Η αλήθεια να λέγεται πάντως, η ΕΕ έχει και τα καλά της. Και αυτά είναι αρκετά. Από το κοινό μας νόμισμα (ευρώ), στο Σένγκεν και το Εράσμους. Είναι κι άλλα. Που πήραν όμως τον χρόνο τους για να «ψηθούν» κι άλλα τόσα που έχουν μείνει στα συρτάρια. Τα πρόβλημα όμως είναι πως όταν έχει από το 2008 που μια ολόκληρη οικογένεια υποφέρει από τη σοβαρότερη ίσως χρηματοπιστωτική κρίση στην ιστορία της, δεν είναι δυνατόν οι ηγέτες της να μην μπορούν να λάβουν καμία σοβαρή ή ουσιαστική απόφαση, και μετά από πέντε χρόνια ατελείωτων συζητήσεων να αποφασίζουν πως πρέπει να παρθούν μέτρα για ανάπτυξη. Και όταν ο ίδιος ο (μη εκλεγμένος) πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου βαν Ρομπέι αντιτίθετο στο να εκλέγουν οι Ευρωπαίοι τους ηγέτες της ΕΕ μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, απλά έδωσε περισσότερη υπόληψη σε όλους όσους φωνάζουν ενάντια μιας ΕΕ που καταπίνει τη δημοκρατία και απλά τρέφει τα συμφέροντα μιας πολιτικής ελίτ. Με τις Ευρωεκλογές να πλησιάζουν, δεν είναι παράξενο το πώς οι Ευρωσκεπτικιστές είναι αυτοί που κερδίζουν έδαφος. Δυστυχώς η ιδέα της ΕΕ παραμένει λίγο-πολύ απλά ιδεαλιστική. Τουλάχιστον έτσι δείχνουν όλα αυτά. Γιατί για να υπερισχύσει πραγματικά η δημοκρατία στην ΕΕ, θα έπρεπε οι ηγέτες και τα όργανα της ΕΕ να λογοδοτούν στον λαό τους. Έστω κι αν αυτός (προς το παρόν) δεν τους ψηφίζει. Να υπάρχει διαφάνεια. Και να μπορεί η γριούλα της διπλανής πόρτας, όχι μόνο να τους αναγνωρίζει αλλά να γνωρίζει και το τι ακριβώς κάνουν εκεί.
http://www.protagon.gr
http://www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου