Ο δεκάλογος του καλού χρυσαυγίτη

«Εθνικισμός ή φοβερός αγωνιστής δεν είναι αυτός που του ρίχνουν τo προφίλ συνέχεια στο facebook. Εθνικισμός ΔΕΝ είναι η διαδικτυακή επανάσταση του τύπου "σφάζω 100 στο γόνατο και το βράδυ βάζω καψουροτράγουδα για να ξεκουραστώ από το σφάξιμο"».

Αυτοί οι προσδιορισμοί για τους μαχητές της Χρυσής Αυγής που πρέπει μετά το... σφάξιμο να μην ακούνε ερωτικά τραγούδια, αλλά και να υπερασπίζονται μέχρις εσχάτων το «οχυρό» του facebook, ανήκουν σε «εσωτερικά έγγραφα» που περιλαμβάνονται στη δικογραφία της υπόθεσης και παρουσιάζει «Το Βήμα».

Στα έγγραφα αυτά ορίζεται η συμπεριφορά και ο τρόπος δράσης των μελών της Χρυσής Αυγής, δίνονται εντολές για τις κινήσεις των «πυρήνων» της οργάνωσης, ενώ παρουσιάζονται ορισμένα εσωτερικά θέματα «τριβής».

Τα έγγραφα αυτά, πολλά από τα οποία αφορούν και άγνωστες ομιλίες «πυρηναρχών», αποκαλύπτουν το ιδιόμορφο σκεπτικό και τους στόχους της οργάνωσης. Πρόκειται στην ουσία για ένα «λιβάδι με μαργαριτάρια», με παράδοξες αναφορές, ενώ βρίθουν και ανορθογραφιών.

Στα θρανία με δάσκαλο τη Χρυσή Αυγή

Ενας από τους «πυρηνάρχες» στην περιοχή του Πειραιά ζήτησε η «Χρυσή Αυγή να αναλάβει τη μαθησιακή πορεία των μαθητών στα σχολεία». Ωστόσο, αν κρίνει κανείς από την ορθογραφία του κειμένου (παρουσιάζεται αυτούσιο), τα αποτελέσματα αυτής της παρέμβασης θα ήταν μάλλον προβληματικά. Οπως σημειώνει ένας «πυρηνάρχης», «για εμένα ένα πρόγραμμα θα ήταν το καλύτερο μέσα στα σχολεία. ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΩΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΙΟ ΣΟΒΑΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΑ ΠΛΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΡΙΣΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ»!

Ενα μείζον ζήτημα που έθεσε σε ομιλία του στο Περαμα άλλος «πυρηνάρχης» ήταν αυτό της ευπρέπειας, αλλά και της... παντόφλας-διχάλας, καθώς και της βερμούδας Χονολουλού.

Το ακριβές απόσπασμα (και εδώ διατηρείται η ορθογραφία του συντάκτη του): «Με το να είμαστε ευπρεπός ντυμένοι στα γραφεία (εδώ πρέπει να δώσουμε μεγάλη βάση όχι μόνο σε επίπεδο κλιστώ, αλλά και σε φίλους και απλούς πολίτες που έρχονται στα γραφεία μας). Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε συναγωνιστές να έρχονται στα γραφεία με παντόφλα -διχάλα και βερμούδα της Χονολουλού και γυναίκες με μίνι και ξόπλατες μπλούζες ή με τα στήθη έξω. Εδώ μπαίνουμε και στην κατηγορία του σεβασμού, η Χρυσή Αυγή δεν είναι KKE sex bar, ούτε θ αφήσουμε να γίνει».

Αφού λοιπόν το... KKE sex bar πρέπει να παραμένει «κλιστώ», η ανοικτή Χρυσή Αυγή πρέπει να διαφέρει από τους άλλους. Χαρακτηριστικές συμβουλές: «όχι νεκροί στα γραφεία μας», «καθημερινή επαφή με τους καθρέφτες» και «διαφοροποίηση από τους μίζερους μικροαστούληδες».

«Καθαροί» και «άπλυτοι»

Το εσωτερικό κείμενο του «πυρηνάρχη» αναφέρει: «Η καθαριότητα είναι θέμα βασικό αν αναλογιστείτε ότι όλα τα στέκια των βρωμιάρηδων έχουν μέσα από νεκρούς μέχρι και αρρώστιες που ανήκουν στην προ Χριστού εποχή και ναι αυτό μας διαφοροποιεί. Η επαφή με τον καθρέφτη του σπιτιού μας πρέπει να είναι καθημερινή. Η μορφή μας αντικατοπτρίζει την ψυχή μας. Είμαστε ιδεολόγοι εθνικιστές που στην καθημερινότητά μας ρισκάρουμε τα πάντα διαφοροποιούμενοι έτσι από τους αστούληδες που ζουν την χλιδάτη πλην κακομοιριασμένη και μίζερη ζωούλα τους»!

Ακολουθούν τα προαναφερθέντα για την προάσπιση του προφίλ στο facebook και τον πιθανώς προτεινόμενο συνδυασμό «σφαγών» με «rock and roll», αλλά πάντως σε καμία περίπτωση με «καψουροτράγουδα».

Στη δικογραφία ακόμη περιλαμβάνονται ενημερωτικά έγγραφα τοπικών οργανώσεων προς τα κεντρικά της Χρυσής Αυγής. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει έγγραφο της ΤΟ Αιγίου για μικροεπεισόδια στην περιοχή. Η περιγραφή είναι τουλάχιστον... γλαφυρή!

Οπως σημειώνεται, «οι συναγωνιστές αγωνίσθηκαν μέχρις εσχάτων χωριζόμενοι σε δύο υποομάδες. Οι μεν δύο στο μπαλκόνι των γραφείων απ' όπου έβαλαν από απεπταμένου πεδίου εναντίον του όχλου κι έτσι κρατήθηκε η δέουσα απόσταση ασφαλείας η δε δεύτερη υποομάδα επίσης δύο ανδρών με τις μοναδικές δύο αυτοσχέδιες ασπίδες αμύνθηκε πλέον της ώρας, εναντίον των επιτεθέμενων. Η κατάσταση ομοίαζε ως προς αυτή της πολιορκίας του Συντάγματος Μακρυγιάννη».

http://www.enikos.gr/

Χρέος και ψυχανάλυση

του Κώστα Δουζίνα

Ενώ όλοι αναγνωρίζουν τις καταστροφικές συνέπειες του χρέους, η κυβέρνηση θέλει τη διαιώνισή του. Αντί για την κατάργηση, η εξουσία διακατέχεται από την «επιθυμία του χρέους»: μια σειρά αποφάσεων και ενεργειών, εκούσιων ή μη, οδήγησαν αναπόφευκτα στην αύξησή του τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Ενα σκιάχτρο γυρνάει πάνω από τον κόσμο, το σκιάχτρο του χρέους. Πολίτες, επιχειρήσεις και κράτη είναι χρεωμένα μέχρι τον λαιμό. Ενυπόθηκα και προσωπικά δάνεια, φοιτητικά και επιχειρηματικά, «κόκκινα» και τοξικά, μια ολόκληρη σημειωτική και ποιητική του δανεισμού και του χρέους κυριαρχεί στη ζωή μας. Εχει υπολογιστεί ότι το παγκόσμιο χρέος είναι 313% του παγκόσμιου ακαθάριστου εισοδήματος. Είναι επομένως αδύνατο να αποπληρωθεί χωρίς μια τεράστια καταστροφή ή έναν πόλεμο που θα διαγράψει μονοκοντυλιά μεγάλο μέρος του. Στην Ελλάδα το δημόσιο χρέος βρίσκεται στο 210% του ΑΕΠ και το ιδιωτικό στο 90%. Οπως λένε η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι όμως, το χρέος πρέπει να πληρωθεί μέχρι το τελευταίο ευρώ. Το χρέος είναι «βιώσιμο», μας λένε, ακόμη κι αν τα θύματά του δεν είναι.

Ενώ λοιπόν όλοι αναγνωρίζουν τις καταστροφικές συνέπειες του χρέους, η κυβέρνηση θέλει τη διαιώνισή του. Αντί για την κατάργηση, η εξουσία διακατέχεται από την «επιθυμία του χρέους»: μια σειρά αποφάσεων και ενεργειών, εκούσιων ή μη, οδήγησαν αναπόφευκτα στην αύξησή του τα τελευταία είκοσι χρόνια. Με τα νέα δάνεια και τα μνημόνια το αύξησαν και δεν φαίνεται να υπάρχει το παραμικρό ενδιαφέρον για να μειωθεί. Οι δανειστές απαιτούν τα χρήματά τους αλλά ταυτόχρονα και τη λίβρα σάρκας του Σάιλοκ, τα μνημόνια και τις μεταρρύθμισεις, μέτρα τιμωρίας και εξαγνισμού της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους. Η επιθυμία του χρέους είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την «επιθυμία των μέτρων» που το χρέος δικαιολογεί και διευκολύνει.

Η επιθυμία του χρέους

Η «επιθυμία του χρέους» ως αμφίσημη γενική βάζει δύο ερωτήματα: ποιοι και γιατί επιθύμησαν το χρέος και τι επιθυμεί το χρέος; Ποιο είναι το χρέος του χρέους; Εδώ συναντάμε τις αναλύσεις περί χρέους του Φρειδερίκου Νίτσε τις οποίες πρόσφατα επικαιροποίησε ο Μαουρίτσιο Λαζαράτο στο βιβλίο του «Η Δημιουργία του Χρεωμένου Ανθρώπου». Ο Νίτσε γράφει στη «Γενεαλογία της Ηθικής» ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες ξεπέρασαν την πρωτόγονη μορφή τους με τη δημιουργία ενός τύπου ανθρώπου που μπορεί να υπόσχεται στους άλλους να ξεπληρώσει τα χρέη του. Η υπόσχεση αυτή δημιουργεί ένα είδος μνήμης που στρέφεται προς το μέλλον και γίνεται τρόπος ελέγχου της συμπεριφοράς. Η υπόσχεση, το χρέος και η αποπληρωμή του ουδετεροποιούν τον χρόνο. Ενώνουν παρόν, μέλλον και παρελθόν κάνοντας το μέλλον όμηρο της παρελθούσας υπόσχεσης. Στις απλές κοινωνίες, οι οφειλές προς τους άλλους είναι μικρές και μπορούν να τηρούνται. Αλλά οι μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες απολυτοποίησαν το χρέος κάνοντας την εξόφλησή του αδύνατη. Το χρέος μας προς τον Θεό γίνεται άπειρο και ταυτόχρονα εσωτερικοποιείται, μετατρέπεται σε μια συνεχή βασανιστική ενοχή. Οι δύο έννοιες του χρέους, «αυτό που οφείλεται οικονομικά» και «το ηθικά δέον», συναντιούνται και το κάνουν έναν από τους πιο σημαντικούς μηχανισμούς ελέγχου από οικονομικές και κρατικές εξουσίες.

Και εδώ πιάνουμε την άκρη του νήματος αυτού του παράδοξου, καταστροφικού και «λυτρωτικού» χρέους. Ο χρεωμένος άνθρωπος πρέπει συνεχώς να γυμνάζεται, να δουλεύει για να αποπληρώσει το όφελος και να δέχεται ότι είναι ηθικά ένοχος αν δεν μπορεί να το εξοφλήσει. Για τον χρεώστη ο χρόνος υποθηκεύεται, γίνεται μετρήσιμος και προβλέψιμος, το παρόν και το μέλλον μια συνεχής γραμμή που πρέπει να οδηγεί ανεπιστρεπτί στην εξιλέωση. Η δυνατότητα αντίστασης και ανυπακοής εξαλείφεται, αφού όλες οι ενέργειες πρέπει να καθοδηγούνται από την υποχρέωση αποπληρωμής. Ετσι η ζωή και η συμπεριφορά του χρεωμένου γίνεται διαφανής, εκτεθειμένη σε συνεχή έλεγχο και αξιολόγηση. Η ηθική συμπύκνωση του χρόνου γίνεται μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής του. Ο χρεωμένος δεν είναι αυτόνομος άνθρωπος. Εξαρτάται από τον δανειστή περισσότερο απ’ όσο ο εργαζόμενος από τον εργοδότη και καταδιώκεται από τύψεις και αίσθηση αποτυχίας.

Αποτελεί το χρέος λοιπόν τον καλύτερο τρόπο πειθάρχησης της συμπεριφοράς. Γι’ αυτό οι νεοφιλελεύθερες κοινωνίες αποτελούν μηχανές χρέους. Λέγαμε στο προηγούμενο άρθρο ότι στον ύστερο καπιταλισμό, πρέπει όλοι να γίνουμε μικρο-καπιταλιστές του εαυτού μας. Να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας σαν κεφάλαιο, να ασκούμε «ελευθερία επιλογών» επενδύοντας στην παιδεία, την υγεία και την ασφάλεια της οικογένειας. Το κοινωνικό κράτος υποχωρεί από τις μεταπολεμικές του υποσχέσεις, αλλά απαιτεί εμείς να κρατήσουμε τις δικές μας. Για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες ο χρεωμένος πρέπει συνεχώς να δανείζεται για να αγοράσει αυτά που μέχρι σήμερα θεωρούσαμε δικαιώματα και μετά να δανείζεται ξανά για να πληρώσει τα παλιά δάνεια. Δανειζόμαστε από τη Visa για να πληρώσουμε τη Mastercard, σ’ έναν φαύλο κύκλο επεκτεινόμενης εξάρτησης. Το χρέος είναι σαν το φροϋδικό υπερεγώ: όσο περισσότερο το υπακούς και το υπηρετείς τόσο πιο απαιτητικό και βάναυσο γίνεται, με μια σαδιστική λογική. Η λογική του χρέους σήμερα με τα τεράστια ποσά δεν είναι πια το κέρδος από την επένδυση του κεφαλαίου, αλλά η διατήρηση του οφειλέτη σε σχέση υπακοής και υποταγής.

Τα ίδια βέβαια συμβαίνουν με τα κράτη. Τα περίφημα bailout -κυριολεκτικά δάνεια απεξάρτησης- αποσκοπούν ακριβώς στο αντίθετο: τη διαιώνιση της εξάρτησης με τη διαρκή νέα δανειοδότηση για να πληρωθούν τα προηγούμενα. Κι εδώ φαίνεται η πονηριά της περίφημης επιμήκυνσης του δανείου. Αποτελεί την επίσημη αναγνώριση ότι η λειτουργία του δανεισμού είναι ο έλεγχoς πληθυσμών στο διηνεκές ή μέχρι να αποκτήσουν την «κανονικότητα» των Βορείων, δηλαδή μέχρι να αποτάξουν τη λογική της ανεξαρτησίας και της αντίστασης και να αποδεχτούν την «υπεύθυνη» ζωή.

Επειδή λοιπόν η Ελλάδα χρωστάει, οι Ελληνες πρέπει να καταστρέψουν τις κοινωνικές, πολιτισμικές και ηθικές τους αξίες και να υιοθετήσουν ριζικά νέες. Πρέπει να εγκαταλείψουν τις παλιές συνήθειες, το ψέμα, την τεμπελιά, την απάτη για να εξυπηρετήσουν το χρέος. Το χρέος που καταδικάζεται ως καταστροφικό είναι επίσης αυτό που θα επιτρέψει στους Ελληνες να επιστρέψουν στον δρόμο της αρετής και της εντιμότητας. Φαρμάκι και φάρμακο, εχθρός και φίλος, κατάρα και ευλογία, το χρέος είναι η αιτία και το αποτέλεσμα των ελληνικών παθημάτων και της μελλοντικής μας ανάστασης.

Η πραγματικότητα και το Πραγματικό

Αυτό το τρομακτικό και επιθυμητό χρέος λειτουργεί σαν το Πραγματικό της ψυχαναλυτικής θεωρίας. Σύμφωνα με τον Ζακ Λακάν, πρέπει να διαχωρίζουμε την πραγματικότητα (reality) από το Πραγματικό (Real). Η πραγματικότητα είναι αυτό που παρουσιάζεται ως η «φυσική» τάξη των πραγμάτων, μια προφάνεια που προσφέρεται άμεσα στις αισθήσεις μας. «Αφησε τα γεγονότα να μιλήσουν» είναι η επωδός του ρεαλιστή. Τα γεγονότα όμως παραμένουν πεισματικά βουβά. Η πραγματικότητα της καθημερινής ρουτίνας μας δεν είναι ένα φυσικό μέγεθος σαν το τραπέζι στο οποίο γράφω. Δημιουργείται συμβολικά και παίρνει τη θέση της χάρη σε αυτό που οι λακανικοί αποκαλούν «αρχή της πραγματικότητας». Οπως λέει η Alenka Zupancic, «η ίδια η αρχή της πραγματικότητας διαμεσολαβείται από την ιδεολογία· θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ακόμα και ότι αποτελεί την υψηλότερη μορφή ιδεολογίας, της ιδεολογίας που παρουσιάζεται σαν εμπειρικό δεδομένο ή σαν βιολογική ή οικονομική αναγκαιότητα – την οποία τείνουμε να προσλαμβάνουμε ως μη ιδεολογική»1. Τα γεγονότα, τα δεδομένα συγκροτούνται συμβολικά, εμφανίζονται σε ιδεολογικό πλαίσιο και ερμηνεύονται από την κυρίαρχη σκοπιά. Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ αγνή, προφανής και «πλήρης». Μια γρήγορη ματιά στις μεγάλες ειδήσεις των 8 το επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα.

Το Πραγματικό, από την άλλη, είναι αυτό που η συμβολική τάξη και η αρχή της πραγματικότητας πρέπει να απαγορεύσουν για να διατηρήσουν τη συνοχή τους. Η πραγματικότητα συγκροτείται μέσω της απώθησης του Πραγματικού, το οποίο επιστρέφει μόνο με τη μορφή συμπτωμάτων και δυσλειτουργιών. Προσπαθώ να πετύχω, να πάρω προαγωγή, καλύτερο αυτοκίνητο ή σπίτι. Αλλά μόλις τα αποκτήσω θέλω νέα προαγωγή, Mercedes αντί για Fiat, δεύτερο σπίτι. Τα αντικείμενα της επιθυμίας πολλαπλασιάζονται, προσπαθούν να αντικαταστήσουν την «ορμή θανάτου», την έλξη του Πραγματικού που μια και δεν μπορεί να ικανοποιηθεί μεταφέρεται συνεχώς σε αποτυχημένα υποκατάστατα. Περιφερόμαστε γύρω από το κενό της αποτυχίας του συμβολισμού, καθώς μας έλκει και μας απωθεί η μη αναπαραστάσιμη δίνη της δύναμής του. Ως αποκηρυγμένο σημάδι της ατομικής και της συλλογικής αποτυχίας, το Πραγματικό μας προστάζει να διπλασιάζουμε τις προσπάθειές μας, μόνο για να διαψευστούμε ξανά και ξανά.

Τα κυρίαρχα οικονομικά είναι η «αρχή της πραγματικότητας» της εποχής μας. Στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή τους, ο κόσμος κινείται σύμφωνα με τους υπολογισμούς των χρηματοπιστωτικών αγορών και τις ελεύθερες επιλογές των ατόμων. Ετσι αντιλαμβανόμαστε τη «φυσιολογική» κατάστασή μας. Ο τεχνητός της χαρακτήρας εμφανίζεται μόνο σε στιγμές κρίσης: οι ανομολόγητες, προϋποθέσεις της, που κινητοποιούν τον συμβολικό μηχανισμό, ανεβαίνουν στην επιφάνεια, αντικειμενοποιούνται και φανερώνεται η πραγματική τους φύση, η ουσία της ιδεολογίας.

Αν τα οικονομικά κατασκευάζουν τη συμβολική εικονική αναπαράσταση του κόσμου μας, το χρέος μοιάζει με το Πραγματικό της κατάστασης. Είναι ο καταστροφικός πυρήνας της πραγματικότητας, ταυτόχρονα αποκηρυγμένος (κρυμμένος, απαρνημένος, αγνοημένος) και απαγορευμένος (από τις διάφορες συμφωνίες σταθερότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας). Καθώς είναι το Πραγματικό της οικονομίας, το χρέος γίνεται γνωστό μόνον από τα συμπτώματά του και δεν μπορεί ποτέ να αποκαλυφθεί πλήρως από επιτροπές λογιστικού ελέγχου και Κοινοβούλια. Προκαλεί φόβο και δέος, αλλά επίσης και μια αίσθηση απόλαυσης για τις ευκαιρίες που προσφέρει. Αν για τον Μαρξ η ταξική πάλη ήταν ο κινητήρας της Ιστορίας, για τους καπετάνιους της οικονομίας το χρέος είναι το λιπαντικό της.

Οικονομικό και ηθικό, καταστροφικό και λυτρωτικό, συλλογικό και ατομικό, το χρέος είναι αφηρημένο ως προς τη σύνθεσή του, άγνωστης προέλευσης, αλλά απτό στα συμπτώματα και τις επιδράσεις του. Χρειαζόμαστε λοιπόν Σεισάχθεια και κούρεμα περιποιημένο, νούμερο 1. Αλλά το άχθος του χρέους στην καρδιά της ύπαρξης δεν κουρεύεται εύκολα.

 Ο Κ. Δουζίνας είναι καθηγητής της Νομικής, αντιπρύτανης και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Ερευνών στο Κολέγιο Μπίρκμπεκ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Φουντώνουν τα σενάρια για ανασχηματισμό - Ποιοι είναι οι υποψήφιοι προς αποχώρηση

Απογοητευμένος φέρεται να είναι ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς από ορισμένους υπουργούς της κυβέρνησης και τις τελευταίες μέρες έχουν αρχίσει να ακούγονται ολοένα και πιο έντονα τα σενάρια που θέλουν το Μαξίμου να προχωρά σε νέο ανασχηματισμό. Αρχικά οι πληροφορίες έκαναν λόγο για πρόθεση του Μαξίμου να προχωρήσει σε «μίνι ανασχηματισμό», αλλά στην πορεία φαίνεται πως η… καμπάνα χτυπάει για αρκετούς υπουργούς της κυβέρνησης και, μάλιστα, σε κομβικά υπουργεία.
Το μόνο που είναι απόλυτα βέβαιο είναι ότι θα υπάρξει νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας, καθώς ο Δ. Αβραμόπουλος αναλάβει καθήκοντα επιτρόπου στις Βρυξέλλες από την 1η Νοεμβρίου. Αυτό, όμως, δίνει μια πολύ καλή αφορμή στο Μαξίμου για να κάνει και άλλες αλλαγές. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός έχει ήδη επικρίνει δημόσια βουλευτές και υπουργούς κατά την ομιλία του στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια της ΝΔ, προϊδεάζοντας για τις προθέσεις του. Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός είπε ότι «ο λαός είναι αυστηρός και με όσους από μας, βουλευτές και υπουργούς ακόμα, καμιά φορά αντί να στηρίζουν την εθνική προσπάθεια, παίζουν και προσωπικά παιγνίδια».

Οι υποψήφιοι προς αποχώρηση
Οι βασικοί υποψήφιοι για αποχώρηση από την κυβέρνηση φέρονται να είναι ο υπουργός Εσωτερικών, Αργ. Ντινόπουλος, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Σ. Βούλτεψη, ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Γιακουμάτος, αλλά και ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης!
Σε ό,τι έχει να κάνει με τον υπουργό Εσωτερικών, Αργ. Ντινόπουλο, υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια από τη στιγμή που τάχθηκε υπέρ της Ρ. Δούρου και κατά του Κ. Μητσοτάκη στο θέμα των ελέγχων της μετατροπής των συμβάσεων δημοσίων υπαλλήλων. Ο κ. Ντινόπουλος επιχείρησε άμεσα να ανασκευάσει όσα είπε, αλλά η ζημιά είχε γίνει. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από τη συμπεριφορά του πρωθυπουργού κατά την πρώτη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής την προηγούμενη εβδομάδα, όταν δεν αντάλλαξε ούτε κουβέντα με τον κ. Ντινόπουλο.
Για τη Σοφία Βούλτεψη, φαίνεται πως ενόχλησε ιδιαίτερα η δήλωσή της, με αφορμή τις αντιδράσεις για τον ΕΝΦΙΑ, ότι «είναι χαμένα χρήματα όσα επένδυσαν οι Έλληνες στην αγορά ακινήτων» και πως η ίδια δεν έχει ακίνητα στο όνομά της. Η τοποθέτησή της προκάλεσε αντιδράσεις και θεωρήθηκε ότι θίγει το κοινό αίσθημα. Ακόμη και η προσπάθειά της να ανασκευάσει ήταν άκομψη, καθώς μίλησε για «γκεμπελίσκους» που παραποίησαν το νόημα της φράσης της.
Σχετικά με τον υπουργό Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελη, το Μαξίμου φέρεται να θεωρεί «αποτυχημένη» την επιλογή. Μάλιστα, το θέμα φέρεται να συζητήθηκε και κατά την τελευταία συνάντηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύο κυβερνητικοί εταίροι συμφώνησαν ότι έπρεπε να έχει γίνει μια επιλογή με μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή.
Το πρόβλημα που υπάρχει, όμως, είναι ότι ο ανασχηματισμός θα πρέπει να γίνει μέχρι και τα τέλη του μήνα, όταν και θα αποχωρήσει επίσημα ο κ. Αβραμόπουλος. Μέχρι τότε, όμως, δεν θα έχουν ολοκληρωθεί ακόμη οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα τις οποίες έχει αναλάβει ο κ. Χαρδούβελης, ο οποίος παράλληλα έχει παίξει σημαντικό ρόλο και στη σύνταξη του προσχεδίου του προϋπολογισμού, γεγονότα τα οποία καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την πιθανή αντικατάσταση του υπουργού Οικονομικών.
  http://www.eklogika.gr/

O Δραγασάκης σε ρόλο Μακιαβέλι

Η πρώτη μέρα της συζήτησης στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης ήταν τελικά του Δραγασάκη. Ο πρώην υπουργός ξέρει καλά πως στην πολιτική, τον «Ηγεμόνα» πρέπει να τον φοβούνται, ειδικά όσοι σπεύδουν να γίνουν όψιμοι φίλοι του. Άρχισε λοιπόν να λέει πως οικονομικοί παράγοντες, μεγάλοι και μεσαίοι εκδότες αλλά και φίλοι του πρωθυπουργού πετυχαίνουν νομοθετικές ρυθμίσεις ή εξαιρέσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Αν και δεν είναι νέο πως στην Ελλάδα υπάρχει διαπλοκή εντούτοις η αναφορά έχει τη σημασία της καθώς συνιστά μήνυμα προς πολλές κατευθύνσεις ενόψει επερχόμενων αλλαγών. Όσο για την απάντηση της άλλης πλευράς, της κυβέρνησης δηλαδή, που ήταν «να πάτε τα στοιχεία στον εισαγγελέα», δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Το είπε πρώτος ο Σημίτης κι έκτοτε έχει γίνει «καραμέλα» στα χείλη όλων των επόμενων. Είναι μια εύκολη απάντηση αλλά καθόλου πειστική. Διότι αν είναι έτσι δεν χρειαζόμαστε πολιτική κυβέρνηση, μας αρκεί ένας εισαγγελέας.

Προφανώς ο Δραγασάκης δεν μπορεί να πει ονόματα. Γνωρίζοντας όμως άριστα τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες θα μπορούσε να έχει έναν σχεδιασμό για τη διερεύνηση αυτών των καταγγελιών. Με σοβαρό τρόπο όμως και όχι με μια συζήτηση στη Βουλή, όπως είχε προκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την πώληση της Αγροτικής και τελικά κατέληξαν στο «όλα , μέλι – γάλα». Εφόσον λοιπόν ο κ. Δραγασάκης και το κόμμα του έχουν διαπιστώσει τέτοια περιστατικά, θα έπρεπε εδώ και τώρα να ασκήσουν όλη την πίεση που πρέπει για κοινοβουλευτικό έλεγχο και διερεύνηση και όχι να παραπέμπουν σε μια μελλοντική κυβέρνηση του Σύριζα που θα τα φέρει «όλα στο φως». Δηλαδή, ζήσε Μάη μου…

Αν δεν υπάρξει συγκεκριμένη ταυτότητα σε κάθε παράδειγμα που ανέφερε ο Δραγασάκης, η «θεωρητική» αναφορά δεν έχει καμία αξία. Και μένα έρχονται διάφοροι και μου λένε «άκουσα κακά λόγια για σένα» ή «άκουσα να λένε πως είσαι φανταστικός». Αν δεν μου πουν το ποιος και το πότε, δεν έχω κανένα λόγο να δώσω σημασία.

Για να δώσει λοιπόν και η κοινωνία σημασία σε αυτά που καταγγέλλει ο Δραγασάκης θα όφειλε να έχει και μια ολοκληρωμένη πρόταση διερεύνησης. Γιατί δεν ζητάει σύσταση Εξεταστικής ο ΣΥΡΙΖΑ; Αλλιώς είναι απλά μια μακιαβελική τακτική προκειμένου να θορυβηθεί το «σύστημα» και να περάσει για «καφέ», είτε από το γραφείο του Δραγασάκη, είτε από το γραφείο του Νίκου Παππά, ο οποίος το τελευταίο διάστημα λέγεται πως βλέπει «κόσμο και κοσμάκη» που αναζητάει πρόσβαση στην επόμενη μέρα.

[1] ΥΓ: Θα ήταν επίσης σημαντικό να μάθουμε ποιοι εξ αυτών που υπονοεί ο Δραγασάκης, περιμένουν πως και πως τη ρύθμιση «πακέτο» για κόκκινα δάνεια και οφειλές στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Για να ξέρουμε και πόσο καλά πήγε η διαπραγμάτευση με την τρόικα…

http://www.rizopoulospost.com/

Εκπαιδεύστε τον εγκέφαλό σας να προτιμά υγιεινά τρόφιμα

Είναι πιθανό να υπάρχει η δυνατότητα «εκπαίδευσης» του εγκεφάλου, ώστε να προτιμά υγιεινά και χαμηλής ενεργειακής πυκνότητας τρόφιμα, έναντι των ανθυγιεινών που είναι πλούσια σε θερμίδες, όπως
προκύπτει από νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Tufts των HΠΑ. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Nutrition & Diabetes, έδειξε, με τη χρήση μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου σε άνδρες και γυναίκες, ότι ο «εθισμός» στο ανθυγιεινό φαγητό μπορεί να αντιστραφεί, με παράλληλη αύξηση της προτίμησης στα υγιεινά τρόφιμα.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της μελέτης, δεν ξεκινάμε τη ζωή μας «αγαπώντας» τις τηγανιτές πατάτες και «μισώντας» για παράδειγμα τα ζυμαρικά ολικής άλεσης. Στην πραγματικότητα, αυτό προκύπτει στην πορεία, έπειτα από την επαναλαμβανόμενη κατανάλωση των τροφίμων που είναι διαθέσιμα στο υπάρχον «τοξικό» διατροφικό περιβάλλον. Οι ερευνητές, λοιπόν, μελέτησαν την περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την ανταμοιβή, σε 13 υπέρβαρους και παχύσαρκους εθελοντές, από τους οποίους οι 8 συμμετείχαν σε ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα απώλειας βάρους για έξι μήνες, που είχε στόχο να τροποποιήσει το πως αντιδρούν τα άτομα στα διάφορα τρόφιμα.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, μεταξύ των ατόμων που συμμετείχαν στην παρέμβαση, παρατηρήθηκαν μεταβολές στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μάθηση και την εξάρτηση. Ειδικότερα, φάνηκε ότι η συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου παρουσίασε αυξημένη ευαισθησία ως απόκριση σε υγιεινά, χαμηλού ενεργειακού περιεχομένου τρόφιμα, υποδηλώνοντας αυξημένο αίσθημα ανταμοιβής και απόλαυσης από τα ερεθίσματα των εν λόγω τροφίμων.

Επιπλέον, παρατηρήθηκε χαμηλότερη ευαισθησία σε ερεθίσματα από ανθυγιεινά και πλούσια σε θερμίδες τρόφιμα. Η ερευνητική ομάδα υποθέτει ότι πιθανόν να έπαιξαν σημαντικό ρόλο διάφορα επιμέρους στοιχεία του προγράμματος απώλειας βάρους, όπως η εκπαίδευση σχετικά με την αλλαγή συμπεριφοράς και η κατανάλωση γευμάτων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη και υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες. Τέλος, καταλήγουν στο ότι αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα στο συγκεκριμένο πεδίο, ωστόσο είναι πολύ πιθανό, συγκεκριμένα προγράμματα απώλειας βάρους να μπορούν να επηρεάσουν το τι είδους τρόφιμα μας φαίνονται περισσότερο «ελκυστικά».
http://www.neadiatrofis.gr/

Προ των πυλών η νέα αναδιάρθρωση του χρέους

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Τελειώνουν τα ψέματα! Μετά από μια μακρά περίοδο αναβολών, με χρονικά ορόσημα πρώτα τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2013 και μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014 (με ζητούμενο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μπορούν να αποφασίσουν χωρίς την πίεση του εκλογικού σώματος), τον φετινό χειμώνα θα οριστικοποιηθεί η μορφή που θα λάβει η αναγκαία αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα στο πλαίσιο της αξιολόγησης που ξεκίνησε στις αρχές Σεπτεμβρίου θα προσδιορίσουν το γενικό περίγραμμα της λύσης που θα δοθεί, η οποία εν πολλοίς έχει περιγραφεί. Εκπλήξεις με άλλα λόγια για τις αποφάσεις των πιστωτών δεν αναμένονται, καθώς έχουν εδώ και καιρό κάνει γνωστές τις «κόκκινες γραμμές» τους.

Εν τούτοις, η αξιολόγηση της Τρόικας έχει ξεχωριστή σημασία γιατί θα καθορίσει τους όρους του παιχνιδιού διαμορφώνοντας ένα κλίμα πιέσεων κι εμφανίζοντας την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ως ανακόλουθη απέναντι στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και διστακτική να ψηφίσει και να επιβάλει με εφαρμοστικούς νόμους μέτρα που έχει ήδη συμφωνήσει, μέσω για παράδειγμα του Μεσοπρόθεσμου που ψηφίστηκε τον Μάιο. Από την μεριά τους Σαμαράς-Βενιζέλος δεν ενοχλούνται καθόλου από τις πολιτικές καρπαζιές της Τρόικας κι αυτό όχι μόνο λόγω συνήθειας, που αγγίζει τα όρια του πιο βιτσιόζικου πολιτικού μαζοχισμού. Αλλά επειδή ταυτόχρονα κατ’ αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση εμφανίζεται απέναντι στους εργαζόμενους στην Ελλάδα αμυνόμενη, με την πλάτη στον τοίχο.

(Κι άλλα) νέα μέτρα

Το ίδιο έργο έχει παιχτεί ξανά και ξανά από το 2010. Σε τούτο το πλαίσιο θα επιχειρηθούν να επιβληθούν στους επόμενους ένα – δύο μήνες κιόλας μια σειρά από αντιλαϊκά μέτρα (ακόμη και μέσω του κρατικού προϋπολογισμού για το 2015): Κατάργηση φοροαπαλλαγών που ευνοούν χαμηλά εισοδηματικά στρώματα κι ενισχύουν την κοινωνική συνοχή όπως ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ που απολαμβάνουν τα νησιά (την ίδια ώρα που η Γενική Γραμματεία Εσόδων επιβεβαιώνει την απροθυμία των φορολογικών αρχών να εισπράξουν τα βεβαιωμένα πρόστιμα ύψους 377 εκ. ευρώ μετά τους ελέγχους που έγιναν σε 344 φορολογούμενους μεγάλης επιφάνειας, κοινώς στα χονδρά πορτοφόλια), περαιτέρω μείωση των μισθών στον δημόσιο τομέα μέσω της εφαρμογής του νέου μισθολογίου που θα βάζει μαχαίρι σε κάθε μισθολογική δαπάνη πέραν του βασικού μισθού, ομαδικές απολύσεις και νομιμοποίηση της εργοδοτικής ανταπεργίας και τέλος, μεταξύ άλλων, κατάργηση όλων των κοινωνικών επιδομάτων που θα χρυσωθεί με την εισαγωγή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, το οποίο θα απορροφά ένα μικρό κλάσμα των κοινωνικών δαπανών που καταβάλλονταν ακόμη και μέχρι πέρυσι.

Τα παραπάνω μέτρα ωστόσο θα είναι μόνο η αρχή όσων θα συνοδεύσουν υποχρεωτικά την επικείμενη αναδιάρθρωση του χρέους, το δραματικό πρελούδιο πριν ακολουθήσει ένας ορυμαγδός αντεργατικών νόμων, ακόμη και σε βάθος εξαετίας με βάση ξένα δημοσιεύματα, η απαρέγκλιτη εφαρμογή των οποίων θα είναι αυστηρή προϋπόθεση για να ενεργοποιηθούν οι όποιες ελαφρύνσεις. Το πρώτο επομένως που κρατάμε είναι πως η αναδιάρθρωση θα συνοδευτεί από νέες ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, μειώσεις μισθών και την σχεδόν ολοσχερή κατάργηση των συντάξεων μιας και στις προβλέψεις που θα περιλαμβάνονται θα είναι η απαγόρευση οποιασδήποτε χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, με το επιχείρημα να μην δημιουργηθούν δημοσιονομικά ελλείμματα που θα αυξήσουν το δημόσιο χρέος. Όπως άλλωστε συνέβη και τον Φεβρουάριο του 2012 με την προηγούμενη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, όταν για να φτάσει στα σημερινά επίπεδα (Ιούνιος 2014) του 176,9% του ΑΕΠ (322,4 δισ. ευρώ) ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ υπέγραψαν την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την μείωση των μισθών, ιδιωτικοποιήσεις, και τόσα άλλα.

Από το PSI στο OSI

Οι ομοιότητες του PSI (Private Sector Involvement) – που ξεχώρισε τόσο για τον βαθιά αντιδραστικό του χαρακτήρα όσο και για την αναποτελεσματικότητά του, μιας και δεν κατάφερε να μειώσει το χρέος – με την επικείμενη αναδιάρθρωση, που θα πάρει την μορφή OSI (Official Sector Involvement) καθώς πλέον το 78% ανήκει στον λεγόμενο επίσημο τομέα (κράτη, οργανισμοί), θα αποδειχθούν κραυγαλέες επειδή ούτε κι η νέα αναδιάρθρωση θα καταφέρει να πετύχει μια σημαντική μείωση του δημόσιου χρέους. Με βάση τα μέχρι τώρα δημοσιεύματα οι δανειστές και δη οι Ευρωπαίοι αποκλείουν ρητά κάθε σχέδιο για κούρεμα, ενώ προκρίνουν την χρονική επιμήκυνση της λήξης των δανείων στα 50 χρόνια (αλλαγή που δεν μειώνει το δανειακό βάρος, απλώς επεκτείνει στο χρόνο στην αποπληρωμή του φορτώνοντας στις επόμενες γενιές το κόστος της εξυπηρέτησης) και παρεμβάσεις στο σκέλος των επιτοκίων στην κατεύθυνση της μετατροπής τους από κυμαινόμενο σε σταθερό (που κι αυτές έχουν κυρίως αμυντικό χαρακτήρα μιας και θέλουν να εκμεταλλευτούν τα σημερινά χαμηλά επίπεδα επιτοκίων και να αποτρέψουν το σίγουρο ενδεχόμενο ανόδου τους που θα αυξήσει το κόστος εξυπηρέτησης). Οι επιδερμικές μειώσεις που θα επιφέρει η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής κι η μεσο-μακροπρόθεσμη μείωση των επιτοκίων (γιατί βραχυχρόνια η μετατροπή από κυμαινόμενο, της τάξης του 0,83%, σε σταθερό, στο επίπεδο πιθανότατα του 1%, θα σημάνει αύξηση του χρέους!) αν συνδυαστούν με τα νέα βάρη που θα σημάνει το φημολογούμενο νέο δάνειο ύψους άνω των 10 δισ. ευρώ, με το οποίο τυπικά θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό ύψους 11 δισ. ευρώ των ετών 2014-2015 και το οποίο ουσιαστικά θα εγγυηθεί την εποπτεία της Ελλάδας στο διηνεκές, το αποτέλεσμα πιθανότατα θα είναι πως η πολυσυζητημένη αναδιάρθρωση με σκοπό την ελάφρυνση του χρέους θα καταλήξει σε νέα αύξησή του. Όπως ακριβώς άλλωστε έχει συμβεί με σταθερό τρόπο από το 2009, όταν ξεκίνησε η «διάσωση» της Ελλάδας, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να έχει καταγράψει την μεγαλύτερη στην ιστορία άνοδό του, από 299 δισ. ευρώ (129% του ΑΕΠ) στα 322 δισ. ευρώ (176,9% του ΑΕΠ) κι αφού μάλιστα μεσολάβησε η μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έχει γίνει παγκοσμίως τις τελευταίες δεκαετίες.

Το χρέος και ο ΣΥΡΙΖΑ

Το (φαινομενικά) οξύμωρο είναι πως η συγκεκριμένη διάσταση, της έκρηξης του δημόσιου χρέους όσο η Ελλάδα είναι αποικία των πιστωτών, απουσιάζει ακόμη κι ως αναφορά από οποιαδήποτε συζήτηση για το δημόσιο χρέος. Κανένας δεν λέει που ήταν το χρέος το 2009 και που το έφτασαν! Έτσι οι γνωστοί μας νεοφιλελεύθεροι απολογητές των Μνημονίων και δοξαστές της Τρόικας, αριθμολάγνοι σε βαθμό αποβλάκωσης κατά τ’ άλλα αρνούμενοι υπό κανονικές συνθήκες να συζητήσουν τίποτε διαφορετικό από νούμερα, υπό τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης της χρεοκρατίας όταν συζητούν τι δέον γενέσθαι για το δημόσιο χρέος θυμίζουν μαθητές του δημοτικού που γράφουν έκθεση ιδεών, ομνύοντας στην ανάγκη ρεαλισμού (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) με την οποία κρύβουν την εθελοδουλία τους. Εξ ίσου κενή ηχεί κι η αντιπολιτευόμενη κριτική (ΣΥΡΙΖΑ) που αντιπαραβάλει την ευρωπαϊκή διάσταση του ελληνικού προβλήματος όπως κατ’ ευφημισμό χαρακτηρίζεται η ευρωλαγνεία.

Ο νέος δικομματισμός επίσης διχοτομείται με την επιμονή του παραδοσιακού πόλου στη ανάγκη για μεταρρυθμίσεις (που κλίνει το μάτι στην αστική τάξη για νέα αντεργατικά μέτρα) και την επιμονή του αναδυόμενου πόλου στην ανάγκη της ανάπτυξης (που χωρίς να αμφισβητεί τα κέρδη του κεφαλαίου διεκδικεί μεγάλωμα της πίτας και αναδιανομή). Από την φαρέτρα του νέου αστικού πόλου δεν λείπουν και τα υπό δημόσια θέα φλερτ με την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, με τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον Τζέιμς Γκαλμπρέιθ σε ρόλο των κομιστών, που μπορεί ως υλική βάση να έχουν την (ξεχειλίζουσα αυτοθυσία, ομολογουμένως) επιθυμία του ΔΝΤ να διαγράψουν οι Ευρωπαίοι μέρος του χρέους που τους οφείλει η Ελλάδα (ώστε να αποπληρωθεί πιο εύκολα το χρέος στο ΔΝΤ), επί της ουσίας όμως παίζουν με το σχέδιο αστικών κύκλων να παραδώσουν τη θέση της Γερμανίας στις ΗΠΑ, με τους ίδιους τους αστικούς κύκλους να συνεχίσουν να κάθονται στα τέσσερα…

Η «ευρωπαϊκή λύση» που επικαλείται η ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικώντας στο αποκορύφωμα της διγλωσσίας του δάφνες κοσμοπολιτισμού από την αστική τάξη και διεθνισμού από τα αριστερά του, δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την άκριτη αποδοχή των λύσεων που θα αποφασίσουν Βερολίνο και Φρανκφούρτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκαλύπτει την πρόθεσή του να δεχτεί κάθε λύση που θα προτείνουν οι πιστωτές επαναλαμβάνοντας ότι το χρέος είναι «πανευρωπαϊκό πρόβλημα». Μεγαλύτερο ψέμα δεν υπάρχει, αν μιλάμε συγκεκριμένα! Γιατί, γενικώς, κι ο ιός Έμπολα είναι παγκόσμιο πρόβλημα, αλλά είναι άλλο να είσαι στην Γουινέα ή την Γκαμπόν κι άλλο στην Ελλάδα ή την Ισπανία. Γι’ αυτό το λόγο καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει δημόσιο χρέος σε αυτό το εξωφρενικό επίπεδο, ούτε σε καμία άλλη χώρα συντελέστηκε η «μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει γνωρίσει ο ανεπτυγμένος κόσμος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», όπως καμαρώνουν οι νεοφιλελεύθεροι, ούτε επίσης κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα επείγεται τόσο πολύ όπως η Ελλάδα για την διαγραφή του. Ακόμη κι η Ιταλία με ένα χρέος στο επίπεδο του 136% του ΑΕΠ δεν νιώθει καμιά πίεση για αναδιάρθρωση όσο είναι εκτός Μνημονίων και χωρίς Τρόικα, εκτός κι αν το ζητούμενο είναι η διαγραφή του χρέους. Από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ όμως ο στόχος της διαγραφής τίθεται δευτερευόντως, αφού πρώτα, εν είδει πίστης, τονιστεί το ευρωπαϊκό πλαίσιο δηλαδή η υποταγή στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, με την αμνησία να θριαμβεύει και στην «από ‘δω» μεριά των συνομιλητών της Τρόικας, μιας και πάλι ξεχνιούνται οι ευθύνες των πιστωτών και δη του ευρωπαϊκού κέντρου για την έκρηξη του δημόσιου χρέους τα πέτρινα χρόνια του Μνημονίου, καθώς οι κυβερνήσεις της ΕΕ «έσωσαν» την Ελλάδα πνίγοντας μας στα χρέη για να σώσουν τις τράπεζες τους.

Κενή περιεχομένου είναι κι η πρόταση για ρήτρα ανάπτυξης που συναρτά την αποπληρωμή του χρέους με την έξοδο από την ύφεση και την αύξηση του ΑΕΠ. Σχέδιο καλό, αλλά ολίγον άσχετο με την πραγματικότητα αν δούμε την απειλή Ιαπωνοποίησης της Ευρώπης, την δημιουργία δηλαδή μιας χαμένης δεκαετίας, που προοιωνίζουν οι απογοητευτικές τάσεις στο ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο με την οικονομία της Γερμανίας και της Ιταλίας να συρρικνώνεται και της Γαλλίας να βαλτώνει στη στασιμότητα. Οι «λαμπρές» προοπτικές ανάπτυξης της Ευρώπης όσο συνεχίζεται η σημερινή πολιτική σιδερένιας δημοσιονομικής πειθαρχίας υπογραμμίζονται από το γεγονός ότι το ΑΕΠ της ευρωζώνης εξακολουθεί να υπολείπεται των επιπέδων που είχε πριν την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς. Έξι χρόνια μετά στα ίδια και χειρότερα, κι αντίθετα μάλιστα με ό,τι έχει συμβεί σε ΗΠΑ, Αγγλία, κ.α. Εξέλιξη καθόλου τυχαία αν θυμηθούμε την ρήση του καθηγητή της Σχολής του Σικάγου, Μίλτον Φρίντμαν, «μόνο μια κρίση, πραγματική ή υποτιθέμενη παράγει πραγματικά αποτελέσματα». Η ανάπτυξη λοιπόν μπορεί να περιμένει…

Αντίθετα με τα παραπάνω, η μοναδική λύση που συμβαδίζει με τα συμφέροντα της κοινωνίας είναι η μονομερής, χωρίς δηλαδή συνεννόηση με τους δανειστές, διαγραφή του δημόσιου χρέους, αρχής γενομένης από το χρέος της Τρόικας!

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Απόβαση επενδυτών από το Κατάρ στην Ελλάδα -Αγόρασαν 6 μεγάλα εμπορικά ακίνητα

Η εταιρεία παροχής υπηρεσιών ακινήτων Doha Properties με έδρα το Ντουμπάι ανακοίνβωσε πως ιδιώτες επενδυτές -όχι κρατικό fund ή κάποιος εμίρης- από το Κατάρ απόκτησαν εμπορικά ακίνητα συνολικής αξίας 125 εκατ. ευρώ στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.

Οπως αναφέρει και η Καθημερινή την κίνηση αυτή επιβεβαίωσε ο κ. Γιώργος Μαντζαβινάτος, γενικός διευθυντής της Doha Properties, η οποία εδρεύει στο Κατάρ, όπου και ιδρύθηκε πριν από περίπου 18 μήνες. Σημειωτέον ότι η Doha Properties συμμετείχε και στον διαγωνισμό για την πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης, έχοντας ρόλο συμβουλευτικό για τους ενδιαφερόμενους επενδυτές από τη Μέση Ανατολή.
Οπως ανέφερε στην «Κ» ο κ. Μαντζαβινάτος, υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες στην ελληνική αγορά, γεγονός που προσελκύει το ενδιαφέρον και των Αράβων επενδυτών, ωστόσο κατά κανόνα, οι τελευταίοι δεν επιθυμούν να γίνονται γνωστές οι συμφωνίες τους, γεγονός που εξηγεί τις λίγες πληροφορίες που έγιναν γνωστές για τις λεπτομέρειες της εν λόγω επένδυσης των 125 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι επενδυτές από το Κατάρ έχουν ως αρχή να επιλέγουν την απόκτηση ακινήτων σε περιοχές του κόσμου που διαθέτουν ενεργειακό και γεωπολιτικό ενδιαφέρον, όπως είναι η Ελλάδα. Ταυτόχρονα, το τελευταίο διάστημα, η πολιτική αστάθεια και οι ταραχές στις αγορές ακινήτων, όπου επενδύουν παραδοσιακά οι αγοραστές από το Κατάρ (π.χ. Αίγυπτος, Συρία, Ιράν, Ιράκ κτλ.) έχει στρέψει όλο και περισσότερους προς την Ελλάδα.
Αντικίνητρο, πάντως, αποτελεί το φορολογικό καθεστώς, καθώς η επιβάρυνση είναι πλέον πολύ μεγάλη, με αποτέλεσμα οι εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία (ΑΕΕΑΠ) να αποτελούν το ελκυστικότερο «εργαλείο» για δραστηριοποίηση στην αγορά ακινήτων, ιδίως μετά την πρόσφατη αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου, που διεύρυνε σημαντικά το αντικείμενο δραστηριοποίησής τους και σε άλλες κατηγορίες ακινήτων.

http://www.iefimerida.gr/

Ελλάς Ελλήνων μεγαλοεργολάβων…

Για μια ακόμα φορά ”συγκλονίστηκε” μια ολόκληρη χώρα από το τραγικό πολύνεκρο δυστύχημα στην Εγνατία Οδό… Για μια ακόμα φορά τα δελτία ειδήσεων ”έχυσαν τόνους από δάκρυα” για τη θυσία στον Μολώχ της ασφάλτου, καταλήγοντας αβίαστα σε, απολύτως βολικά για τα συμφέροντα που εκφράζουν, συμπεράσματα για τα αίτια τόσο του συγκεκριμένου δυστυχήματος όσο και των υπολοίπων.

Κακόμοιροι ρεπόρτερς έτρεξαν μέσα στη βροχή στον τόπο του δυστυχήματος, ειδικοί και μη μοιράστηκαν την άποψη τους απλόχερα με μας τους κοινούς θνητούς και βομβαρδιστήκαμε από τεχνικές αναλύσεις για τα φρένα των επικαθήμενων, λες και ξέρανε κι από χθες τους όρους αυτούς, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως για όλα φταίει ο οδηγός της νταλίκας, του αυτοκινήτου ή του λεωφορείου, ανάλογα με τον πρωταγωνιστή της τραγωδίας κάθε φορά…

Και μετά από δυο μέρες όλα και πάλι ξεχάστηκαν και ξαναγυρίσαμε στη λάμψη της γκλαμουράτης βλαχομπαρόκ καθημερινότητας που πουλάνε τα Μ.Μ.Ε. εδώ και χρόνια… Όπως ξεχάστηκαν άλλωστε και τα παιδιά στα Τέμπη, οι μαθητές στο πέταλο του Μαλιακού Κόλπου, οι φίλαθλοι του Π.Α.Ο.Κ. επίσης στα Τέμπη και τόσοι άλλοι που ξεψύχησαν πάνω στην άσφαλτο…

Κανείς δεν υπάρχει, φαντάζομαι, που να έχει την παραμικρή αμφιβολία για το μερίδιο της ευθύνης του κάθε ενός από εμάς που βρίσκεται πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου, μιας μηχανής, ενός φορτηγού ή ενός λεωφορείου. Όποιος το αμφισβητήσει αυτό είναι τουλάχιστον αφελής ή απλά ηλίθιος.
Όλοι γνωρίζουμε τον τρόπο απόκτησης των διπλωμάτων στη χώρα μας, όπου ακόμα και στην περίπτωση της απόκτησης τους μέσω της ευθείας οδού, είναι τόσο φτωχή η εκπαίδευση ενός νέου οδηγού που πραγματικά είναι να απορεί κανείς με το θάρρος του να τολμήσει να οδηγήσει έχοντας σχεδόν παντελή άγνοια του αντικειμένου. Με προσφορές στην εκπαίδευση, λες και πρόκειται για ράφι ενός σούπερ μάρκετ, και με αντιμετώπιση της όλης κατάστασης ως μια οποιαδήποτε αγορά όπου το μόνο που απασχολεί τον πελάτη είναι η τιμή…

Αλλά και με εκείνη την υπερφίαλη εγωκεντρική αντιμετώπιση της οδήγησης όλων εκείνων που τελικά θα καταφέρουν να επιβιώσουν της απειρίας τους και θα αντιμετωπίζουν όλους τους υπόλοιπους οδηγούς ως εμπόδια στο δρόμο τους προς την καρό σημαία ενός καθημερινού και διαρκούς Grand Prix…
Ένας λαός ρατσιστής, κωλοεγωιστής και κακομαθημένος σε όλα του που αποφάσισε να πιάσει το τιμόνι του κακοσυντηρημένου και ελλιπέστατα ελεγμένου αυτοκινήτου του και να ‘’δείξει’’ αυτός σε όλους τους υπόλοιπους τους άχρηστους…

Και βέβαια καλύτερα να μην ασχοληθούμε με την πονεμένη ιστορία του μαθήματος Κυκλοφοριακής Αγωγής στα σχολεία μας και τη στάση που κράτησαν στο θέμα όλες ανεξαιρέτως οι Κυβερνήσεις μέχρι τώρα…

Όχι, κανένας δεν αφαιρεί την τεράστια ευθύνη των οδηγών . Αλλά… Είναι οι μόνοι που φταίνε, όπως παρουσιάζονται από τα Μ.Μ.Ε. τα τελευταία χρόνια;

Ναι. Είναι αλήθεια. Τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί το οδικό δίκτυο με ρυθμούς πρωτόγνωρους για τα ελληνικά δεδομένα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα στ’ αλήθεια; Είναι αρκετό αυτό για να αθωωθούν οι δρόμοι και όσοι τους κατασκευάζουν από την ευθύνη που τους αναλογεί; Ή απλά για μια ακόμα φορά κάποιοι μας παραμυθιάζουν, όπως γίνεται σε τόσους άλλους τομείς;

Κατ’ αρχάς να δούμε αν οι ‘’υπερσύγχρονοι’’ αυτοκινητόδρομοι, που μας παρουσιάζουν ως το όγδοο θαύμα και κόστισαν έξι φορές περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι σύμφωνοι με τα πρότυπα και τις προδιαγραφές της υπόλοιπης Ευρώπης… Ξεκινάς να πας ένα ταξίδι και αυτό που συναντάς πέρα από συνεχείς αφαιμάξεις μέσω επικίνδυνα τοποθετημένων όπου να ‘ναι σταθμών διοδίων, άλλη τεράστια πονεμένη ιστορία αυτή, είναι ένας δρόμος με κάκιστης ποιότητας οδόστρωμα ακόμα κι αν είναι φρεσκοτοποθετημένο.
Ούτε λόγος βέβαια για αντιολισθητικό τάπητα ασφάλτου, πέρα από κάποια ελάχιστα σημεία… Και συ να ανάβεις κεράκια μην τυχόν πιάσει κανα ψιλόβροχο και αρχίσεις το πατινάζ τυφλωμένος από τα νερά που θα σου εκτοξεύει το προπορευόμενο όχημα…

Γυρνάς το βλέμμα σου στα αριστερά και αυτό που βλέπεις είναι ένα διαχωριστικό που μόλις το αντικρίσεις αρχίζεις τις προσευχές πιστεύεις δεν πιστεύεις μην τυχόν και βρεθείς πάνω του γιατί καταλαβαίνεις πως θα εμβολιστείς κανονικότατα από τα διάφορα σίδερα που το αποτελούν… Αλλά ακόμα και στα σημεία που είναι κατασκευασμένο το διαχωριστικό από άλλα υλικά, είναι τόσο χαμηλό, οικονομία γαρ πως θα βγούνε κι οι καημένοι οι εργολάβοι, που αν τύχει και αποφασίσεις να προκαλέσεις κι άλλο τη μοίρα σου και ταξιδέψεις βράδυ θα νιώθεις πως είδες το φως το αληθινό κάθε φορά που έρχεται κάποιος από το αντίθετο ρεύμα…
Σκυλιά, λαγοί, ως και αρκούδες πηγαινοέρχονται ανεμπόδιστα μπροστά σου, μπαινοβγαίνοντας ανενόχλητα αφού ούτε λόγος να γίνεται για γέφυρες διέλευσης ζώων ή για φράχτες που να αποκλείουν την πρόσβαση στον αυτοκινητόδρομο από το πλάι…

Και βέβαια, κερασάκι στην τούρτα είναι τα διαρκή έργα πάνω στα έτοιμα τμήματα των αυτοκινητοδρόμων, έργα που θαρρείς και δεν τελειώνουν ποτέ, η σήμανση που είναι απλά τραγική, η έλλειψη ενός ραδιοφωνικού σταθμού των αυτοκινητοδρόμων που θα ενημερώνει για οποιοδήποτε συμβάν και ο ρόλος της Τροχαίας που αντί να προλαμβάνει όπως οφείλει να κάνει, απλά τιμωρεί συμβάλλοντας έτσι στο περίφημο πλεόνασμα του προϋπολογισμού της χώρας με μπλόκα σε ασφαλή σημεία και ευθείες…

Κι όλα αυτά στην απίστευτη τιμή των 10 λεπτών το χιλιόμετρο περίπου για την διαδρομή Αθήνας-Θεσσαλονίκης, όπως αποφάσισαν οι κατασκευάστριες εταιρείες ότι θα εισπράττουν, έχοντας για σύμμαχο τους τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου των οποίων είναι και όλως τυχαίως ιδιοκτήτες παράλληλα… Η διαπλοκή σε όλο της μεγαλείο. Και να έχεις και την Κυβέρνηση να χαρίζει διαρκώς εκατομμύρια Ευρώ στους μεγαλοεργολάβους που κατασκευάζουν τους αυτοκινητοδρόμους μας, όπως πολύ πρόσφατα ο Υπουργός Υποδομών για τον άξονα Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα χαρακτηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ τους συγκεκριμένους εργολάβους ως ‘’αδικημένους’’…
Κι όλα αυτά εν τω μέσω της φοροκαταιγίδας που διαλύει τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Και αυτό που προξενεί τεράστια εντύπωση είναι σε καμία από τις επίσημες στατιστικέςτης η Τροχαία, κατά τρόπο ανεξήγητο, δεν αναφέρεται στο μερίδιο ευθύνης του οδικού μας δικτύου…

Και φυσικά, που να τολμήσει κανείς να αναφερθεί και στην κατάσταση που επικρατεί στις επαρχιακές οδούς, εκεί όπου πραγματικά το τόλμημα του να κυκλοφορήσεις είναι ίσως μεγαλύτερο από το να διασχίσεις με σχεδία τον Ειρηνικό Ωκεανό… Αυτή είναι μια ιστορία τόσο πονεμένη που θα ήθελε δέκα κείμενα για να περιγραφεί, κι αν φτάνανε κι αυτά κιόλας…

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αντικρίσεις ένα εκκλησάκι στο δρόμο ή περάσεις μπροστά από το μνημείο των αδικοχαμένων φιλάθλων του Π.Α.Ο.Κ. ή των μαθητών στα Τέμπη και το Μαλλιακό ή το σημείο που έχασαν τη ζωή τους πέντε μέχρι τώρα ανθρώπινες ψυχές στην Βέροια, αναλογίσου ποιοι είναι οι πραγματικοί δολοφόνοι τους…

Είναι καιρός να βγάλουμε από το λεξιλόγιο μας τους όρους ”δυστύχημα” ή ”ατύχημα” όταν αναφερόμαστε σε κάποιο τροχαίο και ν’ αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο που αρμόζει πραγματικά στην τραγική αυτή κατάσταση… Δολοφονία…

Το βίντεο που πλαισιώνει το κείμενο είναι μια διαφήμιση του αντίστοιχου Υπουργείου Περιβάλλοντος της Βόρειας Ιρλανδίας και της οποίας η προβολή πριν τις 21:00′ στην Ιρλανδική τηλεόραση έχει απαγορευτεί λόγω της βιαιότητας της.

Αναφέρεται στην απώλεια αριθμού παιδιών ίσου με το μέγεθος μιας σχολικής τάξης στη Βόρεια Ιρλανδία από το 2000 μέχρι τώρα λόγω υπερβολικής ταχύτητας.

Κανένας μας, φαντάζομαι, δεν θα τολμούσε να σκεφτεί καν τον αντίστοιχο αριθμό παιδιών στη χώρα μας που έχασαν τη ζωή τους για τον ίδιο λόγο…

http://eleutheriellada.wordpress.com/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μ.Μπόλαρη - Έχουμε υποχρέωση να καταγγείλουμε διεθνώς την τουρκική προκλητική καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου

Η στρατηγική αμφισβήτησης της κυριαρχίας της Κύπρου επί της ΑΟΖ.

Η Τουρκία αφού έχει εξασφαλίσει de facto την διεθνή ανοχή ή ένοχη σιωπή για την εισβολή των στρατευμάτων της και την κατοχή στην Κύπρο, κλιμακώνει την επεκτατική στρατηγική της επιδιώκοντας το status περιφερειακής δύναμης.

Έχει σημασία να αναδείξουμε στη διεθνή κοινότητα ότι η τουρκική στρατηγική αμφισβήτησης της ΑΟΖ είναι μέρος του ίδιου σχεδίου, στο οποίο αναφέρθηκε ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζό Μπάϊντεν κατά την ομιλία του στο Χάρβαρντ, αποκαλύπτοντας ότι η Τουρκία ενίσχυσε τρομοκρατικές οργανώσεις στη Συρία, εξοπλίζοντας και ενισχύοντας οικονομικά τους σουνίτες μαχητές και τζιχαντιστές του ISIS για την ανατροπή του Σύρου ηγέτη Άσαντ.

Η τουρκική επεκτατική πολιτική αποσταθεροποιεί την περιοχή, οδηγεί σε γενοκτονία του χριστιανικού, σιιτικού, αλεβιτικού και κουρδικού πληθυσμού.

Ως τέτοια έχουμε υποχρέωση να την καταγγείλουμε ρητά και απερίφραστα, αναδεικνύοντας την επικινδυνότητα που αυτή συνεπάγεται για την ειρήνη και την σταθερότητα για τις χώρες και τους ιστορικούς λαούς της περιοχής στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο.

Markos Bolaris

«Αχρηστος εγώ;» Το γράμμα ενός μαθητή της έκτης δημοτικού που πρέπει όλοι να διαβάσουμε

Διαβάζοντας το παρακάτω γράμμα είναι σοκαριστικό το γεγονός πώς ένα παιδί καταφέρνει με απλά λόγια και σκέψεις να μας ταρακουνήσει.

Ξημέρωσε. Νυστάζω. Δεν χόρτασα ύπνο. Ακούω τη φωνή της μαμάς. Τι θα κάνω τώρα; Θέλει να με βάλει να ξαναγράψω αυτή τη ρημάδα την ορθογραφία. Αφού όσες φορές και να τη γράψω, πάλι λάθη θα κάνω. Είμαι ένας μπουμπούνας. Το 'πε κι ο μπαμπάς. Τίποτα δεν θα καταφέρω. Πάλι μαλώσανε χθες. Η μαμά τού είπε να είναι πιο προσεκτικός κι εκείνος είπε πως αυτή φταίει για όλα. Ολο μαλώνουν τελευταία. Δεν θέλω να μαλώνουν και για μένα.
Αμάν κι αυτή η μαμά! Πού τη βρίσκει τέτοια όρεξη πρωί πρωί; Κάθε μέρα με βασανίζει. Χθες της είπα ότι δεν την αγαπάω. Δεν είναι αλήθεια. Την αγαπάω, αλλά ήθελα να την πονέσω. Ξέρω ότι αυτό τη θυμώνει.
Και όταν το ακούει βάζει τα κλάματα και αρχίζει να λέει πως για το καλό μου τα κάνει, όλο τρέχει για μένα και τίποτα δεν κάνει για τον εαυτό της και πάλι μαλώνουν με τον μπαμπά γιατί της λέει ότι κάνει τόση πολλή προσπάθεια και μια τρύπα στο νερό κάνει.
Προχθές με πήγαν σε ένα μέρος που έγραφε: παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Καλά ήταν. Μου έδωσαν και καραμέλες και με έβαλαν να γράψω κάτι πράγματα. Μετά η μαμά και ο μπαμπάς μίλησαν με μια κυρία. Οταν φύγαμε, ο μπαμπάς ξεφύσαγε και δεν μιλούσε. Πρέπει να έχω κάτι πολύ σοβαρό.
Ομως εγώ νιώθω καλά. Ούτε πυρετό έχω, ούτε η κοιλιά μου πονάει. Μόνο που κάνω πολλά λάθη στην ορθογραφία. Και τα γράμματά μου είναι... στραβούτσικα. Βαρέθηκα να μου γράφει η κυρία «καλύτερα γράμματα». Και δεν μου αρέσει καθόλου να με λένε μπουμπούνα και άχρηστο. Μήπως έχουν δίκιο; Αλλά πάλι, μπορεί ένας άχρηστος να ζωγραφίζει ωραία όπως εγώ; Μου φαίνεται, οι μεγάλοι είναι πιο άχρηστοι.

Ο Β.Κ. είναι μαθητής της ΣΤ Δημοτικού
http://tvxs.gr/

Ξέρει από κουπόνια ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου;

Ρίξτε μια ματιά στις αυξήσεις που έδωσαν με δικές τους αποφάσεις οι δικαστικοί στον εαυτό τους και που ξεκινάνε το Νοέμβρη:
Ειρηνοδίκης: συν 119 ευρώ, νέος βασικός μισθός 1.488 ευρώ. Πάρεδρος πρωτοδικείου: συν 143 ευρώ, νέος μισθός 1.654 ευρώ. Πρωτοδίκης :συν 289 ευρώ το μήνα, νέος βασικός μισθός 2.067 ευρώ. Πρόεδρος πρωτοδικείου: συν 471 ευρώ, νέος βασικός μισθός 2.480 ευρώ. Εφέτης και αντίστοιχοι: συν 636 ευρώ, νέος βασικός μισθός 2.894 ευρώ. Αρεοπαγίτης και αντίστοιχοι: συν 782 ευρώ, νέος βασικός μισθός 3.307 ευρώ. Αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου και αντίστοιχοι: συν 841 ευρώ, νέος βασικός μισθός 3.721 ευρώ. Πρόεδρος Αρείου Πάγου: συν 1.111 ευρώ, νέος βασικός μισθός 4.134 ευρώ.
Τώρα, συμπληρώστε ότι 541 εκατ. ευρώ από το φετινό προϋπολογισμό θα πάνε για αναδρομικές αποδοχές και συντάξεις δικαστικών και ένστολων (πήραν κι αυτοί κάποια, πολύ λιγότερα, και πάλι με δικαστικές αποφάσεις, ώστε να μη φανεί ότι οι δικαστές δίνουν χρήματα μόνο στους εαυτούς τους) για την περίοδο από 1 Αυγούστου 2012 ως 31 Δεκεμβρίου 2014.
Όλα αυτά από τη σημερινή ειδησεογραφία.
Οι υπόλοιποι Έλληνες, που έχουν φορολογηθεί άγρια και έχουν υποστεί μειώσεις εισοδημάτων, θα πρέπει τώρα να τα πληρώσουν κι αυτοί. (Όπως και των υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδας, προεδρίας Δημοκρατίας, Βουλής, των στελεχών ΔΕΚΟ, παπάδων, πολιτικών και δεν ξέρω κι εγώ πόσων άλλων προνομιούχων κατηγοριών που δε χρειάζονται δικαστικές αποφάσεις για «αποκατάσταση αδικιών», επειδή –πολύ απλά– δεν τους είχε περικοπεί ποτέ τίποτα. Κι αυτά δεν είναι παρά νόμιμη φοροδιαφυγή).
Πού θα βρεθούν τα λεφτά για τους δικαστικούς; Θα κοπούνε από επιδόματα πολυτέκνων ή ανεργίας, για παράδειγμα. Θα κοπούνε από μισθούς άλλων, κατώτερων όντων που απασχολούνται στο Δημόσιο. Θα κοπούνε από τ΄ αναλώσιμα των νοσοκομείων. Και φυσικά, θα βρεθούνε από καινούργιους φόρους.
Μια πηγή νέων φόρων είναι τα κουπόνια που δίνουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ως ιδιωτικές παροχές σε κάποιους εργαζόμενούς τους. Και πάλι στη σημερινή ειδησεογραφία, βλέπουμε ότι μαζί με τη χρήση εταιρικού αυτοκινήτου ή κινητού (που αφορά στελέχη εταιριών), θα θεωρείται πλέον εισόδημα και το κουπόνι του σούπερ μάρκετ. Αυτό δηλαδή που δίνεται σαν μισθός / μέρος μισθού / μπόνους παραγωγικότητας στο φτωχό εργαζόμενο, και που δεν μπορεί να το κάνει τίποτ΄ άλλο, παρά να πάει στο σούπερ μάρκετ και να ψωRνίσει.
Δηλαδή, ο ιδιωτικός υπάλληλος ή εργάτης, που παίρνει (αν παίρνει) όσο η μηνιαία αύξηση του εφέτη (636 ευρώ), τώρα θα φορολογηθεί για τα κουπόνια που μόνο τρόφιμα ή καθαριστικά μπορεί να πάρει.
Μήπως λαϊκίζω γιατί συνδέω άσχετα πράγματα; Όχι δα. Το κράτος είναι μια επιχείρηση που μαζεύει (ή δε μαζεύει) φόρους και τους μοιράζει κατά το δοκούν. Άλλο τηλεφωνήτρια που έχει ανάγκη τα κουπόνια του σούπερ μάρκετ, άλλο πάρεδρος Πρωτοδικείου με μηνιαία αύξηση όσα παίρνει η τηλεφωνήτρια (471 ευρώ, κι όποτε έχει δουλειά), άλλο υπάλληλος της Βουλής με θηριώδες εφάπαξ.
Άραγε ξέρει από κουπόνια σούπερ μάρκετ ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου; Ο κ. Σαμαράς; Ο κ. Βενιζέλος; Ο κ. Χαρδούβελης; Ο κ. Σταϊκούρας; Μπορούν καν να υποθέσουνε περί τίνος πρόκειται; Μπορούν έστω να βάλουν κάποιο παρατρεχάμενό τους να ρωτήσει μια τηλεφωνήτρια; Κάθε απάντηση δεκτή, τα σχόλια είναι ανοιχτά.
Υ.Γ. 1 Όσο ο ιδιωτικός τομέας δεν εκπροσωπείται πολιτικά, τέτοια και χειρότερα θα παθαίνει.
Υ.Γ. 2 «Ο ΣΥΡΙΖΑ θ΄ αποκαταστήσει τις αδικίες», όταν γίνει κυβέρνηση. Εδώ γελάμε όλοι μαζί. Θυμόσαστε ποιο κόμμα εμπόδισε να κοπεί έστω μισό ευρώ από τους υπαλλήλους της Βουλής; Ή τίνος κόμματος ο αρχηγός υποστήριξε πρόσφατα στο «Άγιον Όρος» τις φορολογικές απαλλαγές των ρασοφόρων; Ή ποιοι κόπτονται για τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών (να ξαναγυρίσουν δηλαδή στο «στοργικό» Δημόσιο), ενώ το 99.99% των καθαριστριών είναι ξεχασμένες –και ασύστολα εκμεταλλευόμενες- στον ιδιωτικό τομέα;
http://www.athensvoice.gr/

Χρυσοχοΐδης: Το κόμμα δεν λειτουργεί - «Συνωμοσίες» κατήγγειλε ο Βενιζέλος

Ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης σε εκτενή τοποθέτησή του άσκησε σκληρή κριτική στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σημειώνοντας πως το κόμμα υπολειτουργεί, πως δεν υπάρχει σχέδιο και στρατηγική και πως υπάρχει απόσταση από την κοινωνία.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος απάντησε αμέσως και πολύ έντονα έκανε λόγο για «συνωμοσίες» ενώ διαμαρτυρήθηκε λέγοντας πως όλοι βάλουν εναντίον του. Επισήμανε ακόμα ότι έχει αναλάβει το βάρος της παράταξης που είναι μεν τιμητικό αλλά, όπως είπε, δέχεται συνεχώς επιθέσεις. «Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μου τα έκανε αυτά» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Υπέρ του κ. Βενιζέλου τοποθετήθηκε η η αναπληρώτρια υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Έφη Χριστοφιλοπούλου, η οποία ανέφερε πως η εικόνα του κόμματος δεν είναι καλή και πως υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι μονίμως διαφωνούν.
Στην κ. Χριστοφιλοπούλου απάντησε ο Θάνος Μωραΐτης, ο οποίος υπογράμμισε πως διαφωνεί κάθετα με την άποψή της λέγοντας ότι δεν μπορεί να βρίσκονται σε ένα κόμμα που να κυριαρχεί μόνο μία άποψη και να μην γίνονται ανεκτές οι διαφορετικές γνώμες.
Απαντώντας στον κ. Βενιζέλο, ο κ. Μωραΐτης είπε πως «συνωμοσίες» κάνουν οι «καλικάντζαροι» και η «πέμπτη φάλαγγα», θυμίζοντας την προ ολίγων εβδομάδων ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Κάραβελ.
Τέλος ο Μιχάλης Κασσής σε έντονο ύφος διαπίστωσε πως το κόμμα έχει διαλυθεί και ζήτησε την παραίτηση του γραμματέα Νίκου Ανδρουλάκη, αφού αυτός δεν μπορεί να ανταποκριθεί αντικειμενικά να ανταποκριθεί στα καθηκοντά του, δεδομένου ότι μένει πλέον τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας στις Βρυξέλλες.
http://www.matrix24.gr/

Προς πώληση ακίνητα-φιλέτα της Τσιμισκή!

Εντονη κινητικότητα διαπιστώνεται εσχάτως γύρω από τα τελευταία εναπομείναντα μεγάλα επαγγελματικά ακίνητα του εμπορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης. Μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης της Αττικά Πολυκαταστήματα για τη δημιουργία του νέου Attica στην Τσιμισκή, στον αριθμό 48-50, εκεί όπου μέχρι πρότινος στεγαζόταν η ναυαρχίδα του Φωκά, στην αγορά βγαίνει μια σειρά φιλέτων, που φιλοδοξούν να προσελκύσουν το επενδυτικό ενδιαφέρον. Ετσι, στο επόμενο διάστημα αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες της μεσιτικής αγοράς, να διατεθούν προς πώληση το κτίριο Sports Foka στην Τσιμισκή και το ακίνητο στην οδό Αγίας Σοφίας, όπου στεγαζόταν μέχρι πρόσφατα το H & M, πριν μεταφερθεί στη συμβολή των οδών Κομνηνών και Τσιμισκή.

Του Καρούζου

Δυνητικούς αγοραστές αναζητά και το ακίνητο όπου λειτουργούσε επί χρόνια το κατάστημα ειδών πολυτελείας του Καρούζου, και πάλι επί της οδού Τσιμισκή. Μάλιστα, οι πληροφορίες θέλουν το μεν ακίνητο όπου βρισκόταν το H & M να τιμάται στα 10.000.000 ευρώ, το δε ακίνητο του Καρούζου στα 5.000.000 ευρώ, ποσά που κάνουν ιδιαίτερα πιθανό το ενδεχόμενο να απευθυνθούν οι πωλητές και στο ξένο κοινό, αφού οι ελληνικές δυνατότητες είναι μάλλον περιορισμένες.

Την ίδια ώρα έχει γίνει κρούση από μεγάλη ισπανική εταιρία ενδυμάτων για τη μίσθωση του κτιρίου στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Κομνηνών, το οποίο ανήκει στην επιχειρηματική οικογένεια των Σαραντόπουλων των Κυλινδρόμυλων και στέγαζε κάποτε το κατάστημα του Λαμπρόπουλου και έπειτα το notosgalleries. Για το εν λόγω ακίνητο δημιουργούνται νέα δεδομένα ενδιαφέροντος μετά το άνοιγμα του νέου μεγάλου H & M στην ακριβώς απέναντι γωνία, που ουσιαστικά μετέφερε την εμπορική πιάτσα της Τσιμισκή προς τη Βενιζέλου.

Η βούληση για πώληση των παραπάνω ακινήτων πηγάζει από την επιθυμία των ιδιοκτητών -σε κάποιες περιπτώσεις τμήματα leasing τραπεζών- για άμεση πρόσβαση σε κεφάλαια.

http://www.dimokratianews.gr/

Δεν δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ξεκαθάρισαν ΑΝ.ΕΛ., ΔΗΜΑΡ και ΚΚΕ

Την –αναμενόμενη αν μη τι άλλο- πρόθεση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, της Δημοκρατικής Αριστεράς και του ΚΚΕ να μη δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, γνωστοποίησαν από το βήμα της Βουλής οι εισηγητές των τριών κομμάτων κατά την πρώτη μέρα της σχετικής συζήτησης στη Βουλή.
Ο εισηγητής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Γ. Δημαράς, είπε ότι «με την ψήφο μας τους γυρίζουμε την πλάτη και περιφρονούμε όσους επιχειρούν να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό» και δήλωσε ότι το κόμμα του θα καταψηφίσει την κυβέρνηση. Ο κ. Δημαράς καταλόγισε υποκρισία στην πρωθυπουργική πρόταση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης λέγοντας πως δεν θα συμβεί αυτό που ισχυρίζονται από την κυβερνητική πλευρά ότι με την ψήφο εμπιστοσύνης θα τεθεί τέρμα στην προεδρολογία και στην εκλογολογία. Επίσης, υποστήριξε ότι δεν υπάρχει δεδηλωμένη και δεν έχει δικαίωμα η κυβέρνηση να αδιαφορεί για το τι επιθυμεί ο ελληνικός λαός και διαπίστωσε μικροκομματικά ερείσματα στην υποβολή της πρότασης.
Ο εισηγητής των ΑΝ.ΕΛ., είπε ακόμη ότι σήμερα απαιτείται ένας συναγερμός πανεθνικού ενωτικού μετώπου ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της χώρας. Καταλόγισε δε αντιφατικές δηλώσεις στον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο με τις προηγούμενες θεσμικές τους ιδιότητες ενώ είπε πως σήμερα και με φόντο τις επερχόμενες εκλογές ο ένας κοιτάει προς τον Καραμανλή και ο άλλος προς τον Παπανδρέου.

ΔΗΜΑΡ: «Η κυβέρνηση δεν αντιστέκεται στην τρόικα»
Από την πλευρά της Δημοκρατικής Αριστεράς, ο Δημήτρης Αναγνωστάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «αρνείται να αντισταθεί στις επιταγές της τρόικας, να διεκδικήσει την αποκατάσταση των λαθών του εξοντωτικού προγράμματος, που μας επέβαλλαν, να συγκρουστεί με τα συμφέροντα των ολίγων και να συγκρουστεί με τις παθογένειες του πελατειακού κράτους, που συντηρεί με τις πολιτικές της». Επίσης, είπε ότι τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ «είναι αταλάντευτα ευρωπαϊστές», και γι’ αυτό όπως είπε, «είμαστε σταθερά υπέρ της αλλαγής της πορείας της Ευρώπης, για να κατοχυρωθεί το κοινό της μέλλον».
Παράλληλα, μίλησε για «αδήριτη ανάγκη να υπάρξει μια νέα κατεύθυνση για τη χώρα, μια ριζική αλλαγή της πολιτικής, για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα», ενώ έκανε λόγο για υπαρκτό κίνδυνο «να εδραιωθεί μια κατάσταση, απόλυτα διχασμένης κοινωνίας». «Η χώρα χρειάζεται μια ελπιδοφόρα προοπτική. Μια διαφορετική πολιτική εξόδου από την κρίση, που θα διασφαλίζει την ευρωπαϊκή προοπτική, με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής συνοχής και θα την ανασυγκροτεί σε προοδευτική» τόνισε.
Σε ό,τι έχει να κάνει με το χρέος, είπε ότι «δεν αντιμετωπίζεται με υπεραισιόδοξα και εκτός πραγματικότητας σενάρια πρωτογενών πλεονασμάτων, υπερβολικά έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις και εξωπραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης», και πρόσθεσε ότι αυτό που χρειάζεται, «είναι μια τολμηρή και ουσιαστική αναδιάρθρωση του». «Κάθε καθυστέρηση στην αντιμετώπιση του θέματος είναι σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Η χώρα πρέπει να επιδιώξει άμεσα μια νέα συμφωνία με τους εταίρους, που θα καταστήσει το χρέος βιώσιμο. Δεν βοηθούν εδώ θέσεις που υποβαθμίζουν το θέμα, υποστηρίζοντας ότι το χρέος ήδη έχει καταστεί βιώσιμο. Ούτε βεβαίως βοηθούν, οι θέσεις ότι το χρέος μπορεί να διαγραφεί στο μεγαλύτερο μέρος του μονομερώς» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αναγνωστάκης.

ΚΚΕ: «Η κυβέρνηση θέλει να κλιμακώσει την αντιλαϊκή της πολιτική»
Τέλος, από την πλευρά του ΚΚΕ, ο Ν. Καραθανασόπουλος είπε: «Καταψηφίζουμε την συγκυβέρνηση. Δεν πρόκειται να της δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης» και χαρακτήρισε την πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης ως επιλογή της κυβέρνησης στο πλαίσιο επιχείρησης συσπείρωσης και υποστήριξε ότι στόχος της είναι «να την αποσπάσει για να κλιμακώσει την αντιλαϊκή πολιτική της, όπως προκύπτει και από το προσχέδιο του προϋπολογισμού». Ο κ. Καραθανασόπουλος υπογράμμισε ότι η μόνη λύση για το χρέος είναι η μονομερής διαγραφή του ή η μη παραδοχή του ενώ έκανε λόγο για κάλπικη αντιπαράθεση μεταξύ συγκυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ, που όπως είπε, μπορεί να προετοιμάζονται για κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές.
 http://www.eklogika.gr/

Αποκλειστικό: Καταγγελίες – σοκ για διαφθορά στην Καλών Τεχνών: «Βόλευαν» φίλες και ερωμένες εκτός ΑΣΕΠ - Ταξιδάκια χλιδής με λεφτά Δημοσίου

Διαφθορά, αδικαιολόγητη μεταφορά δημοσίου χρήματος, αδικαιολόγητες πληρωμές, απάτη και απιστία είναι μερικές οι κατηγορίες που απευθύνουν διοικητικοί υπάλληλοι της Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) εναντίον της Διοίκησης της σχολής και του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού (ΕΙΠ).

Σε υπόμνημά τους προς τον Εισαγγελέα Διαφθοράς, το οποίο φέρει την υπογραφή «οι διοικητικοί υπάλληλοι της Σχολής» καταφέρονται εναντίον του «διδύμου» Ιωάννη Σιδηρόπουλου και Γεώργιο Τράντα που είναι εξωτερικοί συνεργάτες καθώς και του προϊσταμένου της Γραμματείας Επιτροπής Ερευνών της Σχολής Καλών Τεχνών, Ιωάννη Σκαλτσά.

Μεταξύ άλλων οι – ανώνυμοι – καταγγέλλοντες, υποστηρίζουν ότι στην Σχολή και στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού γίνονται... σημεία και τέρατα διαφθοράς:

• Μιλούν για προσλήψεις με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού γυναικών υπαλλήλων που – όπως υποστηρίζουν – ήταν φίλες ή ερωμένες των αρχόντων του ΕΙΠ.
• Κάνουν λόγο για τακτικές... χαρεμοποίησης οργανισμών του Δημοσίου και καταγγέλουν ένα έμβασμα ύψους 37.000 ευρώ περίπου το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να πληρωθούν οι κοπέλες που προσελήφθησαν, χωρίς να αναφέρεται πουθενά το χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα απ' όπου αντλήθηκαν τα χρήματα, ούτε υπάρχει πουθενά στα αρχεία της ΑΣΚΤ η σχετική προγραμματική σύμβαση.
• Υποστηρίζουν ότι μόλις ξεκίνησαν αντιδράσεις για το κονδύλι πληρωμής των εν λόγω υπαλλήλων από την νέα πρυτανεία της ΑΣΚΤ, το ΕΙΠ ζήτησε από τον προηγούμενο πρύτανη Γ. Χαρβαλιά να επιστρέψει τα χρήματα.Κάτι που έγινε «αστραπιαία» όπως παραδέχονται οι καταγγέλλοντες αλλά ισχυρίζονται πως σε ανταπόδοση θα λειτουργούσε εκ νέου η Φιλαγνωσία, ένα παλιό έργο του ΕΚΕΒΙ με το οποίο θα εξασφαλίζονταν τρία εκατομμύρια ευρώ για να μπορεί να πληρώνει το παράνομο – όπως υποστηρίζουν – προσωπικό.
• Καταγγέλλουν εκδρομές-χλιδής και «φαγοπότια» με την συμμετοχή του... χαρεμιού, με πρόσχημα την «πολιτιστική διπλωματία».
• Ζητούν από την Εισαγγελία να κάνει διαχειριστικό έλεγχο και να ελέγξει τις μεταφορές χρημάτων από το ΕΙΠ στην Σχολή Καλών Τεχνών και τους συνεργάτες τους. «Δεν έχουμε νομικές γνώσεις, αλλά εδώ καταλαβαίνουμε ότι έχουμε σύσταση συμμορίας ανάμεσα σε ανθρώπους του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, της ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και άλλων για να διαχειριστούν παράνομα το δημόσιο χρήμα» ισχυρίζονται οι καταγγέλλοντες.

Διαβάστε όλο το υπόμνημα των Διοικητικών Υπαλλήλων προς την Εισαγγελία Διαφθοράς εδώ
http://www.iefimerida.gr/

Στο ΣτΕ η νομιμοποίηση αυθαιρέτων

Η συνταγματικότητα ή μη του νόμου 4178/2013 για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων θα απασχολήσει την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου.

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν τρεις κάτοικοι του δήμου Αμαρουσίου ζητώντας να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές και παράνομες οι υπουργικές αποφάσεις για την έναρξη λειτουργίας του πληροφορικού συστήματος διεκπεραίωσης των δηλώσεων υπαγωγής στον νόμο 4178/2013, καθώς και ο εν λόγω νόμος κατά το σκέλος που προβλέπει την διατήρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα των αυθαιρέτων, την εξαίρεση τους από την κατεδάφιση, κ.λπ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην εισήγησή του ο Σύμβουλος Επικρατείας Κωνσταντίνος Κουσούλης, θα εστιάσει στο εάν τα άρθρα 8 και 9 του νόμου που προβλέπουν την αναστολή επιβολής των κυρώσεων για την αυθαίρετη δόμηση και την οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών είναι συνταγματικά.

Ο Σύμβουλος της Επικρατείας θα θέσει θέμα εάν ο εν λόγω νόμος είναι αντίθετος στην Συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών (άρθρο 26 του Συντάγματος), καθώς προβλέπει ότι στο νέο νόμο υπάγονται και τα κτίσματα που η άδεια ανέγερσης τους ακυρώθηκε από τα Διοικητικά Δικαστήρια, ενώ θα θέσει θέμα για το εάν οι τρεις κάτοικοι του Αμαρουσίου έχουν έννομο συμφέρον να στραφούν κατά του Νόμου.
http://www.voria.gr/

ΣΑΜΑΡΑΣ: ΣΤΡΙΨΑΜΕ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Παρέμβαση στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής για την απασχόληση που πραγματοποιείται στο Μιλάνο έκανε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αναφερόμενος στις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της ανεργίας.
«Απευθύνομαι σε εσάς ως ο πρωθυπουργός της χώρας με τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ Όμως, με βλέπετε αισιόδοξο, γιατί οι Έλληνες, με πολλές και προσωπικές θυσίες, κατάφεραν και ‘έστριψαν το καράβι στο δρόμο της Ανάπτυξης’» είπε ο πρωθυπουργός.
Τόνισε ότι η Ελλάδα φεύγει από την κρίσιμη και πολύ δύσκολη περίοδο των έξι ετών ύφεσης. «Αυτό το τρίμηνο, η οικονομία μας για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια, γυρίζει σε θετικό πρόσημο και η ανάπτυξη το 2015 θα είναι ισχυρή και βιώσιμη».

Ο κ. Σαμαράς είπε ότι η ανεργία παραμένει ιδιαίτερα υψηλή, ωστόσο χαρακτήρισε ενθαρρυντικό το ότι «το ποσοστό της μειώνεται πλέον σταθερά τρίμηνο με το τρίμηνο», τονίζοντας ότι όλες οι προβλέψεις δείχνουν ότι θα αποκλιμακωθεί ταχύτερα στο επόμενο διάστημα.
«Εφαρμόζουμε Εθνικό Σχέδιο για την απασχόληση, που περιλαμβάνει συγκεκριμένα προγράμματα προώθησης της επιχειρηματικότητας, ενθάρρυνσης των start-ups εταιριών, προγράμματα ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης, προγράμματα μαθητείας νέων ανέργων στον ιδιωτικό τομέα, την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας, την πρόσβαση σε πύλες πληροφοριών, κλπ» τόνισε.
Πρόσθεσε ότι τα πρώτα κονδύλια από το νέο ΕΣΠΑ έχουν αρχίσει να απορροφώνται και με την υποστήριξη και της ΕΕ ήδη «τρέχει» το 2014, ένα μεγάλο πακέτο παρεμβάσεων, με συνολικό προϋπολογισμό περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ, προσφέροντας σε 145.000 ανέργους πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι κλειδί για την αντιμετώπιση της ανεργίας είναι η προώθηση της ανάπτυξης μέσω δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020.
Ωστόσο, τόνισε ότι η ΕΕ θα πρέπει να πετύχει μια μεγαλύτερη μόχλευση πόρων μέσω της ΕΤΕπ και άλλων επενδυτικών ιδρυμάτων.
«Η Ευρώπη πρέπει να μεταδώσει στους λαούς μας μιαν ελπίδα χειροπιαστή που θα βασίζεται σε γερά θεμέλια, ανάπτυξης εργασίας, αξιοπρέπειας και προοπτικής. Που θα συνοδεύεται από πόρους, αλλά κυρίως από αποφασιστικές πολιτικές βασιζόμενες σε σύγχρονα, έξυπνα εργαλεία. Μόνον μια τέτοια πολιτική μπορεί να συμπληρώσει αποτελεσματικά τη διαρθρωτική προσαρμογή που έχουμε επιτύχει. Μόνον μια τέτοια πολιτική μπορεί να διασφαλίσει ότι οι θυσίες των λαών της Ευρώπης μπορούν να αποδώσουν ένα νέο μοντέλο βιώσιμης και δυναμικής ανάπτυξης» ανέφερε ο πρωθυπουργός.
Και κατέληξε: «Αν δεν συνεργαστούμε όλοι μαζί προς την κατεύθυνση αυτή, η ανεργία θα συνεχίσει να ψαλιδίζει τα κοινωνικά θεμέλια της Ένωσής μας, και κυρίως τις προοπτικές των προσπαθειών μας…»
http://kartesios.com/