Το πρόβλημα της χώρας μπορεί
να αντιμετωπιστεί πλήρως, όχι από μία δημοσιονομική οπτική γωνία, αλλά
από μια οπτική γωνία που αφορά την πραγματική οικονομία, δηλαδή αφορά
την αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης, τη συμμετοχή της κοινωνίας
σε αυτή την πολύ μεγάλη εθνική προσπάθεια. Το μεγάλο πρόβλημα
είναι ότι η κοινωνία ανθίσταται, ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας δεν
μετέχει στην προσπάθεια, είτε το παρακολουθεί παθητικά είτε έχει μία
τελείως αρνητική προδιάθεση. Δεν δηλώνει ότι είναι ευρωπαϊκό,
εκσυγχρονιστικό, έτοιμο να συμπράξει σε μία μεγάλη εθνική προσπάθεια,
προκειμένου η χώρα να γίνει ξανά ομαλή, να ξαναγίνει μία κανονική,
ανταγωνιστική, ισότιμη χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της
Ευρωζώνης.
Το πρώτο πρόβλημα είναι η νοοτροπία της κοινωνίας, η οποία τροφοδοτεί και τη νοοτροπία του πολιτικού συστήματος ακόμη και τώρα.
Δηλαδή, πολλοί βλέπουν ότι λύση είναι η επάνοδος στο μοντέλο κομματικού
συστήματος της μεταπολίτευσης, ενώ δεν είναι αυτό η λύση.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι το τραπεζικό σύστημα.
Και το τρίτο μεγάλο ζήτημα είναι να συνεννοηθούμε επιτέλους, κάποια στιγμή μεταξύ μας, για το τι σημαίνει επενδύσεις,
γιατί πιστεύω ότι υπάρχει πλήρης σύγχυση για το τι σημαίνει επενδύσεις
και νομίζουμε ότι οι επενδύσεις είναι ορισμένες μεγάλες, εμβληματικές,
άμεσες ξένες επενδύσεις, για τις οποίες