To Μέτωπο για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση (ΜΕΚΕΑ), από τον καιρό της ίδρυσής του, πάλευε για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, που στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι ο μοναδικός τρόπος για τη ρήξη με τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ). Δηλαδή αυτή που επέβαλε η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), η οποία τη διαχειρίζεται, και τελικά μπορεί και ν’ αποδειχθεί ότι είναι υπαίτια για τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή, αν όχι και την καταστροφή της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη.
- Οι ιδέες που ενστερνίζεται το ΜΕΚΕΑ έχουν ήδη αγκαλιαστεί από τα λαϊκά στρώματα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, πράγμα που έχει οδηγήσει σε μια μαζική επίθεση από την Υπερεθνική Ελίτ για να συντρίψει κάθε παρόμοιο κίνημα. Έτσι συνέχισε και ενέτεινε τη λυσσασμένη επίθεση κατά του Βρετανικού λαού για να μην ψηφίσει την αποδέσμευσή του από το κύριο όργανο της Υ/Ε στην Ευρώπη, την ΕΕ. Και όταν τα βρετανικά εργατικά στρώματα μετακόμισαν μαζικά από την ψευτο – «αριστερά» που εξέφραζε το Εργατικό Κόμμα με τον πολιτικό απατεώνα Μπλερ, το BREXIT βγήκε νικηφόρο. Και μάλιστα παρόμοια αιτήματα για την εθνική κυριαρχία εκδηλώθηκαν και μέσα από λαϊκά κινήματα σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία-Κίτρινα Γιλέκα, Ιταλία, Ουγγαρία κ.λπ.).
- Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν ακολούθησε τα παραδείγματα αυτά γιατί έμεινε προσκολλημένη στο παρελθόν, στην παλαιά σύγκρουση Δεξιάς και Αριστεράς που είχε μεν νόημα στην Κατοχή όπου θριάμβευσε η Αριστερά με το ΕΑΜ, αλλά σχεδόν κανέναν νόημα από τη στιγμή που η Ελλάδα μετατράπηκε σε Αμερικανικό προτεκτοράτο και προσχώρησε στους νέους θεσμούς της εκκολαπτόμενης Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΑΤΟ, ΕΟΚ, ΕΕ κ.λπ.). Τους θεσμούς αυτούς κανένα κόμμα δεν αμφισβήτησε, έκτος από το ΚΚΕ, το οποίο όμως τα τελευταία χρόνια προσχώρησε και αυτό στα ψευτο-αριστερά κομμουνιστικά κόμματα της δυτικής Ευρώπης και με αντάλλαγμα την κρατική αναγνώριση και την έμμεση οικονομική στήριξη «έβαλε νερό στο κρασί του», και κατά συνέπεια καταποντίστηκε εκλογικά, όπως και αυτά. Έτσι το ΚΚΕ, αντί να μάχεται κατά της ΝΔΤ βρήκε εύκολο στόχο (αφού ήταν και στόχος του συστήματος!) τη ΧΑ, η οποία ήταν και αυτή, όπως άλλωστε και το ΚΚΕ, υπόλειμμα του παρελθόντος, παρελθόν που δεν είχε καμία σχέση με τη Νέα Διεθνή Τάξη και τους αγώνες των λαϊκών στρωμάτων μέσα σε αυτή.
- Τα λαϊκά στρώματα όμως στην Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ, είχαν ήδη ξεπεράσει αυτού του είδους την «Αριστερά» όπως έδειξε η περήφανη νίκη του Μπρέξιτ, που δεν ήταν βέβαια απλώς νίκη των Συντηρητικών του Μπόρις Τζόνσον, όπως την παρουσίασαν τα άθλια ΜΜΕ της Υ/Ε, αλλά των εργατικών στρωμάτων που είχαν πάψει να πιστεύουν στην παραδοσιακή πολιτική, η οποία δεν εξέφραζε παρά τη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Το ίδιο έγινε στις ΗΠΑ όπου ο Τραμπ στράφηκε ενάντια στην παραδοσιακή «αριστερά» που εξέφραζε το Δημοκρατικό κόμμα (η οποία, στη ΝΔΤ, παίζει ένα σαφώς αντιδραστικό ρόλο μετά την από μέρους της ρητή ή σιωπηρή αποδοχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης) και κατάφερε να την κατατροπώσει στις εκλογές του 2016, εισάγοντας αλλαγές στην ΝΔΤ που δεν είναι καθόλου αρεστές στην Υ/Ε. Το ίδιο κόντεψε να γίνει στη Γαλλία όπου ο εκλεκτός της Υ/Ε, ο άγνωστος μέχρι τότε Μακρόν, δεν θα γινόταν ποτέ Πρόεδρος εάν τα λαϊκά ρεύματα που εξέφραζαν τα Κίτρινα Γιλέκα ψήφιζαν τον παραδοσιακό «αριστερό» Μελανσόν. Όμως τα ρεύματα αυτά προτίμησαν προφανώς να μη μετέχουν στην κωμωδία αυτής της εκλογικής διαμάχης, με αποτέλεσμα την εκλογή του κατ’ εξοχήν οργάνου της Υ/Ε Μακρόν.
- Φέτος όμως όλη αυτή η πορεία προς τη θεσμοποίηση της ΝΔΤ βρισκόταν σε άμεσο κίνδυνο, με την πιθανή ολοκληρωτική νίκη του Μπρέξιτ, που θα σήμαινε την οριστική αποκοπή της Βρετανίας από την ΕΕ (που σήμερα παζαρεύει ο Μπόρις Τζόνσον), την επανεκλογή του Τραμπ που θα συνέχιζε τον αγώνα του (παρά τις αντιφάσεις του) για μια «νέα παγκοσμιοποίηση» (που αναγκαστικά θα στρεφόταν κατά της ΝΔΤ και των πολυεθνικών), την πιθανή συντριβή του Μακρόν εάν τελικά αναδυόταν από τα Κίτρινα Γιλέκα μια νέα αντιπαγκοσμιοποιητική πραγματική Αριστερά κ.λπ. Στο διεθνές λοιπόν αυτό πλαίσιο τίποτα δεν θα μπορούσε να αποκλείσει και μια πιθανή συνωμοσία στοιχείων της Υ/Ε με στόχο τη δημιουργία της πανδημίας του κορωνοϊού, ώστε να τεθούν οι οριστικές βάσεις της ΝΔΤ.
- Η Ελλάδα δεν κατάφερε μέσα σε αυτή την πολιτική κοσμογονία ν’ απαγκιστρωθεί από τους απατεώνες της «Αριστεράς» τύπου ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και από τα ιστορικά απολιθώματα, όπως κατάντησε σήμερα το ΚΚΕ. Αντίθετα τα λαϊκά στρώματα, κολλημένα πάντα στο παρελθόν, και απογοητευμένα αν όχι προδομένα από τα παλιά πολιτικά κόμματα (έστω και αν κάποια δήθεν «νέα» σούπερ-συστημικά κόμματα, απόλυτα δημιουργήματα της Υ/Ε δημιουργήθηκαν στο μεταξύ: κόμμα Θεοδωράκη, κόμμα Βαρουφάκη κ.λπ.), δεν στραφήκαν προς πραγματικά «νέα» κόμματα (έστω και αν τυπικά ήταν παλιά κόμματα όπως το Συντηρητικό στη Βρετανία και το Ρεπουμπλικανικό στις ΗΠΑ) αφού τέτοια δεν υπήρχαν στην Ελλάδα. Δηλαδή σε κόμματα που διακήρυτταν την εθνική, οικονομική και κοινωνική κυριαρχία, τα οποία απλώς αντιπροσώπευαν το προ-στάδιο στη μετάβαση σε πολιτικά κόμματα που, όχι μόνο πολιτικά, αλλά και οργανωτικά, θα εξέφραζαν τις τάσεις των λαϊκών αυτών στρωμάτων κατά της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
- Έτσι τα λαϊκά στρώματα που ουσιαστικά «πλήρωσαν» την οικονομική καταστροφή που ξεκίνησε με τα μέτρα που επέβαλλε η Υ/Ε (μέσω των οργάνων της σε ΟΛΑ τα κόμματα, είτε δεξιά, είτε αριστερά, είτε κεντρώα), στράφηκαν προς το μοναδικό πολιτικό κόμμα, τη Χρυσή Αυγή, που φαινόταν ότι διακήρυττε νέες αρχές και αιτήματα, ιδιαίτερα σε σχέση με την εθνική κυριαρχία που καταρρακωνόταν καθημερινά μέσα στην καταστροφική κρίση που μας επέβαλλε η Υ/Ε μέσω της ΕΕ. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι η ΧΑ δεν τόλμησε ποτέ να θέσει ανοικτά θέμα εξόδου από τους θεσμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (ΕΕ, ΝΑΤΟ κ.λπ.). Όμως αυτό δεν ήταν το χειρότερο χαρακτηριστικό της ΧΑ. Το χειρότερο χαρακτηριστικό της ήταν ότι πλαισιώθηκε στο επίπεδο στελεχών από θιασώτες της παλιάς φασιστικής Δεξιάς, των ταγματασφαλιτών κ.λπ. (που δεν ήταν βέβαια πάντοτε και «αγγελούδια», μολονότι φυσικά δεν είναι σήμερα αγγελούδια και οι Αντίφα του Σόρος, αλλά κανένας δεν ζητά τη δίωξή τους!). Έτσι, έγινε εύκολος στόχος του πολιτικού κατεστημένου (από Αριστερά μέχρι Δεξιά) που δεν δίστασε να καταφύγει και σε καθαρά παράνομες ενέργειες, δηλ. να κηρύξει την ΧΑ εγκληματική οργάνωση. Δηλαδή, μια κατηγορία που η εισαγγελέας της έδρας στη δίκη που παραπέμφθηκε η ΧΑ, προς τιμήν της, δεν αποδέχτηκε γιατί βέβαια δεν στηριζόταν στον Νόμο, αφού η ΧΑ δεν έπαυε να είναι ένα νόμιμο κόμμα (και όχι μια εγκληματική οργάνωση οπότε δεν θα έπρεπε καν να επιτραπεί να δρα ως πολιτικό κόμμα) το οποίο μάλιστα, στο μέσο της κρίσης, είχε κατακτήσει την τρίτη θέση μεταξύ των κόμματων της Βουλής.
- Το αποτέλεσμα όλων αυτών των χειραγωγήσεων δεν είναι απλώς ότι τα λαϊκά στρώματα που παλεύουν για εθνική και οικονομική κυριαρχία στην Ελλάδα δεν έχουν σήμερα καμία πολιτική εκπροσώπηση, αλλά και ότι δυσφημήθηκε και το ίδιο το αίτημα για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, αφού ταυτίστηκε με την ΧΑ, η οποία δυσφημήθηκε όχι βέβαια γι’ αυτά που υποστήριζε σχετικά με την εθνική κυριαρχία αλλά σαν ποινικά κολάσιμη εγκληματική οργάνωση! Έτσι η Ελλάδα είναι σήμερα σχεδόν η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, όπου το αίτημα για εθνική και οικονομική κυριαρχία, που σήμερα υιοθετείται από τα λαϊκά στρώματα σε Ευρώπη και Αμερική, έχει δυσφημισθεί όσο πουθενά αλλού…
- Αξίζει όμως να δούμε έστω και συνοπτικά την πολιτική ιστορία που οδήγησε στην σημερινή καταδίκη της ΧΑ και της ανακήρυξής της ως εγκληματικής οργάνωσης, γιατί αυτή είναι πράγματι μια ιστορική μέρα, ορόσημο στην ελληνική πολιτική ιστορία. Όχι βέβαια γιατί τη μέρα αυτή «η δημοκρατία σφράγισε τον αγώνα της κατά του φασισμού» όπως ισχυρίζονται σύσσωμα τα συστημικά πολιτικά κόμματα του Ευρωκατοχικού «συνταγματικού τόξου» (μαζί με το σύνολο της «αριστεράς» στην Ελλάδα), αλλά για τους ακριβώς αντίθετους λόγους, όπως θα καταδείξουμε παρακάτω. Η νίκη άλλωστε κατά του φασισμού είχε ολοκληρωθεί στην Ελλάδα, χάρη στον ηρωικό αγώνα του Ελληνικού λαού 76 χρόνια πριν και η ιστορία του φασισμού στην Ελλάδα τέλειωσε άδοξα τότε, ενώ σήμερα μιλούν γι’ αναβίωση του φασισμού μόνο οι πολιτικοί απατεώνες των συστημικών κομμάτων με στόχο την τρομοκράτηση των λαϊκών στρωμάτων που αγωνίζονται ενάντια στην Νέα Διεθνή Τάξη και κάποια ανόητα απολιθώματα που δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν το οριστικό τέλος του φασισμού με το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου…
- Η έναρξη της Ευρωκατοχής στην πατρίδα μας το 2010 (που πολλοί σήμερα φαίνεται να έχουν «ξεχάσει»), αποτέλεσε τη φοβερότερη πολιτική και οικονομική κρίση/καταστροφή στη σύγχρονη ελληνική ιστορία μετά τη στρατιωτική ναζιστική κατοχή. Την οικονομική χρεοκοπία και την κοινωνική κατάρρευση ακολούθησε και η σχετική κατάρρευση του χρεοκοπημένου πολιτικού μας συστήματος. Οι ευρωκατοχικές «κυβερνήσεις» διαδέχονταν η μια την άλλη εκτελώντας (μέχρι σήμερα) πιστά τις εγκληματικές δολοφονικές εντολές της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και της ΕΕ, γονατίζοντας τον λαό μας, ο οποίος απαξίωσε τότε σε μεγάλο βαθμό τις συστημικές πολιτικές δυνάμεις.
- Η ΧΑ, ένα ως τότε ασήμαντο κομματίδιο με νεοναζιστικές τάσεις ανάμεσά του, από τις εκλογές του 2012, αυξάνει αλματωδώς την κοινωνική και εκλογική της δύναμη υιοθετώντας πλέον την ορολογία και το πρόγραμμα ενός εθνικιστικού κόμματος που ελάχιστη είχε σχέση με τα κόμματα για την εθνική και κοινωνική κυριαρχία που αναπτύσσονταν ήδη στην Ευρώπη και την Αμερική, που δεν ήταν βέβαια απλά εθνικιστικά κόμματα. Γιατί όμως σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αύξησε εντυπωσιακά τη δύναμή της και υποστηρίχτηκε από πλατιά λαϊκά αλλά και μεσαία στρώματα (ανάμεσα σε Έλληνες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και τεράστια ποσοστά στην νεολαία μας κ.λπ.) τα οποία προηγουμένως ανήκαν σε όλο το πολιτικό φάσμα και κάθε άλλο παρά είχαν ακροδεξιά και πολύ περισσότερο νεοναζιστική ιδεολογία/ τοποθέτηση; Η απάντηση μπορεί να δοθεί τόσο με γενικούς όρους, όσο και με ειδικούς όρους.
- Οι γενικοί όροι αναφέρονται στο γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν ξεπεράστηκε ακόμα η ιστορική διάκριση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς που σήμερα καταρρέει σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική και αντικαθίσταται από τη διάκριση μεταξύ κομμάτων ενσωματωμένων στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και κομμάτων που μάχονται για την εθνική και κοινωνική κυριαρχία σαν προϋπόθεση για τον οποιοδήποτε κοινωνικό και ατομικό αυτοκαθορισμό, συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού και του πολιτιστικού.
- Οι ειδικοί όροι αναφέρονται στο γεγονός ότι η ΧΑ ήταν η μόνη που φάνηκε να εναντιώνεται δυναμικά σε όλες τις σοβαρές πτυχές της εξαπλούμενης νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Δηλαδή, στη σταδιακή κατάργηση του έθνους-κράτους μέσα στην ΕΕ, δηλ. κάθε πολιτικής κυριαρχίας-ανεξαρτησίας και βέβαια κάθε οικονομικής κυριαρχίας μέσα στις «ελεύθερες και ανοικτές αγορές» της ΕΕ και της παγκοσμιοποίησης. Έτσι η ΧΑ δήλωνε ρητά στο πρόγραμμά της ότι σκοπεύει σε ένα «εθνικό» κράτος και εξουσία με ισχυρό κρατικό τομέα στην οικονομία (εθνικοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών), αν και βέβαια δεν εναντιώθηκε ανοικτά και άμεσα στην ΕΕ, αλλά μόνο έμμεσα μιλώντας (αρχικά τουλάχιστον, γιατί μετά το απέσυρε) για έξοδο μόνο από το Ευρώ και την καθιέρωση εθνικού νομίσματος. Εντούτοις, μίλησε για εθνικό πολιτισμό και παιδεία στη θέση του «πολύχρωμου πολυπολιτισμού» που επιβάλλει εδώ και χρόνια η Υ/Ε και η ευρωπαϊκή της θεσμική έκφραση, η ΕΕ, που αποσκοπεί στην κατάργηση αντίστοιχα και κάθε πολιτιστικής κυριαρχίας των κρατών/εθνών. Στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, η ΧΑ εναντιώθηκε και στην παράνομη μετανάστευση και τα «ανοικτά σύνορα» τα οποία αποτελούν σημείο αιχμής της πολιτικής των Υ/Ε –ΕΕ.
- Τα παραπάνω φυσικά αποτελούσαν και αποτελούν ανάθεμα για την παγκοσμιοποιητική Υ/Ε, ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες όμως δεν υπέστησαν την στυγνότερη Ευρωκατοχή όπως η πατρίδα μας, αναπτυσσόντουσαν, όπως είδαμε παραπάνω, αντίστοιχα κινήματα ενάντια στην κρίση που έφερνε η Παγκοσμιοποίηση και στις καπιταλιστικές μητροπόλεις. Τα λαϊκά στρώματα είτε από τα κάτω είτε απλώς υποστηρίζοντας κάποιο «ακροδεξιό» κόμμα, εξέφραζαν την αντίθεσή τους στις επιταγές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και την Υ/Ε: ενάντια στη μαζική ανεργία που φέρνουν οι ανοικτές και ελεύθερες αγορές με τη μεταφορά της παραγωγής στις φτωχότερες χώρες, τα κύματα των παράνομων μεταναστών, την εθνική και πολιτιστική απώλεια κάθε κυριαρχίας, την κοινωνική παρακμή και αλλοίωση κ.λπ. Δεν ήταν περίεργο ότι τα κόμματα που εξέφραζαν αυτή τη δυναμική και ανέλαβαν να την εκπροσωπήσουν είχαν δεξιές ή ακροδεξιές καταβολές, αφού η «αριστερά» αρνιόταν να συνταχθεί με αιτήματα ενάντια στην ΝΔΤ, εκφράζοντας τα σύγχρονα αμυντικά αντιπαγκοσμιοποιητικά αιτήματα για εθνική κυριαρχία με τα οποία γενικά συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών λαών. Γι’ αυτό άλλωστε αναπτύχθηκαν ραγδαία, όπως προαναφέραμε, τόσο το κίνημα του Brexit του Βρετανικού λαού, όσο υποστηρίχθηκε και το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν ή η Λέγκα του Σαλβίνι στην Ιταλία ή ο Όρμπαν στην Ουγγαρία κ.λπ., ενώ λίγο αργότερα εμφανίστηκε το μαζικό άτυπο λαϊκό κίνημα στις ΗΠΑ με την υποστήριξη στον Τραμπ, όπως έχουμε επανειλημμένα αναλύσει.
- Έτσι ενώ μέχρι τότε η Υ/Ε και η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης φαίνονταν άτρωτες χωρίς κανένα σοβαρό εμπόδιο μπροστά τους, ξαφνικά απέκτησαν αντιπάλους και μάλιστα ισχυρούς: τα άτυπα κινήματα για την εθνική και οικονομική κυριαρχία που απειλούν σήμερα τα ίδια τα θεμέλια της παγκοσμιοποίησης! Αν όμως στις κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες δεν ήταν εύκολο για την Υ/Ε να καταπνίξει τη γρήγορη ανάπτυξη αυτών των λαϊκών κινημάτων ή έστω την υποστήριξή τους στους πολιτικούς φορείς που τείνουν να τα εκφράζουν, παρόλο τον πόλεμο που εξαπέλυσε παντού εναντίον τους, στο Ευρωκατοχικό προτεκτοράτο που ονομάζεται Ελλάδα έπρεπε να καταπνιγεί οπωσδήποτε κάθε «εθνικιστικό» κίνημα εν τη γενέσει του, ώστε να μην μπορέσει να συμβαδίσει η χώρα μας με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κινήματα. Η απόφαση αυτή πάρθηκε από την υπερεθνική ελίτ, όταν η ευρωκατοχική κυβέρνηση Σαμαρά και όλο το πολιτικό σύστημα είδαν έντρομοι ότι η ΧΑ, από τρίτο κόμμα που ήταν, γοργά «έπαιρνε σβάρνα» στις δημοσκοπήσεις τα ποσοστά, φτάνοντας τα διψήφια νούμερα, οπότε στις επερχόμενες εκλογές ήταν περίπου βέβαιο ότι θα γινόταν αξιωματική αντιπολίτευση και άρα μελλοντικά ίσως κυβέρνηση. Την αφορμή βέβαια για μια τέτοια απόφαση για το «τελείωμα» της ΧΑ την έδωσε η ίδια η ηγεσία της, που ουδέποτε απέβαλε πραγματικά τα νεοναζιστικά χαρακτηριστικά της και έφτιαξε ένα κόμμα ιεραρχικό, με «τάγματα εφόδου», που τα στενότερα μέλη του κι όχι βέβαια η εκλογική του βάση, προκαλούσαν τις γνωστές βίαιες και τραμπούκικες ενέργειες τις οποίες κανένας φυσικά δεν αρνείται. Όμως η κυβέρνηση Σαμαρά ενώ δεν έθετε καν θέμα δίωξης έστω κάποιων μελών της οργάνωσης και μέχρι την δολοφονία του Π. Φύσσα ακολουθούσε αυτήν την γραμμή, μόλις διεφάνη η ραγδαία άνοδος της ΧΑ (η οποία συμβάδιζε με την άνοδο των αντίστοιχων κινημάτων στην Ευρώπη), ο Σαμαράς έκανε το ταξίδι στις ΗΠΑ όπου εκεί δεσμεύτηκε σαφώς για κρατική καταστολή της ΧΑ σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Αμερικανικού Σιωνιστικού Συνεδρίου, όπως φανέρωσε η συνομιλία Κασιδιάρη – Μπαλτάκου, καθώς και πληθώρα άλλων σοβαρών στοιχείων που επιβεβαίωσε και ο τότε «αριστερός» υπουργός δικαιοσύνης Ρουπακιώτης κ.λπ. (βλ. ανακοίνωση το 2014 )
- Η αντίστροφη μέτρηση για το τελείωμα της ΧΑ είχε αρχίσει με αφορμή μια δολοφονία η οποία σίγουρα δεν συνέφερε το κόμμα που σε λίγο θα βρισκόταν στην 2η εκλογική θέση (και κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε διαταχθεί «από επάνω», αφού δεν ωφελούσε σε τίποτα τα σχέδια της ηγεσίας για πολιτική ηγεμονία). Η υπερεθνική και η σιωνιστική ελίτ, που είχαν υποστηρίξει τους πραγματικούς φασίστες στην Ουκρανία, του «Δεξιού τομέα» κ.λπ., κήρυτταν τον «αντιφασιστικό αγώνα» στην Ελλάδα, τον οποίο ανέλαβε να υλοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ –η οποία βέβαια θα έχανε και σημαντικά ποσοστά από την άνοδο της ΧΑ– φυλακίζοντας το σύνολο της ηγεσίας της προκαταβολικά. Έτσι φτάσαμε στη θλιβερή παγκόσμια πρωτοτυπία, το 3ο πολιτικό κόμμα της χώρας με μαζική υποστήριξη μισού εκατομμυρίου Ελλήνων να έχει προφυλακισμένη σύσσωμη την ηγεσία του με ένα εντελώς αστήρικτο κατηγορητήριο για «εγκληματική οργάνωση». Διότι φυσικά ενώ κανείς δεν αρνείται τις βίαιες πολιτικές ενέργειες που έγιναν από μέλη της ΧΑ, το γεγονός αυτό από μόνο του δεν τεκμηριώνει σε καμία περίπτωση ποινικά ότι ένα ολόκληρο κόμμα αποτελεί εγκληματική οργάνωση, όρος που είχε εισαχθεί στον Ποινικό Κώδικα σε ανύποπτο χρόνο, για τη δίωξη γκανγκστερικών οργανώσεων με στόχο τη διάπραξη εγκλημάτων του κοινού Ποινικού δικαίου (διακίνηση ναρκωτικών κ.λπ.) και όχι βέβαια πολιτικών οργανώσεων! Αυτή ήταν άλλωστε και η πρόταση της εισαγγελέως στη δίκη, η οποία κατέληξε σαφώς ότι δεν υπάρχουν τα στοιχεία που να συνθέτουν εγκληματική οργάνωση και αθώωσε ουσιαστικά την κατηγορούμενη ηγεσία της ΧΑ. Η δικαστική απόφαση λοιπόν που «δικαιώνει» τον δήθεν «αντιφασιστικό αγώνα» αποτελεί πράγματι ιστορική στιγμή ντροπής για την αστική «δημοκρατία» η οποία δεν κρατά πλέον εδώ και 10 χρόνια ούτε τα προσχήματα και έχει μετατραπεί σε ένα σύγχρονο ημι-ολοκληρωτισμό, δηλ. τον σύγχρονο φασισμό της ΕΕ και της παγκοσμιοποίησης που γονάτισαν τον Ελληνικό αλλά και άλλους λαούς.
- Όμως, η αισχρή αυτή κατάληξη της αστικής δημοκρατίας θα ήταν αδύνατη χωρίς τον ξεκάθαρα βρώμικο ρόλο που έπαιξε η «αριστερά» στην όλη υπόθεση. Το ΚΚΕ σαν η δύναμη εκείνη που θα μπορούσε να πρωτοστατήσει από το 2010 που ξεκίνησε η Ευρωκατοχή, με τη δημιουργία ενός νέου ΕΑΜ που θα συνένωνε τα λαϊκά στρώματα για την άμεση έξοδό μας από την ΕΕ και την ανάκτηση της Εθνικής μας κυριαρχίας, πρόδωσε τον ελληνικό λαό όταν στις εκλογές του 2012 έλεγε «εμείς θα είμαστε η λαϊκή αντιπολίτευση» (μέσα βέβαια στην ΝΔΤ και την ΕΕ!), δίνοντας πολιτικό χώρο στους εγκληματίες–απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ να ανεβούν στην εξουσία, να ακινητοποιήσουν με το παραμύθι τους το λαό μας και έτσι να σταθεροποιήσουν και να εμβαθύνουν την Ευρωκατοχή, μετατρέποντας την Ελλάδα στο αθλιότερο Ευρω-νατοϊκό προτεκτοράτο. Το ΚΚΕ, από την άλλη, αφού απέκρυψε το κορυφαίο γεγονός της Ευρωκατοχής και της μετατροπής μας σε προτεκτοράτο πίσω από την όψιμη θεωρία των «ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών» που βάζουν στο ίδιο τσουβάλι θύτες και θύματα, (όπως μιλούσε για ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην πορτοκαλί Επανάσταση στην Ουκρανία ή ακόμα και τώρα για την «αστική» κυβέρνηση της Λευκορωσίας, και αφού αναθεώρησε την στρατηγική του για ένα «αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο», υιοθετώντας την θεωρία της σχεδόν «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας»!) κήρυξε και αυτό τον «αγώνα ενάντια στον φασισμό» που αντιπροσωπεύουν τα σύγχρονα κινήματα για εθνική κυριαρχία, συντασσόμενο έτσι έμμεσα με την Υ/Ε και την ΕΕ, των οποίων τα κινήματα για εθνική κυριαρχία είναι θανάσιμος εχθρός τους. Έτσι το ΚΚΕ μαζί με όλη την υπόλοιπη «αντικαπιταλιστική αριστερά», αλλά και τα ρεφορμιστικά ψευτο-αριστερά κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ (που υπηρετούν βασικά πλέον τα μεσαία στρώματα) στην Ευρώπη, εναντιώθηκαν στα σύγχρονα λαϊκά αιτήματα για εθνική κυριαρχία ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και ταυτόχρονα κατηγορούν τμήμα των λαϊκών στρωμάτων που, μην έχοντας άλλη επιλογή, στηρίζουν Λεπέν ή Σαλβίνι ή ακόμα και το Μπρέξιτ, ως «ακροδεξιούς» και «ρατσιστές» (!).
- Αυτή την προδοτική, διασπαστική και στην ουσία φιλο-παγκοσμιοποιητική στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας μιας ουσιαστικά νεκρής αριστεράς, στην Ευρώπη και την Αμερική, ήρθαν να καλύψουν τα νεοεμφανιζόμενα κόμματα/κινήματα, που όπως έχουμε αναλύσει και αλλού δεν έχουν καμιά σχέση με τον ιστορικό φασισμό, ο οποίος ανήκει στην εποχή των ιμπεριαλισμών και των ισχυρών εθνών/κρατών, πριν την εμφάνιση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία σήμερα επανα-ορίζει τις κυρίαρχες κοινωνικοπολιτικές αντιθέσεις σε νέα βάση. Ρωτούμε λοιπόν τους στιβαρούς «αντιφασίστες» αριστερούς και «δημοκράτες» αγωνιστές: είναι δυνατόν να χειροκροτούμε τους αθλιότερους τοποτηρητές του ελληνικού προτεκτοράτου: τη ΝΔ σήμερα και μαζί με τους χτεσινούς του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «η δημοκρατία νίκησε τον φασισμό»; Εάν λοιπόν η ΧΑ είναι εγκληματίες με μια δολοφονία (που δεν είναι καν σίγουρο ότι είναι πολιτική γιατί ο Φύσσας δεν ήταν βέβαια Λαμπράκης!) και αποτελούν «φασιστικό κίνδυνο», τότε οι ευρωκατοχικές κυβερνήσεις που εξολοθρεύουν συστηματικά το λαό μας, και μάλιστα σε βάθος δεκαετιών, τι είναι;
- Να γιατί όπως αναφέραμε στην αρχή αυτού του κειμένου, το ΜΕΚΕΑ είναι η μόνη αντιπαγκοσμιοποιητική πατριωτική οργάνωση που με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια ανέλυσε το σύγχρονο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και της ανάδυσης των κινημάτων κυριαρχίας, ενώ τοποθετείται με σαφήνεια και συγκεκριμένο πρόγραμμα και θέσεις σε όλα τα ζητήματα αιχμής που προσπαθεί να επιβάλλει η Υ/Ε. Αυτό που προτείνουμε είναι πως είτε μιλούμε για πολιτικό κόμμα είτε για μια μαζική λαϊκή κίνηση από τα κάτω (όπως εν μέρει είχαμε στη Βρετανία με το Μπρέξιτ ή στη Γαλλία με τα κίτρινα γιλέκα), οι κινήσεις αυτές θα πρέπει να αποβάλλουν τους ψευδείς σήμερα διαχωρισμούς «αριστεράς» – «δεξιάς», που διχάζουν το λαό, αλλά αντιθέτως να συνενώσουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα –ανεξαρτήτως προηγούμενης ιδεολογίας ή τοποθέτησης, σε όλες τις χώρες που στενάζουν κάτω από τον ζυγό του σύγχρονου φασισμού της Υ/Ε– σε μαζικά μέτωπα εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης που θα προχωρήσουν με ένα σαφές πρόγραμμα ρήξης με τους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης, όπως ξεκίνησε ήδη να κάνει επιτυχώς ο Βρετανικός λαός. Και, φυσικά, γι’ αυτό η Υ/Ε κάνει το παν να συντρίψει παρόμοιες λαϊκές τάσεις στη Βρετανία και την Αμερική, και αν υπάρχει κάποια συνωμοσία πίσω από τη γέννηση και την παγκόσμια εξάπλωση του καταστροφικού κορωνοϊού, δεν είναι παρά η συνωμοσία στοιχείων της Υπερεθνικής Ελίτ και των παρατρεχάμενών της για την παγκόσμια εξάπλωση και επιβολή της Νέας Διεθνούς Τάξης της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης.
- Δεν θα ήταν επομένως υπερβολή να τονιστεί ότι η ίδια η τύχη της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης κρίνεται σήμερα. Και αυτό γιατί από τη στιγμή που φούντωσε η αντίσταση των λαών εναντίον της, με τα κινήματα για την εθνική και κοινωνική κυριαρχία σε Ευρώπη και ΗΠΑ όπου κυρίως εδράζεται η Υ/Ε (Μπρέξιτ, εργατικό κίνημα υπέρ του Τραμπ στην Αμερική, Κίτρινα Γιλέκα στη Γαλλία και αντίστοιχα λαϊκά κινήματα στην Ιταλία, Ουγγαρία κ.λπ.), τη δεκαετία του 2020 ξεκίνησε φαίνεται το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Εκεί απέβλεπε η βίαιη καταστολή των Κίτρινων Γιλέκων στη Γάλλια στο τέλος του 2019 ώστε να επιτευχθεί η επανεκλογή του εκλεκτού της Υ/Ε Μακρόν στις σχεδόν άμεσα επικείμενες Προεδρικές εκλογές. Στον ίδιο στόχο φαίνεται αποβλέπει και η τεχνητή δημιουργία συνθηκών εμφυλίου πολέμου στην Αμερική που έχει δημιουργήσει βασικά η «Αριστερά» των αντίφα (Σόρος) κ.λπ. με αφορμή τις –συνήθεις για αμερικανικά πρότυπα– κτηνωδίες κατά των μαύρων. Και από ό,τι φαίνεται ο στόχος αυτός ήδη επιτυγχάνεται και ο εκλεκτός και εκεί της Υ/Ε ο Μπάιντεν είναι πολύ πιθανό να εκλεγεί. Στη Βρετανία ακόμα παίζεται εάν θα επιτύχει ο Βρετανικός λαός την πλήρη απεξάρτηση από την ΕΕ (όπως ψήφισε με το Μπρέξιτ) ή όχι και φυσικά τυχόν εκλογή του Μπάιντεν μπορεί να είναι καθοριστική στο αποτέλεσμα της μάχης αυτής. Είναι επομένως πολύ πιθανό σήμερα η γενική αντεπίθεση της Υ/Ε να είναι επιτυχής, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με τη μαζική ανεργία και φτώχεια που θα φέρουν τα μέτρα που (δικαιολογημένα) εισήχθηκαν από τις κυβερνήσεις για ν’ αντιμετωπίσουν τα καταστροφικά αποτελέσματα του ιού. Είναι λοιπόν φανερό ότι εάν οι λαοί δεν αγωνιστούν εδώ και τώρα για το σταμάτημα της καταστροφικής αυτής διαδικασίας, τότε το μέλλον διαγράφεται πολύ σκοτεινό, ίσως σκοτεινότερο από ποτέ, στην Ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Υ.Γ. Η δικαστική καταδίκη της ΧΑ, με την εξάντληση της ποινικής αυστηρότητας, δεν έχει βέβαια κανένα άλλο στόχο παρά να διαιωνίσει στην Ελλάδα την πολιτική ψευτο-διαμάχη μεταξύ της “Αριστεράς” και της “Δεξιάς”, ώστε να συνεχιστεί ανενόχλητος ο πολιτικός αποπροσανατολισμός των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης για τα πραγματικά αίτια των δεινών τους…
http://www.antipagkosmiopoihsh.gr/2020/10/12/anakoinosi-mekea-kinimata-gia-tin-ethniki-kyriarchia-kai-i-chrysi-avgi/
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου