H Ζέφη Δημαδάμα μίλησε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ για το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα.
Σημείωσε πως «η σοσιαλδημοκρατική παράταξη θα πρέπει να γίνει η “ομπρέλα” συμμετοχής, η στέγη για τις προοδευτικές δυνάμεις, που θα δημιουργήσουν την εναλλακτική πρόταση και θα ξαναπιάσουν το νήμα με την κοινωνία. Το αν αυτό θα επιτευχθεί, το αν μπορούμε να ξαναμιλήσουμε με την κοινωνία.. είναι και παραμένει κρίσιμο ερώτημα».
Αναλυτικά η ομιλία της:
«Σήμερα, εν μέσω πολιτικών ζυμώσεων βρισκόμαστε εδω να θέσουμε κρίσιμα ζητήματα για την παράταξη μας, για το επόμενο βήμα, για το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα μας ώστε να ενδυναμώσουμε τη σοσιαλδημοκρατία, με στόχο να οργανώσουμε και να προτείνουμε βιώσιμες λύσεις για τη χώρα και τους πολίτες.
Και όμως, για μία ακόμη φορά αναλωνόμαστε σε ατελείωτα κείμενα, προτάσεις, διατυπώσεις και διαπιστώσεις, σε τακτικισμούς, σε δείπνα και ομάδες. Μακριά από την κοινωνία μεταξύ μας, σε γραφεία, χωρίς δράση με τους πολίτες. Αναπαράγοντας λιγότερο σημαντικά ή καθόλου σημαντικά θέματα, περιγράφοντας απλώς την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η σοσιαλδημοκρατία, η ίδια η χώρα, η καθημερινότητα των πολιτών.
Όμως, όλα τα παραπάνω τελικά λειτουργούν αρνητικά για κάθε πρωτοβουλία ή πρόταση κι έτσι, ελλοχεύει έντονα ο κίνδυνος της απαξίωσης σε οτιδήποτε αναφερόμαστε ως Κεντροαριστερά-σοσιαλδημοκρατία, προοδευτικός πόλος.
Ενώ, την ίδια στιγμή που εμείς αναλωνόμαστε σε μικροπολιτικές συμπεριφορές και αδυνατούμε να δουμε σε πολλές περιπτώσεις το δάσος και βλέπουμε το δέντρο, η Χρυσή Αυγή διατηρεί σταθερό το ποσοστό της σε τρίτο κόμμα, όπως δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Χαρακτηριστικό της καθολικής, ισοπεδωτικής απαξίωσης του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος είναι μια κρίση αξιών και θεσμών, η οποία βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, κυρίως στους νέους, με πολύτιμους συμμάχους αφενός, τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο καθένας από εμάς, από την προσωπική του καθημερινότητα, έως την υλοποίηση των μακροπρόθεσμων στόχων και των ονείρων του, αφετέρου, την αδυναμία αντιμετώπισης κρουσμάτων διαφθοράς, την ατιμωρησία των διαπλεκόμενων κυκλωμάτων και άλλα πολλά.
Το μεγάλο επομένως στοίχημα μας είναι να απαγκιστρωθούν οι πολίτες από τη γενικευμένη λογική «της τιμωρίας» του πολιτικού συστήματος, ή της αποχής από τις συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες.
Ο πολίτης όμως για να συμμετέχει, να εκφραστεί, και να ελπίζει θα πρέπει να ”διαπιστώσει” οτι η δημοκρατική παράταξη εχει μάθει απο τα λάθη και την αλαζονεία τουπαρελθόντος, ότι “αποκαθιστά” δυναμικά την λαβωμένη εσωκομματική δημοκρατία των κομμάτων και ότι εχει ρεαλιστικές προτάσεις για τη χωρα.
Και αυτό είναι και η μεγαλύτερη ευθύνη των ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά, των πολιτικών κομμάτων να επαναπροσεγγίσουμε την κοινωνία, να αφουγκραστούμε τα προβλήματα των πολιτών και να προσφέρουμε λύσεις, μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές και προτάσεις και να αναλάβουμε δράση.
Είναι προφανές οτι έχουμε δρόμο ακόμη προς αυτή την κατεύθυνση. Οι πολίτες έχουν κουραστεί πια. Ακόμη και αυτοί που θέλουν να μας ακούσουν και αναμένουν από την δημοκρατική παράταξη, τη σοσιαλδημοκρατία, να αρθρώσει ορθολογικό και ουσιαστικό λόγο, κρατούν αποστάσεις. Δεν θέλουν πια καρεκλοκένταυρους, επαγγελματίες πολιτικούς αλλα νεους ανθρώπους και ενα ουσιαστικό σχέδιο επανάκαμψης της χώρας.
Επομένως, ο δρόμος είναι ένας. Εδώ και τώρα, συλλογική δουλειά και υιοθέτηση ενός μικρού συνοπτικού κειμένου ρεαλιστικών προτάσεων για 3 βασικά θέματα: Αναδιάρθρωση/απομειωση του χρέους, ανεργία, ανάπτυξη. Προτάσεις υλοποιήσιμες, ξεκάθαρες και κατανοητές, από ένα σοσιαλδημοκρατικό πόλο, χωρίς ηγεμονισμούς και υπονομεύσεις, τις οποίες θα προωθήσουμε ισότιμα στην κοινωνία, στα κόμματα, σε κινήματα αλλά και στην κυβέρνηση.
Ένα πλαίσιο προτάσεων που θα μπορεί να υποστηριχτεί από ευρύτερες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, προτάσεις προς διαπραγμάτευση, προσδίδοντας δυναμική στη μεταρρυθμιστική πορεία της χώρας, την οποία και επιθυμεί μεγάλο μέρος των πολιτών αλλά και ένα διακριτό ρόλο στο ΠΑΣΟΚ μεσα στην κυβέρνηση.
Η σοσιαλδημοκρατική παράταξη θα πρέπει να γίνει η “ομπρέλα” συμμετοχής, η στέγη για τις προοδευτικές δυνάμεις, πρωτιστως για τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ που θα δημιουργήσουν την εναλλακτική πρόταση και θα ξαναπιάσουν το νήμα με την κοινωνία. Το αν αυτο θα επιτευχθεί, το αν μπορούμε να ξαναμιλήσουμε με την κοινωνία.. είναι και παραμένει κρίσιμο ερώτημα.
Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω οφείλουμε να οδηγηθούμε σε ένα δημοκρατικό συνέδριο, όπου θα τεθουν στη συζήτηση όλα τα παραπάνω, θα κληθούν όλες του οι κοινωνικές δυνάμεις, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι κοινωνικοί εταίροι. Απομονώνοντας κακές πρακτικές να συνομιλήσουμε με συλλόγους, κινήματα, δίκτυα ωστε να διαμορφωθεί ένα νέο ευέλικτο κοινό πλαίσιο αρχών και προτάσεων, ενός σχεδίου για θέματα όπως η ποιότητα της δημοκρατίας, η καθημερινότητα (αντιμετώπιση της φτώχειας), η εκπαίδευση, η ισονομία κ.ά.
Η σοσιαλδημοκρατική παράταξη οφείλει να ακούσει τον πολίτη και να του ξαναδώσει φωνή και έκφραση, κάνοντας μια νέα αρχή χωρίς φοβίες, χωρις μηχανισμους, χωρίς αποκλεισμούς».
http://ysterografa.gr/
Σημείωσε πως «η σοσιαλδημοκρατική παράταξη θα πρέπει να γίνει η “ομπρέλα” συμμετοχής, η στέγη για τις προοδευτικές δυνάμεις, που θα δημιουργήσουν την εναλλακτική πρόταση και θα ξαναπιάσουν το νήμα με την κοινωνία. Το αν αυτό θα επιτευχθεί, το αν μπορούμε να ξαναμιλήσουμε με την κοινωνία.. είναι και παραμένει κρίσιμο ερώτημα».
Αναλυτικά η ομιλία της:
«Σήμερα, εν μέσω πολιτικών ζυμώσεων βρισκόμαστε εδω να θέσουμε κρίσιμα ζητήματα για την παράταξη μας, για το επόμενο βήμα, για το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα μας ώστε να ενδυναμώσουμε τη σοσιαλδημοκρατία, με στόχο να οργανώσουμε και να προτείνουμε βιώσιμες λύσεις για τη χώρα και τους πολίτες.
Και όμως, για μία ακόμη φορά αναλωνόμαστε σε ατελείωτα κείμενα, προτάσεις, διατυπώσεις και διαπιστώσεις, σε τακτικισμούς, σε δείπνα και ομάδες. Μακριά από την κοινωνία μεταξύ μας, σε γραφεία, χωρίς δράση με τους πολίτες. Αναπαράγοντας λιγότερο σημαντικά ή καθόλου σημαντικά θέματα, περιγράφοντας απλώς την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η σοσιαλδημοκρατία, η ίδια η χώρα, η καθημερινότητα των πολιτών.
Όμως, όλα τα παραπάνω τελικά λειτουργούν αρνητικά για κάθε πρωτοβουλία ή πρόταση κι έτσι, ελλοχεύει έντονα ο κίνδυνος της απαξίωσης σε οτιδήποτε αναφερόμαστε ως Κεντροαριστερά-σοσιαλδημοκρατία, προοδευτικός πόλος.
Ενώ, την ίδια στιγμή που εμείς αναλωνόμαστε σε μικροπολιτικές συμπεριφορές και αδυνατούμε να δουμε σε πολλές περιπτώσεις το δάσος και βλέπουμε το δέντρο, η Χρυσή Αυγή διατηρεί σταθερό το ποσοστό της σε τρίτο κόμμα, όπως δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Χαρακτηριστικό της καθολικής, ισοπεδωτικής απαξίωσης του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος είναι μια κρίση αξιών και θεσμών, η οποία βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, κυρίως στους νέους, με πολύτιμους συμμάχους αφενός, τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο καθένας από εμάς, από την προσωπική του καθημερινότητα, έως την υλοποίηση των μακροπρόθεσμων στόχων και των ονείρων του, αφετέρου, την αδυναμία αντιμετώπισης κρουσμάτων διαφθοράς, την ατιμωρησία των διαπλεκόμενων κυκλωμάτων και άλλα πολλά.
Το μεγάλο επομένως στοίχημα μας είναι να απαγκιστρωθούν οι πολίτες από τη γενικευμένη λογική «της τιμωρίας» του πολιτικού συστήματος, ή της αποχής από τις συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες.
Ο πολίτης όμως για να συμμετέχει, να εκφραστεί, και να ελπίζει θα πρέπει να ”διαπιστώσει” οτι η δημοκρατική παράταξη εχει μάθει απο τα λάθη και την αλαζονεία τουπαρελθόντος, ότι “αποκαθιστά” δυναμικά την λαβωμένη εσωκομματική δημοκρατία των κομμάτων και ότι εχει ρεαλιστικές προτάσεις για τη χωρα.
Και αυτό είναι και η μεγαλύτερη ευθύνη των ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά, των πολιτικών κομμάτων να επαναπροσεγγίσουμε την κοινωνία, να αφουγκραστούμε τα προβλήματα των πολιτών και να προσφέρουμε λύσεις, μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές και προτάσεις και να αναλάβουμε δράση.
Είναι προφανές οτι έχουμε δρόμο ακόμη προς αυτή την κατεύθυνση. Οι πολίτες έχουν κουραστεί πια. Ακόμη και αυτοί που θέλουν να μας ακούσουν και αναμένουν από την δημοκρατική παράταξη, τη σοσιαλδημοκρατία, να αρθρώσει ορθολογικό και ουσιαστικό λόγο, κρατούν αποστάσεις. Δεν θέλουν πια καρεκλοκένταυρους, επαγγελματίες πολιτικούς αλλα νεους ανθρώπους και ενα ουσιαστικό σχέδιο επανάκαμψης της χώρας.
Επομένως, ο δρόμος είναι ένας. Εδώ και τώρα, συλλογική δουλειά και υιοθέτηση ενός μικρού συνοπτικού κειμένου ρεαλιστικών προτάσεων για 3 βασικά θέματα: Αναδιάρθρωση/απομειωση του χρέους, ανεργία, ανάπτυξη. Προτάσεις υλοποιήσιμες, ξεκάθαρες και κατανοητές, από ένα σοσιαλδημοκρατικό πόλο, χωρίς ηγεμονισμούς και υπονομεύσεις, τις οποίες θα προωθήσουμε ισότιμα στην κοινωνία, στα κόμματα, σε κινήματα αλλά και στην κυβέρνηση.
Ένα πλαίσιο προτάσεων που θα μπορεί να υποστηριχτεί από ευρύτερες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, προτάσεις προς διαπραγμάτευση, προσδίδοντας δυναμική στη μεταρρυθμιστική πορεία της χώρας, την οποία και επιθυμεί μεγάλο μέρος των πολιτών αλλά και ένα διακριτό ρόλο στο ΠΑΣΟΚ μεσα στην κυβέρνηση.
Η σοσιαλδημοκρατική παράταξη θα πρέπει να γίνει η “ομπρέλα” συμμετοχής, η στέγη για τις προοδευτικές δυνάμεις, πρωτιστως για τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ που θα δημιουργήσουν την εναλλακτική πρόταση και θα ξαναπιάσουν το νήμα με την κοινωνία. Το αν αυτο θα επιτευχθεί, το αν μπορούμε να ξαναμιλήσουμε με την κοινωνία.. είναι και παραμένει κρίσιμο ερώτημα.
Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω οφείλουμε να οδηγηθούμε σε ένα δημοκρατικό συνέδριο, όπου θα τεθουν στη συζήτηση όλα τα παραπάνω, θα κληθούν όλες του οι κοινωνικές δυνάμεις, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι κοινωνικοί εταίροι. Απομονώνοντας κακές πρακτικές να συνομιλήσουμε με συλλόγους, κινήματα, δίκτυα ωστε να διαμορφωθεί ένα νέο ευέλικτο κοινό πλαίσιο αρχών και προτάσεων, ενός σχεδίου για θέματα όπως η ποιότητα της δημοκρατίας, η καθημερινότητα (αντιμετώπιση της φτώχειας), η εκπαίδευση, η ισονομία κ.ά.
Η σοσιαλδημοκρατική παράταξη οφείλει να ακούσει τον πολίτη και να του ξαναδώσει φωνή και έκφραση, κάνοντας μια νέα αρχή χωρίς φοβίες, χωρις μηχανισμους, χωρίς αποκλεισμούς».
http://ysterografa.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου