Η Ελλάδα επιστρέφει σε εκλογές, μην έχοντας σχηματίσει κυβέρνηση! Οπότε, ποιός φταίει; Είναι ευθύνη μόνο των Ελλήνων ψηφοφόρων ή μήπως -αν το αναλύσουμε περισσότερο- είναι μια συλλογική ευθύνη των ευρωπαίων; Το δεύτερο ερώτημα κατά τη γνώμη μου είναι το πιο σωστό.Πράγματι, ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης είναι ένα νομοθετικό και πολιτικό ζήτημα, το οποίο συμπεριλαμβάνει ένα ή περισσότερα πολιτικά κόμματα.
Το έργο θα ήταν τεράστιο, το ρίσκο μεγάλο και ο κίνδυνος της αποτυχίας συνεχής.
Εξάλλου ο σχηματισμός κυβέρνησης θα πρέπει να καταφέρει να δώσει τις μεγαλύτερες και τις πιο τρελές ελπίδες σε έναν πληγωμένο λαό που έχει μαρτυρήσει.
Πληγές που είναι πολύ βαθιές και επώδυνες για τον ελληνικό λαό.
Ποιός θα ήταν τόσο τρελός ούτως ώστε να αναλάβει τέτοιο ρίσκο;
Ο Σχηματισμός μιας κυβέρνησης καθοδηγεί ένα λαό, ένα έθνος.
'Ομως, η Ελλάδα, εξακολουθεί να είναι ένα έθνος που πάντα χτυπιέται και διασύρεται από τους ευρωπαίους οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν κακά αδέρφια που σκέφτονται μόνο να εξοντώσουν και να καταστρέψουν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό κάτω από το βάρος της ανέχειας.
Λόγω της δικτατορίας της χρηματοδότησης η μιζέρια έχει γίνει επιδημία στην Ελλάδα. Οπότε ας μην μένουμε έκπληκτοι με το γεγονός ότι κανένας Έλληνας πολιτικός δεν μπόρεσε να σχηματίσει μια κυβέρνηση κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Οι Έλληνες επιστρέφουν σε εκλογές τον Ιούνιο και γι' αυτό φέρουν ευθύνη οι ευρωπαίοι εταίροι.
Αν το Βερολίνο, το Άμστερνταμ και το Ελσίνκι είχανε την ευπρέπεια, την εξυπνάδα (;) όσο και