Φανταστείτε ένα νησί ...

Φανταστείτε ένα νησί όπου η υγειονομική περίθαλψη είναι υψηλότερης ποιότητας από όλα τα διεθνή πρότυπα και, πάνω απ’ όλα, δωρεάν για όλους τους κατοίκους του. 

Φανταστείτε ένα νησί όπου οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό του συμπεριφέρονται σε όλους τους ασθενής με βάση τον ανθρώπινο παράγονται και όχι με γνώμονα το κέρδος.

Φανταστείτε ότι, σε αυτό το νησί, το ποσοστό αναλφαβητισμού είναι μηδενικό και η εκπαίδευση - επίσης δωρεάν για όλους - δεν θεωρείται μόνο ανθρώπινο δικαίωμα αλλά είναι και υψηλότερη σε ποιότητα από ότι στις πλουσιότερες χώρες.

Φανταστείτε ένα νησί που παρέχει, επίσης, εκπαίδευση σε δεκάδες χιλιάδες γιατρούς και ιατρικό προσωπικό από όλο τον κόσμο, διαπιστευμένη από το πιο αυστηρό ιατρικό συμβούλιο του κόσμου. Στην πραγματικότητα, φανταστείτε ένα νησί του οποίου οι γιατροί είναι μια από τις σημαντικότερες εξαγωγές του. 

Φανταστείτε ένα νησί το οποίο επιδιώκει να διορθώσει και να εξαλείψει οποιαδήποτε ρατσιστική ροπή, έτσι ώστε να διασφαλιστεί μια πιο αληθινή και πιο δημοκρατική ένταξη για όλους στην κοινωνία του. 

Φανταστείτε ένα νησί που αφοσιώνεται πλήρως στην ισότητα των φύλων και στα δικαιώματα των γυναικών. 

Φανταστείτε ότι σε αυτό το νησί περισσότερο από 40% του κοινοβουλίου του είναι γυναίκες, περισσότερο από 60% των πανεπιστημιακών θέσεων του καταλαμβάνονται από γυναίκες και όλες οι γυναίκες του λαμβάνουν άδεια μητρότητας για 18 εβδομάδες με πλήρεις αποδοχές. 

Φανταστείτε ένα νησί που επιβραβεύει την ενότητα, εξασφαλίσει κοινωνική σταθερότητα και ευημερία και διατηρεί την ανεργία σε χαμηλά επίπεδα. 

Φανταστείτε ένα νησί στο οποίο ένα εκατομμύριο άνθρωποι πλημμυρίζουν τους δρόμους του κάθε χρόνο στις 1 Μαΐου για να γιορτάσουν την Ημέρα των Εργαζομένων.

Φανταστείτε ένα νησί στο οποίο όχι μόνο είναι ανύπαρκτο το πρόβλημα των αστέγων αλλά είναι, επίσης, πλήρως αφοσιωμένο στον τερματισμό της φτώχειας, κάνοντας ότι καλύτερο μπορεί με τα υπάρχοντα δεδομένα και υπό τις υπάρχουσες συνθήκες. 

Φανταστείτε ένα νησί στο οποίο υπάρχει μια ριζοσπαστική δημοκρατία, όπου ουσιαστικά ο καθένας ψηφίζει σε πολιτικές εκλογές που δεν απαιτούν υποταγή σε κόμμα - ούτε χρήματα, προκειμένου οι υποψήφιοι να εκλεγούν για να υπηρετήσουν δημόσια. 

Φανταστείτε ένα νησί με μια πλούσια αθλητική κουλτούρα όπου τα χρήματα δεν κυβερνάνε τον αθλητισμό αλλά η αγάπη για τον αγώνα. 

Φανταστείτε ένα νησί του οποίου οι ποιητές, οι μουσικοί και οι χορευτές μαγεύουν, συγκινούν, παρασέρνουν, αλλά και ξεσηκώνουν, ανθρώπους από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. 

Φανταστείτε απλά την Κούβα.
SIERRA MAESTRA

«Η Ελλάδα ξεπέρασε τις προσδοκίες»

Η βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας δεν αναμένεται να αποτελέσει πρόβλημα, διότι η Αθήνα έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις των δημοσιονομικών της και την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών, εκτίμησε ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε ομιλία που εκφώνησε στο Atlantic Council στην Ουάσινγκτον.
«Δεν αναμένω ότι η βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας θα αποτελέσει πρόβλημα», είπε ο κ. Ντάισελμπλουμ. «Η Ελλάδα τα έχει πάει καλύτερα από ό,τι αναμενόταν», υποστήριξε, αναφερόμενος στους όρους του μνημονίου, το οποίο συμφωνήθηκε με την Αθήνα τον Νοέμβριο του 2012.
Ο Ολλανδός επικεφαλής του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης είπε επίσης ότι η Ελλάδα κατάφερε να εγγράψει ένα πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της και ανέκτησε εν μέρει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές. «Η Ελλάδα τα πήγε πολύ καλά, με βαρύ τίμημα, αλλά υπερέβη τις προσδοκίες», τόνισε ο κ. Ντάισελμπλουμ.
Ο ίδιος ανέφερε ότι το συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης πρόκειται να εξετάσει εάν η Αθήνα θα χρειαστεί περαιτέρω στήριξη από την Ε.Ε. τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο.
Το πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας της Ελλάδας ολοκληρώνεται για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα τέλη της χρονιάς, ωστόσο ο δανεισμός της χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τυπικά μπορεί να διαρκέσει έως τις αρχές του 2016, εάν δεν συμφωνηθεί κάτι διαφορετικό.
http://www.axiaplus.gr/

Θεσούλες…

• 

  
  

Τι διαφορά (μπορεί) να έχει η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης από τη Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης;
Έλα ντε. Κανονικά (δεν έπρεπε) καμία. Όμως, έχει. Χρειάζονται δύο πρόσωπα για να τις διευθύνουν και όχι ένα, όπως θα έπρεπε. Άλλη μια θέση ή θεσούλα (όπως το πάρει κανείς) για ένα δικό μας παιδί. Σιγά που θα την άφηναν να πάει χαμένη (εδώ οι φρεσκότατοι διορισμοί).
Θα μου πείτε, δεν είναι καινούργια αυτά. Οι θέσεις υπήρχαν και χτες και προχτές. Σωστά. Αλλά γιατί πρέπει να υπάρχουν εις το διηνεκές; Όταν μια κυβέρνηση (υποτίθεται ότι) κάνει το σκατό της παξιμάδι (ως και το εστιατόριο του Μαξίμου ανακοίνωσε ότι έκλεισε ο Σαμαράς), όταν κόβει μισθούς και συντάξεις, όταν φορολογεί ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, έχει την πολυτέλεια να διατηρεί άχρηστες θέσεις δεξιά και αριστερά (αλήθεια, η ΔΗΜΑΡ -ως αριστερό κόμμα- που μετείχε στην κυβέρνηση, είχε προτείνει να καταργηθούν τέτοιες θέσεις ή είχε βολέψει μερικούς δικούς της;).
Επί του παρόντος η Σοφία Βούλτεψη έκανε το αυτονόητο. Βόλεψε άλλους δύο. Δεν λέω δικούς της, γιατί μπορεί να τους (τον) επέβαλαν άλλοι πάνω απ’ αυτήν.
Η ουσία παραμένει: θέσεις και θεσούλες, για να τρουπώνουν μερικοί. Οι άνθρωποι είναι αμετανόητοι.
http://www.protagon.gr/

Καλός καγαθός σύμφωνα με το τι ψηφίζει κανείς;

Προφανώς υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, όπως υπάρχουν καλοί και κακοί γιατροί, δικηγόροι, βουλευτές, επαγγελματίες.

Καλοί όμως και κακοί έλληνες είναι δύσκολο να πω ότι υπάρχουν διότι δεν είναι διακριτή ή κοινά αποδεκτή η διαχωριστική γραμμή ή ο καθένας ορίζει διαφορετικά το κριτήριο κατηγοριοποίησης.

Επειδή ο – για μένα – καλός έλληνας είναι για άλλους κακός έλληνας και vice versa νομίζω ότι είναι σοφότερον να μην χρησιμοποιούμε διχαστικούς όρους και να υιοθετούμε εκφράσεις του τύπου: «Αυτός μ’ αρέσει γιατί μου μοιάζει.. τον πάω γιατί ταιριάζουμε...» κ.ο.κ.

Το «όμοιος ομοίω..» είναι ειλικρινέστερο από το «όποιος δεν είναι μαζί μου θεωρείται εχθρός μου».

Η Ελλάδα της κρίσης δεν αντέχει άλλες διαιρέσεις και αφαιρέσεις. Καιρός για προσθέσεις και πολλαπλασιασμούς. Αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση για ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή.

http://tvxs.gr/

Πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν από τον Σαμαρά να αποχωρήσει

Οσο προχωράει η συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή τόσο πληθαίνουν οι φωνές από πρώην υπουργούς και βουλευτές που ζητούν την παραίτηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και τη δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Μετά τους Νίκο Σηφουνάκη, Θάνο Μωραΐτη από το ΠΑΣΟΚ -που ουσιαστικά ζητούν από τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο να φύγουν-, τον βουλευτή των ΑΝΕΛ Τέρενς Κουίκ και τους ανεξάρτητους Σπύρο Λυκούδη, Πάρι Μουτσινά, Κώστα Γιοβανόπουλο και Βασίλη Οικονόμου που ζήτησαν κυβέρνηση ειδικού σκοπού, σήμερα ήταν η σειρά του πρώην υπουργού Δημήτρη Κρεμαστινού να ρίξει βόμβα. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ζήτησε από το βήμα της Βουλής κυβέρνηση ειδικού στόχου με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, ακόμα και με εναλλακτική πρωθυπουργία των κομμάτων που θα συμμετάσχουν.
Κρεμαστινός: Κυβέρνηση ειδικού στόχου, υπό πρωθυπουργό κοινής αποδοχής
Συγκεκριμένα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Κρεμαστινός πρότεινε: «Επανέρχομαι σε μία ανανεωμένη πρόταση ευρύτερης συνεργασίας για κυβέρνηση ειδικού στόχου. Υπό πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, ακόμα και με εναλλακτική πρωθυπουργία των κομμάτων που θα συμμετάσχουν. Μία τέτοια κυβέρνηση θα καταστήσει τη χώρα ισχυρότερη στη διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του χρέους. Με μεγάλη επιμήκυνση; Ο,τι είναι το καλύτερο. Με πάγωμα του χρέους; Με πάγωμα του χρέους. Με διαγραφή του χρέους; Ο,τι είναι το καλύτερο για τη χώρα. Μόνο μία τέτοια κυβέρνηση μπορεί να διεκδικήσει με μεγάλη επιτυχία έναν τέτοιο στόχο» είπε ο κ. Κρεμαστινός.
Και πρόσθεσε: «Η κυβέρνηση αυτή θα μπορέσει με προϋποθέσεις να δημιουργήσει ανάπτυξη ευρωπαϊκού και όχι τριτοκοσμικού τύπου, αυτή που σήμερα θέλουν να μας επιβάλουν οι δανειστές. Η χώρα οδεύει σε ανάπτυξη τριτοκοσμικού τύπου που φοβούμαι ότι αν αυτή τελικά επιτευχθεί τότε θα είναι καταστροφική για τη μικρομεσαία τάξη και κατά συνέπεια τη χώρα».
Μωραΐτης: Δεν δίνω λευκή επιταγή σε κανέναν Σαμαρά
Νέους τριγμούς στην κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προκάλεσαν και οι δηλώσεις του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Θάνου Μωραΐτη ο οποίος είπε από το βήμα της Βουλής πως δεν πρόκειται να σιωπήσει και πως δεν δίνει «λευκή επιταγή σε κανέναν Σαμαρά».
«Μπορεί κάποιοι στο κόμμα μου να γοητεύονται με την ιδέα στρατηγικής συνεργασίας με τη Ν.Δ. Εγώ δε δίνω λευκή επιταγή σε κανένα Σαμαρά», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Μωραΐτης, για να συμπληρώσει: «Δεν πρόκειται να σιωπήσω. Θα συνεχίσω να διεκδικώ αλλαγές σε προοδευτική κατεύθυνση».
Ο κ. Μωραΐτης επέρριψε ευθύνες στις ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, αναφορικά με το ζήτημα της κυβερνητικής σταθερότητας. Όπως είπε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, «τη σταθερότητα την υπονόμευσαν τα Ζάππεια, όσοι στήριξαν Μπαλτάκους, όσοι έκλεισαν την ΕΡΤ, όσοι "κρατάνε" τη λίστα Λαγκάρντ».
«Η ανοχή της κυβέρνησης περνά τους επόμενους μήνες μέσα από την ύπαρξη ολοκληρωμένου σχεδίου και νέας προγραμματικής συμφωνίας. Ετσι, μπορεί η προεδρική εκλογή να τύχει ακόμα και νέων κυβερητικών λύσεων από την ίδια Βουλή – και τότε να δούμε τους αρχάγγελους της σταθερότητας αν θα είναι προσκολλημενοι στην καρέκλά τους», σημείωσε.
Λυκούδης: Οχι πρόωρες εκλογές, αλλά νέα κυβέρνηση ειδικού σκοπού
Χθες ο ΣπύροςΛυκούδης είπε πως οι πρόωρες εκλογές δεν είναι η λύση στη φάση αυτή. Οι εκλογές, όπως δείχνουν τα στοιχεία όλων των δημοσκοπήσεων, δεν θα δώσουν λύση. Θα περιπλέξουν το πρόβλημα ακόμη περισσότερο γι αυτό και «νομίζω πως πρέπει να τολμήσουμε προς άλλη κατεύθυνση. Στη μεταβατική αυτή φάση, χρειαζόμαστε πολιτική σταθερότητα μέσα από μια συμφωνία των βασικών πολιτικών δυνάμεων της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης για μια νέα κυβέρνηση ειδικού σκοπού που θα αναδειχθεί από την παρούσα Βουλή. Μια συμφωνία η οποία θα εξαντλήσει τον εναπομείναντα χρόνο ως την άνοιξη του 2016 και θα περιέχει τα κρίσιμα θέματα που θα έχουμε στην ατζέντα το επόμενο διάστημα προς αντιμετώπιση. Διαπραγμάτευση για το χρέος, εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλαγές στον εκλογικό νόμο και στο Σύνταγμα. Είναι τρεις άξονες θεμάτων που καμία δύναμη από μόνη της δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιδιώξει να τα αντιμετωπίσει γιατί είναι θέματα κρίσιμης εθνικής σημασίας που από μόνα τους απαιτούν σημαντικά αυξημένες πλειοψηφίες».
Κουίκ: Κυβέρνηση εθνικής ενότητας χωρίς Σαμαρά και Βενιζέλο
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Τέρενς Κουίκ μιλώντας στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, είπε «υπάρχει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας, μετά όμως από εθνικές εκλογές. Θα μπορούσε σε αυτή να συμμετέχουν και κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης, χωρίς όμως τους σημερινούς τους αρχηγούς».
Σηφουνάκης: Αναγκαία η δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας
Από την πλευρά του και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σηφουνάκης άσκησε κριτική στην κυβέρνηση για έλλειψη στρατηγικής, με αποτέλεσμα να μην αναστρέφεται το κλίμα οικονομικής και πολιτικής αστάθειας. Μάλιστα από τις βολές του δεν ξέφυγε και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Παράλληλα, αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ για την ανάγκη να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων η πλειοψηφία και η μειοψηφία ώστε να αντιμετωπιστούν κρίσιμα ζητήματα επικαλούμενος την ομιλία του κ. Σπύρου Λυκούδη ο οποίος είχε προτείνει σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού με ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ από την παρούσα Βουλή.
«Ποια η στρατηγική της αντιπολίτευσης και κυρίως της αξιωματικής; Αυτοσκοπός είναι η κυβέρνηση; Μπορεί να εξηγήσει πως θα κυβερνήσει σε αυτό το κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό;» αναρωτήθηκε ο κ. Σηφουνάκης για να συνεχίσει «όλα δείχνουν ότι ακόμα και αν υπάρξει αυτοδυναμία, καμία κυβέρνηση στο εξής δεν θα μπορεί με οριακή πλειοψηφία για πολύ χρόνο να κυβερνήσει... εχουν ευθύνη να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων πλειοψηφία και μειοψηφία... Όπως είπε και ο κ. Λυκούδης θα υπάρξει μια στιγμή που καμία κυβέρνηση δεν θα μπορεί να κάνει τομές και να υλοποιήσει όσα εξαγγέλλει».
Ο κ. Σηφουνάκης καλούμενος από δημοσιογράφους να ξεκαθαρίσει εάν και ο ίδιος τάσσεται υπερ του σχηματισμού του λεγόμενου και ως «μεγάλου συνασπισμού» είπε πως θεωρεί αναγκαία την δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας, πως θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει, τόνισε όμως πως «δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο από την παρούσα Βουλή».
Τζιτζικώστας: Κυβέρνηση εθνικής ενότητας για ομαλή εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας
Υπενθυμίζει πως και ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας πρόσφατα σε δηλώσεις του στον Alpha είχε ταχθεί υπέρ του σχηματισμού μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας προκειμένου να διεξαχθεί ομαλά η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και να μη χρειαστεί να προσφύγει η χώρα σε εκλογές.
Όπως είχε πει ο περιφερειάρχης, «ενδεχομένως να χρειαστεί να παραιτηθεί ο Αντώνης Σαμαράς, καθώς για να γίνει μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα πρέπει πιθανότατα να αλλάξει ο πρωθυπουργός».
http://www.iefimerida.gr/

Πρόταση βόμβα Κρεμαστινού για κυβέρνηση ειδικού στόχου

Πρόταση για κυβέρνηση ειδικού στόχου με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, ακόμα και με εναλλακτική πρωθυπουργία των αρχηγών των κομμάτων που θα συμμετέχουν, έκανε από το βήμα της Βουλής ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Κρεμαστινός κατά την διάρκεια της συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης.

Ο κ.Κρεμαστινός είναι ο τέταρτος κατά σειρά βουλευτής, μετά τους κ.κ. Λυκούδη, Σηφουνάκη και Κουίκ, που προτείνει, από το βήμα της Βουλής, κυβέρνηση εθνικής ενότητας, σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν μπορέσει να εξασφαλίσει του 180 βουλευτές που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας(δείτε εδώ)

«Επανέρχομαι σε μία ανανεωμένη πρόταση ευρύτερης συνεργασίας για κυβέρνηση ειδικού στόχου. Υπό πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, ακόμα και με εναλλακτική πρωθυπουργία των κομμάτων που θα συμμετάσχουν. Μία τέτοια κυβέρνηση θα καταστήσει τη χώρα ισχυρότερη στη διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του χρέους. Με μεγάλη επιμήκυνση; Ο,τι είναι το καλύτερο. Με πάγωμα του χρέους; Με πάγωμα του χρέους. Με διαγραφή του χρέους; Ο,τι είναι το καλύτερο για τη χώρα. Μόνο μία τέτοια κυβέρνηση μπορεί να διεκδικήσει με μεγάλη επιτυχία έναν τέτοιο στόχο» δήλωσε ο κ. Κρεμαστινός.

«Η κυβέρνηση αυτή θα μπορέσει με προϋποθέσεις να δημιουργήσει ανάπτυξη ευρωπαϊκού και όχι τριτοκοσμικού τύπου, αυτή που σήμερα θέλουν να μας επιβάλουν οι δανειστές. Η χώρα οδεύει σε ανάπτυξη τριτοκοσμικού τύπου που φοβούμαι ότι αν αυτή τελικά επιτευχθεί τότε θα είναι καταστροφική για τη μικρομεσαία τάξη και κατά συνέπεια τη χώρα» ανέφερε τέλος.

http://www.voria.gr/

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ: 5,9 ΜΟΝΑΔΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ, ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΝΕΛ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡ

Την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει και η νέα δημοσκόπηση της metron analysis, για τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1, η οποία παρουσιάστηκε πριν από λίγο στον αέρα του ραδιοφώνου και στην εκπομπή 901 Κεντροαριστερά στα FM, με τους Ανδρέα Παπαδόπουλο και Γρηγόρη Ψαριανό.
Ο Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis Στράτος Φαναράς παρουσίασε και ανέλυσε τα αποτελέσματα της νέας δημοσκόπησης, τονίζοντας ότι η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, καθώς η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς τα μεσαία κόμματα αλλάζουν το πολιτικό τοπίο.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης στην Πρόθεση ψήφου, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει ποσοστά 25,7%, έναντι της Ν.Δ. που συγκέντρωσε 19,8%. Ακολουθούν το Ποτάμι με 6,9%, η Χρυσή Αυγή με 5,3%, το ΚΚΕ με 4% και το ΠΑΣΟΚ με 3,4%.

Παράλληλα, στο ερώτημα για το ποιόν θεωρούν καταλληλότερο για Πρωθυπουργό, το 30% συγκεντρώνει ο Αντώνης Σαμαράς, ενώ μόλις το 23% συγκεντρώνει ο Αλέξης Τσίπρας. Μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ερώτημα για το ποιός μπορεί να διαχειριστεί το δημόσιο χρέος καλύτερα, με τον Σαμαρά να συγκεντρώνει το 35% και τον Αλέξη Τσίπρα το 28%
To 49% εκτιμά πως η παρούσα Βουλή πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας ενώ το 45% να προηγηθούν εκλογές…
Στο ερώτημα αν η ψήφος εμπιστοσύνης που ζήτησε ο πρωθυπουργός είναι μια θετική ή μια αρνητική επιλογή το 47% την κρίνει θετικά και το 40% πως είναι λάθος.
Ο Αλέξης Τσίπρας με 41% είναι πρώτος σε δημοφιλία έναντι 40% του Αντώνη Σαμαρά και του Σταύρου Θεοδωράκη.
Ακολουθούν ο Πάνος Καμμένος με 29%, οι Φώτης Κουβέλης και Δημήτρης Κουτσούμπας με 26%, ο Ευάγγελος Βενιζέλος με 23% και ο Νίκος Μιχαλολιάκος με 11%.
http://kartesios.com/

Στους Μαλάλα Γιουσαφζάι και Κάιλας Σατιάρτι το Νόμπελ Ειρήνης

H Μαλάλα Γιουσαφζάι και o Iνδός Καϊλάς Σατιάρτ μοιράζονται το βραβείο Νόμπελ για το 2014.

Η επιτροπή τονίζει ιδιαίτερα τον συμβολισμό της απονομής του βραβείου «σε έναν ινδουιστή και μία μουσουλμάνα, σε έναν Ινδό και μία Πακιστανή, στον κοινό αγώνα για την εκπαίδευση και εναντίον του εξτρεμισμού».



Η 17χρονη μαθήτρια είχε δεχθεί δολοφονική επίθεση από Ταλιμπάν ως «σύμβολο» του αγώνα για το δικαίωμα των κοριτσιών στη σχολική εκπαίδευση, ενώ ο Iνδός ακτιβιστής έχει μεγάλη δραστηριότητα στον αγώνα κατά της παιδικής εργασίας.

«Παρά το νεαρό της ηλικίας της, η Μαλάλα Γιουσαφζάι έχει ήδη παλέψει εδώ και χρόνια για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση, και έγινε το παράδειγμα ότι τα παιδιά και οι νέοι μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της κατάστασής τους, και το έκανε αυτό κάτω από τις πιο επικίνδυνες περιστάσεις» αναφέρει στη σχετική ανακοίνωσή της η επιτροπή.

Ο Σατιάρτ «διατηρώντας την παράδοση του Γκάντι, έχει βρεθεί στην κορυφή διαφόρων μορφών διαμαρτυρίας, όλες ειρηνικές, που επικεντρώνονται στην εκμετάλλευση παιδιών για οικονομικό όφελος». «Έχει συμβάλει επίσης στην προώθηση σημαντικών διεθνών κινήσεων για τα δικαιώματα των παιδιών» προσθέτει η ανακοίνωση.

Η Μαλάλα Γιουσαφζάι ήταν φαβορί για την κατάκτηση του Νόμπελ Ειρήνης και πέρσι αλλά τελικά δεν κέρδισε καθώς το βραβείο είχε απονεμηθεί στον Οργανισμό για τη Μη Διάδοση των Χημικών Όπλων, με φόντο τη συριακή κρίση.
http://tvxs.gr

Σε νέο μνημόνιο light μας πάει ο Σαμαράς

Χαρακτήρα συμφωνίας για έξοδο από το Μνημόνιο επιχειρεί να δώσει με δηλώσεις του στο Bloomberg και σε διεθνή media ο Αντώνης Σαμαράς υποστηρίζοντας πως το Κοινοβούλιο συζητά και θα ψηφίσει την Παρασκευή την πρόταση της κυβέρνησης για τερματισμό της κηδεμονίας από την τρόικα και κάλυψη των αναγκών της χώρας από τις αγορές. «Θα είμαστε μια χαρά» επισήμανε στα διεθνή media επιχειρώντας να διαμορφώσει τις συνθήκες και να πείσει για τη δυνατότητα της Ελλάδας να ανταπεξέλθει αυτόνομα στις ανάγκες της. Ο πρωθυπουργός επιχειρώντας όμως να αμβλύνει τις εντυπώσεις έκανε λόγο για άλλο μηχανισμό εποπτείας, ώστε να μην έρθει σε μετωπική με τον Μάριο Ντράγκι και προκαλέσει αναταραχή στις τράπεζες, λόγω των δηλώσεων για τα ABS. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό η βελτίωση των Δημόσιων οικονομικών σε συνδυασμό με τα χαμηλά επιτόκια με τα οποία δανείζουν τώρα την Ελλάδα οι αγορές επιτρέπουν στη χώρα την πρόωρη έξοδο από το Μνημόνιο, υποστηρίζοντας πως η Βουλή θα κληθεί να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση επ αυτού του σχεδιασμού. Οι δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά αλλάζουν άρδην τα δεδομένα και οδηγούν σε πλήρη αναδιαμόρφωση του τοπίου, καθώς αποκαλύπτεται ότι ετοιμάζεται να ταυτίσει την ψήφο εμπιστοσύνης με την έξοδο από το Μνημόνιο χρεώνοντας ταυτόχρονα τον ΣΥΡΙΖΑ ότι επιθυμεί την παραμονή της χώρας υπό κηδεμονία. Την κάθετη διαφωνία του με αυτή την πρακτική έχει εκφράσει ο Μάριο Ντράγκι επισημαίνοντας ότι χωρίς τις μεταρρυθμίσεις που επιβάλλονται από το Μνημόνιο το παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα στις αγορές έχει κλείσει. Διαφορετικά είναι τα δεδομένα που βλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο εκτιμά πολύ υψηλότερα τις χρηματοδοτικές ανάγκες. Ο πρωθυπουργός όμως θα κληθεί να πείσει και τις αγορές όπου η S&P έχει επισήμως ανακοινώσει ότι για να αναβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας θα πρέπει πρώτα να βρεθεί λύση για το χρέος το οποίο σε επίπεδα άνω του 120% δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο με βάσει τα μοντέλα του ΔΝΤ. Παράλληλα θα πρέπει να ολοκληρωθεί και η διαδικασία του reprofiling ώστε να αναδιαρθρωθούν οι λήξεις των ομολόγων και να σταθεροποιηθεί χαμηλότερα το μέσο επιτόκιο, κίνηση η οποία θα βοηθήσει στην ταχύτερη υποχώρησή του κάτω από το κομβικό σημείο του 120%. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ προσπαθώντας να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα μεταξύ της τρόικας ανακοίνωσε ότι για να κάνει η ΕΚΤ αποδεκτά –τα χαμηλότερης ποιότητας- ABS των ελληνικών τραπεζών θα πρέπει η χώρα να παραμείνει σε Μνημόνιο. Αντιλαμβανόμενος όμως όλα αυτά ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρεί να «χρυσώσει το χάπι» υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί έναν διαφορετικό μηχανισμό εποπτείας που θα συνεπάγεται χαλαρότερη επιτήρηση και θα προϋποθέτει έξοδο της τρόικας.
papaioannou-giannis.ne

Η αναγκαιότητα των “ελίτ”

Είναι αλήθεια ότι όλο το ευρωπαϊκό εγχείρημα σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι δημιούργημα των “ελίτ”. Από την ίδρυση της ΕΟΚ και σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, βασικές συνθήκες δεν μπήκαν σχεδόν ποτέ σε διαδικασίες έγκρισης από τους πολίτες. Ακόμα και όταν, σπάνια, το αποτόλμησαν και είχαν αρνητικό αποτέλεσμα, τα δημοψηφίσματα απλώς… επαναλήφθηκαν έως ότου προκύψει το επιθυμητό. Μία από τις βασικές κριτικές στην Ένωση είναι ακριβώς ότι έχει απομακρυνθεί από τις επιθυμίες των λαών και αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Αυτό φυσικά δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει. Στις αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες έχουμε εκχωρήσει στην πολιτική εξουσία τέτοια δικαιώματα και συχνά οι αποφάσεις της είναι αντίθετες με την επιθυμία της πλειονότητας. Κλασικό παράδειγμα η θανατική ποινή: σε όλες τις δημοσκοπήσεις οι πολίτες τάσσονται υπέρ της επαναφοράς της, κανένας όμως δεν θέτει το ζήτημα στη Βουλή. Αντιθέτως έχουμε επικυρώσει και διεθνείς συνθήκες για την κατάργησή της.

Ανάλογα παραδείγματα μπορούμε να βρούμε πολλά στην Ιστορία – από τα πιο γνωστά ήταν ίσως η συμμετοχή των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Άλλωστε γνωρίζουμε ήδη από τη σφαγή της Μήλου πως το γεγονός ότι μία απόφαση είναι αποτέλεσμα “αμεσοδημοκρατικών” διαδικασιών δεν την κάνει ούτε ηθικά ούτε πολιτικά σωστή. Όλα αυτά βέβαια μπορεί να γίνουν δεκτά μόνο κάτω από προϋποθέσεις. Μία πρώτη είναι ότι οι “ελίτ” θα πρέπει να είναι στοιχειωδώς ανοιχτές και αξιοκρατικές. Στην Ελλάδα είναι φανερό πως αυτό πια δεν ισχύει. Στη δεκαετία του 1980 το ΠαΣοΚ επιτέλεσε αυτόν τον ρόλο ανανεώνοντας την πολιτική τάξη, σήμερα ωστόσο τα κόμματα τείνουν να γίνουν όλο και περισσότερο αυτο-αναπαραγόμενοι μηχανισμοί εξουσίας. Το ίδιο ισχύει για την οικονομική “ελίτ” που όλο και πιο πολύ αποκτά παρασιτικό χαρακτήρα, αλλά και για τις πνευματικές “ελίτ” που μάχονται μόνο για τη συντήρηση των προνομίων τους. Η δεύτερη προϋπόθεση και ίσως η πιο σημαντική είναι ότι το πολιτικό σύστημα θα μπορεί να φέρνει αποτελέσματα: σας εκχωρούμε ανά τετραετία τη διακυβέρνηση με τον όρο ότι θα διασφαλίζετε τη βελτίωση της ζωής μας.

Αυτά -μεταξύ άλλων- έγραφε στο κυριακάτικο Βήμα τής 13/11/2011 ο Παντελής Καψής (ο αδερφός τού Μανώλη, ντε!), λίγο πριν κληθεί από την ντόπια “ελίτ” να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως εκπρόσωπος της αλήστου μνήμης πραξικοπηματικής κυβέρνησης Παπαδήμου. Αν τα θυμήθηκα τώρα, σχεδόν τρία χρόνια μετά, είναι επειδή αυτές οι λίγες μόνο προτάσεις καταφέρνουν να δώσουν ανάγλυφα το ξέφτισμα εκείνου του πολυδιαφημισμένου πράγματος που -μάθαμε να- αποκαλούμε δημοκρατία.

Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια καπιταλιστικής κρίσης, οι ελεγκτές τού δημόσιου λόγου έχουν καταφέρει να περάσουν από το επίπεδο της κατ’ ανάγκην πρόκρισης των “έκτακτων οικονομικών αναγκών” εις βάρος των οποιωνδήποτε “δημοκρατικών κεκτημένων”, στο επίπεδο του επαναπροσδιορισμού τής “δημοκρατίας” ως προς την -πάντοτε κατ’ ανάγκην- πρόκριση των επιλογών τής εκάστοτε πολιτικής “ελίτ” εις βάρος τής πραγματικής βούλησης των πολιτών που την εκλέγουν.

Και κάπως έτσι, η λαϊκή κυριαρχία αποψιλώνεται και προσδιορίζεται αυστηρά στο Παντελοκάψειον πλαίσιο της ανά τετραετία εκχώρησης της διακυβέρνησης, μάλιστα δε σχεδόν άνευ όρων (εκτός εκείνου του ομιχλώδους περί διασφάλισης της βελτίωσης της ζωής μας).

Κατά παράδοξο τρόπο, όσο κι αν ο κατά τα ως άνω εκφυλισμός τής λαϊκής κυριαρχίας σημαίνει το κατ’ ουσίαν ξέφτισμα τής δημοκρατίας, εν τέλει καταδεικνύεται ως… χρήσιμος. Φαίνεται πως για τον λαό η απόλυτη παράδοση των δικαιωμάτων του στα χέρια των πολιτικών και οικονομικών “ελίτ” είναι κάτι εξαιρετικά ωφέλιμο, αφού αυτές οι “ελίτ” προστατεύουν τον λαό, ο οποίος εύκολα μπορεί να μεταμορφωθεί σε αιμοδιψή όχλο που ζητάει επαναφορά τής θανατικής ποινής και νοσταλγεί την σφαγή των μηλίων.

Κι αν αυτές οι ωραίες μετα-δημοκρατικές εξελίξεις λαβαίνουν χώρα εντός συνόρων, τα μεγαλείο τής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας εξικνείται σε ύψη δυσθεώρητα όταν οι εγχώριες “ελίτ” (οι οποίες, μη το ξεχνάμε, έχουν τουλάχιστον την επίφαση της νομιμοποίησής τους μέσω εκλογών) εκχωρούν τις εξουσίες τους σε άλλες, μη εκλεγμένες ευρωπαϊκές ή παγκόσμιες “ελίτ”. Τότε είναι που, καθώς μιλάς για “δημοκρατία”, διαπιστώνεις πόσο έχουν χάσει οι λέξεις την σημασία τους…

http://eleutheriellada.wordpress.com/

"Να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά"

Πρέπει να αλλάξομε πρώτα εμείς, αδερφέ μου, σου λέει ο άλλος! Να αποκτήσομε επιτέλους έναν κάποιον αυτοέλεγχο! Να ασκήσομε καμιά φορά και λίγη αυτοκριτική. Να παραδεχθούμε ότι έχομε κι εμείς το κομμάτι της ευθύνης που μας αναλογεί, ότι δε φταίει μόνο ο γείτονας ή ο ξένος. Να γίνομε καλύτεροι, βρε αδερφέ, ν 'αλλάξομε τη ζωή μας, ναλλάξομε τα μυαλά μας ... 

Καλά τα λέει, ετούτος, σκέφτεσαι κι εσύ! 

Κι ύστερα, την τελευταία στιγμή πριν πέσεις στην αγκαλιά του αγνώστου ανθρώπου να τον φιλήσεις για τα μεστά του λόγια, το ξανασκέφτεσαι και λες: για κάτσε μια στιγμή, διότι αν ήμασταν εμείς εδώ μια κανονική χώρα, μια χώρα από αυτές τις ανεπτυγμένες χώρες που λένε , μια από τις χώρες εκείνες στις οποίες θέλομε, λέει, κι εμείς να ανήκομε και να μοιάζομε, δε σου λέω, με τα παρατράγουδά μας κι εμείς και με τα σκάνδαλά μας και μ 'όλες μας τις ντροπές και τα ρέστα, μια χώρα όπως όλες οι χώρες του πολιτισμένου και διεφθαρμένου από τον καπιταλισμό (sic) κόσμου, ενός κοσμοπολίτικου κόσμου, όπου οι κοινωνίες διδάσκονται από τα παρατράγουδα, μαθαίνουν από τα λάθη τους, από τις χώρες εκείνες τις πολιτισμένες όπου τιμωρείται η παραβατικότητα,  ΑΠΌ τις χώρες ΠΟΥ έχουν  διασφαλισμένη ΤΗΝ ανεξαρτησία και διακριτές τις εξουσίες του θεσμού της δικαιοσύνης τους, να πω μάλιστα, κύριέ μου, καλά τα λες και μπράβο σου και δε μετανιώνω γι 'αυτήν μου την παρόρμηση να θέλω σε φιλήσω με δύο και τρία σβουριχτά φιλιά και να σου ευχηθώ φωναχτά να αγιάσει το στόμα σου, κι ας μην γνωριζόμαστε ούτε εξ όψεως. 

Εδώ όμως, κύριε, στον δικό μας τον τόπο, στον τόπο όπου θάλλει η φαιδρά ροδακινέα, μιλάμε ότι μας έχει κατσικωθεί στο σβέρκο αυτή η μαφία, που είναι φοβερότερη κι από τη γιαπωνέζικη τη Γιακούζα ακόμα, μια συμμορία χρυσοκάνθαρων ζωυφίων, ένας εσμός αυτόκλητων " σωτήρων "που ανέκαθεν διαφεντεύει το πολιτικό μας γίγνεσθαι, μια κάστα σαπρόφυτων που δεν έχει αφήσει πια ούτε δίφραγκο τσακιστό στα δημόσια ταμεία και που τώρα, τώρα που σφίξανε τα ζόρια, τους βλέπεις τους λερούς, ότι δεν έχουν αφήσει κι από πάνω, άρθρο για άρθρο του Συντάγματος απαραβίαστο! 

Σαν να μην μας έφταναν όλες ετούτες οι οδύνες μας, ενίοτε αυτοί οι αχαΐρευτοι,  αυτοί ΟΙ ανεπάγγελτοι ΠΟΥ "κόλλησαν" ένσημα μονο απεργαζόμενοι  -αυτοί ΚΑΙ ΟΙ πρόγονοί πολυακουσμένα,  την καταστροφή της Ελλάδας,  αυτοί  ΠΟΥ Μαζί ΜΕ ΤΑ Πολιτικά η Η ΚΑΙ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ εκτρώματα ΠΟΥ γεννοβόλησαν, ναι, αυτοί οι ίδιοι, τώρα μας κουνάνε από πάνω κι επιτιμητικά το δάχτυλο, λέγοντάς μας ότι μαζί τα φάγαμε κι ας πεινάμε χώρια, άλλος γιατί του είπε ο γιατρός να κάνει δίαιτα αν θέλει να ζήσει λίγα χρόνια παραπάνω κι άλλος γιατί ντρέπεται να πάει να κάτσει στην ουρά του συσσιτίου ή να καταθέσει πιστοποιητικό θρησκευτικών φρονημάτων στον παπά της ενορίας του για μια βοήθεια! 

Φτάνει πια με το αυτομαστίγωμα, σου λέω εγώ, καλό μου πληκτρολόγιο. 

Αν υπάρχουν δύο λόγοι για να οικτίρουμε τους εαυτούς μας, ο ένας είναι αυτός ο ιδιότυπος μιθριδατισμός μας, αυτή η ανοχή μας προς τους Ολετήρες που μας κυβερνούν και που πορεύονται ξεπουλώντας τον δημόσιο πλούτο μας, ξεπουλώντας εμάς τους ίδιους, ξεπουλώντας και τα όνειρά μας μπιρ -παρά -και μάλιστα ΜΕ ΤΗΝ ψήφο μας ΠΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΤΗΝ εζήτησαν ΚΙ ΑΛΛΑ κάνουν ∙  ΚΙ εμεις ΟΙ ανόητοι πολυακουσμένα πιστέψαμε Ξανά ΚΑΙ πολυακουσμένα ΤΗ δώσαμε Ξανά ΤΗΝ καταραμένη ΤΗΝ μας ψήφο.

Ο δεύτερος λόγος που πρέπει να φτύνομε τις μούρες μας κάθε πρωί που κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, είναι επειδή δεν μπορούμε να κάτσομε όλοι μαζί και να κουβεντιάσομε σαν άνθρωποι για το πώς θα ξαναχτίσουμε όλα ετούτα, που τόσα χρόνια, μέσα στις ηδονιστικές μας παραισθήσεις και αμέριμνοι με τις πιστωτικές μας κάρτες στο χέρι, τ 'αφήσαμε και ρημάξανε.

Δικιά μας είναι η ευθύνη να σηκωθούμε ξανά όρθιοι και δεν υπάρχει η πολυτέλεια ούτε για αυτομαστιγώματα ούτε για κλάψες αλλά ούτε και για περισσότερη αναμονή της πνευματικής μας τελείωσης δια της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος.

. 

Πρώτη μας δουλειά πρέπει να είναι να ξεφορτωθούμε όλους αυτούς τους υπάλληλους άγνωστων εργοδοτών -αλλά πάντως όχι υπουργούς του Ελληνικού λαού- που μας κυβερνάνε. 

Κι ύστερα όλα τα άλλα, μα πρώτο-πρώτο από τα ύστερα κι από τ 'άλλα, «να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά » , κατά που μας ορμήνεψε κι ο ποιητής. 

Αλλά, θα μου πεις, καλό μου πληκτρολόγιο ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα και ότι στο κάτω-κάτω της γραφής, το είπαμε και το ξαναείπαμε ότι τα καλύτερα συνθήματα, γράφονται στους τοίχους, δεν το ξαναείπαμε;Ναι, το είπαμε ξανά ...

http://my-pillow-book.blogspot.gr/

Άλλο Βουλή, άλλο Συμβουλευτική του Παπαδόπουλου. Tου Στ. Κούλογλου

H Συμβουλευτική Βουλή, ήταν ένα "μαϊμού" Κοινοβούλιο που λανσάρισε η χούντα το 1970. Η εκλογή των 92 μελών της, από εργατικές κι άλλες οργανώσεις που ελέγχονταν από τους συνταγματάρχες ήταν μια παρωδία. Από τους 92 "βουλευτές" ο δικτάτορας Παπαδόπουλος επέλεγε τους 46, ενώ διόριζε ακόμη 10 της απολύτου αρεσκείας του. Αυτοι οι 52 εκλεκτοί δεν είχαν νομοθετική εξουσία, απλώς συμβούλευαν τον Παπαδόπουλο, όπως φρόντιζε να υπογραμμίζει και το όνομα της "Βουλής". Κάπου κάπου, πέρναγε και ο δικτάτορας και τους έβλεπε, για τα μάτια του κόσμου.

Ο κ. Μάκης Βορίδης ήταν την δεκαετία του 80 από τους εκλεκτούς, του έγκλειστου τότε στον Κορυδαλλό, Παπαδόπουλου. Ηταν γενικός Γραμματέας της Νεολαίας της ΕΠΕΝ, διαδεχόμενος τον Ν. Μιχαλολιάκο, που σε ένα παιχνίδι της ιστορίας είναι σήμερα φυλακισμένος στο Κορυδαλλό. Η ΕΠΕΝ ήταν το κόμμα που συγκέντρωνε τους νοσταλγούς της χούντας και είχε ιδρύσει ο δικτάτορας από την φυλακή. Το 1993, ο σημερινός υπουργός Υγείας της Νέας Δημοκρατίας τέθηκε επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, κάτι σαν την Χρυσή Αυγή της εποχής. Είχε επίσης πρωτοστατήσει και σε τραμπούκικες επιθέσεις με τσεκούρια, για τις οποίες μηνύθηκε τότε από την ΕΦΕΕ. Με την σύμφωνη γνώμη και της ΔΑΠ, της φοιτητικής παράταξης της ΝΔ. Αν η χούντα δεν είχε πέσει προδίδοντας την Κύπρο και ο Παπαδόπουλος παρέμενε στην εξουσία, πιθανότατα ο κ. Βορίδης θα ήταν ένας από τους εκλεκτούς του για την Συμβουλευτική.

Σε μια άλλη ιστορική σύμπτωση, ο κ. Σαμαράς επέλεξε τον κ. Βορίδη να αναπτύξει σήμερα τις θέσεις της κυβέρνησης για την ψήφο εμπιστοσύνης που ζητάει. Κανονικά, απόντος του πρωθυπουργού, θα έπρεπε την κυβέρνηση να εκπροσωπήσει ο λαλίστατος αντιπρόεδρος κ. Βενιζέλος. Φυσικά ο κ. Σαμαράς μπορεί να επιλέγει όποιον θέλει για να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση στη Βουλή. Από την στιγμή όμως που ούτε από τα στελέχη της ΝΔ ούτε από την συγκυβερνώσα συνιστώσα του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν αντιδράσεις για τον κ. Βορίδη, θα μπορούσε να αλλάξει και το σήμα της ΝΔ με το πουλί της χούντας. Δικό του είναι το κόμμα, ότι θέλει το κάνει.

Αυτό που ως πρωθυπουργός δεν επιτρέπεται να κάνει, είναι να υποτιμά συστηματικά το ελληνικό Κοινοβούλιο. Στην σημερινή συνεδρίαση δεν θα παρευρίσκεται λόγω διεθνών υποχρεώσεων, την στιγμή που η συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης θα μπορούσε να ξεκινήσει αύριο, ώστε να παρουσιάσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός τις θέσεις της κυβέρνησης του, σύμφωνα με την πάγια κοινοβουλευτική πρακτική.

Δεν είναι σαφές αν ο κ. Σαμαράς επέλεξε να ξεκινήσει η διαδικασία την Τετάρτη, ακριβώς για να έχει ένα πρόσχημα να την αποφύγει. Το βέβαιο είναι ότι παρουσιάζει μια περίεργη αλλεργία για το Κοινοβούλιο, όπου εμφανίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα μετά από 303 ημέρες, σχεδόν ένα χρόνο απουσίας. Οταν σπανίως εμφανίζεται δείχνει να βαριέται και όταν μιλάει το παίζει κουτσαβάκη, υποβαθμίζοντας τον διάλογο και τους θεσμούς. Την τελευταία φορά που μίλησε, είπε στον κ. Τσίπρα, που είχε τον λόγο, ότι δεν τον κοιτάει για να μην βάλει τα γέλια. Οπως δικαιούται από τον κανονισμό της Βουλής, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει ζητήσει από την άνοιξη να γίνει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τον κ. Μπαλτάκο, στενό συνεργάτη του κ. Σαμαρά. Αλλά η κυβέρνηση έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια όλους τους κοινοβουλευτικούς κανόνες και η συζήτηση δεν έχει γίνει, σχεδόν 6 μήνες μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου.

Για τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, υπάρχει ένα σοβαρό θέμα. Δεν αρέσει στον κ. Σαμαρά ο κοινοβουλευτικός διάλογος γενικώς; Δεν μπορεί να ανεχθεί να του ασκούν κριτική, όπως συμβαίνει πάντα στα Κοινοβούλια; Θεωρεί ότι δεν πρόκειται για πολιτικά προστατευμένο περιβάλλον, ανασφάλεια την οποία εκφράζει αποφεύγοντας ζωντανές συνεντεύξεις και debate; Προτιμά να κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τίποτα επιστρατεύσεις, απ' αυτές που η σημερινή κυβέρνηση έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ; Νομίζει ότι χάνει τον χρόνο του; Είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς έχει εδώ κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Είναι όμως πρωθυπουργός εκλεγμένος από τον λαό και δεν είναι χουντικός. Γι αυτό θα έπρεπε να ξεχωρίζει την Βουλή των Ελλήνων από την Συμβουλευτική της χούντας.

http://tvxs.gr/

Γρηγοράκος κατά Χρυσοχοΐδη: «Στο ΠΑΣΟΚ έχουμε αρχηγούς, αρχηγίσκους και αρχηγόπουλα»

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας και στενός συνεργάτης του Βαγγέλη Βενιζέλου, Λεωνίδας Γρηγοράκος εξαπέλυσε πυρά κατά του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, κάνοντας λόγο για για υπονόμευση, με αφορμή τους χθεσινούς διαξιφισμούς του υπουργού Μεταφορών με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Γρηγοράκος μιλώντας το πρωί της Πέμπτης στον ΣΚΑΪ τόνισε ότι «στο ΠΑΣΟΚ έχουμε αρχηγούς, αρχηγικούς και αρχηγόπουλα.  Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είναι κατά των διαγραφών, αλλά όταν έδινε τη μάχη κάποιοι απουσίαζαν... Τη μάχη την έδωσε μόνος του με δυο – τρεις άλλους», ενώ πρόσθεσε με νόημα «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».

«Η χθεσινή συζήτηση δεν ήταν για την εξωτερική μας πολιτική, για τη λειτουργία του κόμματος, είναι δυνατόν να μιλάμε για την Συρία, και τον Έμπολα; Αυτό είναι πρωτόγνωρο. Κάθε φορά που το ΠΑΣΟΚ παει να πάρει ανάσα πανε να του την κόψουν αυτή την ανάσα, αποτελεί υπονόμευση. 

Ο κ. Γρηγοράκος πρόσθεσε ότι «στην κοινωνία το ΠΑΣΟΚ έχει μεγαλύτερες κοινωνικές δυνάμεις αλλά ως κόμμα είναι μικρό και δημιουργούνται μεγάλες ανασφάλειες. Υπάρχουν νέα στελέχη στην Α’ και Β’ Αθήνας που παρεισφρέουν και ενισχύουν την ανασφάλεια.» 

Εξάλλου, εκτίμησε ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν οι 180 βουλευτές για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά τις διαφοροποιήσεις ανεξάρτητων βουλευτών και τη στάση της ΔΗΜΑΡ, λέγοντας ότι οι εκλογές είναι προ των πυλών. 
http://www.tanea.gr/

Πρόστιμα ύψους 23, 6 εκατ. ευρώ για αδήλωτη εργασία

Το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε ότι επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 23.590.966 ευρώ το τρίμηνο Ιουνίου – Αυγούστου 2014, στο πλαίσιο των ελέγχων για την αδήλωτη εργασία. Κατά την παρουσίαση του απολογισμού δράσης του επιχειρησιακού σχεδίου «Άρτεμις» το υπουργείο διευκρίνισε ότι τα πρόστιμα της θερινής περιόδου αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% των προστίμων που επιβλήθηκαν συνολικά από τις 15 Σεπτεμβρίου 2013, οπότε και ξεκίνησε η εφαρμογή του επιχειρησιακού σχεδίου κατά της «μαύρης» εργασίας. Ειδικότερα, μέσα σε ένα χρόνο (15 Σεπτεμβρίου 2013 – 31 Αυγούστου 2014) επιβλήθηκαν συνολικά πρόστιμα ύψους 40.589.987 ευρώ.

Σε ό,τι αφορά αναλυτικότερα τον φετινό Αύγουστο, ελέγχθηκαν 2.969 επιχειρήσεις και σε σύνολο 15.100 εργαζομένων βρέθηκαν αδήλωτοι οι 654, δηλαδή το 4,33%. Παράλληλα, τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν για τις παραπάνω παραβάσεις ανήλθαν στα 6.976.262 ευρώ. Ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης χαρακτήρισε «οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα» την παραβατικότητα στην αγορά εργασίας, είτε «αυτή έχει τη μορφή της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας είτε με τη μορφή άλλων καταχρηστικών πρακτικών ελάχιστης ασφάλισης όπως η 'ψευδο-μερική' απασχόληση και οι αδήλωτες υπερωρίες».

Τόνισε επίσης ότι η «μάχη» για την καταπολέμηση της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας «κορυφώθηκε στη διάρκεια της θερινής τουριστικής περιόδου με στοχευμένους και αυστηρούς ελέγχους», οι οποίοι, όπως διαβεβαίωσε , θα συνεχιστούν με αμείωτο ρυθμό

http://static.athensvoice.gr/

Επαφές σε Ουάσινγκτον και Λουξεμβούργο για την έξοδο της τρόικας

Τη φόρμουλα για την απεμπλοκή της τρόικας αναζητά η κυβέρνηση, έχοντας ήδη εξασφαλίσει τη θετική γνώμη της γερμανίδας καγκελάριου Ανγκελα Μέρκελ και του προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν επιθυμεί το ΔΝΤ, ούτε ανοιχτή πιστωτική γραμμή και κυρίως νέο μνημόνιο. Τα ζητήματα αυτά θα τεθούν στην επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ την Κυριακή και στο Eurogroup την Δευτέρα.

Όπως σημειώνει η εφημερίδα Τα Νέα, η τρόικα έφυγε σχεδόν με άδεια χέρια, αλλά και χωρίς μετωπικές συγκρούσεις με την κυβέρνηση όπως γινόταν σε ανάλογες αξιολογήσεις στο παρελθόν.

Η εξήγηση, όπως ανέφεραν κυβερνητικές πηγές, είναι απλή: το επίκεντρο του ενδιαφέροντος έχει πια μετατοπιστεί από την αξιολόγηση στο μείζον γεγονός του τέλους του Μνημονίου.

Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, βασικό αντικείμενο της έκτακτης σύσκεψης στο υπουργείο Οικονομικών την Τρίτη το βράδυ ήταν ακριβώς αυτό: η αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο η τρόικα θα φύγει από την Ελλάδα.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, οι διαπραγματεύσεις έχουν προχωρήσει αρκετά και αναμένεται να εντατικοποιηθούν τις αμέσως επόμενες ημέρες: Την Κυριακή στην Ουάσινγκτον θα συναντηθούν με την Κριστίν Λαγκάρντ ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, αλλά και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας και ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Σταύρος Παπασταύρου.

Επίσης, θα τεθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, και τη Δευτέρα στο πλαίσιο του Eurogroup στο Λουξεμβούργο, με τους υπουργούς Οικονομικών να δίνουν για πρώτη φορά δείγματα των προθέσεών τους.

Ήδη, η κυβέρνηση φέρεται να έχει εξασφαλίσει θετική αντιμετώπιση του ζητήματος τόσο από τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, όσο και από τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, Μέρκελ και Γιούνκερ βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή, αναζητώντας τη φόρμουλα της μεταμνημονιακής εποχής για την Ελλάδα.

http://news.in.gr/

Κωνσταντινούπολη: Συγκρούσεις κούρδων διαδηλωτών και αστυνομίας - 21 οι νεκροί στην Τουρκία

Στρατιωτικές μονάδες αναπτύχθηκαν από το απόγευμα σε δρόμους της Κωνσταντινούπολης μετά επεισόδια που μαίνονται τα τελευταία 24ωρα μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και διαδηλωτών που διαμαρτύρονται για την προέλαση των τζιχαντιστών στην κουρδική πόλη Κομπανί της Συρίας.

Η Τουρκία ήδη μετράει 21 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες στις συμπλοκές των δυνάμεων ασφαλείας με τους κούρδους διαδηλωτές, που διαμαρτύρονται για την απροθυμία της τουρκικής κυβέρνησης να βοηθήσει έμπρακτα τις κουρδικές δυνάμεις που μάχονται στο Κομπανί ενάντια στο «Ισλαμικό Κράτος». 

Προς το παρόν η Αγκυρα έχει ανοίξει τα σύνορά της σε περίπου 180.000 Κούρδους πρόσφυγες, σε στρατιωτικό όμως επίπεδο τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων. Το Κομπανί βρίσκεται ακριβώς πάνω στη μεθόριο της Συρίας με την Τουρκία και ο μικρός διάδρομος προς την Τουρκία είναι η μοναδική επαφή των πολιορκημένων από τους τζιχαντιστές Κούρδων.

Σε ένα κλίμα βίας που τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, η κυβέρνηση αποφάσισε να βγάλει στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, και συγκεκριμένα στη συνοικία Εσένγιουρτ στρατιωτικές δυνάμεις της Χωροφυλακής, ενισχυμένες από βαριά τεθωρακισμένα οχήματα. Είναι η πρώτη φορά από το πραξικόπημα του στρατηγού Εβρέν τη δεκαετία του ’80, που στρατιώτες περιπολούν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης για τη διαφύλαξη της τάξης. 

Τη νύχτα που πέρασε, στρατιώτες είχαν ήδη αναπτυχθεί στο Ντιγιαρμπακίρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας, την πόλη με τον μεγαλύτερο κουρδικό πληθυσμό, στην οποία έχουν καταγραφεί δέκα θανάτοι.

Στην πόλη σημειώθηκαν οι πλέον βίαιες ταραχές σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα. Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι συγκρούσεις δεν περιορίστηκαν μόνο μεταξύ των Κούρδων διαδηλωτών και των δυνάμεων ασφαλείας, αλλά έλαβαν χώρα και μεταξύ των Κούρδων και μελών τη ισλαμιστικής οργάνωσης «Χεζμοπλάχ», η οποία σημειωτέον δεν έχει σχέση με τη σιιτική ομώνυμη οργάνωση του Λιβάνου και στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί από το τουρκικό κράτος κατά Κούρδων αντιφρονούντων.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας και παρά την απαγόρευση της κυκλοφορίας που έχει επιβληθεί, μέχρι τουλάχιστον το πρωί της Πέμπτης, σποραδικά πυρά ακούγονταν από διάφορες συνοικίες του Ντιγιαρμπακίρ.

Οι διαδηλωτές, μέλη του ΡΚΚ, κατέστρεψαν μεταξύ άλλων άλλων και την προτομή του Κεμάλ Ατατούρκ, που βρισκόταν στην φοιτητική εστία της πόλης, γεγονός πρωτόγνωρο και με ιδιαίτερο συμβολισμό όσον αφορά την προσβολή του κύρους του τουρκικού κράτους.

Στρατιωτικές δυνάμεις έκαναν την εμφάνισή τους και στις πόλεις Μπάτμαν και Σίιρτ της νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Υπό εξέταση η δημιουργία ζώνης ασφαλείας

Οι ΗΠΑ και η Βρετανία είναι έτοιμες «να εξετάσουν» το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας ζώνης ασφαλείας μεταξύ της Συρίας και της Τουρκίας, δήλωσαν οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών Τζον Κέρι και Φίλιπ Χάμοντ στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου.

Ο Κέρι, πάντως, πρόσθεσε ότι η αποτροπή της πτώσης του Κομπάνι στα χέρια των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους δεν είναι στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ.

«Όσο φοβερό κι αν είναι να παρακολουθούμε απευθείας τι συμβαίνει στο Κομπάνι (...) πρέπει να αποστασιοποιηθούμε και να κατανοήσουμε τον στρατηγικό στόχο» είπε.
http://www.tovima.gr/

ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: «ΗΡΘΗΣΑΝ ΟΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ» ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗ ΝΔ

Στο κυβερνών κόμμα και την κοινοβουλευτική του ομάδα εντάσσεται ο Νικήτας Κακλαμάνης, που είχε διαγραφεί από τον Αντώνη Σαμαρά μετά την διαφοροποίησή του σε ψηφοφορία για κυβερνητικό νομοσχέδιο τον περασμένο Μάρτιο.
Με σχετική ανακοίνωση ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων και βουλευτής ανακοίνωσε το τέλος της «ανεξάρτητης» πορείας του στο Κοινοβούλιο: «Βλέποντας την ανταπόκριση όλων των ιστορικών στελεχών της ΝΔ στο προσκλητήριο ενότητας του Προέδρου του κόμματος, Αντώνη Σαμαρά, κατάλαβα ότι δεν δικαιούμαι να είμαι απών.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του κόμματος γιατί με δική του πρωτοβουλία συναντηθήκαμε σήμερα. Είχαμε μακρά συζήτηση, ήρθησαν όλες οι παρεξηγήσεις και όπως είναι αυτονόητο, αποδέχθηκα με χαρά την πρόσκληση του για την επανένταξή μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στο κόμμα της ΝΔ.

Η μακρόχρονη φιλία μου με τον Αντώνη Σαμαρά και η επί δεκαετίες παρουσία μου στην Παράταξη, ήταν ο καταλύτης της σημερινής θετικής εξέλιξης», καταλήγει η ανακοίνωση.
Ο Αντώνης Σαμαράς είχε προχωρήσει στην άμεση διαγραφή του Ν. Κακλαμάνη μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας κατά την οποία ο υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας ψήφισε «παρών» στο πρώτο άρθρο που περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, τις ρυθμίσεις για το γάλα, τα φωτοβολταϊκά, αλλά και το κοινωνικό μέρισμα.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο κ. Σαμάρας έγραψε την επιστολή διαγραφής με το χέρι καθήμενος δίπλα στο προεδρείο της Βουλής, κάτι που ενδεχομένως να σημαίνει πως δεν περίμενε τη διαφοροποίηση του Ν. Κακλαμάνη.
Ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, με αφορμή τη διαγραφή του, είχε δημοσιοποιήσει δήλωση στην οποία μεταξύ άλλων τόνιζε: «Δεν υποκύπτω σε πολιτικούς εκβιασμούς και δεν συμβάλλω στην καταστροφή κοινωνικών ομάδων, για να ωφεληθούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του εσωτερικού και του εξωτερικού. Δεν νομοθετώ με εντολή της τρόικας.
Το άρθρο 1 είναι δόλιο, γιατί συνδυάζει την αποκατάσταση κάποιων αδικιών (πλεόνασμα) με την καταστροφή της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας, που είναι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις».
http://kartesios.com/

Ο δεκάλογος του καλού χρυσαυγίτη

«Εθνικισμός ή φοβερός αγωνιστής δεν είναι αυτός που του ρίχνουν τo προφίλ συνέχεια στο facebook. Εθνικισμός ΔΕΝ είναι η διαδικτυακή επανάσταση του τύπου "σφάζω 100 στο γόνατο και το βράδυ βάζω καψουροτράγουδα για να ξεκουραστώ από το σφάξιμο"».

Αυτοί οι προσδιορισμοί για τους μαχητές της Χρυσής Αυγής που πρέπει μετά το... σφάξιμο να μην ακούνε ερωτικά τραγούδια, αλλά και να υπερασπίζονται μέχρις εσχάτων το «οχυρό» του facebook, ανήκουν σε «εσωτερικά έγγραφα» που περιλαμβάνονται στη δικογραφία της υπόθεσης και παρουσιάζει «Το Βήμα».

Στα έγγραφα αυτά ορίζεται η συμπεριφορά και ο τρόπος δράσης των μελών της Χρυσής Αυγής, δίνονται εντολές για τις κινήσεις των «πυρήνων» της οργάνωσης, ενώ παρουσιάζονται ορισμένα εσωτερικά θέματα «τριβής».

Τα έγγραφα αυτά, πολλά από τα οποία αφορούν και άγνωστες ομιλίες «πυρηναρχών», αποκαλύπτουν το ιδιόμορφο σκεπτικό και τους στόχους της οργάνωσης. Πρόκειται στην ουσία για ένα «λιβάδι με μαργαριτάρια», με παράδοξες αναφορές, ενώ βρίθουν και ανορθογραφιών.

Στα θρανία με δάσκαλο τη Χρυσή Αυγή

Ενας από τους «πυρηνάρχες» στην περιοχή του Πειραιά ζήτησε η «Χρυσή Αυγή να αναλάβει τη μαθησιακή πορεία των μαθητών στα σχολεία». Ωστόσο, αν κρίνει κανείς από την ορθογραφία του κειμένου (παρουσιάζεται αυτούσιο), τα αποτελέσματα αυτής της παρέμβασης θα ήταν μάλλον προβληματικά. Οπως σημειώνει ένας «πυρηνάρχης», «για εμένα ένα πρόγραμμα θα ήταν το καλύτερο μέσα στα σχολεία. ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΩΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΙΟ ΣΟΒΑΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΑ ΠΛΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΡΙΣΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ»!

Ενα μείζον ζήτημα που έθεσε σε ομιλία του στο Περαμα άλλος «πυρηνάρχης» ήταν αυτό της ευπρέπειας, αλλά και της... παντόφλας-διχάλας, καθώς και της βερμούδας Χονολουλού.

Το ακριβές απόσπασμα (και εδώ διατηρείται η ορθογραφία του συντάκτη του): «Με το να είμαστε ευπρεπός ντυμένοι στα γραφεία (εδώ πρέπει να δώσουμε μεγάλη βάση όχι μόνο σε επίπεδο κλιστώ, αλλά και σε φίλους και απλούς πολίτες που έρχονται στα γραφεία μας). Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε συναγωνιστές να έρχονται στα γραφεία με παντόφλα -διχάλα και βερμούδα της Χονολουλού και γυναίκες με μίνι και ξόπλατες μπλούζες ή με τα στήθη έξω. Εδώ μπαίνουμε και στην κατηγορία του σεβασμού, η Χρυσή Αυγή δεν είναι KKE sex bar, ούτε θ αφήσουμε να γίνει».

Αφού λοιπόν το... KKE sex bar πρέπει να παραμένει «κλιστώ», η ανοικτή Χρυσή Αυγή πρέπει να διαφέρει από τους άλλους. Χαρακτηριστικές συμβουλές: «όχι νεκροί στα γραφεία μας», «καθημερινή επαφή με τους καθρέφτες» και «διαφοροποίηση από τους μίζερους μικροαστούληδες».

«Καθαροί» και «άπλυτοι»

Το εσωτερικό κείμενο του «πυρηνάρχη» αναφέρει: «Η καθαριότητα είναι θέμα βασικό αν αναλογιστείτε ότι όλα τα στέκια των βρωμιάρηδων έχουν μέσα από νεκρούς μέχρι και αρρώστιες που ανήκουν στην προ Χριστού εποχή και ναι αυτό μας διαφοροποιεί. Η επαφή με τον καθρέφτη του σπιτιού μας πρέπει να είναι καθημερινή. Η μορφή μας αντικατοπτρίζει την ψυχή μας. Είμαστε ιδεολόγοι εθνικιστές που στην καθημερινότητά μας ρισκάρουμε τα πάντα διαφοροποιούμενοι έτσι από τους αστούληδες που ζουν την χλιδάτη πλην κακομοιριασμένη και μίζερη ζωούλα τους»!

Ακολουθούν τα προαναφερθέντα για την προάσπιση του προφίλ στο facebook και τον πιθανώς προτεινόμενο συνδυασμό «σφαγών» με «rock and roll», αλλά πάντως σε καμία περίπτωση με «καψουροτράγουδα».

Στη δικογραφία ακόμη περιλαμβάνονται ενημερωτικά έγγραφα τοπικών οργανώσεων προς τα κεντρικά της Χρυσής Αυγής. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει έγγραφο της ΤΟ Αιγίου για μικροεπεισόδια στην περιοχή. Η περιγραφή είναι τουλάχιστον... γλαφυρή!

Οπως σημειώνεται, «οι συναγωνιστές αγωνίσθηκαν μέχρις εσχάτων χωριζόμενοι σε δύο υποομάδες. Οι μεν δύο στο μπαλκόνι των γραφείων απ' όπου έβαλαν από απεπταμένου πεδίου εναντίον του όχλου κι έτσι κρατήθηκε η δέουσα απόσταση ασφαλείας η δε δεύτερη υποομάδα επίσης δύο ανδρών με τις μοναδικές δύο αυτοσχέδιες ασπίδες αμύνθηκε πλέον της ώρας, εναντίον των επιτεθέμενων. Η κατάσταση ομοίαζε ως προς αυτή της πολιορκίας του Συντάγματος Μακρυγιάννη».

http://www.enikos.gr/

Χρέος και ψυχανάλυση

του Κώστα Δουζίνα

Ενώ όλοι αναγνωρίζουν τις καταστροφικές συνέπειες του χρέους, η κυβέρνηση θέλει τη διαιώνισή του. Αντί για την κατάργηση, η εξουσία διακατέχεται από την «επιθυμία του χρέους»: μια σειρά αποφάσεων και ενεργειών, εκούσιων ή μη, οδήγησαν αναπόφευκτα στην αύξησή του τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Ενα σκιάχτρο γυρνάει πάνω από τον κόσμο, το σκιάχτρο του χρέους. Πολίτες, επιχειρήσεις και κράτη είναι χρεωμένα μέχρι τον λαιμό. Ενυπόθηκα και προσωπικά δάνεια, φοιτητικά και επιχειρηματικά, «κόκκινα» και τοξικά, μια ολόκληρη σημειωτική και ποιητική του δανεισμού και του χρέους κυριαρχεί στη ζωή μας. Εχει υπολογιστεί ότι το παγκόσμιο χρέος είναι 313% του παγκόσμιου ακαθάριστου εισοδήματος. Είναι επομένως αδύνατο να αποπληρωθεί χωρίς μια τεράστια καταστροφή ή έναν πόλεμο που θα διαγράψει μονοκοντυλιά μεγάλο μέρος του. Στην Ελλάδα το δημόσιο χρέος βρίσκεται στο 210% του ΑΕΠ και το ιδιωτικό στο 90%. Οπως λένε η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι όμως, το χρέος πρέπει να πληρωθεί μέχρι το τελευταίο ευρώ. Το χρέος είναι «βιώσιμο», μας λένε, ακόμη κι αν τα θύματά του δεν είναι.

Ενώ λοιπόν όλοι αναγνωρίζουν τις καταστροφικές συνέπειες του χρέους, η κυβέρνηση θέλει τη διαιώνισή του. Αντί για την κατάργηση, η εξουσία διακατέχεται από την «επιθυμία του χρέους»: μια σειρά αποφάσεων και ενεργειών, εκούσιων ή μη, οδήγησαν αναπόφευκτα στην αύξησή του τα τελευταία είκοσι χρόνια. Με τα νέα δάνεια και τα μνημόνια το αύξησαν και δεν φαίνεται να υπάρχει το παραμικρό ενδιαφέρον για να μειωθεί. Οι δανειστές απαιτούν τα χρήματά τους αλλά ταυτόχρονα και τη λίβρα σάρκας του Σάιλοκ, τα μνημόνια και τις μεταρρύθμισεις, μέτρα τιμωρίας και εξαγνισμού της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους. Η επιθυμία του χρέους είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την «επιθυμία των μέτρων» που το χρέος δικαιολογεί και διευκολύνει.

Η επιθυμία του χρέους

Η «επιθυμία του χρέους» ως αμφίσημη γενική βάζει δύο ερωτήματα: ποιοι και γιατί επιθύμησαν το χρέος και τι επιθυμεί το χρέος; Ποιο είναι το χρέος του χρέους; Εδώ συναντάμε τις αναλύσεις περί χρέους του Φρειδερίκου Νίτσε τις οποίες πρόσφατα επικαιροποίησε ο Μαουρίτσιο Λαζαράτο στο βιβλίο του «Η Δημιουργία του Χρεωμένου Ανθρώπου». Ο Νίτσε γράφει στη «Γενεαλογία της Ηθικής» ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες ξεπέρασαν την πρωτόγονη μορφή τους με τη δημιουργία ενός τύπου ανθρώπου που μπορεί να υπόσχεται στους άλλους να ξεπληρώσει τα χρέη του. Η υπόσχεση αυτή δημιουργεί ένα είδος μνήμης που στρέφεται προς το μέλλον και γίνεται τρόπος ελέγχου της συμπεριφοράς. Η υπόσχεση, το χρέος και η αποπληρωμή του ουδετεροποιούν τον χρόνο. Ενώνουν παρόν, μέλλον και παρελθόν κάνοντας το μέλλον όμηρο της παρελθούσας υπόσχεσης. Στις απλές κοινωνίες, οι οφειλές προς τους άλλους είναι μικρές και μπορούν να τηρούνται. Αλλά οι μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες απολυτοποίησαν το χρέος κάνοντας την εξόφλησή του αδύνατη. Το χρέος μας προς τον Θεό γίνεται άπειρο και ταυτόχρονα εσωτερικοποιείται, μετατρέπεται σε μια συνεχή βασανιστική ενοχή. Οι δύο έννοιες του χρέους, «αυτό που οφείλεται οικονομικά» και «το ηθικά δέον», συναντιούνται και το κάνουν έναν από τους πιο σημαντικούς μηχανισμούς ελέγχου από οικονομικές και κρατικές εξουσίες.

Και εδώ πιάνουμε την άκρη του νήματος αυτού του παράδοξου, καταστροφικού και «λυτρωτικού» χρέους. Ο χρεωμένος άνθρωπος πρέπει συνεχώς να γυμνάζεται, να δουλεύει για να αποπληρώσει το όφελος και να δέχεται ότι είναι ηθικά ένοχος αν δεν μπορεί να το εξοφλήσει. Για τον χρεώστη ο χρόνος υποθηκεύεται, γίνεται μετρήσιμος και προβλέψιμος, το παρόν και το μέλλον μια συνεχής γραμμή που πρέπει να οδηγεί ανεπιστρεπτί στην εξιλέωση. Η δυνατότητα αντίστασης και ανυπακοής εξαλείφεται, αφού όλες οι ενέργειες πρέπει να καθοδηγούνται από την υποχρέωση αποπληρωμής. Ετσι η ζωή και η συμπεριφορά του χρεωμένου γίνεται διαφανής, εκτεθειμένη σε συνεχή έλεγχο και αξιολόγηση. Η ηθική συμπύκνωση του χρόνου γίνεται μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής του. Ο χρεωμένος δεν είναι αυτόνομος άνθρωπος. Εξαρτάται από τον δανειστή περισσότερο απ’ όσο ο εργαζόμενος από τον εργοδότη και καταδιώκεται από τύψεις και αίσθηση αποτυχίας.

Αποτελεί το χρέος λοιπόν τον καλύτερο τρόπο πειθάρχησης της συμπεριφοράς. Γι’ αυτό οι νεοφιλελεύθερες κοινωνίες αποτελούν μηχανές χρέους. Λέγαμε στο προηγούμενο άρθρο ότι στον ύστερο καπιταλισμό, πρέπει όλοι να γίνουμε μικρο-καπιταλιστές του εαυτού μας. Να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας σαν κεφάλαιο, να ασκούμε «ελευθερία επιλογών» επενδύοντας στην παιδεία, την υγεία και την ασφάλεια της οικογένειας. Το κοινωνικό κράτος υποχωρεί από τις μεταπολεμικές του υποσχέσεις, αλλά απαιτεί εμείς να κρατήσουμε τις δικές μας. Για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες ο χρεωμένος πρέπει συνεχώς να δανείζεται για να αγοράσει αυτά που μέχρι σήμερα θεωρούσαμε δικαιώματα και μετά να δανείζεται ξανά για να πληρώσει τα παλιά δάνεια. Δανειζόμαστε από τη Visa για να πληρώσουμε τη Mastercard, σ’ έναν φαύλο κύκλο επεκτεινόμενης εξάρτησης. Το χρέος είναι σαν το φροϋδικό υπερεγώ: όσο περισσότερο το υπακούς και το υπηρετείς τόσο πιο απαιτητικό και βάναυσο γίνεται, με μια σαδιστική λογική. Η λογική του χρέους σήμερα με τα τεράστια ποσά δεν είναι πια το κέρδος από την επένδυση του κεφαλαίου, αλλά η διατήρηση του οφειλέτη σε σχέση υπακοής και υποταγής.

Τα ίδια βέβαια συμβαίνουν με τα κράτη. Τα περίφημα bailout -κυριολεκτικά δάνεια απεξάρτησης- αποσκοπούν ακριβώς στο αντίθετο: τη διαιώνιση της εξάρτησης με τη διαρκή νέα δανειοδότηση για να πληρωθούν τα προηγούμενα. Κι εδώ φαίνεται η πονηριά της περίφημης επιμήκυνσης του δανείου. Αποτελεί την επίσημη αναγνώριση ότι η λειτουργία του δανεισμού είναι ο έλεγχoς πληθυσμών στο διηνεκές ή μέχρι να αποκτήσουν την «κανονικότητα» των Βορείων, δηλαδή μέχρι να αποτάξουν τη λογική της ανεξαρτησίας και της αντίστασης και να αποδεχτούν την «υπεύθυνη» ζωή.

Επειδή λοιπόν η Ελλάδα χρωστάει, οι Ελληνες πρέπει να καταστρέψουν τις κοινωνικές, πολιτισμικές και ηθικές τους αξίες και να υιοθετήσουν ριζικά νέες. Πρέπει να εγκαταλείψουν τις παλιές συνήθειες, το ψέμα, την τεμπελιά, την απάτη για να εξυπηρετήσουν το χρέος. Το χρέος που καταδικάζεται ως καταστροφικό είναι επίσης αυτό που θα επιτρέψει στους Ελληνες να επιστρέψουν στον δρόμο της αρετής και της εντιμότητας. Φαρμάκι και φάρμακο, εχθρός και φίλος, κατάρα και ευλογία, το χρέος είναι η αιτία και το αποτέλεσμα των ελληνικών παθημάτων και της μελλοντικής μας ανάστασης.

Η πραγματικότητα και το Πραγματικό

Αυτό το τρομακτικό και επιθυμητό χρέος λειτουργεί σαν το Πραγματικό της ψυχαναλυτικής θεωρίας. Σύμφωνα με τον Ζακ Λακάν, πρέπει να διαχωρίζουμε την πραγματικότητα (reality) από το Πραγματικό (Real). Η πραγματικότητα είναι αυτό που παρουσιάζεται ως η «φυσική» τάξη των πραγμάτων, μια προφάνεια που προσφέρεται άμεσα στις αισθήσεις μας. «Αφησε τα γεγονότα να μιλήσουν» είναι η επωδός του ρεαλιστή. Τα γεγονότα όμως παραμένουν πεισματικά βουβά. Η πραγματικότητα της καθημερινής ρουτίνας μας δεν είναι ένα φυσικό μέγεθος σαν το τραπέζι στο οποίο γράφω. Δημιουργείται συμβολικά και παίρνει τη θέση της χάρη σε αυτό που οι λακανικοί αποκαλούν «αρχή της πραγματικότητας». Οπως λέει η Alenka Zupancic, «η ίδια η αρχή της πραγματικότητας διαμεσολαβείται από την ιδεολογία· θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ακόμα και ότι αποτελεί την υψηλότερη μορφή ιδεολογίας, της ιδεολογίας που παρουσιάζεται σαν εμπειρικό δεδομένο ή σαν βιολογική ή οικονομική αναγκαιότητα – την οποία τείνουμε να προσλαμβάνουμε ως μη ιδεολογική»1. Τα γεγονότα, τα δεδομένα συγκροτούνται συμβολικά, εμφανίζονται σε ιδεολογικό πλαίσιο και ερμηνεύονται από την κυρίαρχη σκοπιά. Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ αγνή, προφανής και «πλήρης». Μια γρήγορη ματιά στις μεγάλες ειδήσεις των 8 το επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα.

Το Πραγματικό, από την άλλη, είναι αυτό που η συμβολική τάξη και η αρχή της πραγματικότητας πρέπει να απαγορεύσουν για να διατηρήσουν τη συνοχή τους. Η πραγματικότητα συγκροτείται μέσω της απώθησης του Πραγματικού, το οποίο επιστρέφει μόνο με τη μορφή συμπτωμάτων και δυσλειτουργιών. Προσπαθώ να πετύχω, να πάρω προαγωγή, καλύτερο αυτοκίνητο ή σπίτι. Αλλά μόλις τα αποκτήσω θέλω νέα προαγωγή, Mercedes αντί για Fiat, δεύτερο σπίτι. Τα αντικείμενα της επιθυμίας πολλαπλασιάζονται, προσπαθούν να αντικαταστήσουν την «ορμή θανάτου», την έλξη του Πραγματικού που μια και δεν μπορεί να ικανοποιηθεί μεταφέρεται συνεχώς σε αποτυχημένα υποκατάστατα. Περιφερόμαστε γύρω από το κενό της αποτυχίας του συμβολισμού, καθώς μας έλκει και μας απωθεί η μη αναπαραστάσιμη δίνη της δύναμής του. Ως αποκηρυγμένο σημάδι της ατομικής και της συλλογικής αποτυχίας, το Πραγματικό μας προστάζει να διπλασιάζουμε τις προσπάθειές μας, μόνο για να διαψευστούμε ξανά και ξανά.

Τα κυρίαρχα οικονομικά είναι η «αρχή της πραγματικότητας» της εποχής μας. Στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή τους, ο κόσμος κινείται σύμφωνα με τους υπολογισμούς των χρηματοπιστωτικών αγορών και τις ελεύθερες επιλογές των ατόμων. Ετσι αντιλαμβανόμαστε τη «φυσιολογική» κατάστασή μας. Ο τεχνητός της χαρακτήρας εμφανίζεται μόνο σε στιγμές κρίσης: οι ανομολόγητες, προϋποθέσεις της, που κινητοποιούν τον συμβολικό μηχανισμό, ανεβαίνουν στην επιφάνεια, αντικειμενοποιούνται και φανερώνεται η πραγματική τους φύση, η ουσία της ιδεολογίας.

Αν τα οικονομικά κατασκευάζουν τη συμβολική εικονική αναπαράσταση του κόσμου μας, το χρέος μοιάζει με το Πραγματικό της κατάστασης. Είναι ο καταστροφικός πυρήνας της πραγματικότητας, ταυτόχρονα αποκηρυγμένος (κρυμμένος, απαρνημένος, αγνοημένος) και απαγορευμένος (από τις διάφορες συμφωνίες σταθερότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας). Καθώς είναι το Πραγματικό της οικονομίας, το χρέος γίνεται γνωστό μόνον από τα συμπτώματά του και δεν μπορεί ποτέ να αποκαλυφθεί πλήρως από επιτροπές λογιστικού ελέγχου και Κοινοβούλια. Προκαλεί φόβο και δέος, αλλά επίσης και μια αίσθηση απόλαυσης για τις ευκαιρίες που προσφέρει. Αν για τον Μαρξ η ταξική πάλη ήταν ο κινητήρας της Ιστορίας, για τους καπετάνιους της οικονομίας το χρέος είναι το λιπαντικό της.

Οικονομικό και ηθικό, καταστροφικό και λυτρωτικό, συλλογικό και ατομικό, το χρέος είναι αφηρημένο ως προς τη σύνθεσή του, άγνωστης προέλευσης, αλλά απτό στα συμπτώματα και τις επιδράσεις του. Χρειαζόμαστε λοιπόν Σεισάχθεια και κούρεμα περιποιημένο, νούμερο 1. Αλλά το άχθος του χρέους στην καρδιά της ύπαρξης δεν κουρεύεται εύκολα.

 Ο Κ. Δουζίνας είναι καθηγητής της Νομικής, αντιπρύτανης και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Ερευνών στο Κολέγιο Μπίρκμπεκ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου

http://eleutheriellada.wordpress.com/