Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη στο RP του Χ. Μουρούτη: «Δεν συμμετείχαμε σε καμία κρατική δουλειά»

Είστε συνιδρυτής της Arceland, μιας εταιρείας διαχείρισης παγίων με στόχο την δημιουργία και διαχείριση funds και τις επενδύσεις στον χώρο του real estate και την ανανεώσιμης «πράσινης» ενέργειας. Έχετε υπό τη διαχείρισή σας επενδύσεις με αξία παγίων περί τα 250 εκατ. ευρώ. Είστε, επίσης, πρόεδρος του Δ.Σ. της Bullpoa, της μεγαλύτερης ομοσπονδίας ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας στη Βουλγαρία.
Ειδικά, λοιπόν, για τον χώρο του real estate, έχει συμμετάσχει η εταιρεία σας σε πωλήσεις κρατικής περιουσίας; Είχατε συνεργασία με τη διοίκηση του ΤΑΥΠΕΔ;

Η εταιρεία μας είναι διαχειρίστρια θεσμικών κεφαλαίων από τις ΗΠΑ, κατά κύριο λόγο. Επενδύουμε σε συγκεκριμένους τομείς και σε συγκεκριμένες περιοχές, στις οποίες κατ” επιλογήν των επενδυτών δεν έχει περιληφθεί η Ελλάδα. Οπότε, καμία σχέση δεν έχουμε με φορείς ή με αντικείμενα επένδυσης, κρατικά ή ιδιωτικά στην Ελλάδα.
Γιατί διατηρήσατε την έδρα της εταιρείας σας στη Βουλγαρία και δεν επιστρέψατε στην Ελλάδα, παρά τις προσκλήσεις του Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά να επαναπατρίσουν τα κεφάλαιά τους οι ελληνικές επιχειρήσεις;
Τα δικά μας κεφάλαια, αυτά που χρησιμοποιούμε στις επενδύσεις μας, δεν είναι ελληνικά. Τα επενδυτικά funds πάντα λειτουργούν με mandates, δηλαδή εντολές των επενδυτών προς τους διαχειριστές, εμάς δηλαδή, για συγκεκριμένες περιοχές και συγκεκριμένο αντικείμενο. Εμείς είμαστε υπόλογοι απέναντί τους και υποχρεωμένοι να ακολουθούμε τις επιλογές αυτές. Στα πλαίσια της εντολής των επενδυτών μας, δεν είχε περιληφθεί ποτέ η Ελλάδα. Δεν είναι προσωπική μου επιλογή, καθόσον -ως διαχειριστής- ακολουθώ εντολές.
Αυτή τη βδομάδα και μετά τη μεγάλη ήττα της ΝΔ (και τη συνακόλουθη αποδυνάμωση της ισχύς του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος) γίνατε δέκτης μιας σκληρής επίθεσης από τον εκδότη της εφημερίδας Παραπολιτικά. Συγκεκριμένα, στην εκπομπή «Πολιτικός Καφές», ο Γ. Κουρτάκης και ο Παναγιώτης Τζένος μίλησαν για «λαμόγια», αποκαλώντας έτσι τον αδελφό σας Γ. Μουρούτη, με το επιχείρημα ότι μαζί παίρνατε «περίεργες δουλειές».
Τί απαντάτε;

Δυστυχώς δεν έχω γνώση αυτής της επίθεσης, αλλά και των συγκεκριμένων ανθρώπων που αναφέρετε. Πολλά μέσα, κατά καιρούς, επιτέθηκαν στον αδελφό μου, πράγμα που θεωρώ απαράδεκτο αλλά σύνηθες στο αντικείμενο της εργασίας του. Δεν μπορώ να απαντήσω περαιτέρω, γιατί δεν έλαβα γνώση του περιεχομένου της επίθεσης, καθώς βρίσκομαι λόγω της εργασίας μου, στις ΗΠΑ.
Επιμένω πάρα ταύτα στο κύριο ερώτημα (που αποτέλεσε και την αφορμή αυτής της συνέντευξης):
Τόσο η Arceland, όσο και η EuroCapital Finance AD ή όποια τυχόν άλλη εταιρεία στην οποία συμμετέχετε, μπορείτε να μας διαβεβαιώσετε ότι δεν συμμετείχαν σε κρατικές δουλειές;

Δεν συμμετείχαμε σε καμία κρατική δουλειά, καμίας χώρας.
Πέραν του αδελφού σας, ακόμη δύο πρόσωπα έχουν βρεθεί στο στόχαστρο της έντονης δημοσιογραφικής κριτικής: Ο κ. Στ. Παπασταύρου (που το όνομά του εμφανίζεται στη λίστα Λαγκάρντ) και ο κ. Χ. Λαζαρίδης. Έχετε ποτέ συνεργαστεί μαζί τους, σε επενδυτικά projects ή διαχείριση κεφαλαίων με τον κ. Παπασταύρου ή έχετε γνώση για τυχόν χρηματιστηριακές δραστηριότητές του κ. Λαζαρίδη, την αμαρτωλή «Εποχή του Χρηματιστηρίου»;
Κανέναν από τους αναφερόμενους δεν έχω γνωρίσει. Την εποχή του ελληνικού Χρηματιστηρίου ήμουν στην Βουλγαρία ήδη (βρίσκομαι από το 1999) και δεν είχα καμία συμμετοχή ή ανάμιξη ούτε ως επενδυτής.
Ταυτόχρονα με την δραστηριότητά της στον χώρο του real-estate, η Arceland εισήλθε στον επενδυτικό κομμάτι της πράσινης ενέργειας συγκεντρώνοντας €100 εκατομμύρια, σε ίδια κεφάλαια, για επενδύσεις σε projects ανανεώσιμης ενέργειας, ως equity investor. H Arceland έχει τοποθετηθεί σε φωτοβολταϊκά πάρκα ως ιδιοκτήτρια ή συνιδιοκτήτρια εταιρεία και δευτερευόντως ως διαχειρίστρια στην Ελλάδα;
Όχι, δεν είχαμε την εντολή να επενδύσουμε στην Ελλάδα. Επενδύσαμε στην Βουλγαρία επιτυχώς και εξήλθαμε των επενδύσεών μας, επίσης χωρίς προσκόμματα.
Ακούγονται πολλά για τον τρόπο που κανείς μπορεί να εδραιωθεί επιχειρηματικά στη γείτονα χώρα (πχ καλές σχέσεις με την βουλγαρική μαφία και χρηματισμό μελών της ανώτερης διοίκησης και της κυβέρνησης). Έχετε κάποια σχετική μαρτυρία σας να μας εξιστορήσετε;
η Βουλγαρία είναι εξαιρετικά φιλική προς τους ξένους επενδυτές και θα ήταν άξιο να κάνετε ένα εκτενές ρεπορτάζ πάνω στο θέμα αυτό επειδή τα δεδομένα είναι πολύ εντυπωσιακά τον τελευταίο καιρό.
Είμαι 16 χρόνια εγκατεστημένος στην Βουλγαρία. Αυτά τα θέματα περί μαφίας τα ακούω στην Ελλάδα μόνο. Στην Βουλγαρία ούτε έχω δει, ούτε έχω αισθανθεί ύπαρξη μαφίας. Τα παλιότερα χρόνια, την δεκαετία του 90, υπήρχαν εγκληματικά στοιχεία που αναμίχθηκαν στις ιδιωτικοποιήσεις και σε λαθρεμπόριο. Όμως, η ενδυνάμωση και οργάνωση του κράτους τα εξαφάνισε. Εμείς, στην πορεία μας, δεν βρήκαμε ποτέ τέτοια προβλήματα ή προσκόμματα και η εμπειρία μας είναι θετική. Ακόμα δε, τα θέματα διαφθοράς είναι περιορισμένα σε σχέση με αυτά που συναντούμε στην Ελλάδα, τουλάχιστον αυτά που ήταν γνωστά προ της κρίσεως. Η δική μας πλούσια εμπειρία στην Βουλγαρία, ποτέ δεν μας έφερε αντιμέτωπους με τέτοιες καταστάσεις και οι εμπειρίες μας -επαναλαμβάνω- είναι αρκετά θετικές.
Πέρα από τα εμφανή εξωτερικά χαρακτηριστικά, ποιά πιστεύετε ότι είναι τα κοινά σημεία επαφής με τον αδελφό σας, ποιά χαρακτηριστικά σας θεωρείτε ότι επικυρώνουν την αιματική σας σχέση;
Ο αδελφός μου είναι κατά 8 χρόνια μικρότερός μου. Δουλεύει πολύ σκληρά και υπεύθυνα και αγαπά το αντικείμενο της δουλειάς του, το οποίο έχει εξασκήσει με μεγάλη επιτυχία στον ιδιωτικό τομέα, πριν αναμιχθεί στον πολιτικό στίβο. Είναι απόλυτα προσηλωμένος σε αυτό για το οποίο εργάζεται και παράγει εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεν έχω αναμιχθεί στην εργασία του για να κρίνω και το αντικείμενό μας είναι διαφορετικό. Ούτε κατανοώ τον τρόπο της δουλειάς του, στα πλαίσια της πολιτικής σκηνής. Ωστόσο, αν υπάρχει κάτι κοινό που μας χαρακτηρίζει ως οικογένεια, είναι ο επαγγελματισμός και η αφοσίωση στο αντικείμενο της εργασίας μας.
Mε δεδομένη την επικοινωνία και την καλή σχέση που έχετε με τον αδελφό σας, ποιά εικόνα έχετε για τα πιστεύω του γύρω από πρόσωπα της ελληνικής πολιτικής σκηνής και της δημοσιογραφίας. Δεν έχει διαψεύσει ότι υπήρξε επιβλέπων ενός παρακρατικού μηχανισμού παρακολούθησης τηλεφώνων. Θεωρείτε ότι η ασφάλεια της χώρας ή του πρωθυπουργού, δικαιολογεί μία τέτοια ενέργεια;
Με τον αδελφό μου, δεν συζητάμε πολιτικά ή αν συζητάμε αυτά είναι ελάχιστα και στα πλαίσια της οικογενειακής παρέας, όποτε βρίσκομαι στην Ελλάδα. Ξέρω ότι αγαπά τη δουλειά του και τον κ. Σαμαρά. Από εκεί και πέρα, δεν έχω ακούσει κάτι ούτε για πολιτικούς ούτε για δημοσιογράφους, στα οικογενειακά μας πλαίσια. Όσο για τις παράνομες πράξεις που αναφέρετε, είναι η πρώτη φορά που το ακούω στα πλαίσια της ερωτήσεως αυτής. Οπότε, δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω.
Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι για την πιθανή κατάρρευση της χώρας που δυστυχώς όσοι ζουν στην Ελλάδα, είτε δεν βλέπουν, είτε δεν κατανοούν. Όσοι ζούμε στο εξωτερικό και αναγκαία συναναστρεφόμαστε με δεκάδες ανθρώπους, από πολλές χώρες, λαμβάνουμε πολύ ανησυχητικά μηνύματα, ειδικά μετά την προκήρυξη εκλογών, τη νίκη ενός αλλοπρόσαλλου σχήματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ και του επιπόλαιου τρόπου με τον οποίον διοικούν.
http://www.rizopoulospost.com/

Βαρουφάκη εσύ σούπερ σταρ


Σάλος έχει προκληθεί μετά τις δημόσιες τοποθετήσεις του Γιάννη Βαρουφάκη σχετικά με τον ρόλο της τρόικας στην επόμενη μέρα της διαπραγμάτευσης του μνημονίου, έπειτα από την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον ειδικό επί των αγροτικών θεμάτων, Γερούν Ντάισελμπλουμ, που βρέθηκε στη θέση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής οικονομίας επειδή είχε τη σωστή εθνικότητα αλλά τις λάθος γνώσεις.
Όπως αναφέρουν δεκάδες διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Γιάννης Βαρουφάκηςάκουσε τον Ολλανδό υπερ-υπουργό να του λέει πως «σκότωσε» την τρόικα επειδή είπε πολύ απλά ότι καμία κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της δεν δέχεται να συνομιλεί με υπαλλήλους και κλητήρες.
Ο νέος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας δίνει εδώ και μια εβδομάδα συνεχείς συνεντεύξεις σε ξένα μέσα ενημέρωσης, στις οποίες επαναλαμβάνει διαρκώς ότι ο λόγος για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές δεν ήταν για να κάνει ό,τι του λένε οι δανειστές, αλλά για να δώσει επιτέλους στη λέξη «διαπραγμάτευση» την πραγματική της σημασία.
Η επιλογή του Βαρουφάκη ως τον άνθρωπο που θα προπαγανδίσει τις ελληνικές θέσεις στα διεθνή μάτια και αυτιά δεν είναι τυχαία. Πρόκειται για έναν καθηγητή ο οποίος πουλάει στο γυαλί, φαίνεται (και είναι) πάντα ήρεμος, και δεν είναι αυτό που θα έλεγε κάποιος «κλασσικό δείγμα ριζοσπάστη αριστερού».
Αποτελεί προνομιακό συνομιλητή σημαντικών οικονομικών παραγόντων του εξωτερικού και δεν έπαιξε ποτέ το εγχώριο παιχνίδι της διαπλοκής με τα μεγάλα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Αν το έκανε, θα είχε μόνιμη στήλη στα Νέα, το Βήμα ή την Καθημερινή και θα μετατρεπόταν σε τηλε-μαϊντανό που θα προπαγάνδιζε κινδυνολογία και αγορολατρεία. Ίσως να είχε και δικό του talk show.
Για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ζωτικής σημασίας η νίκη της πρώτης παρτίδας πολέμου των εντυπώσεων σε διεθνές επίπεδο. Από το 2010 έως το 2013 όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης –πλην απειροελαχίστων εξαιρέσεων- πούλησαν στους αναγνώστες τους το παραμύθι του τεμπέλη και διεφθαρμένου Έλληνα που πίνει ούζα στην παραλία και τρώει τα λεφτά του Γερμανού φορολογούμενου, δουλεύοντας ελάχιστες ώρες την εβδομάδα και βγαίνοντας στη σύνταξη στα 45 του.
Η ζημιά που υπέστη η Ελλάδα από αυτή τη στάση των ξένων ΜΜΕ ήταν ανεπανόρθωτη. Οι ξένοι ηγέτες κουνούσαν το δάχτυλο κάθε φορά που έβλεπαν κάποιον να μιλά για λάθος προσέγγιση και για δηλητηριώδη συνταγή «σωτηρίας» που φτιάχτηκε για να προστατέψει τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, ενώ ταυτόχρονα έριχναν χρήματα των κρατικών τους ταμείων σε μια μαύρη τρύπα χρέους (όπως λέει ο ίδιος ο Βαρουφάκης ξανά και ξανά). Άποψη την οποία πρόσφατα ανέπτυξε μια ομάδα νομπελιστών οικονομολόγων, συνοδεύοντας την με βαριές κατηγορίες για την καταστροφική πολιτική της Γερμανίας.
Η εικόνα της Ελλάδα μέσα από τον φακό και την πένα των διεθνών ΜΜΕ άλλαξε το 2013. Από χώρα μπαταχτσήδων μετατράπηκε στη χώρα των νέων που μεταναστεύουν, των ανέργων που γεμίζουν ουρές τα συσσίτια, της παιδικής φτώχειας που βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ όλων των αναπτυγμένων χωρών του πλανήτη, των αστέγων που παραπλανιούνται στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων μεγαλουπόλεων. Στη χώρα όπου η παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων έγινε καθημερινή ρουτίνα και προκάλεσε πρωτοφανείς αντιδράσεις στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς.
Μάλιστα, οι ίδιοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ήταν εκείνοι που τελικά –και μετά τον βομβαρδισμό δημοσιευμάτων για το λεγόμενο «ελληνικό δράμα»- πείστηκαν να εξετάσουν πιο προσεκτικά τις απαιτήσεις της τρόικας και τις επιπτώσεις της δράσης της, εκδίδοντας ανακοινώσεις και ψηφίσματα καταδίκης της πολιτικής των δανειστών και της απονομιμοποιημένης κοινωνικά δράσης των υπαλλήλων τους εις βάρος εκατομμυρίων πολιτών.
Αυτά επαναλαμβάνει σε κάθε διεθνές ΜΜΕ ο Βαρουφάκης, θέλοντας κατά κάποιον τρόπο να προλάβει το κακό που ήδη ξετυλίγεται κι επιδιώκει την επανα-σύνδεση του Έλληνα με τη θεωρία του «τεμπέλη» και του «μπαταχτσή» που τώρα θέλει να φάει τα 240 δισ. των μνημονιακών δανείων.
Ο Βαρουφάκης αποτελεί στρατηγικό παίκτη ενός πολέμου εντυπώσεων, ο οποίος μπορεί να μην έχει στην πραγματικότητα ιδιαίτερη σημασία πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά στην πράξη διαμορφώνει το κατάλληλο κλίμα πίεσης προς κάθε κατεύθυνση. Ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ μπήκε μπροστάρης σε μια σημειολογική μάχη εξίσου σημαντική με αυτή των κυβερνητικών αποφάσεων που θα συναποφασιστούν με τους δανειστές – μη γελιόμαστε, ο Τσίπρας δεν είναι εκείνος ο τύπος πρωθυπουργού που θα αποφασίσει όντως να έρθει σε μετωπική ρήξη με την ΕΕ.
Η στάση του Ολλανδού αγρότη στο υπουργείο Οικονομικών προκαλεί έκπληξη· όχι επειδή δεν περίμενε να ακούσει τον Βαρουφάκη να μιλάει για κατάργηση της τρόικας, αλλά γιατί δεν πίστευε ποτέ ότι κάτι τέτοιο θα λεγόταν δημοσίως και μάλιστα στο ίδιο τηλεοπτικό πλάνο με αυτόν. Ήταν μια ήττα την οποία σε επικοινωνιακό επίπεδο επωμίστηκε σχεδόν αποκλειστικά η Άνγκελα Μέρκελ και όχι το Eurogroup στο σύνολό του. Κι αυτό γιατί κανείς Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών –πλην Σόιμπλε- δεν βροντοφώναξε στον Yanis ότι η πόρτα του υπουργείου του θα παραμείνει κλειστή όσο λέει τα ίδια.
Απόδειξη αυτής της σκέψης αποτελεί η άμεση κλήση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αμέσως μετά τον διορισμό του -πριν ακόμη ακουστεί ολόκληρη η προγραμματική πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- για διεξοδικές συζητήσεις που θα αφορούν το νέο πρόγραμμα που η ελληνική κυβέρνηση θα προτείνει στους δανειστές της.
Η Μέρκελ έχει από τη δική της πλευρά να διαχειριστεί πολλαπλά μέτωπα αντιδράσεων στον τομέα της επικοινωνιακής της μονομαχίας με τον Τσίπρα. Μια διαδικασία η οποία ξεκίνησε το επόμενο λεπτό της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων στην Ελλάδα μέσω των πρωτοσέλιδων του παγκόσμιου Τύπου, κι αναμένεται να είναι εξαιρετικά σύντομη καθώς η πιθανότητα της επιτυχημένης επανάληψης μιας ανθελληνικής προπαγάνδας εντός της υφεσιακής Ευρώπης του 2015 μοιάζει αβέβαιη, αν όχι ακατόρθωτη.
Η Γερμανίδα καγκελάριος οφείλει να δείξει αν είναι η ευρωπαΐστρια που η ίδια υποστηρίζει ή ο καταστροφέας της Ευρώπης, όπως την χαρακτηρίζουν δεκάδες αγγλοσάξονες –κυρίως- αναλυτές. Κι αυτό γιατί δεν έχει μπροστά της ούτε μια επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση στο εσωτερικό της για να συνεχίσει το παιχνίδι αναβλητικότητας που έπαιζε επί τέσσερα χρόνια, αλλά ούτε και μια άμεση οικονομική απειλή όπως εκείνη που κολύμπησε με ταχύτατους ρυθμούς τον Ατλαντικό και ξεβράστηκε στις ευρωπαϊκές ακτές το 2008.
Αν παρατηρήσουμε, μάλιστα, τα λεγόμενά της, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως οι δημόσιες αναφορές της έχουν να κάνουν σχεδόν αποκλειστικά με την πιθανότητα διαγραφής του ελληνικού χρέους. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε κάτι. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το χρέος θα είναι ο στίβος των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σε ελληνικό όμως επίπεδο, η μάχη κατά της διαπλοκής οφείλει να ξεκινήσει την επόμενη μέρα της συγκρότησης της νέας βουλής. Εκεί δεν θα υπάρχει καμιά δικαιολογία για καθυστερήσεις κι ούτε ίχνος κατανόησης σε όσους κάνουν τα στραβά μάτια. Διότι, πολύ απλά, κανείς δεν θα κακίσει την κυβέρνηση αν δεν περάσει τώρα το αίτημά της για ευρωπαϊκή διάσκεψη χρέους. Όμως θα της αλλάξουν όλοι τον αδόξαστο αν την δουν να λοξοκοιτάζει όταν την ρωτούν γιατί δεν προχωρά στην κάθαρση για την οποία εκλέχτηκε.
https://eleutheriellada.wordpress.com/

Πρόταση-βόμβα Πούτιν στον Αλέξη Τσίπρα: «Θα γίνουμε ασπίδα της Ελλάδας εάν…»




Προσθήκη λεζάντας
Η Μόσχα έδωσε το πράσινο φως και την εσπευσμένη πρόσκληση στον Αλέξη Τσίπρα, στην σκιά των σοβαρότατων εξελίξεων στην Ουκρανία και την ευρύτερη περιοχή. Μέχρι πρόσφατα και μετά
την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, η Ρωσία είχε χαλαρώσει το ενδιαφέρον της για την Ελλάδα, αφού και στην Ουκρανία είχε κυβέρνηση φίλα προσκείμενη ειδικά στο ενεργειακό παιχνίδι. Σήμερα, το HellasForce αποκαλύπτει την πρόταση βόμβα της Ρωσικής πλευράς που πιθανά να σοκάρει τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι Ρώσοι γνωρίζουν πιο πολλά από όσα πιστεύει το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα.

Γιατί τον Τσίπρα.
Οι Ρώσοι προσέγγισαν τον Τσίπρα ως εν δυνάμει πρωθυπουργό γιατί πιστεύουν ότι έχει τις λιγότερες δεσμέυσεις με την Δύση (ΗΠΑ – Γερμανία). Οι όποιες «υποχρεώσεις» έχει αναλάβει δεν είναι προσωπικές, αλλά προϊόν συνεννόησης στελεχών του που δεν μπορούν να δεσμεύσουν σε καμμιά περίπτωση τον ίδιο. Σε αυτά οι Ρώσοι δίνουν μεγάλη σημασία καθώς ένας πολιτικός που ελέγχεται π.χ. για ευνοϊκή συμπεριφορά στην Siemens, θα είναι πάντα υπόδουλος και εκβιάσιμος από την Δύση.

Το άγνωστο φιάσκο με Τουρκία και η απειλή Ρωσοτουρκικού πολέμου.
Ελάχιστοι γνωρίζουν τις μυστικές συνομιλίες σε ανώτατο επίπεδο μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας που ολοκληρώθηκαν πριν από 48 ώρες. Η Ρωσική πλευρά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ερντογάν παραμένει πιστός σύμμαχος του ΝΑΤΟ παρ” όλους τους λεονταρισμούς και θα αποτελέσει βασικό βραχίονα σε κλιμάκωση της κρίσης.

Η Ρωσία απείλησε ανοιχτά την Τουρκική πλευρά για την τουρκική εμπλοκή στην Συρία και διεμήνυσε πως εάν επαναληφθούν γεγονότα όπως αυτά στην πόλη Κεσάμπ, η Ρωσική αντίδραση θα είναι σκληρή. Αυτή η παράμετρος ήταν που έκανε τον Κέρι να μιλήσει για το αδιαπραγμάτευτο της εδαφικής ακεραιότητας του ΝΑΤΟ, εννοώντας βέβαια την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας ως χώρας μέλους του ΝΑΤΟ για να καθησυχάσει τον Ερντογάν ως προς τις Ρωσικές απειλές.

Γιατί την Ελλάδα.
Οι προφανείς λόγοι είναι οικονομικοί. Οι αφανείς είναι γεωπολιτική και θέλουν την Ελλάδα αντίβαρο στην Τουρκία. Μετά τις εξελίξεις στην Ουκρανία, η ασφυξία ως προς την εξαγωγή των φυσικών πόρων της Ρωσίας είναι εμφανής. Οι αγωγοί της Ουκρανίας δεν μπορούν πλέον να υπολογίζονται ως αξιόπιστη λύση, ακόμα και αν οι Ρώσοι υποκύπτουν στον εκβιασμό και στην ουσία δίνουν δωρεάν το Ρωσικό αέριο στην Ουκρανία, ώστε να μην διακοπεί η ροή προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό καθιστά την πολιτική των αγωγών που είχε εγκαινιάσει ο Πούτιν με τον Κώστα Καραμανλή ως μονόδρομο. Για την ακρίβεια, είναι θέμα ζωής και θανάτου η ολοκλήρωση του Southstream αλλά και του Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, όχι όμως με τα λάθη που έγιναν την προηγούμενη φορά. Τώρα δεν υπάρχει περιθώριο λαθών και χαλαρότητας αφού η Ουκρανία θεωρείται χαμένη υπόθεση.

Γεωπολιτικά, η Ρωσία δείχνει να σώζει την Συρία, η αστάθεια όμως που επικρατεί την έκανε να κάνει το μεγάλο άνοιγμα στην Αίγυπτο και να ξεκαθαρίσει στο Ισραήλ ότι δεν θα ανεχθεί πλέον οποιαδήποτε ενέργεια κατά της Συρίας ή της Αιγύπτου. Σε αντίθεση με τον Ερντογάν, το Ισραήλ υπάκουσε στις Ρώσικες εντολές και σταμάτησε κάθε εμπλοκή στην Συριακή κρίση παρά τις πιέσεις που δέχεται από την Σαουδική Αραβία. Φαίνεται πως ο Πούτιν είχε πιο ισχυρά επιχειρήματα απέναντι στην Ισραηλινή ηγεσία από τις βαλίτσες που έχουν προσφέρει οι Σαουδάραβες.

Στην Αίγυπτο τα πράγματα ήταν πιο εύκολα αφού ο στρατηγός Σισι έχει εβραϊκή καταγωγή, ενώ η Χαμάς τάχθηκε με το μέρος του Μόρσι και των ΗΠΑ στην πρόσφατη κρίση. Εάν ο Πούτιν εξασφαλίσει μία παρουσία στον Ελληνικό ζωτικό χώρο, τότε ελέγχει απόλυτα την Τουρκία, κυκλώνοντας στην ουσία τον βασικότερο Νατοϊκή απειλή για την χώρα του.

Το «πακέτο» Πούτιν στον Τσίπρα.
Άμεση επανέναρξη της πολιτικής των αγωγών, με την ευρύτερη δυνατή πολιτική αποδοχή σε περίπτωση εκλογής του Τσίπρα. Τα ανταλλάγματα θα είναι οικονομικά και πολιτικά σε επίπεδο εντός και εκτός Ελλάδος. Ο Πούτιν θεωρεί πως με μία γενναία είσοδο, θα βάλει φωτιά σε όλον τον Ευρωπαϊκό νότο που μαστίζεται, προσβλέποντας στην φιλική στάση της Ιταλίας και σε ενδεχόμενη επικράτηση της Λεπέν στην Γαλλία, έστω ως ρυθμιστή. Μία γενναία μείωση της τιμής του φυσικού αερίου, θα είναι αρκετή για να επανεκκινήσει ολόκληρη την Ελληνική οικονομία, δίδοντας παράλληλα ανοιχτές πιστώσεις για αγορά πετρελαίου με ρώσικη εγγυοδοσία.

 
Σε πρώτη φάση δεν τίθεται θέμα εξόδου από το Ευρώ, εκτός εάν η ΕΕ εκβιάσει για την απόρριψη τέτοιας συνεργασίας, οπότε η Ρωσία θα εγγυηθεί το κλείδωμα της «νέας δραχμής» για να εμποδίσει την Αργεντινοποίηση σε μία τέτοια εξέλιξη. Ήδη η Βουλγαρία έχει ξεκαθαρίσει στην ΕΕ ότι θα προχωρήσει τον Southstream πασει θυσία. Το ίδιο θα γίνει και με τον Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη όταν υπάρξει κατάλληλο κυβερνητικό σχήμα.

Οι Ρώσοι προσφέρουν την δυνατότητα «γεωπολιτικής προσέγγισης» (έτσι θα τεθεί), που θα περιλαμβάνει προσφορά στρατιωτικού υλικού στα πρότυπα της Αιγύπτου «για την ανασύσταση των ενόπλων δυνάμεων που έχουν βληθεί από το μνημόνιο» εως και την δυνατότητα στρατιωτικής παρουσίας (αποκλειστικά στο Αιγαίο) με κοινοποιήσιμο αντάλλαγμα την Ρωσική εγγύηση στην ακεραιότητα της χώρας, γεωπολιτικά και οικονομικά! Κοινώς οι Ρώσοι προσφέρουν την δυνατότητα ανακήρυξης ΑΟΖ με στρατιωτική προστασία που όμως θα προβληθεί ως «πλαίσιο οικονομικού ανταλλάγματος» για την δημιουργία στρατιωτικής βάσης. Το διπλωματικό σημείο; Οι Ρώσοι θα εγγυηθούν την ύπαρξη και δυτικών εταιρειών στην Ελληνική ΑΟΖ, όπως ακριβώς έγινε με την Κύπρο.

Εξαιρετικά σημαντικό: Οι Ρώσοι γνωρίζουν τις τουρκικές βλέψεις στην Θράκη και με την συμφωνία Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, θα εγγυηθούν την αποτροπή οποιασδήποτε απειλής ή αλλαγής του status της περιοχής.

Τέλος, γνωρίζοντας την ανασφάλεια που θα αντιμετωπίσει ο Τσίπρας αυτές τις προτάσεις ή μέρος τους, οι Ρώσοι έχουν ετοιμάσει ένα πακέτο εσωτερικής διασφάλισης το οποίο όπως πιστεύουν θα δώσει την αίσθηση στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ πως η όποια μορφή απειλής ενδέχεται να προκύψει, θα είναι διαχειρίσιμη, σε αντίθεση με τα γεγονότα 2007 – 2009. Οι Ρώσοι δεν θα θέσουν θέμα για ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ καθώς έχουν ετοιμάσει και λύση που θα καλύπτει την στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών, στα πλαίσια συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε/Α συμμαχία…

Αναμένονται όπως όλοι καταλαβαίνουμε, σημαντικές εξελίξεις για την χώρα μας.
http://www.anoixtomialos.gr/

Τσίπρας: Δεν επιδιώκουμε σύγκρουση, θα συμφωνήσουμε με την ΕΕ



Τη δέσμευση ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει τις δόσεις της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, και θα καταλήξει σε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία με την ΕΕ, δίνει με άρθρο του στο πρακτορείο Bloomberg ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

«Καμιά πλευρά δεν επιδιώκει τη σύγκρουση και δεν ήταν ποτέ πρόθεσή μας να δράσουμε μονομερώς στο ζήτημα του ελληνικού χρέους (...) χρειαζόμαστε χρόνο ώστε να αναπνεύσουμε και να δημιουργήσουμε το δικό μας μεσοπρόθεσμο» αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Τσίπρας.

«Ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τους πιστωτές της χώρας, μετά από μια εβδομάδα ρευστοποιήσεων σε ομόλογα και μετοχές, που προκλήθηκαν από την υπόσχεσή του να τερματίσει συμφωνία διάσωσης της χώρας» σχολιάζει το πρακτορείο.

Η δήλωση του πρωθυπουργού:

«Η διαβούλευση με τους Ευρωπαίους εταίρους μας μόλις ξεκίνησε.

»Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, είμαι απολύτως βέβαιος ότι σύντομα θα καταφέρουμε να φτάσουμε σε μία αμοιβαίως επωφελή συμφωνία, τόσο για την Ελλάδα όσο και για ολόκληρη την Ευρώπη.

»Καμιά πλευρά δεν επιδιώκει τη σύγκρουση και δεν ήταν ποτέ πρόθεσή μας να δράσουμε μονομερώς στο ζήτημα του ελληνικού χρέους.

»Η υποχρέωσή μου να σεβαστώ την καθαρή εντολή του ελληνικού λαού για τέλος της λιτότητας και επιστροφή σε μία αναπτυξιακή ατζέντα, σε καμιά περίπτωση δεν περιλαμβάνει τη μη εκπλήρωση των δανειακών μας υποχρεώσεων μας απέναντι στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ.

»Αντιθέτως, αυτό που σημαίνει είναι ότι χρειαζόμαστε χρόνο ώστε να αναπνεύσουμε και να δημιουργήσουμε το δικό μας μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ανάκαμψης, το οποίο –μεταξύ άλλων- θα ενσωματώνει τους στόχους των πρωτογενώς ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και των ριζικών μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και του πελατειακού κράτους.

»Είμαι πεπεισμένος ότι μία συμφωνία σε αυτό το πλαίσιο θα γίνει αποδεκτή από τους εταίρους μας, αφού το κοινό μας συμφέρον είναι η οικονομική σταθερότητα και η ανάκαμψη για το κοινό μας σπίτι, την Ευρώπη.»
http://www.msn.com/

Ένας οδικός χάρτης για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ


Είναι Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015 και η Ελλάδα εξακολουθεί να υπάρχει. Καμία από τις προβλεπόμενες καταστροφές των στελεχών της ΝΔ δεν συνέβη με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Είναι η τρίτη ημέρα μετά την εκλογική νίκη του κόμματος της Αριστεράς και τη συγκρότησης κυβέρνησης με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ είναι η επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Αυτό δεν συνέβη την Κυριακή, όπως ελπίζαμε, αλλά ο χρόνος υπάρχει. Όμως  δεν είναι απεριόριστος. 
Τα δεδομένα είναι τα εξής: Με τη χθεσινή δήλωση του Γιώργου Κατρούγκαλου, προκύπτει πως η δέσμευση αυτή ισχύει,  με την επαναπρόσληψη των εργαζομένων της πρώην ΕΡΤ. Σε αυτούς περιλαμβάνονται και όσοι ακολούθησαν τη ΔΤ, το μόρφωμα του υπουργείου Οικονομικών και τη ΝΕΡΙΤ, το φορέα που έφτασε στο σημείο να λογοκρίνει το σημερινό Πρωθυπουργό στην ομιλία του στη ΔΕΘ. Αν η καθυστέρηση γίνεται για όσους έχουν πετύχει στο διαγωνισμό  είναι προφανές πως με το συνολικό έσοδο των 194 εκατ. ευρώ που προυπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση για το 2015, υπερκαλύπτεται η αύξηση το αριθμού των νεών εργαζομένων της ΝΕΡΙΤ, οι οποίοι θα συνεχίζουν να λαμβάνουν τις σημερινές τους αποδοχές.  Αυτές που έχουν υπογράψει.
Σε αντίθεση με όσα πιστεύει ο νέος αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, το άνοιγμα της ΕΡΤ είναι μια εύκολη απόφαση. Γιατί:
Ο Πρωθυπουργός είναι εκείνος που μπορεί να δώσει το σήμα για την επαναλειτουργία της, ακόμη και μέσα από την http://www.ertopen.com αναγνωρίζοντας τον αγώνα των εργαζομένων. άμεσα μπορεί να συμβούν τα εξής:
1. Με κοινή υπουργική απόφαση του αρμόδιου υπουργού για τα ΜΜΕ και του υπουργου Εθνικής Οικονομίας  καταργείται η κοινή υπουργική απόφαση με την οποία διακόπηκε η λειτουργία της ΕΡΤ. Δεν χρειάζεται Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου
2. Όταν ξεκινήσει τις εργασίες της η Βουλή, με τροπολογία ή με Νόμο καταργείται το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ ΑΕ. Με το νόμο αυτο κυρώνεται η ΚΥΑ που επαναφέρει την ΕΡΤ, μέσα σε διάστημα ενός μήνα.
3. Η νέα συγκυβέρνηση, μετά από διάλογο με την προσωρινή διοίκηση της ΕΡΤ και τους ενδιαφερόμενους φορείς καταλήγουν και καταθέτουν ένα νέο σύγχρονο νομοσχέδιο για τη νέα Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόρασης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει, σε διαφορετική περίπτωση να αναγνωρίσει έμπρακτα και σιωπηλά την υπηρεσία κυβερνητικής ραδιοτηλεόρασης και να αντιμετωπίσει την αγανάκτηση των εργαζομένων που έχουν σε λειτουργία την ΕΡΤ3 , τα περιφερειακά Ραδιόφωνα της ΕΡΑ, το Πρώτο και το Δεύτερο Πρόγραμμα.
https://eleutheriellada.wordpress.com/

H αξία του πολιτικού λόγου και η αξία της αλήθειας μετριέται μέσα από την προβολή στο μέλλον‏


Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ,
στην κοινή συνεδρίαση Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Πολιτικού Συμβουλίου
Αγαπητές και αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι, συνάδελφοι, αρχίζω με τα θερμά μου συγχαρητήρια στους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που συγκροτούν τη νέα Κοινοβουλευτική του Ομάδα..
Χαίρομαι γιατί παλιοί δοκιμασμένοι συνάδελφοι είναι ξανά στη Βουλή, άντεξαν .Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά σε δύο νέους συναδέλφους, το Γιώργο Αρβανιτίδη από τη Β΄ Θεσσαλονίκης που επανέρχεται μετά από αρκετά χρόνια και το Δημήτρη Κωνσταντόπουλο από την Αιτωλοακαρνανία, που για πρώτη φορά μπαίνει στη Βουλή. 
Λυπάμαι πραγματικά για την απουσία πολλών συντρόφων και συναδέλφων της προηγούμενης Βουλής αλλά και της Κυβέρνησης. Αυτό οφείλεται στις αντιφάσεις και τα ελαττώματα του εκλογικού συστήματος, η ευθύνη της μη αλλαγής του βαραίνει πρωτίστως τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό φάνηκε κυρίως στις τριεδρικές, καθώς σε πολλές τριεδρικές περιφέρειες το ΠΑΣΟΚ έδειξε πολύ μεγάλη δυναμική, πήρε εκλογικά ποσοστά σημαντικά υψηλότερα του εθνικού μέσου όρου, αλλά δυστυχώς λόγω του εκλογικού συστήματος δεν μπορέσαμε να έχουμε έδρα. 
Θέλω να μνημονεύσω πραγματικά τον καθέναν και την καθεμιά, τα μέλη της προηγούμενης Κοινοβουλευτικής Ομάδας, τις προσπάθειές τους, τα μέλη της προηγούμενης Κυβέρνησης, τον καθημερινό τους αγώνα. 
Η νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι αισθητά μικρότερη, τα καθήκοντα είναι τώρα πολύ απαιτητικά, πέφτει πολλή δουλειά στους ώμους του καθενός από τους Βουλευτές μας. Ευχαριστώ από καρδιάς υποψήφιούς μας που έδωσαν έναν ανιδιοτελή και ανυστερόβουλο αγώνα για την παράταξη και τη χώρα, όχι για τη δική τους πολιτική σταδιοδρομία. Τους θεωρώ όλους και όλες ενεργά στελέχη για το μέλλον του χώρου. 

Ευχαριστώ φυσικά θερμά την Εθνική Εκλογική Επιτροπή, όλες τις Νομαρχιακές και Τομεακές Εκλογικές Επιτροπές, τα μέλη τους και πρωτίστως τους Γραμματείς τους που κουβάλησαν πολύ μεγάλο βάρος.
Με αγάπη και αναγνώριση πραγματική θέλω να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στα στελέχη  της δημοκρατικής παράταξης, πέραν του ΠΑΣΟΚ, που έδωσαν σκληρό αγώνα με πίστη στο έργο και την προσφορά του ΠΑΣΟΚ, μεγαλύτερη από κάποιους που αναδείχθηκαν στον κομματικό σωλήνα του ΠΑΣΟΚ και τώρα ασεβούν  εναντίον του.
Ιδιαίτερα δε θέλω να μνημονεύσω το Γιώργο Φλωρίδη, φίλο και σύντροφο από παλιά, από τα φοιτητικά μας χρόνια, που είχε δεχθεί να καταλάβει την πρώτη θέση του συνδυασμού επικρατείας κι είναι πολύ μεγάλη αδικία το γεγονός ότι δεν εκλέξαμε Βουλευτή επικρατείας. 

Φίλες και φίλοι, οι εκλογές ήταν μια βαριά ήττα για το ΠΑΣΟΚ, για την παράταξη, για τη στρατηγική μας και για μένα προσωπικά.
Δεν εκτιμήθηκε η προσπάθειά μας ή στην καλύτερη περίπτωση ,ακόμη κι αν εκτιμήθηκε, θεωρήθηκε ότι ανήκει στο παρελθόν. Ο λαός εκφράστηκε κατά τρόπο σαφή υπέρ μιας άλλης πολιτικής, σαφή αλλά και κατά τρόπο ακραία αντιφατικό. 
- Εκφράστηκε και υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και υπέρ των Ανεξάρτητων Ελλήνων και υπέρ σχημάτων που αντιπροσωπεύουν την απαξίωση της πολιτικής
- Εκφράστηκε με την βεβαιότητα ή έστω  την ελπίδα ότι θα εφαρμοστούν οι προεκλογικές εξαγγελίες τους
- αλλά ταυτόχρονα  και με τη βεβαιότητα ή έστω την ελπίδα ότι δε θα εφαρμοστούν οι προεκλογικές εξαγγελίες τους και δε θα υπάρξει κίνδυνος οπισθοχώρησης για τη χώρα 
- Ο λαός εκφράστηκε με αυτό τον τρόπο υπέρ μιας άλλης -υποτίθεται- πολιτικής, με τη βεβαιότητα όμως ότι το κεκτημένο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία πέντε χρόνια με μεγάλες θυσίες του ίδιου του λαού και τεράστιο πολιτικό κόστος δικό μας, δεν πρόκειται να θιγεί. Και κυρίως η  παραμονή στο ευρώ και η ισχύς του τραπεζικού συστήματος 
- Εκφράστηκε .θέλω να πιστεύω ,με τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα πάει προς το καλύτερο κι όχι προς το χειρότερο . Αλλά αν τυχόν αυτό συμβεί, το δεύτερο δηλαδή, δε θα μπορεί να χρεωθεί στους προηγούμενους δηλαδή σε μας, γιατί αυτοί, δηλαδή εμείς, είχαμε προειδοποιήσει.                                 
Ο λαός εξέφρασε όμως παράλληλα τη δυσφορία του, γιατί υποβλήθηκε στις μεγάλες θυσίες που  διαμόρφωσαν αυτό το κεκτημένο που θέλει να διατηρηθεί. Αυτή τη μεγάλη δυσφορία την εξέφρασε κατά τρόπο άνισο, καταλογίζοντάς την  πολύ περισσότερο στο ΠΑΣΟΚ ,παρά στη Νέα Δημοκρατία που έχει την ιστορική ευθύνη της περιόδου του εκτροχιασμού 2004-2009.
Αντίστροφα, όσοι επέμεναν σε μία σοβαρή και υπεύθυνη στάση προτίμησαν παραδόξως τη Νέα Δημοκρατία λόγω της πόλωσης και του εκλογικού συστήματος, αλλά ίσως και  λόγω της επιρροής του εκφοβισμού που πολλούς απώθησε, αλλά προφανώς κάποιους είλκυσε. Ακόμη και το Ποτάμι παρά τις εμφανείς αντιφάσεις και προγραμματικές λογοκλοπές πήγε καλύτερα ως υποτίθεται νέο και άφθαρτο.
Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ κλήθηκε να αντιπαλέψει προεκλογικά  με την εσωστρέφεια και τη μιζέρια που προκάλεσε η πρωτοφανής πρωτοβουλία του κ. Γιώργου Παπανδρέου και του συνεργατών του. Τα ποσοστά προφανώς δε θα αθροιζόταν, θα μπορούσαν όμως  να πολλαπλασιαστούν. 
Το  πολιτικό περιβάλλον της παράταξης θα ήταν πολύ πιο ελκυστικό και εξωστρεφές, χωρίς την πολιτική, ηθική και αισθητική επιβάρυνση αυτής της εικόνας. Μιας εικόνας που δείχνει αδυναμία συνειδητοποίησης της κατάστασης και των  ιδιαιτέρων ευθυνών που έχουν ορισμένα πρόσωπα  απέναντι στη χώρα και την παράταξη.
Τα πράγματα είναι τώρα πολύ δύσκολα, γιατί συμβαίνουν μεγάλα πράγματα και αναμένονται ακόμη μεγαλύτερα, ενώ το δικό μας εκλογικό και κοινοβουλευτικό μέγεθος μίκρυνε. Η ίδια η κοινωνία είναι υποχρεωμένη να φερθεί στην αρχή με θετικό τρόπο απέναντι στο νέο, απέναντι στο άλλο, ανεξαρτήτως περιεχομένου, αντιφάσεων, λαθών.
Είναι υποχρεωμένη να στηρίξει ή έστω να ανεχθεί την ίδια την επιλογή της, την ίδια την προσδοκία της. 
Ευτυχώς η αξία του πολιτικού λόγου και ιδίως η αξία της αλήθειας μετριέται μέσα από την προβολή στο μέλλον. Κι εμείς έχουμε, όπως είπα, την προεκλογική μας αλήθεια ως περιουσία και ως βάση επανεκκίνησης: Αριθμητικά μικρή, πολιτικά  σημαντική, ιστορικά πολύτιμη.
Δεν περιμένουμε ούτε προσδοκούμε το αδιέξοδο και πολύ περισσότερο την καταστροφή της χώρας για να ζητήσουμε ρέστα. 
Δεν είμαστε ούτε μικρόψυχοι, ούτε χαιρέκακοι. Ευχόμαστε το καλύτερο για τη χώρα κι ας το κεφαλαιοποιήσει πολιτικά η νέα Κυβέρνηση. Αλλά δεν θα αφήσουμε -όσο εξαρτάται τουλάχιστον από εμάς - να γίνει κάτι χειρότερο.
Τώρα για τη νέα Κυβέρνηση είναι η περίοδος του μέλιτος και της εύκολης επικοινωνιακής διαχείρισης. Οι θλιβερές νοοτροπίες της περιόδου πριν τη κρίση  δυστυχώς όχι μόνο δεν άλλαξαν αλλά επιδεινώθηκαν. Πολλοί γλύφουν τους ισχυρούς της ημέρας. Γλύφουν και περιμένουν. Αυτό αφορά δυστυχώς όχι μόνον εκφραστές συλλογικών και ατομικών συμφερόντων, αλλά ακόμη και θεσμούς πνευματικούς που τους φτύνουν και υποδύονται ότι βρέχει. 
Η φωνή μας ακόμη δεν ακούγεται παρά σε πολύ περιορισμένο κύκλο αποδεκτών, όμως καταγράφεται, η εποχή μας είναι η εποχή της πλήρους και άμεσης καταγραφής. Εμείς παρακολουθούμε να εξελίσσονται τα πράγματα όπως τα είπαμε προεκλογικά:
- Σχηματίστηκε μια κυβέρνηση αξιακής και πολιτικής τερατογένεσης με τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων
- Με κοινό παρονομαστή το αντιμνημονιακό μένος τώρα που το ζητούμενο είναι η έξοδος από τα μνημόνια, αλλά πρώτη διεκδίκηση της κυβέρνησης είναι η παράταση της παραμονής στο μνημόνιο 
Στα θέματα δημοκρατικών θεσμών, παιδείας, πολιτισμού, ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής των κυβερνητικών εταίρων, πλην της νομής στην εξουσία.
Οι προεκλογικές εξαγγελίες επαναλαμβάνονται και εντείνονται μετεκλογικά με μια εντυπωσιακή άνεση και προθυμία αυτοεγκλωβισμού της νέας Κυβέρνησης στα όσα λέει και τα οποία οφείλει πλέον να προσπαθήσει να κάνει χωρίς άλλοθι. Αυτό ισχύει ακόμη και για τις πιο συγκρατημένες και μετριοπαθείς φωνές μέσα στην Κυβέρνηση.
Η ζυγαριά που έχει από τη μια μεριά τις εσωτερικές προσδοκίες και από την άλλη τους εξωτερικούς συσχετισμούς, όπου και να γείρει, θα σπάσει.
Αποφύγαμε να σχολιάσουμε τα πρόσωπα που συγκροτούν την Κυβέρνηση και ευρύτερα το μηχανισμό εξουσίας. Περιμένουμε πολιτικές πράξεις. Οι οιωνοί είναι ετερόκλητοι και αντιφατικοί. 
Υπάρχει όπως είπα και μια κάποια αίσθηση του χιούμορ σε σχέση με τους θεσμούς. 
Είδαμε λίγους Υπουργούς, πολλούς αναπληρωτές Υπουργούς, είδαμε πάρα πολλούς συντονιστές με διάφορες υπουργικές ιδιότητες. Αρκεί να πω ότι το προηγούμενο Υπουργικό Συμβούλιο είχε 23 μέλη και το σημερινό Υπουργικό Συμβούλιο έχει 36 μέλη. Αυτό είναι το μικρό και ευέλικτο σχήμα. Γιατί στο Υπουργικό Συμβούλιο μετέχουν ισότιμα οι Υπουργοί, είτε είναι Υπουργοί είτε αναπληρωτές Υπουργοί. Για να εκδώσεις μια πράξη υπουργικού Συμβουλίου χρειαζόσουν 23 υπογραφές, τώρα χρειάζεσαι 36.
Υπάρχουν όμως και κάποιες προφανώς ακραίες και προκλητικές επιλογές μέσα στο νέο σύστημα εξουσίας, όχι μόνο στην Κυβέρνηση. Επιλογές, αυτοϋπονομευμένες εξ αρχής που αφορούν κορυφαίους θεσμούς με τους οποίους κανείς δεν μπορεί να διακινδυνεύει εκρήξεις ή εκπλήξεις.
Άνοιξαν ήδη περιττά διεθνή μέτωπα χωρίς κάτι να δείχνει ότι υπάρχει σχέδιο για το επόμενο και μεθεπόμενο βήμα. Το 2015 δεν το χειρίζεσαι ως κακέκτυπο του 1981. Στη εξωτερική πολιτική ιδίως το ύπατο κριτήριο είναι για κάθε κίνηση η επίπτωση σε σχέση με το εθνικό συμφέρον, σε σχέση με τον το κατάλογο των κρίσιμων εθνικών θεμάτων: κυπριακό, ελληνοτουρκικές σχέσεις, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, θαλάσσιες ζώνες, συντελεστές εθνικής ισχύος  στους οποίους περιλαμβάνεται και η οικονομία.
Η δική μας στάση θα είναι πάντα ουσιαστική, υπεύθυνη, ειλικρινής, εντεταγμένη στη εθνική στρατηγική που υπηρετούμε.
Δεν θα συμπράξουμε σε κανένα παλαιοκομματικό παιχνίδι σε σχέση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.  Άλλο θεσμική συναίνεση, άλλο προσωπικός καιροσκοπισμός και άλλο άγαρμπος εισοδισμός σε άλλους πολιτικούς χώρους.
Απαιτείται ουσιαστική συναίνεση, θεσμική διαφάνεια, προσωπική αξιοπρέπεια. Για μας αυτά είναι τα κριτήρια για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 
Κάθε ημέρα που περνάει, τα όρια αντοχής της οικονομίας, δημοσιονομικά, χρηματοδοτικά και χρηματοπιστωτικά, στενεύουν. Με αρνητικές επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και την απασχόληση. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο ή αυτοσχεδιασμούς ή για την ανακάλυψη της πυρίτιδας ή επικοινωνιακούς ναρκισσισμούς οι οποίοι βλέπω ότι κυριαρχούν. 
Παρακολουθούμε τη συμπεριφορά όλων των ξένων επενδυτών ,όπου αυτοί μπορούν να εκφραστούν: στην αγορά ομολόγων, στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, βλέπουμε τι γίνεται με τις Τράπεζες, τι γίνεται ακόμη και με μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ. Το ελληνικό τριετές ομόλογο με την Ελλάδα να έχει οικονομικά στοιχεία με διαφορά καλύτερα από την Πορτογαλία, έχει αποδόσεις 16%, στην Πορτογαλία 1,4%, στην Ιρλανδία 0,4%. Ήδη ήρθαν οι υποβαθμίσεις από οίκους αξιολόγησης, τα δημόσια έσοδα υστερούν, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων υστερούν. Μέσα στους πολλούς ενθουσιασμούς βλέπω δηλώσεις ότι «έχουμε λεφτά να πληρώσουμε συντάξεις και προνοιακά επιδόματα», αυτά, τα έχει διασφαλίσει η προηγούμενη Κυβέρνηση. Από τον επόμενο μήνα είναι το ζήτημα.
Επίσης είδα παντού να ανακαλούνται ή να αμφισβητούνται όλες οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην εκπαίδευση, στις εργασιακές σχέσεις. Οι λεβέντικες προεκλογικές μεγαλοστομίες επαναλαμβάνονται με κεκτημένη ταχύτητα αντιπολίτευσης και όχι υπεύθυνης κυβέρνησης.
Τα δημοσιονομικά και χρηματοοικονομικά δεδομένα γίνονται δυσμενέστερα και άρα δυστυχώς η διαπραγμάτευση δυσκολεύει σε σχέση με τα δεδομένα της 29ης Δεκεμβρίου ημέρας διάλυσης της Βουλής. 
Η νέα κυβέρνηση είναι προφανές ότι δεν έχει -ακόμη τουλάχιστον- σαφή στρατηγική.  Στέλνει αντιφατικά μηνύματα επικαλούμενη αναρμόδια μηνύματα από το εξωτερικό. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στην ευρωπαϊκή δημόσια συζήτηση λέγονται πολλά πράγματα, λίγα από σχετικούς και αρμοδίους πολλά από άσχετους και αναρμόδιους. Λίγα είναι αυτά που έχουν σημασία για την πορεία της χώρας και αυτά είναι σαφή και σκληρά. 
Ας εστιάσουμε επιτέλους την προσοχή μας σε αυτά χωρίς να αυταπατόμεθα.  Αν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο θα το είχαμε κάνει. Μας καταψήφισαν, αλλά δεν πρέπει να μας υποτιμούν. Θυμίζω δε, ότι στις εκλογές του 2012 το εκλογικό ποσοστό των κυβερνώντων Κομμάτων ήταν 47% και η Κυβέρνηση ξεκίνησε με 177 έδρες στο Κοινοβούλιο. 
Το χειρότερο είναι ότι στη χώρα επικρατεί η αίσθηση ότι ξαναγυρίσαμε στο 2009. Είναι σαν να αγνοούνται όσα έγιναν τα πέντε δύσκολα χρόνια. Ενώ η βάση εκκίνησης είναι τώρα τελείως διαφορετική. Ενώ είμαστε ένα βήμα από την έξοδο από το Μνημόνιο. Τώρα όμως όπως είπα, ζητάει η κυβέρνηση παράσταση  μνημονίου με τη νέα έκφραση «πρόγραμμα γέφυρα» μεταξύ ποιου; Του σε παράταση ευρισκομένου Μνημονίου με το δάνειο να έχει τελειώσει στις 31 Δεκεμβρίου του 2014 και της προληπτικής πιστωτικής γραμμής; Γέφυρα από πού προς πού.
Είδα επίσης να γίνονται εξαγγελίες μονομερείς σε σχέση με το μακροοικονομικό πλαίσιο. Μακάρι να μπορούσαμε να τις κάνουμε με ασφάλεια, θα τις είχαμε κάνει προ πολλού. Τις διεκδικούμε με αγωνία από το 2011. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε ότι οι προϋπολογισμοί μας θα είναι απλώς πρωτογενώς ισοσκελισμένοι , χωρίς πρωτογενές πλεόνασμα ,όπως είπε ο κ. Τσίπρας στο Υπουργικό του Συμβούλιο.
Πώς θα συμμαζευτούν όλα αυτά που λέγονται με τόση  ευκολία και με τόσο απόλυτο τρόπο; Πότε; Πώς; Με ποια ταχύτητα; Με ποια αιτιολογία; 
Φίλες και φίλοι, το βράδυ των εκλογών ανακοίνωσα ότι βαδίζουμε σε Συνέδριο ριζικής ανανέωσης, ενότητας, συσπείρωσης του ευρύτερου χώρου, ανανεωμένου πολιτικού και προγραμματικού λόγου.
Είναι παρήγορο ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τις εσωτερικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι όμως αυτές οι δικές μας ημέρες. Το ενδιαφέρον συχνά  δεν είναι γνήσιο και καλόπιστο. Είναι πολλές φορές προσβλητικό μέσα από την ανάδειξη μιας δυσαναλογίας: πολλοί ενδιαφερόμενοι για κάτι μικρό.
Απαιτείται μεγάλη προσοχή και αυτοσυγκράτηση και πολύ καλός συγχρονισμός ανάμεσα στις εξελίξεις στη χώρα και την πορεία της παράταξης.
Βαδίζουμε στο Συνέδριο χωρίς καθυστερήσεις αλλά συντεταγμένα και με ουσιαστική προετοιμασία. Όταν διεξαχθεί το συνέδριο πρέπει να υπάρχει ενδιαφέρον της κοινωνίας να μας ακούσει και να ασχοληθεί ξανά μαζί μας επί της ουσίας.  Πρέπει να υπάρχει στοιχειώδες κοινωνικό και εθνικό ακροατήριο επί της ουσίας και όχι γιατί θέλει να δει το θέαμα των τεθλιμμένων συγγενών.
Εκτιμώ ότι αυτές οι προσπάθειες θα έχουν στοιχειωδώς διαμορφωθεί μετά το Πάσχα, το Μάιο. Βαδίζουμε σε συνέδριο απροκατάληπτο με όλα τα θέματα ανοιχτά. Συμπεριλαμβανομένου φυσικά του θέματος της ηγεσίας.
Το προέχον είναι να επινοήσουμε το νέο στίγμα και το νέο ρόλο της παράταξης. Βαδίζουμε σε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης για να εκφραστούν τα μέλη μας ως πραγματικά πρόσωπα με ονοματεπώνυμο, υπερηφάνεια και πολιτικό λόγο. Σε συνέδριο αυθεντικό, δημοκρατικό, αντιπροσωπευτικό, χωρίς κόλπα, μηχανισμούς και γελοία τεχνάσματα του παρελθόντος. 
Χωρίς να κρύβονται κάποιοι μέσα στο παραβάν. Βαδίζουμε ενωτικά, αλλά όχι ατιμώρητα για αυτούς που έβλαψαν καίρια την παράταξη και τη χώρα.
Θα εγγυηθώ προσωπικά όλες αυτές τις προϋποθέσεις.
Δεν θα ανεχθώ προσωπικές στρατηγικές και αποκλίσεις από συλλογικές αποφάσεις.
Προέχει να προστατεύσουμε την ατομική και συλλογική μας αξιοπρέπεια. Το μικρό πλέον μέγεθος του ΠΑΣΟΚ απαιτεί πολύ μεγαλύτερο σεβασμό στην ενότητα, την πειθαρχία, τη συλλογικότητα και προσέξτε παρακαλώ την αυτογνωσία όλων μας.
Το πραγματικό δίλημμα είναι αν η παράταξη θα προσανατολιστεί προς τη δυναμική του μέλλοντος ή προς τη ρουφήχτρα του παρελθόντος. Η δική μου επιλογή μου είναι η πρώτη. Δεν θα αφήσω να γίνει η δεύτερη.
Αυτό αφορά  το ιδιαίτερο στίγμα του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με όλους και με όλα. Σε σχέση με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Σε σχέση με τη ΝΔ. Σε σχέση με το Ποτάμι. Σε σχέση με τα θλιβερά κατάλοιπα του παρελθόντος. Σε σχέση με μικρόψυχες και αδιέξοδες προσωπικές στρατηγικές που κινούνται στον  ευρύτερο χώρο της παράταξης και σιώπησαν επιμόνως προεκλογικά. 
Θα βαδίσουμε προς το νέο στίγμα της Παράταξης λέγοντας την άποψή μας για την ουσία του έθνους και της οικονομίας. Δηλαδή για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για το κανονικό κράτος, για τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, για τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς. Για την προκλήσεις και τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Για τα πεδία της σύγχρονης πολιτικής που βασίζονται σε μια νέα σχέση δημόσιου και ιδιωτικού. Για την εθνική αυτοσυνειδησία. Για τη σχέση την πάντα υπαρκτή μεταξύ Ελευθερίας και ισότητας, δημοκρατίας και  αλήθειας.
Στην συνεδρίαση της ΚΠΕ υπό την ισχύουσα πλέον σύνθεση της και της εθνικής οργανωτικής επιτροπής συνεδρίου θα παρουσιάσω πλήρη εισήγηση για το συνέδριο. Το πρώτο βήμα είναι η καταγραφή, η διαφύλαξη και η αξιοποίηση της πολιτικής και οργανωτικής δουλειάς των εκλογών.
Οι υποψήφιοί μας, οι γραμματείς και τα μέλη των Νομαρχιακών και Τομεακών Επιτροπών Εκλογικού Αγώνα, οι αγαπημένοι φίλοι μας των κινήσεων της Δημοκρατικής Παράταξης, τα στελέχη που είχαν ήδη ενεργοποιηθεί πριν τις εκλογές στην Εθνική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου. Όλα τα κοινωνικά, επαγγελματικά και θεματικά δίκτυα είναι η πολύτιμη δεξαμενή στελεχών που πρέπει να αξιοποιήσουμε πλήρως. 
Σε κάθε εκλογική περιφέρεια οι άνθρωποι που έδωσαν στην πράξη τη μάχη  των εκλογών αναλαμβάνουν την ευθύνη της συγκρότησης του χώρου και της προσυνεδριακής δουλειάς.
Οι ομάδες δουλειάς για τη διακήρυξη και το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης ενεργοποιούνται και πάλι σε συνεργασία με το ΙΣΤΑΜΕ. Η νεολαία, οι νέοι σε ηλικία υποψήφιοι, οι ενεργές ομάδες του Διαδικτύου αναλαμβάνουν δράση.
Προέχει όμως η χώρα .Χωρίς να έχει διαμορφωθεί το εθνικό τοπίο, χωρίς να ξέρουμε με σαφήνεια το στίγμα της χώρας, δεν μπορούμε να δώσουμε αξιόπιστα το νέο στίγμα της παράταξης.
Αυτό είναι ότι σημαντικότερο έχω να κάνω. Η πιο σημαντική πτυχή της θητείας μου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Και κυρίως ως ενός προσώπου που επωμίστηκε τεράστιες ευθύνες και θυσίασε την δημοφιλία και την εύκολη και ανέφελη πολιτική του διαδρομή ουχί επί ματαίω .
Αλλά στο όνομα μιας διαφορετικής αντίληψης για τη πολιτική και τη σχέση πολιτικής και ιστορίας. Αυτήν θα την υπερασπιστώ έως θανάτου και μετά από αυτόν.
Τα μικρά ποσοστά μας απαιτούν ακόμη περισσότερο τώρα να κάνουμε μεγάλη πολιτική και όχι μικρές διευθετήσεις.  
Πρώτη συνεπώς προτεραιότητα μας είναι το έργο μας στη Βουλή, η παρακολούθηση της κυβέρνησης, η υποστήριξη και εξειδίκευση των πολιτικών μας προτάσεων με αίσθημα βαθιάς εθνικής, κοινωνικής και παραταξιακής ευθύνης.
Πρώτο βήμα είναι από την άποψη αυτή η οργανωμένη παρουσία μας και ο πολιτικός μας λόγος στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. 
Δεύτερο βήμα, η στενή παρακολούθηση της διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη και το ΔΝΤ.
Τρίτο βήμα, η καθαρή θεσμική στάση στη διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Σας ευχαριστώ. 
http://www.evenizelos.gr/

Τελειώστε με τα παραμύθια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Κάνουν κακό στην χώρα μας!



Η κρίση απόδειξε οτι η ανάλυση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης είναι αφελέστατη. Δεν είμαστε ευρωπαίοι και δεν υπάρχουν Ευρωπαίοι.  Εμεις εδώ έχουμε ανθρωπιστική κρίση,1,5 εκ ανέργους και 8000 νεκρούς, Ποια ευρωπαικη αλληλεγγύη; Ποια λύση μέσα στην Ευρώπη;. Οι ίδιοι είπαν ότι είμαστε PIIGS  Ελληνες Ιταλλοι Ισπανοί Πορτογάλοι Ιρλανδoί. Είμαστε περιφέρεια και είναι πυρήνας! Είμαστε Νότιοι και είναι Βόρειοι. Δεν υπάρχει αλλυλλεγύη παρά μόνο εθνικά συμφέροντα και τα δικά μας δεν θα τα κοιτάξει κανείς. Τελειώστε με τα παραμύθια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Η θεωρία αυτή κάνει κακό στην χώρα μας και δεν της επιτρέπει να αποβάλει τον φόβο  της απόρριψης, και τελικά την υποτέλεια.
http://papaioannou-giannis.net/

Tο υστερόγραφο της αποχώρησης ενός πρωθυπουργού


Έχεις την ανάγκη να πιστέψεις μερικές φορές ότι ζεις σε μια κοινωνία που, πέρα απ' όσα αρνητικά κουβαλάει, έχει καταφέρει να δημιουργήσει, αν μη τι άλλο, ένα ελάχιστο επίπεδο «πολιτικού πολιτισμού».
Έρχονται όμως απρόσμενα (;) κάποιες δημόσιες συμπεριφορές και μάλισταεπαναλαμβανόμενες και απευθυνόμενες σε πολλές κατευθύνσεις που σου προκαλούνθλίψη και απογοήτευση έστω κι αν αυτές εκδηλώνονται υπό την επίδραση πιθανών εξελίξεων και δυσκολεύεσαι να τις κρίνεις ή να τις σχολιάσεις μέσα από πολλές αναλύσεις.
Συνειρμικά σου έρχονται στίχοι απλοί που τις φωτογραφίζουν: «Δεν έφταιγεν ο ίδιος. Τόσος ήτανε.»
Κι αναρωτιέσαι γιατί «Κάπου ανάμεσα στο αξιοπρεπές μελό και στο φτηνό πάθος», επέλεξε το δεύτερο. Μια εκδοχή ίσως είναι ότι γιατί «Το ήξερε πως δε θα άντεχε στο Μεγάλο Πόνο». Απ’ την άλλη πάλι, είναι κάποια «Πράγματα που δε λέγονται — δεν εξηγούνται». Και αναρωτιέσαι, μήπως και τον επηρέασε «Το ανανεούμενο αίσθημα ενός επικείμενου κακού», μια κάποια εμμονή τέλος πάντων.
Βέβαια είχε δείξει τις προθέσεις του κατά την προεκλογική περίοδο, τότε που «Προσπαθούσε να σε πείσει πως όλα είχαν αλλάξει, όμως εσύ τα ’βλεπες γύρω σου απελπιστικά όμοια», όταν αρνήθηκε κάθε διάλογο κάθε συνάντηση, αλλά αυτό ξεχάστηκε μέσα στη δίνη των ημερών, ίσως γιατί το έσβησε αυτή «Η διαδοχή των ημερών», ίσως γιατί ήδη γνωρίζαμε πως «Ο Κάλβος και ο Σολωμός έζησαν είκοσι χρόνια στην ίδια πόλη χωρίς ποτέ να συναντηθούν».
Παρ’ όλα αυτά, απογοητεύεσαι «Να βλέπεις τα ίδια πράγματα να γίνονται και να ξαναγίνονται» κι αν τον είχες πλάι σου ίσως θα ήθελες να τον ρωτήσεις «Κι ήξερες πως όλα αυτά αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν», είναι κάτι το αναπόφευκτο, γιατί εσύ; Ίσως μέχρι την τελευταία στιγμή να «Έλπιζες από απελπισία». «Όμως ποτέ δε θα μου εξηγήσεις το πώς και το γιατί».
Και αναρωτιέμαι αν «Το ρήμα που ταίριαζε στην περίπτωσή του ήταν: βουλιάζω» ή μήπως είναι υπερβολή κι επιστρέφω στον πρώτο συνειρμό:
Μιχάλης Κονιόρδος,
Καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά
ΥΓ.: Κι αναρωτιέμαι: Αλήθεια, «Πόσα άλλα κρυμμένα βαθιά…» ;
http://www.efsyn.gr/

ΚΡΟΥΓΚΜΑΝ: ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΗΝ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ


«Πολλοί πιστεύουν πως τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, χρησιμοποιήθηκαν για να επιδοτήσουν τις δαπάνες. Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων πήγαν για να πληρωθούν τόκοι και κεφάλαιο του χρέους» αναφέρει σε νέο άρθρο του για την Ελλάδα, στη New York Times, ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν και υπογραμμίζει «την ανάγκη η Ευρώπη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων» και «να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την οικονομική κατάσταση και στην περίπτωση της Ελλάδας».
Ο αρθρογράφος, μεταξύ άλλων, προβάλλει τη θέση ότι «οι Γερμανοί ειδικότερα πρέπει να κάνουν το σωστό και να εγκαταλείψουν τους μύθους και την ηθικολογία», επισημαίνοντας ότι «με την παρούσα κατάσταση, το μόνο που καταφέρνει η Ελλάδα μέσω του διεθνούς δανεισμού είναι να συντηρεί την αποπληρωμή των τόκων και του αρχικού κεφαλαίου».

Επίσης, προτείνει «ως την πλέον συνετή λύση την απομείωση του ελληνικού χρέους και τη θέσπιση μικρότερων και ρεαλιστικών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό της, λύση που θα βοηθήσει και τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να εκπληρώσει την υπόσχεσή της περί πάταξης της λιτότητας -σε αντίθεση βέβαια με την κρατούσα συλλογιστική/ηθικολογία της Ευρώπης περί απαίτησης των δανειστών να τηρήσει η Ελλάδα κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της».
«Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε ένα τεστ που πρέπει να επιλύσει: αυτό της Ελλάδας», τονίζει ο κ. Κρούγκμαν και προσθέτει:
«Στα πέντε χρόνια που πέρασαν από τότε που άρχισε η κρίση, η καθαρή σκέψη βρίσκεται σε “σύντομο ανεφοδιασμό”. Αλλά, αυτή η ασάφεια πρέπει να τερματιστεί, και τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα θέτουν θεμελιώδη πρόκληση για την Ευρώπη. Μπορεί να αφήσει κατά μέρος τους μύθους και την ηθικολογία και να ασχοληθεί με την πραγματικότητα, με τον τρόπο που καθορίζουν οι βασικές αξίες της ηπείρου. Αν όχι, τότε το όλο ευρωπαϊκό εγχείρημα -της προσπάθειας οικοδόμησης της ειρήνης και της δημοκρατίας μέσω της κοινής ευημερίας- θα υποστεί ένα φοβερό και ίσως θανάσιμο πλήγμα».
Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, ο νομπελίστας οικονομολόγος υποστηρίζει: «Πολλοί πιστεύουν πως τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά χρησιμοποιήθηκαν για να επιδοτήσουν τις δαπάνες. Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων πήγαν για να πληρωθούν τόκοι και κεφάλαιο του χρέους. Τα τελευταία δύο χρόνια γινόταν μια ανακύκλωση: η ελληνική κυβέρνηση λειτουργούσε ως μεσάζων, με τους πολίτες να βλέπουν την καταστροφική πτώση του βιοτικού επιπέδου τους και να απαιτείται να κάνουν θυσίες προκειμένου να προσφέρουν περισσότερα στο πρόγραμμα που είχε υποβληθεί από τους δανειστές.
Για να καταλάβουμε πώς σκέφτεται η νέα κυβέρνηση αρκεί να σημειώσουμε ότι επιθυμεί να μειώσει το μέγεθος τής συνεισφοράς των πολιτών σε αυτό το πρόγραμμα. Κανείς δεν μιλάει για περισσότερες δαπάνες από όσες χρειάζεται πραγματικά η Ελλάδα. Αυτό που πρέπει να μπει στο τραπέζι είναι να υπάρξουν λιγότερες δαπάνες για τόκους και περισσότερες για αρωγή στους ενδεείς ή σε τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη. Κάτι τέτοιο θα είχε και άμεση συνέπεια στη μείωση της ανεργίας, που έχει φτάσει στο 25%. Η ηθικολογία αρχίζει με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα έχει υποχρέωση να πληρώσει τα χρέη της».
Ακολούθως, ο κ. Κρούγκμαν σημειώνει ότι «είναι αλήθεια πως η Ελλάδα την περίοδο 2004-2009 με κεντροδεξιά κυβέρνηση δανείστηκε τεράστια ποσά σε εθελοντική βάση. Αλλά και η Γερμανία με τη σειρά της δάνειζε οικειοθελώς την Ελλάδα. Θα περίμενε κανείς και οι δύο πλευρές να αποδεχθούν το λάθος και να πληρώσουν το τίμημα. Και ενώ ιδιώτες δανειστές έχουν διασωθεί σε μεγάλο βαθμό (παρά το “κούρεμα” του 2012), η Ελλάδα συνεχίζει να πληρώνει».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «τώρα, η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν πιστεύει πως η Ελλάδα μπορεί να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της. Γιατί λοιπόν να μην αποδεχθούν την πραγματικότητα και να μειώσουν τις πληρωμές έτσι που να μην συνεχιστεί η ατέλειωτη δυστυχία; Είναι στόχος να καταστεί η Ελλάδα ένα παράδειγμα για τους άλλους δανειολήπτες; Αν ναι, τότε τι υποτίθεται πως είναι η ένωση των κυρίαρχων δημοκρατικών κρατών; Εάν είχαμε να κάνουμε με τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, τότε η χώρα θα μπορούσε να κηρύξει πτώχευση. Θα σταματούσε να λαμβάνει νέα δάνεια και να πληρώνει τις υφιστάμενες οφειλές, ενώ οι ταμειακές ροές θα βελτιώνονταν πραγματικά».
Επίσης, επισημαίνει ότι «το πρόβλημα για την Ελλάδα, ωστόσο, είναι η ευθραυστότητα των τραπεζών της, καθώς όπως όλες οι τράπεζες της Ευρωζώνης εξαρτώνται από την ΕΚΤ. Αν κοπούν οι πιστώσεις, τότε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα λιώσει μέσα σε ένα τεράστιο bank run. Όσο η Ελλάδα μένει εντός ευρώ, χρειάζεται την καλή θέληση της ΕΚΤ, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τις διαθέσεις της Γερμανίας και των άλλων πιστωτριών κρατών. Είναι άραγε έτοιμη η Γερμανία να πει σε έναν εταίρο “ή πληρώνεις ή καταστρέφω το τραπεζικό σου σύστημα;”».
Τέλος, ο κ. Κρούγκμαν τονίζει: «Ας σκεφτούμε τι θα συμβεί αν η ελληνική κυβέρνηση, που έχει λάβει νωπή εντολή, πει πως δεν πληρώνει. Τότε, αναγκαστικά θα φύγει από το ευρώ και αυτό θα έχει καταστροφικές πολιτικές και οικονομικές συνέπειες για όλη την Ευρώπη. Αντικειμενικά, η επίλυση αυτής της κατάστασης δεν είναι δύσκολη. Η Ελλάδα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην ανταγωνιστικότητα, με τη δραματική μείωση του κόστους και των μισθών, άρα η λιτότητα είναι αυτή που κρατάει τα πράγματα.»

» Ας αφήσουν την Ελλάδα να “τρέξει” μικρότερα θετικά πλεονάσματα που θα ανακουφίσουν τους Έλληνες από τον πόνο. Ας αφήσουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση να πετύχει κάτι προς εκτόνωση των αντιδημοκρατικών δυνάμεων που περιμένουν να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες. Στο μεταξύ, το κόστος για τους φορολογούμενους των άλλων κρατών θα είναι ελάχιστο, από τη στιγμή που ποτέ δεν πρόκειται να αποπληρωθεί το σύνολο του χρέους. Οι Γερμανοί ειδικότερα πρέπει να κάνουν το σωστό και να εγκαταλείψουν τους μύθους και την ηθικολογία».
http://kartesios.com/

Newsweek: Μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη ο Σόιμπλε από τον Τσίπρα


«Ο Σόιμπλε αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την Ευρωζώνη από τον Τσίπρα» αναφέρεται σε άρθρο που δημοσιεύεται στο αμερικανικό περιοδικό Newsweek.

Συγκεκριμένα, ο Τόμας Ράιτ, διευθυντής του Project on International Order and Strategy στο Brookings Institution, τονίζει ότι «ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, διαθέτει σαφή εντολή για την επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους και της σχέσης με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», προσθέτοντας ότι «θα γραφτούν πολλά τις επόμενες εβδομάδες για τα οικονομικά θέματα που περιλαμβάνονται στις διαπραγματεύσεις».

Ο αρθρογράφος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

1. Η πεποίθηση ότι οι τεράστιες συνέπειες μιας ελληνικής εξόδου από την Ευρωζώνη μπορούν να ελεγχθούν, θα καταστήσει μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ περισσότερο και όχι λιγότερο πιθανή.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι η Ευρωζώνη μπορεί να διαχειριστεί μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, καλύτερα από ότι το 2012. Εάν ο κίνδυνος μετάδοσης έχει μειωθεί σημαντικά, θα μπορούσε παραδόξως να αυξήσει τον κίνδυνο ενός Grexit.

Ωστόσο, παραμένει απίθανη μια έξοδος της Ελλάδας, όχι τόσο επειδή η Γερμανία θα θελήσει να πραγματοποιήσει το πείραμα, αλλά επειδή η κατάσταση θα οδηγούντο πραγματικά στην άκρη του γκρεμού, προκαλώντας την αντίδραση της ΕΚΤ και την ενεργοποίηση των μηχανισμών που διαθέτει, όπως τη διακοπή της παροχής ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες.

2. Τελικά, αναφέρει το δημοσίευμα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την Ευρωζώνη από τον Αλέξη Τσίπρα.

Τις επόμενες εβδομάδες, ο κ. Τσίπρας θα χαρακτηρισθεί ως η αιτία των προβλημάτων της Ευρωζώνης, μολονότι τα τελευταία πέντε χρόνια ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέβαλε τη γερμανική οικονομική ορθοδοξία στην Ευρωζώνη, όπου συμπεριλαμβάνονταν η λιτότητα, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, η στήριξη σε μια υφεσιακή νομισματική πολιτική και η εθνικοποίηση του τραπεζικού χρέους.

Στις επόμενες βδομάδες, η γερμανική κυβέρνηση θα διαμαρτυρηθεί για την ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο είναι σημαντικό να μην ξεχάσουν ότι ποδοπάτησαν πάνω σε καλύτερους εταίρους όταν είχαν την ευκαιρία.

3. Αυτή είναι μια σημαντική στιγμή για τα λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη, η οποιά θα καθορίσει το μέλλον τους.

Η Γερμανία θα επιχειρήσει να αποδυναμώσει τα λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη. Το χειρότερο αποτέλεσμα για τη Γερμανία θα ήταν μια συμφωνία με την Ελλάδα, καθώς θα ενίσχυε τα λαϊκιστικά κόμματα και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Το καλύτερο αποτέλεσμα θα ήταν η απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα ως προειδοποίηση και για τις άλλες χώρες.

Ωστόσο, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει και η Ελλάδα τεθεί εκτός Ευρωζώνης, θα αποτελεί και αυτό ισχυρό ράπισμα για τη Γερμανία».

Το δημοσίευμα καταλήγει αναφέροντας ότι «υπάρχει βέβαια και μια μέση επιλογή, μια συναινετική συμφωνία με την Ευρωζώνη, που θα εφαρμόζεται και γίνεται αποδεκτή από όλα τα κράτη-μέλη. Φυσικά, η Γερμανία απορρίπτει αυτή την επιλογή».
http://www.voria.gr/

Ελλάδα-Ευρώπη: Ο πρώτος γύρος κατέληξε σε ρήξη


Σε τροχιά σύγκρουσης φαίνεται πως μπαίνει η ελληνική κυβέρνηση με την Ευρώπη, καθώς, αυτό καταδεικνύουν τα αποτελέσματα των σημερινών συναντήσεων τόσο του πρωθυπουργού όσο και του υπουργού Οικονομικών με τον πρόεδρο του Eurogroup.
Μπορεί στην... περιρρέουσα ατμόσφαιρα να γίνεται λόγος για «εποικοδομητικές συζητήσεις» και την «πρώτη επαφή», ωστόσο, η ουσία των σημερινών συζητήσεων, μάλλον αποτυπώνεται στον τρόπο με τον οποίο έληξε η σημερινή συνέντευξη Τύπου Βαρουφάκη-Ντάισελμπλουμ, δηλαδή, με πολλή ένταση και ψιθυριστά λόγια.
Ο Τσίπρας έριξε οβίδα στην Ευρώπη – Τα τέσσερα όχι στους εταίρους
Το μεσημέρι της Παρασκευής ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε σε ευθεία αντιπαράθεση με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, τονίζοντας ότι η κυβέρνησή του θα μείνει πιστή στο πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει.
Εμμέσως πλην σαφώς ο πρωθυπουργός είπε στον επικεφαλής του Eurogroup:
  • Δεν θέλουμε την Τρόικα
  • Δεν θέλουμε παράταση
  • Δεν θέλουμε την επόμενη δόση
  • Δεν θέλουμε νέο πρόγραμμα
Χαρακτηριστικό είναι και ένα απόσπασμα από τους διαλόγους των δύο ανδρών:
  • Τσίπρας: Τέσσερα χρόνια τώρα η Ελλάδα εφαρμόζει ένα αποτυχημένο πρόγραμμα που έκανε τον λαό μας να υποφέρει άδικα.
  • Ντάισελμπλουμ: Δεν έχω την ίδια άποψη.
  • Τσίπρας: Τότε δείτε τους αριθμούς. Χρέος 180% του ΑΕΠ από 124%, 1,5 εκατ. άνεργοι, 2,5 εκατ. Φτωχοί.
  • Ντάισελμπλουμ: Θα ζητήσετε παράταση του προγράμματος;
  • Τσίπρας: Το πρόγραμμα αυτό απορρίφθηκε από την ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Δεν έχω το δικαίωμα να την αγνοήσω. Κανείς δεν το έχει. Θεμελιώδης αρχή της Ενωμένης Ευρώπης είναι ο σεβασμός στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.
Ο Βαρουφάκης ολοκλήρωσε την ρήξη
Λίγη ώρα αργότερα η κοινή συνέντευξη Τύπου του Γιάννη Βαρουφάκη με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ ολοκλήρωσε την εικόνα ρήξης μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης.
Οι υπουργοί Οικονομικών Ελλάδας και Ολλανδίας συμφώνησαν ότι... διαφωνούν κάνοντας παράλληλα για εποικοδομητική συνάντηση και καλό κλίμα.
Ο κ. Βαρουφάκης μίλησε για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης σημειώνοντας ότι «Θέλουμε μια Ελλάδα που αναπνέει μέσα σε μια Ευρώπη που αναπτύσσεται» με τον κ. Ντάισελμπλουμ να τονίζει ότι επιθυμία της Ευρώπης είναι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, αλλά επισημαίνοντας ότι οι μονομερείς ενέργειες δεν βοηθούν. Παράλληλα, ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει περίπτωση διάσκεψης για το χρέος επισημαίνοντας ότι η υπάρχει τέτοιο όργανο και λέγεται Eurogroup.
Η ιστορική χειραψία που αποτυπώνει το χάσμα
Ωστόσο, το κλίμα που επικρατεί, πλέον, στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης αποτυπώθηκε στην ιστορική χειραψία μεταξύ Βαρουφάκη και Ντάισλμπλουμ, στην οποία ο πρόεδρος του Eurogroup, ενοχλημένος ψιθυρίζει κάτι στο αυτί του υπουργού Οικονομικών και εκείνος αναφωνεί «Ουάου».
Δευτερόλεπτα πριν από αυτό το καρέ ο κ. Βαρουφάκης είχε δηλώσει για την Τρόικα ότι «Εμείς με αυτήν και σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σαθρά δομημένη επιτροπή, δεν έχουμε στόχο να συνεργαστούμε».
Το «μπαλάκι» στην πλευρά των Ευρωπαίων
Μετά τις δηλώσεις της ελληνικής κυβέρνησης και την ολοκλήρωση των συζητήσεων με τους επικεφαλής του Eurogroup και EuroWorking Group, η... μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο των Ευρωπαίων, καθώς, εκείνοι είναι που θα πρέπει να κάνουν την επόμενη κίνηση.
Ηδη το κλίμα για την Αθήνα στο Βερολίνο ερμηνεύεται ως εξαιρετικά ψυχρό με την πλευρά της Ανγκελα Μέρκελ να δηλώνει ότι δεν υπάρχει πλάνο συνάντησής της με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ, πολλά θα κριθούν στην κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής στις 12 Φεβρουαρίου.
Εξαιρετικά σημαντική, πάντως, χαρακτηρίζεται η σημερινή συνάντηση της Γερμανίδας Καγκελαρίου, με τον Μάρτιν Σουλτς και τον Φρανσουά Ολάντ στο Στρασβούργο.
Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Μάρτιν Σουλτς θα ενημερώσει την καγκελάριο και τον Γάλλο πρόεδρο για τις επαφές που είχε στη Αθήνα, ενώ, η Ανγκελα Μέρκελ αναμένεται να πιέσει τον Φρανσουά Ολάντ να παραμείνει αυστηρά στο άρμα του Βερολίνου υπέρ της λιτότητας για να στείλει ένα ακόμη μήνυμα στον Αλέξη Τσίπρα.
Ανταλλαγή... τελεσιγράφων και με τον Σόιμπλε
Νωρίτερα, πάντως, και πριν τις ανακοινώσεις για τις επαφές με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο Αλέξης Τσίπρας είχε και ανταλλαγή τελεσιγράφων με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ο κ. Σόιμπλε δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «η γενναιοδωρία της Γερμανίας έφτασε στα απόλυτα όριά της» με την ελληνική κυβέρνηση να απαντάει «Είναι γνωστές οι απόψεις του. Πλέον έγινε γνωστή και η ετυμηγορία του ελληνικού λαού».
http://www.iefimerida.gr/

Σε ισχύ αυστηρότερο πλαίσιο για ασφαλή προϊόντα στην ΕΕ

Νέος ευρωπαϊκός κανονισμός για την ασφάλεια των προϊόντων στην Ευρωπαϊκή Ενωση τέθηκε σε ισχύ την προηγούμενη εβδομάδα. Δίνει περισσότερες ε...