Μια χούντα θα μας… φεσώσει

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ήταν σκληροί, σκότωσαν και μερικούς αλλά τουλάχιστον ήταν «αδιάφθοροι» και «πέθαναν στην ψάθα». Χονδροειδή ψέμματα σαν κι αυτά ακούγονται όλο και συχνότερα για τα στελέχη της χούντας των συνταγματαρχών.

Γιατί όμως τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού δεν τα διαψεύδουν με μια ομοβροντία δημοσιευμάτων και δηλώσεων; Ίσως γιατί ανοίγοντας το φάκελο «διαφθορά στη χούντα» θα βρεθούν αντιμέτωποι με επιχειρηματίες και πολιτικούς που κυβερνούν ακόμη και σήμερα τη χώρα.

Η Ντέλλα Ρουφογάλη, ένα από τα γνωστότερα φωτομοντέλα της δεκαετίας του ‘60, έλαμπε πραγματικά στο νυφικό της. Και είχε κάθε λόγο. Το ημερολόγιο έγραφε 1973 και κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μια εξέγερση φοιτητών στο Πολυτεχνείο θα άλλαζε ύστερα από μερικούς μήνες την πορεία της χώρας.

Ο κύριος με το ατσαλάκωτο γαμπριάτικο κουστούμι δίπλα της ήταν ο διοικητής της ΚΥΠ και στη θέση των καλεσμένων καθόταν η αφρόκρεμα των επιχειρηματιών που συγχρωτιζόταν με τη χούντα: Ο Παύλος Βαρδινογιάννης, ο εφοπλιστής Θεοδωρακόπουλος με το γιο του τον Τάκη, ο Κώστας Δρακόπουλος των διυλιστηρίων, ο Νίκος Ταβουλάρης των ναυπηγείων, το ζεύγος Μποδοσάκη, ο Αγγελος Κανελλόπουλος των τσιμέντων ‘Τιτάν’, ο Τομ Πάππας, ο Γιάννης Λάτσης και πολλοί άλλοι.

Από τις δεκάδες ιστορίες σχετικά με το όργιο διαφθοράς, της επταετίας, το «ημερολόγιο της Ντέλλας» περιέχει ίσως τις πιο γλαφυρές εικόνες για ένα καθεστώς που δεν διέφερε σε τίποτα από τις λατινοαμερικάνικες μπανανίες της δεκαετίας του ’70.

«Η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως, το ίδιο και η συμπεριφορά όλων απέναντί μου» θυμόταν η Ρουφογάλη και συνέχιζε: «Φέρομαι φιλικά προς τους… πλούσιους φιλοχουντικούς επιχειρηματίες που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα μαζί με τα ραβασάκια για ρουσφέτια [...] Γεύομαι τη δύναμη της εξουσίας, και με μαγεύει». Σε ένα άλλο σημείο περιγράφει τις «αυτοκρατορικές» διακοπές που πέρασε στο Παρίσι μαζί με τη σύζυγο του δικτάτορα Παπαδόπουλου –πάντα με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. «Μένουμε σε μεγάλες σουίτες στο Intercontinental. Έρχονται να μας επισκεφθούν με το τραίνο από τη Γενεύη ο Γιάννης Λάτσης και η σύζυγός του Εριέτα. Είναι πολύ φίλοι της Δέσποινας. [...] Λόγω της παρατεταμένης κακοκαιρίας, πηγαίνουμε οδικώς στις Βρυξέλλες με λιμουζίνα που μας έστειλε ο Ωνάσης».

Το όργιο διαφοράς που χαρακτήρισε την επταετία έχει περιγράψει με εξαιρετική επάρκεια και γλαφυρότητα η δημοσιογραφική ομάδα του «Ιού της Κυριακής» και πολύ πιο πρόσφατα η εφημερίδα ΠΡΙΝ και ο Διονύσης Ελευθεράτος. Πριν σταχυολογήσουμε όμως και εμείς ορισμένες στιγμές από το φαγαπότι, που πραγματοποίησαν τα μεγαλύτερα «λαμόγια» της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, αξίζει να δούμε ορισμένους από τους λόγους για τους οποίους η θεωρία των «αδιάφθορων στρατηγών» επανέρχεται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.

Ζητούνται αστοί

Για αρκετές αγροτικές κοινωνίες που πέρασαν βίαια στον «γενναίο, νέο, κόσμο» του καπιταλισμού ο στρατός κλήθηκε, για ένα μικρό χρονικό διάστημα, να παίξει το ρόλο της ανύπαρκτης αστικής τάξης. Όταν λόγου χάρη ο Ατατούρκ παρέλαβε μια χώρα με αφανισμένη την υπάρχουσα αστική τάξη των Αρμενίων και των Ελλήνων οι συνάδελφοι αξιωματικοί αποτελούσαν το καλύτερο υποκατάστατο. Ακόμη και ο Λέον Τρότσκι, που εκείνη την περίοδο ζούσε εξόριστος στα Πριγκιποννήσια έβλεπε τους νεαρούς αξιωματικούς σαν μια «κριτικά σκεπτόμενη και δυσφορούσα πρωτοπορία». «Τα καλύτερα εκπαιδευμένα τμήματα της τουρκικής ιντελιγκέντσιας» θα γράψει στα απομνημονεύματά του «όπως οι καθηγητές και οι μηχανικοί, μην βρίσκοντας πώς να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους στα σχολεία και τα εργοστάσια, αποφάσισαν να γίνουν αξιωματικοί του στρατού [...] Το κράτος είχε εκθρέψει μέσα στα ίδια του τα σπλάχνα τη μάχιμη πρωτοπορία του φιλόδοξου αστικού κράτους».

Το παράδειγμά του Ατατούρκ θα ακολουθήσουν αρκετές δεκαετίες αργότερα ο Περόν στην Αργεντινή αλλά ακόμη και ηγέτες του αραβικού εθνικισμού που ισορροπούσαν άτσαλα ανάμεσα στα σοσιαλιστικά κελεύσματα της ΕΣΣΔ και στον αστικό εκσυγχρονισμό της Δύσης.

Το γεγονός βέβαια ότι όλοι αυτοί οι αξιωματικοί έφερναν έναν αέρα εκσυγχρονισμού, και πειθαρχίας σε οπισθοδρομικές κοινωνίες, δεν τους καθιστά σε καμία περίπτωση αδιάφθορους – με τον ίδιο τρόπο που σύγχρονες εταιρείες όπως η Enron ή η Siemens δεν είναι λιγότερο διεφθαρμένες από τους ζάμπλουτος δικτάτορες της υποσαχάρειας Αφρικής. Απλώς η διαφθορά των πρώτων είναι θεσμοθετημένη στο κυρίαρχο οικονομικό σύστημα και πιο δύσκολα αναγνωρίσιμη.

Σε όλα τα καθεστώτα πάντως όπου οι στρατιωτικοί έπαιξαν το ρόλο μιας πρώιμης αστικής τάξης δημιουργήθηκαν μαφιόζικου τύπου μονοπώλια με τα οποία οι αξιωματικοί λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία. Στην περίπτωση της Τουρκίας το γιγαντιαίο Ταμείο Αλληλοβοήθειας Στρατού (ΟΥΑΚ), είχε μετατραπεί σε μια υπερ-εταιρεία που έλεγχε μέχρι πρότινος τους πυλώνες της οικονομίας.

Η κατάσταση θα επιδεινωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη με το ξέσπασμα του ψυχρού πολέμου, όταν οι ΗΠΑ αναθέτουν σε ομάδες στρατιωτικών να ανατρέψουν εχθρικές προς την Ουάσινγκτον κυβερνήσεις. Η πρόβα τζενεράλε γίνεται στο Ιράν με την ανατροπή του Μοσάντεκ, το 1953, για να ακολουθήσει η Γουατεμάλα και να ξεκινήσει έτσι το ντόμινο των πραξικοπημάτων της CIA στη Λατινική Αμερική. Οι νέοι δικτάτορες όχι μόνο δεν φέρνουν τον αέρα μιας κοινωνικής πρωτοπορίας αλλά συνήθως είναι τα αιματοβαμμένα πρωτοπαλίκαρα παρακρατικών μηχανισμών. Με πρόσχημα την αναχαίτιση της «ερυθράς απειλής» υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί, που συνήθως έχουν εκπαιδευτεί στις ΗΠΑ μετατρέπονται σε ντίλερ αμερικανικών πολυεθνικών.

Το παράδειγμα του δικτάτορα Πινοσέτ οποίος επέστρεψε τα εθνικοποιημένα ορυχεία χαλκού στην αμερικανική ΑΤΤ και άνοιξε τις πύλες της Χιλής στο αμερικανικό κεφάλαιο είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο μια ολόκληρης περιόδου. Στη Μιανμάρ το στρατιωτικό καθεστώς είχε φτάσει να προσφέρει πολίτες του σαν σκλάβους σε αμερικανικές και γαλλικές πολυεθνικές όπως η Halliburton και η Total.

Ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους οι νέοι δικτάτορες βούταγαν το δάχτυλο στο μέλι των δημόσιων ταμείων ενώ προσέφεραν χρυσοφόρα συμβόλαια στις εγχώριες οικονομικές ελίτ. Σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, από τη χούντα του Γκαλτιέρι στην Αργεντινή μέχρι τη δικτατορία του Σουχάρτο στην Ινδονησία, η διαφθορά γιγαντώθηκε ακόμη και σε σχέση με τις χειρότερες πολιτικές κυβερνήσεις στέλνοντας στα ουράνια και το δημόσιο χρέος.

Πάντα Coca Cola

Η περίπτωση της Ελληνικής χούντας όχι μόνο δεν θα αποτελέσει εξαίρεση αλλά θα δώσει ορισμένα από τα πιο κραυγαλέα παραδείγματα διαφθοράς στην ιστορία του 20ου αιώνα.

Πρώτοι ευργετηθέντες είναι Αμερικανοί και ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες, οι οποίοι λειτουργούν και σαν σύνδεσμοι με το Λευκό Οίκο. Ο ίδιος ο Παπαδόπουλος, ο οποίος υπήρξε σύνδεσμος της CIA με τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, δίνει προτεραιότητα στους «εργοδότες» του στην αντίπερα πλευρά του Ατλαντικού και κρατά για τον εαυτό του μόνο τρία «κωλόσπιτα» – όπως αποκαλούνταν οι βίλες επί πασοκικής παντοκρατορίας – στο Ψυχικό, την Πάρνηθα και το Λαγονήσι (η τελευταία ήταν προσφορά του Ωνάση).

Ο περίφημος Τομ Πάππας, ο οποίος αποτέλεσε και βασικό χρηματοδότη στην προεκλογική εκστρατεία του Ρίτσαρντ Νίξον, αποτέλεσε εμβληματική φιγούρα της εποχής. Έχοντας εξασφαλίσει από το 1962 λεόντειο θέση στην ελληνική αγορά ενέργειας με το διυλιστήριο της ESSO, με τη χούντα απαλλάσσεται και από αντισταθμιστικές υποχρεώσεις που είχε αναλάβει, για ανέγερση έξι αγροτοβιομηχανικών μονάδων σε διάφορα σημεία της χώρας.

Παράλληλα λαμβάνει άδεια για τα εργοστάσια της Coca Cola – μια σκανδαλώδης σύμβαση η οποία θα βυθίσει για πάντα την ελληνική βιομηχανία αναψυκτικών. Η Ελλάδα είναι πλέον και επισήμως οικονομικό προτεκτοράτο των ΗΠΑ, γεγονός που θα επιβεβαιωθεί όταν ένας υπάλληλος του Τομ Πάπας διορίζεται το 1967, υπουργός Δημόσιας Τάξης (με την ίδια άνεση που η κυβέρνηση Παπανδρέου διόριζε τα στελέχη της Goldman Sachs σε θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού).

Το ξεπούλημα σε αμερικανικές πολυεθνικές συνεχίζεται με την εταιρεία Litton η οποία υπογράφει ληστρική «αναπτυξιακή σύμβαση» (την οποία όπως διαβάζουμε στον «Ιό της Κυριακής» πρώτος είχε προτείνει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αλλά απορρίφθηκε από τη βουλή το 1966). Πρόκειται ουσιαστικά για ένα δώρο προς την αμερικανική εταιρεία η οποία υποσχέθηκε να φέρει στη χώρα δάνεια 800.000.000 δολαρίων και αντ’ αυτού έφυγε νύχτα έχοντας τσεπώσει μερικά εκατομμύρια του ελληνικού δημοσίου.

Με ζημιά εκατοντάδων εκατομμυρίων βρέθηκε ζημιωμένο το δημόσιο και από την ανάθεση από τον μακαρέζο στον Αμερικανό εργολάβο Robert McDonald της κατασκευής της Εγνατίας.

Προφανώς η ρεμούλα δεν θα μπορούσε να λείπει και από τον κατεξοχήν «προσωπικό» χώρο των στρατηγών, δηλαδή τις προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων. Μιλώντας στο Unfollow, ταξίαρχος ε.α που υπηρέτησε με αρκετές δυσμενείς μεταθέσεις στα χρόνια της δικτατορίας, περιγράφει ένα σκηνικό πραγματικής ληστείας από τις μικρότερες παραγγελίες τροφίμων μέχρι τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα. «Φτιάχτηκαν οικογένειες με αυτό τον τρόπο» υποστηρίζει ο ταξίαρχος ο οποίος θεωρεί ότι μέσα από τη βουλή έχουν περάσει και κομματάρχες που δεν θα βρίσκονταν εκεί αν οι πατεράδες τους δεν είχαν υπάρξει προμηθευτές του ελληνικού στρατού.

Το μεγάλο παιχνίδι στο εσωτερικό όμως παίζεται με τα μεγάλα τζάκια της χώρας – ορισμένα από τα οποία είχαν ξεκινήσει την «καριέρα» τους ως συνεργάτες των ναζί στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Σε αρκετές περιπτώσεις τα ανώτερα στελέχη της χούντας δρούσαν σαν εντολοδόχοι συγκεκριμένων επιχειρηματιών, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την κατασκευή του τρίτου διυλιστηρίου της χώρας το οποίο διεκδικούσε ο Ωνάσης, ο Νιάρχος, ο Βαρδινογιάννης, ο Ανδρεάδης και ο Λάτσης. Όπως εξηγούσε ο δημοσιογράφος, Διονύσης Ελευθεράτος, ο Παπαδόπουλος είχε ταχθεί εξ’αρχής στο πλευρό του Ωνάση ενώ ο Μακαρέζος στήριζε τον Νιάρχο. Τελικά ύστερα από πολυετή υπόγεια σύγκρουση, που απείλησε την σταθερότητα του καθεστώτος, ο Ωνάσης αποχώρησε αφήνοντας το τρίτο διυλιστήριο στους Ανδρεάδη – Λάτση ενώ ένα τέταρτο δόθηκε στον Βαρδινογιάννη.

Παράλληλα με το μεγάλο παιχνίδι, πάντως, οι πρωτεργάτες της δικτατορίας δεν ξέχασαν και τις τρέχουσες οικονομικές ανάγκες τους. Το ρουσφέτι γίνεται ο κανόνας και όλοι σπεύδουν να πλουτίσουν σαν να μην υπάρχει αύριο.

Από τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης τους οι πραξικοπηματίες στρατηγοί υπερδιπλασιάσουν τους μισθούς του πρωθυπουργού και των υπουργών (από 23 σε 25 χιλιάδες δραχμές και από 22 σε 35 αντίστοιχα) ενώ ανακαλύπτουν τα «εκτός έδρας» και αρκετά επιδόματα. Παράλληλα αρχίζουν να μοιράζουν σε συγγενείς και φίλους οφίτσια και μεγάλα δημόσια έργα. Τα αδέρφια του Παπαδόπουλου, Κωνστντίνος και Χαράλαμπος καταλαμβάνουν τις θέσεις «υπουργού παρά το πρωθυπουργώ» και Γ.Γ Δημόσιας τάξης, αντίστοιχα ενώ ο Μακαρέζος διορίζει τον κουνιάδο του υπουργό Γεωργίας και αργότερα Βορείου Ελλάδας. Για να διασφαλίσουν μάλιστα τον εαυτό τους από τυχόν μελλοντικές διώξεις θεσμοθετούν νέες ρυθμίσεις περί ευθύνης υπουργών με τις σχεδόν εξασφαλίζουν ότι κανείς δεν μπορεί να κινηθεί δικαστικά εναντίον τους χωρίς την έγκριση των «συναδέλφων» τους – ουσιαστικά δηλαδή των ιδίων.

Και η ιστορία όπως φαίνεται επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Ο Μιχαλολιάκος, ο πρώτος γραμματέας που διόρισε ο Παπαδόπουλος στη Νεολαία ΕΠΕΝ (πριν από τον Βορίδη) δήλωνε πριν από μερικούς μήνες ότι «ο τόπος είδε προκοπή μόνο επί Γεωργίου Παπαδόπουλου και 21ης Απριλίου». Το κόμμα του μάλιστα ξιφουλκούσε κατά της φορολόγησης των εφοπλιστών, διαιωνίζοντας την φοροασυλία του ναυτιλιακού κεφαλαίου που θεσμοθέτησε… η χούντα.

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Τα τρία σενάρια για την Ελλάδα στο Eurogroup – Πώς ο Τσίπρας μπορεί να σώσει το Σαμαρά.

Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός

Οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης έχουν στα χαρτιά τους τρία σενάρια για την Ελλάδα, τα οποία θα συζητήσουν στη συνεδρίαση του Eurogroup σύμφωνα με το Reuters.

Το πρώτο σενάριο θέλει τα χρήματα του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να επιστρέφονται στον EFSF, τον προσωρινό ευρωπαϊκό μηχανισμό. Η Ελλάδα θα πρέπει αργότερα να αιτηθεί μια πιστωτική γραμμή στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ). Το τηλεγράφημα του Reuters αναπτύσσει τις δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά αυτού του σχεδίου, σημειώνοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορούν να αυξηθούν τα κεφάλαια που αποτελούν απόθεμα για την Ελλάδα, αλλά την ίδια στιγμή οι όροι και προϋποθέσεις για την παροχή τους θα επιβληθούν από τον ΕΜΣ. Έτσι θα έχουν τη δυνατότητα οι πιστωτές μας να διακόψουν τη γραμμή στήριξης αν κρίνουν ότι η Ελλάδα δεν τηρεί τους όρους. Ουσιαστικά καμία διαφορά από τη σημερινή κατάσταση αφού θα βρεθούμε πάλι σε καθεστώς μνημονιακής επιτήρησης. Προφανώς η κυβέρνηση απεύχεται αυτό το σενάριο γιατί πολύ απλά δεν θα έχει κανένα λόγο να μην καταρρεύσει αν αναγκαστεί να υπογράψει μια νέα συμφωνία μετά τις εξαγγελίες για έξοδο στις αγορές και το «όχι άλλα μέτρα».

Το δεύτερο σενάριο προτείνει τα 11,4 δις του Ταμείου ΧΣ να διατεθούν με τρόπο ώστε να μπορούν να συνεισφέρουν και στην εξυπηρέτηση του χρέους εκτός από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Σε αυτή την περίπτωση τα 11,4 θα παραμείνουν ως έχουν χωρίς τη δυνατότητα αύξησης. Και πάλι θα υπάρχει το ενδεχόμενο παύσης της παροχής των χρημάτων σε περίπτωση που η Ελλάδα αποτυγχάνει να πιάσει τους στόχους της.

Το τελευταίο σενάριο αφορά την προσφορά μιας περιόδου χάριτος προς την Ελλάδα, κατά την οποία θα παραταθεί το σημερινό πρόγραμμα, ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να ικανοποιήσει τους όρους που απαιτούνται για να της παρασχεθεί η τελευταία δόση του προγράμματος. Σε αυτή την περίπτωση απλά η Ελλάδα δε βγαίνει από το μνημόνιο.

Ο Τσίπρας σανίδα σωτηρίας για Σαμαρά;

Σε καθένα από τα παραπάνω σχέδια, οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα βρεθούν στον τοίχο, αφού όποιο και αν εφαρμοστεί δε θα μπορέσουν να κρατήσουν τη δημοτικότητα της κυβέρνησης η οποία βρίσκεται ήδη σε ραγδαία πτώση. Αυτό που όμως φαντάζει οξύμωρο είναι ότι αν ο Σαμαράς δεχτεί την πρόταση Τσίπρα για μη διενέργεια καμιάς συμφωνίας με τους εταίρους πριν από την ανανέωση της κυβέρνησης μετά από συμφωνημένες πρόωρες εκλογές, κάτι που μπορεί να συνδυαστεί με το τρίτο σενάριο, θα καταφέρει να σωθεί από το ενδεχόμενο να καταντήσει να ηγείται μιας από τις πιο αντιδημοφιλείς κυβερνήσεις της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

http://www.rizopoulospost.com/

Η απίστευτη υποκρισία της Ευρώπης για το χρέος

του Γεώργιου Π. Μαλούχου 
Αν ζούσαν οι μεγάλοι δάσκαλοι της πολιτικής υποκρισίας που γεννήθηκε και θριάμβευσε στις ευρωπαϊκές αυλές και καγκελαρίες του 17ου, του 18ου ή του 19ου αιώνα, αναμφίβολα θα θαύμαζαν τους άξιους σημερινούς απογόνους τους – κι ίσως όχι μόνον αυτοί, ίσως ακόμα και πιο πίσω, στα χρόνια του Μακιαβέλι θα έπρεπε να ανατρέξει κανείς για να βρει κάτι παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή σχετικά με το ελληνικό χρέος. Στην αρχή της κρίσης οι πάντες στην Ευρώπη συμφωνούσαν ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν ήταν βιώσιμο στο 120% του ΑΕΠ – αυτό ήταν το μέγα πρόβλημα της χώρας. Με το πρόγραμμα που υιοθετήθηκε, το χρέος εξακοντίστηκε σε δραματικά υψηλότερα επίπεδα – ίσως περίπου στο 170%. Όταν αυτό επισημάνθηκε για πρώτη φορά, ήδη πριν από την υπογραφή του προγράμματος, η απάντηση Ευρωπαίων και κυβέρνησης ήταν  ότι έχει προβλεφθεί να είναι έτσι και θα αποκλιμακωθεί προς το τέλος του προγράμματος. Στη συνέχεια, προέκυψαν τα διάφορα «λάθη» τα οποία αναγνωρίστηκαν στους υπολογισμούς, ιδίως του ΔΝΤ, αλλά καμία διόρθωσή τους. Εν τω μεταξύ, ήρθε το PSI που κούρεψε διεθνείς ιδιώτες και, κυρίως, ελληνικούς τίτλους και ιδιωτικούς και δημόσιους διαλύοντας τα πάντα στο πέρασμά του. Η κυβέρνηση πανηγύρισε τη δήθεν επιτυχία της. Το κακό συνέχιζε μέχρι που σε ένα περίφημο (αλλά επί της ουσίας διαβόητο) Eurogroup «αποφασίστηκε» ότι αν η Ελλάδα τα πάει καλά, θα ανοίξει και η συζήτηση για το χρέος. Από εκεί πιάστηκε η κυβέρνηση και άρχισε τα παραμύθια με τα success stories. Οσοι από τότε φώναζαν ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, ήταν φυσικά λαϊκιστές, αφελείς, άσχετοι, επικίνδυνοι, ενδεχομένως και… προδότες. Ηταν όλο, από την αρχή μέχρι το τέλος, ένα παραμύθι. Αλλωστε, πρέπει να τους το… αναγνωρίσει κανείς, οι Γερμανοί, που ενώ ως τμήμα της ευρωπαϊκής δομής άνοιξαν δήθεν την πόρτα απομείωσης με εκείνη την απόφαση, ως εθνική πολιτική στο Βερολίνο κατέστησαν αμέτρητες φορές σαφές ότι κάτι τέτοιο ουδέποτε επρόκειτο να συμβεί… Το ΔΝΤ, ο μοναδικός από τους τρεις «παίκτες» που ήθελε να κουρευτεί το ελληνικό χρέος, προσπάθησε να ανοίξει πριν από λίγους μήνες τη συζήτηση και να οργανώσει σχετικό φόρουμ στην Ουάσιγκτον. Οι Γερμανοί το τορπίλισαν πριν καν ξεκινήσει. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση, για καθαρά μικροπολιτικούς λόγους έκανε τα όσα γνωστά έκανε με την υπόθεση του ΔΝΤ και τις γνωστές σε όλους πρόσφατες συνέπειες. Τώρα, η υποκρισία φτάνει στο απροχώρητο: ξεχάστηκαν και οι ψευτοδεσμεύσεις του Eurogroup, ξεχάστηκε και το «μη βιώσιμο» ποσοστό του ΑΕΠ και, ξαφνικά, ω του θαύματος, το χρέος βαφτίζεται τώρα βιώσιμο από τους ευρωπαίους…! Είναι απίστευτη η έκταση αυτής της υποκρισίας, όπως θα είναι και εξίσου απίστευτες οι συνέπειές της για την Ελλάδα. Και, όσο κι αν δεν το αντιλαμβάνονται εκείνοι που σχεδιάζουν αυτή την πολιτική, είναι πλέον αδύνατον η Ευρώπη να προχωρήσει με αυτό τον τρόπο. Και δεν θα προχωρήσει. Αντίθετα, θα ακροβατεί όλο και πιο πολύ με τη διάλυση…
http://papaioannou-giannis.net/

Ο φορολογικός παράδεισος του Λουξεμβούργου πίσω από την μνημονιακή κόλαση της ΕΚΤ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μια μικρή γεύση και γα τα όσα θα γίνουν στην Ελλάδα όταν τυπικά κλείσει το κεφάλαιο των Μνημονίων πήραμε από την Ιρλανδία με αφορμή την αποκάλυψη της μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας Irish Times (εδώ το σχετικό δημοσίευμα) σχετικά με την αφόρητη πίεση που άσκησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο Δουβλίνο για να υπαχθεί η χώρα σε μνημόνιο. Διαφορετικά, δεν θα ενέκριναν ούτε ευρώ στις τράπεζες και θα διέκοπταν την χρηματοδότηση μέσω του μηχανισμού έκτακτης παροχής ρευστότητας, ELA. Ενδεικτικό της σοβαρότητας της κατάστασης είναι ότι απαντώντας η Φρανκφούρτη στις κατηγορίες που διατυπώθηκαν εναντίον της, για τον εκβιασμό που άσκησε στον τότε πρωθυπουργό Μπράιαν Κόουεν, επιβεβαίωσε όλα όσα της καταλογίζονται.

Οι δύο επιστολές του πρώην προέδρου της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ που έδωσε στην δημοσιότητα η Φρανκφούρτη (εδώ το σχετικό λινκ) αποκαλύπτουν τις εγκληματικές ευθύνες του θεματοφύλακα του ευρώ για την τροπή που έλαβε η κρίση. Ειδικότερα η επιστολή με ημερομηνία 19 Νοεμβρίου 2010 αναφέρει κατά λέξη: «είναι θέση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ ότι μόνο αν λάβουμε γραπτά μια δέσμευση της ιρλανδικής κυβέρνησης απέναντι στο Ευρωσύστημα στα ακόλουθα τέσσερα σημεία μπορούμε να εγκρίνουμε περαιτέρω προβλέψεις του ELA στα ιρλανδικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα». Κι ακολουθεί η «λίστα με τα ψώνια»: «Πρώτο, η ιρλανδική κυβέρνηση θα στείλει αίτημα χρηματοοικονομικής υποστήριξης προς το Γιούρογκρουπ. Δεύτερο, το αίτημα θα συμπεριλαμβάνει δέσμευση για ανάληψη αποφασιστικών ενεργειών στους τομείς της δημοσιονομικής συγκράτησης, των δομικών μεταρρυθμίσεων και της αναδιάρθρωσης του χρηματοπιστωτικού τομέα, σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΚΤ. Τρίτο, το σχέδιο για την αναδιάρθρωση του ιρλανδικού χρηματοπιστωτικού τομέα θα περιλαμβάνει πρόβλεψη για τα αναγκαία κεφάλαια σε εκείνες τις ιρλανδικές τράπεζες που τα χρειάζονται και θα χρηματοδοτηθούν από οικονομικούς πόρους που παρέχονται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο στην ιρλανδική κυβέρνηση όπως επίσης κι από οικονομικούς πόρους που είναι διαθέσιμοι στην ιρλανδική κυβέρνηση, περιλαμβανομένων των υπαρχόντων ρευστών διαθεσίμων της ιρλανδικής κυβέρνησης, κ.λπ.».

Όλα τα παραπάνω είναι αποκαλυπτικά γιατί δείχνουν πώς η ΕΚΤ, κατόπιν εντολής προφανώς του Βερολίνου, με τις παρεμβάσεις της κι αξιοποιώντας τις δυνατότητες που είχε επέβαλε την διάσωση των τραπεζών και τα αιματηρά προγράμματα λιτότητας, προς όφελος των χρεοκοπημένων τραπεζών και των απατεώνων που τις διοικούσαν.

Οι ευθύνες της ΕΕ για την ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων και την οικονομική κρίση (όπως εκφράζεται με την μορφή των σταθερά μειουμένων φορολογικών εσόδων από τις μεγάλες επιχειρήσεις, που είναι η σημαντικότερη αιτία του δημοσιονομικού εκτροχιασμού) αποκαλύφθηκε επίσης με αφορμή το υλικό που έδωσε στην δημοσιότητα η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) για την καλά οργανωμένη και χρόνια φορο-αποφυγή που γίνεται στο Λουξεμβούργο. Χάριν ακριβείας, αναφέρουμε ότι με τον όρο φορο-αποφυγή εννοούμε την εκμετάλλευση νόμιμων δυνατοτήτων που παρέχει ή κάνει ανεκτές το φορολογικό σύστημα από μεγάλες συνήθως επιχειρήσεις για να πληρώνονται λιγότεροι φόροι. Η φορο-αποφυγή μπορεί να έχει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα με την φοροδιαφυγή (μειωμένοι φόροι για τις επιχειρήσεις, μειωμένα φορολογικά έσοδα για το κράτος), η τελευταία ωστόσο παραβιάζει και δεν προσπερνάει διακριτικά και κυρίως συναινετικά την ισχύουσα φορολογική νομοθεσία. Η φορο-αποφυγή, με άλλα λόγια, είναι η φοροδιαφυγή των πλουσίων: πιο εκλεπτυσμένη, σύνθετη τεχνικά, πάντα κοσμοπολίτικη κι αφορούσα χονδρά ποσά, όχι πενταροδεκάρες, όπως πχ τον ΦΠΑ που κλέβουν οι μαγαζάτορες στα νησιά…

Προς επίρρωση τα στοιχεία για το πάρτι που είχε στηθεί στο Λουξεμβούργο επί χρόνια. Με βάση τις μέχρι τώρα αποκαλύψεις, που περιλαμβάνονται σε 28.000 σελίδες απορρήτων εγγράφων τα οποία μελετούνταν επί έξι μήνες, αφορά περισσότερες από 343 επιχειρήσεις. Πρόκειται για την αφρόκρεμα του παγκόσμιου καπιταλισμού: Pepsi, Ikea, Procter & Gamble, JPMorgan, FedEx, Amazon, Deutsche Bank και πολλές άλλες. Το κύρος που είχε αποκτήσει το Λουξεμβούργο, ως παγκόσμιο φορολογικό πλυντήριο, είχε οδηγήσει τις 170 από τις 500 μεγάλες εταιρείες του περιοδικού Fortune να διαθέτουν κι ένα υποκατάστημα στο Λουξεμβούργο. Σχεδόν δε πάντα ήταν μια θυρίδα, όπως συνέβαινε με τις 1.600 «ένοικους» στη διεύθυνση Rue Guillaume Kroll 5. Το τρίγωνο του διαβόλου που είχε στηθεί μεταξύ φορολογικών αρχών και πολυεθνικών εταιρειών περιελάμβανε την λογιστικο-ελεγκτική εταιρεία PriceWaterhouseCoopers (PWC) που διευκόλυνε τις …διευθετήσεις. Συγκεκριμένα, αξιοποιώντας πρόβλεψη του νόμου, προχωρούσε σε μια εξατομικευμένη διευθέτηση των φορολογικών υποχρεώσεων κάθε επιχείρησης (tax ruling), έκτασης συχνά 20-100 σελίδων, που ως αποτέλεσμα είχε ο φόρος σχεδόν να μηδενίζεται. Δεν πρόκειται για υπερβολή! Το 2012, χαρακτηριστικά, σε ένα σύνολο κερδών αμερικανικών εταιρειών ύψους 95 δισ. δολ. που κατευθύνθηκαν στο Λουξεμβούργο καταβλήθηκε φόρος ύψους 1,04 δισ. δολ., που σημαίνει 1,1%! Οι διαδικασίες που συμφωνούνταν με κάθε ενδιαφερόμενο, και συχνά εγκρίνονταν μέσα στην ίδια μέρα από τις φορολογικές αρχές του Λουξεμβούργου, ήταν τόσο περίπλοκες ώστε απεικονίζονταν σε διαγράμματα, με ορισμένες περιπτώσεις να προβλέπουν ακόμη και 79 βήματα μέχρι να φτάσουν στην πολυπόθητη φορολογική ασυλία!

Η ΕΚΤ απείλησε με διακοπή χρηματοδότησης των ιρλανδικών τραπεζών αν δεν επιβληθεί μνημόνιο και το Λουξεμβούργο εξασφάλιζε φορολογία στο 1,1%

Οι ευθύνες ωστόσο της ΕΕ για την μετατροπή του Λουξεμβούργου σε φορολογικό παράδεισο και πλυντήριο της διπλανής πόρτας δεν είναι τόσο προφανείς. Επανειλημμένως γράφτηκε για παράδειγμα ότι οι αποκαλύψεις της ICIJ αποτέλεσαν συνέχεια των ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το κατά πόσο οι φορολογικές «διευθετήσεις» της Amazon με το Μεγάλο Δουκάτο, όπως λέγεται το Λουξεμβούργο των 484.000 κατοίκων όπου οι λογιστές είναι τέσσερις φορές περισσότεροι από τους αστυνομικούς, παραβιάζουν τους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού. Ανάλογη έρευνα ήταν σε εξέλιξη και για την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Fiat. Το ενδιαφέρον της ΕΕ για την τήρηση των φορολογικών κανόνων είναι ανάλογο του ενδιαφέροντος της για τον σεβασμό του ελεύθερου ανταγωνισμού. Αποδεικνύεται δε από τον ενεργό ρόλο που έπαιξε ώστε οι ελληνικές τράπεζες να συρρικνωθούν σε 4 και το μονοπώλιο της κρατικής Ολυμπιακής Αεροπορίας να σπάσει επιτέλους για να επέλθει το πολυπόθητο καθεστώς του ελεύθερου ανταγωνισμού της ιδιωτικής Aegean… Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην φορολογία, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πιέζει διαρκώς στην κατεύθυνση μείωσης των συντελεστών φορολόγησης των επιχειρήσεων κι επίσης, το πλέον σκανδαλώδες, στην ενεργό ανάμιξη των λογιστικο-ελεγκτικών εταιρειών σε φορολογικές εργασίες που μέχρι πρόσφατα ανήκαν στο δημόσιο, αποτελούσαν δηλαδή υποχρέωση των Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών (πχ φορολογικό πιστοποιητικό). Το καθεστώς αυτό επιβλήθηκε στο πλαίσιο των «εκσυγχρονισμών» που επέβαλε η Τρόικα, από το 2010 κιόλας.

Η σύζευξη του δημόσιου τομέα με τις λογιστικο-ελεγκτικές εταιρείες εκφράζεται με την επιλογή του Γ. Μαυραγάνη και της Κατ. Σαββαΐδου για την θέση του υφυπουργών Οικονομικών και της γενικής γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, αντίστοιχα. Και οι δύο προέρχονται από την PWC, που ευθύνεται για την φοροαποφυγή δισ. ευρώ. Η επιλογή τους για τόσο υψηλές θέσεις δημιουρ­γεί υπόνοιες, καθώς τίποτε δεν διασφαλίζει ότι πελάτες από τις προηγούμενες δουλειές τους δεν θα τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης από τα νέα πόστα τους. Πολύ περισσότερο δε καθώς αποδεδειγμένα πλέον δεν προέρχονται από φιλανθρωπικό ίδρυμα. Η PWC, έστω κι αν είναι η κορυφή του παγόβουνου, αποτελεί μέρος του φορολογικού προβλήματος κι όχι της λύσης τους. Τα στελέχη της επομένως δεν μπορεί να περιβάλλονται με το κύρος του ειδήμονα. Πόσος στρουθοκαμηλισμός πια;

Ας ρίξουμε μια ματιά και στις εννιά εταιρείες που προσέφυγαν στις υπηρεσίες της PWC για να γευτούν τα προνόμια από το πλυντήριο του Λουξεμβούργου, απ’ τις οποίες είναι γνωστές μέχρι στιγμής οι τέσσερις. Οι δύο εξ αυτών δε χρειάζονται συστάσεις: είναι η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Wind κι η τράπεζα Eurobank. Από την εν λόγω τράπεζα όμως, που σώθηκε με κρατικά χρήματα, προέρχεται ο υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης. Δεδομένου πως το «έγκλημα» της μαζικής φορο-αποφυγής, το οποίο στέρησε από φορολογικά έσοδα όλες τις υπόλοιπες κυβερνήσεις της ΕΕ, συνέβη την περίοδο 1995-2013 (όταν πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου ήταν ο σημερινός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ), ο Γκίκας Χαρδούβελης δεν πείθει όταν προσποιείται ότι δεν γνώριζε. Στο επίσημο βιογραφικό του (εδώ το σχετικό λινκ) αναφέρει: «Μέλος της εκτελεστικής επιτροπής και επικεφαλής Οικονομικών Μελετών του ομίλου της Eurobank (2005-2011, 2012-2014)». Ήταν επομένως παρών όταν γινόταν το πάρτι της φοροαποφυγής και δεν μπορεί να προσποιείται τον ανήξερο!

Προφανώς κανείς δεν περιμένει να λογοδοτήσουν Σαμαράς και Γιούνκερ για τις πλάτες που βάζουν ώστε οι μεγάλες επιχειρήσεις να απαλλάσσονται των φορολογικών τους υποχρεώσεων και τα βάρη να μετακυλίονται στις πλάτες των εργαζομένων που καλούνται να καλύψουν το κενό που αφήνει η Eurobank κι η Wind. Με άλλα λόγια, οι 577.472 κατασχέσεις εις χείρας τρίτων κι οι 54.000 ποινικές διώξεις που διέταξε η εφορία μόνο το πρώτο εννιάμηνο του 2014 είναι η άλλη όψη της φορολογικής ασυδοσίας των μεγάλων επιχειρήσεων και των λογιστικο-ελεγκτικών εταιρειών. Έτσι όμως φαίνεται ότι η κόλαση των Μνημονίων που επέβαλε η ΕΚΤ στην Ιρλανδία (και προφανώς στην Ελλάδα όπως θα μάθουμε πολύ σύντομα) είναι η άλλη όψη του παράδεισου του Λουξεμβούργου. Δηλαδή, ποτέ η δημοσιονομική κρίση δεν θα είχε φτάσει σε αυτά τα επίπεδα αν οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν επιδίδονταν σε αγώνα δρόμου με έπαθλο ποια θα πληρώσει λιγότερους φόρους, αδειάζοντας έτσι τα κρατικά ταμεία κι οξύνοντας την φορολογική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους που καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό με συνεχώς μεγαλύτερους φόρους και λιγότερες παροχές.

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Κ. Λαπαβίτσας: “Μόνη λύση η διαγραφή του χρέους”

«Μόνη λύση για την Ελλάδα η διαγραφή του χρέους», λέει σήμερα στο Ράδιο 9,84 και στον Γιώργο Σαχίνη ο οικονομολόγος, πανεπιστημιακός καθηγητής Κώστας Λαπαβίτσας.

«Κυβέρνηση, συγκυβέρνηση και αυριανή κυβέρνηση οφείλει να ζητά μόνο τη γενναία διαγραφή του καθώς δεν είναι βιώσιμο, η επιμήκυνσή του δε λύνει το πρόβλημα της πίεσης που ασκεί στους Έλληνες και η μείωση των τόκων δε θα μας ανακουφίσει», αναφέρει, μετά και τις δηλώσεις του Γερούν Ντάισελμπλουμ, που προανήγγειλε από το Eurogroup ως το διάδοχο σχήμα του μνημονίου την Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένες Προϋποθέσεις (ECCL) καθώς και τη συμμετοχή του ΔΝΤ με ρόλο που απομένει να ξεκαθαριστεί.

http://eleutheriellada.wordpress.com/

2o ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡI ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 9  ΝΟΕΜΒΡΗ από τις 11 έως 2μμ  (δίπλα στο παρκινγκ Φιλλίπου, Αμπελόκηποι)

Μπορείτε να πάρετε ότι θέλετε δωρεάν -να αφήσετε ότι δεν χρειάζεστε.            

Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση! Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία της περιοχής  μας πρέπει να συναντηθούμε, να συζητήσουμε και να δράσουμε ομαδικά και συντονισμένα. Να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης σε κάθε γειτονία. Να μην αφήσουμε να πεταχτούν οικογένειες στο δρόμο. Να προστατέψουμε όσους απειλούν οι σύγχρονοι μαυραγορίτες. Να ενοποιούμε τους αγώνες μας με συμμετοχή σε απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις, αποκλεισμούς, διαμαρτυρίες, να βάλουμε ένα φρένο στην διάλυση της ζωής μας. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!

- Ανοιχτή συνέλευση κάθε δεύτερη Πέμπτη στις 7 μμ στο Δημαρχείο Αμπελόκηπων

 -Ενημερώστε άμεσα σε περίπτωση κομμένου ρεύματος, κατάσχεσης, πρόστιμα ΟΑΣΘ κτλ.

στo τηλέφωνο:2310265730,   στο email: epitropidrasis@gmail.com

στο blog:  www.epitropidrasisds.blogspot.gr

Με τη δική μας δράση και αγώνα παντού να επιβάλλουμε:

·   Απαγόρευση των  κατασχέσεων  κατοικιών και  καταθέσεων.

·   Κανένα σπίτι χωρίς, τροφή, ρεύμα, νερό και θέρμανση

·   Κατάργηση των μνημονίων και των αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων.

·   Διαγραφή του χρέους, να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα για να βελτιώσουμε την ζωή μας.

·   Υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών/υπηρεσιών.

·   Υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μας

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΡΑΣΗΣ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ

Σόιμπλε: Δεν βγαίνετε από το μνημόνιο αν δεν τελειωσουν οι μεταρρυθμίσεις

Στη συνέντευξη Τύπου μετά το σημερινό Ecofin, ο κ. Σόιμπλε (φωτ. αρχείου) επανέλαβε ότι η Ελλάδα έχει σημειώσει πολλές επιτυχίες, συμπληρώνοντας όμως πως δεν είμαστε ακόμη στο σημείο να έχουν εξαλειφθεί οι πιθανοί κίνδυνοι. Κλειδί για την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές χαρακτήρισε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στις οποίες έχει δεσμευτεί η Ελλάδα, ζητώντας την ολοκλήρωση του προγράμματος. Στη συνέντευξη Τύπου μετά το σημερινό Ecofin, ο κ. Σόιμπλε ανέφερε ότι η εξέταση της πορείας του προγράμματος στην Ελλάδα δεν μπορεί ακόμη να ολοκληρωθεί γιατί σημαντικά τμήματα των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί, κάτι που -όπως είπε- είναι απαραίτητο για την ολοκλήρωση του προγράμματος. Γι΄αυτό, υπογράμμισε ο ίδιος, «απευθύναμε όλοι έκκληση στην Ελλάδα να ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατόν το πρόγραμμα». Αυτό, συνέχισε, είναι η προϋπόθεση για οποιαδήποτε συζήτηση μπορεί κανείς πιθανώς να κάνει ή να μην κάνει μετά το τέλος του προγράμματος..
http://papaioannou-giannis.net/

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΕΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Του Πάνου Παναγιώτου
Μία από τις πιο διαχρονικές αλήθειες είναι ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις λένε αναλήθειες. Και αυτό γιατί ο στόχος τους δεν είναι να αναδείξουν την πραγματικότητα ως έχει αλλά να την παρουσιάσουν όπως τις συμφέρει.
«Με ρωτήσατε προηγουμένως, κ. Τσίπρα, αν το χρέος μας είναι βιώσιμο.
Ευτυχώς για την Ελλάδα είναι. Δυστυχώς για το ΣΥΡΙΖΑ είναι.
Εμένα ρωτάτε άλλωστε; Το λένε ήδη οι αγορές.»Αντώνης Σαμαράς, Συζήτηση στη Βουλή,Οκτώβριος 2014
«Προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους απαιτείται …
η εφαρμογή δημοσιονομικής πολιτικής που θα οδηγήσει σε ικανά πρωτογενή πλεονάσματα»
Λουκάς Παπαδήμος, Ιούλιος 2014
Προκειμένου να δει κανείς μέσα από το προπέτασμα καπνού της κυβέρνησης, πρέπει να συγκεντρώσει και να συνθέσει τα κομμάτια του παζλ που θα τον καθοδηγήσουν να εμφανίσει την εικόνα που κρύβεται και να είναι έτοιμος να την αντέξει όσο άσχημη και αν είναι.

Πέντε τέτοια κομμάτια συγκεντρώνονται στην εικόνα που συνοδεύει το άρθρο και βοηθούν στην ολοκλήρωση του χρηματοοικονομικού παζλ της Ελλάδας και στην ανάδειξη της εικόνας που κρύβ ει για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Τα πέντε αυτά κομμάτια είναι :
α) η τιμή των 10ετών ομολόγων της Ελλάδας, λήξης το 2024 (πάνω αριστερά στην εικόνα που συνοδεύει το άρθρο),
β) τα επιτόκια των 10ετών ομολόγων (η κόκκινη καμπύλη στο πάνω δεξιά κομμάτι της εικόνας).
γ) ο Γενικός Δείκτης τιμών του Χρηματιστηρίου Αθηνών (άσπρες και κόκκινες μπάρες στο πάνω δεξιά κομμάτι της εικόνας)
δ) το ελληνικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, (κίτρινες μεγάλες μπάρες στο μέσο της εικόνας – πρόβλεψη για το διάστημα 2015-2022 από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, με βάση και τις επίσημες προβλέψεις της Τρόικας)
ε) η βαθμολογία του ελληνικού χρέους από τους τρεις, κύριους, οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης (πίνακας στο κάτω μέρος της εικόνας)
Ξεκινώντας από το τέλος, το πέμπτο κομμάτι του παζλ (ε) μας δείχνει πως η πιστοληπτική βαθμολογία της Ελλάδας από τους τρεις, κύριους, οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης είναι B, Caa1και B, δηλαδή από τις χαμηλότερες στον κόσμο. Αυτή η βαθμολογία συνεπάγεται πως η Ελλάδα θεωρείται μία χώρα της οποίας τα ομόλογα δεν είναι επενδυτικά προϊόντα αλλά προϊόντα πολύ υψηλού ρίσκου στα οποία εμπεριέχεται το ρίσκο αναδιάρθρωσης, εξαιτίας του ότι υπάρχει κίνδυνος αδυναμίας εξυπηρέτησης του χρέους, δηλαδή ο κίνδυνος πτώχευσης.
Η βαθμολογία αυτή συνδέεται με το τέταρτο κομμάτι του παζλ, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σήμερα και την εξέλιξη του με βάση τις εκτιμήσεις του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που αν και στηρίζονται στις αντίστοιχες της Τρόικας, είναι κατά τι ρεαλιστικότερες και πιο αρνητικές από αυτές.
Το χρέος στο 2014 κυμαίνεται κοντά στο 175% του ΑΕΠ και η πρόβλεψη είναι πως θα μειώνεται σταθερά χάρη στην πολιτική λιτότητας που θα παράγει πολύ μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα και στην ανάπτυξη που θα αυξάνει το ΑΕΠ αλλά θα παραμένει κοντά στο 130% ακόμη και μέχρι το 2022,
Ενώνοντας αυτά τα κομμάτια μπορούμε να εξηγήσουμε το τρίτο κομμάτι του παζλ, το οποίο δείχνει πως η τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων διαμορφώνεται στα 82,5 σεντ στο ευρώ καθώς οι αγορές ενσωματώνουν σε αυτήν ένα ρίσκο αναδιάρθρωσης των ομολόγων κοντά στο 15% και συνεπώς θεωρούν πως υπάρχει ένα υπολογίσιμο ρίσκο νέας πτώχευσης της Ελλάδας εντός της προσεχούς δεκαετίας.
Το ρίσκο πτώχευσης συνδέεται με το ότι το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι δυσθεώρητο (δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο), τα πρωτογενή πλεονάσματα που πρέπει να παραχθούν μέσω λιτότητας για να μειωθεί είναι εντυπωσιακά μεγάλα (τα μεγαλύτερα μεταξύ όλων των αναπτυγμένων κρατών του κόσμου) και η διάρκεια των μέτρων λιτότητας προκειμένου να παραχθούν και να διατηρηθούν για να μειώσουν το χρέος, πρωτοφανής (μετρώντας από το 2010, περί τα είκοσι έτη).
Τα παραπάνω μας οδηγούν στο δεύτερο κομμάτι του παζλ (β), το επιτόκιο των 10ετών ελληνικών ομολόγων, το οποίο κυμαίνεται στο 8,04%. Αυτό σημαίνει πως το επιτόκιο που οι αγορές ζητούν για να δανείσουν χρήματα στην Ελλάδα για δέκα χρόνια είναι απαγορευτικό ακριβώς γιατί σε αυτό συμπεριλαμβάνουν το ‘premium’ (το οποίο θα ήταν μεγαλύτερο αν τα ομόλογα ήταν ελληνικού και όχι αγγλικού Δικαίου) από το ρίσκο πτώχευσης της χώρας και αναδιάρθρωσης των ομολόγων της.
Και καταλήγουμε στο πρώτο κομμάτι του παζλ, το Γενικό Δείκτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών, ο οποίος βρίσκεται 83% χαμηλότερα από το υψηλό του 2007. 70% χαμηλότερα από το υψηλό του 2009 και 35% χαμηλότερα από το υψηλό του Μαρτίου 2014.
Αυτό συνδέεται με όλα τα παραπάνω κομμάτια και δείχνει ότι η χρηματιστηριακή αξία όλων των εισηγμένων στο ελληνικό χρηματιστήριο μετοχών έχει μειωθεί στα τελευταία χρόνια αλλά και στους τελευταίους μήνες περισσότερο από ότι σε οποιοδήποτε αναπτυγμένο ή αναπτυσσόμενο κράτος στον κόσμο, ακριβώς γιατί οι δυνατότητες κερδοφορίας και ανάπτυξης αλλά και οι πιθανότητες επιβίωσης των ελληνικών εταιριών έχουν συρρικνωθεί δραματικά εξαιτίας του υπέρογκου δημοσίου χρέους και της πολιτικής λιτότητας προκειμένου αυτό να εξυπηρετηθεί.
Έτσι, η συνολική εικόνα όπως προκύπτει από το παζλ είναι σαφής και μας δείχνει πως για τους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης, τις αγορές κεφαλαίων και τους διεθνείς επενδυτές η ακολουθούμενη μέχρι σήμερα οικονομική πολιτική δρακόντειων μέτρων και ο σχεδιασμός συνέχισης της στο μέλλον, δεν καθιστά, για μία πληθώρα λόγων, το ελληνικό χρέος βιώσιμο σε ορίζοντα δεκαετίας και δεν άρει την πιθανότητα νέας πτώχευσης της χώρας εντός αυτού του διαστήματος (πτώχευση που μπορεί να λάβει πολύ διαφορετική μορφή από την πρώτη).
Μπορεί η κυβέρνηση να μη θέλει να το παραδεχτεί και η Τρόικα να μη μπορεί αλλά οι οίκοι αξιολόγησης το δείχνουν με τη βαθμολογία τους και οι αγορές κεφαλαίων και μετοχών με τις πράξεις τους.
Και όπως μας δίδαξε το ξέσπασμα και τα πρώτα χρόνια της ελληνικής κρίσης, τόσο οι οίκοι όσο και οι αγορές έχουν ένα μοναδικό τρόπο να μετατρέπουν τους φόβους τους σε μία αυτοεπαληθευόμενη προφητεία και η Γερμανία έχει να διαστροφικό πείσμα να εμποδίσει κάτι τέτοιο να συμβεί.

* O Πάνος Παναγιώτου είναι χρηματιστηριακός αναλυτής, Διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικών Αναλυτών (www.ekta.gr)
http://kartesios.com/

Κουτσούμπας: Συμπαράσταση στον αγώνα των σχολικών φυλάκων

Τη συμπαράσταση του κόμματος στον αγώνα των σχολικών φυλάκων εξέφρασε ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στην αντιπροσωπεία του Συλλόγου με την οποία συναντήθηκε, ενώ άφησε αιχμές κατά του ΣΥΡΙΖΑ και τις δημοτικές αρχές προσφεύγουν κατά δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν τους σχολικούς φύλακες.

Οι εκπρόσωποι των Σχολικών Φυλάκων ενημέρωσαν τον Δ. Κουτσούμπα για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σχολικοί φύλακες μετά την απόφαση της κυβέρνησης να απολύσει μέσα σε μια νύχτα, περισσότερους από 2200 εργαζόμενους.

Σήμερα αρκετοί από αυτούς διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους με δικαστικά μέσα, ενώ κάποιοι από αυτούς έχουν επιστρέψει με ασφαλιστικά μέτρα, αγωγές κλπ.

Την ίδια στιγμή βρίσκεται σε εκκρεμότητα το σοβαρό ζήτημα της απόδοσης των ενσήμων τους για την περίοδο 2001-2007 που η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ως συντάξιμο χρόνο, γιατί οι σχολικοί φύλακες εργάζονταν με ευθύνη της, με διάφορες σχέσεις εργασίας (μαθητεία κλπ). Ο Σύλλογος των Σχολικών Φυλάκων διεκδικεί την απόδοση όλων των ενσήμων για όλη την περίοδο που εργάζονταν.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, το ΚΚΕ με παρεμβάσεις του μέσα και έξω από τη Βουλή θα διεκδικήσει την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων σχολικών φυλακών.

Ο κ. Κουτσούμπας τόνισε ότι θεωρεί απαράδεκτο δημοτικές αρχές να ασκούν έφεση κατά δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν τους σχολικούς φύλακες, όπως πρόσφατα έκανε η δημοτική αρχή της Λάρισας που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ.

 http://www.voria.gr/

Σε τι είναι καλύτερη παγκοσμίως η κάθε χώρα του κόσμου -Αναμενόμενη «πρωτιά» για την Ελλάδα [χάρτης]

Παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες χώρες του πλανήτη, μέσω εμπορίου και παγκοσμιοποίησης, ακολουθούν ως έναν βαθμό κοινές πορείες, πάντα θα υπάρχει κάτι στο οποίο η κάθε μια θα έχει τις καλύτερες επιδόσεις στον κόσμο.
Το DogHouseDiaries δημιούργησε έναν χάρτη με τον οποίο φιλοδοξεί να καταγράψει τις παγκόσμιες πρωτιές όλων των χωρών του πλανήτη και τα αποτελέσματα είναι ενίοτε περίεργα, αλλά πραγματικά.
Οι δημιουργοί του χάρτη έχουν συλλέξει πληροφορίες από διάφορες πηγές, ενώ, σε αρκετές περιπτώσεις η «πρωτιά» δεν είναι απαραίτητα κολακευτική.
Το Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, ηγείται παγκοσμίως στα «φασιστικά κινήματα», παρά το γεγονός πως αυτή η πρωτιά περιλαμβάνει όλα τα κινήματα του παρελθόντος και όχι κάποια ενεργά αυτή τη στιγμή.
Η Ελλάδα, πάντως, έχει την αναμενόμενη πρωτιά, καθώς ηγείται παγκοσμίως στην παραγωγή ελαιόλαδου.
http://www.iefimerida.gr/

Λαγκάρντ καλεί Ε.Ε. να αναθεωρήσει τους δημοσιονομικούς της στόχους

Αναφερόμενη στην οροφή που έχει καθορίσει η ΕΕ για το δημόσιο χρέος —το 60% του ΑΕΠ των κρατών-μελών της—, η Λαγκάρντ τόνισε ότι «μπορεί κάλλιστα ορισμένοι από αυτούς τους αριθμούς, αυτό το 60% ιδίως, να χρειάζονται επανεξέταση κι επανακαθορισμό, λίγη επικαιροποίηση, δεδομένης της κατάσταση και του ότι το μακροπρόθεσμο κρατικό χρέος έχει αυξηθεί προϊόντος του χρόνου».
Εξάλλου, κρίνοντας πως η παγκόσμια οικονομία είναι εύθραυστη, ασταθής και κατακερματισμένη, η Λαγκάρντ είπε, κατά τη διάρκεια μιας συνόδου στην οποία συμμετείχαν κυρίως επικεφαλής κεντρικών τραπεζών στο Παρίσι, ότι είναι εντελώς θεμιτό και προσήκον η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή η Τράπεζα της Ιαπωνίας να λαμβάνουν μη συμβατικά μέτρα για να αντιμετωπίσουν τον χαμηλό πληθωρισμό και την οικονομική στασιμότητα.
Απ' την πλευρά της και η πρόεδρος της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν εκτίμησε πώς τα κεντρικά πιστωτικά ιδρύματα πρέπει να είναι έτοιμα να χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέτρα, περιλαμβανομένων μη συμβατικών πολιτικών, ιδίως στις περιπτώσεις που οι κυβερνήσεις έχουν τερματίσει τις πολιτικές τόνωσης της ανάκαμψης της οικονομίας.
Οι δηλώσεις αυτές έρχονται μια ημέρα μετά την ανακοίνωση της ΕΚΤ ότι το Διοικητικό της Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να δώσει εντολή στο προσωπικό της και το Ευρωσύστημα να αρχίσουν να προετοιμάζονται για περαιτέρω μέτρα, εάν χρειάζεται, για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, πέραν των μειώσεων των επιτοκίων, της αγοράς πόρων και των αναχρηματοδοτήσεων που έχουν ήδη συμφωνηθεί.
Η Λαγκάρντ κάλεσε για άλλη μια φορά τις χώρες που βρίσκονται σε καλή θέση από δημοσιονομικής άποψης να κάνουν περισσότερα για να τονώσουν την ανάπτυξη, ενώ χαρακτήρισε επουσιώδη την ανακοίνωση της γερμανικής κυβέρνησης περί επιπλέον επενδύσεων ύψους 10 δισ. ευρώ τα επόμενα τρία χρόνια για δημόσιες υποδομές.
«Σε αυτήν την περιοχή του κόσμου, χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά ότι η νομισματική πολιτική και μόνο δεν αρκεί, ότι χρειάζεται ένας συνδυασμός σωστών δημοσιονομικών πολιτικών, της χρήσης των δημοσιονομικών περιθωρίων των χωρών εκείνων που τις διαθέτουν ώστε να υποστηριχθεί και να αναζωογονηθεί η ανάπτυξη» είπε.
http://left.gr/

Βόμβα της τρόικας - Φέρεται να ζητά απόσυρση της αποπληρωμής οφειλών σε 100 δόσεις

Σοβαρό πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει στην κυβέρνηση η πληροφορία ότι η τρόικα ζητά να αποσυρθεί η ρύθμιση για την αποπληρωμή οφειλών έως και σε 100 δόσεις. Το θέμα, το οποίο προέκυψε από το Eurogroup της Πέμπτης, φέρνει την κυβέρνηση μπροστά σε ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα, καθώς η σχετική ρύθμιση αναμένεται από εκατοντάδες χιλιάδες οφειλέτες σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η Καθημερινή, με γραπτή επιστολή τους οι επικεφαλής της τρόικας ζήτησαν από τον υπουργό Οικονομικών να αποσύρει τις διατάξεις για τη ρύθμιση των οφειλών προς το δημόσιο, καθώς εκτιμούν ότι το δημοσιονομικό κόστος ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ τουλάχιστον το 2015. Το ποσό αυτό προστίθεται στο εκτιμώμενο από την τρόικα -ήδη υπάρχον- δημοσιονομικό 1,5 δισ. ευρώ, ανεβάζοντας το συνολικό ύψος του σε επίπεδα λίγο πάνω από τα 2,5 δισ. και είναι αδύνατο να καλυφθεί με νέα μέτρα.
Η τρόικα αναφέρεται στον νόμο για τη ρύθμιση οφειλών μέχρι και σε 100 δόσεις σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και στη ρύθμιση Δένδια για τα «κόκκινα» δάνεια, στην οποία προβλέπεται περαιτέρω διαγραφή των προσαυξήσεων από οφειλές στο δημόσιο για όσους θελήσουν να διευθετήσουν τα χρέη τους προς τις τράπεζες. Στο έγγραφο επισημαίνεται ότι αν και οι ρυθμίσεις έχουν δημοσιονομικές επιπτώσεις, κατατέθηκαν στη Βουλή χωρίς να έχει προηγηθεί η αναγκαία διαβούλευση με τους εκπροσώπους των πιστωτών.
Σημειώνεται ότι η τρόικα δεν έχει ανακοινώσει ακόμη την ημερομηνία επιστροφής της στην Αθήνα και πως ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια» που υπάρχουν στις διαπραγματεύσεις είναι το ύψος του δημοσιονομικού κενού για το οποίο υπήρχε ούτως ή άλλως διαφωνία. Εάν ισχύουν οι πληροφορίες για την αντίδραση της τρόικας στη ρύθμιση για τις οφειλές, τότε οι διαπραγματεύσεις θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολες για την κυβέρνηση, η οποία ήλπιζε να μπορέσει να τις ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατό.

Η απάντηση της κυβέρνησηςΠάντως, από την πλευρά της η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει θέμα απόσυρσης της ρύθμισης για τις οφειλές, καθώς η μεν ρύθμιση για τις 100 δόσεις έχει ήδη ψηφιστεί και αναμένονται οι εγκύκλιοι για να αρχίσει να «τρέχει», η δε ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια κατατέθηκε στη Βουλή και πρόκειται να συζητηθεί στην Ολομέλεια. Από το Μαξίμου διαρρέει ακόμη ότι η τρόικα συνηθίζει πριν από τις διαπραγματεύσεις να φέρνει διάφορα αιτήματα τα οποία πολλές φορές δεν προβλέπονται από το μνημόνιο.
  http://www.eklogika.gr/

Νέα ηγεσία, ή νέος …χώρος;

Εντός και εκτός του ΠΑΣΟΚ, άνθρωποι με μακρά πορεία στον χώρο της Κεντροαριστεράς που ανησυχούν για το μέλλον της, παίζοντας ή μη ενεργό ρόλο σήμερα, παραθέτουν τις απόψεις τους για το δέον γενέσθαι με κάθε ευκαιρία. Και ενώ στα περισσότερα σημεία τους διαφωνούν, υπάρχει ένα κοινό ζητούμενο : «να φύγει ο Βενιζέλος».
Πολλές φορές στο παρελθόν, εμμέσως ή άμεσα, αρκετά στελέχη έθεσαν θέμα ηγεσίας. Και αν για την «καταπολέμησή» τους, αρκούσε η ‘ταμπέλα’ «παπανδρεϊκός», ώστε να περιοριστούν σε μία ομάδα τα ‘κρούσματα’, τα πράγματα άλλαξαν όταν ο γραμματέας του κόμματος Νίκος Ανδρουλάκης, έθεσε θέμα …ευκαιρίας που θα πρέπει να δοθεί στη νέα γενιά.
Για την ανάγκη μίας «νέας ηγεσίας που θα εκφράσει τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, απορρίπτοντας την ιδέα για νέα πολωτικά σχήματα» μίλησε χθες ευθαρσώς πια και ο υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης από την Κρήτη. «Μην πιστέψει κανείς ότι ο τόπος θα μείνει χωρίς τη δημοκρατική παράταξη (…) Η δημοκρατική παράταξη έχει ανάγκη από φυσική ηγεσία. Θα τη βρούμε όλοι μαζί μέσα από τον διαρκή αγώνα, για να αλλάξουμε την χώρα», είπε.
Την πρότασή της για έναν νέο χώρο, με νέα ηγεσία, με εκ του μηδενός μέλη, που θα εγγραφούν ως άτομα και όχι ως κόμματα και κυρίως με νέες θέσεις, επανέφερε στο μεταξύ η Άννα Διαμαντοπούλου, που έσπευσε να προλάβει τις αντιδράσεις, αλλά και να απαντήσει εμμέσως στην Εύη Χριστοφιλοπούλου, ότι δεν μιλάει για το ΠΑΣΟΚ, αφού μη συμμετέχοντας σε αυτό, δεν έχει δικαίωμα να εκφράζει άποψη για το τι πρέπει να κάνει, γιατί αυτό θα το αποφασίσουν τα όργανα του κόμματος, η ΚΟ και ο αρχηγός του. «Ο χώρος θα πρέπει να γίνει ξανά από την αρχή, να γίνει κάλεσμα που θα αποφασίσει και για την νέα ηγεσία», είπε, δηλώνοντας (Action24) ότι θα διαθέσει τον εαυτό της και όλες τις δυνάμεις της σε μία προσπάθεια σαν αυτή.
Από την πλευρά του, πάντως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, φέρεται να μην συζητά καν οποιοδήποτε άλλο ενδεχόμενο από το να ηγηθεί της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, της οποίας και υπήρξε εμπνευστής, ενώ παραμένει πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος από αυτά που τη συνθέτουν. Καθιστά έτσι εμμέσως απολύτως σαφές στους …άσπονδους φίλους του εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, ότι είναι και θα είναι παρών, γνωρίζοντας άλλωστε το μεγαλύτερο δικό τους πρόβλημα. Ότι όσο και αν θέλουν κάποιον άλλο, δεν τον έχουν ακόμα βρει…
http://www.matrix24.gr/

Εδώ Βόλος: Για ένα καλύτερο «σήμερα»

Πρωτογνώρισα την Άρσις πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν επισκέφθηκα τον ξενώνα που λειτουργεί σε ένα χωριό στο βουνό των Κενταύρων, στη Μακρυνίτσα. Γνώρισα αρκετούς ανήλικους πρόσφυγες καθώς και τους εργαζόμενους του ξενώνα που έχουν αγκαλιάσει τα παιδιά σαν πραγματική οικογένεια. Έναν χρόνο μετά, η Άρσις προχώρησε σε μια κίνηση για την ομαλή αυτονόμηση κάποιων προσφύγων που ενηλικιώθηκαν.
Πριν από λίγο καιρό, η ΜΚΟ Άρσις προσχώρησε στη λειτουργία ενός κοινωνικού διαμερίσματος για τη στέγαση κάποιων ενήλικων πλέον προσφύγων. Κάποια από τα παιδιά που γνώρισα πριν από έναν χρόνο μού άνοιξαν την πόρτα του διαμερίσματός τους και με ξενάγησαν στο νέο τους σπίτι, παρουσία της υπεύθυνης της Άρσης στον Βόλο, της κυρίας Ιωάννας Ρεπανά, και ενός κοινωνικού λειτουργού, του Φάνη, που αποδεικνύουν το οικογενειακό κλίμα του ξενώνα.
Δύο Πακιστανοί και δύο Αφγανοί μοιράζονται έναν κοινό χώρο, ένα κοινωνικό διαμέρισμα, προκειμένου να οδηγηθούν -σταδιακά- στην πλήρη αυτονομία τους. Όπως μου εξήγησε η υπεύθυνη της Άρσις, η ανάγκη για να μην οδηγηθούν σε συνθήκες εξαθλίωσης αλλά και η ανάγκη για την ομαλή μετάβαση στην πλήρη αυτονόμησή τους οδήγησαν την Άρσις στην εξεύρεση ενός διαμερίσματος στον Βόλο. Η Άρση ανέλαβε την κάλυψη της στέγασης, της σίτισης και των εξόδων του διαμερίσματος. Τα παιδιά, ωστόσο, είναι δραστήρια και βγάζουν το μεροκάματό τους δουλεύοντας ενώ, επίσης, ασχολούνται και με άλλες δραστηριότητες.
Ο Αχμέντ από το Πακιστάν είναι ο ένας από τους τέσσερις ένοικους του διαμερίσματος. Δουλεύει στην Άρσις ως μεταφραστής για τα νέα παιδιά που φτάνουν στον ξενώνα ενώ φοιτά στο Εσπερινό σχολείο και ασχολείται με τον αθλητισμό κάνοντας προπονήσεις στον Γυμναστικό Σύλλογο Βόλου προκειμένου να λάβει μέρος σε επίσημους αγώνες. «Είμαστε πιο ελεύθεροι εδώ, έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε και η Άρσις μάς στηρίζει», ανέφερε ο Αχμέντ, ενώ δεν έκρυψε την ελπίδα του σε ένα καλύτερο μέλλον.
Ο Ασάντ από το Αφγανιστάν παρακολουθεί το δημοτικό ΙΕΚ Μαγειρικής, προσφέροντας τις γνώσεις του στο καθημερινό τραπέζι των τεσσάρων ενοίκων. Στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται με τον χορό που έμαθε μόνος του, ενώ συμμετέχει σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Στην αρχή δεν ήθελα να μείνω στην Ελλάδα αλλά τώρα μου αρέσει», λέει.
Τόσο τα παιδιά που φιλοξενούνται στον ξενώνα όσο και αυτά που μένουν στο διαμέρισμα επιτελούν και ένα επιπλέον σπουδαίο έργο, αυτό του streetwork. Περπατώντας στην πόλη, εντοπίζουν παιδιά που χρειάζονται βοήθεια και τα φέρνουν σε επαφή με την Άρσις, προκειμένου να έχουν ένα καλύτερο «σήμερα».
Περίπου δώδεκα παιδιά την εβδομάδα καταφθάνουν στον ξενώνα φιλοξενίας των προσφύγων. Επίσης, παρατηρείται αύξηση στη ζήτηση για οικογενειακή επανένωση ενώ, αντίθετα, σημαντική είναι η μείωση στα αιτήματα ασύλου, λόγω της οικονομικής κρίσης.
http://www.protagon.gr/

Κατάσταση τρόμου στην Υγεία: «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα δίχως “ok” από τρόικα»

Σε μια «ωμή» παραδοχή του ασφυκτικού πλαισίου που έχει επιβάλει η τρόικα στην Υγεία προχώρησε η Γενική Γραμματέας Δημοσίας Υγείας Χριστίνα Παπανικολάου, μιλώντας στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ασθενών «Patients in Power».

Η κα Παπανικολάου ούτε λίγο ούτε πολύ παραδέχθηκε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα χωρίς το “ok” της τρόικας.

«Τα τελευταία 4 με 5 χρόνια είμαστε σε κατάσταση φρίκης και τρόμου. Οι δανειστές καθορίζουν ακόμη και το μπάτζετ της φαρμακευτικής δαπάνης. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, ακόμη και να θέλουμε να αυξήσουμε το μπάτζετ δεν μπορούμε» τόνισε η ίδια.

Η κα Παπανικολάου έκανε λόγο για πανευρωπαϊκή κρίση στα συστήματα υγείας, επισημαίνοντας ότι χρειάζεται να υιοθετηθούν νέες πολιτικές για να αντιμετωπιστούν προβλήματα όπως η γήρανση του πληθυσμού που απειλούν τη βιωσιμότητά τους.

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Συνέντευξη με έναν τζιχαντιστή: Η δημοκρατία είναι για άπιστους

Πώς σκέφτονται οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους; Πώς βλέπουν οι οπαδοί τους τον κόσμο; Δημοσιογράφος του Spiegel συναντήθηκε με έναν από τους υπεύθυνους στρατολόγησης του Ισλαμικού κράτους  στην Τουρκία και μίλησε για το όραμα της εξτρεμιστικής ομάδας για το μέλλον. Επιμέλεια: Μικαέλα Κόλλια.

Οι προϋποθέσεις που ορίζονται από τον ισλαμιστή είναι αυστηρές: δεν επιτρέπονται φωτογραφίες και η καταγραφή ήχου. Κρατά επίσης μυστικό το όνομά του, καθώς και τη χώρα καταγωγής του, και είναι πρόθυμος να αποκαλύψει μόνο ότι είναι Άραβας. Τα αγγλικά του είναι τέλεια και μιλά με βρετανική προφορά.

Αποκαλεί τον εαυτό του Αμπού Σατάρ, φαίνεται να είναι περίπου 30 χρονών και έχει ένα παχύ, μαύρο μούσι που φτάνει μέχρι το στήθος του. Το πάνω χείλος του είναι ξυρισμένο, όπως είναι και το κεφάλι του ενώ φοράει μια μαύρη ρόμπα, που φτάνει ως το πάτωμα. Κρατά ένα αντίγραφο του Κορανίου, προσεκτικά τυλιγμένο σε μαύρο ύφασμα, μέσα στη μαύρη δερμάτινη τσάντα του.

Ο Αμπού Σατάρ στρατολογεί μαχητές για την τρομοκρατική πολιτοφυλακή του Ισλαμικού Κράτους στην Τουρκία. Ριζοσπάστες ισλαμιστές ταξιδεύουν στην Τουρκία από όλο τον κόσμο με σκοπό να συμμετάσχουν στον "ιερό πόλεμο" στο Ιράκ ή τη Συρία. Αρμοδιότητα του Αμπού Σατάρ είναι η εξέταση των κινήτρων τους και το βάθος των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Αρκετά μέλη του Ισλαμικού Κράτους πρότειναν τον Αμπού Σατάρ ως τον καταλληλότερο που θα μπορούσε να εξηγήσει τι σημαίνει Ισλαμικό Κράτος. Πολλοί τον βλέπουν ως ιδεολογικό μέντορα.

Μετά από μια περίοδο δισταγμού, ο ίδιος συμφώνησε σε μια μόνο συνέντευξη. Εντούτοις, αφού είχε συμφωνήσει για την ώρα και το μέρος της συνέντευξης, τελικά ακύρωσε το ραντεβού. Την επόμενη μέρα, όμως, κανόνισε μια άλλη συνάντηση, σε δημόσιο χώρο. Και αυτή τη φορά, εμφανίστηκε: ένας άνδρας με καστανά μάτια με γυαλιά χωρίς σκελετό. Φαίνεται να είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση και μαχητικότητα. Παραγγέλνει ένα τσάι και, καθ 'όλη τη διάρκεια της συνάντησής με το δημοσιογράφο του Spiegel, έπαιζε μέσα στα χέρια του τις ξύλινες χάντρες προσευχής.

SPIEGEL ONLINE: As-salamu alaykum.

Αμπού Σατάρ: Είσαι μουσουλμάνος;

SPIEGEL ONLINE: Τί σημασία έχει; Η θρησκεία είναι ιδιωτική υπόθεση για μένα.

Αμπού Σατάρ: Τότε γιατί είπες «As-salamu alaykum»;

SPIEGEL ONLINE: Γιατί αυτό σημαίνει «η ειρήνη να είναι μαζί σου» και εγώ το βλέπω ως ένα φιλικό χαιρετισμό.

Αμπού Σατάρ: Δηλαδή δεν είστε μουσουλμάνος. Το ήξερα!

SPIEGEL ONLINE: Γιατί είναι το Ισλαμικό Κράτος τείνει να χωρίζει τον κόσμο σε πιστούς και απίστους; Γιατί τα βλέπετε όλα είτε μαύρα είτε άσπρα; «Εμείς ενάντια στον κόσμο»;

Αμπού Σατάρ: Ποιος το ξεκίνησε; Ποιος κατέκτησε τον κόσμο και προσπάθησε να υποτάξει όλους τους ξένους πολιτισμούς και θρησκείες; Η ιστορία της αποικιοκρατίας είναι μακρά και αιματηρή. Και αυτό συνεχίζεται και σήμερα, με τη μορφή της Δυτικής αλαζονείας ενάντια σε όλους τους άλλους. «Οι ΗΠΑ έναντι του υπόλοιπου κόσμου» είναι η φόρμουλα που οδηγεί τη Δύση. Τώρα, εμείς οι μουσουλμάνοι προσφέρουμε επιτέλους μια επιτυχημένη αντίσταση.

SPIEGEL ONLINE: Σπέρνετε τον φόβο και τον τρόμο και σκοτώνετε αθώους, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι μουσουλμάνοι. Αυτό αποκαλείτε εσείς μια επιτυχή αντίσταση;

Αμπού Σατάρ: Ακολουθούμε τον λόγο του Αλλάχ. Πιστεύουμε ότι το μόνο καθήκον της ανθρωπότητας είναι να τιμήσει τον Αλλάχ και τον προφήτη Μωάμεθ, η ειρήνη να είναι πάνω του. Εφαρμόζουμε ό, τι είναι γραμμένο στο Κοράνι. Αν καταφέρουμε να το πράξουμε, τότε φυσικά είναι μια επιτυχία.

Για τους σαλαφιστές,  όπως ο Αμπού Σατάρ, το Κοράνι είναι το μόνο ισχύον δίκαιο και αρνούνται να ερμηνεύσουν την Αγία Γραφή. Ο Αμπού Σατάρ και το Ισλαμικό Κράτος εξιδανικεύει τη μουσουλμανική κοινότητα που υπήρχε κατά τη διάρκεια της ζωής του Προφήτη Μωάμεθ, πιστεύοντας ότι ήταν η επιτομή της ισλαμικής πρακτικής και ότι για το λόγο αυτό η θρησκεία ήταν σε θέση να επεκταθεί με ταχείς ρυθμούς. Το Ισλαμικό Κράτος θα ήθελε να αναβιώσει την ερμηνεία αυτή και να μιμηθεί τους πρώιμους μουσουλμάνους.

SPIEGEL ONLINE: Πιστεύετε ότι όσοι αποκεφαλίζουν είναι καλοί μουσουλμάνοι;

Αμπού Σατάρ: Επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω το εξής: Πιστεύετε ότι όσοι ξεκινήσαν αεροπορικές επιδρομές σε αφγανικούς γάμους ή όσοι εισβάλλουν σε μια χώρα όπως το Ιράκ είναι καλοί Χριστιανοί; Είναι οι υπεύθυνοι για το Γκουαντάναμο ή για το Αμπού Γκράιμπ καλοί Χριστιανοί;

SPIEGEL ONLINE:  Αποφεύγετε την ερώτηση. Τα γεγονότα που συζητάμε δεν συνέβησαν στο όνομα μιας θρησκείας και είχαν δεχθεί έντονη κριτική στη Δύση. Για άλλη μια φορά: Τι είναι ένας καλός μουσουλμάνος για εσάς; Τι είδους ανθρώπους προσλαμβάνετε;

Αμπού Σατάρ: Ένας μουσουλμάνος είναι ένα άτομο που ακολουθεί τους νόμους του Αλλάχ χωρίς ερωτήσεις.  Νόμος μας είναι η Σαρία. Η ερμηνεία  δεν είναι απαραίτητη και οι νόμοι δε φτιάχνονται από εμάς τους ανθρώπους. Ο Αλλάχ είναι ο μόνος νομοθέτης. Έχουμε διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, και στη Γερμανία, οι οποίοι αντιλαμβάνονται την κενότητα του σύγχρονου κόσμου και που λαχταρούν για τις τιμές που ενσαρκώνονται από το Ισλάμ. Όσοι είναι αντίθετοι με τη Σαρία δεν είναι μουσουλμάνοι. Μιλάμε για τους ανθρώπους που έρχονται σε μας και αξιολογούνται μέσω διαλόγου για το πόσο βαθιά είναι η πίστη τους.

Η Τουρκία θεωρείται ως μια βασική περιοχή για τη στρατολόγηση στο Ισλαμικό Κράτος. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο - από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κεντρική και Νότια Ασία - ταξιδεύουν στην Κωνσταντινούπολη ώστε να δημιουργήσουν επαφές με τους εξτρεμιστές. Σύμφωνα με Τούρκους αξιωματούχους, περίπου 1.000 πολίτες της χώρας αγωνίζονται επίσης για το Ισλαμικό Κράτος.

Η κυβέρνηση στην Άγκυρα αρνείται ότι υποστηρίζει Ισλαμικό Κράτος, αλλά έχει στο παρελθόν, επιτρέψει στους τζιχαντιστές να ταξιδέψουν στο Ιράκ και τη Συρία μέσω Τουρκίας. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι εξτρεμιστές λαμβάνουν τρόφιμα, ιατρικές προμήθειες, όπλα και πυρομαχικά μέσω Τουρκίας και ότι όσοι τζιχαντιστές έχουν τραυματιστεί έχουν δεχθεί θεραπεία σε τουρκικά νοσοκομεία. Κατά τα τελευταία τρία χρόνια, η Τουρκία επιδιώκει ενεργά την πτώση του δικτάτορα της Συρίας Μπασάρ Άσαντ και έχει την υποστήριξη όλων των ομάδων που αγωνίζονται εναντίον του, συμπεριλαμβανομένων των ισλαμιστικών ομάδων. Ο Αμπού Σατάρ κοιτάζει γύρω του για να δει αν παρακολουθείται. Ο ίδιος λέει ότι είναι σε θέση να συνεχίσει την στρατολόγηση, αλλά η αυτοσυγκράτηση είναι πάντα απαραίτητη.

SPIEGEL ONLINE: Υπάρχουν περίπου 1,6 δισεκατομμύρια μουσουλμάνων στον κόσμο σήμερα. Πολλοί είναι αρκετά δημοκρατικοί, μερικοί είναι φιλελεύθεροι, ενώ άλλοι είναι συντηρητικοί και, απλώς φανταστείτε, υπάρχουν και ετεροφυλόφιλοι μουσουλμάνοι και ομοφυλόφιλοι. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν συμμερίζονται την ιδεολογία σας. Αλλά ενεργείτε σαν να υπήρχε μόνο ένα είδος των μουσουλμάνων, δηλαδή αυτοί που σκέφτονται όπως εσείς. Αυτό είναι παράλογο!

Αμπού Σατάρ: Η δημοκρατία είναι για τους άπιστους. Ένας πραγματικός μουσουλμάνος δεν είναι δημοκράτης, γιατί δεν ενδιαφέρεται για τις πλειοψηφίες και τις μειοψηφίες. Τον ενδιαφέρει μόνο ό, τι λέει το Ισλάμ. Επιπλέον, η δημοκρατία είναι ένα ηγεμονικό εργαλείο της Δύσης, σε αντίθεση με το Ισλάμ. Γιατί φέρεσαι σαν ολόκληρος ο κόσμος να χρειάζεται τη δημοκρατία; Και όταν πρόκειται για την ομοφυλοφιλία, το θέμα αντιμετωπίζεται σαφώς από το Κοράνι. Λέει ότι είναι απαγορευμένο και θα πρέπει να τιμωρηθούν.

SPIEGEL ONLINE: Τέτοιες δηλώσεις βοηθούν στο να δημιουργείται καχυποψία για όλους τους μουσουλμάνους. Σε πολλές χώρες, που βρίσκονται υπό πίεση για να αποστασιοποιηθούν από το Ισλαμικό Κράτος, ακόμη και αν δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την τρομοκρατία.

Αμπού Σατάρ: Και λοιπόν; Είναι αυτοί που μιλούν εναντίον μας; (Γέλια) Νομίζω ότι απολαμβάνουν πολύ περισσότερη υποστήριξη από ό, τι θα θέλαμε να πιστεύουμε. Εκείνοι που απαιτούν ότι οι μουσουλμάνοι πρέπει να υποστηρίξουν τη μια πλευρά ή την άλλη είναι απόλυτα σωστοί. Εμείς πάμε ακόμα ένα βήμα παραπέρα: Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αποφασίσουν εάν θα ακολουθήσουν τον Αλλάχ ή όχι. Όσοι είναι εναντίον μας είναι εχθροί μας και πρέπει να τους πολεμήσουμε. Αυτό περιλαμβάνει τους ανθρώπους που αποκαλούν τους εαυτούς τους Μουσουλμάνους, αλλά που δεν οδηγούν τις ζωές τους ως τέτοιες - οι άνθρωποι που πίνουν, που δεν προσεύχονται, όσοι αλλάζουν συχνά συντρόφους και όσοι  δεν είναι σε θέση να απαγγείλουν το Κοράνι.

SPIEGEL: Υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι που έχουν επιλέξει συνειδητά ένα τέτοιο τρόπο ζωής.

Αμπού Σατάρ: Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά αυτό δεν είναι το θέλημα του Αλλάχ. Όταν κάποια μέρα να έχουμε δυνάμεις σε ολόκληρο τον κόσμο, τότε θα επιβληθεί η Σαρία. Στη συνέχεια τα άτομα αυτά θα πρέπει να εξιλεωθούν για τη συμπεριφορά τους.

Ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός είναι τόσο παλιός όσο και η ίδια η θρησκεία. Το Ισλαμικό κράτος, όμως, το εφαρμόζει με τις πιο βάναυσες συνέπειες. Μια αυτοδύναμη κοσμοθεωρία που χωρίζει με σαφήνεια το καλό και το κακό, το φίλο και τον εχθρό, το καθιστά απλό για τους οπαδούς της να βρουν το δρόμο τους σε έναν πολύπλοκο κόσμο. Οι μουσουλμάνοι, οι οποίοι ερμηνεύουν το Ισλάμ διαφορετικά από τους σαλαφιστές θεωρούνται άπιστοι, μια πρακτική αφορισμού είναι γνωστή ως "Takfir." Εκείνοι που θεωρούνται άπιστοι, καταδικάζονται σε θάνατο επειδή απομακρύνθηκαν από το Ισλάμ. Επίσης, οι εξτρεμιστές δεν έχουν δείξει κανένα ενδοιασμό σχετικά με τη χρήση της θρησκείας ως δικαιολογία για τα εγκλήματα πολέμου. Κατά την άποψη του Αμπού Σατάρ, όλα τα μέσα είναι θεμιτά στον αγώνα για την "αληθινή πίστη." Πρόκειται για μια προσέγγιση που χιλιάδες άνθρωποι βρίσκουν σαφώς ελκυστική.

SPIEGEL: Απαγάγετε μη-μουσουλμάνες γυναίκες και τις μετατρέπετε σε σκλάβους του σεξ. Σταυρώνετεή αποκεφαλίζετε αλλόθρησκους, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών. Πώς αυτές οι πρακτικές είναι σύμφωνες με το Ισλάμ;

Αμπού Σατάρ: Γιατί δεν αναστατώνεται κανείς για όσους έγιναν θύματα του προέδρου της Συρίας Μπασάρ Άσαντ; Αλλά τώρα που θέλουμε να καθιερώσουμε ένα χαλιφάτο, αυτό είναι ξαφνικά πρόβλημα; Για να απαντήσω στην ερώτησή σας: Αποτελεί καθήκον κάθε Μουσουλμάνου να καταπολεμήσει όσους έχουν διαφορετική πίστη μέχρι ο Αλλάχ να λατρεύεται σε όλο τον κόσμο. Ο καθένας έχει την ευκαιρία να δεχθεί τον Αλλάχ και να αλλάξει πορεία προς το σωστό δρόμο. (Απαγγέλλει στα αραβικά από το Κοράνι, 5. Σούρα, στίχος 33) "Η τιμωρία  για εκείνους που διεξάγουν πόλεμο εναντίον του Αλλάχ και του Αγγελιοφόρου Του και να κάνουν κακό στη γη, είναι ότι πρέπει να θανατώνονται ή να σταυρωθούν ή να κοπούν τα χέρια και τα πόδια τους, ή να εξοριστούν από τη γη."

SPIEGEL: Οι περισσότεροι μη-Μουσουλμάνοι δεν είναι σε πόλεμο με κανέναν. Δισεκατομμύρια άνθρωποι, ανεξαρτήτως θρησκείας, ζουν ειρηνικά μεταξύ τους, ή τουλάχιστον ο ένας δίπλα στο άλλο.

Αμπού Σατάρ: (Για άλλη μια φορά απαγγέλλει στα Αραβικά, αυτή τη φορά Σούρα 4, στίχος 89) "Αυτοί (οι άπιστοι) επιθυμούν να απορρίψετε την Πίστη όπως έχουν κάνει και οι ίδιοι, και ως εκ τούτου να γίνουμε όλοι ίσοι. Πάρτε λοιπόν όλους τους προστάτες ή τους φίλους τους, μέχρι όλοι να μεταναστεύσουν στο δρόμο του Αλλάχ. Αλλά αν γυρίσουν την πλάτη στο Ισλάμ, πάρτε τους στα χέρια σας και σκοτώστε τους".

SPIEGEL: Αποφεύγετε να απαντήσετε στην ερώτηση που αντιμετωπίζει μια σύνθετη πραγματικότητα, απαγγέλλοντας θρησκευτικά κείμενα. Αλλά εάν θέλετε πραγματικά να πραγματοποιήσετε ένα τέτοιο επιχείρημα: Λέει επίσης στο Κοράνι ότι δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία. Σε ένα διαφορετικό σημείο λέει ότι δεν επιτρέπεται η «υπέρβαση λόγω ισορροπίας», διότι ο Θεός δεν αγαπάει την ανισορροπία. Αυτό που κάνετε είναι μια παραβίαση της ισορροπίας.

Αμπού Σατάρ: Ναι, αυτό είναι στη δεύτερη Σούρα. Αλλά λέει επίσης ότι θα πρέπει να σκοτώσουμε ή να απομακρύνουμε τους άπιστους, όπου τους βρίσκουμε.

Αυτή είναι μια τυπική στρατηγική που χρησιμοποιείται από τους φονταμενταλιστές: Μπορούν να επιλέξουν εκείνες τις πηγές που υποστηρίζουν τη θέση τους αγνοώντας εκείνες που τους έρχονται σε αντίθεση. Ο Αμπού Σατάρ λέει ότι έχει αναλάβει την ευθύνη για "αρκετές δεκάδες" νεαρούς άνδρες που ενώνει το Ισλαμικό Κράτος. Λέει ότι ήταν αυστηρά διαχωρισμένοι ανάλογα με τις χώρες προέλευσης τους να παραμένουν διαχωρισμένοι κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους σε καταυλισμούς στο συριακό έδαφος. Σε αντίθεση με ορισμένες αναφορές, ο ίδιος τονίζει ότι καμία εκπαίδευση δε λαμβάνει χώρα επί τουρκικού εδάφους. Οι άνδρες με εμπειρία μάχης, όπως εκείνοι που πολέμησαν σε μέρη όπως η Τσετσενία και το Αφγανιστάν, είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας.

Το Ισλαμικό Κράτος επικεντρώνεται αποκλειστικά στην καταπολέμηση και την εφαρμογή της δικής του εκδοχής του Ισλάμ. Οι παραστρατιωτικές οργανώσεις απορρίπτουν ακόμη και τζαμιά, διότι αποσπούν την προσοχή από την πίστη. Μνημεία και έργα τέχνης έχουν επίσης καταστραφεί γιατί θεωρούνται είδωλα.

SPIEGEL: Στην Χρυσή Εποχή του Ισλάμ, υπήρχε μουσική, χορός, ζωγραφική, καλλιγραφία και αρχιτεκτονική. Ωστόσο, προωθείτε ένα Ισλάμ χωρίς πολιτισμό και της τέχνη. Είναι ώρα να συζητήσουμε το θρησκευτικό περιεχόμενο και να βρούμε μια σύγχρονη ερμηνεία, δεν νομίζετε;

Αμπού Σατάρ: Δεν είναι στο χέρι μας να ερμηνεύσουμε το λόγο του Θεού. Υπήρξαν επανειλημμένα σφάλματα και λάθη στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Αυτό που αποκαλείτε ως «χρυσή εποχή» ήταν ένα από αυτά.

SPIEGEL: Τότε θα πρέπει τουλάχιστον να είστε υπέρ της δυνατότητας των ανθρώπων να διαβάζουν το Κοράνι στη δική τους γλώσσα, έτσι ώστε να καταλάβουν πώς υποτίθεται ότι πρέπει να ζήσουν. Οι περισσότεροι δεν είναι σε θέση να μιλήσουν ή να καταλάβουν αραβικά. Πιστεύετε ότι οι πολλές εκκλήσεις για την καταπολέμηση και τη θανάτωσή τους θα τύχουν καλής υποδοχής όταν οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να το διαβάσουν στη γλώσσα τους;

Αμπού Σατάρ: Είναι ο λόγος του Αλλάχ, όπως ακριβώς είναι στο Κοράνι. Κανείς, επίσης, δεν επιτρέπεται να το μεταφράσει. Δεν έχει σημασία αν αυτό που λέει είναι καλό ή όχι. Εμείς δεν επιτρέπεται να αμφισβητούμε ούτε μια λέξη.

SPIEGEL: Κρατάτε τους ανθρώπους αγράμματους για την ενίσχυση της δύναμης σας. Αυτή είναι μια στρατηγική που χρησιμοποιείται από όλους τους εξτρεμιστές.

Αμπού Σατάρ: Έχετε την άποψή σας και εμείς τη δική μας.

SPIEGEL: Αλλά αγωνίζεστε εναντίον όλων εκείνων οι οποίοι δεν συμμερίζονται την κοσμοθεωρία σας.

Αμπού Σατάρ: Οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι ακολουθούν εκείνους που έχουν πρόσβαση στις πρώτες ύλες, αλλά που εμποδίζουν την πρόσβαση σε αυτές. Το πετρέλαιο είναι το καλύτερο παράδειγμα. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους συνεχώς παρεμβαίνουν σε χώρες όπου δεν ανήκουν, μόνο και μόνο για να υπερασπιστούν την ευημερία τους. Είναι αυτό κάτι καλύτερο; Εμείς δεν αγωνιζόμαστε, διότι είμαστε άπληστοι και εγωιστές, αλλά αγωνιζόμαστε για τις αξίες και τα ήθη.

SPIEGEL: Όταν κοιτάξει κανείς τις ενέργειές σας στο Ιράκ και τη Συρία, είναι δύσκολο να διακρίνει το ήθος και τις αξίες σας. Έχει κανείς την εντύπωση ότι οι ενέργειές σας καθοδηγούνται από ένα κόμπλεξ κατωτερότητας. Το ίδιο ισχύει και για τους νεοσύλλεκτούς σας: Τείνουν να είναι άνθρωποι που αισθάνονται ότι δεν ανήκουν πουθενά και βρήκαν επιτέλους την ευκαιρία να ζήσουν τις φαντασιώσεις τους για εξουσία.

Αμπού Σατάρ: Δεν είναι αλήθεια ότι έρχονται σε μας μόνο αυτοί οι άνθρωποι που δεν έχουν βιώσει καμία επιτυχία στη ζωή. Μεταξύ αυτών είναι πολλοί άνθρωποι που έχουν πανεπιστημιακά πτυχία, άνθρωποι που ήταν καλά εδραιωμένο. Αλλά όλοι βλέπουν τις αδικίες που εμείς οι Μουσουλμάνοι έχουμε βιώσει και θέλουν να πολεμήσουν εναντίον τους.

SPIEGEL: Συνεχώς μιλάμε για μάχες. Οι Μουσουλμάνοι, όμως, δεν αναφέρονται συνεχώς στο Ισλάμ ως μια θρησκεία της ειρήνης;

Αμπού Σατάρ: Η ειρήνη έρχεται όταν οι άνθρωποι αφιερώνονται στον Αλλάχ. Ο Αλλάχ είναι ελεήμων και συγχωρεί εκείνους που τον ακολουθούν.

http://tvxs.gr/