Οι οικονομικές συνέπειες της καταπίεσης της Ελλάδας

Ο Keynes, μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1919, έγραψε ένα βιβλίο, στο οποίο περιέγραφε τις εμπειρίες του από τις διαπραγματεύσεις των Βερσαλλιών, με τον τίτλο «Οι οικονομικές συνέπειες της Ειρήνης».

Το γενικό συμπέρασμα του ήταν ότι, εάν αντιμετωπίσεις μία χώρα με μεγάλη αυστηρότητα και την πιέσεις οικονομικά, επάνω από τα όρια αντοχής της, τότε τα αποτελέσματα για όλα τα υπόλοιπα κράτη θα είναι καταστροφικά. Κανένας δεν τον άκουσε – γεγονός που οδήγησε τη Γερμανία στον υπερπληθωρισμό, στη χρεοκοπία, στη δημοκρατία της Βαϊμάρης, στην άνοδο του ναζισμού, στις μαζικές εκτελέσεις των Εβραίων, στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στη δεύτερη χρεοκοπία, στο γερμανικό θαύμα και στη σημερινή ηγεμονία της.

Αντίστοιχα σήμερα, εάν γράφαμε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Οι οικονομικές συνέπειες της καταπίεσης της Ελλάδας», ίσως καταλήγαμε στα απαισιόδοξα, δυσοίωνα δυστυχώς συμπεράσματα ότι,

(α) αφενός μεν η χώρα μας δεν θα ξεφύγει από την απάνθρωπη οικονομική πίεση που ασκείται στους Πολίτες της, σε συνδυασμό με τον «αφελληνισμό» που επιχειρείται (λαθρομετανάστευση), διατηρώντας το δημοκρατικό πολίτευμα,

(β) αφετέρου δε ότι η Ευρωζώνη θα διαλυθεί ανεξέλεγκτα, με κίνδυνο να προκληθούν μεγάλες κοινωνικές εξεγέρσεις, εμφύλιοι πόλεμοι και φυλετικές αντιπαραθέσεις – ενδεχομένως δε, στρατιωτικά πραξικοπήματα.

Υπενθυμίζουμε από προηγούμενο κείμενο μας ότι, “Τρομοκρατημένη η Ευρώπη και ολόκληρος ο πλανήτης, μετά τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα οφείλει το τετραπλάσιο σχεδόν του ΑΕΠ της (δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, συν τον ELA-δανεισμό από την ΕΚΤ – συνολικά περί το 1 τρις €), το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δεν θα πληρωθεί, αφού καταδικάστηκε άδικα στη χρεοκοπία, ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να αντιδράσει.
Ο διαφαινόμενος κίνδυνος για το τραπεζικό ευρωσύστημα, αλλά και για ολόκληρο το
χρηματοπιστωτικό «κατασκεύασμα» της δύσης είναι τεράστιος – επειδή η Ελλάδα θα παρασύρει στο γκρεμό καταρχήν τις χώρες του νότου και στη συνέχεια όλες τις υπόλοιπες….τη μια μετά την άλλη, χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι πλουσιότερες, αφού αυτές θα χάσουν τελικά τις απαιτήσεις τους (τα δάνεια που έχουν δώσει σε όλες τις υπόλοιπες).

Στο τέλος, αν και πρόκειται για μία υπερβολή, ίσως καταρρεύσει ακόμη και το ίδιο το χρηματοπιστωτικό σύστημα…….αυτό που ουσιαστικά εξασφάλισε την «ηγεμονία» της δύσης σε ολόκληρο τον πλανήτη, μετά από 200 χρόνια επιτυχούς λειτουργίας του – μία μάλλον τρομακτική προοπτική.

Εν τούτοις, δεκαπέντε περίπου χρόνια πριν, παρά το ότι ο πλανήτης δεν ήταν τόσο δικτυωμένος όσο σήμερα, ενώ δεν υπήρχαν τα χρηματοπιστωτικά όπλα μαζικής καταστροφής σε αυτήν την έκταση, η κρίση της Ασίας μεταφέρθηκε αστραπιαία στη Ρωσία και στη Λατινική Αμερική – οδηγώντας πολλές χώρες στη χρεοκοπία, καθώς επίσης το «σύστημα» στα όρια του. Επομένως, τα παραπάνω δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ανόητες, «ουτοπικές» προβλέψεις – αν και θα ήταν καλύτερα για όλους μας”.
politismos politis