Μια νέα εποχή ξημερώνει όχι μόνο για τη θνήσκουσα Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρη την χειμαζόμενη Ευρώπη. Το σχέδιο της Μέρκελ, το επονομαζόμενο και
«Σύμφωνο σύγκλισης και ανταγωνιστικότητας», με την αναγκαστική συμφωνία του Σαρκοζί, αναμένεται να προχωρήσει χωρίς σπουδαία εμπόδια. Οι
ενστάσεις κάποιων χωρών για ειδικά τους προβλήματα κατά κανόνα
ξεπερνιούνται στην εποχή της τερατώδους «κρίσης χρέους» που σαρώνει τη Γηραιά Ήπειρο και ειδικότερα την Ευρωζώνη.
Για την Ελλάδα τα πράγματα είναι απλά και ήδη καταγεγραμμένα στα ρεπορτάζ του τριημέρου, αλλά και του προηγούμενου φύλλου του «Π». Η
αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας μας έχει κλειδώσει και αναμένεται να αποφασιστούν η
στιγμή, η
μορφή και οι
όροι. Προς το παρόν όλα δείχνουν ότι θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων
●
επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής (αρχικά του δανείου του μηχανισμού «στήριξης» και σε μεταγενέστερο χρόνο ολόκληρου),
●
μείωση του επιτοκίου σε άγνωστο επίπεδο (αλλά όχι μη συμφέρον για τους δανειστές)
● και κάποια μέθοδο
«κουρέματος» (αρχικά με την επαναγορά ομολόγων στο 75% της ονομαστικής αξίας τους, κατόπιν νέου δανεισμού από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας και ύστερα βλέπουμε).
Με απλά λόγια: Θα δανειστούμε από τον Μηχανισμό καμιά
εξηνταριά δισ. ευρώ για να αγοράσουμε ομόλογα. Κατά προτεραιότητα λέγεται ότι θα πάρουμε αυτά που έχει στο χέρι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ώστε να απαλλαγεί ο έρημος ο Τρισέ από την ελληνική τοξική βόμβα. Τα
40 δισ. θα πάνε εκεί και για τα υπόλοιπα θα δούμε όταν έλθει η ώρα.
Με τη μέθοδο αυτή θα μετατρέψουμε ένα ακόμη σημαντικό ποσό χρέους προς τις
τράπεζες και τις αγορές (έναντι των οποίων είμαστε ακόμη ισχυροί στα δικαστήρια) σε χρέος προς τα ευρωπαϊκά
κράτη (έναντι των οποίων θα είμαστε εντελώς ανίσχυροι, αφού και η νέα
δανειακή σύμβαση θα είναι όμοια – αν όχι... χειρότερη – με αυτήν που έχουμε υπογράψει ήδη για τα 110 δισ. ευρώ του τρέχοντος μηχανισμού «στήριξης»).
Μέτρα οριζόντιας διάλυσης
Τα παραπάνω, όπως και τόσα άλλα προηγούμενα εγκλήματα, η κυβέρνηση θα τα παρουσιάσει ως μια ακόμη
επιτυχία. Όμως ακόμη δεν έχουμε δει καν τις συνέπειες της... προηγούμενης ανάλογης επιτυχίας της. Για την ακρίβεια
τώρα ακριβώς ζωγραφίζεται μπροστά μας το επόμενο πακέτο, το οποίο θα περιλαμβάνεται στην επόμενη αναθεώρηση του Μνημονίου (θα πρόκειται για το
τέταρτο κατά σειρά Μνημόνιο).
Την προαναγγελία για «Δρόμο μακράς και άγριας λιτότητας», στον οποίο πλέον μπαίνει η χώρα, την είχαμε ήδη κάνει από την περασμένη Πέμπτη με αναλυτικό
ρεπορτάζ στο «Π». Τώρα ας δούμε, με στοιχεία από τη λεπτομερή παρουσίαση που δημοσίευσε χθες η
Αυγή της Κυριακής, μια λίστα μέτρων που βρίσκονται ήδη στο τραπέζι του Παπακωνσταντίνου και της τρόικας, η οποία είναι ήδη στην Αθήνα, ώστε την τριετία 2012-2014 να μειωθεί το έλλειμμα... κάτω από το 3% του ΑΕΠ:
●
Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 (αλλά και πάνω από τα 67 σε συνάρτηση με το προσδόκιμο ζωής)!
●
Γενική κατάργηση των δώρων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα (12 μισθοί για όλους).
●
Γενίκευση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, ενίσχυση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, της μερικής απασχόλησης και της εργασίας σε βάρδιες, με ασφάλισης... με την ώρα και όχι για τετράωρο κατ' ελάχιστον, όπως ισχύει σήμερα. (Θέλετε και το κερασάκι στην τούρτα; Σε περιπτώσεις ανασφάλιστης – μαύρης – εργασίας, ενώ θα μειωθούν οι επιπτώσεις για τις επιχειρήσεις, θα θεωρούνται συνένοχοι και θα τιμωρούνται με πρόστιμα έως 400 ευρώ και οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι!).
●
Ψαλίδισμα κοινωνικού χαρακτήρα επιδομάτων για όσους βρίσκονται πάνω από το όριο της φτώχειας (ανεργίας, τριτέκνων - πολυτέκνων, φοιτητικό, ΕΚΑΣ).
●
Μείωση αποδοχών στους δημοσίους υπαλλήλους κατά 25% με μείωση προσλήψεων, επιμήκυνση ωραρίου απασχόλησης χωρίς καταβολή υπερωριών και περιορισμούς στο ύψος των επιδομάτων, αύξηση του χρόνου ωρίμανσης των βασικών μισθών (κλιμάκια).
●
«Γενναίες» αυξήσεις στα τιμολόγια όλων των ΔΕΚΟ.
●
Κατάργηση περίπου 300 οργανισμών και φορέων του Δημοσίου.
●
Νέο χαράτσι μέσω ΦΠΑ με μετάταξη πολλών προϊόντων και υπηρεσιών στον υψηλό συντελεστή 23% (και κατάργηση μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά), που αναμένεται να επιφέρει ανατιμήσεις 10%-20% σε τρόφιμα, εστιατόρια, εισιτήρια, ταξί, ρεύμα, νερό, φυσικό αέριο, ιατρικές εξετάσεις κ.λπ.
●
Αύξηση στις φορολογικές επιβαρύνσεις των επιχειρήσεων.
●
Αύξηση στη φορολόγηση εισοδημάτων από μισθώματα ακινήτων, μετοχές αμοιβαία κεφάλαια, καταθέσεις, ομόλογα, έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, ρέπος κ.λπ.
(Να θυμίσουμε το κείμενό μας με τίτλο
Οριζοντίως και καθέτως... ξέσκισμα την Παρασκευή 4.2.2011, στο οποίο ήδη μιλούσαμε για τις επερχόμενες οριζόντιες περικοπές και τη λογική που τις διέπουν).
Εφιαλτική προοπτική
Την ίδια ώρα που όλα αυτά δρομολογούνται, στην Ευρώπη η Μέρκελ είναι
πανέτοιμη να εφαρμόσει τα σχέδιά της για πιο ενισχυμένη «οικονομική διακυβέρνηση», η οποία θα περιλαμβάνει, όπως ήδη έχει καταγραφεί:
●
Κατάργηση της ΑΤΑ (αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή μισθών και συντάξεων, που κάποτε εφαρμοζόταν και στα μέρη μας).
●
«Εναρμόνιση» των ασφαλιστικών και φορολογικών συστημάτων.
●
Συνταγματικά όρια στα ελλείμματα, τα χρέη και τα επίπεδα δανεισμού, στα οποία έχουμε ήδη αναφερθεί, κ.λπ.
Στην Ελλάδα όμως ήδη οι
μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν κατά χιλιάδες και η
ανεργία εκτινάσσεται σε πρωτόγνωρα – εδώ και πάρα πολλά χρόνια – ρεκόρ. Το
έλλειμμα βρίσκεται στο 10% και το
χρέος καλπάζει προς το 150% του ΑΕΠ, ενώ οι επιτηρητές δεν είναι καθόλου βέβαιοι για την ακρίβεια των παρεχόμενων από την κυβέρνηση οικονομικών
στοιχείων. Γι’ αυτό άλλωστε η ελεγχόμενη χρεοκοπία είναι βέβαιη.
Ευρύτατες κοινωνικές ομάδες, όπως οι μικροί αγρότες, συμπιέζονται αφόρητα και τείνουν προς την
εξαφάνιση.
Υγεία και
Παιδεία συρρικνώνονται χωρίς κανείς να ξέρει μέχρι ποιου ορίου, ενώ μεγάλο κόλπο γίνεται με τα
ρυθμιζόμενα (μόνο κατ’ όνομα «κλειστά») επαγγέλματα. Εδώ ο
στόχος είναι η έλευση ή η δημιουργία μεγάλων εταιρειών, που θα εξοβελίσουν το μεγαλύτερο μέρος των σημερινών επαγγελματιών
υπαλληλοποιώντας τους υπόλοιπους και
εκμηδενίζοντας τις αμοιβές τους. Τα ερωτήματα, κατόπιν αυτών, προκύπτουν αβίαστα:
●
Όταν η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι... «έσωσε τη χώρα», τι ακριβώς εννοεί;
●
Τι είδους διάσωση είναι η μαζική εκπτώχευση του πληθυσμού και η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας;
●
Από πότε η πλήρης υποτέλεια και ο απόλυτος οικονομικός έλεγχος εκ μέρους των δανειστών – με δικαίωμα κατάσχεσης ολόκληρης της χώρας – αποτελεί διάσωση;
●
Αν αυτοί είναι οι σχεδιασμοί σε αυτά τα επίπεδα χρέους, τότε τι θα συμβεί αύριο, όταν ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό του θα οφείλεται στους Ευρωπαίους «εταίρους»;
●
Αν η οικονομική κατάσταση της χώρας πηγαίνει προς τον γκρεμό μόλις σε 10 μήνες Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, τι θα γίνει
ύστερα από την ελεγχόμενη πτώχευση και την επιβολή μιας μακρόχρονης πολιτικής με την ίδια λογική αλλά πολύ σκληρότερες προβλέψεις;
Προφανώς δεν πρόκειται για
κανενός είδους... διάσωση. Αντιθέτως δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής στη διαπίστωση ότι ζούμε μια κολοσσιαία
πολιτική απάτη σε πλήρη εξέλιξη. Κι αν δεν ανατραπεί, οι μέρες που θα ζήσουμε θα είναι εφιαλτικές...
to pontiki
Μαινόμενος ο Λοβέρδος: «Είμαστε η Βουλή των συντεχνιών»
