Η Ευρώπη (του Σόιμπλε) δεν διαπραγματεύεται και δεν χαλαρώνει...

Δεν είναι θέατρο παραλόγου, είναι η πρώτη απάντηση της (γερμανικής) Ευρώπης στην ψήφο του Brexitκαι επ' αυτού του κάδρου η Ελλάδα καλείται από αύριο να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τους δανειστές.

Το ελληνικό ζήτημα δεν αποτελεί μεν προτεραιότητα στηναυριανή συνεδρίαση του Eurogroup, όμως τα μηνύματα που έχουν ήδη φθάσει στην Αθήνα δείχνουν ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα βρεθεί ενώπιον του πιεστικού αιτήματος για ταχεία εφαρμογή των συμφωνηθέντων, χωρίς καμία χαλάρωση και καμία διαπραγμάτευση. 

Η «μίνι αξιολόγηση» του καλοκαιριού

Στην πράξη, και όπως έχει ήδη καταστεί σαφές από τις ηλεκτρονικές επιστολές που έχουν σταλεί από την κοινοτική πτέρυγα των δανειστών στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα κληθεί να φέρει εις πέρας μια ακόμη «μίνι αξιολόγηση» εν μέσω θέρους και να δώσεισυγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή, έως το τέλος Αυγούστου, των εκκρεμών προαπαιτούμενων, χωρίς τα οποία δεν πρόκειται να εκταμιευθεί η υποδόση των 2,8 δις ευρώ.

Το εν λόγω μήνυμα σκοπεύουν να επαναλάβουν, σύμφωνα με πληροφορίες από κοινοτικές πηγές, στο αυριανό Eurogroup o Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο σκληρός, περί τη Γερμανία, πυρήνας χωρών -Φινλανδία, Ολλανδία, Σλοβακία κ.λ.π. -, ενώ το σήμα της «μη χαλάρωσης» έχουν ήδη εκπέμψει μέσω των δικών τους διαύλων προς την Αθήνα οι επικεφαλής του EuroWorkingGroup Τόμας Βίζερ και του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ. Κοινή επωδός των εν λόγω «σημάτων» είναι η προειδοποίηση πως πρέπει να αρχίσει και να κλείσει εγκαίρως, τον Σεπτέμβριο, η δεύτερη αξιολόγηση η οποία περιλαμβάνει και το μεγάλο μέτωπο των εργασιακών.

Στην Αθήνα η πρώτη γραμμή άμυνας επ' αυτής της πίεσης - παρ' ότι κυβερνητικές πηγές την χαρακτηρίζουν «αναμενόμενη μετά το Brexit» - είναι η άμεση προώθηση, από την επόμενη κιόλας εβδομάδα μιας σειράς από ανοιχτά, όσο και θερμά, ζητήματα που εντάσσονται στις ουρές της πρώτης αξιολόγησης.

Οι θερμές εκκρεμότητες

Ως εκ τούτου, εντός της εβδομάδας αρχίζουν να έρχονται στη Βουλή τα τρία «καθυστερούμενα» νομοσχέδια για τη φοροδιαφυγή και το αδήλωτο χρήμα, αύριο η Γενική Συνέλευση της ΔΕΗ θα αποφασίσει την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ προκειμένου να μην ξαναμπεί στο τραπέζι η πώληση του 100% του Διαχειριστή, ενώ οι αλλαγές κορυφής στο τραπεζικό πεδίο έχουν ντε φάκτο δρομολογηθεί και, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έως τις 18 Ιουλίου αναμένεται η τοποθέτηση του νέου – πιθανότατα ξένου – επικεφαλής του ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Πέραν αυτών όμως παραμένουν ακόμη σε εκκρεμότητα - και πρέπει να κλείσουν έως το τέλος Αυγούστου - η μεταφορά του 5% του ΟΤΕ στο ΤΑΙΠΕΔ, η κύρωση της σύμβασης για την πώληση του Ελληνικού, οι υπόλοιπες αλλαγές στο πεδίο της ενέργειας – μεταξύ τους νέα νομοθεσία για ανανεώσιμες πηγές και αναδιάρθρωση αγοράς φυσικού αερίου -, οι «ουρές» των αλλαγών στο ασφαλιστικό, το ακαταδίωκτο της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ και του νέου υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων, αλλά και η εξεύρεση ισοδύναμων για να μην παγώσουν τα ειδικά μισθολόγια.

Το νέο Μεσοπρόθεσμο και τα πλεονάσματα

Και βεβαίως - και κυρίως - εκκρεμεί ακόμη να κατατεθεί το νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα με τους δημοσιονομικούς στόχους για την περίοδο 2017 - 2020. Με βάση τη συμφωνία του Μαΐου το νέο Μεσοπρόθεσμο θα έπρεπε ήδη να έχει κατατεθεί έως το τέλος Ιουνίου - ωστόσο, μεγάλο αγκάθι και πολιτικό ερώτημα παραμένει το εάν στις προβλέψεις του θα διατηρείται ο στόχος για πλεονάσματα της τάξης του 3,5% και μετά το 2018.

Οι δανειστές έχουν ξεκαθαρίσει με κάθε τρόπο ότι σ' αυτή τη συγκυρία της πανευρωπαϊκής ανασύνταξης και... γενικής πειθαρχίας δεν συζητείται σε καμία περίπτωση θέμα χαλάρωσης των δημοσιονομικών στόχων. Δηλαδή, δεν μπορεί να μπει στο τραπέζι το ελληνικό αίτημα - το οποίο συμπίπτει και με τη θέση του ΔΝΤ - γιαχαμηλότερα πλεονάσματα της τάξης του 2%, ή και 1,5%, μετά το 2018.

Το δε πιθανότερο σενάριο είναι πως, υπό το κλίμα αυτό, οι στόχοι για τα πλεονάσματα - μαμούθ θα διατηρηθούν, στα χαρτιά τουλάχιστον και στο πλαίσιο μιας σιωπηλής συμφωνίας για τη μελλοντική... μη εφαρμογή τους. Διότι, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν κυβερνητικές πηγές,«άπαντες στην Ευρώπη αναγνωρίζουν ότι πλεόνασμα 3,5% είναι αδύνατο να διατηρηθεί από οποιαδήποτε χώρα για πολλά χρόνια, πόσο μάλλον για μια δεκαετία». 

Άπαντες όμως στην Ευρώπη γνωρίζουν, και διαμηνύουν επίσης, ότι ουδεμία συζήτηση και επαναδιαπραγμάτευση μπορεί να γίνει επί των στόχων της λιτότητας και των πλεονασμάτων πριν από τις γερμανικές εκλογές του 2017...

http://tvxs.gr/