Η ολόθυμη απόφαση των Οικολόγων του Πειραιά να στηρίξουν τον Θοδωρή Δρίτσα για το Δήμο είναι πολύ πιο σημαντική απ’ ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά επειδή δήθεν πάλιωσε το Οικολογικό και μοιάζει δευτερεύον μπροστά στο μεγάλο μας πάθημα. Για την ακρίβεια, το οικολογικό στοιχείο στο ψηφοδέλτιο Δρίτσα αποτελεί βαρυσήμαντη εξέλιξη και δώρο Θεού για την πόλη! Όχι για τα κουκιά, όχι. Για τον έμπρακτο συμβολισμό, καθώς και για το περιεχόμενο πολιτικής που σηματοδοτεί και συνεπάγεται στις προτεραιότητες του συνδυασμού που διεκδικεί το Δήμο, όπως επίσης και για την άσκηση πολιτικής που προοιωνίζεται. Διότι, μαζί με την εξίσου απάνθρωπη, επιθετική και ισοπεδωτική ανεργία που μαστίζει τον Πειραιά, άλλο τόσο οξύτατο πρόβλημα είναι εκεί κάτω στο λιμάνι και η άγρια περιφρόνηση του Περιβάλλοντος.
Σε ντουμάνι τον Πειραιά τον συναγωνίζεται μόνο η Πτολεμαΐδα, που έχει αυτή τουλάχιστον τη Δ.Ε.Η. με τον λιγνίτη να θρέψει πέντε στόματα μες τη μαυρίλα. Ενώ σε έλλειψη χώρων Πρασίνου