O «Dr.Vladimiros», όπως είναι το διαδικτυακό του ψευδώνυμο, είναι Έλληνας που ζει τους τελευταίους μήνες στη Γερμανία. Από εκεί παραθέτει την προσωπική του εμπειρία με βάσει τις συνθήκες διαμονής του στη χώρα. Προς γνώση και προβληματισμό...
«Η Γερμανία με απόφασή της που δεν την ξέρει κανείς και πέρασε κάτω από το τραπέζι, από το Γενάρη έκοψε όλα τα επιδόματα ανεργίας και το κοινωνικό σύστημα, όχι μόνο από τους εκτός Ευρώπης μετανάστες αλλά και από τους πολίτες της ΟΝΕ που δεν είναι Γερμανοί.
Σας παραθέτω λοιπόν την προσωπική μου εμπειρία.
Βρίσκομαι στη Γερμανία και συγκεκριμένα στη Λειψία από τον Οκτώβρη. Ήρθα εδώ για πολλούς και διάφορους λόγους και για τον πιο σημαντικό, έχω εδώ δυο κόρες, η μαμά τους είναι φίλη μου και Γερμανίδα και θέλω να μεγαλώνουν κοντά μου.
Το καθεστώς εδώ για κάποιον που ήταν πολίτης της ΟΝΕ ήταν το εξής:
Έπρεπε να δηλώσω ότι είμαι εδώ, ότι ζω εδώ, πράγμα που το έκανα και μετά από τρεις μήνες διαμονής θα είχα το δικαίωμα να μπω σε πρόγραμμα εργασίας, κοινωνική ασφάλιση, πρόνοια, επίδομα ανεργίας και τα λοιπά.
Μετά τους τρεις μήνες λοιπόν άρχισε για μένα μια απίστευτη γραφειοκρατική περιπέτεια, να μαζεύω, να συμπληρώνω χαρτιά και να με τρέχουν από γραφείο σε γραφείο, δίχως να μου λένε ότι στην τελική δεν δικαιούμαι τίποτα. Όλο αυτό τον καιρό πέρασα πολύ δύσκολα, για να σας δώσω να καταλάβετε, μόνο το εισιτήριο για το τραμ, μόνο να πας είναι 2.10 ευρώ, πέρα δώθε στις υπηρεσίες.
«Η Γερμανία με απόφασή της που δεν την ξέρει κανείς και πέρασε κάτω από το τραπέζι, από το Γενάρη έκοψε όλα τα επιδόματα ανεργίας και το κοινωνικό σύστημα, όχι μόνο από τους εκτός Ευρώπης μετανάστες αλλά και από τους πολίτες της ΟΝΕ που δεν είναι Γερμανοί.
Σας παραθέτω λοιπόν την προσωπική μου εμπειρία.
Βρίσκομαι στη Γερμανία και συγκεκριμένα στη Λειψία από τον Οκτώβρη. Ήρθα εδώ για πολλούς και διάφορους λόγους και για τον πιο σημαντικό, έχω εδώ δυο κόρες, η μαμά τους είναι φίλη μου και Γερμανίδα και θέλω να μεγαλώνουν κοντά μου.
Το καθεστώς εδώ για κάποιον που ήταν πολίτης της ΟΝΕ ήταν το εξής:
Έπρεπε να δηλώσω ότι είμαι εδώ, ότι ζω εδώ, πράγμα που το έκανα και μετά από τρεις μήνες διαμονής θα είχα το δικαίωμα να μπω σε πρόγραμμα εργασίας, κοινωνική ασφάλιση, πρόνοια, επίδομα ανεργίας και τα λοιπά.
Μετά τους τρεις μήνες λοιπόν άρχισε για μένα μια απίστευτη γραφειοκρατική περιπέτεια, να μαζεύω, να συμπληρώνω χαρτιά και να με τρέχουν από γραφείο σε γραφείο, δίχως να μου λένε ότι στην τελική δεν δικαιούμαι τίποτα. Όλο αυτό τον καιρό πέρασα πολύ δύσκολα, για να σας δώσω να καταλάβετε, μόνο το εισιτήριο για το τραμ, μόνο να πας είναι 2.10 ευρώ, πέρα δώθε στις υπηρεσίες.