«Θρίλερ» και πάλι με την ημερομηνία επιστροφής της τρόικας στην Ελλάδα

Άγνωστη παραμένει η ημερομηνία κατά την οποία θα επιστρέψει η τρόικα στην Ελλάδα για τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση. Ωστόσο, ο στόχος της είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του προγράμματος μέχρι και τις 8 Δεκεμβρίου.

Συγκεκριμένα, η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μίνα Αντρέεβα, σε δηλώσεις της είπε ότι στόχος είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του προγράμματος από την τρόικα έως το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου, αλλά απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε ότι για να επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα απαιτείται περαιτέρω πρόοδος σε ορισμένα ζητήματα, όπως στον προϋπολογισμό του 2015, τα «κόκκινα» δάνεια, την είσπραξη των φόρων και άλλες πηγές δημοσίων εσόδων.

Επίσης, είπε ότι το τελευταίο Eurogroup συζήτησε με θετικό τρόπο για το μέλλον του προγράμματος στήριξης της Ελλάδας και για τα επόμενα βήματα. Σημείωσε ακόμη ότι ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιέρ Μοσκοβισί χαιρέτησε την άποψη που εξέφρασαν οι ελληνικές αρχές για την άμεση αντιμετώπιση βασικών θεμάτων με στόχο τη βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας.

Επιστροφή ίσως και μέσα στο Σαββατοκύριακο

Πάντως, σύμφωνα με πηγές από τις Βρυξέλλες, τις οποίες επικαλείται το ΑΜΠΕ, η τρόικα θα επιστρέψει στην Αθήνα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, εντός των προσεχών ημερών, ενδεχομένως και μέσα στο Σαββατοκύριακο. Συγκεκριμένα, Ευρωπαίος αξιωματούχος ανέφερε πως η τρόικα αναμένει εντός της εβδομάδας τις απαντήσεις των ελληνικών αρχών σε μια σειρά από ζητήματα που έχουν τεθεί και αμέσως μετά οι επικεφαλής της προτίθενται να επιστρέψουν στην Αθήνα για τη συνέχιση των διαβουλεύσεων, στο πλαίσιο της πέμπτης αξιολόγησης. Ο ίδιος αξιωματούχος υπογράμμισε την ανάγκη να κλείσει θετικά η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος έως το τέλος του έτους, τονίζοντας πως η Ελλάδα πρέπει να επιταχύνει τις προσπάθειές της. Σημείωσε δε ότι ο χρόνος πιέζει και ότι ως το τέλος του έτους απομένουν μόνο δύο συνεδριάσεις του Eurogroup – στα τέλη Νοεμβρίου και στις 8 Δεκεμβρίου.

Υπενθύμισε, εξάλλου, πως θα πρέπει να υιοθετηθούν αποφάσεις από ορισμένα εθνικά κοινοβούλια. «Αν δεν είναι φιλόδοξη η ολοκλήρωση της πέμπτης αξιολόγησης θα είναι αρκετά δύσκολο να πεισθούν κάποια κράτη – μέλη για συνέχιση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ευρωπαίος αξιωματούχος

Σε ό,τι αφορά τα θέματα της διαπραγμάτευσης που παραμένουν «ανοιχτά», ο ίδιος αξιωματούχος τόνισε ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια «σχετική ελαστικότητα» από την πλευρά των κρατών - μελών, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο μεταφοράς της εφαρμογής ορισμένων θεμάτων στο 2015.

Αν και παραδέχτηκε ότι η τρόικα κατανοεί ως έναν βαθμό πως δεν μπορούν να γίνουν τα πάντα μέσα σε τρεις εβδομάδες, επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα.

Τέλος, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος ανέφερε ότι η τρόικα δεν είναι πλήρως ικανοποιημένη από το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2015, καθώς εκτιμά ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό. Ο ίδιος τόνισε ότι το όποιο δημοσιονομικό κενό του προϋπολογισμού θα αυξήσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για το 2015 και ανέφερε ότι ως το τέλος του έτους θα πρέπει να έχει λυθεί και το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. 

http://www.eklogika.gr/

Φρένο από ΔΝΤ στη χαλάρωση

Ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα αναγκάστηκε να κάνει η κυβέρνηση μετά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται το τελευταίο διάστημα από τους δανειστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το κυβερνητικό αφήγημα του «όχι νέο Μνημόνιο, όχι άλλη τρόικα, όχι περισσότερες δεσμεύσεις» η κυβέρνηση οδηγείται από τους εταίρους-δανειστές στην υπογραφή ενός ακόμα Μνημονίου, το οποίο θα περιλαμβάνει και νέο Μνημόνιο και νέες δεσμεύσεις και την παρουσία της τρόικας στην Αθήνα για την αξιολόγηση του προγράμματος. Φρένο από ΔΝΤ στη χαλάρωση  Η Κριστίν Λαγκάρντ άλλαξε ρότα και ξεκαθαρίζει στην Ανγκελα Μέρκελ ότι πρέπει να βάλει την Ελλάδα σε νέα εποπτεία Μετά την αποτυχημένη επιχείρηση «άτακτης εξόδου» από το Μνημόνιο, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει έτοιμο σχέδιο, η κυβέρνηση βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, χάνοντας ακόμα και τους όψιμους συμμάχους που είχε αποκτήσει το τελευταίο διάστημα. Διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι παρά την αρχική στήριξη που είχε δείξει στο ελληνικό σχέδιο για έξοδο στις αγορές, ώστε να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες, η Γερμανίδα καγκελάριος, Ανγκελα Μέρκελ, άλλαξε άρδην τη στάση της, ξεκαθαρίζοντας στο μέγαρο Μαξίμου ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποδεχθεί τουλάχιστον για ακόμα ένα χρόνο την υπογραφή νέου Μνημονίου. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η στάση των δανειστών άλλαξε εξαιτίας της αντίδρασης που είχαν οι αγορές μετά την ανακοίνωση των ελληνικών προθέσεων για απαγκίστρωση από την τρόικα, από τη στιγμή μάλιστα που αυτές δεν συνοδεύονταν με συγκεκριμένο σχέδιο. Οι πιέσεις για την υπογραφή ενός ακόμα Μνημονίου με την Ελλάδα ξεκίνησαν από την πλευρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και αποδέκτης έγινε ακόμα και η κ. Μέρκελ. Οπως αναφέρουν πηγές από την πλευρά των δανειστών, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν είδε με καλό μάτι τη διαφαινόμενη πρόθεση του Βερολίνου να παρέχει στήριξη στα ελληνικά σχέδια. Η αντίδραση από την πλευρά της Ουάσιγκτον ήταν άμεση, προερχόμενη μάλιστα από τα υψηλότερα κλιμάκια του Ταμείου, στέλνοντας μήνυμα ότι το ΔΝΤ δεν επιθυμεί ούτε την πλήρη αποχώρησή του από την Ελλάδα, ενώ παράλληλα δεν πιστεύει ότι μπορεί να τερματιστεί η εποπτεία της ελληνικής Οικονομίας πριν η Αθήνα μπορέσει να βγει στις αγορές χωρίς να υπάρχει κίνδυνος. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι Ευρωπαίοι αύξησαν την πίεση προς την Ελλάδα, ρίχνοντας στο τραπέζι δύο πιθανές λύσεις σε σχέση με την «επόμενη ημέρα». Η πρώτη ήταν η Αθήνα να τρέξει το σύνολο των προαπαιτούμενων δράσεων που απομένουν μέχρι το τέλος του χρόνου, ώστε να λάβει το «πράσινο φως» από το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Στη συνέχεια, οι δανειστές θα παρουσιάσουν τη νέα γραμμή χρηματοδότησης η οποία θα παρέχει το δίχτυ ασφαλείας που χρειάζεται η ελληνική οικονομία ώστε να επιστρέψει στις αγορές. Ωστόσο, το νέο πρόγραμμα θα πρέπει να συνδυάζεται με νέες δεσμεύσεις και ορόσημα, η τήρηση των οποίων θα ελέγχεται κάθε τρίμηνο από την τρόικα, η οποία θα ενημερώνει τους δανειστές για την πρόοδο του προγράμματος. Η δεύτερη λύση είναι η παράταση του υφιστάμενου προγράμματος μέχρι η Αθήνα να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές, ώστε να μην χάσει τις υπόλοιπες δόσεις των Ευρωπαίων. Αυτό, ωστόσο, θα σημαίνει ότι χάνεται το ορόσημο της «επόμενης ημέρας», καθυστερώντας ακόμα περισσότερο και τις διαπραγματεύσεις για το χρέος. Σε αυτό το κλίμα ήταν και οι δηλώσεις του επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος τόνισε ότι η διευθέτηση που προωθεί για την Ελλάδα το Eurogroup, με την παροχή από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας μίας προληπτικής πιστωτικής γραμμής, περνά μέσα από την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Σε συνέντευξη στην κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», ο κ. Ρέγκλινγκ θέτει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα: «Αν όχι στο επόμενο Eurogroup, της 8ης Δεκεμβρίου, οπωσδήποτε μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία». Διαφορετικά, όπως λέει, θα πρέπει να επιστραφούν τα αδιάθετα ποσά του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), ενώ δεν θα εκταμιευτεί και η δόση 1,8 δισ. ευρώ από τον EFSF. Σχολιάζοντας το θετικό σενάριο της επίτευξης συμφωνίας, αναφέρει ότι «θα βελτιώσει σημαντικά την ψυχολογία της αγοράς προς την Ελλάδα και θα ανοίξει το δρόμο για μια σταθερή και βιώσιμη ανάκαμψη». Αναφορικά με τις νέες πιέσεις, αυτή τη φορά από τον κ. Ρέγκλινγκ, κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών έλεγαν ότι εκτιμούν πως συμφωνία θα υπάρξει και θα γίνει εγκαίρως, χαρακτηρίζοντας τις δηλώσεις ένα τυπικό επιχείρημα βγαλμένο από τη συμφωνία που ήδη υπάρχει. Πρόσθεταν μάλιστα ότι όλες οι πλευρές ανασύρουν τα τυπικά τους επιχειρήματα, ασκώντας τη μέγιστη δυνατή πίεση σε όλα τα θέματα σε αυτή την τελική ευθεία της διαπραγμάτευσης.
http://papaioannou-giannis.net/

Εγκαταλείψατε το Ραδιομέγαρο

Δώδεκα μήνες κλείνουν από τη μέρα που οι δυνάμεις καταστολής ανέλαβαν να βάλουν τάξη στην αταξία, την τάξη του ένστολου Μαύρου, στην αταξία της έλλογης Αμφισβήτησής του, από τον Αγώνα Πολιτικής Ανυπακοής, πιστοποιημένου μέσα από την καθημερινή εθελοντική και αμισθί παραγωγή τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού έργου από τους Όρθιους της Ελεύθερης ΕΡΤ-ΕΡΤ3-ΕΡΑ.

Δώδεκα μήνες τώρα, στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, την Ισηγορία και την Πολυφωνία, οι Δυνάμεις Ασφαλείας και τα ΜΑΤ (φευ;) ανέλαβαν το ρόλο των ΕΓΓΥΗΤΩΝ της λειτουργίας της καρικατούρας δημόσιας τηλεόρασης ΔΤ-ΝΕΡΙΤ, κυβερνητικού γραφείου τύπου, ανταποδοτικό τέλος στην εργολαβική υποστήριξη από την DIGEA. Για τον Κλικλίκο έπρεπε να εκτελεστούν εν ψυχρώ η ΕΡΤ και οι 3000 εργαζόμενοι.
Δώδεκα μήνες μετά οι διακηρύξεις για Ραδιοτηλεοπτικούς Παρθενώνες, άλλη μία δέσμη συνειδητής με επίγνωση απάτης, απατηλών υποσχέσεων, τόσο ψευδών που ακόμη και τα ψέμματα ανατρίχιασαν από τα ψέματα που άκουσαν.
Στους εκτελεστές - βιαστές της ΕΡΤ και του αγαθού της δημόσιας ενημέρωσης δεν απευθύνεσαι. Αγωνίζεσαι να τους Ανατρέψεις, κρατώντας την ΕΡΤ ανοιχτή, κρατώντας σφιχτά - αλληλέγγυα το χέρι της κοινωνίας που χειμάζεται, δίνοντας δείγματα γραφής για την ΝΕΑ ΕΡΤ που οργανώνεται.
Κοιτώντας το Ραδιομέγαρο , με τις κλούβες των ΜΑΤ εγγυητή της «ομαλής λειτουργίας του», αναρωτιέσαι 12 μήνες μετά, ποια Δύναμη, ποια Ηθική, ποια Δεοντολογία κρατά Εντός του, τους πρώην συν-αδέλφους.
Τον Αύγουστο του 2013 έδωσαν χέρι βοηθείας στον Π. Καψή να περιφέρει λάφυρο τις 1800 αιτήσεις πρώην εργαζομένων της ΕΡΤ, όπως ισχυριζόταν, στα τηλεοπτικά παράθυρα της DIGEA, έχοντας αναλάβει μαζί με το Μάναλη και τον Κεδίκογλου το συμβόλαιο εξόντωσης ΕΡΤ και εργαζομένων.
ΠΟΕΣΥ, ΠΟΣΠΕΡΤ, ΕΣΗΕΑ, ΕΣΗΕΜΘ τότε, είτε με ανακοινώσεις των Δ.Σ, είτε με ομόφωνες αποφάσεις εργασιακών συνελεύσεων καθιστούσαν σαφές και καλούσαν:
ΠΟΕΣΥ:«.. όλους τους δημοσιογράφους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, να μη συμπράξουν στον εξευτελιστικό σχεδιασμό της κυβέρνησης που οδηγεί στον περαιτέρω έλεγχο και χειραγώγηση της ενημέρωσης.» ΕΣΗΕΜΘ:«Όσοι επιλέξουν να συμπράξουν οφείλουν να γνωρίζουν ότι δεν βλάπτουν μόνο τους συναδέλφους τους, αλλά συμβάλλουν στην de facto κατάργηση της ΕΡΤ3, με πολλαπλές αρνητικές συνέπειες για το παρόν και κυρίως το μέλλον της παρουσίας ραδιοτηλεοπτικού φορέα στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα.»
ΤΟΤΕ, Αύγουστος του 2013, «μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης», ήταν ενδεχομένως νωρίς για τους Αιτούντες –πρώην εργαζόμενους της ΕΡΤ, να αντιληφθούν τις κυβερνητικές προθέσεις. Η Ομίχλη από το σοκ της απόλυσης, της εργασιακής αβεβαιότητας και των οικονομικών αναγκών δεν τους επέτρεψε να δουν, αυτό που είχαμε από τότε διαβλέψει, Εμείς οι Μη Αιτούντες, με τις ίδιες τεράστιες οικονομικές ανάγκες, εμείς οι Εξαθλιωμένοι αλλά Όρθιοι, που από κοινού παλεύαμε το Μαύρο , μέχρι και τον Αύγουστο του 2013.
Αναρωτιέμαι όμως ΣΗΜΕΡΑ, 15 μήνες μετά τις Αιτήσεις, 12 μήνες μετά την εισβολή, κατοχή και λειτουργία του ραδιομεγάρου, με την ΕΓΓΥΗΣΗ των ΜΑΤ:
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΕΤΕ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟΥ;
-Όταν οι καταγγελίες για σκάνδαλα και οι εισαγγελικές παραγγελίες διαδέχονται η μία την άλλη,
-Όταν οι απευθείας αναθέσεις σε ιδιωτικά συμφέροντα προσλαμβάνουν χαρακτήρα χιονοστιβάδας,
-Όταν οι αξιοκρατικές προσλήψεις πνίγονται από το νέφος της ευνοιοκρατίας και της καταγγελίας για «εξαγορά τυπικών προσόντων»,
-Όταν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης με το εμπα΄ργκο τους (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛ., ΚΚΕ) ΔΕΝ αναγνωρίζουν το μόρφωμα,
-Όταν οι καταγγελίες για Μαύρη και Απλήρωτη Εργασία πληθαίνουν,
-Όταν ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΩΝ, Προκοπάκης, Ευαγγελάκου, Μακρυδημήτρης, Μορώνης, Ζούλας και άλλων τινών συγκροτούν τη ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟ ΤΗΣ ΝΕΡΙΤ , με καταγγελίες για σκάνδαλα , κυβερνητικές παρεμβάσεις
-Όταν «το Εποπτικό Συμβούλιο, λαμβάνοντας υπόψη την κοινή επιστολή των κ. Μακρυδημήτρη και Μορώνη, στην οποία καταγγέλλονται κυβερνητικές παρεμβάσεις στη λειτουργία της ΝΕΡΙΤ, καταδικάζει ομόφωνα, με τον πιο απερίφραστο τρόπο, τις παρεμβάσεις αυτές».

-Όταν η ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης σφαγιάζεται εν ψυχρώ με κυβερνητική εντολή,

Αναρωτιέμαι ποια ΗΘΙΚΗ, ποια ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, ποιος ΥΠΕΡΤΕΡΟΣ ΣΚΟΠΟΣ καθαγιάζει την παροχή εργασίας σε αυτές τις συνθήκες, με αυτούς τους εργοδότες, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις. Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα άραγε η Δημόσια Τηλεόραση λειτουργεί με την ΕΓΓΥΗΣΗ των ΜΑΤ;

Αναρωτιέμαι σε τι εξυπηρετούν τα Συμβούλια Τιμής και Δεοντολογίας των Ενώσεων και των Ομοσπονδιών, αν ο δημοσιογραφικός κυνισμός άνευ αρχών και ο ψυχρός κερδομανής επαγγελματισμός έχουν αντικαταστήσει τον αναγκαίο για τη Δημοκρατία ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

Αναρωτιέμαι ποια ΗΘΙΚΗ, ποια ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, ποιος ΥΠΕΡΤΕΡΟΣ ΣΚΟΠΟΣ κρατά Δέσμιους και Δεσμώτες των κυβερνητικών εντολών Δημοσιογράφους-Τεχνικούς-Διοικητικούς εξ αδιαιρέτου υπεύθυνους για το τελικό εκπεμπόμενο έργο και Παρατείνει τη παραμονή τους στο Ραδιομέγαρο.

Συν-άδελφοι, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Ραδιομεγάρου, χωρίς τη νομιμοποίηση από την δική σας παρουσία το Μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ εκπνέει, ψυχορραγεί, τελειώνει.
Συν-άδελφοι, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Ραδιομεγάρου αφήστε στην άκρη τις προσχηματικές αναφορές, αναλογιστείτε τον αγώνα που μαζί ξεκινήσαμε τον Ιούνιο του 2013, συνομιλήστε με τη συνείδησή σας.
Η προοπτική της Ελεύθερης ΕΡΤ, το Κοινό Σπίτι Όλων των Ελλήνων είναι Εδώ. ΕΡΤΟΠΕΝ-ΕΡΤ3-ΕΡΑ. Μόνο αυτή μπορεί να μας Ξαναενώσει.

Συν-άδελφοι, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μορφώματος, κάντε το πρώτο βήμα: «ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΤΕ ΤΟ ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ».

* Ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, Δημοσιογράφος της Ελεύθερης ΕΡΤ
http://tvxs.gr/

«Δελτίο θυέλλης»!

Δελτίο θυέλλης θα είναι σε ισχύ τουλάχιστον για τις επόμενες πενήντα ημέρες ύστερα από τα τελευταία άγρια μηνύματα που στέλνει προς τη χώρα μας η τρόικα. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, βρίσκεται αντιμέτωπη με χαμηλό βαρομετρικό, καθώς οι δανειστές, αντί να χαλαρώνουν το σκοινί, το σφίγγουν ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα να επικρατεί αμηχανία και προβληματισμός στο Μέγαρο Μαξίμου.

Η στρατηγική εξόδου που είχε σχεδιάσει η συγκυβέρνηση έχει μετατραπεί σε ναρκοπέδιο, με τους δανειστές να τα ζητούν όλα εδώ και τώρα (και στην καλύτερη των περιπτώσεων μέχρι το τέλος του χρόνου) και την τρόικα να μην ανακοινώνει την ημερομηνία της επιστροφής της στην Αθήνα. Αξιώνει μάλιστα από την κυβέρνηση να πάρει πίσω τη ρύθμιση για τις εκατό δόσεις, με το επιχείρημα ότι έγινε εν αγνοία τους και ανεβάζει το δημοσιονομικό κενό. Ως προς αυτό, η κυβέρνηση απαντά ότι δεν αποσύρονται και ότι μέσα στην εβδομάδα θα αρχίσουν να υλοποιούνται.

Το καμπανάκι για τον νέο γύρο πιέσεων προς την Αθήνα είχε κρούσει ο «γνωστός ύποπτος» Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από την περασμένη Παρασκευή. Σε δηλώσεις του είχε υποστηρίξει ότι η εξέταση της πορείας του προγράμματος στην Ελλάδα δεν μπορεί ακόμη να ολοκληρωθεί γιατί δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί σημαντικά τμήματα των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί και «γι’ αυτό απευθύναμε όλοι έκκληση στην Ελλάδα να ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατόν το πρόγραμμα». Ανέφερε επίσης ότι αυτή είναι η προϋπόθεση για οποιαδήποτε συζήτηση μπορεί κανείς πιθανώς να κάνει ή όχι κάνει μετά το τέλος του προγράμματος.

Από κοντά ήρθε χθες ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) Κλάους Ρέγκλινγκ, που εκβιάζει και αυτός, με τη σειρά του, τονίζοντας ότι, εάν η Ελλάδα δεν κλείσει τις εκκρεμότητες με την τρόικα, τότε θα πρέπει να επιστραφούν τα αδιάθετα ποσά του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Απειλεί ακόμη να μην εκταμιευτεί και η δόση του 1,8 δισεκατομμυρίου ευρώ από τον EFSF!

Αγκάθια

Θέμα προκύπτει και για το δημοσιονομικό κενό για το 2015, καθώς, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των δανειστών, φτάνει στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, υπολογίζοντας και τις ρυθμίσεις για τις οφειλές. Την ίδια ώρα εκδηλώνεται ένα πλήθος δηλώσεων-τοποθετήσεων ξένων αξιωματούχων για αγκάθια και σημαντικά «κενά» στην αξιολόγηση του Μνημονίου που πρέπει να κλείσει πριν από το επόμενο Eurogoup της 8ης Δεκεμβρίου, για να μπει στην ατζέντα η «ενισχυμένη πιστοληπτική γραμμή» (ECCL).

Ερωτηματικό παραμένει και τι θα γίνει (μετά τη βουτιά της Παρασκευής αλλά και την άνοδο των spreads) σήμερα στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Πάντως, σε αυτό το βαρύ κλίμα, που μόνο σταθερότητα και αισιοδοξία δεν δημιουργεί, η κυβέρνηση καλείται να ξεκινήσει μια μάχη με τον χρόνο για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης σε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες. Σε διαφορετική περίπτωση, την περιμένει πραγματικός εφιάλτης, καθώς στο τέλος του έτους λήγει από πλευράς Ε.Ε. το «πρόγραμμα». Μέχρι τότε η πιστοληπτική γραμμή ενισχυμένης εποπτείας που ζητά πρέπει να έχει εγκριθεί από το Eurogroup (που θα συνεδριάσει για τον σκοπό αυτό εκτάκτως) αλλά και να επικυρωθεί θεσμικά στη συνέχεια από τα όργανα της Ε.Ε. και από εθνικά Κοινοβούλια.


ΣΥΡΙΖΑ: Προσγείωση με e-mail από την τρόικα

Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις αποκαλύψεις για το βέτο των δανειστών στη ρύθμιση των 100 δόσεων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. «Την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός εξαγγέλλει την είσοδο της χώρας στη μετά Μνημόνιο εποχή, η τρόικα τον προσγειώνει μέσω e-mail, απαγορεύοντάς του να έχει γνώμη για το κρίσιμο θέμα των ρυθμίσεων στο Δημόσιο. Η κυβέρνηση, όμηρος της μέχρι τώρα στρατηγικής της, εισπράττει τα αποτελέσματα των επιλογών της. Ο ΣΥΡΙΖΑ», συνεχίζει η ανακοίνωση, «έχει ήδη καταθέσει από το βήμα της ΔΕΘ τη δική του πρόταση για το ζήτημα των ληξιπρόθεσμων χρεών, η οποία, σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζει η κυβέρνηση, λαμβάνει υπόψη της το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των οφειλετών. Για τον ΣΥΡΙΖΑ το θέμα της ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπαίνει υπό διαπραγμάτευση με παράγοντες και κέντρα εκτός χώρας».
http://www.dimokratianews.gr/

Μια νέα πολιτική κατά της ανεργίας ζήτησε ο Φ. Κουβέλης – Τι προτείνει η ΔΗΜΑΡ

Για ανάγκη να υπάρξει μια νέα πολιτικής για την αντιμετώπιση της ανεργίας έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φ. Κουβέλης, σε παρέμβασή του σε ημερίδα για το θέμα της ανεργίας που οργάνωσε η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Ο κ. Κουβέλης είπε ότι χρειάζεται μια νέα πολιτική που θα αντικαταστήσει τη συντηρητική πολιτική της κυβέρνησης και πρόσθεσε πως η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει ένα νέο μοντέλο που θα στηρίζεται στην κοινή προσπάθεια δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ακόμη, είπε ότι η υπόσχεση εύκολων λύσεων και λύσεων που δεν υπολογίζουν τη δημοσιονομική πραγματικότητα και σχεδιάζονται επί χάρτου, δεν είναι εφικτές και πρότεινε δύο άξονες για την αντιμετώπιση του «μείζονος κοινωνικού προβλήματος».
Ο πρώτος είναι η υποστήριξη όσων είναι σήμερα άνεργοι και ο δεύτερος η εφαρμογή μιας νέας οικονομικής πολιτικής που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας. Για τον πρώτο άξονα είπε ότι «σε περιόδους που δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα πρέπει τα συστήματα υποστήριξης να διευρύνονται. Είναι φρούδες οι ελπίδες ότι η αγορά εργασίας θα ανακάμψει σχεδόν μόνη της. Το μέγεθος της ανεργίας είναι τόσο μεγάλο που ακόμη και το πέρασμα στην ανάπτυξη δεν ισοδυναμεί με άμεση ένταξη στην εργασία του ενός εκατομμυρίου τριακοσίων χιλιάδων ανέργων. Χρειάζεται να υπάρξουν έκτακτα και εκτεταμένα μέτρα, κυρίως για τις ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως οι άνεργοι που ζουν σε νοικοκυριά στα οποία δεν υπάρχει ενήλικας εργαζόμενος, οι μακροχρόνια άνεργοι με παρωχημένες ειδικότητες, οι άνεργοι άνω των 55 ετών και οι νέοι». Στο πλαίσιο αυτό, η ΔΗΜΑΡ προτείνει
· Αναμόρφωση των Συστημάτων Επιδότησης Ανεργίας με στόχο την αύξηση του χρόνου επιδότησης και διεύρυνση των ωφελούμενων. Απαιτείται επαναφορά του επιδόματος ανεργίας στο προηγούμενο ύψος, επιμήκυνση του χρόνου επιδότησης κατά 50% του σημερινού, αύξηση του αριθμού ανέργων που λαμβάνει επίδομα ανεργίας με μείωση των απαιτούμενων προϋποθέσεων και καθιέρωση ενός ειδικού βοηθήματος ένταξης χωρίς προϋποθέσεις για όλους τους ανέργους. Οι διατάξεις για τη λήψη επιδόματος από τους μικρομεσαίους που κλείνουν οι επιχειρήσεις τους πρέπει να αλλάξουν ώστε να μην είναι απαγορευτικές για τη πλειονότητα αυτών.
· Επιθετικό πρόγραμμα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας με στόχο τη μείωση του ποσοστού ανεργίας κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες (10%). Έκτακτες και εκτεταμένες δράσεις ένταξης των ανέργων σε προγράμματα «άμεσης δημιουργίας θέσεων απασχόλησης μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα», εργασιακής τοποθέτησης σε επιχειρήσεις και στοχευμένης κατάρτισης που να καλύπτει πραγματικά ζητούμενα προσόντα. Οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης όπως η κατάρτιση, η απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, η κοινωφελής εργασία πρέπει να πάψουν να είναι αποσπασματικές και να εξελιχθούν με πολύ ταχύτερο ρυθμό.
· Σε όλες τις περιπτώσεις και καθ’ όλη την διάρκεια της ανεργίας πρέπει να διασφαλιστεί η ασφαλιστική και ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανέργων όλων των εγγεγραμμένων ανέργων, χωρίς προϋποθέσεις.Ο κ. Κουβέλης υποστήριξε την άμεση ανάγκη να προωθηθεί μια νέα πολιτική ανάπτυξης με δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα από δημόσιες παρεμβάσεις, αλλά και ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα σε τομείς που η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Για να γίνουν αυτά, είπε ότι «είναι αναγκαία η άμεση αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ, όπως και η ανεύρεση νέων πόρων μέσα από μια μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, που θα μετακυλήσει σημερινές εισφορές υπέρ τρίτων, σε εισφορές υπέρ της ενίσχυσης των ανέργων». Σημείωσε, επίσης, πως η ΔΗΜΑΡ θεωρεί «αναγκαία τη δέσμευση του 30% του πρωτογενούς πλεονάσματος σε δράσεις κοινωνικής πολιτικής» και πρόσθεσε πως «όλες οι δράσεις πρέπει να διευθύνονται από ενιαίο κέντρο στο πλαίσιο της κυβερνητικής δομής και να υποστηρίζονται από ένα συμβούλιο κοινωνικής συνοχής με τη συμμετοχή εκπροσώπων των σημαντικότερων κοινωνικών φορέων και ιδρυμάτων».
Για το δεύτερο άξονα, ο κ. Κουβέλης είπε πως «ταυτόχρονα με τα μέτρα υποστήριξης των ανέργων είναι αναγκαία η αλλαγή της οικονομικής πολιτικής ώστε να στοχεύει πραγματικά στη ανάπτυξη με δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα από δημόσιες παρεμβάσεις , αλλά και ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα σε τομείς που η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα».
Επίσης, προειδοποίησε για «κίνδυνο μετάβασης σε μία φάση άνεργης ανάπτυξης, όπου μπορεί οι ρυθμοί να είναι θετικοί όμως ταυτόχρονα η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ασθενική» και σημείωσε πως «για να αποφευχθεί μία τέτοια εξέλιξη πρέπει οι πόροι (ευρωπαϊκοί, δημόσιοι) να κατευθυνθούν κατά προτεραιότητα σε δραστηριότητες με μεγάλο εισοδηματικό πολλαπλασιαστή, που αυξάνουν την παραγωγικότητα, ενισχύουν την εξωστρέφεια και δημιουργούν μεγάλο αριθμό σταθερών θέσεων εργασίας».
Για τη νεανική ανεργία
Αναφερόμενος στην ανεργία στους νέους, είπε ότι «η προώθηση της νεανικής απασχόλησης και επιχειρηματικότητας πρέπει να υποστηριχθεί με διάφορους τρόπους. Μεταξύ αυτών και με τη δημιουργία χρήσιμων υποδομών σε όλους τους Δήμους, που θα υποστηρίξουν τους νέους που θέλουν να επιχειρήσουν. Με συμβουλευτική στήριξη και με παροχή χώρων και εξοπλισμού κοινής χρήσης ως επαγγελματικής στέγης. Νέες ιδέες και νοοτροπίες θα οδηγήσουν τη χώρα στην αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου. Και η νέα γενιά μπορεί και πρέπει να πρωτοπορεί σε αυτή την κατεύθυνση. Επιπλέον θα πρέπει να συνδεθεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση και η έρευνα με το νέο αναπτυξιακό πρότυπο, την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα».
Καταλήγοντας, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ σημείωσε ότι «μια νέα προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση είναι και αναγκαία και δυνατή» και πως «μια νέα πολιτική για την αντιμετώπιση της ανεργίας είναι όσο ποτέ αναγκαία. Μια νέα οικονομική πολιτική είναι αδήριτη ανάγκη. Μια νέα πολιτική που θα αντικαταστήσει τη συντηρητική πολιτική της κυβέρνησης. Θα άρει τις αδικίες, θα μειώσει τις ανισότητες, θα φροντίσει τους αδύναμους, θα αντιμετωπίσει δίκαια το ρόλο της νέας γενιάς. Όμως όλα αυτά θα τα κάνει πάνω σε υγιή δημόσια οικονομικά, με χρηστή και αποτελεσματική διαχείριση των πόρων που διατίθενται σε αυτές τις δράσεις. Αυτά μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητες μιας νέας προοδευτικής διακυβέρνησης».
http://www.eklogika.gr/

Το ελάχιστο εγγυημένο στα 200 ευρώ!

Από τις 15 Νοεμβρίου θα μπορούν οι κάτοικοι 13 δήμων της χώρας μας που πληρούν τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια να υποβάλλουν ηλεκτρονικά αίτηση προκειμένου να διεκδικήσουν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Η απόφαση του υπουργού Εργασίας δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» και προβλέπει σειρά ελέγχων -ακόμη και στις κατοικίες των επιδοματούχων- για την εξακρίβωση των συνθηκών διαβίωσης όσων θα λαμβάνουν τη σχετική ενίσχυση, η οποία θα συμψηφίζεται με άλλα επιδόματα και καθορίζεται σε 200 ευρώ για μεμονωμένους δικαιούχους και 300 ευρώ για ζευγάρι. Το ποσό προσαυξάνεται για κάθε ενήλικο μέλος με 100 ευρώ και για κάθε ανήλικο μέλος με 50 ευρώ. Για μονογονεϊκές οικογένειες, το πρώτο ανήλικο μέλος θεωρείται ενήλικο.
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να συμπληρώσουν αίτηση και να την υποβάλλουν στην ηλεκτρονική εφαρμογή που θα δημιουργήσει η ΗΔΙΚΑ Α.Ε. Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα θα καταβάλλεται απευθείας στον τραπεζικό λογαριασμό του δικαιούχου. Μέχρι να γίνει η κατάθεση, θα προηγούνται ηλεκτρονικές διασταυρώσεις από την ΗΔΙΚΑ αλλά και τη Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, ενώ για την εξεύρεση των δικαιούχων θα παίξει ρόλο και η ΓΓΔΕ.
Η πιλοτική εφαρμογή αφορά τους Δήμους Δράμας, Εδεσσας, Γρεβενών, Ιωαννίνων, Καρδίτσας, Λευκάδας, Μεσολογγίου, Χαλκίδας, Καλλιθέας, Μαλεβιζίου, Τρίπολης, Σύρου και Σάμου.

Τα εισοδηματικά κριτήρια εξαρτώνται από την οικογενειακή κατάσταση του δικαιούχου και έχουν ως εξής:

• 2.400 ευρώ άγαμος χωρίς παιδιά.

• 3.600 ευρώ ζευγάρι χωρίς παιδιά.

• 4.200 ευρώ ζευγάρι με ένα ανήλικο παιδί.

• 4.800 ευρώ ζευγάρι με δύο ανήλικα παιδιά.

• 5.400 ευρώ ζευγάρι με τρία ανήλικα παιδιά.

• 6.000 ευρώ ζευγάρι με τέσσερα ανήλικα παιδιά.

• 4.800 ευρώ ζευγάρι με ένα ενήλικο παιδί.

• 5.400 ευρώ ζευγάρι με ένα ανήλικο και ένα ενήλικο παιδί.

• 6.000 ευρώ ζευγάρι με δύο ενήλικα παιδιά.

• 3.600 ευρώ μονογονεϊκή οικογένεια με ένα ανήλικο ή ενήλικο παιδί.

• 4.200 ευρώ μονογονεϊκή οικογένεια με δύο ανήλικα παιδιά.

• 4.800 ευρώ μονογονεϊκή οικογένεια με δύο ενήλικα παιδιά.

Σύμφωνα με την απόφαση, θα ικανοποιηθούν αιτήσεις έως την εξάντληση των διαθέσιμων πόρων (20.000.000 ευρώ), ενώ η ενίσχυση θα δοθεί αναδρομικά από την 1η Νοεμβρίου για όσους υποβάλλουν αιτήσεις τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο.


Εκτός από τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, η απόφαση θεσπίζει και διαδικασία «κοινωνικής έρευνας», δηλαδή διερεύνηση των συνθηκών διαβίωσης των ωφελουμένων, η οποία θα διενεργείται από κοινωνικό λειτουργό και μπορεί να περιλαμβάνει επιτόπιες επισκέψεις. Τα συμπληρωματικά στοιχεία (δεν περιλαμβάνονται στα κριτήρια επιλεξιμότητας, αλλά δύνανται να χρησιμεύσουν στη διαδικασία διασταύρωσης) αφορούν:
1. Δαπάνες ενέργειας, ύδρευσης, επικοινωνιών.
2. Ενοίκιο.
3. Δάνεια.
4. Δαπάνες ιδιωτικής ασφάλισης και ιδιωτικής εκπαίδευσης.
5. Είδος θέρμανσης.
6. Επαγγελματικά χαρακτηριστικά.
7. Εκπαιδευτικό επίπεδο μελών.
8. Στοιχεία κατοχής οικιακού εξοπλισμού.
9. Χαρακτηριστικά κατοικίας (παλαιότητα, αριθμός δωματίων κ.λπ.).
http://www.dimokratianews.gr/

Λιτότητα και δημόσιο χρέος

Επί τρία του­λά­χι­στον χρό­νια πα­ρα­κο­λου­θού­με μια πα­ρω­δία «δια­πραγ­μά­τευ­σης», στην ο­ποία η κυ­βέρ­νη­ση αρ­χι­κά δη­λώ­νει ό­τι «δεν θα λη­φθούν πρό­σθε­τα μέ­τρα», η Τρόι­κα εμ­μέ­νει στο ό­τι πρέ­πει να τη­ρη­θούν τα συμ­φω­νη­θέ­ντα για να μπο­ρέ­σει να προ­βεί σε θε­τι­κή α­ξιο­λό­γη­ση της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μίας, α­πό την ο­ποία «θε­τι­κή α­ξιο­λό­γη­ση» η κυ­βέρ­νη­ση προσ­δο­κά την έ­ναρ­ξη της δια­δι­κα­σίας «ε­λά­φρυν­σης του χρέ­ους». Τε­λι­κώς, τα «νέα μέ­τρα» νο­μο­θε­τού­νται και η κυ­βέρ­νη­ση πα­νη­γυ­ρί­ζει για τη θε­τι­κή «α­ξιο­λό­γη­ση» της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μίας.
Σε ό­λο αυ­τό το ε­πι­κοι­νω­νια­κό παι­χνί­δι που για τη «δρα­μα­τι­κή» κρι­σι­μό­τη­τα και «αυ­θε­ντι­κό­τη­τά» του α­να­λαμ­βά­νουν να μας πεί­σουν τα κυ­ρίαρ­χα ΜΜΕ, η κρί­σι­μη έν­νοια εί­ναι αυ­τή που δη­λώ­νει η λέ­ξη «συμ­φω­νη­θέ­ντα». Πραγ­μα­τι­κά, αυ­τό που στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ι­σχύει εί­ναι ό­τι η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση έ­χει α­πο­δε­χθεί ό­τι ο κρα­τι­κός Προϋπο­λο­γι­σμός θα έ­χει πρω­το­γε­νές πλεό­να­σμα 1,5% του Α­ΕΠ το 2014, 3% το 2015, 4,5% το 2016 και το 2017, και 4,2% του Α­ΕΠ α­πό το 2018 και με­τά. Τα πρω­το­γε­νή αυ­τά πλε­ο­νά­σμα­τα (που εί­ναι η δια­φο­ρά των δη­μο­σίων ε­σό­δων έ­να­ντι των δη­μο­σίων δα­πα­νών) πη­γαί­νουν κα­θ’ ο­λο­κλη­ρίαν στην α­πο­πλη­ρω­μή του δη­μό­σιου χρέ­ους.

Μνη­μο­νίων συ­νέ­χεια

Η «συμ­φω­νία» για τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα εί­ναι συμ­φω­νία για τη συ­νέ­χι­ση των πο­λι­τι­κών των Μνη­μο­νίων, δη­λα­δή της λι­τό­τη­τας για τους πολ­λούς και της διά­λυ­σης του κοι­νω­νι­κού κρά­τους.
Πέ­ρα α­πό το ε­ξω­φρε­νι­κό της συμ­φω­νίας αυ­τής κα­θαυ­τής, ό­τι δη­λα­δή σε συν­θή­κες βα­θιάς ύ­φε­σης τε­ρά­στιοι πό­ροι α­φαι­ρού­νται α­πό την οι­κο­νο­μία για να δί­νο­νται στους δα­νει­στές, α­ξί­ζει να θυ­μη­θού­με τον τρό­πο με τον ο­ποίο η κυ­βέρ­νη­ση δη­μιουρ­γεί τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα: Με πε­ρι­κο­πές μι­σθών και ψα­λί­δι­σμα των κοι­νω­νι­κών α­γα­θών (συρ­ρι­κνώ­νο­ντας δρα­μα­τι­κά τη δη­μό­σια υ­γεία και παι­δεία, δια­λύο­ντας τους ό­ποιους θε­σμούς κοι­νω­νι­κής προ­στα­σίας), με υ­περ­φο­ρο­λό­γη­ση των χα­μη­λών και με­σαίων ει­σο­δη­μά­των, με ξε­πού­λη­μα της δη­μό­σιας πε­ριου­σίας, με κα­τάρ­γη­ση δι­καιω­μά­των, ε­νώ ταυ­τό­χρο­να α­φή­νει στο α­πυ­ρό­βλη­το τη φο­ρο­α­πο­φυ­γή και φο­ρο­δια­φυ­γή του με­γά­λου πλού­του (δια­λύο­ντας ό­που χρειά­ζε­ται τους ε­λε­γκτι­κούς μη­χα­νι­σμούς).
Το δη­μό­σιο χρέ­ος (και τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα που α­παι­τεί η α­πο­πλη­ρω­μή του), λει­τουρ­γεί λοι­πόν ως αυ­τό­μα­τος μη­χα­νι­σμός ε­πι­βο­λής της λε­γό­με­νης «ε­σω­τε­ρι­κής υ­πο­τί­μη­σης», δη­λα­δή ε­νός προ­γράμ­μα­τος που συ­γκε­ντρώ­νει πε­ριου­σία, ει­σό­δη­μα και ι­σχύ στον πό­λο του με­γά­λου κε­φα­λαίου, ρί­χνο­ντας ό­λα τα βά­ρη της κρί­σης στην ερ­γα­τι­κή τά­ξη και την κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία.
Δεν πρέ­πει λοι­πόν να μας πα­ρα­ξε­νεύει το «νέ­ο» στοι­χείο που προέ­κυ­ψε κα­τά το πρό­σφα­το Συμ­βού­λιο Υπουρ­γών στις Βρυ­ξέλ­λες και α­να­κοι­νώ­θη­κε α­πό «Ευ­ρω­παίους α­ξιω­μα­τού­χους» στο Reuters: Δεν α­παι­τεί­ται «ε­λά­φρυν­ση» του ελ­λη­νι­κού δη­μό­σιου χρέ­ους διό­τι «η Ελλά­δα βρί­σκε­ται σε πο­ρεία βιω­σι­μό­τη­τας του χρέ­ους και θα συ­νε­χί­σει να βρί­σκε­ται σε αυ­τήν χω­ρίς ε­πι­πρό­σθε­τα μέ­τρα». Οι Ευ­ρω­παίοι α­ξιω­μα­τού­χοι ου­σια­στι­κά ε­πα­νέ­λα­βαν τη δή­λω­ση του Αντώ­νη Σα­μα­ρά στη Βου­λή, κα­τά την πρό­σφα­τη συ­ζή­τη­ση για την πα­ρο­χή ψή­φου ε­μπι­στο­σύ­νης στην κυ­βέρ­νη­ση: «Με ρω­τή­σα­τε προ­η­γου­μέ­νως, κ. Τσί­πρα, αν το χρέ­ος μας εί­ναι βιώ­σι­μο. Ευ­τυ­χώς για την Ελλά­δα εί­ναι». Με έ­να πιο ει­λι­κρι­νή τρό­πο εί­χε δια­τυ­πώ­σει την ί­δια θέ­ση το ΔΝΤ, στην ε­τή­σια Έκθε­σή του τον Μάιο 2013: «Μια μείω­ση του χρέ­ους στην Ελλά­δα θα μπο­ρού­σε να κά­νει τη χώ­ρα να χα­λα­ρώ­σει τις με­ταρ­ρυθ­μί­σεις. Το με­γά­λο χρέ­ος θεω­ρεί­ται μο­χλός πίε­σης προς την κυ­βέρ­νη­ση, την α­να­γκά­ζει να δρα».

Η βιω­σι­μό­τη­τα του χρέ­ους

«Βιώ­σι­μο» χρέ­ος για την κυ­βέρ­νη­ση και τους διε­θνείς συμ­μά­χους της ση­μαί­νει συ­νέ­χι­ση των α­ντι­δρα­στι­κών πο­λι­τι­κών της «ε­σω­τε­ρι­κής υ­πο­τί­μη­σης», με μο­χλό τα συμ­φω­νη­θέ­ντα τε­ρά­στια πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα που καρ­πώ­νο­νται οι δα­νει­στές.
Η κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα τη­ρή­σει τις δε­σμεύ­σεις της προς τον ελ­λη­νι­κό λαό. Στη Διε­θνή Έκθε­ση Θεσ­σα­λο­νί­κης πα­ρου­σιά­σα­με τα ά­με­σα μέ­τρα του κυ­βερ­νη­τι­κού μας Προ­γράμ­μα­τος. Κο­στο­λο­γή­σα­με το πρό­γραμ­μα αυ­τό και ε­ξη­γή­σα­με α­πό πού θα προ­κύ­ψουν οι πό­ροι χρη­μα­το­δό­τη­σής του. Δη­λώ­σα­με ό­τι δεν θα ε­πι­στρέ­ψου­με στην ε­πο­χή των προ κρί­σης ψη­λών ελ­λειμ­μά­των (τα ο­ποία άλ­λω­στε προέ­κυ­πταν α­πό τις φο­ρο­α­παλ­λα­γές που με­γά­λου πλού­του, α­πό την δια­πλο­κή και τη φο­ρο­δια­φυ­γή που σκό­πι­μα α­νε­χό­ταν το πε­λα­τεια­κό κρά­τος ΠΑ­ΣΟ­Κ-ΝΔ).
Που­θε­νά και πο­τέ δεν μι­λή­σα­με ό­μως για τε­ρά­στια πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα που θα διο­χε­τεύο­νται στους δα­νει­στές. Τα έ­σο­δα που με δί­καιο και δια­φα­νή τρό­πο θα συλ­λέ­γει το ελ­λη­νι­κό Δη­μό­σιο θα χρη­μα­το­δο­τούν το κοι­νω­νι­κό κρά­τος και την α­νά­πτυ­ξη. Θα προ­τά­ξου­με τα συμ­φέ­ρο­ντα της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φίας έ­να­ντι αυ­τών των δα­νει­στών. Τό­τε, ό­λοι θα κα­τα­νοή­σουν αυ­τό που και σή­με­ρα ι­σχύει: Το δη­μό­σιο χρέ­ος δεν εί­ναι βιώ­σι­μο και α­παι­τεί­ται ά­με­σα μια συμ­φω­νία για το «κού­ρε­μά» του!

Πο­λι­τι­κό ζή­τη­μα η α­ντι­με­τώ­πι­ση της ευ­ρω­παϊκής κρί­σης χρέ­ους

Όπως προ­α­να­φέ­ρα­με, οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες κυ­βερ­νή­σεις χρη­σι­μο­ποιούν το κρα­τι­κό χρέ­ος ως μη­χα­νι­σμό για την ε­νί­σχυ­ση των πο­λι­τι­κών λι­τό­τη­τας. Αυ­τό που ξε­κί­νη­σε στην Ελλά­δα συμ­βαί­νει και στην υ­πό­λοι­πη Ευ­ρώ­πη. Η κρί­ση δη­μό­σιου χρέ­ους εί­ναι σή­με­ρα ευ­ρω­παϊκή υ­πό­θε­ση και ο α­δύ­να­τος κρί­κος εί­ναι πλέ­ον η Ιτα­λία, με 2.1 τρις ευ­ρώ δη­μό­σιο χρέ­ος (133% του Α­ΕΠ).
Όσο οι ρυθ­μοί με­γέ­θυν­σης σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη πα­ρα­μέ­νουν χα­μη­λοί, η μό­νη ρε­α­λι­στι­κή διέ­ξο­δος στην κρί­ση χρέ­ους εί­ναι η α­πο­μείω­σή του. Η α­πο­μείω­ση του χρέ­ους α­πο­τε­λεί α­να­γκαία (αλ­λά ό­χι και ι­κα­νή) συν­θή­κη για την κα­τάρ­γη­ση της λι­τό­τη­τας. Αντί­στρο­φα ό­μως, η κα­τάρ­γη­ση της λι­τό­τη­τας θέ­τει α­με­τά­κλη­τα ε­πί τά­πη­τος την α­να­γκαιό­τη­τα μείω­σης του χρέ­ους, ό­πως ε­ξή­γη­σα στην προ­η­γού­με­νη ε­νό­τη­τα.
Εί­ναι γνω­στό ό­τι α­πό την αρ­χή της κρί­σης η θέ­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι δια­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους και α­πο­πλη­ρω­μή του υ­πο­λοί­που με ρή­τρα α­νά­πτυ­ξης. Σε αυ­τή τη θέ­ση εμ­μέ­νου­με διό­τι τη θεω­ρού­με ρε­α­λι­στι­κή και δί­καιη.
Ταυ­τό­χρο­να, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­χει δη­λώ­σει ό­τι θα α­νοί­ξει το συ­νο­λι­κό ζή­τη­μα της κρί­σης χρέ­ους στην ευ­ρω­ζώ­νη, θα ερ­γα­στεί μα­ζί με το Κόμ­μα Ευ­ρω­παϊκής Αρι­στε­ράς για μια Ευ­ρω­παϊκή Διά­σκε­ψη για το χρέ­ος. Στη Διά­σκε­ψη αυ­τή πρέ­πει να κα­τα­θέ­σου­με μια στρα­τη­γι­κή ό­χι μό­νο για την Ελλά­δα, αλ­λά για ό­λες τις ευ­ρω­παϊκές χώ­ρες.

Η δια­φο­ρά του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους

Αντί­θε­τα με το ελ­λη­νι­κό χρέ­ος που δια­κρα­τεί­ται α­πό τα άλ­λα ευ­ρω­παϊκά κρά­τη και την Ευ­ρω­παϊκή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα (Ε­ΚΤ), το σε α­πό­λυ­τα με­γέ­θη τε­ρά­στιο χρέ­ος άλ­λων ευ­ρω­παϊκών χω­ρών, το κα­τέ­χουν σε με­γά­λο βαθ­μό οι ευ­ρω­παϊκές τρά­πε­ζες και τα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεία. Μια ση­μα­ντι­κή δια­γρα­φή της ο­νο­μα­στι­κής α­ξίας των κρα­τι­κών χρε­ο­γρά­φων θα α­φή­σει ε­ξαι­ρε­τι­κά ε­κτε­θει­μέ­νο τον τρα­πε­ζι­κό το­μέα (α­νά­γκη α­να­κε­φα­λαιο­ποίη­σης τρα­πε­ζών) και τα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεία, ό­πως συ­νέ­βη με το ελ­λη­νι­κό PSI. Η λύ­ση ε­πο­μέ­νως ε­δώ εί­ναι να ε­πι­βλη­θεί πο­λι­τι­κά έ­νας δια­φο­ρε­τι­κός ρό­λος στην Ε­ΚΤ, η ο­ποία θα α­να­λά­βει το κό­στος του χρέ­ους των χω­ρών, ώ­στε να δη­μιουρ­γη­θεί το έ­δα­φος για δη­μο­σιο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές πο­λι­τι­κές που θα στη­ρί­ζουν το κοι­νω­νι­κό κρά­τος και την α­να­δια­νο­μή προς ό­φε­λος των λαϊκών τά­ξεων.
Η λύ­ση αυ­τή συ­νι­στά ρι­ζι­κή α­πο­μείω­ση του χρέ­ους χω­ρίς, α­πό τε­χνι­κή ά­πο­ψη, να προϋπο­θέ­τει ού­τε δια­γρα­φή της ο­νο­μα­στι­κής α­ξίας των χρε­ο­γρά­φων, ού­τε με­τα­βι­βά­σεις α­πό τη μια χώ­ρα στην άλ­λη, ού­τε ε­πι­πλέ­ον ε­πι­βά­ρυν­ση των φο­ρο­λο­γου­μέ­νων. Η α­νά­λη­ψη του κό­στους θα ε­πι­βα­ρύ­νει μό­νο την Ε­ΚΤ για έ­να διά­στη­μα δε­κα­ε­τιών, με­τά οι χώ­ρες θα ε­πα­να­γο­ρά­σουν το χρέ­ος τους, ε­φό­σον αυ­τό δεν θα υ­περ­βαί­νει το 20% του (τό­τε) Α­ΕΠ τους. Επο­μέ­νως ού­τε για με­τα­βί­βα­ση του δυ­σβά­στα­χτου χρέ­ους α­πό τη μια γε­νιά στην άλ­λη θα πρό­κει­ται. Η ση­με­ρι­νή γε­νιά Ιτα­λών για πα­ρά­δειγ­μα, θα α­παλ­λα­γεί α­πό το κό­στος ε­ξυ­πη­ρέ­τη­σης ε­νός χρέ­ους 133% του Α­Ε­Π, και με­τά 5 ή 6 δε­κα­ε­τίες η μελ­λο­ντι­κή γε­νιά θα α­να­λά­βει έ­να χρέ­ος 20% του Α­ΕΠ. Μια τέ­τοια πρό­τα­ση για το σύ­νο­λο των χω­ρών της Ευ­ρω­ζώ­νης έ­χου­με ή­δη κα­τα­θέ­σει με τον Δη­μή­τρη Π. Σω­τη­ρό­που­λο και τον Σπύ­ρο Λα­πα­τσιώ­ρα: «To δη­μό­σιο χρέ­ος στον σύγ­χρο­νο κα­πι­τα­λι­σμό: Το πλαί­σιο μιας προο­δευ­τι­κής πρό­τα­σης για τη Ζώ­νη του ευ­ρώ», Θέ­σεις 129, Οκτώ­βριος-Δε­κέμ­βριος 2014,
http://left.gr/news/

Οι 28 σελίδες φωτιά που κρύβουν οι Αμερικανοί για την 11 Σεπτεμβρίου

Μπορεί να έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, όμως, όλα τα ερωτήματα δεν έχουν απαντηθεί και σε αυτό φαίνεται πως ευθύνονται οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση.
Το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, όχι μόνο δεν πτοεί τις ΗΠΑ, αλλά αντιθέτως, τόσο ο Μπους, όσο και τώρα ο Ομπάμα, αρνούνται να δώσουν στη δημοσιότητα το πλήρες πόρισμα που συνέταξε ειδική επιτροπή για την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και την καταστροφή των Δίδυμων Πύργων της Νέας Υόρκης και τμήματος του Πενταγώνου.
Όπως αναφέρει και το Vima.gr, ακόμα και σήμερα υπάρχουν 28 σελίδες του πορίσματος που παραμένουν κρυφές από την κοινή γνώμη. Την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αρνήθηκε να «αποχαρακτηρίσει» αυτές τις σελίδες, απορρίπτοντας αίτηση των βουλευτών Γουόλτερ Τζόουνς και Στιβ Λιντς.
Η δημοσιοποίησή τους, υποστηρίζει η σχετική ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, «θα κατάφερνε πλήγμα στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες επειδή θα αποκάλυπτε τον τρόπο και τη μέθοδο των ενεργειών τους». Το ίδιο επιχείρημα είχε προβάλει και ο Τζορτζ Μπους το 2002, όταν αυτές οι 28 σελίδες αφαιρέθηκαν από την πολυσέλιδη έκθεση και κλείστηκαν στον «θάλαμο ασφαλείας» στο Κογκρέσο που διατηρεί εκεί η Επιτροπή Απορρήτων της Βουλής.
Θρύλοι και μύθοι
Για τις περιβόητες 28 σελίδες έχουν γραφτεί μέχρι τώρα διάφορα ευφάνταστα σενάρια. Υπάρχει όμως κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αφορούν και εμπλέκουν τη Σαουδική Αραβία, κατά πάσαν πιθανότητα ακόμη και μέλη της βασιλικής αυλής των Σαούντ. Οι λεπτομέρειες λείπουν – και αυτές φαίνεται ότι υπάρχουν στις επίμαχες 28 σελίδες.
Δεν ήταν άγνωστη η ανάμειξη της Σαουδικής Αραβίας, αφού και οι τρεις νέοι που κατέλαβαν τα πιλοτήρια των τριών αεροπλάνων ήταν Σαουδάραβες, μάλιστα οι δύο από αυτούς ενισχύονταν οικονομικά από τη σαουδική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον. Γνωστό επίσης ήταν ότι 24 ώρες μετά την επίθεση φυγαδεύτηκαν με κινηματογραφικό τρόπο από την Ουάσιγκτον κάποιοι υπάλληλοι της πρεσβείας και μέλη της βασιλικής οικογένειας που παρεπιδημούσαν στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Να κρύψουν τη ζημιά
Υπάρχει όμως και μια φωτογραφία η οποία δικαιολογεί πλήθος υποθέσεις. Δείχνει τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους να συνομιλεί με τον πρίγκιπα Μπαντάρ μπιν Σαούντ, (τότε) πρεσβευτή της Σαουδικής Αραβίας στην Αμερική. Το ενδιαφέρον είναι ότι η φωτογραφία ελήφθη στις 27 Αυγούστου 2002, μόνο 22 ημέρες μετά την απόφαση του Μπους να «εξαφανίσει» τις 28 σελίδες. Κατά τον (ευφάνταστο) σχολιαστή του «Le Figaro» οι δύο άνδρες «δείχνουν να συζητούν πώς θα κρύψουν τη ζημιά» – την οποία, υποθέτει, έχει διαπιστώσει η Ειδική Επιτροπή για την 11η Σεπτεμβρίου, επικεφαλής της οποίας ήταν ο πρώην βουλευτής Λι Χάμιλτον και ο πρώην κυβερνήτης του Νιου Τζέρσι Τόμας Κιν, δύο πρόσωπα υπεράνω κάθε υποψίας.
Η αδράνεια της CIA
Τρεις τουλάχιστον αμερικανοί βουλευτές έχουν διαβάσει τις απόρρητες σελίδες. Από όσα (ανώνυμα) είπε ένας από αυτούς και κατέγραψε ο Λόρενς Ράιτ στο «New Yorker», αποδεικνύεται πέραν κάθε αμφιβολίας η συμμετοχή μελών της σαουδικής βασιλικής οικογένειας στη διπλωματική και οικονομική υποστήριξη αλλά και στην «ενθάρρυνση» μιας σειράς νεαρών Σαουδαράβων, μεταξύ των οποίων και οι τρεις αεροπειρατές της 9/11, να καταφέρουν «βαρύ πλήγμα» στους αμερικανούς απίστους.
Τα σαουδικά πετρέλαια και οι «στρατηγικές, δημιουργικές συνεργασίες Ουάσιγκτον – Ριάντ» παρεμβαίνουν και κρατούν «άκρως απόρρητες» τις 28 σελίδες. Ενα σκληρό θρησκευτικό «παρακράτος», το λεγόμενο Γραφείο Ισλαμικών Υποθέσεων, είχε δημιουργηθεί στη Σαουδική Αραβία από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 με την ανοχή και στήριξη ορισμένων πριγκίπων στενά συνδεδεμένων με τον θρόνο. Αυτό, λέγει ο Τζον Λίμαν, πρώην υπουργός Ναυτικών και μέλος της Ειδικής Επιτροπής, «λειτουργεί σαν πέμπτη φάλαγγα για την υποστήριξη των μουσουλμάνων εξτρεμιστών» της Σαουδικής Αραβίας. Στελέχη του Γραφείου υποστήριξαν τους τρεις νεαρούς Σαουδάραβες.
Είχαν στοιχεία
Ο βουλευτής Τίμοθι Ρόμερ, ο οποίος έχει ενημερωθεί, όπως είπε, για το περιεχόμενο των επίμαχων 28 σελίδων έχει αφήσει να εννοηθεί πως δύο αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν στοιχεία ότι «πρόσωπα της εμπιστοσύνης της (σαουδικής) αυλής ετοίμαζαν εντυπωσιακή εμφάνιση στην καρδιά της Αμερικής». Ειδοποίησαν σχετικά το κέντρο αλλά αυτό δεν έδωσε προσοχή. Είναι «τουλάχιστον περίεργη η απάθεια που έδειξαν η κυβέρνηση (Μπους) και η ηγεσία των υπηρεσιών πληροφοριών (CIA, DIA) στα μηνύματα και στα σήματα που έστειλαν οι πράκτορές μας στην Αραβική Χερσόνησο» για τα σχέδια των «σκληρών» της σαουδικής αυλής, λέγει ο δικηγόρος Αϊρα Μπόρμαν, ο οποίος εργάζεται για την άρση του απορρήτου μέσω δικαστηρίων. «Θα βοηθήσει και την κυβέρνηση (Ομπάμα) η άρση του απορρήτου» των 28 σελίδων, πιστεύει ο βουλευτής Στιβ Λιντς. Ισως αποκαλύψει, λέει με περισσή αισιοδοξία, «πρόσωπα και καταστάσεις, τους μηχανισμούς διακίνησης των (μουσουλμάνων) εξτρεμιστών, σήμερα που αντιμετωπίζουμε τους τζιχαντιστές στη Συρία και το Ιράκ».
http://pitsirikidotnet.gr/

Στα σπίτια τους μια ώρα αρχύτερα

«Αν όχι στο επόμενο Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου, οπωσδήποτε μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία» για την περίοδο μετά το μνημόνιο, δήλωσε ο (Γερμανός) επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM) Κλάους Ρέγκλινγκ.

Τι θα γίνει αν αυτό δεν συμβεί; Θα πρέπει να επιστραφούν τα αδιάθετα ποσά (11,5 δισ. ευρώ) του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τα οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, ενώ δεν θα εκταμιευτεί και η δόση 1,8 δισ. ευρώ από τον EFSF.

Αλλά και ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ δήλωσε ότι η συμφωνία για τη νέα προληπτική γραμμή πίστωσης πρέπει να κλειδώσει στις 8 Δεκεμβρίου.

Παράλληλα οι δανειστές ζητούν – με... ποινή τη μη εμφάνισή τους στην Αθήνα, άρα τη μη εμπρόθεσμη αξιολόγηση της Ελλάδας, άρα τη μη επίτευξη συμφωνίας για το νέο μνημόνιο – την ολοκλήρωση όλων ή, τουλάχιστον, των περισσότερων από τις υπογεγραμμένες μνημονιακές δεσμεύσεις, ώστε να θεωρηθεί επιτυχής η αξιολόγηση.

Με απλά λόγια οι εκπρόσωποι των δανειστών ξεκαθαρίζουν ότι όλα πρέπει να κλείσουν τώρα και επιβεβαιώνουν όσα γράφαμε μετά το Eurogroup του Σεπτεμβρίου και πριν από το ταξίδι Σαμαρά στο Βερολίνο: Τους έχουν ξεγραμμένους και οι δανειστές.

Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να βρει πολιτική συμφωνία με τον Γιούνκερ, ώστε να γλιτώσει τουλάχιστον το ασφαλιστικό, το οποίο είναι το βαρύτερο από τα κάμποσα βαριά μέτρα που υπάρχουν στην ατζέντα της μετάβασης από το ένα μνημόνιο στο άλλο. Όμως ο Γιούνκερ ήδη βρίσκεται στην πολύ δυσάρεστη θέση να απολογείται για το δίχτυ φοροαποφυγής που έστησε η χώρα του επί των ημερών της δικής του διακυβέρνησης.

Κοινώς οι Γερμανοί τον έχουν πιασμένο από τ’ αχαμνά και του ζητούν ως πρόεδρος της Κομισιόν να ερευνήσει και να ξηλώσει όλα όσα έστησαν οι δικές του κυβερνήσεις προσφέροντας έναν φορολογικό παράδεισο σε μεγιστάνες, κάποιοι από τους οποίους είναι και Έλληνες. Με άλλα λόγια είναι πλέον πολιτικά αιχμάλωτος, ενώ ήδη το Bloomberg ζήτησε την αποπομπή του. «Συμπτωματικά» οι αποκαλύψεις προέκυψαν λίγο μετά το αίτημα του Γιούνκερ για αναπτυξιακό «πακέτο» 300 δισ. ευρώ, με το οποίο οι Γερμανοί βγάζουν... σπυριά.

Έτσι κι αλλιώς, όμως, η πορεία είναι δρομολογημένη από τους δανειστές και κανένας, πόσω μάλλον ο διακεκριμένος ισορροπιστής τέως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και νυν επικεφαλής της Κομισιόν, δεν θα μπορούσε να εκτρέψει το ρεύμα. Φτάσαμε λοιπόν στον κόμπο. Η κυβέρνηση καλείται να υλοποιήσει απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις, με μοναδική ελπίδα κάτι στο τέλος να της χαριστεί. Δηλαδή καλείται να φέρει στη Βουλή, μαζί με τον προϋπολογισμό, όλα τα δυσάρεστα, προκαλώντας με τον τρόπο αυτόν ακόμη μία – άτυπη – διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης.

Το βάρος πέφτει πάλι στους βουλευτές, οι οποίοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα ακόμη κύμα οργής των ψηφοφόρων τους:

● Πώς να εξηγήσουν το ότι, μετά το «τέλος» του μνημονίου, θα έρθει ένα ταυτόσημο... memorandum με συνεχή σκληρή επιτήρηση, με το ΔΝΤ παρόν, με συνέχιση και επέκταση των αντικοινωνικών μεταρρυθμίσεων σε ορίζοντα πολλών ακόμη ετών;

● Πώς να εξηγήσουν στους συνταξιούχους τον μόνιμο μηχανισμό συρρίκνωσης των συντάξεων, την εξαφάνιση των εφάπαξ;

● Πώς να εξηγήσουν στους νυν εργαζόμενους την ενοποίηση όλων των ταμείων υπό το ΙΚΑ, που θα επιφέρει μεσοπρόθεσμο θάψιμο των συχνά υπέρογκων εισφορών τους;

● Πώς να εξηγήσουν στους ίδιους ανθρώπους ότι θα παίρνουν μερικά ψίχουλα στα βαθιά γεράματα αντί για σύνταξη και ότι, αν θέλουν κάτι περισσότερο, θα πρέπει να πληρώνουν και ιδιώτες ασφαλιστές από μεροκάματα που δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω»;

● Πώς να εξηγήσουν στους εργαζόμενους ότι τα αφεντικά τους θα μπορούν να τους απολύουν μαζικά, ότι δεν θα έχουν το δικαίωμα να απεργήσουν και ότι, μετά τη φρίκη του πεντακοσάρικου και της ανασφάλιστης εργασίας, θα βρίσκονται στο έλεος της πλήρους αυθαιρεσίας;

● Πώς να εξηγήσουν τους πλειστηριασμούς σπιτιών για ψίχουλα, που θα μετατρέψουν τους ήδη φτωχούς και νεόπτωχους σε άστεγους;

● Πώς να εξηγήσουν στους γονείς και τους μαθητές ότι η χώρα αυτή δεν θέλει πια να παράγει επιστήμονες διότι... κοστίζουν και διότι είναι τόσο ανίκανη να τους χρησιμοποιήσει, ώστε είναι υποχρεωμένη να τους εξάγει στη Γερμανία;

Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να εξηγήσουν, ώστε τα λόγια δεν θα αρκούν. Ο βασικότερος λόγος για αυτή την αδυναμία των βουλευτών είναι η οικτρή διάψευση των κυβερνητικών υποσχέσεων. Άλλα τους έταξαν και άλλα θα ψηφίσουν – και μάλιστα ελάχιστο καιρό πριν από μια καθοριστική δοκιμασία στην κάλπη.

Όμως για τα προβλήματα των κυβερνητικών βουλευτών – και για τη μοίρα τους – κανείς δεν θα κλάψει, όπως οι δανειστές δεν θα κλάψουν για τη μοίρα μιας τελειωμένης κυβέρνησης, την οποία θα ξεζουμίσουν πριν πάρει την άγουσα για την εκλογική συντριβή. Εξ άλλου ήδη η ηγεσία της κυβέρνησης εκβιάζει τους βουλευτές της πλειοψηφίας με εκλογές υπενθυμίζοντάς τους εμμέσως ότι, αν δεν ψηφίσουν όσα θα έρθουν μαζί με τον προϋπολογισμό, θα πάνε στα σπίτια τους μια ώρα αρχύτερα. Τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς...
http://www.topontiki.gr/

Δυναμικό comeback κάνουν τα ΕΛΠΕ

Γράφει η Πηνελόπη Μητρούλια

Την προηγούμενη πενταετία και ενώ η ελληνική οικονομία βυθιζόταν στην οικονομική κρίση με την ζήτηση στις βενζίνες να έχει μειωθεί κατά 20% και στο πετρέλαιο θέρμανσης έως και 70%, ο όμιλος των Ελληνικών Πετρελαίων πραγματοποιούσε αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες ένα εκτεταμένο πρόγραμμα επενδύσεων της τάξεως των 3 δις ευρώ με κορυφαίο έργο το νέο διυλιστήριο της Ελευσίνας στο οποίο επενδύθηκαν 1,42 δις ευρώ.

Την ίδια ώρα και εξίσου αθόρυβα, η διοίκηση του ομίλου υπό τον διευθύνοντα σύμβουλο Γιάννη Κωστόπουλο, σχεδίασε και υλοποίησε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και μείωσης του κόστους λειτουργίας του ομίλου σε όλα τα επίπεδα. Βελτιώθηκε η οργάνωση του ομίλου, δημιουργήθηκαν συνέργιες μεταξύ κεντρικών διευθύνσεων και αυξήθηκε η ενεργειακή απόδοση των διυλιστηρίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το τρίτο τρίμηνο του 2014 το όφελος από την αναδιάρθρωση είναι της τάξης των 24 εκατ., με μεγάλο μέρος της ωφέλειας να προέρχεται από τη μείωση των σταθερών εξόδων που είναι χαμηλότερα κατά 12% το 2014 σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Το τρίτο και ουσιαστικό σκέλος των παρεμβάσεων της διοίκησης Κωστόπουλου αφορούσε τη χρηματοοικονομική θέση του ομίλου των Ελληνικών Πετρελαίων. Το τρίτο τρίμηνο του 2014 ο καθαρός δανεισμός ανήλθε σε 1,8 δισ. ευρώ, μειωμένος σε σχέση με πέρυσι, ενώ οι πρόσφατες εκδόσεις ομολόγων επιτρέπουν σε πρώτη φάση την πρόωρη αποπληρωμή μέρους του κοινοπρακτικού δανείου στο οποίο συμμετείχαν ελληνικές και ξένες τράπεζες. Και ενώ η εγχώρια ζήτηση κατέρρεε τα προηγούμενα χρόνια τα Ελληνικά Πετρέλαια στράφηκαν στις εξαγωγές. Είναι χαρακτηριστικό ότι το τρίτο τρίμηνο του 2014 οι εξαγωγές του ομίλου ανήλθαν σε 1,6 εκατ. τόνους, αντιπροσωπεύοντας το 46% των συνολικών πωλήσεων.

Σήμερα πλέον τα Ελληνικά Πετρέλαια,  με συγκρίσιμα EBITDA στα 146 εκατ. ευρώ το τρίτο τρίμηνο του 2014, έναντι 74 εκατ. ευρώ το τρίτο τρίμηνο του 2013 και συγκρίσιμα καθαρά κέρδη 24 εκατ. ευρώ έναντι 1 εκατ. ευρώ, είναι έτοιμα να απογειωθούν, να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την κερδοφορία τους και να ανταποκριθούν στο ρόλο της ατμομηχανής, του πολλά υποσχόμενου τομέα της ενέργειας και παρά  το γεγονός πως η  ευμεταβλητότητα και η αβεβαιότητα στο διεθνές περιβάλλον της παγκόσμιας πετρελαϊκής βιομηχανίας παραμένουν.

Η πορεία των ΕΛ-ΠΕ μέσα από τις συμπληγάδες της κρίσης οφείλεται σε μια διοίκηση αυστηρά προσηλωμένη στο έργο της, με οράματα, στόχους, καλό σχεδιασμό και κυρίως αποτελεσματικότητα. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως όπου υπάρχει καλή δουλειά, υπάρχουν και καλά αποτελέσματα. Γι  αυτό και τα ΕΛΠΕ δείχνουν το δρόμο όχι μόνο στη δική τους αγορά και στο δικό τους ανταγωνισμό που έτσι κι αλλιώς είναι leader,  αλλά και στο σύνολο της εθνικής παραγωγής. Το μήνυμα της σοβαρής προσπάθειας, της αποτελεσματικότητας και της αισιοδοξίας είναι αυτό που μπορεί να «γυρίσει το παιχνίδι» για την ελληνική οικονομία.

http://www.rizopoulospost.com/

Ανένδοτη η Τρόικα: Ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο από 1/1/2015 -Στο τραπέζι νέες μειώσεις

Με νέες απαιτήσεις εμφανίζονται οι εκπρόσωποι της Τρόικα απέναντι στην κυβέρνηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, επαναφέρουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης το κόστος του μισθολογίου στο Δημόσιο και φέρονται να ζητούν την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου από την 1η Ιανουαρίου του 2015, απειλώντας ότι διαφορετικά θα είναι άτεγκτοι με την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων που αφορούν το Δημόσιο.
Σημειώνεται ότι οι κυβερνητικοί εταίροι είχαν συμφωνήσει να διαπραγματευτούν το θέμα από την αρχή, με ορίζοντα την εφαρμογή του από τον Ιούλιο του 2015, όμως οι τροϊκανοί -τα προαπαιτούμενα των οποίων φτάνουν τα 19- τονίζουν ότι αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση και θέτουν επιτακτικά ζήτημα πλαφόν στο μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο, ώστε να μειωθεί κατά 656 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και να πέσει στα 14,824 δισεκατομμύρια για την τετραετία 2015-2018. Ποσό που κυβερνητικές πηγές διαβεβαιώνουν ότι μπορεί να εξοικονομηθεί χωρίς να υπάρξουν απαραιτήτως περικοπές στις αποδοχές.
Ωστόσο, έτσι οι εκπρόσωποι των δανειστών επαναφέρουν την άμεση εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου σε όλο το εύρος του Δημοσίου, γεγονός που θα σημάνει τη μείωση έως και 30% στις αποδοχές ορισμένων κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων που μέχρι στιγμής έχουν εξαιρεθεί. Παράλληλα η τρόικα θέτει το ζήτημα του περιορισμού των επιδομάτων που δίδονται πλην των βασικών αποδοχών στο Δημόσιο (οδοιπορικά, κινητό, εκτός έδρας) με ταυτόχρονη μείωση των μισθολογικών διαφορών στη δημόσια διοίκηση, αλλά και τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή επιδομάτων για κατασκήνωση, παιδικούς σταθμούς, επιμορφωτικά σεμινάρια, εκπαιδευτικές άδειες, πλασματικό χρόνο εργασίας.

Το τέταρτο ζήτημα που αφορά στο Δημόσιο δεν είναι άλλο από την αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ. Στο πλαίσιο αυτό, η τρόικα επιμένει στην πλήρη πώληση του ΟΤΕ, αλλά και στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, όπως και στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και των περιφερειακών αεροδρομίων.
http://www.iefimerida.gr/

Μητσοτάκης: Δεν θα καθιερωθεί νέο μισθολόγιο στο δημόσιο χωρίς διαβούλευση

«Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης δεν πρόκειται να συζητήσει νομοθετική πρόταση, χωρίς να έχει προηγηθεί ευρεία και ουσιαστική διαβούλευση», αναφέρει ο αρμόδιος υπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή αναφορικά με το ενδεχόμενο νέου μισθολογίου στο δημόσιο.

Το έγγραφο διαβιβάστηκε έπειτα από ερώτηση που είχε καταθέσει η ανεξάρτητη βουλευτής Χρυσούλα Γιαταγάνα για το ενδεχόμενο καθιέρωσης «νέου μισθολογίου πείνας για τους δημοσίους υπαλλήλους».

Ο κ. Μητσοτάκης επισημαίνει, πάντως, ότι «η νομοθετική πρωτοβουλία για οποιαδήποτε αλλαγή στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων ανήκει στο υπουργείο Οικονομικών».

Η βουλευτής στην ερώτηση είχε επικαλεστεί τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία το υπουργείο προετοιμάζει νέο μισθολόγιο με εισαγωγικό μισθό τα 586 ευρώ.
http://www.voria.gr/

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΕΟΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Νέος υφυπουργός Παιδείας ορκίστηκε ο βουλευτής Κιλκίς της ΝΔ, Γιώργος Γεωργαντάς το απόγευμα της Δευτέρας.
Η απόφαση ελήφθη κατά τη σύσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευάγγελου Βενιζέλου.
Λίγα λόγια για τον νέο υφυπουργό
Δικηγόρος στο επάγγελμα, ο κ. Γεωργαντάς αναλαμβάνει για πρώτη φορά κυβερνητικό πόστο.
Είχε οριστεί πρόσφατα εισηγητής στην τροπολογία του υπουργείου Ανάπτυξης για τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων.

Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του Μαΐου του 2012 και είχε πολιτευθεί για πρώτη φορά στις εκλογές του 2009. Εκλέχθηκε Νομαρχιακός Σύμβουλος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κιλκίς δύο φορές στις εκλογές του 2002 και 2006.
Από την πρώτη Ιανουαρίου 2007 έως τον Οκτώβριο του έτους 2009 διετέλεσε πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κιλκίς. Πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κιλκίς, πρώην αντιπρόεδρος του αθλητικού συλλόγου Κιλκισιακός και πρώην γραμματέας του Συλλόγου Σαρακατσανέων του Ν. Κιλκίς.
Υπενθυμίζεται ότι την παραίτησή του υπέβαλε την περασμένη εβδομάδα ο υφυπουργός Παιδείας Γ. Στύλιος, μετά το λεκτικό ατόπημά του στη Βουλή, όταν και μετά από διαξιφισμό με τη βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη της είπε ότι “θέλει Κασιδιάρη”.

Στη συνέχεια ο πρώην πλέον υφυπουργός Παιδείας, ζήτησε συγγνώμη, ωστόσο ήταν αργά. Ο κ. Σαμαράς επικοινώνησε ο ίδιος τηλεφωνικά με τον κ. Στύλιο κρίνοντας ότι η δήλωση συγνώμης που έκανε μετά το επεισόδιο δεν ήταν επαρκής.
http://kartesios.com/

Ποιός φταίει για το χρέος;

Επειδή τούτο το σαββατοκύριακο πήρα μέρος σε δυο-τρεις σχετικές συζητήσεις, σκέφτηκα σήμερα να διατυπώσω μια απλή ερώτηση προς τους αναγνώστες (αν και υποψιάζομαι ότι η απάντηση ίσως να μην είναι πολύ εύκολη): έχετε καταλάβει πώς δημιουργείται το χρέος;

Ξέρω πως έχουμε ακούσει πολλά. Για παράδειγμα, έχουμε ακούσει ότι για τα οικονομικά χάλια τής χώρας μας φταίνε οι “μαϊμού” συνταξιούχοι, οι οποίοι βούλιαξαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Επίσης, έχουμε παραμυθιαστεί ότι φταίει ο Τσοχαντζόπουλος και οι όμοιοί του, που φόρτωσαν το δημόσιο με τις μίζες τους. Κάποιοι κάνουν λόγο για τεμπέληδες ή αργόμισθους δημοσίους υπαλλήλους, κάποιοι άλλοι για υδροκέφαλη δημόσια διοίκηση, κάποιοι τρίτοι κατηγορούν τους εκπαιδευτικούς που “κάθονται τρεις μήνες τον χρόνο” και κάποιοι τρίτοι δείχνουν τους συνταξιούχους που σταμάτησαν νωρίς να δουλεύουν. Πολλοί έχουν πειστεί ότι φταίει ο μπακάλης τής γωνίας που δεν κόβει αποδείξεις για τις μυζήθρες που πουλάει ή ο ταξιτζής που παίρνει διπλοτριπλές κούρσες ενώ δεν λείπουν κι εκείνοι που υπερθεματίζουν ότι φταίμε όλοι μας διότι “μαζί τα φάγαμε”. Και, φυσικά, φταίνε οι “συνδικαλιστές”, με τις απεργίες τους.

Δυστυχώς, όλα όσα έχουμε ακούσει δεν μπορούν να μας πείσουν. Και λέω πως δεν μπορούν να μας πείσουν διότι για όλα υπάρχει λύση. Αν π.χ. έφταιγαν οι μίζες κάποιων Άκηδων, θα μπορούσαμε να καθαρίσουμε με μια απλή κατάσχεση των περιουσιακών τους στοιχείων. Αν έφταιγαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, θα έπρεπε να είχαμε δει προκοπή μετά από τόσες χιλιάδες διαθεσιμοτήτων και απολύσεων. Αν έφταιγαν οι εκπαιδευτικοί, θα έπρεπε να είχαμε πάρει ανάσα τώρα που μείνανε τα σχολεία μας δίχως δασκάλους και φτάσαμε στο σημείο να ψάχνουμε εθελοντές. Αν έφταιγαν τα διάφορα “πάρτυ” με την υγεία, θα έπρεπε να είχαμε σηκώσει κεφάλι τώρα που η πάλαι ποτέ “δωρεάν δημόσια υγεία” έχει καταντήσει ανέκδοτο. Αν φταίγαμε όλοι εμείς που “μαζί τα φάγαμε”, θα έπρεπε να ήμασταν “καβάλλα στ’ άλογο” σήμερα που έχουμε πάψει πια να τρώμε. Όσο για το ευτελέστατο παραμυθάκι πως τάχα φταίει ο κάθε μπουγατσατζής που δεν κόβει αποδείξεις, επιτρέψτε μου να μη σχολιάσω και ρίξω το επίπεδο του ιστολογίου.

Κι όμως, η αλήθεια είναι απλή και η απάντηση στο αρχικό ερώτημα πανεύκολη: για το χρέος φταίει η πάσης μορφής ενίσχυση των μονοπωλίων και των μεγάλων επιχειρήσεων με δημόσιο χρήμα. Όλα τα άλλα είναι φούμαρα.

Ας δούμε ένα απλό υπόδειγμα. Στην μεταπολεμική Ελλάδα εισέρευσαν εκατοντάδες εκατομμύρια δολλαρίων από την περίφημη “αμερικάνικη βοήθεια”, δηλαδή το γνωστό μας “σχέδιο Μάρσαλ”. Μόνο κατά την τριετία 1948-1951, πήραμε συνολικά 366 εκατομμύρια δολλάρια, ποσό που αντιστοιχεί στο 12% περίπου του ΑΕΠ εκείνης της εποχής. Για να γίνει κατανοητό το νούμερο, είναι σαν να μιλάμε για 22 σημερινά δισεκατομμύρια ευρώ. Πόσα από εκείνα τα χρήματα έφτασαν μέχρι τον απλό λαό; Ελάχιστα ψίχουλα. Όλος εκείνος ο πακτωλός διοχετεύτηκε προς τους “επενδυτές”, οι οποίοι ανέλαβαν εργολαβικά την “αναστήλωση” της χώρας από τα ερείπια του πολέμου. Το τι έκαναν όλοι αυτοί οι “σωτήρες” στην πράξη, το περιγράφει γλαφυρότατα η περίφημη “Έκθεση Πόρτερ“, στην οποία έχουμε αναφερθεί παλιότερα.

Παρένθεση. Βέβαια, η “Έκθεση Πόρτερ” αναφέρεται στην περίοδο 1944-1947 αλλά είναι σίγουρο πως, αν ο Πόρτερ επέστρεφε δέκα χρόνια αργότερα, θα ήταν πιο δηκτικός. Αρκεί να σκεφτούμε τα “τζάκια” που ξεπήδησαν μετά τον πόλεμο και την ανυποχώρητη φτώχεια, η οποία οδήγησε σε έκρηξη της μετανάστευσης κατά την δεκαετία τού ’50. Κλείνει η παρένθεση.

Το ίδιο ακριβώς γίνεται ακόμη και σήμερα. Θυμηθείτε ότι πολύ πρόσφατα ο υπουργός μεταφορών Μιχάλης “αδιάβαστος” Χρυσοχοΐδης ενέκρινε μερικά εκατομμυριάκια παραπάνω για τις εταιρείες που εκμεταλλεύονται τις εθνικές μας οδούς, με το επιχείρημα ότι οι εισπράξεις τους από διόδια είναι πολύ χαμηλότερες απ’ όσο υπολόγιζαν όταν υπέγραφαν τις συμβάσεις τους (!!). Θυμηθείτε, ακόμη, την μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 5% (όπερ σημαίνει ένα δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως), την ώρα που κόβονται οι συντάξεις επειδή έχουν πρόβλημα τα ασφαλιστικά ταμεία. Θυμηθείτε, επίσης, την κατακόρυφη μείωση των συντελεστών τού φόρου μεταβίβασης ακινήτων, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν οι τράπεζες τώρα που θα αρχίσουν να κατάσχουν τα ακίνητα των οφειλετών τους. Και, βεβαίως, θυμηθείτε -κι αν δεν το ξέρετε, μάθετέ το- ότι τα κονδύλια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων (όπως το ΕΣΠΑ), διοχετεύονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια, ακριβώς όπως έγινε πριν εξήντα-τόσα χρόνια με τα κονδύλια του σχεδίου Μάρσαλ…

Πριν κλείσω τούτο το σημείωμα, ας πω δυο λόγια για το μεγαλύτερο -ίσως- παραμύθι που έχει ακουστεί, πως τόσα χρόνια το κράτος δανειζόταν τάχα για να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και διάφορες κοινωνικές παροχές. Ας δεχτούμε ότι το κράτος έχει έσοδα 100 και έξοδα 120, τα 30 των οποίων αφορούν μισθοδοσία και κοινωνικές παροχές. Για να τα βγάλει πέρα, λοιπόν, πρέπει να πάρει 20 δάνειο. Γιατί πρέπει -ντε και καλά!- αυτά τα 20 να αφορούν το κοινωνικό κράτος ή τις συντάξεις; Γιατί να μην πούμε ότι αφορούν τις επιδοτήσεις των μεγαλοεργολάβων; Με ποια λογική; Με την λογική τής αστικής εξουσίας και των μουμουέδων;  Μα, ξεχνάμε ότι οι μουμουέδες είναι και μεγαλοεργολάβοι;

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Συνάντηση Νίκου Ανδρουλάκη, Γραμματέα της ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ-Ευρωβουλευτή με τον Πρέσβη της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής, Marwan Emile Toubassi‏

«Δεν ξεχνάμε τη στάση που κράτησε ιστορικά το ΠΑΣΟΚ στην προσπάθεια ίδρυσης του παλαιστινιακού κράτους» υποστήριξε ο Marwan Toubassi κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τον Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Αναφερόμενος στα εμπόδια της ειρηνευτικής διαδικασίας τόνισε ότι «εμμένουμε στη διαπραγματευτική βάση της διεθνούς νομιμότητας για να φτάσουμε σε μια ειρηνική λύση. Ο παλαιστινιακός λαός περιμένει από την Ευρώπη και τη διεθνή κοινότητα να έχουν μια ξεκάθαρη θέση».

 Ο Νίκος Ανδρουλάκης μίλησε για τους χρόνιους δεσμούς φιλίας μεταξύ των δύο λαών σημειώνοντας ότι «η ειρήνη περνάει μέσα από την αυτοδιάθεση και ευημερία του παλαιστινιακού λαού», επισημαίνοντας την ανάγκη «αναζωογόνησης της ειρηνευτικής διαδικασίας μέσα από την επανάληψη των συνομιλιών μεταξύ Παλαιστίνης και Ισραήλ».

Νίκος Ανδρουλάκης

ΠΕΡΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Αφού μπήκαμε στο Νοέμβρη και το πολιτικό θερμόμετρο ανεβαίνει σε υψηλές θερμοκρασίες είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως η συζήτηση για το Πολυτεχνείο του 1973, τα αιτήματα του και τη σύνδεση του με τη σημερινή εποχή δεν θα αργήσει να ξεκινήσει.

Μαζί με τη συζήτηση θα έχουμε και τα κλασικά παραλειπόμενα. Δηλαδή όπως γράφαμε στο κείμενο με τίτλο «Δημοκρατία εναντίον χούντας,» που ανέβηκε το Νοέμβριο του 2013 στο blog μας: «Οι πλέον καθεστωτικές εφημερίδες κυκλοφορούν μαζί με πολυσέλιδα ένθετα που περιγράφουν τους αγώνες όσων εξεγέρθηκαν, τα παράνομα κανάλια των νταβατζήδων δείχνουν ντοκιμαντέρ με τα γεγονότα που έμειναν στην ιστορία, οι πιο υποταγμένοι πολιτικοί δηλώνουν την αιώνια πίστη τους στη δημοκρατία και οι ξεφτιλισμένες δημοσιογραφικές πουτάνες βράζουν από οργή κατά των στρατιωτικών που κρατούσαν στα χέρια τους τις τύχες της Ελλάδας για 7 ολόκληρα χρόνια».

Αυτό που θέλουν να περάσουν όλοι οι εκπρόσωποι των από πάνω, και κυρίως όσοι έχουν μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη για την υπόθεση του Πολυτεχνείου, δηλαδή οι καλοπληρωμένες «αριστερές» δημοσιογραφικές πουτάνες, είναι να αποτρέψουν οποιαδήποτε δημόσια απόπειρα σύνδεσης του μύθου του Πολυτεχνείου με τη βαθιά ουσία του: Με τον αντιεξουσιαστικό αγώνα. Θέλουν να επιβάλλουν το Πολυτεχνείο της αστικής δημοκρατίας, του φοιτητικού χαβαλέ, του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρουλάκη, του Σπύρου από τους Απαράδεκτους και του ώριμου δημοκράτη 60άρη που, πλέον, καταδικάζει κάθε μορφή βίας, εκτός της κρατικής και ψηφίζει Ποτάμι.

Αντίστοιχα, θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε το θρυλικό πανό «κάτω η εξουσία», την απαξίωση όλων των κομμάτων απέναντι στα λιγοστά άτομα που έκαναν την κατάληψη, τις αιματηρές συγκρούσεις με τους μπάτσους που απλώθηκαν σε όλη το κέντρο της Αθήνας, τις δεκάδες δολοφονίες, τα βασανιστήρια και την αστυνομοκρατία που σημάδεψαν με αίμα την περίοδο.

(Κάτι παρόμοιο με την απόπειρα αλλοίωσης του Πολυτεχνείου έγινε και το καλοκαίρι του 2002. Τότε, που με αφορμή τις μαζικές συλλήψεις της επαναστατικής οργάνωσης 17Ν το κράτος και οι μαριονέτες του ξεκίνησαν μία πελώρια επιχείρηση σπίλωσης της επαναστατικής βίας. Δεν τους έφτανε το μπράβο των Αμερικάνων, οι ντροπιαστικές ομολογίες αρκετών μελών της 17Ν και οι εικόνες της αστυνομικής παντοδυναμίας που γέμισαν τις οθόνες σε όλη την ελληνική επικράτεια. Έπρεπε να ηττηθεί και ιδεολογικά η οποιαδήποτε απόπειρα χρήσης βίας και σε αυτό βοήθησαν πολλοί ξεφτιλισμένοι αριστεροί, από αυτούς που αλλάζουν πολιτική ιδεολογία με τη συχνότητα που αλλάζουν πουκάμισο).

Όπως λέγαμε και πέρυσι: «Το Πολυτεχνείο το χρησιμοποιεί ο καθένας όπως τον βολεύει. 40 χρόνια έχουν περάσει και ο κάθε άσχετος μπορεί να λέει ότι θέλει». Μπορεί, ας πούμε, αύριο να δηλώσει ο Σαμαράς ότι το νόημα του Πολυτεχνείου ήταν η οικονομική σταθερότητα, ο Άδωνις να πει πως το Πολυτεχνείο σήμερα θα ήταν υπέρ του μνημονίου και ο Βενιζέλος να ανακοινώσει πως οι φοιτητές έδωσαν το αίμα τους για την Ευρωζώνη. Ο καθένας λέει ότι θέλει. Σάμπως ήταν κανένας από αυτούς στα φλεγόμενα οδοφράγματα εκείνης της εποχής και στις συγκρούσεις με τους μπάτσους; Έχει μυρίσει κανείς τους δακρυγόνα, έχει κάποιο φίλο/γνωστό που δολοφονήθηκε από τους ένστολους βασανιστές;

Είναι γεγονός ότι αυτό το παραμυθάκι που μας λανσάρουνε εδώ και δεκαετίες τα καθεστωτικά ΜΜΕ, δηλαδή πως η καλή δημοκρατία κέρδισε την κακιά χούντα είναι μόνο για τους πολύ ηλίθιους. Κούρασε και κουράστηκε ταυτόχρονα, ενώ πλέον διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα. Ποια διαφορά έχουν οι «δημοκράτες» τύπου Βορίδη και Πλεύρη με τους στρατιωτικούς της εποχής; Τι είδους κοινωνία ονειρεύονται αυτοί οι τύποι και πως μπορεί ένα κόμμα που έχει τέτοια μπουμπούκια στη σύνθεση του να τολμάει να μιλάει για το Πολυτεχνείο;

http://eleutheriellada.wordpress.com/

ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΓΥΑΛΙ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΗΣ Ε.Ε

από τη Κατερίνα Παπαφωτίκα

      Ακούμε τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης (2007), για τον κίνδυνο, που συνεχώς αυξάνεται, ως προς την έξοδο μίας χώρας από την Ευρωπαική Ενωση, αν δεν  τηρηθούν  τα συμφωνημένα μεταξύ των χωρών -μελών. Για να δούμε όμως που ακριβώς  έγινε το «λάθος» και φτάσαμε εδώ…….Το λάθος δεν σημειώθηκε σήμερα, αλλά σήμερα γίνονται προσπάθειες να διορθωθεί…….

Πιο συγκεκριμένα, γυρίζοντας μερικά χρόνια πίσω, θα δούμε ότι κατά τη συνθήκη του Μαάστριχ, δεν λήφθηκαν υπόψη σοβαρές παράμετροι για την συμμετοχή των χωρών….

Η συνθήκη του Μαάστριχ, χαρακτηρίστηκε ως η συνθήκη για την Ευρωπαική Ενωση και υπεγράφη το 1992. Θεωρητικά, αποτελεί  ίσως τη σημαντικότερη και πιο  ιστορική συνθήκη της ΕΕ. Ουσιαστικά όμως, βάσει των σημερινών αποτελεσμάτων, είναι?

Τότε η ανωτέρω συνθήκη, υπεγράφη από τον Υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά και τον Υπουργό Οικονομικών Ευθύμιο Χριστοδούλου με  τη σύμφωνη γνώμη όλων των τότε ελληνικών πολιτικών κομμάτων εκτός του ΚΚΕ. Η παραπάνω συνθήκη έθετε τις προυποθέσεις για να μπορεί ένα κράτος να αποτελέσει κράτος-μέλος της ΕΕ.Τα περιεχόμενα & οι προυποθέσεις  της συνθήκης, ήταν ορθώς δομημένες και διατυπωμένες ώστε να επιτευχθεί η σύγκλιση των χωρών ως προς το ευρώ,που ήταν και ο στόχος……..

   Τότε όμως που έγινε το λάθος και εξαιτίας της κρίσης ξεκίνησαν συζητήσεις για έξοδο χωρών από το ευρώ?

Είναι απλό…..Από τη μία πλευρά, οι κυβερνήσεις των χωρών επιθυμούσαν την είσοδο στη ΕΕ, ώστε να υπάρξουν και τα ανόλογα οφέλη ανά χώρα. Απ’την άλλη, τα αρμόδια όργανα για την επιλογή των χωρών επιθυμούσαν την ισχυροποίηση της Ευρωζώνης μέσω της μεγάλης συμμετοχής χωρών σ’άυτήν.Από καμία πλευρά όμως  δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία στο γεγονός ότι οι περισσότερες χώρες, μέσα σ’αυτές και η Ελλάδα, δεν είχαν κοινές υποδομές (πχ. φορολογία, οικονομία, τεχνολογία κτλ), συνεπώς και ούτε κοινές δυνατότητες ,με αποτέλεσμα αυτή η «παράλειψη» να φανεί πολύ έντονα  μετά το ξέσπασμα της κρίσης…..Σκεφτείτε το με βάση το εξής  παράδειγμα:  όταν τα βασικά θεμέλια μιάς οικοδομής δεν επαρκούν, όσο καλό και αν είναι το οικοδόμημα από άποψη υλικών και τεχνικής, δεν παρέχει ασφάλεια και αυτό μακροπρόθεσμα θα φανεί…..

Σήμερα  λοιπόν, γίνεται κατανοητό ότι δυστυχώς, εξαιτίας τέτοιων παραλείψεων που γιγαντώθηκαν και λόγω της κρίσης, «ράγισε» το γυαλί της δυνατής ΕΕ……Γίνονται προσπάθειες….Άραγε θα φέρουν αποτέλεσμα ή μελλοντικά θα επέλθει  οριστική ρήξη στους κόλπους της Ευρωζώνης με έξοδο κάποιων χωρών?

Σκεφτείτε το….γιατί η γνώση είναι δύναμη

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Η Ελλάδα εικοστή ακριβότερη χώρα για την αγορά - μεταπώληση ακινήτου

Μπορεί από τις αρχές του έτους οι αγοραπωλησίες κατοικιών να παραμένουν τελματωμένες, εν μέρει και λόγω των συνεχών φορολογικών αλλαγών (π.χ. φόρος υπεραξίας και ΕΝΦΙΑ), ωστόσο το καθεστώς των μεταβιβάσεων έχει γίνει σαφώς πιο φιλικό για τους ενδιαφερόμενους αγοραστές από τις αρχές του έτους, κυρίως λόγω της μείωσης του φόρου μεταβίβασης σε 3%, έναντι συντελεστή 8% για τα πρώτα 20.000 ευρώ και 10% για το υπόλοιπο της αξίας τού προς αγορά ακινήτου.

Η εξέλιξη αυτή έχει οδηγήσει αρκετούς αναλυτές στην εκτίμηση ότι, μόλις οι οικονομικές συνθήκες βελτιωθούν, θα υπάρξει ταχύτερη ανάκαμψη της αγοράς. Σε σχετική ανάλυση της εταιρείας ερευνών Global Property Guide, επισημαίνεται η βελτίωση της κατάταξης της χώρας, με βάση το συνολικό κόστος αγοραπωλησίας μεταχειρισμένης κατοικίας. Συγκεκριμένα, πλέον η Ελλάδα καταλαμβάνει την 20ή θέση της σχετικής λίστας, όντας στο μέσο όρο της Ευρώπης, καθώς λαμβάνονται υπόψη συνολικά 40 χώρες. Είναι δηλαδή η 20ή ακριβότερη χώρα για την αγορά και μεταπώληση ακινήτου (ως ελάχιστη περίοδος διακράτησης υπολογίζονται τα 10 χρόνια). Συνολικά, η Global Property Guide εκτιμά ότι το συνολικό κόστος αγγίζει το 9,65% της συνολικής αξίας ενός ακινήτου και περιλαμβάνει φόρους (μεταβίβασης στην αγορά και υπεραξίας στην πώληση), αμοιβή μεσίτη, νομικά/συμβολαιογραφικά έξοδα και τέλη εγγραφής στο κτηματολόγιο/υποθηκοφυλακείο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από ένα χρόνο, δηλαδή πριν από τη μείωση του συντελεστή φόρου μεταβίβασης, η χώρα βρισκόταν στην 9η θέση της σχετικής λίστας με κόστος της τάξεως του 15,47% κατά μέσο όρο. Είναι προφανές ότι η επιλογή της Πολιτείας είναι η στροφή του μοντέλου φορολόγησης των ακινήτων, το οποίο μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν επικεντρωμένο στις μεταβιβάσεις και όχι στην κατοχή. Πλέον ισχύει το αντίστροφο, δηλαδή το κόστος μεταβίβασης έχει περιοριστεί σημαντικά, σε αντίθεση με το κόστος κατοχής, το οποίο έχει πολλαπλασιαστεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια.

Το υψηλότερο κόστος αγοραπωλησιών ακινήτων διαθέτει η Ρωσία με 25% της συνολικής αξίας του ακινήτου, ενώ ακολουθεί η Ιταλία με 22,6%. Η Κύπρος παραμένει στην 8η θέση της κατάταξης με κόστος 16%, ενώ έπονται η Γερμανία, η Πορτογαλία και η Ισπανία που συμπληρώνει την πρώτη δεκάδα, με κόστη της τάξεως του 14,84%, 14,42% και 13,5% αντίστοιχα. Στον αντίποδα, το χαμηλότερο κόστος διαθέτουν η Ισλανδία και η Δανία με μόλις 2,91% και 3,04% αντίστοιχα.

Σύμφωνα με φορείς της αγοράς ακινήτων, πρόσθετη ώθηση στις αγοραπωλησίες αναμένεται να δώσει η ρύθμιση που καταργεί την υποχρέωση των αγοραστών να δικαιολογούν «πόθεν έσχες» με βάση την αντικειμενική αξία του προς απόκτηση ακινήτου. Πλέον, οι ενδιαφερόμενοι θα καλούνται να καλύψουν το «πόθεν έσχες» με βάση την αναγραφόμενη τιμή του συμβολαίου, γεγονός που θα διευκολύνει πολλές μεταβιβάσεις οι οποίες είχαν αναβληθεί ή ακόμα και ματαιωθεί από τις αρχές του έτους, όταν επανήλθε δηλαδή σε ισχύ η εν λόγω διάταξη. Η αιτία των ακυρωθέντων συμφωνιών έγκειται στο ότι πλέον η πλειονότητα των συναλλαγών αφορά ακίνητα που πωλούνται σε τιμές αισθητά χαμηλότερες από την αντικειμενική αξία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη συγκεκριμένη τάση την αποδέχονται πλέον και στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος, όπως ο κ. Θεόδωρος Μητράκος, επικεφαλής του τμήματος Οικονομικής Ανάλυσης της ΤτΕ, ο οποίος παραδέχθηκε σε πρόσφατη ημερίδα ότι οι αντικειμενικές αξίες είναι πλέον 15%-20% υψηλότερες, κατά μέσο όρο, από τις πραγματικές τιμές πώλησης των κατοικιών.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι φορείς του κλάδου ζητούν συνεχώς την αναθεώρηση των αντικειμενικών τιμών, οι οποίες παραμένουν αμετάβλητες από το 2007. Ταυτόχρονα, μια αναπροσαρμογή των τιμών προς τα κάτω θα ελάφραινε και το κόστος του ετήσιου φόρου κατοχής (ΕΝΦΙΑ) για όλους τους ιδιοκτήτες, καθιστώντας το ακίνητο ελκυστικότερη επιλογή είτε για τους επενδυτές είτε για όσους έχουν αναβάλει επ’ αόριστον την απόκτηση νέας κατοικίας, φοβούμενοι τη φορολογική επιβάρυνση.

http://www.msn.com/el-gr/