Έπεσε η Ελιά στο Ποτάμι και έτσι δεν μας παρέσυρε η δίνη Ή αλλιώς, όταν η πολιτική υπευθυνότητα γίνεται ελάττωμα και ο πολιτικός οπορτουνισμός πλεονέκτημα

Διάβασα το άρθρο της πολύ καλής αρθρογράφου Ξένιας Κουναλάκη, στην Καθημερινή, με τίτλο«Έπεσε η Ελιά στο Ποτάμι», και με αφορμή αυτό αποφάσισα να μιλήσω κι εγώ με τη σειρά μου, όπως η Ξένια, «λίγο χοντροκομμένα γιατί έχει εξαντληθεί η υπομονή - η δική μου και πολλών άλλων».

Η αρθρογράφος περιγράφει τη «λύση» στο πρόβλημα της συσπείρωσης των δυνάμεων που κινούνται σχηματικά στο χώρο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ: ο Βενιζέλος αποχωρεί και ΠΑΣΟΚ- Ελιά, το Ποτάμι και οι προερχόμενοι από τη ΔΗΜΑΡ σχηματίζουν ένα ενιαίο φορέα υπό την ηγεσία του Σπύρου Λυκούδη. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει μέσα από έξι σημεία:

1. στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας υπάρχουν δύο πόλοι ισχυροί, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν συγκλίνουν

2. υπάρχει η ανάγκη ενός ενδιάμεσου προοδευτικού πόλου

3. το ΠΑΣΟΚ που θα μπορούσε να έχει αυτόν το ρόλο, δεν μπορεί να τον υποστηρίξει διότι επιβαρύνεται με την προσπάθεια εξόδου από την κρίση

4. ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ένας ικανός πολιτικός, είναι «ωραίος τύπος με χιούμορ και γοητεία» που συμπαθεί πολύ η κα. Κουναλάκη, αλλά δεν κάνει γα αρχηγός διότι δεν μπορεί να «επαναπατρίσει» (;) κάποιους που η αρθρογράφος αποκαλεί «γαπικούς» (;)

5. το Ποτάμι είναι μια καλή λύση διότι είναι στον ενδιάμεσο χώρο, έχει την επίφαση της προοδευτικότητας, έχει μπόλικο ελεύθερο χρόνο μια και δεν ασχολείται με την εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση, ο πρόεδρος του έχει επικοινωνιακό χάρισμα, ... αλλά είναι «λίγο χύμα»

6. ο Σπύρος Λυκούδης είναι «γλυκός», «αξιοπρεπής», «ανιδιοτελής», μπορεί να κάνει τον «γεφυροποιό» ώστε να ενωθεί η κεντροαριστερά, να διασφαλιστεί η ενότητα του ΠΑΣΟΚ (ενότητα ποιου με ποιόν άραγε;) και ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που έθεσε ο Στ. Θεοδωράκης ως ιδρυτής νέου πολιτικού κόμματος που απεχθάνεται το παλιό και δικαιώνει τη μειοψηφία της ΔΗΜΑΡ που αυτή τη στιγμή βρίσκεται διασπαρμένη σε διάφορες ατομικές επιλογές των βουλευτών της που αποχώρησαν από την ΚΟ της ΔΗΜΑΡ που δεν ήθελε αλλά αποδέχθηκε την επανεκλογή του Φ. Κουβέλη ως προέδρου της!

Αντιπαρέρχομαι του γεγονότος ότι ακριβώς την ίδια επιχειρηματολογία την διάβασα σε άρθρο του Ανδρέα Παπαδόπουλου προ εβδομάδων με τον τίτλο «Δεν είναι καιρός για μαγαζάκια» όπου καλούσε τα άλλα κόμματα και κινήσεις της κεντροαριστεράς τα ενωθούν υπό το Ποτάμι το οποίο είναι ένα «έτοιμο κόμμα» αφήνοντας το Πασοκ και τον πρόεδρο του να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» της εξόδου της χώρας μας από την κρίση. Ένα άρθρο που με τρόμαξε ο κυνισμός του και το θεώρησα μοναδικό στο είδος, αλλά εν τέλει πρόκειται για σχολή σκέψης. Η μόνη διαφορά είναι οτι ο κ. Παπαδόπουλος δεν βλέπει ως αρχηγό τον κ. Λυκούδη αλλά τον κ. Θεοδωράκη.

Ας δούμε όμως τα επιχειρήματα της σκέψης αυτής.

Πράγματι στο πολιτικό σύστημα σήμερα υπάρχει, όπως πάντα, ένας διπολισμός, μόνο που αυτός είναι ένας μικρός, τεχνητός και κωμικοτραγικός διπολισμός. Που η απόλυτη εκφραστή του ήταν στο διχαστικό ψευδεπίγραφο δίλημμα, μνημόνιο – αντιμνημόνιο. Καμία σχέση δεν έχει με πλατιά κοινωνική βάση, η οποία στην πλειοψηφία της ζητά συνεργασίες και συναινέσεις υπέρ πατρίδος.

Πράγματι υπάρχει όχι η ανάγκη ενός προοδευτικού πόλου αλλά η ενδυνάμωση αυτού, ο οποίος είναι εδώ, δίνει μάχες καθημερινά, διαμορφώνει εθνική στρατηγική αλλά είναι αποδυναμωμένος γιατί διάφορα στελέχη τόσο του ΠΑΣΟΚ (και ναι κάποιοι από αυτούς ίσως να μιλούν στο όνομα του κ. Παπανδρέου και να την «βγαίνουν» από αριστερά... αυτούς εννοεί η αρθρογράφος ως «γαπικούς»;) όσο και του ευρύτερου χώρου της δημοκρατικής παράταξης, της κεντροαριστεράς της ευθύνης, επέλεξαν τον καναπέ του σπιτιού τους είτε για να καταψύξουν το πολιτικό τους κεφάλαιο είτε για να το εκκολάψουν, αυτοαναγόμενοι σε εθνικό κεφάλαιο της επόμενης ημέρας, ασχέτως αν αυτή δεν ήταν και δεν είναι διόλου δεδομένη.

Πράγματι το ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές του και ο Πρόεδρος του, Ευ. Βενιζέλος, έχουν επωμιστεί το δύσκολο ρόλο της προσπάθειας εξόδου από την κρίση. Εργάζονται νυχθημερόν, επί 4 χρόνια, για να αποφευχθεί η εθνική καταστροφή που ήταν ante portas, για να βγει η χώρα μας από την κρίση που δημιουργήθηκε επί κυβερνήσεως της ΝΔ (2004-2009), για να αποκατασταθούν οι κοινωνικές αδικίες που επιβλήθηκαν με το πιστόλι στο κρόταφο από τους δανειστές μας για να αποφευχθούν τα τρισχειρότερα.

Και ναι, το ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές του και ο Πρόεδρος του, δεν έχουν καθόλου ελεύθερο χρόνο για επικοινωνιακές πολιτικές και παρφουμαρίσματα. Και δεν είναι πολύ «γλυκούλιδες» γιατί είναι στο μέτωπο. Στην πρώτη γραμμή ενός λυσσαλέου οικονομικού πολέμου. Ενός πολέμου που όμως τον κερδίζουν. Τον κερδίζουμε. Τον κερδίζει η χώρα, έστω και με μεγάλες απώλειες για τους πολίτες και για την παράταξη.

Και πράγματι, τώρα που διαφαίνεται ότι κερδίζεται ο πόλεμος εμφανίζονται κάτι «ξεκούραστα» παλικάρια με επικοινωνιακά χαρίσματα (ο ελεύθερος χρόνος βοηθάει την επιδερμίδα), και δηλώνουν όχι μόνο παρών αλλά καταγγέλλουν και αυτούς που είναι ακόμα στο μέτωπο! Κι αυτό αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην μπω στον κόπο να ρωτήσω που ήταν όλοι αυτοί οι «ξεκούραστοι» όταν η χώρα μας κινδύνευε. Είπαμε ... κατέψυχαν ή εκκόλαπταν το πολιτικό τους κεφάλαιο. Αλλά και που είναι τώρα; Στην προετοιμασία για τη νέα νομή εξουσίας, σε μια στιγμή που ακόμα όλα είναι κρίσιμα;

Θα ήταν καλοδεχούμενο κι εθνικά έντιμο αν ερχόντουσαν να συνθέσουν και να προσθέσουν, γιατί φυσικά και χρειάζεται και νέο αίμα και νέες ιδέες και διάθεση και ορμή και συστράτευση.

Όχι δεν προτείνεται όμως κάτι τέτοιο. Αυτό που προτείνεται είναι η κατασκευή ενός οχήματος για τους «ξεκούραστους», για αυτούς που λιποτάκτησαν τις κρίσιμες ώρες. Ενός σχήματος που θα αποτελέσει μαξιλαράκι στον μικρό διπολισμό είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη- ότι κάτσει, αρκεί κάποιοι να εκλεγούν κάπου. Κι αν κάτι είναι «νέο» σε αυτό το σχήμα είναι οι «νέες» μορφές πολιτικού οπορτουνισμού. Και είναι νέες, μολονότι παμπάλαιες, διότι πλαισιώνονται με επικοινωνιακά event τύπου προώθησης προϊόντος.

Η χώρα μας όμως δεν είναι προϊόν, ούτε και έχει ανάγκη από εγωκεντρικές συμπεριφορές και τέτοια αυτοαναφορικά σχήματα. Η χώρα μας έχει ανάγκη από εθνική συστράτευση. Η χώρα μας έχει ανάγκη από πολιτικούς που δεν φοβούνται το πολιτικό κόστος, που έχουν το θάρρος να μπουν στην μάχη υπέρ πατρίδας, υπέρ των πολιτών.

Και το αισιόδοξο είναι ότι αυτό γίνεται. Νέα παιδιά, νέοι πολιτικοί, συστρατεύονται μαζί με τους βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αντέχουν, υπομένουν και επιμένουν, κάτω από την ομπρέλα της Δημοκρατικής Παράταξης δίχως να ζητάνε τίποτα, δίχως να προσδοκούν τίποτα παρά μόνο να μπορέσουν από τη μεριά τους να συνεισφέρουν σε αυτή τη μεγάλη εθνική προσπάθεια. Και αυτό, ναι, είναι ότι πιο αισιόδοξο συμβαίνει τώρα. Με όσους αντέχουν, υπομένουν και επιμένουν, τη μάχη αυτή θα την κερδίσουμε, για τη χώρα και την παράταξη.

H κα Αφροδίτη Αλ Σάλεχ είναι Αν. Γραμματέας Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ

http://www.metarithmisi.gr/

Φιλανθρωπία: Μην ταΐζετε τους φτωχούς

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Όταν δίνω φαγητό στους φτωχούς με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί δεν έχουν να φάνε με λένε κομμουνιστή. Αρχιεπίσκοπος Χέλντερ Καμάρα

Πριν από περίπου ένα χρόνο ο πρώην σύμβουλος του υπουργείου οικονομικών Π. Μουρδουκούτας, αφού εξήγησε στους αναγνώστες του περιοδικού Forbes ότι «η Ελλάδα δεν ανήκε ποτέ στο σοβιετικό μπλοκ» (;) υποστήριζε ότι οι Έλληνες μεγαλο – επιχειρηματίες καλά θα κάνουν να σταματήσουν να πληρώνουν φόρους και να ιδρύσουν κοινωφελή ιδρύματα τα οποία θα αναλάμβαναν φιλανθρωπικές δραστηριότητες.

Μέσα στον παραλογισμό, που διακρίνει αρκετά κείμενα συμβούλων του ΥΠ.ΟΙΚ, το συγκεκριμένο άρθρο στο Forbes αποτελεί ίσως το απόσταγμα της έννοιας της φιλανθρωπίας, όπως διαμορφώνεται στο σύγχρονο καπιταλισμό. Η φιλανθρωπία, όπως εξηγούσε και ο Σλαβόι Ζίζεκ δεν είναι πλέον ένα σύμπτωμα των ανισοτήτων που δημιουργεί το οικονομικό σύστημα, αλλά ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των μεγάλων επιχειρήσεων.

Ευτυχώς για το παρελθόν μας και δυστυχώς για το παρόν μας τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Η λέξη φιλανθρωπία θα γεννηθεί στον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου και ελάχιστη σχέση έχει με τη σημερινή χρήση του όρου. Ο Προμηθέας εκφράζει την «αγάπη του προς τον άνθρωπο» όχι προσφέροντάς του ελεημοσύνη αλλά δίνοντας του τη δυνατότητα να σταθεί στα πόδια του. Ανατρέπει τις δομές εξουσίας και αναδιανέμει τα μέσα παραγωγής («Έκλεψα κι έκρυψα σε ξύλο κουφωτό το σπόρο του πυρός, το δάσκαλο για πάσα τέχνη των θνητών, προίκα μεγάλη») που βρίσκονταν στα χέρια των θεών. Δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι οι οικονομικές ελίτ της εποχής, που είχαν την έδρα τους στον Όλυμπο, έστειλαν τους δυο πιο πιστούς υπηρέτες τους (το κράτος και τη βία) να εξασφαλίζουν ότι ο φιλάνθρωπος Προμηθέας θα παρέμενε δεμένος στον Καύκασο. Στο ίδιο μήκος κύματος στον πλατωνικό διάλογο «Ευθύφρων» ο Σωκράτης παρουσιάζει σαν δική του φιλανθρωπία το γεγονός ότι μοιράζει τη γνώση του δωρεάν στο ακροατήριό του – ίσως η πρώτη ευθεία αμφισβήτηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στα προϊόντα της διανοίας.

Η λέξη φιλανθρωπία θα ταυτιστεί πρακτικά με την ελεημοσύνη μετά τη βιομηχανική επανάσταση, όταν τα ανώτερα οικονομικά στρώματα αρχίζουν να προσφέρουν μερικά ψίχουλα από τα υπερκέρδη τους στους αποκλεισμένους του οικονομικού συστήματος.

Πόσο διαφορετική φαντάζει η φιλανθρωπία του Προμηθέα από τις πράξεις ελεημοσύνης των μεγάλων ευεργετών που συγκρατεί η δυτική ιστοριογραφία. Ο Ροκφέλερ, πρότυπο ακόμη και σήμερα της αμερικανικής φιλανθρωπίας, προσέφερε ψίχουλα στους φτωχούς ενώ παράλληλα έδινε εντολές στον πρόεδρο Ουίλσον να στέλνει τον ομοσπονδιακό στρατό για να εξοντώνει όσους απεργούσαν στις επιχειρήσεις του. Το κράτος και η βία ήταν και πάλι παρόντες, ο τιτάνας προμηθέας όμως είχε δώσει τη θέση του σε μια από τις πιο σκοτεινές φιγούρες της αμερικανικής ιστορίας.

Και ο δεύτερος μεγάλος «φιλάνθρωπος» του 20ου αιώνα όμως, ο επιχειρηματίας Τζον Φορντ θα ήταν καλύτερο να μείνει στην ιστορία για την έμπρακτη στήριξη στη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ και τον αντισημιτισμό του παρά για τις αναλογικά ασήμαντες αγαθοεργίες του.

Και οι σύγχρονοι μεγάλοι «ευεργέτες» της ανθρωπότητας όμως έχουν περισσότερα να κρύψουν στο βιογραφικό τους από όσα έχουν να παρουσιάσουν σχετικά με το φιλανθρωπικό τους έργο. Ο «μέγας φιλάνθρωπος» Τζορτζ Σόρος δαπάνησε πολύ περισσότερα χρήματα και φαιά ουσία για να κερδοσκοπήσει σε βάρος της βρετανικής και της ρωσικής οικονομίας και να ανατρέψει καθεστώτα στην ανατολική Ευρώπη και την Ασία από τον χρόνο και το χρήμα που προσφέρει για ελεημοσύνη.

Παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια δεν έλειψαν και μεγάλοι «φιλάνθρωποι» που θυμήθηκαν έστω και αμυδρά το ρόλο του Προμηθέα. «Τα μέτρα κοινωνικής πρόνοιας που καλύπτουν άμεσες ανάγκες πρέπει να θεωρούνται προσωρινές απαντήσεις» σημείωνε ο Πάπας Φραγκίσκος στην τελευταία «αποστολική παραίνεσή» του και συμπλήρωνε πως «όσο δεν εξαπολύουμε επίθεση εναντίον των δομικών αιτιών της ανισότητας, λύση στα προβλήματα του κόσμου δεν θα βρεθεί!». Μιλώντας για την «χοντροκομμένη και αφελή εμπιστοσύνη στην καλοσύνη όσων έχουν οικονομική ισχύ» ο προκαθήμενος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας εξαπέλυε μια επίθεση στην «θεοποιημένη τυραννία της αγοράς» και τον ίδιο τον καπιταλισμό θυμίζοντας τα διδάγματα της λεγόμενης «θεολογίας της απελευθέρωσης» της Λατινικής Αμερικής.

Λιγότερο μετρημένος στις εκφράσεις του ο Πίτερ Μπάφετ, γιος του Αμερικανού δισεκατομμυριούχου και «μέγα – φιλάνθρωπου» Γουόρεν Μπάφετ, με άρθο του στους New York Times στράφηκε εναντίον της «βιομηχανίας της ελεημοσύνης» η αξία της οποίας έφτασε το 2012 τα 316 δισεκατομμύρια δολάρια.

Ο Μπάφετ κάνει λόγο για την «φιλανθρωπική αποικιοκρατία» η οποία στηρίζεται σε ένα σύστημα που γιγαντώνει τις ανισότητες και στη συνέχεια ξεπλένει τις αμαρτίες της με πράξεις αγαθοεργίας. Αποτελεί πρόοδο να προσφέρουμε δωρεάν Wi-Fi, αναρωτιόταν ο υιός Μπάφετ, ή θα ήταν καλύτερα να δημιουργήσουμε ένα νέο «λειτουργικό σύστημα» ότι δεν θα υπάρχουν στον κόσμο 13χρονα κοριτσάκια που πουλιούνται σαν πόρνες;

http://eleutheriellada.wordpress.com/

24ωρη απεργεία στα διόδια Ακτίου.‏

Θέμα: Στο πλευρό των πέντε απολυμένων του Σωματείου
Εργαζομένων του Σταθμού Διοδίων της υποθαλάσσιας ζεύξης του
Ακτίου ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η χθεσινή 24ωρη απεργία Εργαζομένων Σταθμού Διοδίων Ακτίου,
πραγματοποιήθηκε με καθολική συμμετοχή από τους εργαζομένους στα διόδια,
καθώς και με τη στήριξη του εργατικού κέντρου Λευκάδας.
Η απεργία προκηρύχτηκε αμέσως μετά την κοινοποίηση απολύσεων σε πέντε
εργαζόμενους τεχνικούς από την εργοδότρια εταιρεία που έχει σύμβαση παροχής
υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης με την «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.».
Με την 24ωρη προειδοποιητική απεργία, οι εργαζόμενοι διεκδικούν την επαναπρόσληψη
των συναδέλφων τους καθώς και την καταβολή οφειλόμενων αμοιβών τους.
Στο χώρο της απεργίας, βρέθηκε η βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ κα.
Μαρία Τριανταφύλλου με κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου και ενημερώθηκαν για την
κατάσταση.
Η κα. Τριανταφύλλου τόνισε πως ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει το σωματείο και τον αγώνα των
εργαζομένων για το δικαίωμά τους στην αξιοπρεπή εργασία και σημείωσε ότι, αφού
μελετήσει τα δεδομένα θα προχωρήσει και σε κοινοβουλευτική παρέμβαση για το
θέμα.«Όλη η Ελλάδα βιώνει έναν εργασιακό μεσαίωνα και αυτή η πολιτική της
διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων, των συλλογικών συμβάσεων, της
υποτίμησης της αξιοπρέπειας και της νοημοσύνης του εργαζόμενου κόσμου θα
πρέπει να σταματήσει.
Είναι ορατή η αλλαγή εργασιακών δικαιωμάτων επί τα χείρω και η προώθηση
του μοντέλου εργαζόμενου χωρίς δικαιώματα».
Το γραφείο τύπου.
triantafyllou.vouli (triantafyllou.vouli@gmail.com)

«Επιτέλους κάτι κινείται στην οικονομία».

Κάθε πρωί, με το που ξυπνάω, ανοίγω την ηλεκτρονική έκδοση του ΒΗΜΑτος. Μ’ αρέσει η αισιοδοξία που εκπέμπει. Άρθρα γεμάτα με επιχειρήματα για τη νέα εποχή της ισχυρής Ελλάδας. Αρθρογράφοι αντικειμενικοί και καλοπροαίρετοι που με αγαθή προαίρεση θέλουν να μας βγάλουν από την πλασματική μιζέρια στην οποία έχουν ρίξει την ψυχή μας οι εχθροί της χώρας. Θέλουν να μας δείξουν τον παράδεισο που ζούμε και, κυρίως, να μας γεμίσουν ελπίδες.
Έτσι και χτες ξεκίνησα την υπέροχη ημέρα μου διαβάζοντας το άκρως ελπιδοφόρο και γεμάτο στοιχεία άρθρο του Νότη Παπαδόπουλου, με τίτλο «Κι όμως κάτι κινείται…» . Και κινείται κάτι επειδή όπως γράφει “Την βελτίωση του κλίματος πιστοποιεί ο φίλος μου ο Κώστας στη Τζια που έχει το μεγαλύτερη ταβέρνα στο Βουρκάρι και λέει ότι η κατανάλωση των πελατών του αρχίζει σιγά σιγά να ανακάμπτει – «είμαστε πολύ καλύτερα από το 13 και χιλιόμετρα μακριά από το 12- χωρίς να σημαίνει ότι προσεγγίζουμε το απίθανο 2008, αν και κάποια τριήμερα φέτος θύμισαν τις παλιές καλές εποχές», μου λέει.
Το επιβεβαιώνει ο φίλος μου ο Αντρέας που έχει μεγάλο αρχιτεκτονικό γραφείο με τη γυναίκα του .Μου λέει ότι «ενώ τα τελευταία χρόνια δεν χτυπούσε ούτε τηλέφωνο,τώρα ο κόσμος έχει αρχίζει δειλά-δειλά να συζητάει για κάποιες οικοδομές και να ζητάει και κάποια σχέδια»”.
Τώρα βέβαια το ότι η δική μου φίλη, η Ανθούλα, έκλεισε το μαγαζί της και την κυνηγάνε χρέη και ΟΑΕΕ, ότι ο κολλητός μου ο Μιχάλης απολύθηκε κι ακόμη περιμένει αποζημίωση κι ότι ο ξάδελφός μου ο Τάκης έφυγε στην Ολλανδία να βρει δουλειά είναι γεγονότα που μάλλον κάνουν κακό στην προπαγάνδα οπότε δεν τους μετράμε. Γιατί αν κάτσουμε να μετρήσουμε ο καθένας μας τις ζημιές που έπαθε ο ίδιος και τις ζημιές των φίλων του, τότε πολύ φοβάμαι ότι οι φίλοι του Νότη Παπαδόπουλου μάλλον είναι συγγενείς του Σαμαρά.
Αφήνουμε τους φίλους μας και πάμε σε κάτι πιο… ουσιαστικό. Πάμε στον τίτλο του άρθρου «Κι όμως κάτι κινείται…» και στην προσπάθεια να μας πείσει ότι σήμερα, 6 Νοεμβρίου 2014, πράγματι αυτό συμβαίνει. Όμως κι ένα χρόνο πριν, στις 27 Νοεμβρίου 2013, άρθρο του ΒΗΜΑτος πάλι ανακάλυπτε ότι «Επιτέλους κάτι κινείται στην οικονομία».
Στις 14 Φεβρουαρίου του 2013, ήταν το STARπου διαπίστωνε ότι «Επιτέλους, κάτι κινείται».
Ένα χρόνο νωρίτερα, στις 21 Φεβρουαρίου του 2012, ήταν και πάλι το ΒΗΜΑ που μέσα ση χαρά ανακοίνωνε ότι «Κάτι κινείται εκεί έξω».
Όμως και στις 8 Σεπτεμβρίου 2011, το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ διαβεβαίωνε πως «Κάτι… κινείται».
Στις 4 Φεβρουαρίου 2010 ήταν το newsit που διαπίστωνε «Κι όμως κάτι κινείται στην οικονομία».
Κάθε χρόνο, από το 2010 και μετά, τα ΜΜΕ του Μαξίμου κάνουν κοινές διαπιστώσεις. Ότι κάτι κινείται. Ότι ελπίδες γεννιούνται. Ότι τα πράγματα αλλάζουν. Τώρα κάνουν πάλι το ίδιο. Όλοι γνωρίζουμε πόσα και πόσους χάσαμε μέσα στο διάστημα που τα ΜΜΕ επέμεναν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο τα βιώνουμε, ότι η κρίση τελειώνει κι ότι τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης φαίνονται.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για το ότι τα χειρότερα έρχονται, από το γεγονός ότι τα ΜΜΕ ξεκίνησαν πάλι την επίθεση αισιοδοξίας. Ακούς το MEGA να λέει ότι «πάμε καλά», διαβάζεις στο ΒΗΜΑ ότι «τελειώνει η κρίση» και ξέρεις πια ότι νέα μνημόνια έρχονται, νέες σφαγές ετοιμάζονται και νέα σκάνδαλα στήνονται.
Θα θυμίσω ότι το 1999 έλαβε χώρα στην Ελλάδα το μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο που στήθηκε από κυβέρνηση, της οποίας τα μέλη πρωταγωνιστούν ακόμη και σήμερα στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου. Ήταν το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Τρία χρόνια αργότερα, το 2002, κι ενώ αυτοκτονούσαν ακόμη άνθρωποι που είχαν χάσει τότε τα χρήματά τους, έβγαινε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ να ανακοινώσει περιχαρής ότι «Κάτι κινείται στην οικονομία», ότι υπάρχει «επανάκαμψη της επενδυτικής δραστηριότητας» και ότι υπάρχει αισιοδοξία στο Χρηματιστήριο.
Τότε, λοιπόν, το 2002 που τα πράγματα ξεκινούσαν την αισιόδοξη πορεία τους, η αξία της μετοχής της Eurobank ήταν 11,20 ευρώ. Δώδεκα χρόνια αργότερα, σήμερα, η μετοχή της Eurobank έχει 0,275 του ευρώ. Για να μην αναφέρω όμως μεμονωμένα παραδείγματα, ας δούμε τη γενική εικόνα της αισιοδοξίας που εξέπεμπε τότε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για το Χρηματιστήριο. Το 2002 ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών έκλεισε στις 1.748 μονάδες. Δώδεκα χρόνια μετά το σύνθημα της ελπίδας που έδινε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και τα λοιπά ΜΜΕ, σήμερα, ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών έκλεισε στις 957,70 μονάδες. Λεπτομέρειες, θα μου πείτε. Αυτά αλλάζουν καθημερινά. Θα συμφωνήσω, αλλάζουν. Προς το χειρότερο πάντα για τους πολλούς.
Ναι, ξέρω, πολύ πρωτότυπο συμπέρασμα. Λίγο πιο πρωτότυπο από το συμπέρασμα ότι κάτι κινείται στην οικονομία.
http://pitsirikidotnet.gr/

ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΝΔ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΕ ΔΙΨΗΦΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ

Διψήφια διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία, δείχνει νέα δημοσκόπηση της Palmos Analysis για το SBC TV, την οποία προδημοσιεύει η Ελευθεροτυπία.
Ειδικότερα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινείται στα επίπεδα του 29,4% και η ΝΔ βρίσκεται στο 19%, δηλαδή κοντά στα επίπεδα του ιστορικά χαμηλού ποσοστού (18,85%) που είχε καταγράψει στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου του 2012.
Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε από 31 Οκτωβρίου έως 3 Νοεμβρίου και στην πρόθεση ψήφου τα ποσοστά των κομμάτων έχουν αναλυτικά ως εξής:
• ΣΥΡΙΖΑ 29,4%
• Νέα Δημοκρατία 19%
• Χρυσή Αυγή 6,5%
• Ποτάμι 5,4%

• ΚΚΕ 4,3%
• ΠΑΣΟΚ 4,1%
• Ανεξάρτητοι Ελληνες 3%
• Οικολόγοι Πράσινοι 1,4%
• ΛΑΟΣ 1,2%
• Δημιουργία Ξανά 1,2%
• ΔΗΜΑΡ 0,5%
• Αλλο 4%
Ταυτόχρονα, όμως, τα ευρήματα της πανελλαδικής έρευνας που διενεργήθηκε μεταξύ 31 Οκτωβρίου και 3 Νοεμβρίου καταδεικνύουν έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς το σύνολο του πολιτικού συστήματος και αδυναμία ανάδειξης σταθερής κυβέρνησης.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 46%, σχεδόν ένας στους δύο πολίτες, πιστεύει πως καμία κυβέρνηση, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε της Ν.Δ., δεν είναι σε θέση να οδηγήσει τη χώρα εκτός Μνημονίου.
Στην πρόθεση ψήφου καταγράφεται ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό, της τάξης του 8,6% που επιλέγει λευκό, άκυρο και αποχή. Την ίδια στιγμή τα κόμματα που μένουν εκτός Βουλής συγκεντρώνουν το 8,3%, ενώ στο όριο του 3% βρίσκεται το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Τα ποσοστά των δύο κομμάτων της σημερινής συγκυβέρνησης αθροίζουν συνολικά 23,1% (Ν.Δ. 19% και ΠΑΣΟΚ 4,1%) και υπολείπονται του ΣΥΡΙΖΑ κατά 6,3%, ενώ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνουν μαζί μόλις το 48,4% του εκλογικού σώματος. Αν και η δημοσκόπηση δείχνει εφτακομματική Βουλή, το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ κυμαίνονται στα επίπεδα του 4,3% και 4,1%, ενώ οι ΑΝΕΛ είναι στο όριο εισόδου στη Βουλή. Παράλληλα, Χρυσή Αυγή και Ποτάμι, που εμφανίζουν σίγουρη είσοδο στη Βουλή, συγκεντρώνουν 6,5% και 5,4% αντίστοιχα.
Από τη δημοσκόπηση προκύπτει επίσης ένα σημαντικό ποσοστό αναποφάσιστων (9,7%). Σε ό,τι αφορά την παράσταση νίκης, η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται αδιαμφισβήτητη, καθώς το 63%, ανεξάρτητα από το τι κόμμα ψηφίζει, πιστεύει ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έρθει πρώτο στις βουλευτικές εκλογές, ενώ μόλις το 25% απαντά ότι πρώτο κόμμα θα είναι η Ν.Δ.
Η εικόνα ρευστότητας του πολιτικού συστήματος και έλλειψης εμπιστοσύνης των πολιτών και προς τον ΣΥΡΙΖΑ ερμηνεύει σ’ έναν βαθμό και το γεγογός ότι το 54% πιστεύει ότι η παρούσα κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία. Ωστόσο, ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό της τάξης του 43% θεωρεί ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν θα αντέξει και θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές.
Τέλος, καταλληλότερος για πρωθυπουργός θεωρείται από το 37% των ερωτηθέντων ο Αντώνης Σαμαράς, και από το 30% ο Αλέξης Τσίπρας. Κανένας από τους δύο, απαντά το 31%.

* Σήμερα Πέμπτη (18.00 με 20.00) η δημοσκόπηση θα παρουσιαστεί στο SBC TV
http://kartesios.com/

Κασιδιάρης για Στύλιο: Στο σκοτάδι επειδή είπε «αλήθειες για την αριστερά της Εκάλης»

Τον αποπεμφθέντα από την κυβέρνηση Γιώργο Στύλιο έσπευσε να υπερασπιστεί ο προφυλακισμένος βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης, υποστηρίζοντας πως τον πρώην, πλέον, υφυπουργό Παιδείας, τον «έφαγε το μαύρο σκοτάδι» επειδή «τόλμησε να πει αυτονόητες αλήθειες για την αριστερά της Εκάλης».

«Όποιος τολμήσει να πει μια αυτονόητη αλήθεια για την αριστερά της Εκάλης, με τα πολλά λεφτά και το ύφος βαρύμαγκα, τον τρώει το μαύρο σκοτάδι», ανέφερε ο προφυλακισμένος βουλευτής της Χρυσής Αυγής και συμπλήρωσε ότι «δυστυχώς, η χώρα χάνεται, οι πολίτες πεθαίνουν από ανέχεια και το πολιτικό σύστημα ασχολείται με "Στύλιους" και "Κανέλλους", δηλαδή ασήμαντα πρόσωπα που φέρουν όμως ακέραια ευθύνη για την παρακμή της Ελλάδος».
http://www.voria.gr/

Αυτή είναι η ατελείωτη λίστα φοροδιαφυγής από καλλιτέχνες, δικηγόρους, γιατρούς και εργολάβους που εντόπισε το ΣΔΟΕ

Το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος πραγματοποίησε εκτεταμένες έρευνες κατά το δίμηνο Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 2014, στις οποίες αποκάλυψε σημαντικές περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος απάτης και διαφθοράς.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, τα πορίσματα των ερευνών του ΣΔΟΕ διαβιβάστηκαν στις αρμόδιες ΔΟΥ και τελωνεία κατά περίπτωση για τον καταλογισμό των φόρων ή δασμών και την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, ενώ σε όσες περιπτώσεις προβλέπεται υποβλήθηκαν και στις αρμόδιες εισαγγελικές Αρχές. Επίσης, σε όσες περιπτώσεις διαπιστώθηκαν παρατυπίες αρμοδιότητας άλλων φορέων, εστάλησαν σχετικά δελτία πληροφοριών.
Παρατίθενται χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανά Διεύθυνση:
Περ/κή Διεύθυνση ΣΔΟΕ Αττικής:
1. Οκτώ (8) επιχειρήσεις έλαβαν εικονικά φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτες συναλλαγές συνολικού ύψους 4.926.946 ευρώ, προκειμένου να αποφύγουν την απόδοση του ΦΠΑ και να μειώσουν ισόποσα τα κέρδη τους. Οι επιχειρήσεις αυτές έλαβαν φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτες συναλλαγές αξίας άνω των 200.000 ευρώ.
2. Επτά (7) επιχειρήσεις εξέδωσαν εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής αξίας 29.927.377 ευρώ. Για τις συναλλαγές αυτές δεν καταβλήθηκε κανένας φόρος, οι λήπτες δε αυτών τα χρησιμοποίησαν για παράνομο συμψηφισμό ΦΠΑ και ισόποση μείωση φορολογητέων κερδών.
3. Ένας (1) ιατρός, χειρουργός στο Κολωνάκι, κατά τα έτη 2001- 2012, δεν εξέδωσε αποδείξεις για υπηρεσίες συνολικού ύψους 6.194.267 ευρώ, ενώ τρεις (3) ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων δεν εξέδωσαν αποδείξεις για υπηρεσίες συνολικού ύψους 278.971 ευρώ
4. Τρεις (3) δικηγόροι κατά τα έτη 2005-2011 δεν εξέδωσαν αποδείξεις για υπηρεσίες συνολικού ύψους ύψους 1.106.511 ευρώ
5. Έξι (6) φυσικά πρόσωπα, έμποροι σε ιχθυόσκαλα, απέκρυψαν φορολογητέο εισόδημα συνολικού ύψους 8.068.608 ευρώ.
6. Συνταξιούχος βρέθηκε με περιουσία μεγαλύτερη εκείνης που προκύπτει από εμφανείς πηγές κατά 1.609.068 ευρώ και επιπλέον είχε αποκρύψει εισόδημα από μισθώματα ύψους 154.795 ευρώ.
7. Φυσικό πρόσωπο, δημόσιος υπάλληλος στο Υπουργείο Υποδομών, προσαύξησε την περιουσία του κατά 667.674 ευρώ, χωρίς να μπορεί να την δικαιολογήσει.
8. Φυσικό πρόσωπο, μη επιτηδευματίας, δεν ήταν σε θέση να δικαιολογήσει προσαύξηση περιουσίας κατά 361.641 ευρώ.
9. Φυσικό πρόσωπο, υπήκοος Ρουμανίας, παρέλειψε να δηλώσει κληρονομιά. Ο αναλογών φόρος είναι ύψους 623.051 ευρώ.
10. Ανδρόγυνο καλλιτεχνών, υπέβαλε ανακριβή δήλωση για την αγορά κατοικίας στην Βούλα Αττικής. Το τίμημα που δεν δηλώθηκε ανέρχεται στο ποσό των 1.999.948 ευρώ για τον καθένα, δηλαδή το συνολικό ποσό που δεν δηλώθηκε είναι 3.999.896 ευρώ. Σημειώνεται ότι διοικητικό πρόστιμο και φόρος εισοδήματος καταλογίζεται και στην πωλήτρια επιχείρηση.
Περ/κή Δ/νση ΣΔΟΕ Κεντρικής Μακεδονίας
1. Τέσσερις (4) επιχειρήσεις εξέδωσαν ή έλαβαν εικονικά φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτες συναλλαγές, ύψους 1.442.671 ευρώ
2. Δύο (2) ιατροί στην Θεσσαλονίκη, ένας γυναικολόγος και μία παιδίατρος, απέκρυψαν εισοδήματα ύψους 2.230.000 ευρώ, όπως διαπιστώθηκε από το άνοιγμα και την επεξεργασία των τραπεζικών τους λογαριασμών.
Η Περ/κή Δ/νση Αν. Μακεδονίας και Θράκης αποκάλυψε, μετά από άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών εργολάβου, ότι είχε αποκρύψει εισόδημα ύψους 410.000 ευρώ. Επίσης πρώην Δ/ντής Τράπεζας είχε αποκρύψει εισοδήματα ύψους 980.000 ευρώ, όπως προέκυψε από το άνοιγμα των τραπεζικών του λογαριασμών.
Η Περ/κή Δ/νση Θεσσαλίας καταλόγισε φόρους και πρόστιμα σε δύο (2) φυσικά πρόσωπα, ύψους 2.000.000 ευρώ, για ανακριβείς δηλώσεις εισοδήματος μετά το άνοιγμα των τραπεζικών τους λογαριασμών και 4.000.000 ευρώ σε πέντε (5) επιχειρήσεις για λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων.
Η Περ/κή Δ/νση Ηπείρου, αποκάλυψε την υπερτιμολόγηση κατά 1.200.000 ευρώ, στην προμήθεια μηχανημάτων συσκευασίας αγροτικών προϊόντων, τα οποία προμηθεύτηκε Αγροτικός Συνεταιρισμός της περιοχής.
Η Περ/κή Δ/νση Δυτικής Ελλάδας
1. Τεχνική εταιρεία στην Πάτρα, έλαβε 133 εικονικά φορολογικά στοιχεία κατά τα έτη 2010 και 2011, ύψους 3.156.000 ευρώ.
2. Εργολάβος στον Πύργο, δεν κατέβαλε φόρους ύψους 400.000 ευρώ
3. Επιχείρηση καθαριότητας έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 782.000 ευρώ
Η Περ/κή Δ/νση Στερεάς Ελλάδας καταλόγισε πρόστιμα ύψους 2.116.000 ευρώ σε αγρότη από την Θήβα, για λήψη και έκδοση πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων.
Περ/κή Δ/νση Πελοποννήσου
1. Πανεπιστημιακός ιατρός δεν δήλωσε εισόδημα από το 2007 έως το 2010 ύψους 950.000 ευρώ.
2. Σε δύο (2) αγοραπωλησίες ακινήτων επεβλήθησαν πρόστιμα ύψους 1.310.000 ευρώ, για ανακριβή δήλωση της πραγματικής αξίας.
Η Περ/κή Δ/νση Ιονίων Νήσων αποκάλυψε ότι αλλοδαπός υπήκοος στους Παξούς, κατασκευαστής κατοικιών , απέκρυψε εισόδημα ύψους 1.466.000 ευρώ.
Η Περ/κή Δ/νση Β. Αιγαίου, στη Μυτιλήνη, καταλόγισε πρόστιμα ύψους 986.000 ευρώ σε ιατρό της Λήμνου.
Περ/κή Δ/νση Κρήτης
1. Καταλόγισε σε ιατρό φόρους και πρόστιμα ύψους 655.000 ευρώ για μη έκδοση αποδείξεων
2. Έμπορος στην Κρήτη απέκρυψε εισοδήματα ύψους 1.245.000 ευρώ, όπως προέκυψε από το άνοιγμα των Τραπεζικών του λογαριασμών.
3. Τέσσερις (4) επιχειρήσεις στην Κρήτη έλαβαν εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 8.000.000 ευρώ
Επιχειρησιακή Δ/νση Ειδικών Υποθέσεων Αθηνών (ΕΔΕΥΑ)
1. Δώδεκα (12) επιχειρήσεις έλαβαν εικονικά φορολογικά στοιχεία. Το ύψος των ανύπαρκτων συναλλαγών κατά επιχείρηση κυμαίνεται από 45.200 ευρώ έως 322.400 ευρώ.
2. Δύο (2) επιχειρήσεις έλαβαν και εξέδωσαν εικονικά φορολογικά στοιχεία αξίας 452.110 ευρώ
3. Ανώνυμη τεχνική εταιρεία δεν υπέβαλε φορολογικές δηλώσει για καθαρά κέρδη 1.788.588 ευρώ και δεν απέδωσε τον αναλογούντα φόρο εισοδήματος.
4. Σε τέσσερις (4) Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις διαπιστώθηκε η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, ύψους 3.100.000 ευρώ και απεστάλη πληροφοριακή έκθεση στο ΙΚΑ.
Η Επιχειρησιακή Δ/νση Ειδικών Υποθέσεων Θεσσαλονίκης αποκάλυψε ότι,
1. Καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και των ΤΕΙ, απέκρυψαν φορολογητέα εισοδήματα ύψους 1.005.000 ευρώ, από πρόσθετες αμοιβές ερευνητικών προγραμμάτων
2. Δύο (2) off shore εταιρείες δεν πλήρωσαν φόρους 308.000 ευρώ
3. Εννιά (9) φυσικά πρόσωπα αγόρασαν πολυτελείς κατοικίες στην Χαλκιδική και απέκρυψαν τίμημα ύψους 2.260.000ευρώ
4. Οκτώ (8) επιχειρήσεις έλαβαν εικονικά τιμολόγια από Αθλητικά σωματεία ύψους 3.390.000 ευρώ και καταλογίστηκαν πρόστιμα ύψους 3.566.000 ευρώ.
Το ΣΔΟΕ σε συνεργασία με τους ελεγκτές περιβάλλοντος, πραγματοποίησε έλεγχο στις περιοχές Κιάτου, Κλενίων και Εξαμιλίων Κορινθίας, όπου συνελήφθησαν οι υπεύθυνοι τριών επιχειρήσεων για σοβαρή ρύπανση του περιβάλλοντος και για την μη έκδοση και λήψη φορολογικών στοιχείων.
Τα πορίσματα των ερευνών του ΣΔΟΕ, διαβιβάστηκαν στις αρμόδιες ΔΟΥ και Τελωνεία κατά περίπτωση για τον καταλογισμό των φόρων ή δασμών και την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, ενώ σε όσες περιπτώσεις προβλέπεται υποβλήθηκαν και στις αρμόδιες Εισαγγελικές Αρχές.
Επίσης σε όσες περιπτώσεις διαπιστώθηκαν παρατυπίες αρμοδιότητας άλλων φορέων, εστάλησαν σχετικά Δελτία Πληροφοριών.
http://www.iefimerida.gr/

Γ. Ντάισελμπλουμ: Θα βοηθήσει την Ελλάδα η Ευρωζώνη – Τρία σενάρια, λέει το Reuters

Τη βούληση της ευρωζώνης να βοηθήσει την Ελλάδα, «όταν ολοκληρώσει, με ικανοποιητικό τρόπο, την αξιολόγηση και θελήσει υποστήριξη» υπογράμμισε ο επικεφαλής της Ευρωζώνης, Γερούν Ντάισελμπλουμ, προσερχόμενος στη συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες. Παρέπεμψε, πάντως, στο Eurogroup του Δεκεμβρίου λέγοντας ότι «αυτό θα αποφασιστεί» τότε.
Παράλληλα, ο Επίτροπος οικονομικών υποθέσεων Πιέρ Μοσκοβισί δήλωσε ότι πρέπει οπωσδήποτε να βρεθούν λύσεις για την Ελλάδα και την Κύπρο και ανακοίνωσε ότι προτίθεται να επισκεφθεί την Αθήνα ως το τέλος Νοεμβρίου.
Νωρίτερα, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν δήλωσε ότι «η Ελλάδα έχει ανάγκη τη στήριξή μας».
Προσερχόμενος στη συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών υπογράμμισε τις «πολύ σημαντικές προσπάθειες» που έχει κάνει η Ελλάδα. «Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να της το αναγνωρίζουμε αυτό», είπε και πρόσθεσε: «Παράλληλα, νομίζω ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη να συνεχίσουμε να τη στηρίζουμε. Όχι όπως παλιά, όχι με τον ίδιο μηχανισμό. Πάντως η Ευρώπη οφείλει να συνεχίσει να τη στηρίζει».
Για καθαρή λύση για την Ελλάδα έκανε λόγο ο αυστριακός συνάδελφός του Χανς Γκέοργκ Σέλινγκ, που επανέλαβε τη θέση που πήραν οι υπουργοί των Οικονομικών της Ευρωζώνης στην τελευταία τους συνάντηση. «Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα θέλει να βγει από το πρόγραμμα, αλλά μη με ρωτάτε πότε θα γίνει αυτό, δεν το ξέρουμε» είπε και πρόσθεσε ότι αναμένει την ενημέρωση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών και την πρόταση που θα παρουσιάσει στο Eurogroup.
Τη σημασία που έχει για την Ελλάδα η επιστροφή στις αγορές υπογράμμισε ο υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας Άντι Ρίνε. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι αυτό μπορεί να γίνει με τους υπάρχοντες πόρους και όχι με νέους.

Reuters: Τρεις επιλογές για την επόμενη μέρα
Τις επιλογές που θα εξετάσουν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κατά το σημερινό Eurogroup παρουσιάζει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters. Όπως αναφέρει, αναζητείται το σημείο ισορροπίας ανάμεσα στην ανάγκη να καθησυχάσουν τις διεθνείς αγορές και να καλύψουν τις απαιτήσεις της εσωτερικής πολιτικής σκηνής στην Ελλάδα, και σημειώνει «ότι η ελληνική κυβέρνηση εξαρτά την πολιτική της επιβίωση από την έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης ένα χρόνο νωρίτερα».
Σύμφωνα με το πρακτορείο, στις τρεις επιλογές που υπάρχουν σημαντικό ρόλο παίζει η χρήση του «μαξιλαριού» των 11 δισεκατομμυρίων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ):
1. Νέα πιστωτική γραμμή. Προβλέπει επιστροφή του ποσού των 11 δισ. ευρώ στον EFSF. Στην συνέχεια η Ελλάδα θα κάνει αίτηση για μια Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένες Προϋποθέσεις (Enhanced Conditions Credit Line -ECCL) στο διάδοχο σχήμα του EFSF, τον ESM.
Αυτό θα επιτρέψει στην Ελλάδα να υποστηρίξει ότι δεν βρίσκεται πλέον στο τρέχον πρόγραμμα και θα δώσει τη δυνατότητα στην ευρωζώνη να αυξήσει το ποσό των 11 δισ. αν χρειαστεί και πάντα υπό όρους. Ωστόσο η ένταξη στη γραμμή ECCL σημαίνει και υπογραφή Μνημονίου Συνεννόησης, κάτι που κρίνεται ως «πολιτικά ευαίσθητο» για την Ελλάδα καθώς τα προηγούμενα μνημόνια περιλάμβαναν λεπτομέρειες των μέτρων λιτότητας τις οποίες απαίτησαν οι δανειστές και θεωρήθηκαν «απώλεια ανεξαρτησίας» από τους Έλληνες.
Η επιλογή αυτή απαιτεί πέντε εβδομάδες για να ολοκληρωθεί και προϋποθέτει τους πιο αυστηρούς όρους καθώς η γραμμή ECCL θα μπορεί να ακυρωθεί αν η Ελλάδα δεν τηρήσει τους στόχους των μεταρρυθμίσεων. Σε αυτή την περίπτωση, σύμφωνα πάντα με το Reuters, η Ελλάδα θα πρέπει να αιτηθεί ένα νέο, πλήρες πρόγραμμα διάσωσης (fully-fledged bailout).
2. Παράταση και αλλαγή χρήσης του ποσού. Η επιλογή αυτή χρειάζεται τρεις εβδομάδες για να ολοκληρωθεί και προβλέπει ότι τα 11 δισ. του ΤΧΣ θα παραμείνουν διαθέσιμα και μετά το 2014 και θα επιτραπεί ύστερα από τροποποίηση των σχετικών εγγράφων να χρησιμοποιηθούν και για την εξυπηρέτηση του χρέους εκτός από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Τα κεφάλαια θα αποτελέσουν ένα μαξιλάρι για την Ελλάδα αλλά με ανώτατη οροφή τα 11 δισ. ευρώ.
Το EFSF θα μπορεί να επαναγοράσει τα ομόλογά του δίνοντας μετρητά στην Ελλάδα αν αυτή πετύχει τους συμφωνημένους στόχους. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρξει η ανάγκη υπογραφής ενός νέου μνημονίου. Αν η Ελλάδα δεν πετύχει τους στόχους, δεν θα πάρει τα χρήματα, αλλά το ποσό θα παραμένει στην άκρη για να αξιοποιηθεί όποτε επιτευχθούν οι στόχοι.
Η Κομισιόν θα ελέγχει τις μεταρρυθμίσεις ενώ ο ρόλος της ΕΚΤ και του ΔΝΤ θα πρέπει να διευκρινιστεί. Το ΔΝΤ θα έχει στην καλύτερη περίπτωση ρόλο «παρατηρητή», κάτι που αρκετές χώρες της ευρωζώνης δεν θεωρούν αρκετό. Παραλλήλως η ΕΚΤ θα πρέπει να αποφασίσει, αν η συμφωνία είναι αρκετή ώστε να είναι επιλέξιμοι οι ελληνικοί τίτλοι για το πρόγραμμα παροχής ρευστότητας μέσω αγοράς ομόλογων (OMT).
3. Επέκταση του μνημονίου. Η τρίτη επιλογή είναι η επέκταση του υπάρχοντος μνημονίου από 6 έως 15 μήνες και θα χρειαστεί διάστημα 2-3 εβδομάδων για να υπάρξει επίσημη έγκριση. Αυτό θα δώσει περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα ώστε να επιτύχει τα υπάρχοντα προαπαιτούμενα και να λάβει το 1,8 δισ. ευρώ της τελευταίας δόσης η οποία υπάρχει κίνδυνος να χαθεί εάν δεν ολοκληρωθεί η τρέχουσα αξιολόγηση έως τα τέλη του έτους.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα μπορούν τότε να συμφωνήσουν σε αλλαγή του σκοπού χρήσης των 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ αφού πρώτα επιστρέψουν στον EFSF στα τέλη του έτους πάνω στη βάση της χρονικής επέκτασης του μνημονίου κατά ένα έτος. Η επιστροφή των κεφαλαίων στο EFSF θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας.
Ο ρόλος και ο βαθμός εμπλοκής του ΔΝΤ θα έπρεπε να αποφασιστεί, αλλά ταυτόχρονα θα ήταν εφικτό το πρόγραμμα να μην ονομαστεί μνημόνιο αλλά επιστολή προθέσεων. Αυτή όμως η επιλογή θα είχε το στίγμα ότι η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε μνημόνιο.
http://www.eklogika.gr/

Ο μετά μνημόνιο σχεδιασμός της Κυβέρνησης

Όχι τόσο για την τελική κατάληξη της προσπάθειας, δεδομένου ότι πέραν της Αθήνας και οι Βρυξέλλες μοιάζουν να συμφωνούν στην ανάγκη απαλλαγής (ή υποκατάστασης) του μνημονίου, αλλά σίγουρα για το δρόμο που θα πρέπει να διαβεί η Αθήνα για να φτάσει στην... πηγή.
Τα πρώτα μηνύματα από την τρόικα, σχετικά με τις θέσεις που απέστειλε η ελληνική πλευρά, το... lapsus linguae του Γέρουν Ντάισελμπλουμ που ενημέρωσε το ολλανδικό κοινοβούλιο ότι εξετάζεται παράταση του ισχύοντος προγράμματος αλλά και η σκληρή στάση των πιστωτών έναντι της... Πορτογαλίας που βγήκε από το πρόγραμμα προ ολίγων μηνών, προοιωνίζονται μία δύσκολη διαπραγμάτευση για την ελληνική πλευρά.
Τα ανοικτά μέτωπα που έχει να διαχειριστεί η ελληνική πλευρά αφορούν στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά, το δημοσιονομικό, το μισθολόγιο στο Δημόσιο, το ΦΠΑ (επίσης ένα ζήτημα που μαζί με τις συντάξεις και τις ομαδικές απολύσεις δεν θέλει να... αγγίξει η Αθήνα) αλλά και το... ξεχασμένο στόχο των απολύσεων, η υλοποίηση των οποίων θα επιβαρύνει με βεβαιότητα το κλίμα για την ελληνική κυβέρνηση.
Εξάλλου, οι κινήσεις της ελληνικής πλευράς καθορίζονται, εν πολλοίς, και από τα μικρά περιθώρια χρόνου. Η πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου παρέρχεται άκαρπη και, πλέον, οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για επιστροφή της τρόικας την επόμενη εβδομάδα. Συνεπώς, η ελληνική πλευρά θα έχει στη διάθεσή της λιγότερες από τρεις εβδομάδες για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης πριν τη νέα συνεδρίαση του Eurogroup στις 8 Δεκεμβρίου. Γι αυτό και η σημερινή συνεδρίαση του οργάνου θεωρείται ως η πλέον κρίσιμη. Διότι από αυτή θα κριθεί όχι μόνον ο ακριβής χρόνος επιστροφής της τρόικας στην Αθήνα αλλά και η ατζέντα ρυθμίσεων που θα διαπραγματευτούν οι ελεγκτές με την ελληνική κυβέρνηση. Ενδεικτική της κρισιμότητας είναι και η πληροφορία που θέλει , πλην του Γκίκα Χαρδούβελη, στις Βρυξέλλες να μεταβαίνει και ο Στ. Παπασταύρου, προκειμένου να υπάρχει άμεση γραμμή συνεννόησης μεταξύ των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης και του Μαξίμου.
Πηγές του Μαξίμου επιβεβαίωναν, αργά χθες βράδυ, ότι από το σημερινό Eurogroup θα κριθεί, εν πολλοίς, όχι μόνον ο χρόνος επιστροφής της τρόικας αλλά και το εύρος των «παραχωρήσεων» από ελληνικής πλευράς για την τελική αξιολόγηση.
Παρά τα «αγκάθια» που αναγνώρισε ότι υπάρχουν ο Γκ. Χαρδούβελης, μετά τη χθεσινή ευρεία σύσκεψη στο Μαξίμου, αλλά και τη «λεπτή και σκληρή» διαπραγμάτευση που εξελίσσεται, όπως είπε ο Ευ. Βενιζέλος, η κυβέρνηση εκτιμά ότι η επίτευξη της συμφωνίας παραμένει το κυρίαρχο σενάριο. Σε αυτό κατατείνει όχι μόνον η επιδίωξη της Αθήνας αλλά και η πραγματικότητα που έχουν να διαχειριστούν οι Ευρωπαίοι καθώς στα τέλη του έτους κλείνει, ούτως ή άλλως, το ευρωπαϊκό σκέλος του προγράμματος. Παρά τις υποχωρήσεις, δηλαδή, που έχουν ήδη καταγραφεί, από μία «καθαρή» έξοδο, στην προληπτική γραμμή μέσω των «υφιστάμενων μηχανισμών της ευρωζώνης», δηλαδή του ESM και την παραμονή του ΔΝΤ έστω ως «τεχνικού συμβούλου», η Αθήνα παίζει τα ρέστα της προκειμένου να εξασφαλίσει μία λύση που θα σηματοδοτεί την αλλαγή σελίδας και, παράλληλα, θα εξασφαλίζει αυξημένη αυτονομία της ελληνικής πλευράς, έστω και υπό επιτήρηση.
http://www.matrix24.gr/

Ξαναχτίζοντας τον φιλελευθερισμό

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί την υλοποίηση ενός οράματος που ξεχνιέται πολύ εύκολα σε ταραχώδεις καιρούς. Τι αντιπροσωπεύει αυτό το όραμα; Την ένωση των λαών της Ευρώπης εντός ενός θεσμικού πλαισίου που τους ενθαρρύνει να ζήσουν και να εργαστούν μαζί, σε συνθήκες ελευθερίας, ειρήνης και σταθερότητας.
Σήμερα, το χάσμα που χωρίζει τους Ευρωπαίους πολίτες με την Ε.Ε. και τα θεσμικά της όργανα μεγαλώνει συνεχώς, ενώ οι διάφορες στρατηγικές που έχουν κατά καιρούς υιοθετηθεί από τους ηγέτες της Ε.Ε. δεν έχουν επιτύχει να δημιουργήσουν μια ευρωπαϊκή κοινότητα πολιτών.
Παρόλα αυτά, η συνθήκη της Λισαβώνας και η νέα σύσταση της Ε.Ε. παρέχουν στους πολίτες της Ευρώπης μια μοναδική ευκαιρία να δράσουν και να προβάλλουν φιλελεύθερες πολιτικές που θα ευνοήσουν τις νέες και επόμενες γενεές. Τους δίνει την ευκαιρία να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αναμόρφωση και μεταρρύθμιση της Ευρώπης και στην αντιμετώπιση φλεγόντων ζητημάτων, όπως αυτά της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητας και του δημοκρατικού ελλείμματος.
To 2011, το ALDE Party (Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη), ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα που καθιέρωσε τον θεσμό των ατομικών μελών και την ατομική συμμετοχή σε ευρωπαϊκό επίπεδο με σκοπό να φέρει κοντά και να ενισχύσει τη συμμετοχή των Ευρωπαίων πολιτών στην λήψη αποφάσεων. Τον Ιανουάριο του 2014, το ALDE Party ανακοίνωσε την καθιέρωση ενός καινούργιου σώματος, μια πενταμελή συντονιστική επιτροπή που θα εκπροσωπεί τα ατομικά μέλη σε όλη την Ευρώπη. Η εκλογή της πρώτης συντονιστικής επιτροπής που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2014, αποτελεί μόλις το πρώτο βήμα για την υλοποίηση του οράματός μας, για μια ανοιχτή και δημοκρατική ευρωπαϊκή κοινότητα πολιτών.
Αυτό που θέλουμε είναι και ανταγωνιστική Ε.Ε. που θα στηρίζεται στις περίφημες «τέσσερις ελευθερίες», όπως αρχικά θεμελιώθηκε, απαλλαγμένη από εσωτερικά σύνορα, ευημερούσα μέσα από το ελεύθερο εμπόριο και την οικονομία της αγοράς, με σεβασμό στα ατομικά δικαιωματα και το Κράτος Δικαίου, ενωμένη κάτω από ένα κοινό Σύνταγμα. Μια Ε.Ε. που θα επενδύει στην έρευνα και την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες και την εκπαίδευση. Μια Ε.Ε. δημοκρατική, διαφανή, αλληλέγγυα.
Τι σημαίνει η κίνηση για την Ελλάδα;
Η πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών έχει φιλελεύθερα κόμματα και σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στον ευρωπαϊκό Βορρά, τα κόμματα αυτά εκπροσωπούν σημαντικά ποσοστά του εκλογικού κοινού και συμμετέχουν ή ηγούνται κυβερνήσεων. Δυστυχώς, σε αρκετές χώρες ακόμα αυτό δεν ισχύει, ειδικά η Νότια Ευρώπη αποτελεί τον αδύναμο κρίκο του φιλελευθερισμού στην Ευρώπη.
H κίνησή μας είναι και θα παραμείνει υπερκομματική. Απευθυνόμαστε σε άτομα, όχι σε κόμματα, και επικεντρωνόμαστε πρωτίστως στις ευρωπαϊκές, όχι στις εθνικές εκλογές. Ο σκοπός μας είναι να συμβάλλουμε στην ανοικοδόμηση του φιλελευθερισμού από κάτω προς τα πάνω (bottom-up). Ο στόχος επίτευξης του σκοπού αυτού είναι η δημιουργία μιας πλατφόρμας επικοινωνίας μεταξύ φορέων και ατόμων που ενδιαφέρονται για την ελευθερία, την ανοιχτή κοινωνία, την μεταρρύθμιση, τον εκσυχρονισμό και την ισονομία στην ελληνική κοινωνία και την Ε.Ε., ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας. Με τον τρόπο αυτό, ακόμα κι αν η εκλογική επιρροή παραμείνει χαμηλή, οι ιδέες αυτές θα διοχεύονται πιο αποτελεσματικά -μέσω του ALDE Party- στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ε.Ε. συνολικά.
Τα ατομικά μέλη του ALDE Party έχουν ήδη ξεπεράσει τα 1000 σε 39 χώρες, εντός και εκτός Ε.Ε. Αυξανόμαστε συνεχώς. Θέτουμε τις βάσεις για μια ανοιχτή κοινωνία που θα επιτρέπει στον πολίτη να αναπτύξει τις δυνατότητές του χωρίς τους περιορισμούς της φτώχιας, της άγνοιας και των διακρίσεων.
Θέτουμε τις βάσεις για μια Ευρωπαϊκή Ενωση που θα ειναι ένωση πολιτών, όχι μόνο κρατών.
*Η Αθηνά Δράκου είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των ατομικών μελών του ALDE Party, ζει και εργαζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο.
 http://www.protagon.gr/

Πώς κάνουν την αξιολόγηση τιμωρία και χειραγώγηση

Από πού ξεκινάει μια προοδευτική εκπαιδευτική πολιτική

Στη συνέντευξη -ο Θεός δηλαδή να την κάνει συνέντευξη- που δίνονταν πριν μερικά χρόνια, προ κρίσης, στα Υπηρεσιακά Συμβούλια -της δικομματικής, από τότε, συναλλαγής- για τις επιλογές διευθυντών, η επωδός, για όσους δεν ανήκαν στο εν λόγω μπλοκ ήταν: Συμφωνείς με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ή όχι;

Η απάντηση αρνητική και η βαθμολογία κατά το δοκούν. Προσωπικά απάντησα αυθόρμητα, με ερώτηση επίσης. Ποιος θα είναι ο χαρακτήρας και ο σκοπός της εν λόγω αξιολόγησης και, επιπρόσθετα, εκτιμάτε πως, στη χώρα μας είμαστε έτοιμοι να κρίνουμε με κάποια στοιχειώδη αντικειμενικότητα; Η ερώτηση παραμένει επίκαιρη και σήμερα που το θέμα επανέρχεται.

Για την ιστορία και κυρίως, ως στοιχείο και αυτό, για το πώς φτάσαμε, νομοτελειακά σχεδόν, στη σημερινή κατάσταση ως χώρα και ως κοινωνία, να αναφέρω -και ας μην θεωρηθεί πλεονασμός- πως ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς οι άνθρωποι οι φίλα προσκείμενοι στο σύστημα εξουσίας της εποχής. Μπορούμε να φανταστούμε επομένως τι θα συνέβαινε, αν είχε επιχειρηθεί, κάτι παρόμοιο για το σύνολο των εκπαιδευτικών!

Αυτή ήταν η αξιολόγηση του δικομματισμού παντού και οδήγησε σε ένα κράτος με κακή έως ανεκτή, στην καλύτερη περίπτωση, ποιότητα υπηρεσιών, με την ανεκτή και τις εξαιρέσεις του κανόνα να οφείλονται αποκλειστικά στις πρωτοβουλίες, στο φιλότιμο και τον πατριωτισμό των υπαλλήλων.

Ψευδής αίσθηση αξιοκρατίας

Τώρα, με αυτά που προωθούνται και εξελίσσονται περί την αξιολόγηση στα σχολεία, προβλέπονται πολύ χειρότερα. Υπάρχουν και δείγματα γραφής. Οι εναπομείναντες οπαδοί του δικομματικού τόξου με το νεοφιλελεύθερο πρόσωπο και πρόσημο επιμένουν μέχρι τελικής πτώσεως. Επιμένουν για να αποπροσανατολίσουν τους εκπαιδευτικούς, τις αποδοχές των οποίων έχουν κατακρεουργήσει, προκειμένου να δημιουργήσουν μια ψευδή αίσθηση αξιοκρατίας και βελτίωσης των κρατικών υπηρεσιών τη στιγμή που τις αποψιλώνουν και τις απαξιώνουν. Είναι το ψευδοαντίδοτο στη γενικευμένη επίθεση που δέχεται η δημόσια εκπαίδευση και γενικότερα ο δημόσιος τομέας. Είναι φανερό, όμως, ότι προσπαθούν αφενός να υποτάξουν τους εκπαιδευτικούς, να τους γεμίσουν με φόβο, με ενοχές και αμφιβολίες και να χρησιμοποιήσουν την αξιολόγηση ως όργανο τιμωρίας και χειραγώγησης, αφετέρου να εξαπατήσουν, για μια ακόμα φορά, το λαό παριστάνοντας τους μεταρρυθμιστές.

Δεν διστάζουν να καλλιεργήσουν ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ των μελών του συλλόγου διδασκόντων, να υπονομεύσουν την αναγκαία συλλογικότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις στο σχολείο, δηλαδή, τους πρωταρχικούς όρους διαμόρφωσης ενός καλού σχολικού κλίματος. Στηρίζονται σε έωλες θεωρίες πως οι άνθρωποι αποδίδουν στην εργασία τους όταν εξαναγκάζονται. Θεωρίες που ταιριάζουν σε διοικήσεις αυταρχικές και σε καταστάσεις με έντονες ταξικές διαφορές, που ταυτίζονται με πεποιθήσεις ανθρώπων που διακατέχονται από ιδεοληψίες κοινωνικού αυτοματισμού και από ένα κοινό και χυδαίο εμπειρισμό.

Παιδαγωγική ελευθερία

Από πού, όμως, μπορεί να ξεκινάει μια προοδευτική εκπαιδευτική πολιτική που θα λειτουργεί σε όφελος των δυνάμεων της εργασίας;

Από το γεγονός πως ο πολίτης θα αισθάνεται ότι συμμετέχει ο ίδιος στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Με το να συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων. Σε κάθε περίπτωση, με το να διαβουλεύεται, προτείνει, συναποφασίζει και υλοποιεί. Από το ότι δεν θα αισθάνεται αποξενωμένος από το προϊόν της εργασίας του. Ιδιαίτερα για τον εκπαιδευτικό, από το ότι θα λειτουργεί μέσα σε κλίμα παιδαγωγικής ελευθερίας, πρωτοβουλιών, προσφοράς, δημιουργίας και καινοτομίας.

Σε μια τέτοια περίπτωση, ο απολογισμός και η αποτίμηση της δουλειάς του εκπαιδευτικού, αλλά και του καθενός, με βάση τους στόχους που τίθενται, αποτελεί αυτονόητη πράξη, που μπαίνει στην υπηρεσία της βελτίωσης των αποτελεσμάτων της αλλά και της θεωρητικής εξέλιξης του δασκάλου. Η βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης και της ποιότητας εν γένει των υπηρεσιών, αποτελεί βασικό στόχο για τους εργαζόμενους. Ξεκινάει από την παραδοχή πως οι άνθρωποι αγαπούν να εργάζονται και να δημιουργούν, επιθυμούν να αναλαμβάνουν ευθύνες και μπορούν να τις χειριστούν. Αυτό που μένει είναι η υποκίνηση και οι κατάλληλες συνθήκες.

Και τι πρέπει να γίνει, άραγε, για να μην πέσουν οι εκπαιδευτικοί στην αδράνεια, να μην γίνουν κοινοί γραφειοκράτες (κυρίως «γραφειοκράτες του νου») να μην περιοριστούν σε ρόλο απλού τεχνοκράτη και μεταφορέα;

Να εκπαιδεύονται ώστε να κινούνται με άνεση και γύρω από το αντικείμενο της ειδικότητάς τους και γύρω από τη διδασκαλία που απαιτεί ένα συνδυασμό επιστήμης, τέχνης και τεχνικής. Να ενθαρρύνονται ώστε να είναι κριτικοί, τολμηροί, δημιουργικοί.

Να παρακινούνται στο να αναστοχάζονται το έργο τους. Να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες του, «τη διδασκαλία που είναι από τη φύση της ένα στρεσογόνο επάγγελμα» και το πολυπαραμετρικό και πολυμεταβλητό διδασκαλικό περιβάλλον με επάρκεια. Να τους εξασφαλίζονται καλύτερες συνθήκες στην άσκηση του παιδαγωγικού έργου.

Να τους «βοηθάμε για να βοηθάνε τα παιδιά», στην ενίσχυση της «αγίας περιέργειας» των, στην κριτική και στην εκ νέου ανάγνωση του κόσμου, στο να αποχτήσουν συνολική άποψη γι αυτόν και να προσεγγίσουν πρακτικές με στόχο την αλλαγή του.

Εκπαιδευτικοί συμμέτοχοι στην ανασυγκρότηση

Στο σημερινό περιβάλλον της κρίσης και των μνημονίων μια προοδευτική, μια αριστερή πολιτική πρωτοπορία, δέχεται τους εκπαιδευτικούς ως συμμέτοχους σε μια πορεία ανασυγκρότησης της χώρας στην οποία η εκπαίδευση παίζει ζωτικό ρόλο. Εμπιστεύεται τους ανθρώπους, τους εμψυχώνει και εμψυχώνεται από αυτούς. Φροντίζει για την επαγγελματική τους ανάπτυξη με ουσιαστικές επιμορφώσεις που έχουν συνέπεια και συνέχεια. Λειτουργεί σε σταθερό πλαίσιο συνεργασίας και αλληλεγγύης, δίνει πρώτη το παράδειγμα και ικανοποιεί σε κάθε κατεύθυνση την αίσθηση δικαίου. Τότε περισσεύει η υπευθυνότητα, η προσφορά, η έμπνευση, η αποτελεσματικότητα, η ποιότητα…

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Τα stress tests τελείωσαν, η ιδιωτικοποίηση έρχεται(;)

Στρώνουν τον δρόμο για το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικά οικονομικό σκάνδαλο

Η δημοσίευση των αποτελεσμάτων των ελέγχων αντοχής (stress tests) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) χρησιμοποιήθηκε από τη μνημονιακή κυβέρνηση ως ένα ακόμη επιχείρημα για τη στήριξη της «επιτυχημένης» ιστορίας των μνημονίων. Προβάλλουν ως «επιτυχία» των τεσσάρων συστημικών τραπεζών το ότι δεν χρειάζονται νέα κεφάλαια για την ενίσχυσή τους, αποκρύπτοντας το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει επιβαρυνθεί, μέχρι σήμερα, με περίπου 40 δισ. ευρώ για την (άμεση ή έμμεση) ανακεφαλαιοποίησή τους αλλά και την πρόσφατη έμμεση ενίσχυσή τους με τη ρύθμιση για την αναβαλλόμενη φορολογία που θα κοστίσει στο Ελληνικό Δημόσιο περίπου 9 δισ. ευρώ.

Ακόμη, παρά την ανακεφαλαιοποίησή τους, οι ελληνικές τράπεζες εξακολουθούν να αφαιρούν ρευστότητα από την αγορά (μείωση του δανεισμού σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά), διευρύνουν το μικτό περιθώριο κέρδους τους (επιτόκιο δανείων μείον επιτόκιο καταθέσεων) και υλοποιούν προγράμματα μείωσης των αποδοχών και του αριθμού των εργαζομένων (εκτιμάται ότι οι θέσεις εργασίας στον κλάδο θα μειωθούν κατά 20.000 μέχρι το 2016). Άλλωστε, από τις αρχές του 2014 οι τράπεζες χρησιμοποίησαν την όποια ρευστότητα διέθεταν για την αποπληρωμή των δανείων που είχαν λάβει από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) και την ΕΚΤ.

Οι προσδοκίες της κυβέρνησης ότι, μετά την ολοκλήρωση της… άσκησης οι τράπεζες, θα αρχίσουν να χορηγούν δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά πρόκειται να διαψευσθούν για μια ακόμη φορά. Σε μια οικονομία που βρίσκεται σε ύφεση, που οι επενδύσεις και το εισόδημα των νοικοκυριών εξακολουθούν να μειώνονται, η χορήγηση νέων δανείων αποτελεί όνειρο απατηλό. Όταν, μάλιστα, εκκρεμούν η ρύθμιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και η αποτίμηση των ενυπόθηκων ακινήτων στις πραγματικές τους αξίες, που, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις θα δημιουργήσουν νέα ανοίγματα στους ισολογισμούς των τραπεζών. Άλλωστε, οι αγορές δεν συμμερίστηκαν την αισιοδοξία των κυβερνητικών στελεχών με αποτέλεσμα την κατάρρευση των τιμών των τραπεζικών μετοχών στο χρηματιστήριο (το τελευταίο 6μηνο οι τιμές των τραπεζικών μετοχών έχουν μειωθεί κατά 30% τουλάχιστον).

Τι έδειξαν οι έλεγχοι αντοχής

Ο έλεγχος αντοχής των ευρωπαϊκών τραπεζών κρίθηκε απαραίτητος προκειμένου η ΕΚΤ να διαθέτει μία ακριβή εικόνα της κατάστασης των ευρωπαϊκών τραπεζών, καθώς αναλαμβάνει την εποπτεία τους από 4/11/2014, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εποπτικού Μηχανισμού.

Οι 130 τράπεζες των 19 κρατών-μελών που εξετάστηκαν αντιπροσώπευαν στοιχεία ενεργητικού 22,1 τρισ. ευρώ, που αντιστοιχούν στο 81,6% του συνολικού ενεργητικού του τραπεζικού τομέα.

Ο έλεγχος είχε δύο άξονες. Αρχικά, ο έλεγχος της ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού, που διενεργήθηκε από την Ε.Κ.Τ. και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες, εξέτασε την ορθή αποτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού (κυρίως περιουσιακά στοιχεία και δάνεια προς το Δημόσιο, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά) με βάση τα στοιχεία των ισολογισμών του 2013 (στατικός έλεγχος). Από αυτόν τον έλεγχο προέκυψε ότι οι περισσότερες από τις 130 τράπεζες είχαν υπερεκτιμήσει κατά 47,5 δισ. ευρώ τα περιουσιακά στοιχεία τους. Στη συνέχεια και μετά τη «διόρθωση» της αξίας των περιουσιακών στοιχείων, εξετάσθηκε εάν οι τράπεζες διαθέτουν την κεφαλαιακή επάρκεια ώστε να αντιμετωπίσουν με επιτυχία το ενδεχόμενο νέας ύφεσης ή νέας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Προέκυψε υστέρηση κεφαλαίων συνολικού ύψους 24,6 δισ. ευρώ σε 25 τράπεζες και οκτώ από αυτές απαιτείται να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους κατά 6,4 δισ. ευρώ επιπλέον των αυξήσεων που έχουν υλοποιήσει μέσα στο 2014.

Από τα αποτελέσματα των ελέγχων αντοχής, με βάση τα στοιχεία του 2013, προέκυψαν και τα ακόλουθα συμπεράσματα που καταγράφουν την κρίση της Ευρωζώνης:

1. Από την έναρξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008 έως τις 31/12/2013, οι τράπεζες που συμμετείχαν στην άσκηση άντλησαν κεφάλαια άνω των 200 δισ. ευρώ, ενώ από την 1η Ιανουαρίου 2014 αντλήθηκαν επιπλέον κεφάλαια ύψους 57,1 δισ. ευρώ.

2. Τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των τραπεζών αυξήθηκαν κατά 135,9 δισ. ευρώ και ανέρχονται συνολικά σε 879(!) δισ. ευρώ.

3. Η Ευρωζώνη δεν διαθέτει τα απαραίτητα κεφάλαια για να διαχειρισθεί μία νέα τραπεζική κρίση. Οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν έχουν τη δημοσιονομική ικανότητα να καλύψουν νέα ανοίγματα των τραπεζών. Τα κεφάλαια που είναι διαθέσιμα, με βάση την ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση, ανέρχονται σε μόλις 55 δισ. ευρώ και δεν επαρκούν για την κάλυψη ενός νέου κραχ στον τραπεζικό τομέα.

Τα δεδομένα των ελληνικών τραπεζών

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ελέγχων αντοχής, η Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη θέση, με βάση το συνολικό ύψος υστέρησης κεφαλαίων (8,7 δισ. ευρώ έναντι 9,7 δισ. της Ιταλίας).

Αναλυτικότερα, όσον αφορά στις ελληνικές τράπεζες, με βάση τα στοιχεία του 2013, η Alpha Bank δεν παρουσιάζει υστέρηση κεφαλαίων, ενώ η Τράπεζα Πειραιώς παρουσιάζει υστέρηση κεφαλαίων (0,66 δισ. ευρώ) που υπερκαλύπτεται από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που πραγματοποίησε το 2014. Η Εθνική Τράπεζα παρουσιάζει υστέρηση κεφαλαίων ύψους 3,432 δισ. ευρώ και η Eurobank ύψους 4,63 δισ. ευρώ.

Για την Εθνική και την Eurobank, το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών, που θα πρέπει να καλυφθεί, θα καθοριστεί σύμφωνα με τα σχέδια αναδιάρθρωσης που έχουν συμφωνηθεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και περιλαμβάνουν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, πώληση περιουσιακών στοιχείων και μείωση του κόστους λειτουργίας (κυρίως μέσω μείωσης του αριθμού των καταστημάτων και των εργαζομένων). Με βάση τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που υλοποίησαν οι δύο τράπεζες και σε συνδυασμό με την ενίσχυση των κεφαλαίων τους με τη ρύθμιση για την αναβαλλόμενη φορολογία, εκτιμάται ότι και οι δύο αυτές τράπεζες δεν θα υποχρεωθούν να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους.

Η βελτίωση της εικόνας των ελληνικών τραπεζών, σε σύγκριση με τους ελέγχους αντοχής που πραγματοποίησε η ΤτΕ στις αρχές του 2014 και παρά τη συνεχιζόμενη αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου (α.μ.κ.) που υλοποίησαν και στην αναβαλλόμενη φορολογία. Υπενθυμίζεται ότι οι α.μ.κ. υλοποιήθηκαν σε χαμηλές τιμές (Εθνική, Eurobank) και είχαν ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των ποσοστών* που κατέχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) σε αυτές τις τράπεζες, ενώ η αναβαλλόμενη φορολογία (που η εφαρμογή της προκαλεί αντιδράσεις ακόμη και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) επιβαρύνει τους φορολογούμενους και στερεί σημαντικά έσοδα από το ελληνικό δημόσιο.

Οι διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών με τη στήριξη της ΤτΕ και σε αγαστή σύμπνοια με τη μνημονιακή κυβέρνηση επιδιώκουν να αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα των ελέγχων αντοχής προκειμένου να επισπεύσουν την ιδιωτικοποίησή τους με νέες α.μ.κ. που θα μειώσουν ακόμη περισσότερο τα ποσοστά που κατέχει το ΤΧΣ. Σε αυτήν την κατεύθυνση πιέζουν για την επαναγορά και ακύρωση των παραστατικών τίτλων («warrants») από το ΤΧΣ, με το επιχείρημα ότι έτσι θα επιστραφούν κεφάλαια στο ελληνικό δημόσιο. «Ξεχνούν» ότι, σύμφωνα με το πρώτο μνημόνιο, τα κεφάλαια που θα πρέπει να επιστραφούν στο ΤΧΣ από την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών ανέρχονται σε 16 δισ. ευρώ. Στόχος που δεν έχει, έκτοτε, αναπροσαρμοσθεί αλλά που βρίσκεται μακριά από τη σημερινή αξία των παραστατικών τίτλων στο Χρηματιστήριο που έχουν μειωθεί σε σημαντικό βαθμό.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η αγωνία των Διοικήσεων των τραπεζών και της μνημονιακής κυβέρνησης είναι η ιδιωτικοποίηση των τεσσάρων τραπεζών να προλάβει τις πολιτικές εξελίξεις και την πιθανότητα να προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές μια κυβέρνηση της αριστεράς. Εάν επιτύχουν το στόχο τους θα έχουν αφενός αφαιρέσει ένα σημαντικό «εργαλείο» για την υλοποίηση του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης και αφετέρου θα έχουν ολοκληρώσει το μεγαλύτερο, μεταπολιτευτικά, οικονομικό σκάνδαλο.

Θα τους σταματήσουμε;

http://eleutheriellada.wordpress.com/

«Κόκκινα δάνεια» και «πράσινα άλογα»

Στις 27 Αυγούστου 2014 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η Απόφαση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρα για τη «Θέσπιση του Κώδικα Δεοντολογίας του ν. 4224/2013». Πρόκειται για ένα υποδειγματικά δομημένο κείμενο που ορίζει τόν τρόπο με τον οποίο πρέπει να οργανωθούν οι Τράπεζες, καθώς και τη διαδικασία που οφείλουν να ακολουθήσουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν όλες τις περιπτώσεις των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση. Ορίζει με σαφήνεια τις έννοιες και καθορίζει τα βήματα που πρέπει να γίνουν από την πλευρά των Τραπεζών για την ενημέρωση των δανειοληπτών, την επικοινωνία μαζί τους, την παροχή όλων των αναγκαίων στοιχείων και, τελικά, τη διαπραγμάτευση και τη συμφωνία, όπου αυτή είναι δυνατή, για τη ρύθμιση ή την οριστική διευθέτηση των δανείων. Ορίζει ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να οργανωθούν εσωτερικά οι Τράπεζες για την υπόθεση αυτή, τις επιτροπές που πρέπει να συστήσουν - κυρίως αυτή της εξέτασης των ενστάσεων-, τα προσόντα του προσωπικού που πρέπει να απασχοληθεί στον τομέα αυτό, καθώς και την υποδομή υποστήριξης αυτών των νέων Μονάδων που θα ασχοληθούν με τα δάνεια σε καθυστέρηση. Η Απόφαση του Διοικητή συνοδεύεται από σχετικά αναλυτικά υποδείγματα για τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.

Στη μακρά μου διαδρομή στη δικηγορία και την πολιτική, σπάνια συνάντησα τόσο άρτια διαμορφωμένο κανονιστικό πλαίσιο. Με βάση αυτό το πλαίσιο -και εφόσον οι Τράπεζες οργανωθούν κατάλληλα- μπορούν να προχωρήσουν είτε σε ρυθμίσεις είτε σε οριστικές διευθετήσεις των δανείων σε καθυστέρηση που περιλαμβάνουν, σύμφωνα πάντα με την ίδια Απόφαση, από καταβολή μόνο των τόκων για κάποια περίοδο, μειωμένες δόσεις καταβολής, επέκτασης του χρόνου αποπληρωμής έως μερική διαγραφή χρεών.

Ενώ, λοιπόν, η χώρα διαθέτει αυτό το πλαίσιο, το οποίο εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του ν.4224/2013, εξακολουθεί μια έντονη συζήτηση με απίστευτα στοιχεία λαϊκισμού -που κυριαρχεί καθολικά πλέον- για τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια». Η κυβέρνηση εμφανίζεται να «διαπραγματεύεται σκληρά» με την τρόικα και η αντιπολίτευση επιδίδεται στην προσφιλή της άσκηση να υπόσχεται «λαγούς με πετραχήλια». Χθες, μάλιστα, ο κ. Τσίπρας, μετά τη συνάντησή του με τον κ. Στουρνάρα, είπε τα 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει το ΤΧΣ να διατεθούν για την υπόθεση των «κόκκινων δανείων» και να μην πάνε για τη μείωση του χρέους! Την ίδια στιγμή στην κοινωνία εμφανίζονται αντιδράσεις με πικρόχολα σχόλια του τύπου: «πάλι θα πληρώσουμε για τους μπαταχτσήδες»; «Εμείς γιατί φτύνουμε αίμα για να είμαστε συνεπείς και κάποιοι κακοπληρωτές που δανείστηκαν ασυλλόγιστα πρέπει να ωφεληθούν»; Ένας κόσμος που βρίσκεται σε ένταση και κάποια τμήματά του σε απόγνωση, αναγορεύει ακόμη και το θέμα της αντιμετώπισης των «κόκκινων δανείων» σε στοιχείο αντιπαράθεσης. Αλλά ποιος δεν θα θεωρούσε δικαιολογημένο το παράπονο των συνεπών οφειλετών για μια ευνοϊκότερη ρύθμιση και γι’ αυτούς, έστω με κάποια μείωση των επιτοκίων ή κάποια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής;

Σε αυτό το κλίμα, είδε προχθές το φως της δημοσιότητας, με τον κλασικό τρόπο της «διαρροής», ένα κυβερνητικό σχέδιο για τα «κόκκινα δάνεια». Στο άρθρο 1 αυτού του «σχεδίου» αναφέρεται: «Η εφαρμογή των θεσπιζομένων μέτρων από τα πιστωτικά ιδρύματα γίνεται, τέλος, εν όψει των διατάξεων του Κώδικα Δεοντολογίας που θέσπισε η Τράπεζα της Ελλάδος για τη ρύθμιση χρεών ιδιωτών και επιχειρήσεων σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις του ν.4224/2013». Και αφού περιγράφει περιπτώσεις -αλλά κυρίως εξαιρέσεις- από την επιχειρούμενη ρύθμιση, όλη η ουσία βρίσκεται στη διατύπωση της παραγράφου 5 του άρθρου 2 του «σχεδίου», η οποία αναφέρει: «Το χρηματοδοτικό ίδρυμα παρέχει την αιτούμενη διαγραφή και ρύθμιση κατά τη ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΧΕΡΕΙΑ, σύμφωνα με κριτήρια τα οποία επιλέγει για την αξιολόγηση της ικανότητας του αιτουμένου τη διαγραφή να ανταπεξέλθει στις ρυθμισθείσες υποχρεώσεις. Σε άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, το χρηματοδοτικό ίδρυμα μπορεί να παράσχει διαγραφή ή/και ρύθμιση υπό διαφορετικούς όρους από τους περιλαμβανόμενους στην αίτηση ή και ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ τη διαγραφή ή/και ρύθμιση»!

Τι συμβαίνει λοιπόν; Αν όλα τελικά καταλήγουν να είναι στην αποκλειστική ευχέρεια των Τραπεζών, για ποια ρύθμιση μιλάμε; Και σε τι χρειάζεται ένας νέος νόμος όταν υπάρχει ο Κώδικας Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος στον οποίο παραπέμπει ο «υποτιθέμενος» νέος νόμος;

Τα πράγματα θα μπορούσαν να απλοποιηθούν εάν οι Τράπεζες προχωρούσαν στην εφαρμογή του Κώδικα Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος και κυρίως στην εσωτερική τους οργάνωση που προβλέπει ο Κώδικας. Όμως φαίνεται ότι εκεί υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Τα στελέχη των Τραπεζών είχαν μάθει στα σπάταλα χρόνια της ατέλειωτης ρευστότητας να παρακαλούν να δώσουν δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Σε κάποιες περιπτώσεις, όσο περισσότερα δάνεια έδιναν τόσο περισσότερα bonus που έπαιρναν. Στο καιρό της κρίσης, τα ίδια στελέχη πέρασαν σε κατάσταση υστερίας. Απαιτούν στα τυφλά την επιστροφή των δανείων που τόσο απλόχερα και ασυλλόγιστα έδωσαν, χωρίς να είναι σε θέση να διαχωρίσουν βασικά πράγματα και, κυρίως, το πώς θα εξετάσουν αν μια επιχείρηση μετά από κάποια ρύθμιση ή οριστική διευθέτηση των οφειλών της θα μπορέσει να συνεχίσει βιώσιμα τις εργασίες της. Δεν γνωρίζουν πώς να προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις βασικών κλάδων της οικονομίας και δεν σταμάτησαν τα χρόνια της κρίσης να χρηματοδοτούν γενναία μεγαλοοφειλέτες που δεν έχουν καμία προοπτική. Την ίδια στιγμή, αρνούνταν να δώσουν ελάχιστα σε επιχειρήσεις που είχαν παραγγελίες, αλλά δεν είχαν κεφάλαιο κίνησης για να τις εκτελέσουν, με αποτέλεσμα ο καθοδικός φαύλος κύκλος της οικονομίας να μεγαλώνει.

Το πρόβλημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με συστηματική δουλειά και, κυρίως, κανόνες. Όπως αυτούς που βάζει ο Κώδικας Δεοντολογίας της ΤτΕ. Αλλά πού καιρός για τέτοια, όταν το παρασιτικό και πελατειακό σύστημα ζει και βασιλεύει. Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση εκλιπαρεί να επιστρέψει η τρόικα την οποία θέλει να ...διώξει.

Του Γιώργου Φλωρίδη

“Ανήκουστη η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων”

Μιλάει στο Κόκκινο η δικηγόρος, Χρύσα Πετσιμέρη, συνήγορος των τριών διαδηλωτών που καταδικάστηκαν σήμερα από το τριμελές εφετείο κακουργημάτων με πρωτοφανείς αυστηρές ποινές για συμμετοχή τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις του 2011.   5ετή κάθειρξη και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, επέβαλε την Τετάρτη το τριμελές εφετείο κακουργημάτων, στους τρεις νεαρούς κατηγορούμενους για την συμμετοχή τους σε επεισόδια κατά την διάρκεια των μεγάλων κινητοποιήσεων στο πλαίσιο της 48 ωρης απεργίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στις 28 Ιουνίου το 2011.

Η κ. Πετσιμέρη καυτηρίασε την απόφαση του δικαστηρίου, κάνοντας λόγο για εξάντληση κάθε αυστηρότητας καθώς δεν αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό, και σημείωσε με νόημα ότι η κρατική καταστολή που θέλει να απαγορέψει τις εκφράσεις διαμαρτυρίας ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας βρήκε σήμερα σύμμαχο με την απόφαση αυτή του δικαστηρίου.

Η συνήγορος άσκησε έφεση και η υπόθεση θα λάβει το δρόμο της, αλλά η πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται να αφήσει το στίγμα της στην κοινωνία.

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Πόσο …φιλολαϊκός είναι ο κύριος Δένδιας;

Ένα υποτίθεται «φιλολαϊκό» υστερόγραφο στη θητεία του στο υπουργείο Ανάπτυξης έβαλε ο Νίκος Δένδιας αποχωρών για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Κατέθεσε κάποιες προτάσεις για τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων», τόσο των νοικοκυριών όσο και των επιχειρήσεων.

Οι προτάσεις του από άλλους επαινέθηκαν σαν «φιλολαϊκές» και από άλλους κατηγορήθηκαν σαν τυπικό δείγμα της «λαϊκής δεξιάς» που υπονομεύει την πορεία εξυγίανσης των τραπεζών. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι προτάσεις Δένδια ούτε φιλολαϊκές είναι ούτε είναι ενάντια στο συμφέρον των τραπεζών. Πρόσκαιρα, απειλούν τις τράπεζες όχι εξαιτίας του περιεχομένου τους, αλλά επειδή ενισχύουν την προσδοκία ότι σύντομα θα γίνει κάποια «μεγάλη ρύθμιση» και άρα ενισχύουν και την αποχή από την εξυπηρέτηση των δανείων. Από αυτή την άποψη, οι προτάσεις Δένδια -που τις κατέθεσε ως μη όφειλε- συνιστούν ένα διάβημα φιλοτέχνησης προσωπικού προφίλ.

Κατά τα άλλα, όμως, οι προτάσεις δεν αποσκοπούν στο να πλήξουν τις τράπεζες ωφελώντας τους δανειολήπτες, αλλά στο αντίθετο! Και ιδού γιατί:

Όσον αφορά τα νοικοκυριά, η πρόταση Δένδια προβλέπει το «πάγωμα» του 30% της αξίας του ακινήτου επί του οποίου συνήφθη το στεγαστικό δάνειο για μία δεκαπενταετία και τη μείωση των δόσεων ώστε να ανταποκρίνονται στο υπόλοιπο 70%. Η πρόταση αυτή ευνοεί καθαρά τις τράπεζες, για τους εξής λόγους:

Το ποσοστό 30% είναι μικρότερο από τις επίσημες παραδοχές των 4 συστημικών τραπεζών για το ποσοστό των «κόκκινων» δανείων τους (που στην πραγματικότητα είναι ακόμη μεγαλύτερο από τις επίσημες παραδοχές): 32,26% για την Πειραιώς, 32,2% για τη Eurobank, 35,68% για την Alpha Bank, 29,3% για την Εθνική. (Παρεμπιπτόντως, αυτός ο… συντονισμός των 4 τραπεζών σε ποσοστό «κόκκινων» δανείων γύρω στο «30% και κάτι» είναι από μόνος του ύποπτος…)

Τι κάνει λοιπόν η πρόταση Δένδια;

1. Πρώτα, διασώζει το «κόκκινο» ποσοστό των δανείων των τραπεζών, αφού η απαίτηση για το «παγωμένο» 30% του δανείου δεν διαγράφεται αλλά παραπέμπεται για το μέλλον, όταν οι τράπεζες εκτιμάται ότι θα έχουν εξέλθει της σημερινής τους κρίσης.

2. Το δάνειο παύει να είναι «κόκκινο» και άρα θεωρείται υγιές ενεργητικό. Έτσι, μειώνεται και τα απαιτούμενο ποσοστό προβλέψεων επί των δανείων (coverage ratio). Υπενθυμίζεται ότι το coverage ratio των 4 συστημικών τραπεζών (42,90% για την Πειραιώς – 46,28% για την Eurobank – 47,74% για την Alpha Bank – 39,78% για την Εθνική) θεωρείται ανεπαρκές και είναι πολύ μικρότερο από το αντίστοιχο μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών με πολύ μικρότερο ποσοστό «κόκκινων» δανείων…

3. Ύστερα, τις βγάζει από την πίεση να δεχτούν προτάσεις δανειοληπτών για «κούρεμα» της αξίας των δανείων ώστε να καταστούν εξυπηρετήσιμα ή κάνουν οι ίδιες τέτοιες προτάσεις. Είναι γνωστό το παράδειγμα της Citi Bank, που κάνει προτάσεις για αποπληρωμή των καθυστερούμενων δανείων με «κούρεμα» 40-50% και αποπληρωμή του υπολοίπου μέχρι και σε 10 άτοκες δόσεις.

4. Τέλος, χωρίς να μειώνει την αξία των βαρών για τους δανειολήπτες, τους ανακουφίζει προσωρινά όσον αφορά την εξυπηρέτηση του δανείου, αλλά επιμηκύνει το βραχνά αυτής της εξυπηρέτησης μέχρι… τα γηρατειά τους.

Ο Νίκος Δένδιας μπορεί να επιθυμεί να φιλοτεχνήσει το προφίλ του «φιλολαϊκού», αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένας φευτο-Δον Κιχώτης που ξιφουλκεί για τα συμφέροντα των τραπεζών. Όσο για τις ίδιες τις τράπεζες, αν δεν υπήρχε ο «δευτερογενής» κίνδυνος να αυξηθεί ο αριθμός των «Δεν πληρώνω» εν αναμονή της «μεγάλης ρύθμισης», θα έπρεπε να του ανάψουν λαμπάδα ίσα με το μπόι του…

Όσον αφορά τα επιχειρηματικά δάνεια, η πρόταση Δένδια προβλέπει 50% «κούρεμα» του συνόλου των δανείων οριζόντια, δηλαδή για όλες τις επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η πρόταση αφορά περίπου 180.000 επιχειρήσεις, από τις οποίες οι 165.000 είναι μικρές και από αυτές οι 100.000 έχουν οφειλές έως 45.000 ευρώ, οι 10.000 είναι μεγάλες και οι 1.000 πολύ μεγάλες.

Τι κάνει λοιπόν η πρόταση Δένδια:

1. Πρώτο και κυριότερο, «αμνηστεύει στο σωρό» και τις επιχειρήσεις που έχουν αλλά δεν πληρώνουν, βέβαιες ότι κάποια στιγμή είτε θα επωφεληθούν από κάποια ευνοϊκή ρύθμιση (καλή ώρα σαν αυτή που προτείνει ο Ν. Δένδιας) είτε θα τα αναχρηματοδοτούν με ευνοϊκούς όρους καθιστώντας τα ουσιαστικά μη εξυπηρετήσιμα «θαλασσοδάνεια», χάρη στις καλές τους σχέσεις με τραπεζίτες και πολιτικούς των κομμάτων εξουσίας.

2. «Τσουβαλιάζει» όλες τις κατηγορίες, άρα αγνοεί το βαθμό δυσκολίας που έχουν οι διαφορετικοί επιχειρηματίες στην εξυπηρέτηση του δανείου. Στην ίδια κατηγορία και το μικρομάγαζο που κινδυνεύει να κλείσει για χρέος 10.000 ευρώ και η επιχείρηση που θα εξυπηρετούσε το δάνειό της με μια απλώς μικρότερη δόση.

3. Έτσι, «δεν του περνάει από το μυαλό» (σχήμα λόγου: το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν το σκέφτηκε…) να προχωρήσει σε μια γενναία πράξη διαγραφής στο σύνολό τους των δανείων μέχρι και 45.000 ευρώ των 100.000 μικρών επιχειρήσεων. Και στη συνέχεια να διαμορφώσει κλίμακες και κατηγορίες όπου τα ποσοστά «κουρέματος» και η επιείκεια των όρων αποπληρωμής του υπολοίπου να αυστηροποιούνται όσο ανεβαίνουμε προς μεγαλύτερα ποσά και μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Και να γίνουν απόλυτα αυστηρά προς τις μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν συνηθίσει στα «θαλασσοδάνεια» και, ενώ έχουν, δεν πληρώνουν.

Τέλος, δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστο ότι για τις επιχειρήσεις (δηλαδή για τους μεγάλους μπαταξήδες, κι όχι για τις μικρές επιχειρήσεις και τα μικρομάγαζα) ο Νίκος Δένδιας προτείνει γενναίο «κούρεμα» 50% (κι όχι «πάγωμα» του 30%) που προτείνει για τους δυστυχείς των στεγαστικών δανείων…

Εν τέλει, ο Δένδιας δύσκολα μπορεί να πείσει ως ο πολιτικός που κοιμάται και ξυπνάει με την έγνοια των χρεοκοπημένων νοικοκυριών και μικρομαγαζατόρων.

http://www.rizopoulospost.com/

ECA: Επτά δισ. ευρώ σε λάθος έργα δαπάνησε η Ε.Ε.

«Ουσιώδη σφάλματα» στην αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων διαπιστώνει σε έκθεσή του το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, κάνοντας λόγο για 7 δισ. ευρώ τα οποία δαπανήθηκαν σε λάθος έργα.

«Η επιλογή των χρηματοδοτούμενων έργων έγινε έχοντας κατά νου να μην χαθούν τα κονδύλια με βάση την αρχή του "ό,τι δεν χρησιμοποιείται, χάνεται" και ότι με στόχο την επίτευξη ενός ικανοποιητικού αποτελέσματος», αναφέρεται στην εν λόγω έκθεση, ενώ ο πρόεδρος του ECA, Βίτορ Καλντέιρα, ζητά να δίνεται στο εξής μεγαλύτερη προσοχή «στον χειρισμό και τον έλεγχο των κονδυλίων της ΕΕ».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, ποσοστό που αγγίζει το 4,7% των κονδυλίων, δεν δαπανήθηκε σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ε.Ε.

Μάλιστα χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν περιπτώσεις χρημάτων που προορίζονταν για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και δόθηκαν στην πραγματικότητα σε θυγατρικές μεγάλων ομίλων, ενώ αγρότες έλαβαν επιδότηση για καλλιέργειες που επί της ουσίας ήταν θαμνότοποι ή δάση.

Οι τομείς που παρουσιάζουν τα περισσότερα προβλήματα είναι η περιφερειακή πολιτική και η αγροτική ανάπτυξη. Τα λάθη ήταν επίσης μεγαλύτερα στις περιπτώσεις όπου τόσο η Επιτροπή όσο και οι χώρες-μέλη εμπλέκονταν στη διαδικασία χορήγησης των επιδοτήσεων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2013 οι δαπάνες από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. ανήλθαν συνολικά σε 148,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

http://www.msn.com/