Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΠΟΧΗ της δραχμής, με τη διαφθορά να κάνει θραύση.
Του χρώσταγαν μερικά εκατομμύρια ΦΠΑ. Δε του τα’
διναν. Σκόπιμα και με το χέρι τους στην (κλειστή)
κάνουλα. Δεν ήταν το Κράτος-ήσαν οι «λειτουργοί» του.
Εφοριακοί σε κύκλωμα με μοιρασιές. Εκβιαστές με τη
γραβάτα και το Κράτος (απρόσωπο κι ανώνυμο) για κέρδη τους και
μοιρασιές. Ήταν ο συνήθης δρόμος που έκανε κάποιους εφοριακούς
ευτυχισμένους δίπλα στο βιος απ’ τον…ιδρώτα τους.
Ο λογιστής του διεμήνυσε πως μόνο αν κατέβαλλε τη μίζα του στον
«μαφιόζο» θα’ νοιγε η κάνουλα. Κι έκοβε βόλτες έξω απ’ το σπίτι του
«θύματος»! Σαν ερωτευμένος (με το χρήμα-μίζα). Επίμονα και
καθημερινά, μέχρι η…γκόμενα να πέσει. Του άνοιξαν την πόρτα, ήπιαν καφέ, η συμφωνία έκλεισε και η κάνουλα άνοιξε! Σε μια βδομάδα!
Εκείνη που την κράταγαν κλειστή για 10 χρόνια.ΑΥΤΑ, στην προ της χειροπέδης εποχή. Κάποτε κουδούνισαν (οι χειροπέδες) στα χέρια του Κράτους και γουρλώσαμε τα μάτια. Τέλος η