Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

ΚΟΥΒΑ: Γιορτάζοντας 56 χρόνια Επανάστασης γεμάτη επιτεύγματα



Από το θρίαμβο της Επανάστασης 56 χρόνια πριν, η Κούβα έχει εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους να αγωνιστούν για ένα καλύτερο κόσμο μέσα από τα επιτεύγματα και τις θυσίες των ανθρώπων της.

Ο αναλφαβητισμός ήταν χρόνιο κοινωνικό πρόβλημα στο νησί πριν από το 1959. Το πρώτο και μεγαλύτερο από τα επιτεύγματα της Επαναστατικής Κούβας ήταν η εξάλειψη του. Μια μαζική εκστρατεία αλφαβητισμού, με επικεφαλής 280.000 εθελοντές που δίδαξαν περίπου 100.000 μαθητές, είχε σαν αποτέλεσμα να εξαλειφθεί ο αναλφαβητισμός σε ένα μόνο χρόνο.

Λίγο καιρό μετά, ήρθε η δωρεάν παιδεία για όλους τους Κουβανούς. Η Κούβα έχει σήμερα περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Οι επαναστάτες είχαν κατανοήσει από νωρίς την σημασία της εκπαίδευσης. Είχαν μια πραγματική ανησυχία για την ικανότητα του ατόμου να αναπτύξει όλες του τις δυνατότητες, έτσι ώστε να μπορεί να συμβάλει στη ζωή της χώρας όσο καλύτερα μπορεί. Και η εκπαίδευση οδήγησε σιγά σιγά έτσι στην αύξηση της κοινωνικής ισότητας.

Όπως και με την Παιδεία, η υγειονομική περίθαλψη στην Κούβα είναι εντελώς δωρεάν. Και δεν είναι μόνο δωρεάν, αλλά το σύστημα υγείας της Κούβας είναι από τα καλύτερα στον κόσμο. Πριν από το 1959, η συντριπτική πλειοψηφία των Κουβανών είχε πολύ περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Η καπιταλιστική ελίτ, καθώς είχε την οικονομική δυνατότητα, μπορούσε και απευθυνόταν σε ιδιώτες γιατρούς, αλλά οι φτωχοί μόνο σε μια χούφτα υποβαθμισμένα νοσοκομεία και τα φάρμακα δεν μπορούσαν να τα αγοράσουν αν χρειαζόταν. Στην ύπαιθρο τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα καθώς η υγειονομική περίθαλψη ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.

Με την Επανάσταση κατέστη σαφές ότι η υγειονομική περίθαλψη θα ήταν πλέον ένα θεμελιώδες δικαίωμα όλων των πολιτών της Κούβας. Δημιουργήθηκε, επίσης, μια νέα ηθική στην φροντίδα υγείας - τίποτα για το κέρδος.

Το προσδόκιμο ζωής στην Κούβα είναι τώρα 78 χρόνια - 76 έτη για τους άνδρες και 80 έτη για τις γυναίκες. Το 1959, το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Κούβα ήταν μόλις 58 χρόνων.

Ένα ακόμα επίτευγμα είναι το χαμηλό ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας. Το 2008, το ποσοστό ήταν 5,9 θάνατοι ανά 1.000 γεννήσεις. Το 1959 ήταν 10 φορές μεγαλύτερο.

Στην πραγματικότητα, η Κούβα έχει περισσότερους γιατρούς ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Το 1959 υπήρχαν μόνο 6.300 γιατροί και οι περισσότεροι από αυτούς σύντομα έφυγαν για τις ΗΠΑ. Σήμερα η Κούβα έχει 70.000 γιατρούς - 30.000 στο εξωτερικό και 40.000 στο νησί. Υπάρχουν περίπου 90.000 Κουβανοί και 76.000 αλλοδαποί φοιτητές που σπουδάζουν για να εργαστούν στον τομέα της υγείας.

Στην Κούβα σήμερα, επίσης, υπάρχει άνθηση στον τομέα της βιοτεχνολογίας και της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Κουβανοί επιστήμονες έχουν αναπτύξει αρκετά εμβόλια για τη πρόληψη πολλών σοβαρών ασθενειών, όπως για παράδειγμα της μηνιγγίτιδας Β, της ηπατίτιδας Β, της πνευμονίας, ακόμα και ορισμένων τύπων καρκίνου.

Η Κουβανική Επανάσταση εξάγει, επίσης, φροντίδα υγείας σε άλλες φτωχές χώρες του κόσμου. Το 2008, 36.500 Κουβανοί γιατροί εστάλησαν σε 81 χώρες του Τρίτου Κόσμου για να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπους που το είχαν ανάγκη. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η αποστολή για την καταπολέμηση του Έμπολα στην Αφρική.

Επιπλέον, η κυβέρνηση της Κούβας έχει συνάψει ένα είδος κοινοπραξίας για υγειονομική περίθαλψη με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, που ονομάζεται Αποστολή Θαύμα. Ο στόχος της αποστολής αυτής είναι η εξάλειψη της τύφλωσης. Οι ασθενείς πετούν δωρεάν στην Κούβα όπου λαμβάνουν δωρεάν οφθαλμολογική εγχείρηση.

Η Κούβα, επίσης, είναι παγκόσμιος ηγέτης στην αντιμετώπιση της μάστιγας του ρατσισμού, του σεξισμού και της ομοφοβίας. Από την άφιξη των Ισπανών το 1492, αιώνες φυλετικών προκαταλήψεων εξακολουθούσαν να υφίστανται στην Κούβα. Η ισπανική αποικιοκρατία κατέστη δυνατή μόνο με τη σφαγή των αυτοχθόνων της Κούβας. Οι Ισπανοί αποικιοκράτες χρησιμοποιούσαν τον ρατσισμό για να δικαιολογήσουν την βαρβαρότητα.

Η Κούβα ήταν η τελευταία χώρα της αμερικανικής ηπείρου που κατάργησε επισήμως τη δουλεία, μόλις το 1886. Αλλά η επίσημη κατάργησή της, καθώς και το τέλος της ισπανικής αποικιοκρατίας στο νησί, έφεραν ελάχιστη αλλαγή στο θέμα αυτό. Οι διαδοχικές μετέπειτα κυβερνήσεις - υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ - είχαν επιβάλλει νομοθεσίες που εισήγαγαν διακρίσεις, περιθωριοποιώντας τους μαύρους Κουβανούς.

Η νίκη της επανάστασης το 1959 ήταν μια μεγάλη νίκη για τις φυλετικές σχέσεις. Ανέβασε προς τα πάνω τους πιο καταπιεσμένους της Κούβας. Η ριζική ανακατανομή της γης από τον Μάιο του 1959 και η μείωση των ενοικίων των κατοικιών - κατ 'ανώτατο όριο το 10% του εισοδήματος ενός ατόμου - ήταν ανάμεσα στα πιο σημαντικά μέτρα στην υπονόμευση του ρατσισμού. Η Επανάσταση έδωσε πίσω στους Κουβανούς την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια.

Η Κουβανική Κυβέρνηση όμως δεν αυτοπεριορίστηκε σε οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Τον Μάρτιο του 1959 ξεκίνησε μια ιδεολογική εκστρατεία κατά του ρατσισμού. Ο Φιντέλ συνήθιζε να μιλάει ενάντια του ρατσισμού σε πολλές δημόσιες εκδηλώσεις.

Η Επανάσταση της Κούβας είναι πολύ γνωστή διεθνώς και για την αντι-ρατσιστική στάση της. Η Κούβα βοήθησε στον τερματισμό του καθεστώτος Απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Από τα τέλη του 1975 έως το 1988, 300.000 Κουβανοί εθελοντές συμμετείχαν στον πόλεμο στην Αγκόλα.

Ένα ακόμα επίτευγμα που η Κούβα θα πρέπει να είναι περήφανη για αυτό είναι η ισότητα των γυναικών στην κοινωνία της. Μέχρι το 2002, το 62% των αποφοίτων πανεπιστημίων ήταν γυναίκες και πολλές από αυτές σπούδασαν σε τομείς όπως οι επιστήμες και τα οικονομικά. Οι γυναίκες σήμερα αποτελούν το 65% των επαγγελματικών και τεχνικών εργαζομένων της Κούβας, ενώ το 51% των επιστημονικών ερευνητών και το 72% των γιατρών είναι γυναίκες.

Επίσης, πριν από το 1959, το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος στην Κούβα ήταν σαν να είναι κοινωνικό απόβλητο. Η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη και η αστυνομία παρενοχλούσε συνεχώς τους ομοφυλόφιλους. Ενώ η Κουβανική Επανάσταση έφερε μεγάλη βελτίωση στη ζωή των Κουβανών, δυστυχώς είχε αρχικά κληρονομήσει και μερικές από τις ομοφοβικές συμπεριφορές που συνήθιζαν να υπάρχουν κατά τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά, το 1986 με τη "διαδικασία της διόρθωσης", η Κουβανική Κυβέρνηση ξεκίνησε μια συνειδητή εκστρατεία για την καταπολέμηση της ομοφοβίας.

Η ομοφυλοφιλία νομιμοποιήθηκε και η κυβέρνηση πραγματοποίησε προσπάθειες για την εξάλειψη της ομοφοβικής σκέψης στην ευρύτερη κοινωνία της Κούβας. Επίσης, έδωσε το δικαίωμα σε δωρεάν εγχειρήσεις αλλαγής φύλου και επέτρεψε την αλλαγή φύλου ακόμα και στις ταυτότητες, με ή χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Όσον αφορά τα περιβαλλοντικά, τώρα, επιτεύγματα - η Κούβα με κάθε ευκαιρία τονίζει την εξάρτηση της ανθρώπινης κοινωνίας από τον φυσικό κόσμο. Σήμερα, η Κούβα έχει τις καλύτερες περιβαλλοντικές επιδόσεις στον κόσμο και έχει μειώσει δραστικά την ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται για τον φωτισμό, καθώς έχει πλέον στραφεί και στην βιολογική γεωργία. Επιπλέον, το πείραμα της με την δική της παραγωγή τροφίμων μέσω των αστικών λαχανόκηπων γνωρίζει 100% επιτυχία. Οι λαχανόκηποι αυτοί συνήθως συνδέονται με εργοστάσια, κολέγια και νοσοκομεία, από τους οποίους προκύπτουν τα τρόφιμα για την παραγωγή γευμάτων των εργαζομένων.

Η Κούβα, επίσης, οδηγεί τον παγκόσμιο αγώνα για την καταπολέμηση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Το Κουβανικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Εθνικών Πηγών Ενέργειας συνεχίζει να αναπτύσσει εναλλακτικές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως για παράδειγμα η υδροηλεκτρική ενέργεια, τα αιολικά πάρκα και η ηλιακή ενέργεια. Η Κούβα είναι, επίσης, γνωστή και για την ευρεία χρήση των ποδηλάτων για τις αστικές συγκοινωνίες.

Πολλά είναι αυτά που μπορούμε, λοιπόν, να αποκομίσουμε από το παράδειγμα της Κούβας. Τα επιτεύγματα της πολλά και αδιαμφησβήτητα. Και, ίσως, το μεγαλύτερο από όλα τα επιτεύγματά της είναι που αποδεικνύει σε εμάς, τον υπόλοιπο κόσμο, ότι είναι δυνατόν να οικοδομήσουμε μια κοινωνία που κίνητρο της θα έχει την ανθρώπινη αλληλεγγύη και όχι την ατομική απληστία. Ότι η πρόοδος θα έρθει μόνο μέσα από την πρόοδο όλων των ανθρώπων που θα εργαστούν για αυτή.

Είναι αλήθεια ότι όλη η ανθρωπότητα βρίσκεται σήμερα στο ίδιο σταυροδρόμι που βρισκόταν και η Κούβα την 1η Ιανουαρίου του 1959. Οι επιλογές που έχουμε είναι δύο: ή θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε στον καπιταλιστικό δρόμο, στον οποίο δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο φτώχεια (!), ανισότητα και δυστυχία ή θα αλλάξουμε πορεία και θα σώσουμε ότι έχει απομείνει από το μέλλον μας...
http://barbudosdesierramaestra.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ανδρουλάκης: «Η επιλογή στο πρόσωπό μου την Κυριακή είναι επιλογή συνέχειας και χρήσιμων αλλαγών» – Τι είπε για την ακύρωση του debate

«Είμαι χαρούμενος γιατί η παράταξή μας έδειξε πολιτικό πολιτισμό, σοβαρότητα, ήθος, ενότητα και νομίζω αυτό πιστώνεται σε όλους τους υποψηφί...