουν όλους εμάς τους υπόλοιπους, όσους από εμάς δεν μας έχουν ήδη ξαποστείλει, στην ηθική ανυποληψία και την κοινωνική εξαθλίωση -κατά εκατοντάδες χιλιάδες, τα τελευταία χρόνια αυτών των καταστροφικών κυβερνήσεων. 

Πράγματι, «το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει», αλλά με αυτόν τον εσμό των ολετήρων που είναι στα πράγματα και ζητούν κι από πάνω, ανερυθρίαστα, συνεννόηση, το σκοτάδι -είναι προφανές αυτό πια και στον πλέον αφελή- θα κρατήσει, αν κρατήσει, όσο και οι ατέλειωτες πολικές νύχτες... Ας μην κρατήσει, λοιπόν...

http://www.toportal.gr/

Τσίπρας: Ήρθε η ώρα να τελειώσει το δράμα του ελληνικού λαού

«Το δράμα που ζει η χώρα, το δράμα που ζει η κοινωνία, το δράμα που ζουν εκατομμύρια άνθρωποι, ήρθε η ώρα να τελειώσει» είπε ο Αλέξης Τσίπρας σε ομιλία του στα Ιωάννινα, κατηγορώντας την συγκυβέρνηση ότι «υποχωρεί πλήρως στις ορέξεις των δανειστών» και της τρόικας που ζητάει «την κεφαλή εκατομμυρίων ανθρώπων επί πίνακι» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για ένα απολυταρχικό καθεστώς που έχουν εφαρμόσει στη χώρα τρόικα και συγκυβέρνηση και υποστήριξε ότι το μόνο επιχείρημά τους είναι ο φόβος. «Δεν έχουν άλλο πραγματικό επιχείρημα, παρά μόνο το φόβο. Όπως κάθε απολυταρχικό καθεστώς, λίγο πριν καταρρεύσει, στηρίζει την εξουσία του στο φόβο των ανθρώπων. Έτσι και το καθεστώς των μνημονίων δε στηρίζεται στη λογική αλλά στον τρόμο του ΑΤΜ. Στη τρομοκράτηση ότι αν σηκώσουμε κεφάλι και ζητήσουμε εκλογές, θα μας το κόψουν το κεφάλι. Στον εκβιασμό ότι οι αγορές θα καταστρέψουν την Ελλάδα, αν δεν τους αρέσει η κυβέρνηση που θα εκλέξει ο ελληνικός λαός» είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας ότι «Στην προπαγάνδα του φόβου δεν διστάζουν να υπονομεύσουν την οικονομία, το αύριο, την εικόνα της χώρας».

Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι ο δρόμος που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εύκολος «Ξέρουμε ότι ο δρόμος που προτείνουμε δεν είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα. Ξέρουμε ότι οι αντίπαλοί μας, προκειμένου να μείνουν γαντζωμένοι στις καρέκλες της εξουσίας, είναι ικανοί για όλα.
Ξέρουμε όμως επίσης ότι η θέληση και η δράση του λαού μπορεί να αλλάξει όλα όσα τώρα φαίνονται δεδομένα και αμετακίνητα» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Αυτή τη θέληση και δράση του λαού, τη θεωρούμε προϋπόθεση της σωτηρίας της κοινωνίας και της πατρίδας. Δεν αρκεί η ανάθεση στο ΣΥΡΙΖΑ αυτής της δύσκολης υπόθεσης. Πρέπει να γίνει υπόθεση εκατομμυρίων Ελλήνων. Εμείς, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρόκειται να αθετήσουμε τις αρχές, την πολιτική, τις δεσμεύσεις μας απέναντί σας. Σε καμιά περίπτωση. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Μαχόμαστε να οικοδομήσουμε ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και ανατροπής. Κοινωνικό και πολιτικό. Και στην προσπάθεια αυτή, δεν θα χαρίσουμε κανέναν στους αυτουργούς των μνημονίων» ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.


Διαβάστε την ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στα Ιωάννινα


Φίλες και φίλοι,
Το δράμα που ζει η χώρα, το δράμα που ζει η κοινωνία, το δράμα που ζουν εκατομμύρια άνθρωποι, ήρθε η ώρα να τελειώσει.
Πρέπει να τελειώσει.
Είναι αίτημα εθνικό, κοινωνικό, καθολικό.
Απαίτηση που αναβλύζει από κάθε πόρο αυτής της ταπεινωμένης πατρίδας.
Η τρόικα και η κυβέρνηση, σε μια παρατεταμένη επίδειξη απάνθρωπης αδιαφορίας, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν την ανθρωπιστική, την κοινωνική, την εθνική καταστροφή που προκαλούν.
Κυκλωμένοι από τη φτώχεια, την ανεργία και την απόγνωση συζητούν τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε,
νέα μέτρα φτώχειας,
νέα μέτρα ανεργίας,
νέα μέτρα απόγνωσης.
Αλλά δεν πάει άλλο.
Δεν μπορούμε να το ανεχτούμε άλλο.
Δεν μπορούμε να τους ανεχτούμε άλλο.
Ήρθε η ώρα της αυλαίας και για την πολιτική τους και για τους ίδιους.
Όποιος πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερβάλλει ας ρίξει μια ματιά σήμερα στις δικές τους εφημερίδες, στα δικά τους κανάλια, στις δικές τους δηλώσεις και ανακοινώσεις.
Τι μας λένε σε όλους τους τόνους;
Ότι ζούμε, για εκατοστή φορά, για χιλιοστή, φορά -έχουμε χάσει πια το λογαριασμό- ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ.
Μάλιστα. Τι κρίνεται λοιπόν σ' αυτές τις κρίσιμες ώρες;
Το ασφαλιστικό, οι συντάξεις, οι μισθοί, οι εργασιακές σχέσεις, ο ΦΠΑ.
Για μια ακόμη φορά!
Η τρόικα ζητά την κεφαλή εκατομμυρίων ανθρώπων επί πίνακι. Για να κλείσει, λέει, το χρηματοδοτικό κενό.
Για μια ακόμη φορά!
Και πώς τέλειωσαν κάθε φορά οι κρίσιμες ώρες, οι κρίσιμες μέρες, οι κρίσιμες εβδομάδες, οι κρίσιμοι μήνες πέντε χρόνια τώρα;
Ξέρετε πώς τέλειωσαν.
Με την πλήρη υποχώρηση στις ορέξεις των δανειστών.
Ξέρετε πώς έκλεισαν τα κενά, οι τρύπες, τα ελλείμματα.
Ανοίγοντας νέες πληγές στο σώμα της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων, των συνταξιούχων, των αδύναμων.
Όλα, πάλι και πάλι και πάλι, κρίθηκαν εις βάρος του λαού, εις βάρος της κοινωνίας, εις βάρος της χώρας.
Γι' αυτό όταν ακούμε πια στην Ελλάδα για κρίσιμες ώρες, ξέρουμε.
Ανθρώπινο αίμα μας μυρίζει.
Πιο σωστό θα ήταν, αυτές τις ώρες, να μιλάει κανείς για ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑ.
Και δεν είναι καθόλου άδικος, ή υπερβολικός ο χαρακτηρισμός.
Γιατί οι νέες περικοπές στις συντάξεις, το νέο τσαλάκωμα των μισθών, η νέα έφοδος στις εργασιακές σχέσεις, η νέα αύξηση του ΦΠΑ, μόνο έγκλημα μπορούν να χαρακτηριστούν.
Χαριστική βολή σε μια οικονομία σακατεμένη, και σε μια κοινωνία τραυματισμένη.
Άλμα προς την πλήρη διάλυση.
Τελική λύση για την ολοκληρωτική επιβολή του ζόφου, που είναι το καθεστώς των μνημονίων.

Ζούμε το πιο βαθύ σκοτάδι πριν την αυγή, μας λέει ο πρωθυπουργός της καταστροφής, σε άρθρο του σε σημερινή εφημερίδα.
Αφού παραθέσει για άλλη μια φορά όλα τα αγαπημένα του ψέματα.
Εκείνο όμως που δεν τολμάει να πει, είναι:
Πώς και γιατί από το success story,
από το βγαίνουμε από το μνημόνιο,
από το φεύγει το ΔΝΤ,
από το επέστρεψε η ανάπτυξη,
φτάσαμε στο βαθύ σκοτάδι;
Πώς και γιατί από το φως το αληθινό που έλουζε τα διαγγέλματά του, φτάσαμε στο βαθύ σκοτάδι;
Πώς και γιατί, αντί για τη νέα Ελλάδα που έρχεται, ήρθε το βαθύ σκοτάδι;
Για μια ακόμη φορά;

Και ξέρουμε τι κρύβει αυτό το σκοτάδι.
Αναρωτιέμαι: Πιστεύουν αλήθεια ότι υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας, που θα πειστεί ότι το σκοτάδι των νέων μέτρων, της νέας υποταγής στην τρόικα, των νέων περικοπών, είναι το τελευταίο;
Ποιο φως να περιμένει κανείς από το σκοτάδι που διαδέχεται το σκοτάδι, τέσσερα χρόνια τώρα;
Καμιά συσσώρευση δυστυχίας, φτώχειας και απόγνωσης, ποτέ και πουθενά, δεν οδήγησε σε ευτυχία και χαρά, όπως υπόσχονται χωρίς καμιά αιδώ.
Αυτός ο δρόμος, είναι ο δρόμος καταστροφής.
Και τελειωμό δεν έχει.
Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία.
Ο δρόμος της αντίστασης, της ανατροπής, της ρήξης, της αλλαγής, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βγάλει τη χώρα και τους ανθρώπους από το φαύλο κύκλο της απόγνωσης.
Αυτή είναι η πεντακάθαρη, αδιαπραγμάτευτη, αποφασιστική θέση του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό το δρόμο προτείνουμε, και παλεύουμε να πάρει ο ελληνικός λαός, αψηφώντας τους εκβιασμούς, τα ψέματα, την τρομοκρατία, τον αυταρχισμό της σημερινής κυβέρνησης.

Την πατήσαμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο βοσκός με τα πρόβατα, λέει ο κύριος Βενιζέλος σήμερα, στην ίδια εφημερίδα που φιλοξενεί και το βαθύ σκοτάδι του κυρίου Σαμαρά.
Μάλλον εννοεί ότι εκείνος είναι ο βοσκός, εμείς ο λύκος, κι εσείς τα πρόβατα.
Κάνει την αυτοκριτική του για την προπαγάνδα του φόβου ο συνεργός του πρωθυπουργού.
Μόνο που στην ίδια τρομολαγνεία επιμένουν όλοι τους.
Γιατί δεν έχουν άλλο πραγματικό επιχείρημα, παρά μόνο το φόβο.
Όπως κάθε απολυταρχικό καθεστώς, λίγο πριν καταρρεύσει, στηρίζει την εξουσία του στο φόβο των ανθρώπων.
Έτσι και το καθεστώς των μνημονίων δε στηρίζεται στη λογική αλλά στον τρόμο του ΑΤΜ.
Στη τρομοκράτηση ότι αν σηκώσουμε κεφάλι και ζητήσουμε εκλογές, θα μας το κόψουν το κεφάλι.
Στον εκβιασμό ότι οι αγορές θα καταστρέψουν την Ελλάδα, αν δεν τους αρέσει η κυβέρνηση που θα εκλέξει ο ελληνικός λαός.
Λες και οι αγορές θα αποφασίσουν να αυτοκτονήσουν, επειδή θα στερηθούν τις υπηρεσίες του κυρίου Σαμαρά.
Τα.... πρόβατα φυσικά, εσείς δηλαδή, μικρή σημασία δίνουν στο τι λένε οι αυτουργοί και συναυτουργοί της σημερινής καταστροφής.
Άλλο όμως αξίζει να σημειώσουμε.
Στην προπαγάνδα του φόβου δεν διστάζουν να υπονομεύσουν την οικονομία, το αύριο, την εικόνα της χώρας.
Διότι τι άλλο κάνουν όταν πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης, διακηρύσσουν ότι θα βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό;
Όταν παροτρύνουν τραπεζίτες, να διαδίδουν τις ίδιες φήμες της αποσταθεροποίησης;
Έχετε ακούσει εσείς ποτέ τραπεζίτες να τρομοκρατούν τους καταθέτες τους;
Κι όμως εκεί φτάσαμε, όταν κατασκευάζουν mail δήθεν έντρομων προκαταβολικά επενδυτών;
Γιατί αυτοί δε νοιάζονται για τη σταθερότητα των τραπεζών τους.
Το μόνο που τους νοιάζει είναι αν αυτοί θα κάθονται στις διοικήσεις, να παίρνουν τους παχυλούς μισθούς και τα μπόνους.
Στα παλιά τους τα παπούτσια οι τράπεζες και οι καταθέσεις του ελληνικού λαού.

Νομίζουν, μέσα στην απόγνωσή τους εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου, ότι με αυτές τις αθλιότητες, αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ;
Κάνουν τεράστιο λάθος.
Τη χώρα αντιπολιτεύονται.
Τον ελληνικό λαό αντιπολιτεύονται.
Και τον εαυτό τους βγάζουν για άλλη μια φορά ψεύτη.
Γιατί δεν διστάζουν να ακυρώσουν όσα υποτίθεται τους οδηγούν στις οδυνηρές για το λαό αποφάσεις:
Την ομαλότητα, τη σταθερότητα, την προστασία της οικονομίας.
Τίποτε δεν αφήνουν όρθιο.

Να σας πως όμως εδώ ένα μυστικό;
Δεν φοβούνται τόσο το λύκο.
Τα πρόβατα φοβούνται πιο πολύ.
Τα πρόβατα φοβούνται, μη τυχόν και πάψουν να είναι πρόβατα και τους πάρουν στο κυνήγι.

Φίλες και φίλοι

Ξέρουμε ότι ο δρόμος που προτείνουμε δεν είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα.
Ξέρουμε ότι οι αντίπαλοί μας, προκειμένου να μείνουν γαντζωμένοι στις καρέκλες της εξουσίας, είναι ικανοί για όλα.
Ξέρουμε όμως επίσης ότι η θέληση και η δράση του λαού μπορεί να αλλάξει όλα όσα τώρα φαίνονται δεδομένα και αμετακίνητα.
Αυτή τη θέληση και δράση του λαού, τη θεωρούμε προϋπόθεση της σωτηρίας της κοινωνίας και της πατρίδας.
Δεν αρκεί η ανάθεση στο ΣΥΡΙΖΑ αυτής της δύσκολης υπόθεσης.
Πρέπει να γίνει υπόθεση εκατομμυρίων Ελλήνων.
Εμείς, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρόκειται να αθετήσουμε τις αρχές, την πολιτική, τις δεσμεύσεις μας απέναντί σας.
Σε καμιά περίπτωση. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Μαχόμαστε να οικοδομήσουμε ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και ανατροπής. Κοινωνικό και πολιτικό.
Και στην προσπάθεια αυτή, δεν θα χαρίσουμε κανέναν στους αυτουργούς των μνημονίων.

Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να κάνω σαφή μερικά πολύ σοβαρά στοιχεία της πολιτικής μας.
Πρώτον, θα δώσουμε με όλα μας τα δημοκρατικά όπλα τη μάχη για να φύγει αυτή η κυβέρνηση, και να οδηγηθούμε σε εκλογές, μέσα από τη διαδικασία για την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας.
Στη μάχη αυτή έχει θέση κάθε δημοκράτης, κάθε προοδευτικός άνθρωπος, που καταλαβαίνει πόσο κρίσιμο είναι να απαλλάξουμε τη χώρα από την πολιτική και τους πολιτικούς των μνημονίων.
Τώρα!
Χθες αν ήταν δυνατόν.
Ούτε μια μέρα, ούτε μια ώρα χαμένη με μνημονιακές κυβερνήσεις κάθε παραλλαγής, για το λαό μας που στενάζει.
Δεύτερον, δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρήσει δεδομένα και να εφαρμόσει τα μέτρα που χαλκεύουν αυτή τη στιγμή κυβέρνηση και τρόικα.
Πολύ περισσότερο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συνυπογράψει ως αξιωματική αντιπολίτευση όσα θα συμφωνήσουν η κυβέρνηση με την τρόικα.
Και επειδή γράφτηκε ξανά ότι αυτό αποτελεί απαίτηση του Βερολίνου, θέλω να κάνω όσο γίνεται πιο καθαρή τη θέση μας:
Τέτοια υπογραφή ντροπής, ας μην την περιμένουν από μας.
Για υπογραφές ντροπής στον κο Σαμαρά και στον κο Βενιζέλο, όχι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Θα ήθελα τέλος, κι από αυτό το βήμα, να καλέσω όλες τις Ελληνίδες, κι όλους τους Έλληνες, σε αγωνιστική εγρήγορση:
Ετοιμάζουν νέες δυστυχίες και νέα δεσμά για την πατρίδα και τους ανθρώπους της.
Είναι στο χέρι μας να τους σταματήσουμε.
Αυτοί έχουν μνημόνια ολέθρου.
Εμείς έχουμε μνήμες αγώνων.
Αυτοί έχουν μηχανισμούς επιβολής.
Εμείς έχουμε θέληση, πίστη, ανιδιοτέλεια, αυτοπεποίθηση.
Και γι' αυτό το πιστεύω βαθιά ότι θα νικήσουμε.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες
Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο πρόγραμμα που εξαγγείλαμε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι όπως προσπάθησαν να το εμφανίσουν ανέξοδες υποσχέσεις.
Είναι μια στρατηγική που πατάει ταυτόχρονα στις τεράστιες κοινωνικές ανάγκες, αλλά και στον ρεαλισμό.
Είναι μια στρατηγική που δεν χρειάζεται καν πρόσθετη χρηματοδότηση.
Δεν εξαρτάται από την πρόθεσή μας να διαπραγματευτούμε μια διαφορετική σχέση με τους εταίρους. Μπορεί να ξεκινήσει να υλοποιείται από την επόμενη ημέρα των εκλογών.
Το θέμα είναι αν κάποιος βάζει ως προτεραιότητα τις ανάγκες των πολλών ή τα κέρδη και τα συμφέροντα των λίγων.
Και εμείς σε αυτό το θέμα δεν έχουμε καμιά ταλάντευση.
Η διασφάλιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαιτεί πρώτα από όλα την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητα στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Να διασφαλιστεί το δικαίωμα ακόμα και των πιο αδύναμων να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά. Όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, ή θέρμανση τον χειμώνα, η φτηνή μετακίνηση για τους άνεργους.
Να υποστηρίξουμε τους ανθρώπους που σήμερα δεν έχουν καμία ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ή, ακόμα – ακόμα, δεν έχουν ούτε να φάνε.
Να βοηθήσουμε οικογένειες που απειλούνται από την κρίση να λύσουν το πρόβλημα της στέγασης.
Στην πολιτική για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης εντάξαμε και την επαναφορά της 13ης σύνταξης.
Δεν είναι προεκλογική υπόσχεση. Είναι ένα μελετημένο και καλά υπολογισμένο βήμα.
Ας μην ξεχνάμε ότι το αποτέλεσμά του δεν είναι μόνο η ανακούφιση των ανθρώπων. Τα χρήματα αυτά θα πέσουν στην αγορά.
Το επόμενο βήμα είναι τα μέτρα που θα ανακόψουν την καθίζηση της πραγματικής οικονομίας.
Είναι η ρύθμιση των χρεών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Σήμερα τα χρέη αυτά συσσωρεύονται. Το δημόσιο δεν εισπράττει. Και το πρόβλημα συνεχώς ανακυκλώνεται και μεγαλώνει.
Αυτό που σχεδιάζουμε είναι μια ρύθμιση δίκαιη, και ανάλογη με το ετήσιο εισόδημα του οφειλέτη. Έτσι ώστε το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία να αυξήσουν τα καθηλωμένα έσοδά τους.
Έχουμε επίσης δεσμευτεί για την κατάργηση του φόρου- λαιμητόμου της μικρομεσαίας περιουσίας, του περιβόητου ΕΝΦΙΑ.
Και αυτή τη δέσμευση θα τη κάνουμε πράξη με τη στήριξη του ελληνικού λαού.

Στην λογική της επανεκκίνησης της οικονομίας είναι ακόμα η επαναφορά του αφορολόγητου στα 12000 ευρώ, και του βασικού μισθού στα 751 ευρώ.
Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Αλλά συμβάλλει, όπως και η επαναφορά της 13ης σύνταξης, στην αύξηση της εσωτερικής ζήτησης.
Άλλα ένας εξ ίσου σημαντικός στόχος, που αφορά ιδιαίτερα και την πραγματική οικονομία στην περιφέρεια, είναι η ρύθμιση των κόκκινων δανείων.
Καθώς και η δημιουργία δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας και τράπεζας ειδικού σκοπού για μικρομεσαίους και αγρότες.
Γιατί η δική μας αντίληψη για το τραπεζικό σύστημα δεν αντιμετωπίζει την τράπεζα ως εταιρεία που παράγει κέρδος για τους μετόχους.
Αλλά ως εργαλείο στήριξης της οικονομίας. Και κυρίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των συνεταιριστικών εγχειρημάτων.

Τέλος ένας τρίτος βασικός πυλώνας του προγράμματος της Θεσσαλονίκης είναι η στήριξη της εργασίας. Η προστασία και η κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Η κατάργηση της πρόσφατης αντεργατικής νομοθεσίας. Και η διεύρυνση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
Στο πλαίσιο της πολιτικής αυτής, έχουμε επεξεργαστεί την δημιουργία προγραμμάτων απασχόλησης με στόχο 300.000 θέσεις εργασίας.

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Το πρόγραμμα αυτό είναι πλήρως κοστολογημένο. Κοστίζει περίπου 12 δις ευρώ στο σύνολό του.
Θα χρηματοδοτηθεί από το όφελος που θα προκύψει από τις ρυθμίσεις χρεών, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, τα ΕΣΠΑ και τα διαθέσιμα του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Έχουμε καταθέσει αναλυτική τεκμηρίωση και κανείς δεν μπορεί να μας πει οτιδήποτε.
Οι πυλώνες αυτοί δουλεύουν αλληλένδετα.
Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης συμβάλλει στην επανεκκίνηση της οικονομίας.
Αντίστροφα, οι ευνοϊκές ρυθμίσεις των χρεών στο κράτος και τις τράπεζες δεν συμβάλλουν μόνο στη επανεκκίνηση της οικονομίας αλλά και στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Τα μέτρα για την ανάκτηση της εργασίας και η αύξηση του κατώτατου μισθού, ενισχύουν τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων και τα δημόσια οικονομικά.
Αυτή η συνεκτικότητα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την επιτυχία του.
Επαναλαμβάνω : το πρόγραμμα αυτό είναι ανεξάρτητο από την βασική πολιτική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι η κατάργηση των νόμων του Μνημονίου, η αλλαγή πολιτικής και η επαναδιαπραγμάτευση για το χρέος.
Γιατί σχεδιάστηκε σε συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας.
Μπορεί λοιπόν να μπει σε εφαρμογή, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η πορεία και η χρονική διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Για τις οποίες έχουμε καταθέσει αναλυτικό σχέδιο.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι. Φίλες και Φίλοι
Δεν θα μιλήσω αναλυτικά για το πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης που έχει επεξεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θεωρώ ότι οι βασικοί του άξονες, και η εξειδίκευσή του – που είναι και το βασικό ζητούμενο, θα προκύψουν από τις εργασίες της συνδιάσκεψης.
Θέλω όμως να σταθώ σε μερικά βασικά σημεία της λογικής του.
Το πρώτο σημείο είναι η στήριξη της εργασίας.
Η ανάπτυξη και η παραγωγική ανασυγκρότηση δεν έχει κανένα κοινωνικό όφελος, αν δεν δημιουργεί θέσεις σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας.
Το δεύτερο σημείο είναι η στήριξη των μικρών επιχειρήσεων και των συλλογικών πρωτοβουλιών κοινωνικής οικονομίας. Και όχι των οικονομικά ισχυρών που τείνουν να διαμορφώνουν μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές καταστάσεις, για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.
Το τρίτο σημείο είναι η επιδίωξη ο παραγόμενος πλούτος να μένει στον τόπο και να επενδύεται.
Έτσι θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τους νέους ανθρώπους που σήμερα δεν έχουν άλλη επιλογή πέρα από τη μετανάστευση.
Η Ήπειρος είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του προβλήματος.
Έχει φυσικό πλούτο.
Έχει κτηνοτροφία, και αγροτική παραγωγή.
Έχει μεταποίηση.
Έχει τουρισμό με πολλές προοπτικές, βασισμένο στην φυσική της ομορφιά αλλά και σε μια μεγάλη ιστορική παράδοση, από την Δωδώνη και την Νικόπολη, μέχρι τα βυζαντινά μνημεία, και απο κεί μέχρι την λαμπρή αστική ανάπτυξη επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αλλά είναι η πιο φτωχή περιφέρεια της Ευρώπης.
Οι νέοι άνθρωποι την εγκαταλείπουν.
Θεωρώ ότι από την λύση αυτής της αντίφασης πρέπει να ξεκινάει ο σχεδιασμός μας.
Το τέταρτο σημείο είναι η χρήση όλων των εργαλείων δημόσιας πολιτικής για την ολόπλευρη στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Και το πέμπτο σημείο είναι προστασία του δημόσιου πλούτου και του περιβάλλοντος.
Το πώς αυτά εξειδικεύονται για την περιφέρεια της Στερεάς, είναι διαμορφωμένο εισηγητικά στα κείμενα της συνδιάσκεψης αυτής.

Θα αναφερθώ ακροθιγώς μόνο σε μερικά στρατηγικά ζητήματα.
Ένα από τα πιο σημαντικά είναι η υπόθεση της Δωδώνης.
Σχετίζεται συνολικά με το ζήτημα της κτηνοτροφίας, που είναι κομβική για την ανάπτυξη της περιοχής.
Η ιδιωτικοποίηση της Δωδώνης, μια κάθε άλλο παρά ζημιογόνας επιχείρησης, έγινε με σκανδαλώδη τρόπο, περίπου στο ένα πέμπτο της πραγματικής της αξίας.
Ακόμα και ένας οφειλέτης, άνθρωπος που χρεωστούσε λεφτά στην επιχείρηση, κατάφερε να πάρει ένα μέρος της Δωδώνης στα χέρια του.
Ότι είχε προβλέψει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι τοπικοί φορείς αντιδρώντας στην ιδιωτικοποίηση, επιβεβαιώθηκε πλήρως.
Η ιδιωτικοποίηση της Δωδώνης τσάκισε τον αγροτικό κόσμο. Ήταν ένα χτύπημα στην καρδιά μιας από τις βασικές παραγωγικές δραστηριότητες της Ηπείρου.
Εμείς τον φάκελο της Δωδώνης θα τον ανοίξουμε.
Και θα ξαναφέρουμε στο φως όλα τα στοιχεία για το πως οργανώθηκε αυτή η αρπαγή του δημόσιου πλούτου.
Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν ότι σε κάθε περίπτωση, η δική μας στρατηγική είναι η οργάνωση της παραγωγής σε συνεταιριστική βάση.
Γιατί έχει αποδειχτεί ότι με τα δεδομένα του αγροτικού τομέα στην χώρα μας, ο συνεταιριστικός τρόπος οργάνωσης, σε όλα τα επίπεδα, και βεβαίως σε υγιή και διαφανή βάση, είναι πολύ πιο αποτελεσματικός και πολύ πιο δυναμικός σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα.
Και ενδεχομένως γι αυτό φρόντισαν να την βγάλουν γρήγορα γρήγορα από τη μέση οι κατά τα άλλα θιασώτες του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Δεύτερο ζήτημα: τα φράγματα στον Άραχθο.
Ιδιωτικοποιούνται στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.
Αντιδράσαμε, και μάλιστα προκαλώντας ευρύτερες συσπειρώσεις, και θεωρώ ότι καταφέραμε να καταρρίψουμε όλη την επιχειρηματολογία του μνημονιακού μπλοκ.
Όμως το ζήτημα δεν έχει να κάνει μόνο με την μετατροπή, ενός δημόσιου αγαθού – όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, σε εμπορεύσιμο προϊόν.
Στον κάμπο της Άρτας, έχει να κάνει και με την διαχείριση των νερών.
Τα οποία, από δημόσιο αγαθό, τόσο σημαντικό για την στήριξη της οικονομίας του τόπου, τα μετατρέπουμε σε αντικείμενο κερδοφόρας δραστηριότητας.
Αυτή είναι η λογική που καταστρέφει τον πυρήνα της ελληνικής παραγωγής, και βυθίζει την περιφέρεια στην φτώχεια και την εγκατάλειψη.
Και είναι μια λογική με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκρουστεί κατά μέτωπο.
Γιατί, θα το πω πολύ απλά, εμείς δεν χρωστάμε σε κανέναν.
Δυστυχώς για το πολιτικό κατεστημένο, υπάρχει μια δύναμη που επιμένει να πολιτεύεται και να σχεδιάζει πάνω σε αρχές.
Και γι αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, συσπειρώνει πια την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Τρίτο ζήτημα: οι μεταφορές και οι συγκοινωνίες.
Η κατασκευή σιδηροδρομικού δικτύου που θα συνδέει την Ηγουμενίτσα με την Καλαμπάκα είναι στρατηγικής σημασίας.
Χωρίς αυτό, η αναβάθμιση του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, μιας μεγάλης δυτικής πύλης στην χώρα, χάνει εντελώς το νόημά της.
Αντίθετα, η σύνδεση της Θεσπρωτίας με το υπάρχον σιδηροδρομικό δίκτυο, θα δώσει μεγάλη παραγωγική ώθηση σε ολόκληρη την περιφέρεια της Ηπείρου.
Οφείλουμε να διεκδικήσουμε να μπει αυτό το έργο στην διαδικασία υλοποίησης.
Χρειάζεται ισχυρή και αποφασιστική διαπραγμάτευση, αλλά είναι βασική στρατηγική προτεραιότητα.
Οι άλλοι δρόμοι που συνδέουν την Ήπειρο με τον υπόλοιπο κόσμο, έχουν επίσης προβλήματα.
Η Ιόνια οδός πρέπει να ολοκληρωθεί και να φτάσει μέχρι τα σύνορα.
Ταυτόχρονα όμως, πρέπει να δοθεί μια λύση στο θέμα της Εγνατίας.
Η Εγνατία, οδικός άξονας που συνδέει την Ήπειρο με την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα, και επομένως είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για την παραγωγή του τόπου, όσο και για τον τουρισμό, έχει κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου με δημόσιο χρήμα.
Σήμερα, έχει περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ με στόχο την ιδιωτικοποίησή της.
Υποθέτω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μην αντιλαμβάνεται τι θα σημάνει η ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας για το κόστος μετακίνησης.
Και εδώ φαίνεται ο παραλογισμός αυτών που σήμερα χαράσσουν πολιτική στην χώρα.
Αντί να κάνουμε στρατηγικές επιλογές που θα στηρίξουν την ανάπτυξη στις περιφέρειες, μετατρέπουμε τα πάντα σε κέρδος, και ότι αρπάξουμε.
Αυτή είναι η λογική με την οποία έρχεται να αναμετρηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά.
Αναρωτιόμαστε: τι όφελος μπορεί να έχει για την ανάπτυξη του τόπου η ιδιωτικοποίηση του αεροδρόμιου στο Άκτιο;
Ή το να μην υλοποιούνται μέχρι σήμερα τα αναγκαία έργα αναβάθμισης στο αεροδρόμιο των Ιωαννίνων;
Η απάντηση είναι: κανένα όφελος.
Πουλάνε ότι βρουν μπροστά τους και εγκαταλείπουν ότι δεν μπορούν να πουλήσουν.
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Αυτή είναι η δική τους στρατηγική. Απέναντι στην στρατηγική αυτή, αντιπαραθέτουμε την δική μας: την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με σοβαρό σχεδιασμό, αντίστοιχο στις κοινωνικές ανάγκες.
Για την δική τους λογική, η στήριξη των δημόσιων δομών υγείας είναι πεταμένα λεφτά.
Για την δική μας, είναι κομβικό ζήτημα για να μπορεί ο κόσμος να μείνει και να δουλέψει στον αυτόν το τόπο.
Για την δική τους λογική, πεταμένα λεφτά είναι και το πανεπιστήμιο.
Και ας έχει η Ήπειρος πανεπιστήμιο, με πολύ θετικές προοπτικές στον τομέα της έρευνας.
Και ένα ΤΕΙ άμεσα συνδεδεμένο με τον πρωτογενή τομέα.
Μας ενδιαφέρει να αξιοποιήσουμε το πλεονέκτημα αυτό;
Μας ενδιαφέρει να το συνδέσουμε με τις τοπικές ανάγκες και τον σχεδιασμό της τοπικής ανάπτυξης;
Ή το μόνο που μας απασχολεί είναι να δώσουμε λίγο καλύτερα εφόδια στους νέους επιστήμονες που προετοιμάζουν την μετανάστευσή τους στο εξωτερικό;
Ας δώσουμε από εδώ την απάντηση.
Τα προβλήματα της παραγωγικής ανασυγκρότησης είναι πολιτικά.
Είναι ζητήματα επιλογής: αν επιλέγεις να αντιμετωπίσεις τα πάντα ως κέρδος, η αν επιλέγεις τον στρατηγικό σχεδιασμό, και το δικαίωμα των ανθρώπων να ζουν από την δουλειά τους και τον πλούτο του τόπου τους.

Θα σταθώ και σε ένα τελευταίο ζήτημα: το περιβαλλοντικό.
Η Ήπειρος είναι μια περιοχή με υπέροχο φυσικό τοπίο. Είναι εξαιρετικής σημασίας η προτεραιότητα να προστατεύσουμε περιβαλλοντικά και να αποκαταστήσουμε τους υδάτινους πόρους.
Ποτάμια, λίμνες θαλάσσιες ακτές.
Γιατί κάτι τέτοιο, δεν σχετίζεται μόνο με την ποιότητα ζωής.
Σχετίζεται και με την παραγωγή του τόπου, όπως στην περίπτωση του Αμβρακικού, στην Πρέβεζα.
Όπου η παραγωγική δραστηριότητα ενός μοναδικού οικοσυστήματος, θα αναβαθμιστεί σημαντικά, με μια ενεργητική περιβαλλοντική παρέμβαση στο θέμα των υδάτινων πόρων.
Σχετίζεται όμως και με την ανάπτυξη του τουρισμού στην περιφέρεια, σε μια ήπια, φιλική προς τον τόπο, αντίληψη.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι, Φίλες και Φίλοι

Είμαι σίγουρος ότι το έργο της συνδιάσκεψης θα είναι παραγωγικό.
Ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ότι κανένα πρόγραμμα δε μπορεί να προχωρήσει αν δε γίνει το κτήμα αυτών που θα το υλοποιήσουν.
Για αυτό σήμερα εμείς θέλουμε να πείσουμε ότι η στρατηγική μας για την παραγωγική ανασυγκρότηση είναι ταυτόχρονα ριζοσπαστική αλλά ρεαλιστική και υλοποιήσιμη.
Οφείλουμε, λοιπόν, να ακούσουμε, να διορθώσουμε, να συνθέσουμε και εν τέλει να συσπειρώσουμε γύρω από το πρόγραμμά μας την κοινωνία, με στόχο όχι απλώς την ανατροπή της πολιτικής των Μνημονίων.
Αλλά σε ένα σχέδιο ριζικής παραγωγικής ανασυγκρότησης και αναγέννησης για τον τόπο μας, για τη πατρίδα μας.
Εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες σας.
 http://www.topontiki.gr/

Δυο «αφεντικά» στο ίδιο νησί;

(Ανοιχτή πιθανότητα η διχοτόμηση στην Κύπρο, αν αποτύχουν οι συνομιλίες. Αυτή είναι η εκτίμηση που προβάλλεται σε άρθρο του περιοδικού «Economist». Κορακοζώητη αυτή η πιθανότητα – υπάρχει εκεί και καραδοκεί δεκάδες χρόνια. Είναι όμως «λύση» για την Κύπρο η διχοτόμηση; Ας το δούμε με ένα παράδειγμα, που φωταγωγεί την κύρια ουσία με αποκλίσεις στα επί μέρους).
Η Ελένη κι ο Σωτήρης χώρισαν. Είχαν αγοράσει τα τελευταία χρόνια ένα διαμέρισμα-μεζονέτα. Επειδή προήλθε από τη συγχώνευση δύο διαμερισμάτων, είχε διπλό πίνακα ηλεκτρικού, δύο τιμολόγια της ΕΥΔΑΠ και ξεχωριστά κοινόχρηστα. Όταν χώρισαν, έκοψαν το σπίτι στα δύο: η Ελένη πήρε το ελαφρώς μεγαλύτερο που έχει μια κουζίνα αλλά δεν έχει κρεβατοκάμαρα κι ενώ έχει ωραία θέα έχει ένα απλό μπαλκόνι, ενώ ο Νίκος πήρε το λίγο μικρότερο που έχει δύο κρεβατοκάμαρες αλλά δεν έχει κουζίνα και που έχει μια εξαιρετική θέα με μιαν υπέροχη βεράντα – ταράτσα ολόκληρη. Η μοιρασιά του σπιτιού ήταν δίκαιη κι επειδή το πλαίσιο της συγκατοίκησής τους στην πολυκατοικία ήταν εκ προοιμίου ρυθμισμένο, η περαιτέρω συμβίωση στην ίδια πολυκατοικία είναι αρμονική.
(Αυτή θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι η περίπτωση της Τσεχοσλαβακίας. Η χώρα είχε ιδρυθεί το 1919, το 1938 τεμαχίστηκε από τους ναζί, επανενώθηκε το 1944 και διχοτομήθηκε τελικά οικεία βουλήσει το 1993 – στην Τσεχία και τη Σλοβακία. Οι δύο νέες χώρες είναι αμφότερες μέλη της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της Σένγκεν και της Ομάδας του Βίσενγκραντ. Η εξ επαφής γειτνίασή τους πορεύεται ειρηνικά).
Η Μαριάννα και ο Νίκος χώρισαν επίσης. Μεροκαματιάρηδες είχαν αγοράσει ένα δυαράκι στον 2ο όροφο μιας παλιάς πολυκατοικίας στο Παγκράτι. Τα οικονομικά τους στενά, με το διαζύγιο αποφάσισαν να χωρίσουν το διαμέρισμά τους – την κρεβατοκάμαρα ο ένας, το σαλόνι η άλλη, φτιάξαν κι από μια υποτυπώδη κουζίνα και ένα αντίστοιχο μπανάκι, το μπαλκόνι στον ακάλυπτο ο ένας, το μπαλκόνι στον δρόμο η άλλη. Περίπου δίκαιη η μοιρασιά, αλλά οι διενέξεις του διαζυγίου φούντωσαν – το μπροστινό μπαλκόνι έχει θόρυβο και βρώμα, το πίσω είναι σκοτεινό, πότε θα δώσεις το μερίδιό σου απ' τα κοινόχρηστα, ξόδεψες περισσότερο ρεύμα... Καθημερινά ανοίγονται νέα πεδία τριβών και η συμβίωση είναι οδυνηρή, αλλά οι άνθρωποι είναι παγιδευμένοι στην κρίση – ποιος αγοράζει το διαμέρισμά τους να λευτερωθούν;
(Αυτή θα μπορούσε να είναι η περίπτωση της Κύπρου – τηρουμένων των αναλογιών. Εγκλωβισμένες οι δύο κοινότητες στο ίδιο οικόπεδο που περιβάλλεται από θάλασσα, πρέπει να χωρίσουν ακριβοδίκαια το «σπίτι» τους και κατά ένα τρόπο τους φυσικούς πόρους. Κι επειδή η θάλασσα δημιουργεί περιορισμούς ή αυξάνει το κόστος σε όποια αυτόνομα αναπτυξιακά σχέδια – δεν μπορούν να κάνουν κοινά έργα υποδομής με τους γείτονές τους, γιατί αυτοί θα 'ναι εσαεί οι «γείτονες» - είναι αναμενόμενο ότι θα αναδυθούν μίση και πάθη που σήμερα (στο πέρασμα των χρόνων) βρίσκονται εν υπνώσει. Η εντύπωση ότι η διχοτόμηση θα κάνει τον καθένα αφεντικό στο σπίτι του είναι παραπλανητική. Σε μια πολυκατοικία υπάρχει κάποιος που μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι «αφεντικό στο σπίτι» του; Απολύτως κανείς).
http://www.protagon.gr/

Στο super market Του Τσαλαπετεινού

Στο super market της γειτονιάς άλλαξαν τα καρότσια. Τα παλιά μεγάλα - που δεν ήταν φθαρμένα - αντικαταστάθηκαν από μικρά, σχεδόν παιδικά. Αν ρωτήσει κανείς, η επίσημη εξήγηση σίγουρα θα είναι: είχαν παλιώσει ή έτσι μικρό που είναι το κατάστημα, στους στενούς διαδρόμους ήταν δύσκολη η κυκλοφορία των μεγάλων. Εμείς όμως ξέρουμε τον πραγματικό, τον ανομολόγητο λόγο. Τα μεγάλα δεν γεμίζουν πλέον· με τα μικρά όμως κάτι γίνεται και έτσι ο καταναλωτής, αν θέλει, μπορεί να έχει την ψευδαίσθηση ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από παλιά.

“Θες κούρεμα” μου λέει ο ψηλός στα τυριά.“Θέλω και φέτα” του απαντάω και γελάει. Από το βαρέλι, βγάζει Κεφαλλονιάς. Κόβει όσο ακριβώς θέλω, χωρίς να του πω. Ξέρει. Δεν ξέρω το όνομά του, δεν ξέρει το δικό μου. Είμαστε φίλοι όμως. Πριν από χρόνια βρεθήκαμε σε μια πορεία. Ξαφνιάστηκα που τον είδα. Ξαφνιάστηκε που με είδε. Δυο κουβέντες αλλάξαμε τότε και πριν χωρίσουμε ρίξαμε από ένα χτύπημα ο ένας στην πλάτη του άλλου. Μετά, για αρκετό καιρό δεν τον είδα στο super market. “Έχασα τη γυναίκα μου. Σαράντα δύο χρόνων...” μού είπε όταν ξανάρθε και τότε πρόσεξα πόσο είχε ασπρίσει. “Ορίστε η φέτα, αλλά να κουρευτείς” επιμένει.

Με το καλάθι στο ταμείο. Πίσω της μικρή ουρά. Υπομονετική, αμίλητη, γεμάτη κατανόηση για την καθυστέρηση, καθώς από τα ήδη χτυπημένα είδη κάποια αφαιρούνται. -Σύνολο 29.60 -Κάτι ακόμα... –Τώρα είναι 25.25. Εντάξει; -Να βγάλουμε κι αυτό. Να πάει το πολύ 20 ευρώ. Τα καταφέρνουν τελικά, αφαιρώντας είδη να κατεβάσουν το λογαριασμό στα 19.80. Μια σακούλα πράγματα. Τα απολύτως απαραίτητα. Τα ρέστα από το εικοσάρικο θα τα βάλει μαζί με άλλα ψιλά σε ένα μικρό πορτοφόλι. Όλα μαζί, ζήτημα να συμπληρώνουν ένα ευρώ.


Τον έχω δει στην πίσω πλευρά, εκεί που είναι η αποθήκη και αράζουν τα φορτηγά να ξεφορτώνει κιβώτια. Και μέσα τον έχω δει να αραδιάζει προϊόντα στα ράφια. Κάνει τσιγάρο στη κεντρική είσοδο και πότε πότε σκύβει και κόβει ξερά φύλλα από τις τριανταφυλλιές. Τρία τετραγωνικά χώμα, έξι ρίζες. Όλες μικρές, οιmini. Ροδώνας κανονικός και γύρω πλάκες πεζοδρομίου. Τις πουλούσαν, αλλά αυτές απότιστες μαράθηκαν. Όλα έχουν τη φύρα τους. Τις πήρε από τον μεγάλο κάδο που τις είχαν πετάξει, τις φύτεψε και τις φροντίζει χρόνια τώρα. Έπιασαν, ξεπετάχτηκαν και είναι ακόμα ανθισμένες, τέλη Νοέμβρη.