Κύριε Καμμένε διαπραγματευθείτε τον ελληνικό ευρωστρατό!

Γράφει ο Όμηρος Τσάπαλος

Η δήλωση του Προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ για την αναγκαιότητα της δημιουργίας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης που θα διασφαλίζει τα σύνορα της Ευρώπης και θα ενισχύει την αξιοπιστία της Ένωσης, αποτέλεσε είδηση πρώτου μεγέθους σε όλη την Ευρώπη, με άμεσες ανακοινώσεις των ευρωπαϊκών κρατών που στην πλειοψηφία τους στηρίζουν την πρόταση.

Ο Γιουνκέρ μίλησε για έναν κοινό στρατό για όλα τα κράτη-μέλη που θα αποτελούσε και ένδειξη σοβαρότητας και αποφασιστικότητας απέναντι στην επιθετικότητα της Ρωσίας αλλά και ενάντια στον ισλαμικό εξτρεμισμό. Θα συνεργαζόταν στενά με τις δομές του ΝΑΤΟ,

χωρίς να τις παραγκωνίζει, και θα οδηγούσε στον εξορθολογισμό των αμυντικών δαπανών ευνοώντας την αμυντική ενσωμάτωση των κρατών μελών σε ένα κοινό στρατιωτικό και γεωπολιτικό πλαίσιο με ισοκατανομή βαρών.

Τίποτα από όλα αυτά δεν συγκίνησαν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τον αρμόδιο υπουργό κ. Καμμένο. Καμία ανακοίνωση που να λέει ότι η Ελλάδα συμφωνεί ή διαφωνεί με την συγκεκριμένη πρόταση. Πρόταση που επηρεάζει άμεσα τόσο τις αμυντικές μας δαπάνες, τον προϋπολογισμό της χώρας και το αμυντικό της δόγμα όσο και την γεωπολιτική της βαρύτητα, την ισορροπία δυνάμεων με τους γείτονες και την διασφάλιση της εθνικής της κυριαρχίας.

Αν ήμουν Υπουργός Άμυνας θα έβγαινα αμέσως και θα επικροτούσα αυτήν την πρόταση. Θα ανακοίνωνα πρωτοβουλίες της Ελλάδας για επιτάχυνση του σχεδίου, διαβούλευση και στο τέλος κατάθεση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής που θα διασφαλίζει την προστασία όχι μόνο των ελληνικών αλλά το σύνολο των ευρωπαϊκών συνόρων. Σίγουρα θα έβρισκα συμμάχους, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Μάλτα, η Κύπρος, η Γαλλία και άλλες. Θα προχωρούσα όμως και ένα βήμα παραπέρα. Θα πρότεινα επιπλέον δράσεις ούτως ώστε ο ευρωπαϊκός στρατός που θα σταθμεύει στην ελληνική παραμεθόριο και σε ελληνικά χωρικά ύδατα να μπορεί να βοηθήσει συνολικά την χώρα τόσο σε αμυντικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.

Η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει πολλά από έναν ευρωπαϊκό στρατό. Πρώτον και κυριότερον, τα σύνορα της θα είναι ταυτόχρονα και ευρωπαϊκά και μάλιστα με την άμεση νομιμοποίηση που απορρέει από την παρουσία ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων, με την συναίνεση μάλιστα της ελληνικής κυβέρνησης. Αυτό θα διευκόλυνε αυτομάτως την επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία στο Αιγαίο αλλά και της Κύπρου.

Δεύτερον, η παρουσία χιλιάδων ευρωπαίων στρατιωτών σε ελληνικό έδαφος θα μεταφραζόταν σε νέες υποδομές (ή ενοικίαση ανενεργών στρατοπέδων με ανάλογο τίμημα), νέες εγκαταστάσεις, νέο στρατιωτικό υλικό. Θα βοηθούσε στην ανταλλαγή τεχνογνωσίας μεταξύ του ελληνικού και του ευρωπαϊκού στρατού, θα διευκόλυνε την εκπαίδευση των ευρωπαϊκών δυνάμεων σε ελληνικά στρατόπεδα (πάλι με το ανάλογο τίμημα) και το σημαντικότερο θα υποβοηθούσε το έργο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Τρίτον, τα ελληνικά ναυπηγεία θα ανελάμβαναν εργασίες κατασκευής και συντήρησης πολεμικών σκαφών για την επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων της Ευρώπης. Θα ξαναμπαίναμε στον ναυπηγοεπισκευαστικό χάρτη μέσα από μια ευρωπαϊκή συμφωνία που θα προτάσσει την κατασκευή του ευρωπαϊκού αμυντικού εξοπλισμού από αμιγώς ευρωπαϊκές εταιρίες.

Τέταρτον, ο ευρωπαϊκός στρατός θα αναλάμβανε και την προστασία των συνόρων από την εισροή παράτυπων μεταναστών. Θα μπορούσαν να μεταφερθούν κονδύλια από την frontex αλλά και από το ελληνικό Υπουργείο Ναυτιλίας για τον σκοπό αυτό, ελαφρύνοντας με αυτόν τον τρόπο τον ελληνικό προϋπολογισμό.

Πέμπτον, η ανεργία στην Ελλάδα θα μειωνόταν σημαντικά και κυρίως σε παραμεθόριες περιοχές που υπάρχει έντονο πρόβλημα. Η Ελλάδα θα μπορούσε να διαπραγματευθεί ο ευρωστρατός να αποτελείται από μεικτή ομάδα γηγενών και λοιπών ευρωπαίων υπηκόων, με μια αναλογία 60-40. Έτσι Έλληνες πολίτες, μετά από εκπαίδευση σε ελληνικές στρατιωτικές σχολές θα συγκροτούσαν μαζί με άλλους ευρωπαίους συναδέλφους τους τον ευρωστρατό. Η χρηματοδότηση τους θα γίνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο με αποτέλεσμα να μειώνουμε την ανεργία χωρίς ιδιαίτερη οικονομική συμμετοχή. Το ίδιο φυσικά θα γινόταν στο σύνολο των ευρωπαϊκών συνόρων.

Οι παραπάνω προτάσεις δεν είναι δύσκολες στο να εφαρμοστούν. Θα μπορούσαν μάλιστα να ενσωματωθούν στο γενικότερο πλαίσιο διαπραγμάτευσης με την ευρωπαϊκή πλευρά. Οι Ευρωπαίοι αυτό που ζητούν συνεχώς είναι περισσότερη Ευρώπη. Αφού αυτό θέλουν, εμείς ως χώρα θα τους το προσφέρουμε. Διασφαλίζοντας όμως και τα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα, όπου στο ζήτημα της διαφύλαξης των συνόρων τυγχάνει να ταυτίζονται με τα ευρωπαϊκά.

Ο Γιουνκέρ προχθές μας έκλεισε το μάτι και εμείς δεν το πήραμε είδηση. Ο κ. Καμμένος, αν αποφασίσει να αφήσει τις selfies, τις ατυχέστατες λαικιστικές δηλώσεις, τις κινήσεις επικοινωνιακού και μόνο συμβολισμού και επιδιώξει την άσκηση πραγματικής πολιτικής, τότε και η χώρα θα κερδίσει αλλά και ο ίδιος θα ενταχθεί στην ομάδα διαπραγμάτευσης που μέχρι σήμερα ο κ. Τσίπρας τον έχει αποκλείσει…

http://www.rizopoulospost.com/